We're High School Hell Cats!

Met zijn gitaar in zijn handen liep Tom door Youth Yard. Om hem heen speelde kinderen, en waren leeftijdsgenoten in de weer rond om te ramp die er stond. Zelf zocht hij een rustig plekje uit. Ook ditmaal had hij zich weer eens anders gekleed. Een zwart leren jack met een wit t-shirt eronder en een blauwe spijkerbroek. Zoals gewoonlijk had hij ook zijn afgetrapte sneakers weer aan. Zonder 'ie dingen ging hij niet over straat. Voor een keer had hij een pot gel open gemaakt en had zijn vingers een goed door zijn bruine haar heen gedaan, waardoor het nu alle kanten op stond. Het stond goed genoeg, dus waarom veranderen? Tevens had hij het medaillon om, wat hij een paar dagen geleden in de zee had gevonden toen hij met Emble was gaan zwemmen. Hij was er nog steeds niet achter waar het medaillon vandaan kwam of wat het betekende, maar hij hielt het het liefst dichtbij hem. Voor hetzelfde geld was het ontzettend veel waard, zo iets liet hij dan niet tussen zijn vingers door glippen.
Eindelijk had hij een rustig bankje gevonden. Er waren niet veel mensen hier, en de mensen die er waren hadden toch geen aandacht aan hem besteed. Hij ging zitten en zetten zijn gitaar over één knie heen. Rustig tokkelde hij wat, terwijl 'ie bedacht wat hij kon gaan spelen. Opeens bedacht hij zich een liedje wat hij vroeger vaak speelde op verjaardagen. Terwijl zijn vingers het nummer begonnen te spelen begon hij rustig mee te zingen.


Hij had nu de aandacht van de mensen om hem heen. Een paar waren gestopt met doen waar ze mee bezig waren en staarde hem nu aan terwijl hij rustig verder speelde. Hij hielt van dit lied. Al was het best oud. Zijn vader had het hem geleerd, terwijl hij het weer had geleerd van diens vader. Tom's opa dus. Hij glimlachte terwijl hij verder zong.


Hij keek op, er was iemand voor zijn neus komen staan. Diegene stond recht in de zon, waardoor Tom niet goed kon zien wie het was, of hoe hij/zij eruit ziet. "Sorry, kan ik iets voor je doen?" vroeg hij maar, terwijl hij zijn gitaar weg zetten.

[Alleen Regina! Het liedje]

Allemaal kleuters vulden het plein, op een paar knappe jongens na. De school kreeg van haar niet de slechtste reputatie qua jongens, maar echt heel veel hotte boys waren er ook niet te vinden. Nonchalant en natuurlijk overdreven gooide ze haar lange, sexy loks naar achter en met haar killer blik op het plein gericht. Het was mooi weer, maar hier in het warme Amerika was het bijna áltijd mooi weer. Haar Gucci tas -die als schooltas moest dienen- hing over haar schouder en haar opgemaakte kattenogen keken nogmaals even over het schoolplein. De lessen voor vandaag waren voor vandaag weer voorbij wat betekende dat ze een vrije middag had. Hmm.. Misschien kon ze maar iets gaan doen, als ze vanavond uit ging met Luna moest ze zich daarvoor toch nog de hele middag vermaken. Precies op het juiste moment kreeg ze een smsje van ene Nick, een jongen die ze sinds kort kende. Ze had hem één keer gezien en ontmoet in de Zanzibar terwijl ze uitging. Hij was echt hot en nadat ze nummers hadden uitgewisseld had ze enkele smsjes van hem gehad. Ze opende het smsje met enkel getik van haar lange nagels en alsnel kwam het bericht tevoorschijn.
“There’s waithing a big surprise for you, Youth Yard, nu.” kreeg ze en er verscheen een glimlach rond haar lippen. Precies op het goede moment.

