Undress To Impress [Besloten]

Haar blik ging even over de outfit van haar vriendin en ze constateerde dat die er onwijs leuk uitzag. Ze lachte om de opmerking van Ayse en knikte instemmend. "Is goed, dan noemen we dat gewoon Plan B.", reageerde ze met een vrolijke lach rond haar lippen. Snel zette ze de gedachtes over het wel of niet toegelaten worden uit haar hoofd. Het enige wat ze nu wilde was gewoon van het feest genieten en geen stress hebben over L8 Nites. Door de deur kwamen steeds meer mensen naar binnen, de meeste vaag bekend. De eerste echte bekende die door de deur liep was Charlene, één van de weinige goede vriendinnen die ze had op Monica High. Niet alleen was Charlene een vriendin, maar ze was ook het eerste L8 Nites lid dat gekomen was. Stiekem hoopte ze dat Charlene een goed woordje zou doen voor hen, maar ze wist ook dat haar vriendin gewoon eerlijk zou moeten zijn over of ze wel of niet bij L8 Nites pasten. "Hee Char, je ziet er leuk uit!", groette ze op dezelfde enthousiaste toon terug, nadat Charlene zich bij hen gevoegd had. Bij haar vraag of er al andere leden waren, schudde ze haar hoofd, want ze was de eerste tot nu toe. Haar beker die ze in haar hand ronddraaide bracht ze naar haar mond en ze dronk de alcohol tot de laatste druppels op. Het proefde zeker naar meer. Net toen ze weg wilde lopen om een nieuwe drank te halen, hoorde ze een begroeting, die naar hen gericht was. Het was het tweede L8 Nites lid, Ty. "Hey!", groette ze vriendelijk terug. Bij het horen van zijn compliment wat betreft het feest verbreedde haar lach direct, in ieder geval één lid vond het er nu al goed uitzien. De meeste mensen die binnenkwamen vonden direct andere mensen waar ze zich bij konden voegen. Hun thema was in ieder geval geslaagd, aangezien de meeste mensen er leuke en vooral sexy, outfits voor hadden weten te vinden. Een jongen die door de deur kwam deed veel hoofden omdraaien, want hij had zich zeker aan het thema gehouden. Toen ze hem beter bekeek, zag ze pas dat het Lyron was. Heel lang zag ze hem niet, want hij zonderde zich al snel af en andere mensen stonden daardoor in haar gezichtsveld. In tegenstelling tot Ty had hij zich niet echt tot hen gericht, maar ze wist niet of ze dat wel erg vond. Het feest zou eerst maar eens wat spannender moeten worden, voordat ze met hem zou praten. Over spannender gesproken.. Haar ogen vestigden zich op de dranktafel en ze glimlachte, ze kon zelf nog wel wat meer drank gebruiken. Snel draaide ze zich weer naar Ty en Ayse. "Excuse me.", sprak ze boven de muziek uit tegen hen, voordat ze zich weer omdraaide en richting de dranktafel begaf. Er stonden veel mensen bij, maar ze wrong zich een weg tussen hen door, waardoor ze snel vooraan stond. Twijfelend keek ze van de ene fles naar de andere en uiteindelijk schonk ze maar een glas bacardi in. Met drank gewapend liep ze weer weg van de tafel. Door de deur zag ze een jongen komen waarvan ze wist dat hij bij Famous zat. Hij was haar weleens opgevallen op school en ze dacht dat hij Ian heette, al wist ze dat niet zeker. Ze wendde haar blik weer van hem af en keek de ruimte rond. Er stond een opvallend grote groep te praten waarvan ze weinig namen wist. Een aantal had ze weleens op school gezien, maar sommige ook gewoon helemaal niet. Heel raar was dat niet, zo heel lang zat ze hier ook nog niet op school. Zonder nog veel acht te slaan op wie er binnenkwamen, begaf ze zich weer naar het midden van de kamer, waar gedanst werd. De muziek die gedraaid werd was perfect voor het feest, dus wierp ze de DJ een tevreden glimlach toe. Niet dat hij hem zag, aangezien hij geconcentreerd naar zijn draaitafel aan het kijken was, maar het ging om het idee. Op de dansvloer waren een paar vriendinnen van cheerleaden al heerlijk aan het losgaan en Stephanie voegde zich direct bij hen. Dansen was altijd al één van haar lievelingsbezigheden geweest en dat kon je best zien. Af en toe moest ze iets rustiger bewegen, om een gênante val te voorkomen, maar het ging haar nog aardig af. Daarbij liepen bijna alle meiden op hoge hakken, dus was ze niet de enige. Plotseling leek iedereen zich te richten op één plek in de kamer. Zelf was ze te veel opgegaan in het dansen en de muziek, om te weten wat er gebeurd was. Nieuwsgierig volgde ze de vele blikken en het viel haar nu pas op dat de jongen waarvan ze dacht dat hij Ian heette, op de pokertafel stond. Ze grinnikte zachtjes, waarschijnlijk kon hij niet veel langer wachter op het strip pokeren. Iets wat ze op hun uitnodiging gezet hadden. Vertwijfeld keek ze naar haar outfit, bestaande uit één jurkje. Aangezien ze een ramp was in poker, leek het haar geen goed idee om zich bij Ian te voegen. Nee, ze was nog lang niet dronken genoeg om hier in haar ondergoed rond te gaan lopen. Toch liep ze in de richting van de tafel, kijken kon geen kwaad. Ze haalde even een hand door haar lange gestijlde haren en keek afwachtend naar de uitgenodigde mensen. Ze was benieuwd wie strippoker aan zou durven. Zelf had ze er echt zin in, maar ze had er gewoon niet de juist outfit voor aan. Charlene had het wat betreft een stuk beter getroffen.

Alain keek naar het meisje dat zich voorstelde als Alice. Alice was een mooie naam, het deed hem denken aan Alice in Wonderland, waarschijnlijk was Alain het enige kind dat Alice in Wonderland eerder zelf had gelezen dan had voorgelezen gekregen. Het was een leuk boek en er zat een leuke gedachte achter dat je overal naartoe kon als je maar graag genoeg wilde en je fantasie maar groot genoeg was. Voor Kenneth en Joël ook maar de kans kregen om te reageren vroeg Ian of er mensen geïnteresseerd waren in poker. Alain heeft veel gepokerd, het was het enige wat hij samen met zijn ouders deed, maar de inzet was wel weer van eigen zakgeld.
Zo te zien was er één meisje wel geïnteresseerd om mee te doen. Ze bleef er alleen wat vaagjes bijstaan. Begrijpelijk, met haar outfit. Het stond haar wel, daar niet van. Waarschijnlijk stond best veel haar wel, een mooi meisje. Lyron had zeker uiterlijk meegewogen in de uitnodigingen.
Alain verliet het groepje, zonder verder iets te zeggen en liep richting de pokertafel. Hij had niet door dat hij vlak langs Emilie liep, hij had haar nog niet eens opgemerkt. Hij had dan ook niet echt heel goed om zich heen gekeken.
Alain legde een hand op de schouder van het blonde meisje, dat leek te twijfelen of ze mee wilde doen. ''Doe je mee?'' zei hij met een glimlach. Het was niet zo zeer dat hij mee wilde doen om haar perse naakt te willen zien, meer omdat hij wel even met Ian wilde praten. Daarnaast was hij best wel toe om wat fun te hebben met anderen. Alain trok zijn shirt uit en gaf het aan het blondje. ''Het is misschien een beetje groot, maar als het een beetje mee zit kan die toch snel weer uit.'' zei de jongen met een lach en liep met een ontbloot bovenlichaam naar de tafel om tegenover Ian te gaan zitten. ''Sunshine, how is life?'' zei hij en pakte een pakje kaarten die op de tafel lagen om deze te schudden zoals ze dat in het casino deden. Daar had hij een tijd voor geoefend, maar als iemand aandachtsgeil was, dan maakte je tijd om dingen te oefenen waar je aandacht voor kreeg. En Alain was nu eenmaal aandachtsgeil.
Hij legde de kaarten even aan de kant en haalde fishes uit de doos om drie stapels te maken met in iedere stapel vijftig fishes. ''Wat doen we? Stapel weg is kledingstuk uit en opnieuw fishes verdelen? Tot iemand naakt is en dan als dat zo is een rondje door de zaal en mag de kleding weer aan en mag je weer meedoen met een nieuw potje, als die er komt?'' Dat was hoe hij het had geleerd en zoals het eigenlijk in alle café's waar hij kwam ging.
Alain schoof een stapeltje naar de blonde, één naar Ian en de laatste voor zichzelf. Hij gaf Ian twee kaarten, schoof er twee naar de blonde en hield er twee voor zichzelf. Hij keek naar zijn kaarten, schoppen vier en schoppen aas.
''Mijn naam is Alain, zit bij Famous en speel gitaar en zing bij Nonsense.'' stelde hij zich voor met een glimlach naar het blonde meisje.


[@ Stephanie: Als je links naast Alain zit mag jij beginnen met inzetten en dan Ian. Als je rechts gaat zitten dan kan Ian beginnen en dan jij. =)]

"Daar zal ik je dan maar aan houden," zei Sawyer met een kleine glimlach rond haar mond terwijl ze haar vriend aankeek en even kort in zijn hand kneep. Het bleek al gauw dat hij Alice al kende, waar ze totaal geen bezwaar tegen had.
'We kennen elkaar al heel lang, hij was een goede vriend van mijn broer en kwam daardoor heel vaak bij ons thuis.' Vervolgens weerkaatste Alice de vraag terug naar haar, door te vragen hoe zij en Kenneth elkaar hadden ontmoet. "Ik ken Kenneth eigenlijk al sinds ik op Monica High zit, de eerste dag. Ik kon mijn kamer niet vinden en toen werd ik verteld waar ik heen moest door ene Kiara. Vervolgens opende Kenneth zijn deur, waar wij blijkbaar voor stonden. En sindsdien waren we een beetje beste vrienden. En van het een komt het ander..." ze keek even schuin naar haar vriend en toen weer terug naar Alice. Ze liet het hele hoofdstuk met Emilie met opzet achter zich, want ze voelde zich schuldig. Ze had het idee dat ze hun hele relatie had verpest, maar.. Emilie was nu toch gelukkig met een nieuwe partner?
Een jongen tikte Kenneth's schouder aan, wat haar toevallig opviel. Blijkbaar kende de twee elkaar al. Ze had de jongen een keer zien lopen door de gangen van Monica High, maar kende hem niet persoonlijk. Nee, kennen was niet het woord dat ze op de jongen zou toepassen. 'Ziet er goed uit,' wenkte hij haar toe. Had ze haar outfit toch bij het goeie end! Haar 'ik-ben-toch-niet-goed-genoeg' gevoel was een beetje weggezakt toen ze die kleren aandeed. Ook hielp het complimentje van Kenneth en dan nog een van de jongen was al helemaal een boost voor haar zelfvertrouwen. Alleen was ze dan wel makkelijk van haar troon te stoten door een nare opmerking. De jongen stelde zich voor als Alain en die naam zei haar wel wat, al wist ze niet precies wat. "Aangenaam, ik heet Sawyer."

