Undress To Impress [Besloten]

Lees de gastenlijst nog goed door om te kijken of jouw naam er écht op staat, dit is een besloten feest!
~ Gastenlijst ~

Het strandhuis dat ze speciaal voor deze avond gehuurd hadden, was de perfecte locatie voor een geweldig feest. Het gebrek aan buren zorgde ervoor dat de muziek zo hard kon als ze wilden en dat ze geen tijd hadden waarop ze moesten stoppen. Het was nu precies tien uur ’s avonds er waren al een aantal mensen. De muziek dreunde al door het hele huis heen en tot nu toe was de sfeer op het feest goed. Een trotse glimlach verscheen op haar gezicht, toen ze haar blik door de kamer liet gaan, dit hadden zij en Ayse toch maar allemaal georganiseerd. De tafel met rode plastic bekertjes en grote hoeveelheid flessen alcohol was een populaire plek, maar er stonden ook genoeg mensen te dansen. De belangrijkste gast voor deze avond, Lyron, was er nog niet en tot die tijd zou Stephanie wachten met losgaan. Pas als ze een goede indruk had achtergelaten bij de oprichter van de studentenvereniging, zou ze zich helemaal laten gaan op het feest. Het thema was Undress to Impress en de meeste mensen hadden daar duidelijk gebruik van gemaakt door zo min mogelijk kleren aan te doen. Vanavond was de avond dat je slutty gekleed mocht zonder daar veroordeeld over te worden. Haar eigen zwarte jurkje was ook behoorlijk bloot, maar ze vond dat ze er nog fatsoenlijk genoeg uit zag. Ze had haar haren gestijld en haar killer heels maakten het geheel goed af. Als dit feest een succes zou worden, waar ze alle vertrouwen in had, zouden zij en Ayse worden toegelaten tot L8 Nites. Vanwege het feit dat dit een soort van test was, was ze niet zo ontspannen als ze normaal was op feesten. Iets wat hopelijk weg zou trekken als de leden van L8 Nites ook op het feest verschenen waren en zich zouden vermaken. De meeste mensen die op de gastenlijst stonden kende ze wel, maar geen van allen kende ze echt goed. De leden van L8 Nites zelf kende ze ook niet, enkel Charlene, een vriendin van haar. Één van haar favoriete nummers op dit moment werd gedraaid en Stephanie wierp een dankbare glimlach naar de DJ. Vervolgens trok ze de vriendin die naast haar stond aan haar arm de dansvloer op en enthousiast begon ze te bewegen op de muziek. Dansen op haar hoge hakken was iets moeilijker dan normaal, maar ze wist zich goed staande te houden. Hoewel het vast heel vermakelijk voor de rest van het feest zijn als ze zou vallen, wilde ze dat liever voorkomen. Blijkbaar was ze niet de enige die dit een leuk nummer vond, want de mensen die hadden staan praten kwamen bijna allemaal dansen. God, wat hield ze van feesten. Ze ging helemaal op in het dansen en op haar gezicht stond een brede glimlach. Als Lyron en de rest van de leden dit geen goed genoeg feest zouden vinden zou ze in ieder geval zelf een leuke gehad hebben. Bij de deur had ze iemand gecharterd die iedereen buiten hield die niet op de gastenlijst stond, dus daar hoefde ze zich in ieder geval niet meer mee bezig te houden. Toen het nummer afgelopen was, liep ze naar de tafel waar het drinken te vinden was en schonk zichzelf een beker tequila in. Ze nam een slok van de brandende drank en liep vervolgens met haar beker richting Ayse, die ze aan de andere kant van de kamer zag staan. "Dit moet wel goed komen hè?", zei ze vrolijk tegen Ayse. Het nummer dat nu gedraaid werd, Nelly - Hot in herre, was een classic, maar deed het nog altijd goed op feesten. De mensen gingen allemaal los en het was fijn om te zien dat iedereen zich scheen te vermaken. Er kwamen weer nieuwe mensen binnen en het begon steeds drukker te worden. Er was best wel wat gepraat op school over dit feest, dus ze had gelukkig nooit bang hoeven te zijn dat er niemand zou komen opdagen. Ze streek een lok van haar lange blonde haren uit haar gezicht en keek met een brede lach naar Ayse, haar mede-organisator. Alles zag er nu nog goed uit en de meeste mensen waren nog niet echt dronken, maar ze verwachtte dat dat aan het einde van de avond wel anders zou zijn. Meestal eindigde de avond met mensen die niet eens meer wisten waar ze waren, of wat ze gedaan hadden.