Nadat ze haar parelmoer gekleurde scooter uit het rek haalde, startte ze hem om vervolgens richting het grote park te rijden. Na enkele minuten reed ze het park in en zag ze enkele kleine lastkinderen voetballen en schreeuwen. Ze reed door tot een groot grasveld waar ze moest zijn. Ook hier waren enkele kinderen aan het spelen, en verder was er alleen een jongen van haar leeftijd te zien met een gitaar. Was Nick d’r al? Ze besloot maar te wachten nadat ze zeker wist dat ze hem nergens kon vinden. Minuten streken voorbij en eigenlijk begon ze wat ongeduldig te worden. Regina besloot maar even te gaan zitten en liep richting het bankje waar de jongen op zat en een liedje speelde. Ze luisterde eventjes en het klonk.. Goed. "Sorry, kan ik iets voor je doen?" klonk plotseling zijn stem toen het liedje afgelopen was en hij legde zijn gitaar naast hem neer. Ze stapte naar voren en aangezien er ruimte zat was plentte ze zich naast hem neer op het bankje. “Neehoor, alleen je mag wel een zielig nummer spelen want iemand heeft me zojuist laten zitten.” zei ze hem met een glimlachje en streek even met haar hand door haar goudblonde lokken.

De persoon die voor zijn neus stond bleek een meisje te zijn. Ze vroeg of hij ook een zielig nummer wist en plofte daarna naast hem neer. Tom keek haar even vreemd aan, maar pakte toch zijn gitaar weer. Hij dacht even na. Een goed zielig nummer, ja die kon hij wel. Alleen, dan was het wel meteen een jank-jank nummer. Ach, wat maakte het uit. Hij stemde zijn gitaar even bij en begon langzaam het zielige ritme te spelen. Het was een rustige en kalme melodie, maar de woorden die erbij kwamen waren een stuk zieliger.


Hij keek even op. Een kleine pauze in het nummer. Hij keek vanuit zijn ooghoek naar het meisje, zou ze het goed vinden? Of had ze het alleen maar gevraagd om hem voor schut te zetten? Niet aan denken Tom. Spelen! dacht hij bij zichzelf. Hij ging verder met spelen en zong de rest van het liedje af.


Een kort couplet, vlak voordat het refrein begon. Dit liedje wist hem elke keer weer te kalmeren. Hij had het geleerd vlak nadat Amy was vermoord, aangezien hij zich even kapot en leeg voelde als dat dit liedje beschreef. Hij zuchtte zachtjes voordat hij aan het refrein begon.


Hij sloeg nog een laatste noot aan en legde daarna zijn hand op de snaren zodat ze stil werden. Hij zuchtte zachtjes en ging met zijn hand door zijn haar heen. Hij zetten de gitaar we en wreef met zijn handen door zijn ogen heen. Oké, nu niet emotioneel worden. Anders dan zag hij er helemaal niet meer uit. Hij keek opzij, het meisje aan en glimlachte. "Zielig genoeg voor ma'am?" vroeg hij met een glimlach op zijn gezicht.

[Liedje: Klik]

De jongen zei niks maar had blijkbaar wel besloten het te doen aangezien hij zijn gitaar weer oppakte die hij zonet naast hem had neergezet. Hij keek haar wel even vreemd aan waardoor er een glimlachje rond haar lippen verscheen. Ze sloeg de ene been over de andere en keek toe hoe de jongen zijn gitaar stemde en met het liedje begon die voor haar onbekend was. Zo te horen speelde hij al een tijd gitaar, want hij kon het goed en het paste precies op het tempo waarop hij later begon met zingen. Wat eigenlijk ook wel logisch was.

Teardrops are falling
Teardrops are falling

Cry go on Cry

Teardrops are falling
Out My Eyes
Teardrops are falling
I wonder why
Teardrops are falling
For you made me cry

Na het eerste couplet was er een soort pauzetje voordat hij met het tweede gedeelte begon en ze zag hoe hij even naar haar keek. "Het is goed hoor." zei ze hem snel met een glimlach om ermee te zeggen dat het goed klonk zodat hij niet zou stoppen.

My heart is aching
Almost breaking
If you hear me
Come back to me
Teardrops are falling
And you made me cry

Ook het laatste stukje begon daarna al snel nadat er heel even een korte pauze tussen de twee coupletten was.