"Wie wil er meedoen met een rondje Strippoker?!"
Sawyer keek Kenneth aan maar keek toen weer weg. Ze wist niet hoe ze moest pokeren, dat had ze nog nooit gedaan. Dus dat potje liet ze maar gaan. Ze kneep opnieuw in zijn hand en keek hem even aan. Toen ze weer opkeek was de jongen weg.
"Wow, ik kijk voor een tel weg en het groepje krimpt meteen," zei ze bedenkelijk en keek de twee even aan. "Niet zeggen dat als ik nu wegkijk, jullie er ook vandoor gaan he?" zei ze en grijnsde een keer. Flauw, dat wel natuurlijk, maar ja. Dat was wat de meeste van haar gevoel voor humor vonden, flauw. Normaal was ze dan ook de enige die om haar eigen grapjes kon lachen. Zelfvertrouwenboosts, he?

Een hand die uit het niets op haar schouder gelegd werd deed haar nieuwsgierig opkijken. De jongen van wie de hand was geweest kwam haar niet bekend voor, maar ze wist dat ze de knappe jongen niet snel meer zou vergeten. "Nou eigenlijk-" Midden in haar zin stopte ze met het antwoorden van zijn vraag en met een verbaasde uitdrukking op haar gezicht keek ze toe hoe de jongen zich van zijn shirt ontdeed. Zachtjes lachte ze om de opmerking van de nu shirtloze jongen. Zelf was ze het er niet helemaal mee eens, wat haar betreft zou ze zo lang mogelijk haar kleren aanhebben. "Oké, I'm in." zei ze vastbesloten met een glimlach terwijl ze het shirt van de jongen aanpakte. Haar blik ging snel over zijn gespierde bovenlichaam, het beviel haar wel wat ze zag. Wat het shirt betreft schreeuwde haar modieuze kant 'Hell no', maar waarschijnlijk zou ze het shirt toch snel kwijt zijn. Uiteindelijk trok ze het inderdaad te grote witte shirt aan en ze besloot er verder niet meer over na te denken. Daarbij zag ze er naar haar eigen mening zelfs in dit shirt nog redelijk uit. Ze haalde haar lange blonde haren onder het shirt uit en bracht ze zo goed als dat ging weer in model. De jongen had duidelijk doorgehad wat haar deed twijfelen en had haar goed geholpen met het shirt. En als extraatje had hij ook nog eens zijn shirt uitgetrokken. Hoewel ze zijn naam nog niet wist, mocht ze hem nu al. Met het shirt dat bijna net zo lang was als haar jurkje schoof ze aan de tafel bij de twee jongens, rechts van de half blote. Kort wierp ze een blik over haar schouder om te zien of er nog meer mensen waren die hen kwamen joinen, maar ze zag nog niemand echt in beweging komen. Snel keerde ze zich weer tot de pokertafel, om de vraag te horen die de jongen stelde. Ze trok een wenkbrauw op bij het horen van 'naakt een rondje door de zaal', dat zag ze zichzelf nog niet echt doen. Haar blik wisselde even tussen de twee jongens en uiteindelijk haalde ze haar schouders op. "Prima regels!" antwoordde ze vervolgens met een semi geforceerde glimlach. Om zichzelf iets meer moed te geven, dronk ze haar bacardi die ze naast zich had gezet op de tafel op. Pokeren had ze al een hele tijd niet gedaan, maar ze zou wel proberen zichzelf er doorheen te bluffen. Ze pakte de kaarten die haar toegeschoven werden aan en wierp er een snelle blik op. De jongen leek behoorlijk handig te zijn met de kaarten en het spel, dus zou het waarschijnlijk moeilijk zijn om van hem te winnen. Hopelijk zouden de kaarten haar goed gezind zijn. Veel kon ze er uit opmaken, haar harten acht en schoppen zes. Een pokerface had ze in ieder geval nog niet nodig nu. Ze richtte haar blik die geconcentreerd op de kaarten gericht was weer op haar tegenstander toen die het woord weer nam. De naam Alain klonk bekend en toen hij Famous noemde, kon ze de naam plaatsen. Ja, hij was een veelbesproken jongen op Monica High. Zelfs de naam van zijn band had ze ooit wel eens gehoord, al had ze er nog nooit muziek van gehoord. "Stephanie.Hopelijk soon to be L8 Nites lid." stelde ze zich op haar beurt voor met een verleidelijk glimlachje rond haar lippen. "En hopelijk niet straks een voor eeuwig beschaamd naakt meisje." voegde ze half lachend aan toe. Al zat er veel waarheid in de woorden.. Ze richtte haar blik afwachtend op Ian, die naar haar idee aan de beurt was met poker.

Een meisje stelde zich voor als Alice, waardoor Emilie even knikte en daarna haar hand weer liet zakken. Alain leek haar niet opgemerkt te hebben, of negeerde haar bewust aangezien ze toch wél haar aanwezigheid had aangekondigd? Haar buikgevoel veranderde op een onverklaarbare manier - ze dacht even na. Alain was twee weken van de aardbol verdwenen. Liet niets van zich horen aan haar en lijkt haar niet te missen. Zien ze elkaar dan op een feest hier, negeert hij haar volledig. Wat was zijn bedoeling? Wilde hij haar wat duidelijk maken - iets waaraan ze liever niet wilde denken? Nadenkend en nog steeds bij het groep je staande, beet ze op de binnenkant van haar wang. Moest ze nu haar eindelijk goede humeur gaan doen bederven door Alain, de persoon die dat normaal gezien helemaal niet hoorde te doen? Wat vaagjes luisterde ze naar de gesprekjes die aan de gang waren, maar de inhoud drong niet meteen tot haar door. Ze keek Alain niet aan, sprak er niet tegen omdat zij - volgens zichzelf - hem niet hoorde aan te spreken in deze situatie. Of zat zijzelf fout? Wat was hun relatie eigenlijk? Elkaar af en toe eens zien? Zo nu en dan, één keer per twee weken? Dat was anders dan haar voorgaande relaties, zowel met Kenneth als met Lyron als met eerdere vriendjes, maar niet minder aangenaam, hoewel ze zich afvroeg of dat wel hààr was. Was dat hetgene dat ze wilde? Had ze niet meer affectie nodig? Ze kon het best wel gebruiken.Ze keek op uit haar gedachten toen Alain haar straal voorbij wandelde.
Was ze dramatisch als ze dit niet normaal achtte of miste Harry Potter zijn onzichtbaarheidsmantel? Come get it back, you little four-eyed weirdoo?! Om haar wat negatieve gezicht te verbergen, probeerde ze even te glimlachen naar de anderen, hopend dat zij Alains move niet meteen hadden opgemerkt. Hoewel ze wel kon raden wat er in vele hoofden in deze ruimte rondzwierf moest het over Alain en haar gaan. Alain deed mee aan strippoker, leuk spelletje maar ze had echt geen zin om mee te gaan doen. Op een ander moment, natuurlijk, maar nu.. Ze keek kort naar de Pokertafel met de drie mensen aan en kreeg het op onverklaarbare manier wat benauwd, ze moest een luchtje scheppen. Misschien was dit allemaal maar inbeelding en dramatiseerde ze het? Was het anders wel normaal dat je vriendje je negeerde? Onwillekeurig viel haar blik kort op Kenneth en Sawyer; zij zagen er toch anders uit dan hen, niet? Emilie excuseerde zich bij de mensen zeggend dat ze wat frisse lucht nodig had, en begaf zich het strandhuis uit. Om op het zand te lopen zonder onaangename instabiliteit, deed ze haar hakken uit, die ze in één hand liet, om dan enkele meters naar de zee toe te wandelen. De wind speelde in haar haren en met haar kleedje terwijl ze wat verward voor zich uitkeek en de frisse zeelucht inademde. Haar voeten begroeven zich in het warme zand en de avondzon liet een oranje gloed na op zowel het strandhuis als op Emilie en kort sloeg ze haar armen over elkaar heen tegen de kouder wordende zeebries.

Steeds meer Famous leden stroomden binnen na de komst van Sarah, dat blijkbaar het startsein voor hen was geweest. Misschien hadden ze samen wat voorgedronken en kwamen ze gezamelijk naar het feest, en was Sarah gewoon wat eerder naar binnen gelopen? Ian en Kenneth zag hij nu, en terwijl hij nog een slok van zijn Corona nam vroeg hij zich af waar de rest zou blijven. Van Alain had hij netjes afbericht gehad, en hoewel de rest van de leden zijn nummer eigenlijk niet had, hadden ze hem op zijn minst even kunnen aanspreken op school.
Oh, blijkbaar kwam Alain toch wel. En ook Emilie was gekomen, waar hij blij om was. Natuurlijk spraken de twee exen al lang niet meer met elkaar, maar door haar uit te nodigen betekende dat Lyron geen haat meer jegens haar had voor verliefd worden op zijn beste vriend, en door naar het feest te komen liet ook zij zien dat ze niet bang was voor een klein gesprekje met Lyron. Ook Joël, de jongen die hij kort geleden had ontmoet in de sportzaal, was uitgenodigd. Er verscheen dan ook een glimlach op zijn gezicht toen hij opmerkte dat de jongen zonder problemen binnengekomen was.
Charlene was op hem af komen lopen en has hem gevraagd wat hij van het feest vond. "Het moet nog op gang komen." antwoordde hij met een glimlach, een antwoord wat niet echt onthullend was maar meer een soort excuus vond voor het feit dat hij het tot nu toe nog niet zo geweldig vond. De kus op zijn wang die hij van haar had gekregen als begroeting was niet verkeerd maar dan ook niet meer dan normaal: zo begroetten de twee elkaar altijd.
Rustig keek hij toe hoe de stelletjes van het feest bij elkaar gingen staan: Kenneth en Sawyer, Alice en Joël. Hij kende ze allemaal, de een wat beter dan de ander, en hij besloot dat hij wat later op de avond bij hen zou gaan staan. Nu even niet, hij had geen zin om te twijfelen aan zijn levensstijl bij het zien van hoe veel ze van elkaar hielden. Charlene had even geleden bij hen gestaan en dat had zijn interesse opgewekt: ze had een niet zo slimme zet geplaatst door Kenneth half te verleiden terwijl zijn vriendin er naast stond, en dat had gezorgd voor wat spanning tussen de twee. Uiteindelijk was Charlene weggelopen en was de spanning die kort in de groep had gezeten weer afgezakt. Het glas dat ondertussen leeg was werd door Lyron op een tafeltje gezet, waarna hij naar de tafel met drank liep omdat hij trek had in wat sterkers. Er stond genoeg, wat een slecht voorteken voor Lyron was. Hij kon niet kiezen, en omdat hij meerdere dingen overheerlijk vond zou hij waarschijnlijk vele soorten drank drinken deze avond. Passoa, Quarante 43, Bacardi Razz.. Er stond genoeg. Hij schonk Bacardi Razz in samen met wat sinas, en bleef voor een kort moment bij de bar staan met het overheerlijke mixdrankje in zjn handen. Genoeg mensen om bij te gaan staan, en net zoals met de drank kon hij niet kiezen. Oh joepie.
Met een grijns aanschouwde hoe een meisje voor hem begon te dansen, af en toe om kijkend om te zien of Lyron nog naar haar keek. Ze was niet verkeerd, helemaal niet verkeerd: ze was goed genoeg voor hem om zijn drankje aan de kant te zetten. Hij ging achter haar staan en de manier waarop de twee samen aan het dansen waren trok een hoop aandacht. Toen het nummer af was draaide ze zich om en wilde ze hem een zoen geven, maar hij draaide haar zijn wang toe waardoor de zoen mis was en zijn wang raakte. "Het was leuk met je, maar ik moet nu weer gaan. Ik zie je vanavond nog, bella ragazza." zei hij tegen haar. Emilie was naar buiten gelopen en hoewel haar gezicht niet al te vrolijk had gestaan kon Lyron de reden achter deze blik niet achterhalen. Het had met Alain te maken, dat wel, en hoewel Lyron haar graag achterna ging om haar te vragen hoe het met haar was, had hij het idee dat hij zich er niet in moest mengen. Alain was degene die achter haar aan moest lopen, hoewel hij zich afvroeg of de jongen überhaupt wist waar zijn vriendin was.
In plaats daarvan liep Lyron -nadat hij zijn drankje had gepakt- achter Charlene aan, die terug was gelopen naar Sarah en Jacky. Beiden waren bekend voor hem: Sarah was degene die hij een lift had aangeboden en Jacky had hij ontmoet in de Zanzibar, ze waren beiden leuk en spontaan. En Charlene natuurlijk, met Charlene had hij een geweldige zomer in Italië doorgebracht. "Hey, daar hebben we mijn favoriete meisjes." glimlachtte hij vrolijk, voor de grap natuurlijk. Hij wist dat meisjes het leuk vonden om speciaal te zijn en met deze opmerking suggereerde hij dat niet echt. Hij gaf Jacky een begroetende kus op haar wang en daarna was Sarah aan de beurt, bij wie hij de kus net iets dichter bij de mond plaatste. Lyron sloeg zijn arm om Charlene haar middel en trok haar wat dichter tegen zich aan, haar een speelse knipoog gevend.