Die avond was het dan eindelijk zo ver, het feest wat zij en Stephanie hadden georganiseerd voor hun 'ontgroening'. Naar haar idee moest dat helemaal goed komen. De locatie was gunstig, een leuk thema, veel drank en goede muziek, meer was toch ook niet nodig voor een geslaagd feest? Met een tevreden glimlach rond haar lippen bekeek ze de ruimte even. Het was nog vrij vroeg in de avond, lang niet iedereen van de gastenlijst was er al, maar toch kwam het feest inmiddels aardig op gang. Tot nu toe leek alles nog steeds goed te verlopen, iedereen had zich aan de dress code gehouden. Het jurkje wat zijzelf droeg sloot eveneens perfect aan op het thema. Ook in het meekrijgen van drank, wat tot 21 jaar officieel niet mocht, waren ze geslaagd en daar werd al grondig gebruik van gemaakt. Zelf stond ze ook al met een beker bacardi in haar hand. Niet alleen om het drinken zelf, het hielp ook tegen de spanning. Vanavond zouden Lyron en de leden van L8 Nites moeten beslissen of zij en Stephanie toegelaten werden bij de studentenvereniging. Zoals het er nu uitzag zouden ze wel toegelaten worden. Naar haar mening zou dit feest wel slagen, aan de organisatie lag het niet. Als ze niet werden toegelaten was dat erg jammer, maar dan had ze in ieder geval weer eens een leuke avond gehad. Vertwijfeld richtte ze haar blik even naar de stiletto's die ze aan haar voeten droeg. Nu ging het lopen en dansen nog prima, maar hoe goed zou dat gaan als ze meer drank op had? Niet, waarschijnlijk. Ach, daar zouden wel meer meisjes last van krijgen waarschijnlijk. Kort haalde ze een hand door haar gekrulde haren, waarna ze het inmiddels lege bekertje op een tafel zette en zich maar eens richting de dansvloer begaf. Als ze, totdat Lyron en de andere leden er waren, aan de kant zou staan, zou ze alleen maar meer gaan lopen stressen. Het zou vast goed verlopen, en anders was Stephanie er ook nog. Eenmaal ze tussen de rest van de gasten stond te dansen, trok ze spanning inderdaad wat weg. Feesten hielp nou eenmaal om niet na te hoeven denken over alles. Ze hoefde alleen maar na te denken over hoe ze haar voeten goed neer zou zetten om niet languit te gaan. Na een tijdje wat te hebben gedanst, baande ze zich een weg door de dansende massa naar de tafel met drank. Ook daar stonden inmiddels aardig wat mensen. De meeste van de aanwezige mensen kende ze in ieder geval bij gezicht en naam, maar lang niet iedereen kende ze persoonlijk. Rustig schonk ze nog een bacardi in, waar ze direct een slok van nam. Toen ze achter zich de stem van Stephanie hoorde, draaide ze zich met een grijns om. "Vast wel!" sprak ze tegen haar vriendin, ze moest haar stem iets verheffen om boven de luide muziek uit te komen. "Mochten ze ons niet toelaten, voeren we ze gewoon zo dronken dat we ze morgen wijs kunnen maken dat ze ons wel hebben toegelaten." ging ze lachend verder, waarna ze nog een slok van haar drankje nam. Kort liet ze haar blik nog even door de kamer gaan. Ze was er haast vanuit dat dit helemaal goed ging komen, het was gewoon afwachten tot de leden van L8 Nites, en natuurlijk de rest van de genodigden, zouden komen.