Yes, teardrops are falling
Falling from my eyes
Yes yes yes
You made me cry
When you went away
You stayed away so long
Come back my dear

Het liedje stopte en daarmee bleek het tot het einde gekomen te zijn. Er vescheen een glimlach op haar gezicht en keek hem goedkeurend aan. Hij haalde even zijn handen door zijn ogen waardoor het net leek alsof hij emotioneel aan het worden was. Hij bleek niet aan het huilen te zijn en schonk haar een glimlach. "Zielig genoeg voor ma'am?" zei hij. Ze knikte eventjes en grijnsde. "Jahoor. Je bent wel goed zeg, speel je allang gitaar?" vroeg ze hem toen maar. Eigenlijk was ze nooit geïnteresseerd in anderen, maar aangezien ze nu toch niks anders te doen had aangezien Nick blijkbaar niet kwam opdagen besloot ze het hem maar te vragen. Ze was immers best wel ietsjes benieuwd.

Hij had de gitaar weer weggezet, maar vroeg zich af of hij zo nog een paar dingen zou kunnen spelen. Geen gezongen nummers, maar gewoon wat melodietjes of zo. Dat deed hij liever dan zelf te zingen. Zijn stem was nou ook niet echt je van het, al vonden sommige mensen dat nou juist wel. Hij zuchtte even en keek naar het meisje naast hem, hij wist nog steeds niet hoe ze heetten, maar hoopte daar snel genoeg achter te komen. Ze vroeg of hij nu al lang speelde. Hij dacht even na en haalde zijn schouders op. "Sinds mijn zevende, dus zo'n tien jaar nu inmiddels. Ik ben met een akoestische gitaar begonnen, maar al snel overgestapt op semi-akoestisch en basgitaar." Waarschijnlijk zou het meisje er geen hol van snappen, maar ach. Boeiende hem het wat. Hij pakte zijn gitaar weer op en legde 'm op zijn knie. "En, zing jij?" vroeg hij met een uitdagende glimlach op zijn gezicht. Misschien dat ze wat kon zingen, terwijl hij zou spelen. Hij zat er zelfs aan te denken om een bandje te gaan oprichten om misschien een keer op te treden, maar wist niet of hij daar genoeg mensen en de goede mensen voor kon vinden.
Hij stemde zijn gitaar wat bij, sloeg een paar noten aan en begon daarna een rustig, Mexicaanse, melodie te spelen. Hij speelde dit vaak, al had het hem lang geduurd voordat 'ie het ook daadwerkelijk onder de knie had. Het was in feite niet zo lastig, maar toch was het vreemd om te spelen. Aangezien hij zelf vroeger vaak de oude platen van zijn vader naspeelde. Oude rock nummers onder andere. En om dan nu opeens dit te moeten spelen, dat was toch wel wat anders dan dat hij was gewent.

[Flut D:]

"Sinds mijn zevende, dus zo'n tien jaar nu inmiddels. Ik ben met een akoestische gitaar begonnen, maar al snel overgestapt op semi-akoestisch en basgitaar." legde hij haar uit. Een akoestische gitaar en een basgitaar kende ze natuurlijk wel, maar van een semi-akoestische gitaar had ze echt nog nooit gehoord. Ach, wat maakte het ook uit. Hij speelde in ieder geval sinds zijn zevende jaar gitaar wat dan nu ongeveer iets van tien jaar moest zijn. Hmm, aardig lang. "En, zing jij?" vroeg hij haar waardoor ze haar schouders ophaalde. "Ach, een beetje." zei ze hem en toen ze opzij keek zag ze dat hij een uitdagende glimlach opzette. Hierdoor grinnikte ze eventjes terwijl ze met haar nagels op de randen van het bankje tikte.
Hij begon aan een nieuw liedje dat iets Mexicaans met zich mee droeg en wat dit dan ook waarschijnlijk zou zijn. Je kon inderdaad opmerken dat hij dit al lang deed, aan de manier te zien hoe hij het speelde. Verder was ze zelf niet echt in de ban met gitaren, meer met make-up. Maar ze begreep wel dat het leuk was als je het goed kon en ook al zowat je hele leven deed. Ze zuchtte eventjes en liet haar lokken meewaaien met de wind die soms zachtjes over het veld blaasde. Verder was het buiten het gitaarspel wat zo nu en dan klonk en enkele schreeuwende kinderen aardig stil. Ze wist zeker dat Nick niet meer op kwam dagen, en liet het er dan ook maar bij zitten. Daar ging ze dus nooit meer contact mee zoeken, de eikel.