[Oké, deze post faalt echt major xd..]

Kenneth keek rustig naar de drie mensen waar hij bij stond. Met een glimlach keek hij naar Sawyer. Tot hij plots werd aangetikt op zijn schouder, Meteen ook hoorde hij de oh zo bekende stem van Alain. De jongen die hij al wel een vriend zou kunnen noemen. Meteen verscheen er een brede grimas op zijn gezicht waarna hij even naar Sawyer keek toen Alain haar complimenteerde. Wat hij zei was waar, dat kon hij niet ontkennen. Net toen hij wou gaan reageren hoorde hij Alice wat zeggen. Zijn vermoedens klopten dus toch wel. De twee kenden elkaar al langer dan vandaag, iets wat je ook wel zag aan hun manier van omgaan met elkaar. Oke, hij en Sawyer kende elkaar al een tijdje, maar toch waren hij en Sawyer nog verschillender dan Joël en Alice. Het was wel normaal volgens hem. Vanuit zijn ooghoeken zag hij Emilie binnen komen en meteen beet hij op zijn onderlip. Zij was degene die hij nu juist niet wou zien, omwille wat ze hadden afgesproken in verband met Sawyer. Even keek hij Sawyer aan en glimlachte zachtjes, toen Emilie zich ook bij hen voegde keek hij haar aan en begon lichtjes te panikeren. Tot hij de gerust stellende blik gaf, die kalmeerde hem weer. Voor even schoot haar broer aan zijn hoofd voorbij, zou ze het al weten. Of niet? Er over beginnen zou hij nu ook niet want dan kon hij misschien nog wel eens een klap krijgen van haar, en dat wou hij niet weer meemaken. Toen hij uiteindelijk een reactie wou geven op Alain was de jongen alweer verdwenen, een beetje teneergeslagen keek hij naar de grond en zuchtte. Dat hij vertrok zonder gedag te zeggen vond hij eigenlijk niet echt kunnen, maar dat hij ook niets zei tegen Emilie vond hij nog het raarst van al. Ze waren toch nog samen, of zag hij dat nu ook al helemaal verkeerd? Even fronste hij, hoorde de opmerking van Sawyer nog over het feit dat de groep weer gekrompen was door dat ze even weg keek. Een grijns verscheen kort tot hij ook Emilie zag afdruipen naar buiten. Wat was er toch weer aan de hand met hun? Kort keek hij naar Sawyer en zuchtte even. De drang om achter Emilie aan te gaan was groot, maar kon hij dat wel nu met Sawyer. Moest hij de goede vriend spelen die achter een vriendin aanging, of de jongen die bij zijn vriendin bleef? Kenneth besloot al gauw om het eerste te doen.
Even keek hij naar Sawyer. 'Het spijt me, maar ik moet even naar haar toe om te praten. Ik zie je zo.' Sprak hij zachtjes waarna hij haar kort een kus op de lippen drukte, en zich nog excuseerde bij Joël en Alice. Dan liep hij in dezelfde richting als Emilie was gegaan. Aangekomen op het strand liet hij zijn blik even zoekend rond gaan, maar al gauw genoeg had hij haar gevonden en wandelde hij naar haar toe. Kort plaatste hij zijn hand op haar schouder. 'Ik ben niet degene die je waarschijnlijk wou dat kwam. Maar wat is er mis Em?' Sprak hij voorzichtig tegen haar en liet zijn arm weer naast zich vallen. Er was iets van bezorgdheid in zijn blik te zienn, maar die probeerde hij onvergeefs te verstoppen. Hij wou weten hoe het zat met Emilie en Alain, want zo net leek het niet of alles wel goed ging.

Charlene en Stephanie verlieten hem al snel, waardoor hij alleen met Ayse kwam te staan. Ongegeneerd gingen zijn ogen nogmaals over haar heen, een tevreden glimlach op zijn lippen achterlatend. Er waren al vele bekenden binnengekomen, maar hij voelde niet de behoefte hen allemaal persoonlijk te gaan te begroeten. Zachtjes grinnikte hij bij het zien van zijn Italiaanse vriend Lyron, die zich duidelijk goed aan het thema had gehouden. Kort keek hij naar beneden, zijn eigen outfit voldeed nog niet bepaald aan het thema en misschien was het tijd om daar verandering in te brengen. Zijn blouse zou hij voorlopig nog wel aanhouden, maar hij kon in ieder geval de knopen losmaken. Het koste hem enige concentratie de knopen allemaal los te maken en toen hij klaar was keek hij met een speelse grijns naar Ayse. Zijn gespierde borstkas werd nu niet meer verhuld door zijn kleren. Naar zijn idee had hij nu letterlijk undressed to impress, want hij was aardig trots op hoe hij er uit zag. Zijn lichaam was niet te afgetraind, maar precies goed. Hij zette zijn eigen arrogantie uit zijn hoofd en twijfelde even wat hij zou nu zou doen, hij zou mee kunnen doen met het strip pokeren, maar hij had nu niet echt zin om te pokeren. De dranktafel trok zijn aandacht en zijn blik ging even heen en weer tussen Ayse en de drank. "Interesse in shotjes?", vroeg hij met een blik die niet veel goeds voorspelde. Of Ayse al veel gedronken had wist hij niet, maar ze kon in ieder geval nog recht op haar benen lopen. Zonder haar antwoord echt af te wachten pakte hij haar hand en leidde haar mee in de richting van de dranktafel. De hakken waar ze op liep konden vast niet heel makkelijk lopen, dus liep hij niet al te snel. Iedereen die in zijn pad stond week voor hen uit en Ty kon een glimlach niet onderdrukken. Bij de dranktafel stonden veel mensen, sommige hingen meer omdat ze iets te veel ophadden. Waarschijnlijk hadden die voor het feest al gedronken, het leek hem sterk dat iemand hier al de tijd had gehad zich helemaal klem te zuipen. Lang hoefde hij niet te twijfelen over wat hij voor hen zou inschenken en zijn hand reikte doelbewust naar de fles Malibu. Vervolgens pakte hij een fles cola, omdat pure Malibu iets te veel van goede was. Hij pakte twee kleine glazen en vulde die voor het grootste deel met Malibu, om er vervolgens een scheutje cola bij te gooien. De verhouding was een beetje scheef, maar hij kwam hier niet om aan de frisdrank te gaan. Iets in hem vertelde hem al een paar weken lang dat hij moest minderen met de alcohol, maar hij genoot er op dit moment veel te veel van. Één van de glazen gaf hij aan Ayse en één nam hij zelf in zijn hand. "Op een goed feest!", proostte hij, waarna hij het glas in één keer achterover gooide. Zijn avond ging beginnen.

Algauw kwamen de genodigden binnendruppelen, waaronder Charlene als één van de eerste en daarmee was ze tegelijkertijd ook het eerst L8 Nites-lid dat arriveerde. "Hee, Char!" begroette ze haar vriendin opgewekt, terwijl ze haar met een vrolijke grijns aankeek. Vrij snel na de komst van Charlene, arriveerden de andere leden van L8 Nites op het feest. Enkel Ty kwam naar haar, Stephanie en Charlene toe gelopen. "Hey, thanks!" reageerde ze op Ty zijn woorden. Altijd fijn om te weten dat in ieder geval één lid - of twee, Charlene zou zich vast en zeker ook wel weten te vermaken - het er tot nu toe goed uit vond zien. Al vrij snel verliet Charlene hen, en niet erg lang daarna ook Stephanie. Met een grijns richtte ze haar blik op Ty, terwijl ze hoopte dat niet ook hij bij haar wegliep. Een ietwat speelse grijns sierde haar gezicht toen ze toekeek hoe Ty de knoopjes van zijn blouse losmaakte. "Hm, veel beter." sprak ze grijnzend nadat ze haar blik even over zijn gespierde bovenlichaam had laten glijden. Even keek ze om toen ze achter zich iemand iets hoorde roepen over strippoker. Hm, hoewel ze het natuurlijk zelf op de uitnodiging hadden gezet, had ze niet zo'n zin in. Stiekem vooral omdat ze niet bepaald goed was in poker, en omdat ze enkel een jurkje droeg. Zou ze verliezen, zou ze ook direct in haar ondergoed zitten. Nee, daar was ze toch nog iets te nuchter voor. Kort grinnikte ze toen ze zag dat Stephanie wel mee ging doen en het shirt van Alain aan had. Dat dacht ze in ieder geval, aangezien die zonder shirt zat. Lachend schudde ze haar hoofd, waarna ze zich weer op Ty richtte. Gelukkig scheen hij net als haar geen zin te hebben om te pokeren. Nog voordat ze zijn vraag had kunnen beantwoorden, had hij haar hand al vastgepakt en nam hij haar mee naar de dranktafel, dat nam ze in ieder geval aan aangezien Ty over shotjes had gesproken. Ze wierp hem even een dankbare glimlach omdat hij rekening leek te houden met de hoge hakken waarop ze liep, althans daar leek het op. Even gleden haar gedachten naar Wyatt. Hoewel ze in haar hoofd al een knop had omgezet en volgens zichzelf weer single was, had ze nog steeds het lef niet gevonden om het daadwerkelijk aan de jongen te vertellen. Kort schudde ze haar hoofd, daar wilde ze nu niet aan denken. Uiteindelijk stonden ze inderdaad stil bij de dranktafel. Nieuwsgierig volgde ze Ty zijn bewegingen, benieuwd naar zijn drank keuze. Hm, het werd dus Malibu, met maar een klein beetje cola. Ze grinnikte even, hij had het er net zo goed niet in kunnen doen. Met een glimlach pakte ze het glaasje van hem aan, waarna ze instemmend knikte op zijn voorstel om te proosten op een goed feest. Ze hoopte maar dat het een goed feest zou worden, dat zou wel zo fijn zijn. Net als Ty goot ze de inhoud van het glas in één keer naar binnen. Vervolgens liet ze haar blik weer kort over zijn buik glijden. Hmm, echt niet verkeerd. "Nog één?" vroeg ze daarna ietwat uitdagend aan hem, terwijl ze de fles Malibu alweer vastpakte. 