Jacky was al een paar dagen van te voren bezig geweest om een outfit te kiezen, ze had erg getwijfeld tussen een paar kortte jurkjes. Hij moest natuurlijk perfect bij het thema passen, maar het moest ook weer niet te kort zijn vond ze zelf. Eindelijk had ze de perfecte jurk gevonden en die hing nu klaar. Ze wist ook precies wat ze met haar haren ging doen ze ging het krullen. Ze had zich echt op het feest verheugt, maar wist ook weer niet wat ze moest denken over de strippoker. Ze zou dat nooit met haar volle verstand doen, maar na een paar glazen zou het best wel leuk worden toch.
Jacky had zich af laten zetten door een taxi vlak bij het afgehuurde strandhuis, de perfecte plaats om een groots feest te organiseren. Eigenlijk was ze wel een beetje jaloers op de meiden die dit feest mochten organiseren, want dit was hun ontgroening voor L8 nites. Op haar pumps,die ritmisch tegen de vloer aantikte bij elke stap, liep ze over het verharde paadje naar het huis, de muziek was al te horen van een afstandje. Ze vond zelf dat haarjurkje goed aan haar eisen voldeden, niet te kort maar perfect bij het thema. Zelf zou zo ook zo graag een feest willen organiseren om bij L8 nites te mogen, maar ze moest eerst meer contact krijgen met leden van L8 nites. Bij de deur aangekomen werd ze tegen gehouden om te kijken als ze wel was uitgenodigd, ze liet haar uitnodiging zien en kwam zonder problemen binnen. Het feest was al druk aan de gang en er waren genoeg mensen te vinden op de dansvloer, eerst zou ze zelf wat moet in drinken bij de tafel met drank. Ze wist wel dat ze kon dansen anders zat ze niet in het Cheerteam maar ze kende hier niemand, niemand waarop ze terug kon vallen of samen gek mee kon doen. Het was wel een goede kans om mensen te leren kennen natuurlijk, er waren vast meer mensen die bijna niemand kende. Ze bleef maar een beetje rond de tafel met drinken hangen en keek naar de mensen die aardig los aan het gaan waren op de dansvloer, zelf kon ze af en toe ook helemaal los gaan. Maar vanavond moest ze eigenlijk aan haar reputatie werken, want ze wist zeker dat Stephanie en haar vriendinnen haar niet mocht en daar moest toch verandering in komen als ze zelf ook bij L8 nites wilde komen. Af en toe knoopte ze een klein gesprekje aan met jongens en meiden die wat te drinken gingen halen maar de meesten waren al met een groepje en bleven dus niet plakken. Jacky sloeg het laatste beetje van haar 2de glas alcohol achterover toen ze het gevoel had dat het een beetje ging werken ze werd er losser van en waagde toch maar een dansje op de dansvloer, ze zou zich niet laten gaan vanavond moesten alle ogen op Stephanie, Ayse en Charlene gericht zijn, en het zou er niet beter op worden als ze dat ging tegen werken. Ze stopte gelijk toen het nummer was afgelopen en ging weer rond hangen bij de tafels vol drank, ze had gemerkt dat ze daar de meeste aanspraak had en zo zou het nog een leuke avond kunnen worden. Ze vroeg zich af hoe het zou gaan met de strippoker was het meer z’n reclame stunt wat niet echt door ging, of zette deze meiden hun plan echt door en was het de bedoeling dat ze uit de kleren gingen, voor de zekerheid had ze een leuk setje onder haar jurk gedaan. Zachtjes in gedachten verzonken wiegde ze rustig mee op de muziek, er stond een glimlach op haar gezicht, die er meestal altijd wel stond maar nu was hij toch iets groter want ze was zo opgelaten over het feest.

Plezierig staarde ze uit het raam. Wachtend in de taxi zat ze te wachten tot ze eindelijk op haar bestemming kwam, het strand. Vanaf Monica High was het niet ver, maar ze moest perse met de taxi. Vooral omdat ze niet wou dat haar haar werd verprutst door de wind, of iets dergelijks. Het strand was in zicht, al enige tijd, maar voordat ze eindelijk bij het strandhuis waren moest nog wel het hele strand worden afgereden. Bovendien stond het niet bij de gewone woningen, gelukkig voor de bewoners. Anders zouden ze alleen maar geluidsoverlast-meldingen plegen, of wist zij veel wat die mensen allemaal wel niet in hun hoofd haalden.
'Uw bestemming, mevrouw.' De mannelijke stem van de chauffeur wekte haar uit haar gedachten, richtte haar blik naar de man toe, van de nachtelijke avond af. ''Bedankt, Lefevre.'' Haar gewoonlijke zegje naar haar privé-chauffeur als ze uitstapte, wanneer de man de deur voor haar openhield. Altijd noemde ze hem bij zijn achternaam. Stiekem wist ze zijn voornaam ook gewoon niet. 'Hoelaat moet ik nu hier weer klaar staan?' Ze dacht even na. ''Oh, dat hoeft niet hoor. Ik kom zelf wel thuis, vriendin brengt me wel.'' Zei ze met een glimlachje, waarbij ze even sociaal, kort een zwaaitje gaf en zich daarna omdraaide. Op het strand stond het huis waar het feest was.