[Dubbelflut xD]

Tom's ogen gleden over de snaren en zochten naar de goede noten om verder te kunnen spelen met zijn liedje. Hij keek Regina even aan en glimlachte daarna. Terwijl hij zijn aandacht weer op zijn gitaar richtte vroeg hij, zonder op of om te kijken; "Wat voor nummers zing je?" Gewoon nieuwsgierigheid, maar goed. Zijn nieuwsgierige aard was soms een beetje erg ... overweldigend. "Jij zingt, ik speel. Deal?" vroeg hij, terwijl 'ie weer opkeek en het meisje recht in haar ogen aan keek. Hij wist nog steeds haar naam niet, maar het was leuk om eens iets te spelen zonder dat hij er zelf bij hoefde te zingen. Tevens zat hij daadwerkelijk te denken om een bandje op te richten, om een paar oude rock nummers op te voeren of zo. Dat stond hem wel, maar hij wist niet zeker of hij het aankon/durfde. Daarvoor zat zijn verlegen aard hem toch iets te veel voor in de weg. Hij zuchtte en liet de snaren ophouden door zijn hand erover heen te leggen. Uit een zak van zijn leren jacket haalde hij een sigaret en een aansteker. Hij liet een vlammetje uit de aansteker te voorschijn komen en keek er even na, vuur was een wonderbaarlijk element. Het kon zo wel leven schenken als leven ontnemen, en tevens was het zeer krachtig. Hij stak zijn sigaret aan, nam een trekje en blies de rook uit. Hij keen aar het meisje en bood haar de sigaret aan. "Trekje?" vroeg hij met een glimlach rond zijn gezicht.

[Flut D: je gaf me niet veel om mee te werken xD]

Hij vroeg haar wat voor nummers ze speelde, wat haar even liet glimlachen. "Tsja.. Gewoon verschillend, meestal bekende nummers." zei ze terwijl ze voor de tweede keer haar schouders ophaalde. Het was een beetje verschillend. Als ze zong was dit meestal terwijl ze bezig was voor de spiegel en dan met enkele liedjes van haar mobiel liep mee te zingen. En met Bryce laatst, toen ging hij ook een stukje op zijn gitaar spelen en toen ging ze ook mee zingen. "Jij zingt, ik speel. Deal?" Ze knikte. "Jahoor, dat is goed." zei ze hem met een grijns. Achja, wat maakte het ook uit. Ze had verder niks te doen en er was nog een heel klein, héél klein kansje dat Nick gewoon te laat was of hij liet haar expres zo lang wachten. Geen reden dus om nu weer terug te gaan, dan had ze toch niks te doen. Ze zag hoe hij een pakje sigareten uit zijn zak haalde en er een sigaret uit pakte. "Trekje?" vroeg hij haar. "Neehoor, ik rook niet, dankje." zei ze. Nee, ze rookte niet. Je scheen daar - vooral als meisje - veel eerder rimpels door te krijgen en je kreeg er vaak na een tijd een lagere stem van. Voor haar dus no go's. Ze had wel af en toe van iemand een trekje genomen maar er echt mee begonnen was ze niet. "Welk liedje kan je spelen die ik waarschijnlijk ook ken?" vroeg ze hem, het leek haar wel leuk om even zo'n liedje te spelen en te zingen. Ze kon zingen, dat wist ze wel. Niet ontzettend goed, maar gewoon redelijk zingen kon ze zeker. Alleen verder iets ermee doen deed ze niet en was ze ook niet van plan om later te doen.