[Een beetje flut.. Nouja, heb iig weer gepost xd] 

Aan Ayse haar blik te zien vond ze het helemaal niet erg dat hij zijn blouse losgeknoopt had, in tegendeel juist. Hij grinnikte zachtjes bij haar complimenterende woorden en keek haar zelf ingetogen aan. Haar outfit voldeed op alle fronten al aan de dresscode, de meeste meiden hadden zich goed weten te redden met het thema. Sinds hij met Ayanna gebroken had was de drank één van zijn manieren om haar te vergeten, een andere manier was meisjes versieren. Eigenlijk was hij weer helemaal in zijn oude manieren teruggevallen. Als Ayse een vriendje gehad zou hebben zou ze dat nu vast wel aan hebben duidelijk gemaakt en omdat ze dat niet deed, nam hij aan dat ze single was. Tevreden zag hij dat ook zij haar shotje in één keer naar binnen goot. Sowieso zou ze wel van feesten houden, anders zou ze niet bij L8 Nites willen en waarschijnlijk ook niet zo'n goed feest kunnen geven. Hij beantwoordde haar glimlach met eenzelfde vrolijke glimlach. De alcohol smaakte zeker naar meer en Ayse was het daar blijkbaar mee eens. "Ofcourse." antwoordde hij zonder te aarzelen op haar vraag, terwijl hij glimlachte bij het horen van haar uitdagende toon. Wat hem betreft kon dit nog wel even doorgaan. Zijn blik ging even de kamer af, die steeds voller begon te worden, al nam hij aan dat de meeste gasten nu wel gearriveerd waren. Zo ver hij kon zien hadden de meeste mensen het prima naar hun zin. Dat betekende veel goeds, aangezien het feest pas net echt op gang gekomen was. De locatie was prima gekozen, het strand voor de deur en de het gebrek aan buren waren beide goede dingen. Snel richtte hij zijn aandacht weer op Ayse, die dit keer degene was die hen van shotjes voorzag. Uiteraard zou hij niet degene willen zijn die één van de organisatoren gevloerd had, maar voorlopig zouden ze nog wel even door kunnen drinken. "Ik moet zeggen dat ik de dresscode echt uitstekend vind.", zei hij terwijl zijn ogen veel betekend over haar lichaam liet gaan. Vervolgens glimlachte hij en zette hij een onschuldige blik op. Soms was hij iets te brutaal en hij wist dat niet elk meisje dat kon waarderen. Hij zag zijn blonde roommate Charlene iets verderop staan en zijn gedachtes verschoven direct naar hun nacht samen. Zijn mondhoeken krulden kort omhoog, maar hij besefte dat hij nu met Ayse was en concentreerde zich weer volledig op het knappe meisje.

[Kort en flut maar mijn laptopje begint oververhit te raken >.< ]

Het feest begon intussen echt op gang te komen. Zo'n beetje iedereen die op de gastenlijst stond, was naar het feest gekomen. Nu maar hopen dat ook echt iedereen het een geslaagd feest vond. Vrijwel niemand had op Ian gereageerd, nog steeds enkel Stephanie, Alain en Ian zelf zaten aan de tafel die voor de strippoker bedoeld was. Waarschijnlijk vonden meerderen dat ze nog te nuchter waren voor strippoker, of had gewoon lang niet iedereen Ian gehoord. Hoewel ze het niet kon horen door de muziek die hard aan stond, zag ze aan Ty zijn gezicht dat hij grinnikte. Om haar compliment nog iets kracht bij te zetten, wiebelde ze even met haar wenkbrauwen. Een ietwat tevreden glimlach stond op haar gezicht, hij was niet té gespierd maar juist precies goed. Dat kon ook niet anders, aangezien ze natuurlijk wist dat Ty de quarterback van het football team was. Hm, dat had ze goed voor elkaar. Aanpappen met een lid van L8 Nites die ook nog eens de quarterback was, een persoon waar veel meisjes hoogstwaarschijnlijk heel graag mee om wilden gaan. Haarzelf maakte het niet zoveel uit of een jongen een hoge status had of niet. Al was het een nerd, de persoonlijkheid was voor haar veel belangrijker. Oké, geen nerd. Je moest je nog wel met diegene in het openbaar kunnen vertonen. Zo te horen was Ty ook wel in voor nog een shotje en grijnzend hervulde ze de glazen. Dit keer met alleen Malibu. Bij het vorige shotje had Ty er zo weinig cola bij gedaan dat hij het net zo goed achterwege had kunnen laten. Wat zij nu dus ook deed. Met nog steeds een speelse grijns rond haar lippen gaf ze het ene glas aan Ty, waarna ze zelf haar eigen shotje weer in één teug opdronk. Hoewel er nog heel wat alcohol nodig was om haar echt lam te krijgen, lieten de in totaal twee Bacardi's en twee shotjes Malibu haar niet helemaal onberoerd. Daarnaast had ze op haar kamer ook al een baco gehad. Erg lang zou het waarschijnlijk niet duren totdat het lopen op haar killer heels niet meer ging. Ach, Ty zou haar vast wel vangen als ze onderuit zou gaan. Even keek ze grinnikend zijn kant op. Zijn volgende woorden en de veelbetekenende blik over haar lichaam lieten haar even breed grijnzen. "Ja dat dacht ik wel. Ik denk dat iedere andere jongen hier het met je eens is. Al vind ik dat de jongens zich er iets minder goed aan hebben gehouden, behalve Lyron dan. En jij, nu." Bij haar laatste zin veranderde de neutrale glimlach in een cheeky grijns. Ja, naar haar mening voldeed Ty nu ook wel meer aan de dresscode. Vertwijfeld keek ze naar de flessen drank die op de tafel stonden, naar de 'dansvloer' en weer terug naar de drank. Zelf wist ze niet waar ze nou meer zin in had, alcohol of dansen. Dan moest Ty maar kiezen. Als hij überhaupt nog langer de avond wilde doorbrengen met haar. Zijzelf zou het geen enkel probleem vinden, hij was uitstekend gezelschap. 

[Haha, flut. Het is ook wel te merken dat ik nog steeds melig ben xd]

De grijns die haar gezicht sierde terwijl ze de kleine glazen weer vulde met Malibu was in zijn ogen veelzeggend, het was voor hem het teken dat hij zijn tijd niet aan het verspillen was hier. Er waren veel mooie meiden op dit feest en hij zou het zonde vinden om de hele avond met iemand rond te hangen die hem alleen maar zou afwijzen. Afwijzing was niet iets waarvan hij wist hoe hij er mee om moest gaan, dat had hij nooit hoeven leren. Soms schrok hij van zijn eigen arrogantie, maar hij wist dat als hij het maar enigszins verborgen hield, het ook niet heel veel uitmaakte. Glimlachend pakte hij het shotje aan, waar dit keer geen druppel cola bij was gedaan. Wat hem betreft prima, dus volgde hij Ayse haar voorbeeld en gooide het shotje direct achterover. De sterke drank liet een heerlijk gevoel achter in zijn keel. Het was zijn tweede shotje deze avond, dus zijn gedachten waren nog zo goed als helemaal helder. Instemmend knikte hij, de meeste jongens zouden het inderdaad daarmee eens zijn. In ieder geval wel het soort jongens dat hij kende. "Ja, mijn outfit begint steeds beter te worden hè!", zei hij met een vrolijke glimlach op zijn gezicht. Hij zag haar blik tussen de drank en de dansvloer gaan en begreep haar twijfel. Zijzelf sprak haar keuze niet uit, dus nam hij aan dat ze de keuze volledig aan hem overliet. Wat hem betreft konden ze wel gaan dansen, als ze dat zou kunnen op die hakken. Vrouwen hadden hem al vaker verbaasd met hakken, dus hij nam aan dat het wel goed zat, anders had ze ze waarschijnlijk ook niet aan gedaan naar een dansfeest. Het lege shot glaasje zette hij weer op de tafel neer en hij pakte haar warme hand vast. "Let's dance!", zei hij enthousiast terwijl hij haar weer meevoerde, dit keer naar het midden van de kamer, waar veel mensen aan het dansen waren. De manier waarop Ayse liep verried dat ze toch al een flinke hoeveelheid alcohol op had. De muziek die nu gedraaid was redelijk langzaam en het zou Ayse waarschijnlijk beter uitkomen als ze niet heel veel hoefde te bewegen. Dus sloeg hij vrij zijn armen om haar heupen en begon rustig te bewegen op de muziek. Deze avond gaf hem de kans weer helemaal te zijn hoe hij was voordat hij Ayanna ontmoette. Vrij om te gaan en staan waar en met wie hij wilde. Praten en flirten met een meisje zonder zich schuldig te hoeven voelen. Een relatie paste gewoon niet bij hem, dat was wel duidelijk wat hem betreft. Een simpele glimlach verscheen op zijn gezicht en hij keek Ayse tevreden aan.

Enthousiast, om het feit dat ze nu met twee mooie cheerleader meiden praatte, nam ze nog een slokje van haar drankje en kon eigenlijk niets anders dan vrolijk grijnzen. Algauw, omdat ze niet al te veel hadden gepraat, kwam Lyron aangelopen die de stilte tussen de drie meiden verbrak. Charlene giechelde om het feit dat Sarah zo overduidelijk blij zwaaide naar de jongen en dat hij natuurlijk haar omarmde, wat haar automatisch deed leunen tegen hem. De lichaamswarmte van hem was te voelen, en zij zelf werd er ook wat warmer op. Of dat kon natuurlijk door de alcohol komen, dat was ook een feit, achtig iets.
Door de muziek was het ook wat lastiger om te praten, maar ze begroette hem hard boven de muziek uit met een blije ''Haaai!'', die ze in zijn rechteroor schreeuwde. Nu moest hij het wel gehoord hebben, tenzij meneertje last had van gehoorproblemen. Waarom ze dat dacht, had ze geen idee van en het sloeg ook werkelijk nergens op. Het begon voor haar gevoel al wat heter in de tent te worden, doordat er al vele mensen zich op de dansvloer bevonden en dus ook flink wat afdansten.
Ook zij sloeg haar losse, rechterarm om Lyron heen, die ze om zijn heup omklemde en daarna flink grijnsde, maar hem niet aankeek. Rustig bewoog ze mee op de muziek. Het nummer wat de disc jockey nu draaide, vond ze het niet zo heel interessant maar toch deed het haar wel meebewegen. Maar niet al te ruig, anders zou het wel heel vreemd overkomen dat zij liep te swingen met een jongen aan haar zijde en bovendien zou anders het drankje over haar beker heen klotsen, geen goed idee dus.
Even gauw gluurde ze om zich heen. Aan de pokertafel, aan de andere kant van de zaal, bevonden zich maar drie mensen, voor zover ze zag door de dansende menigte heen. Toen ze wat beter keek, zag ze twee onbekende jongens zitten en natuurlijk één van haar vriendinnen. Stephanie, och wat was toch een donderstien.
Voor de rest zag ze aan de bar vele mensen zich ook vermaken, waarvan ze er twee uit zag blinken, Ayse en Ty. Ook een vriendin van haar, en haar kamergenoot. Even fronste ze, ze vermaakten zich uitstekend door wat shotjes achter elkaar te schieten. Achja, dat moesten ze zelf weten, maar dat was zij dus niet van plan. Om zo dronken te worden. Nee, zij deed het rustig aan en de muziek leefde haar wel op, daar was eigenlijk geen alcohol voor nodig.
Al gauw verliep dit 'saaie' nummer in een ander goed nummer, die ze dan ook vrijwel herkende en gelijk zin kreeg om volop te dansen. Vlug schoot ze het laatste beetje, het restje naar binnen en keek even naar de drie waar ze bij stond. Op de een of andere manier blonk Sarah ervan uit, waardoor ze haar zachtjes bij haar pols pakte en haar rightaway meesleurde naar de dansvloer, door de dansende menigte heen en zo richting de pokertafels. Daar was ook een bar te vinden, waar ze dan de alcoholische voorraad flessen bewaarden. Maar ze vond dat ze daar wel gebruik van mocht maken om op te dansen, zo had ze dan ook goed overzicht tot de pokertafels. Via een barkrukje klom ze op de bar en trok zo'n beetje Sarah er ook op. ''Let's party!'' Schreeuwde ze, voor zover, boven de muziek uit en ging gelijk los, op de maat van de goede muziek. ''Kom op, Stephanie! Maak ze in!'' Hierbij verhief ze haar stem, hoger dan ze naar Sarah had gedaan, en hoopte dat de meid het zou horen, wat haar eigenlijk niet zo leek. ''Cause I may be bad, but I'm perfectly good in it. Sex in the air, I don't care, I love the smell of it. Sticks and stones may break my bones. But chains and whips excite me!'' Zong ze mee. Waarbij ze even naar Sarah keek en ook af en toe met haar schouder tegen de hare aankwam. Af en toe speelde ze met haar haren, waarbij ze dan ook met haar heupen flink bewoog. Een grijns kwam op haar gezicht te staan, op het feit dat ze nu samen twee bardanseressen waren. Uitkijk op de gehele zaal. Al duurde dat niet lang. Snel begon er al een ander feestlicht te komen, in plaats van het gedempte licht, kwamen er nu paarse flitsen over de dansvloer heen, en zodoende dus ook op de twee meiden. Je kon het een soort NEON-achtig licht noemen. Waardoor je de mensen elke seconde, wanneer je weer wat kon zien, weer een andere pose zag aannemen. Best grappig om het zo te zien. Charlene grijnsde nog steeds, om het feit dat het wel een goed feest was en ze amuseerde zich prima.

De alcohol kriebelde heerlijk in haar keel en ook Ty dronk zijn volgende glas zonder te aarzelen leeg. Grinnikend zette ze haar glas terug op de tafel, waarna ze zich weer omdraaide naar Ty. "Zeker wel! Ik ben nou wel benieuwd wat je volgende zet is." antwoordde ze met eenzelfde vrolijke uitdrukking op haar gezicht. De kleding die zij droeg begon haar inmiddels een beetje te irriteren, het jurkje was net niet lang genoeg om onder én boven te bedekken. Zorgde ze ervoor dat het onder goed zat, zag je net een randje van haar bh, maar zodra ze het jurkje weer naar boven trok, zat het aan de onderkant niet goed. Nou ja, dan liever dat eerste. Afwachtend keek ze de jongen vervolgens aan. Nog een shotje zou net dat ene shotje teveel kunnen zijn, waardoor ze de controle over zichzelf wat meer verloor en wellicht dingen zou doen waar ze later spijt van zou krijgen. Wilde ze verstandig zijn, dan moest ze voor het dansen gaan. Maar haarzelf kennende zou ze toch voor nog een shotje gaan, mocht ze de keuze zelf moeten maken. Daarom hoopte ze maar dat Ty haar twijfel op zou merken en voor het dansen zou kiezen. En inderdaad, hij koos gelukkig voor het dansen. Daarbij werd er momenteel nog een redelijk rustig nummer gedraaid, wat het allemaal nog makkelijker zou maken. Het lopen ging nog vrij goed, maar Ty's hand die de hare omsloot zorgde er ondermeer voor dat ze niet helemaal na hoefde te denken over waar ze haar voeten neerzette en zo zou het allemaal wel goed komen. Hm, misschien moest ze nou maar wat rustiger aan doen met de alcohol, het wekte vast geen goede indruk als één van de organisatoren als één van de eersten onderuit ging. Alhoewel ze niet echt het idee had dat Ty haar erg vervelend gezelschap vond, behoorlijk aangeschoten of niet. Eenmaal ze het midden van de kamer hadden bereikt, werd ze genoodzaakt vrij dicht bij Ty te gaan staan door de vele mensen die er inmiddels stonden te dansen. Niet dat ze het heel erg vervelend vond om zo dicht bij hem te staan, evenals de armen om haar heupen trouwens, tot nu toe was hij bijzonder goed gezelschap. Kort liet ze haar blik door de kamer glijden. Daarbij viel haar direct de blonde Charlene op, die op een tafel los stond te gaan met iemand die ze dacht te herkennen als Sarah. "Typisch Charlene." grinnikte ze, waarna ze haar blik weer op Ty richtte. Met stralende ogen keek ze hem aan, het was best een lange tijd geleden dat ze zoveel plezier had gehad tijdens het feesten sinds ze met Wyatt ging. Toen hield ze zich altijd in wat betrof het drinken en flirten met andere jongens, om ervoor te zorgen dat ze geen dingen deed waar ze Wyatt mee zou kunnen kwetsen. Maar nu ze hem toch al best lang niet meer echt gesproken en gezien had, hoefde ze zich niet meer in te houden van zichzelf. Vrij snel corrigeerde ze zichzelf weer, ze wilde daar niet aan denken en Ty ook niet de indruk geven dat ze eigenlijk nog een relatie had. 

[Fluuuuut.=D Haha, ik was in slaap geflikkerd en nou werd ik wakker. xd]

Hij glimlachtte even afwezig als reactie op de overvrolijke 'haai' van Charlene, en net toen hij wat terug wilde zeggen was ze al weer tussen zijn armen uit geglipt en er vandoor gegaan met Sarah. Hmm, fijn. Lyron draaide zich om, zocht naar mensen waar hij een praatje mee kon maken maar kon er zo snel niet eentje vinden. Nonchalant haalde hij zijn schouders op en liep hij naar de tafel waar de dranken stonden. In plaats van een bekertje te pakken en deze netjes in te schenken, viste hij een hele fles Disaronno tussen alle drankflessen uit. Hmm.. Disaronno. Het was de duurdere versie van Amaretto en wat Lyron betrof was het een goede keus geweest van Ayse en Stephanie om dit te kiezen, in plaats van de goedkopere variant. Hij draaide de dop wat steviger op de fles en bekeek nog even hoe veel er nog in zat, wat ongeveer de helft bleek te zijn. Hij pakte een halfgroot glas en stapte weg van de drankentafel.
Terwijl hij de fles nonchalant in zijn hand hield liep Lyron weer door de menigte, de uitgang opzoekend. Eenmaal buiten aangekomen snoof hij de frisse lucht genietend in en ging hij ergens in het zand zitten. Waar het in de buurt van was wist hij niet, aangezien het nachtdonker was en hij niet zo veel kon zien. Hij schroefde de fles opnieuw open en goot de stroperige vloeistof in het glas, ongeveer halfvol. Hier nam hij af en toe een slok van, terwijl hij luisterde naar de ruizende zee op de achtergrond en af en toe over zijn blote arm wreef. Vreemd eigenlijk, dat je je op een feest zo slecht thuis kon voelen. Hopelijk was de afterparty die hij voor L8 Nites op de planning had staan een stuk leuker voor hem..

Terwijl Sarah nog een slok nam van het drankje in haar hand en het gesprek tussen Charlene en Jacky ietwat afwachtte, hoorde ze hoe een bekende stem een potje strippoker aankondigde. Nieuwsgierig keek ze op en zag -niet geheel tot haar verbazing- dat Ian op de pokertafel was gaan staan om het hele gebeuren aan te kondigen, iets wat ervoor zorgde dat haar lippen zich tot een geamuseerde glimlach omkrulden. In principe was ze best gekleed op strippoker, maar momenteel vond ze zichzelf nog te nuchter om hieraan mee te doen. Bovendien vond ze het veel te leuk Charlene en Jacky te spreken, wat haar deed besluiten strippoker uit te stellen tot wellicht een andere keer.
Terwijl Sarah toekeek hoe langzaam maar zeker enkele mensen aanschoven bij Ian en verschillende toeschouwers zich rond de tafel schaarden, gleed haar blik ondertussen door de zaal. Er was nog iets wat redelijk wat aandacht trok van de mensen, en zo ook de hare: namelijk haar Italiaanse vriend die heel erg leek op te gaan in zijn dans met een -voor haar onbekend- meisje. Sarah keek voor een kort moment toe, maar wendde haar blik af toen het meisje zich omdraaide en op het punt stond hem een zoen te geven; ze zag daarom ook niet dat Lyron op het laatste moment zijn wang naar haar toedraaide. In plaats van die twee verder te begluren keek Sarah hoe Ian tot nu toe twee andere tegenspelers had verzameld voor het strippokeren en bleef een tijdje naar dit schouwspel staren.
Ondertussen merkte ze niet op dat Lyron langzaam maar zeker hun kant op kwam, waardoor zijn openingszin nogal uit het niets leek te komen. Sarah merkte daarbij ook dat ze het vreemd vond dat hij haar een zoen zo vlakbij haar mond gaf en een arm om Charlene's middel sloeg, terwijl hij net nog heel intiem met een meisje had staan dansen? De brunette kende Lyron dan wel als een echte ladiesman, maar dit leek ook haar enigszins te verbazen. Maar was verbazing wel het goede woord? Was er niet een klein beetje van.. jaloezie in betrokken? Sarah snoof schamper, iets wat niet te zien of horen was door de flikkerende lichtend en de harde muziek. Misschien wel; Sarah was nou eenmaal het type dat snel jaloers werd en niet graag als één van de massa gezien wilde worden. Was het verontwaardiging dat ze nu zo ongeveer 'een van de drie meisjes waar hij binnen 5 minuten mee had aangepapt op de avond' was, of zou het feit dat Lyron een best interessant figuur van het andere geslacht was erin meespelen? Hmm.
Haar vinger gleed ondertussen ongemerkt langs de plek waar Lyron zijn kus had geplaatst, vlakbij haar lippen, waarna ze naar hem opkeek en even naar hem glimlachte.
"Besloten toch maar de gezelligheid op te zoeken vanavond?" zei ze hem nadat Charlene hem met een vrolijke "Haai" had begroet. Er had een plagerige glimlach op Sarah's gezicht gestaan toen ze deze woorden uitsprak: ze had Lyron daarvoor zien zitten in z'n eentje, met gek genoeg niemand om zich heen die wat van hem wou. Het had er nogal eenzaam uitgezien, al leek Lyron niet heel erg in de bui te zijn voor veel en druk gezelschap; of lag dat aan haar?
Voordat iemand ook maar een reactie terug kon geven voelde Sarah hoe een had zich rond haar pols sloot, en hoe Charlene haar resoluut meesleurde naar de bar vlakbij de pokertafels. Sarah liep lachend met Charlene mee door de menigte, terwijl het doel van de expeditie haar langzaamaan duidelijk werd: zo te zien had ook de blondine zin om er wat meer sfeer in te brengen, en dit was er eigenlijk wel dé manier voor.
Bij de bar aangekomen klom Sarah er soepel op, terwijl ze zich liet helpen door de hand van de bartender die haar erop trok. Sarah wierp hem een glimlach toe voor ze zichzelf omhoog werkte en ook zij, net als Charlene, boven de mensenmassa uittorende. Het gaf haar in combinatie met de eerder achterover geslagen glazen alcohol een goed gevoel, een gevoel dat misschien beter te beschrijven was als een kick. De lichten waren hier boven intenser, de muziek leek harder en de mensen leken... kleiner.
Met haar armen in de lucht bewoog ze net als Charlene met haar lichaam mee op het ritme van de muziek, luid meezingend met een stem die toch niet boven de muziek uitkwam. Eenmalig zakte ze rug aan rug met Charlene door haar knieën, lachend omdat het perfect uitkwam op de beats van de muziek, waarna ze weer omhoog kwam en verder danste. Haar ogen flitsten over de mensen in de zaal, genoten van de aandacht die mensen aan hen besteedden, maar bleven uiteindelijk hangen op Lyron's bruine krullebos die zich een weg naar de uitgang probeerde te banen. Voorheen had hij nog een beetje verloren bij Jacky rondgehangen, maar nu kreeg Sarah opnieuw het idee dat de jongen het niet erg naar zijn zin had op het feest. Was het de schuld geweest van haar en Charlene, dat zij hem hadden verlaten? Waren zij zijn kans geweest op een leuke avond? Haha, egoïstische gedachte.. Ondanks dat besloot Sarah achter Lyron aan te gaan, en tikte ze Charlene even op haar schouder om haar hiervan op de hoogte te stellen.
"Wauw Char, dit had ik echt even nodig" lachte ze. "Maar ik ga even een luchtje scheppen.. Ik spreek je nog wel!". Haar stem was nog net hoorbaar boven de muziek uit, waarna ze met behulp van iemand die voor de bar stond naar beneden klauterde en weer veilig op de grond terecht kwam.