Een glimlach schoot over zijn gezicht heen toen ze het goed vond dat hij speelde, terwijl zij zou zingen. Hij stopte de sigaret in zijn mond en pakte zijn gitaar weer op, sloeg een paar noten aan en nam een trekje van zijn sigaret. Het meisje had zijn aanbod afgeslagen, ze zei dat ze niet rookte, maar bedankte hem wel voor het aanbod. Hij blies de rook uit en keek naar zijn gitaar. "Heel verstandig van je, dame," zei hij kalm. Het was inderdaad verstandig om niet te gaan roken. Dat wist hij zelf maar al te goed, maar goed. Stoppen was hem tot dusver nog niet gelukt en hij was ook totaal niet van plan om het weer te gaan proberen. Waarom zou hij? Het roken hoorde bij hem, zoals het al doet sinds hij begon, toen hij ongeveer 12 jaar oud was. Hij rookte dus nu al bijna vijf jaar achter elkaar, al was hij geen ketting roker. Hij hielt het makkelijk een week of twee vol met één pakje. "Welk liedje kan je spelen die ik waarschijnlijk ook ken?" Het meisje had hem uit zijn overpeinzingen gehaald met haar stem. Hij keek haar even warrig aan, maar het drong daarna tot hem door waar ze het over had. Hij haalde zijn schouders op. "Noem maar wat op, dan zeg ik wel of ik ze wel of niet kan spelen." Hij kon niet veel moderne nummers, maar een paar zou hij er best wel kunnen spelen. Hij dacht niet dat de oudere nummers echt bij dit meisje paste, dus daar zou hij maar niet om gaan vragen. Hij glimlachte en nam een laatste trekje, voordat hij de sigaret op de grond gooide en 'm met zijn hak uittrapte.

Enkele vogels kwamen langs en omdat kleine kinderen met brood voor hun hadden gestrooit, wat net voor haar voeten lag en ook verder over het veld, kwamen ze daar op af. Met haar laars schopte ze richting de beesten die aardig in de buurt kwamen en gelukkig hielden ze hierdoor afstand. Ze had het niet zo op vogels, op de meeste dieren niet. "Heel verstandig van je, dame," Ze grinnikte even terwijl ze weer opzij keek, richting de jongen waar zijn gitaar was vastgeklemd op zijn schoot. Het zonnetje was eventjes onder wat wolken verdwenen maar even later was hij alweer tevoorschijn gekomen. De laatste avonden was het 's avonds ook heet, ook al was de zon al onder gegaan. Laatst toen ze in de nacht nog buiten liep was het warm, het leek wel alsof de warme lucht van die dag gewoon bleef hangen in het grote luchtdek. "Noem maar wat op, dan zeg ik wel of ik ze wel of niet kan spelen." Ze knikte en dacht even na. "Ehmm.. Je kent waarschijnlijk Rolling in the deep van Adele wel, toch? Kan je die ook spelen op je gitaar?" vroeg ze hem, het was immers het eerste liedje dat haar op dit moment binnenschoot. Anders had ze nog wel een paar anderen voor hem klaar, maar aangezien dit opzich wel goed bij haar stem zou passen was dit wel een geschikte keus. Ze hoorde het wel. Ze liet haar been die over de andere geslagen was ervan af glijden om vervolgens haar andere been weer over die te leggen. Ze haalde haar hand door haar haar terwijl ze rustig afwachtte op een antwoord van de jongen.

De zon dook weg, maar kwam al snel genoeg weer terug om de omgeving in zijn stralende licht te zetten. Tom haalde zijn zonnebril te voorschijn en zetten hem op zijn neus. Hij keek op toen hij het meisje hem een titel gaf. Rolling in the deep van Adele. Hij dacht even na, de titel kwam hem bekend voor. Hij had het liedje een paar keer gehoord, het was niet echt zijn soort muziek, maar hij kon het wel waarderen. Maar of het op de gitaar te spelen was, dat was een ander verhaal. Hij dacht na, herhaalde de melodie van het liedje in zijn hoofd en bedacht zich tevens of het mogelijk pas om het te spelen. Hij zou kunnen vragen of ze nog een andere had, maar het zou best wel mogelijk moeten zijn. "Dat moet te proberen zijn," antwoorden hij zonder op of om te kijken. Hij pakte zijn gitaar, legde hem over zijn knie heen en sloeg de eerste noten aan. Hij keek even over zijn zonnebril naar het meisje, glimlachte en begon rustig de melodie te spelen. Het ging lastig, omdat hij het geheel uit zijn hoofd moest doen. Maar, naar zin mening ging het toch wel redelijk. Het was echt een geheel andere genre dan dat hij was gewent, maar het was wel leuk om eens wat anders te proberen dan altijd hetzelfde te moeten spelen. Nu hopen dat het meisje echt zo goed kon zingen als dat ze zei, maar dat hoorde hij al snel genoeg.