Enkele minuten later stond Sarah weer buiten. De beats van de muziek waren hier nog goed hoorbaar, evenals het murmelende geluid dat door moest gaan als de stemmen van mensen binnen. Het donker werkte niet echt mee wanneer je op zoek was naar iemand en de belichting schaars was, maar ondanks dat duurde het niet lang voordat Sarah een schim in het oog kreeg die door kon gaan als Lyron. Sarah deed haar hakken uit en nam ze in haar handen voor ze het zand in stapte en ze de korte afstand tot aan Lyron op haar blote voeten overbrugde. Hier aangekomen liet ze zichzelf rustig in kleermakerszit zakken, Lyrons gezicht -voor zover mogelijk- in zich opnemend.
"Je lijkt het niet echt naar je zin te hebben vanavond.." merkte ze op, hem een klein glimlachje toewerpend.

Sorry voor de lengte.. :/ Had nogal veel in te halen xd

Hij was gaan zitten en wachtte op gezelschap. Veel mensen hadden zo hun twijfels. Dat was duidelijk. Toen kwam Alain naar te tafel toegelopen en hij trok verbaasd zijn wenkbrauwen op. Oké, dus deed de big boss ook mee? Het duurde niet lang of er kwam een meisje aan dat wijfelend stond te kijken naar hoe alles zou uitpakken. Ze was duidelijk niet gekleed op de gelegenheid en dat had Alain kennelijk ook door. Toen trok hij zomaar in de menigte zijn shirt uit en gaf het aan het meisje dat ook aan de tafel aanschoof. Hij mompelde in zijn hoofd verwensingen naar Alain omdat hij zijn lol had afgenomen. Alain begon de kaarten te schudden zoals in het casino en hij was echt niet onder de indruk. Hij had het zelf ook al vaak gedaan en er was eigenlijk geen kunst aan. Je moest gewoon weten hoe het moest. En natuurlijk nam Alain in alles het voortouw omdat hij aandacht wilde. Hij rolde met zijn ogen en gaf hem een boze blik toen hij een wat sarcastische opmerking naar zijn hoofd kreeg. ''Sunshine, how is life?'' hij bromde wat en staarde naar de kaarten die heen en weer schoven. Alain gaf toen de regels aan. ''Wat doen we? Stapel weg is kledingstuk uit en opnieuw fishes verdelen? Tot iemand naakt is en dan als dat zo is een rondje door de zaal en mag de kleding weer aan en mag je weer meedoen met een nieuw potje, als die er komt?'' hij knikte. Het sprak hem wel aan. Alleen dat naakt mocht van hem weg. ‘Dat naakt hoeft niet, onderbroek is ook goed wat mij betreft’ zei hij en pakte de kaarten die aan hem waren uitgedeeld. Hij had een schoppen tien en een koning. Hmm, niet slecht. Het meisje stelde zich voor als Stephanie. Hij knikte en stelde zichzelf toen ook kort voor. ‘Ian’ zei hij en keek naar de kaarten. Hij legde ze voor zichzelf neer en legde toen drie kaarten van een stapel open. De kaarten die tevoorschijn kwamen waren een harten acht een ruiten drie en een schoppen boer. Hij pakte een paar fishes en legde er toen 2 op tafel met de waarde van 20. Hij leunde toen achterover en wachtte af wat de andere zouden gaan doen. Hij zat wel goed zo. Toen klonk er een helehoop oplawaai vanaf de bar en hij zag een blondine en Sarah op de bar klimmen. Zijn mond zakte open van verbazing en verwoed begon hij te denken hoe die ookweer dicht moest. Uiteindelijk lukte het en hij staarde naar hoe ze van de bar afsprong en de blondine achterliet. Die bleef gewoon doordansen. Die had al teveel op. Hij tuurde op zijn horloge maar omdat de lichten zo flitsten kon hij de tijd niet zien. Toen gaf hij Alain een por in zijn zij. ‘Ik krijg nog een mobiel van je’ zei hij en keek naar hoe iedereen steeds meer werdt aangetrokken door de bar. Vanavond zou iedereen zat zijn maar hij niet. Hij had er genoeg van om steeds met koppijn wakker te worden of erger. Nee, voor hem geen drank meer. Zelfs niet een glaasje. Hij wilde graag nog heelhuids aankomen bij het slaapcomplex en niet in meerdere stukken. Hij begon met zijn vinger op de tafel te tikken terwijl hij met zijn andere hand door zijn haar heen woelde. Hij hield na een tijdje op met tikken en begon toen aan zijn armband te frunniken. De blauwe stenen met een kruis erop gaven mee omdat het leer dat door de stenen heen was gehaald wat elastisch was. Hij keek op toen hij het geklik van hakken hoorde. Sarah verdween in de menigte naar buiten waar Lyron ook was. Ach, wat kon het hem schelen op dit moment? Niet veel. Als Sarah die player wilde en die vervolgens haar hart brak zou hij haar echt niet opvangen. Ze wist dat hij een player was. Punt.

Sarah was maar heel even gebleven, om met haar te dansen, maar toen ze zag dat Lyron er vandoor ging, wat zij ondertussen ook wel door had vanaf die barhoogte waar ze op stond, was ze er zelf ook achteraan gegaan en had dat haar eventjes gezegd. Gewoon dat ze niet zomaar alleen werd gelaten, al voelde ze zich nu wel een beetje lonely, dus ging ze er zelf na nog twee nummers ook maar weer vanaf. Straks dachten al die mensen nog dat ze nu al bezopen was, wat dus duidelijk níet het geval was. Charlene grinnikte kort om haar binnenpretje en werd geholpen door de barman om van de bar af te komen, waarna ze vlugjes haar shirtje gladstreek, de man bedankte en zo even rondkeek. Wat zou ze nu gaan doen? Dansen was sowieso een optie, maar met wie? Lyron was naar buiten gegaan, Sarah ook. Stephanie was aan de pokertafel en Ayse en Ty waren zichzelf aan het bezatten aan de bartafel. Of nee, toch niet. Ze hadden ondertussen dat zij van de bar af gekomen was, zich naar de dansvloer verplaatst. Daardoor bleven haar ogen er heel eventjes op hangen. Het gevoel dat Ty nu een ander meisje had, in plaats van haar alleen maar de volle aandacht te geven, was best raar. Maar ze besloot er niet meer aan te denken, ze mocht zich niet aan hem claimen, dan gebeurden er straks nog rare dingen. Charlene dacht even na, waarbij ze rondkeek. De viertal, twee stelletjes, waren nog steeds aan het praten aan de dranktafel. Zodoende had ze alleen oog voor Kenneth, omdat hij haar nog wel een dans beloofd had. Nu ze toch niet veel te doen had en graag verder wou dansen, besloot ze maar naar hem toe te gaan en hem daar vandaan te sleuren, zodat ze even een dansje met hem kon plegen. Al was het maar voor heel eventjes, dan voelde ze zich al wat minder lonely.
Heupwiegend ging ze op de vier af, pakte voorzichtig de linkerhand van Kenneth en trok hem zo van zijn barkruk af. ''Kom mee, jij! Je had me nog een dans beloofd!'' Grinnikte ze plezierig in zijn oor, net aan hard genoeg boven de muziek uit. Hierbij keek ze niet meer om naar Sawyer, of evenals naar de andere twee.

Een lekker nummer werd opgezet, waar ze zich dan ook lekker goed op kon bewegen. Tenminste geen slow nummer waar, gelukkig. Sexy danste ze op de maat, ookal kon ze deze remix nog niet van het vrij nieuwe nummer. Katy Perry wist ze, maar hoe de dansplaat zich noemde wist ze niet. Ach, het maakte haar dan ook geen drol uit, zolang ze maar goed kon dansen. Sommige zinnetjes zong ze dan ook mee, waardoor ieder ander haar lippen zag bewegen. Na wat danspasjes te hebben gezet en haar heupen goed te hebben bewogen, met haar armen ook wat dansjes had uitgevoerd, draaide ze zich half om en kwam zo met haar achterste wat dichter tegen Kenneth aan. Niet om Sawyer jaloers te maken, maar gewoon omdat ze daar zin in had, ging ze op het ritme van de muziek heupwiegend tegen de jongen aanschuren en had ze alleen oog voor hem. Haar handen bewoog ze sexy door haar blonde haren voort, waarbij ze af en toe eens door haar knieën ging en zo het beste ervan maakte. Een ondeugende grijns en blik sierde haar gezicht, ze vond het prachtig om zo even aandacht te krijgen. Al was het maar voor heel even, toch duurde het nummer nog vrij lang. Of het voelde gewoon lang, maar toch ook weer kort doordat ze plezier had. God, wat hield ze hiervan.

Kenneth was nog druk in gesprek geweest met Sawyer, Alice en Joël, al was hij stiekem het onderwerp al vergeten maar goed. Hij ging ook maar gewoon in op een van de personen die wat zei. Door het feit dat hij zo gefocust was op de mensen waar hij bij stond merkte hij Charlene pas op toen ze hem van zijn barkruk af had getrokken. De jongen ging wat verward mee met haar de dansvloer op, oke stiekem had hij gedacht dat ze het vergeten was. Maar dus niet. Kort keek hij achter zich om naar Sawyer en beet kort op zijn onderlip. Keneth begon maar wat mee te dansen met haar zodat hij niet compleet voor lul zou staan, maar toen ze dichter bij hem kwam staan beet hij even op zijn onderlip en bewoog hij voor enkele momenten niet meer. Kenneth's blik was op haar gericht de gehele tijd. Kenneth bleef onder alles wel nog een jongen, een jongen die nu was meegetrokken door een van de beter uitziende meiden hier. Die dan nog eens heel droog begon te schuren tegen hem. Uiteindelijk tegen het einde aan vergat hij even al de rest en begon hij haar bewegingen te interpreteren en danste hij met haar mee. Kenneth had zijn handen net niet op haar heupen geplaatst, ze zweefde er zeg maar wat boven. 'Ik hoop dat je straks Sawyer niet tegen komt hoor. Want geloof me, goed gezind gaat ze niet zijn op je.' Mompelde de jongen zachtjes tegen haar waarna hij rustig verder danste met haar. Inmiddels was de dansvloer weer iets voller geworden en bewoog hij nu volledig met haar mee, even kort sloot hij zijn ogen. Toch wel een teken dat hij hiervan genoot eigenlijk, voor even was het even alleen hij en Charlene hier. De bekende die hij hier al had gezien leken verdwenen te zijn voor die paar minuten dat ze hier nu al stonden. Al was de jongen zelf pas in de laatste minuut met haar beginnen dansen eigenlijk, gewoon omdat hij eerst te verward was geweest door alles.

Hij staarde naar de lege duisternis die hem omringde, terwijl hij afwezig zand tussen zijn vingers door liet glijden. Achter hem waren gedempte stemmen te horen van de mensen op het feest, en deze stemmen werden begeleid door de muziek die er gedraaid werd. De muziek stond te hard of de stemmen waren te zacht: hij kon er geen echte zinnen uit opmaken. De warmte was drukkend, zelfs zo diep in de nacht, en het deed Lyron denken aan thuis.
Lyron mistte 'thuis', merkte hij plotseling. Hij miste het warme gevoel van de Italianen, en iedereen die je als deel van je familie beschouwde. Een vriend was geen vriend in Italie. Nee, vrienden waren een soort van familie. Ze werden uitgenodigd op de overvolle en gezellige familiebarbecues, en waren hier niet misstaan. Lyron miste de vriendengroep die zeker wel twintig personen had geteld. De mensen hier in Santa Monica waren akelig koud in vergelijking met de mensen thuis. Ze waren niet opgevoed met het idee dat je van iedereen moest houden en blij moest zijn met wat je had. Ze waren niet blij met wat ze hadden, ze wilden altijd meer. Tenminste, dat was hoe Lyron het zag. Natuurlijk wist hij ook wel dat sommigen anders waren, maar over het algemeen waren Santa Monicanen volgens hem precies zo. "Quando è questa la mia casa? Damn!" mompelde hij kwaad.
Het openen en sluiten van een deur sleurde hem ruwweg uit zijn gedachtes. Hij draaide zich half om, merkte dat het Sarah was, en perste een glimlach rond zijn lippen. Het gebeurde nooit dat iemand hem in een rotbui aantrof, laat staan dat het een meisje was. Hij projecteerde zichzelf altijd in een goede bui, en natuurlijk was hij dat meestal ook wel. "Oh, dat valt wel mee hoor." vertelde hij luchtig, maar hij wist dat de houding die hij aannam niet al te geloofwaardig was. Dus gooide hij er nog een grapje achteraan, deels om de stilte te overbruggen die er eventueel zou kunnen ontstaan. "Ik heb het nu wel naar mijn zin, bijvoorbeeld." knipoogde hij naar haar, waarna hij zich even uitrekte. "Waar slaap je vanavond?" vroeg hij vervolgens heel nonchalant, terwijl hij rustig om zich heen keek -niet dat er wat te zien was- en Sarah even later weer aan keek. Voor zover dat ging, tenminste, aangezien zijn ogen de grootste moeite hadden haar mooie gezicht te kunnen onderscheiden van de duisternis.

Hoewel het buiten zeker niet koel of fris te noemen was, had Sarah wel degelijk een kleine rilling gevoeld toen ze naar buiten was gegaan. De temperatuur hier was weliswaar een stuk aangenamer dan binnen, waar het dankzij de vele mensen nog warmer was dan het gewoonlijk al was in Santa Monica; iets wat bijna onmogelijk leek. Het briesje en de koelte van het zand waren echter een prettige combinatie, hoewel ze voor een kort moment toch over haar armen wreef. Hierna keek ze op naar Lyron, wiens glimlach er lang niet zo gemeend uitzag als dat hij zelf waarschijnlijk hoopte. Plagerig gaf ze hem een stootje tegen zijn schouder toen hij er nog de luchtige "Oh dat valt wel mee hoor" aan toevoegde. Ze schudde enkel zachtjes lachend haar hoofd, niet wetend wat ze er nou eigenlijk op terug moest zeggen. Ze had geen idee wat maakte dat de Italiaan deze avond minder vond dan andere avonden, en had buiten dat ook geen idee hoe ze dat zou kunnen oplossen. Er kwam echter een glimlachje op haar gezicht te staan toen bleek dat ze hiervoor ook helemaal niks hoefde te doen; volgens Lyron had hij het nu alleen al naar zijn zin door haar aanwezigheid. Ondanks dat het een grapje was en hij er een speelse knipoog achteraan gooide, deed het complimentje haar wel goed. Natuurlijk deed dat het: welk meisje hield er nou niet van complimentjes? En zeker een type als Sarah kon er niet genoeg van krijgen, gemeend of niet.
"Gelukkig maar" reageerde ze met een droog, niets verhullend glimlachje rond haar lippen, terwijl ze Lyron even zijdelings aankeek. Juist op dat moment rekte hij zich uit, waarna hij op nonchalante toon vroeg waar ze vanavond sliep. Opnieuw deze avond schoot Sarah in de lach, waarna ze haar ogen nieuwsgierig op hem richtte om te zien hoeveel hij van de stille hint in deze vraag meende. Hoewel ze nu niet echt een diep gesprek hadden en hun conversatie meer uit losse woorden bestond -tenminste, vanaf haar kant- moest ze zeggen dat ze zich nooit verveelde met Lyron; zijn woorden leek hij altijd te op kunstzinnige wijze te kunnen verpakken in een humor die haar wel aansprak. Ze trok dan ook al snel een mysterieus gezicht, waarbij ze een frons trok in haar voorhoofd alsof ze heel diep nadacht, starend naar de sterrenhemel boven hen.
"Hm, ligt eraan.. Ik heb de keuze uit de barkeeper, Patrick en John. Wat zou jij doen?" vroeg ze hem luchtig, maar met een bedenkelijke ondertoon. Ze richtte haar blik nu weer op Lyron, terwijl een plagerig glimlachje zich rond haar lippen krulde. Ondertussen was de beat van de muziek van het feest nog steeds op de achtergrond te horen, terwijl de deur afentoe open en dicht klapte om mensen naar buiten te laten die een luchtje wilden scheppen. Terwijl Sarah -met een nieuwsgierigheid die ze zorgvuldig verborgen hield- de gezichtsuitdrukking van Lyron probeerde te lezen, merkten ze beiden niet hoe de deuren opnieuw open zwaaiden, en een zwarte schim de club verliet.

Sarah had met een droge 'gelukkig maar' gereageerd op zijn woorden, waardoor hij voor een kort moment zachtjes moest lachen. Niet dat hij het zo grappig vond, maar het was meer dat hij niet wist hoe hij er anders op moest reageren. En ook wist de jongen niet goed wat hij er uit op moest maken, terwijl dit normaalgesproken redelijk makkelijk was. Het begrijpen van meisjes was als ademen voor de doorgewinterde casanova, maar Sarah was een ander verhaal. Want had ze zijn opmerking als een compliment beschouwd, zoals het ook bedoeld was? Of dacht ze soms dat hij iedere aanwezigheid van een meisje zou waarderen? Natuurlijk was dat ook wel zo, hij zou dat niet gaan ontkennen, maar de manier waarop hij en Sarah met elkaar omgingen zorgde er wel voor dat hij haar boven anderen verkoos. Het was zo luchtig, zo vanzelfsprekend als hij bij Sarah was. Geen ongemakkelijke momenten, hoewel die haast nooit bij Lyron voorkwamen. Hij wist er altijd wel iets leuks van te maken, ongeacht in wat voor situatie hij was beland. Maar haar verschijning was gewoon prettig voor hem. Het was vergelijkbaar met wat een grote, vrolijkgekleurde lolly bij een kind deed. Het kind was dan meer van "Oooohh Lolly!" en Lyron was meer van "Ooooh Sarah!"
Sarah schoot in de lach om zijn nonchalant gestelde vraag, en hij grinnikte zachtjes mee. Haar lach was aanstekelijk, had hij gemerkt. Hij richtte zijn blik op Sarah en merkte de mysterieuze gezichtsuitdrukking van Sarah op. Hoe zag dat er eigenlijk uit, mysterieus? Hij kon het niet omschrijven, maar als hij aan iets moest denken wat hij mysterieus vond dan waren het die maskers wel die zijn thuis zo vertegenwoordigde. Die venetiaanse maskers, die bij vrouwen vaak het gebied rondom de ogen bedekte en katachtige, uitgesneden gaten bevatten zodat je als vrouw nog wat kon zien. Tegelijkertijd zou Lyron een vraagteken ook best mysterieus vinden. Die krulling van het teken en dan ook nog de elegante, nietszeggende stip eronder. Vraagteken. Zelfs de naam alleen al riep een hoop vragen bij hem op.
Holy mother of god. Ze had de keus uit maar liefst drie mannen. Hoewel hij op dit moment de termen 'jongens' of 'jochies' prefereerde. Wanneer?! Wanneer was ze hen tegengekomen en hoe kon ze hen in godsnaam zo snel omkrijgen dat ze met haar wilden slapen? Okay, als hij eerlijk moest zijn was dat laatste niet echt een raadsel voor hem. Lyron hield zijn gezicht in de plooi, omdat hij anders een walgende gezichtsuitdrukking toonde die zijn gevoelens zouden verraden. Hij klemde zijn kaken ietwat narrig op elkaar, en hij zocht naar woorden om te zeggen. "Drie?" bracht hij er uiteindelijk wat verbaasd uit, om geen eeuwigheid stil te zijn. Zo gaf hij zichzelf ook wat meer tijd om over een antwoord na te denken. "Ehm, Sarah.. Ik weet niet hoe jij over mij denkt, maar ik zou geen van allen doen. Ik heb geen zin in homosex." grijnsde Lyron speels. Hij gaf dit antwoord omdat het als jongen al zowat onmogelijk was om anderen op deze manier te bekijken, en mede omdat hij ze sowieso allemaal zou afkeuren. Ze waren allemaal niet goed genoeg voor Sarah, vond hij. Ze was zo'n type die alleen met Quarterbacks in bed dook. Wacht!? Ty was een Quarterback toch? Fuck. Zolang Ty maar met zijn quarterbackhanden van haar af bleef.
Voordat Sarah waarschijnlijk een 'maar nu even serieus' opmerking zou plaatsen en alsnog om een fatsoenlijk antwoord vroeg, sloeg de deur open. De muziek was wat beter hoorbaar maar zwakte alweer af zodra de deur weer dichtsloeg. De schim, waarvan hij overigens dacht het een man óf een halvegare vrouw was, keek eerst even rond maar liep daarna hun kant op. Eenmaal deze wat dichterbij was gekomen, merkte Lyron op dat het de bartender was. "Ik denk dat het toch de bartender word." merkte hij droogjes op, waarna deze naast haar kwam zitten. Na Lyron voor een redelijk lang moment aan te hebben gekeken, als het ware alsof hij hem weg wilde hebben, sloeg hij één arm om haar middel en legde hij zijn andere arm op haar been. Nouja, niet op haar been. Eerder tússen haar benen. merkte Lyron op. "Hello gorgeous. Ik begon je al te missen. Ik had een mooi zicht trouwens, toen je op die bar stond te dansen." zei deze tegen haar. Damn, Lyron kende hem pas net en hij vond hem nu al een eikel. Hij begon het zand te kneden met zijn aangespannen vuisten, en keek om zich heen om maar niet naar die walgelijke rotkop van die gast te kijken. Misschien was er ook wel een beetje jaloezie in betrokken, namelijk dat hij haar zo aanraakte, maar dat zou Lyron nooit toegeven. Bovendien respecteerde hij Sarah eigenlijk te veel om zijn hand daar neer te leggen, hoewel het er vroeg of laat wel van zou gaan komen. Zoiets was gewoon onvermijdelijk als je Lyron heette en je zinnen had gezet op een beeldschoon meisje. Maar natuurlijk hield hij het wel voor mogelijk dat het niet zou kunnen gebeuren. "Ik weet dat Sarah alle aandacht opeist door haar uiterlijk en met hoe ze er van een bepaalde hoek uit ziet, maar ik zit er ook nog bij." mompelde Lyron droogjes, behoorlijk luchtig voor zijn state of mind, tegen de jongen.

Hoewel het lezen van iemands gezichtsuitdrukking al moeilijk genoeg was, maakte het gebrek aan licht het er ook niet makkelijker op. Het duister bracht enige geheimzinnigheid met zich mee nu ze niet kon raden hoe hij over bepaalde dingen dacht, hoewel dat normaal niet al te moeilijk was bij mensen. Maar lag het aan haar belabberde gezichtsreading-skills, het donker, of hield hij zijn gezicht gewoon zorgvuldig in de plooi? Sarah wendde haar ogen al snel weer af om niet de indruk te wekken dat ze nieuwsgierig was naar zijn reactie, hoewel ze dat van binnen wel degelijk was. Na een korte stilte bracht hij er echter het enkele woord "Drie?" uit. Sarah bloosde in het schaarse licht, en richtte haar blik naar beneden.
"Hm, ja ongeveer" antwoordde ze dan ook ietwat beschaamd en vertwijfeld op Lyrons vraag, maar met een klein glimlachje. Gelukkig speelde hij er met zijn antwoord leuk op in en bekritiseerde hij haar niet op dit aantal, waarop ze opnieuw zachtjes lachte. Ze was ergens wel blij dat hij verder niet in ging op de situatie, aangezien ze dat zelf ook niet wilde: ze wilde niet met Lyron over andere jongens te hoeven praten, laat staan dat hij haar zou zeggen welke van de drie hij het beste bij haar vond passen. Dat antwoord wilde ze niet horen...
Net op het moment dat ze lacherig een reactie terug wilde geven wat betrof de homosex, merkte ze op dat Lyron alsnog op het onderwerp 'wie van de drie' doorging: de bartender? Sarah volgde verbaasd zijn blik, en merkte op dat het inderdaad Jeff was die ondertussen bij hen was komen zitten, zijn ene arm om haar middel en de ander op haar been leggend. Hoewel de gezichtsuitdrukking van Lyron haar vertelde dat hij het allerminst prettig vond dat hij haar op deze manier aanraakte, was het voor Sarah ook hooguit ongemakkelijk. Dat niet alleen omdat de plek nogal ongelukkig was, maar ook doordat Lyron erbij zat, en ze zich op deze manier schuldig voelde tegenover hem. Ze kende Jeff al langer dan vandaag -hij werkte wel vaker in clubs waar zij kwam, en al die keren had hij al geprobeerd iets met haar te regelen- maar op de manier hoe Jeff handelde, leek het erop als ze elkaar op een andere manier beter kenden: maar niets was minder waar. De jongen had waarschijnlijk al flink wat drankjes op, zo verklaarde Sarah zijn gedrag, en tegelijkertijd probeerde hij Lyron te imponeren en haar als het ware te claimen. De brunette wilde op dit moment echter alles behalve geclaimed worden door een jaloerse jongen, in het bijzin van een stiekem veel leukere jongen, en nam daarom zijn hand in de hare. Ze keek hem daarbij aan en schonk hem een glimlachje, waarop hij een zacht kneepje in haar hand gaf en zijn -tot nu toe vrij hard staande blik- iets verzachtte. Sarah hoopte niet dat ze hierbij de indruk wekte bij Lyron dat ze liever Jeffs hand verkoos boven de zijne, aangezien het een subtiele manier was geweest om zijn hand van haar been te halen. Jeff leek die hint echter niet door te hebben en het alleen maar leuk te vinden dat ze nu hand in hand zaten: de blik in zijn ogen leek voor een moment op die van een klein kind die een vrolijkgekleurde lolly kreeg aangeboden: al was het in zijn geval meer "Oooh Sarah!", in plaats van de "Oooh lolly!" die het kind zou hebben uitgestoten.
"Hee Jeff" had Sarah naar de jongen geglimlacht zodra hij naast haar was komen zitten, grinnikend om zijn begroeting. Ze wist niet zo goed hoe ze er anders op kon reageren dan met een lach, die in haar hoofd veel ongemakkelijker klonk dan dat hij er daadwerkelijk uit kwam. Misschien was het ook lullig geweest zich anders tegen hem te gedragen dan de flirty gesprekken die ze normaal met hem had, maar de situatie maakte alles er wat moeilijker op. Jeff was een knappe jongen en buiten dat had hij ook een goed lichaam, daar lag het zeker niet aan, maar het feit dat ze -nu ze practisch de keuze had uit twee jongens- met hem zat.. Nu er competitie in beeld was leek hij anders tegen haar te doen dan normaal, en vooral het claimerige was iets waar ze totaal niet van hield: met Lyron daarentegen was de sfeer altijd gezellig en ontspannen, met tegelijkertijd een aangename spanning. Ze wilde de twee echter niet laten merken dat er enige voorkeur in het spel was, en futselde haar hand op een subtiele manier uit die van Jeff door wat zand van haar been te vegen en hem daarna niet terug te plaatsen op de positie waar hij lag. Vervolgens keek ze op toen Lyron een opmerking plaatste over dat hij er ook nog was, maar voordat Sarah hem iets kon zeggen deed Jeff dat al. "Daar ben ik me heel goed van bewust" zei hij Lyron koeltjes terwijl hij hem nu pas weer aankeek, met een strakke blik. Sarah beet op haar lip en kon zich wel voor haar kop slaan, maar wist dat een opmerking vanaf haar kant de zaak alleen maar erger kon maken. In plaats daarvan probeerde ze -zover ze kon- naar Lyron een geruststellend gezicht te trekken, met als bedoeling dat hij zich niet al te veel van de zaak moest aantrekken. Sarah was niet van plan hier nog al te lang te blijven zitten: ze wist dat Lyron niet snel een misstap zou maken, maar was er wel bang voor dat Jeff dat zou doen.

''Whaha, dankje voor de info.'' Zei ze boven de muziek uit, op Kenneth zijn waarschuwing over Sawyer. Daar had hij gelijk in, zij zou haar nu ook liever niet tegen komen. Het nummer was al bijna tot zijn einde gekomen, en dat was best jammer, want ze wou liever nog even met Kenneth door dansen, al wist ze dat Sawyer tenslotte ook stond te wachten.
Na enkele seconden was het nummer afgelopen en draaide ze zich om, richting Kenneth. ''Hee, ik kom vanavond misschien nog wel even langs om met je te dansen, dat mag vast wel van je vriendinnetje.'' Zei ze met een knipoog, waarna ze zijn handen losliet en voorbij Kenneth liep, zo dieper de dans menigte in liep en verdween tussen de andere mensen. Een ander bekend nummer kwam voorbij, waar ze goed op los ging en met verschillende mensen danste. Af en toe een meisje, soms een jongen die dacht kans bij haar te maken, en dan weer een meisje die met haar wou zoenen. Charlene kapte meteen al af toen de meid haar bij haar heupen wou pakken, liep naar een andere plek op de dansvloer en wou daar net weer gaan verder dansen, totdat haar ogen op een stelletje terecht kwamen. En nee, niet zomaar een stelletje. Ineens kwam er een golf van jaloezie van binnen opwaaien, vanuit het niets. Waar het vandaan kwam, wist ze niet, maar plots liep ze erop af en begroette ze beide met een glimlach. ''Goed als ik erbij kom dansen?'' Knikte ze vervolgens, waarbij ze alweer gauw begon met haar dans moves en zo hopelijk een beetje indruk op Ty kon maken, zodat hij zich niet alleen op Ayse zou richten en ook haar wat aandacht kon geven. ''Hebben jullie het een beetje naar jullie zin?'' Zei ze boven de muziek uit.

[Wee'kveel]

De drukte op de dansvloer en de vele mensen die intiem dansten zorgden ervoor dat niet veel mensen aandacht aan hen besteden. Ze sprongen er niet uit, waren gewoon één van de vele half dronken stelletjes die zich mee lieten voeren door de muziek. Zijn lichaam was zo dichtbij Ayse dat hun lichamen veel contact maakten, iets waar hij helemaal oké mee was. Af en toe nam hij de moeite om op te kijken tegen welke anders mensen hij half aan het dansen was, maar niemand behalve de mooie Ayse trok echt zijn aandacht. Ja, hij wist waar hij vanavond zijn zinnen op gezet had. Nieuwsgierig volgde hij Ayse haar blik om te zien wat Charlene aan het uitspoken was, toen hij haar los zag gaan op de bar verscheen er een grijns op zijn gezicht. Hij knikte naar Ayse en ging vervolgens weer op in het dansen. Brutaal had hij nog steeds zijn armen om haar heupen, maar het zag er naar uit dat Ayse het allemaal al lang prima vond. Een stem die tegen hen praatte deed hem opkijken, recht in de ogen van zijn roomie die net nog de bar had staan dansen, maar zich blijkbaar alweer over de dansvloer bewogen had. Op de één of andere manier had hij het gevoel dat hij betrapt was, terwijl hij helemaal niks verkeerds deed. Zijn blik ging even snel heen en weer tussen Ayse en Charlene en vervolgens glimlachte hij naar Charlene. "Sure," reageerde hij vriendelijk, zonder meer af stand te nemen van Ayse. Hoewel hij vooral met Ayse bezig was kon hij het niet helpen dat zijn ogen af en toe afdwaalden naar Charlene, die er nog meer sexy uit zag als ze haar dans moves showde op de dansvloer. Het deed hem denken aan de nacht die ze samen doorgebracht hadden. "Dat kun je wel zeggen! Jij ook, neem ik aan?" riep hij boven de muziek uit terug naar haar. Hij trok Ayse die met haar rug naar hem toe voor hem danste nog iets dichter tegen hem aan en bracht zijn lippen naar haar oor. "Gaat het nog?" fluisterde hij in haar oor, waarna hij zijn lippen zachtjes in haar nek drukte.