De muziek was luid, goed hoorbaar. Ze stond in de hal, haar jack aan een haakje te hangen, waar ze haar mobiel uithaalde en in haar korte skinny jean broekzak stopte. Daarbij streek ze haar roze topje glad en checkte daarbij of haar gouden, lange armband nog goed aan haar rechterarm zat. Wat dus inderdaad het geval was. Op haar roze gekleurde hakjes, die tevens dezelfde kleur was als haar roze topje, klikte ze de hal door en opende de deur naar de grote feestzaal.
Voordat ze de deuropening uitging, gooide ze nog een keer haar blonde, stijle haar naar achteren en zette een vriendelijke glimlach op. Ja, ze had zin in dit feest. Voor zover het er nu uitzag, vond ze het er redelijk uitzien. Niet alleen door het feit dat haar twee vriendinnen het hadden georganiseerd, maar ook omdat het feestelijk overkwam. Zoals het hoorde.
Er waren al wat mensen op de dansvloer. Ze had zelf ook wel zin om te gaan dansen, maar zocht eerst rond met haar ogen naar de twee meiden.
Ah, daar stonden ze. Mooi naast elkaar. Met het getik van haar hakken, slechts hoorbaar voor haar en mensen die dan tien centimeter van haar afstonden, liep ze naar de twee girlies toe. ''Hee Ayse en Stephanie!'' Riep ze boven de muziek uit, beide meiden tegelijk omhelsend en ze daarna allebei een kusje gevend op hun wangen. ''Ziet er leuk uit! Zijn er al meerdere van L8 Nites?'' Vroeg ze enthousiast, werd al wild van de muziek en van de feestende mensen. Speurend keek ze rond, maar tevergeefs zag ze nog geen andere leden of bekenden.

Toen hij de uitnodiging had gekregen had hij moeten lachen om het thema en had hij het erg leuk gevonden, maar nu wist hij niet precies wat hij erbij aan moest doen. Voor meisjes was het een stuk makkelijker, die konden makkelijk een blote outfit aandoen, maar voor jongens lag dat ietsje anders. Twijfelend stond hij voor zijn kast die uitpuilde van de kleren, maar niks leek goed genoeg voor vanavond. Uiteindelijk trok hij een driekwart broek van Armani uit de kast en een simpele blauwe blouse. "That will do." mompelde hij tegen zichzelf toen hij vervolgens met die outfit aan in de spiegel keek. Als hij de uitnodiging goed had gelezen gingen ze strippoker doen, dus wie weet zou hij die kleren helemaal niet zo lang aanhebben. Stiekem hoopte hij dat het niet door zou gaan, want hoewel hij graag meiden in hun ondergoed zag, hoefde niet het hele feest hem half naakt te zien. Hij haalde even een hand door zijn haar en slaakte een korte tevreden zucht. Als het niet 'undressed' genoeg was, zou hij zijn blouse wel open knopen. Op de gastenlijst had hij ook Ayanna's naam gespot, maar hij betwijfelde of ze ook echt zou komen, hij wist dat dit soort feesten niet echt haar ding waren. Het zou alles een stuk gecompliceerder maken als ze er wel zou zijn en het was juist zijn bedoeling vanavond helemaal aan niks te denken. Als het feest goed zou zijn, zou dat beteken dat L8 Nites twee nieuwe leden zou hebben, iets wat erg leuk zou zijn. Toen hij concludeerde dat hij alles gedaan had wat hij moest doen, gooide hij zijn glas bourbon naar binnen en griste zijn autosleutels van de tafel. Naar huis rijden zou vannacht waarschijnlijk niet zo'n goed plan zijn, maar hij zou wel zien hoe hij thuis zou komen, als hij wel thuis zou komen. Half in gedachten liep hij zijn kamer uit en trok de deur met een knal achter zich dicht. Met zijn hoofd was hij al lang op het feest.

Toen hij zijn naam genoemd had bij de deur, mocht hij dan naar binnen. De harde muziek was hem al vanaf de parkeerplaats te gemoed gekomen en hij begon er steeds meer zin in te krijgen. Binnen waren er al meerdere mensen aan het dansen en drinken, maar het was nog niet heel erg druk. Hij glimlachte naar een paar meiden die naar hem aan het giechelen waren en keek vervolgens nieuwsgierig de kamer rond. De meeste mensen kende hij wel bij naam en hij herkende ze zo goed als allemaal aan hun gezichten. Zijn ogen bleven even hangen bij de dranktafel, maar hij besloot nog even te wachten met zich bezatten. Een tevreden glimlach sierde zijn gezicht toen hij de twee organisatoren en zijn favoriete blondie bij elkaar zag staan. Hij stevende op hen af, zonder veel op andere mensen te letten. "Hallo dames.", groette hij hen met een glimlach rond zijn lippen, die verbreedde toen hij naar Charlene keek. Zijn ogen gleden over hun outfits en hij constateerde dat er ze allemaal smokin' uitzagen. Pérfect thema was dit gewoon. Hij wendde zijn blik weer van zijn roommate af en richtte zijn aandacht op Ayse en Stephanie. "Ziet er goed uit allemaal hoor." sprak hij hen vriendelijk toe, terwijl hij nog een goedkeurende blik door de kamer liet gaan. Hij wist niet of ze zenuwachtig waren omdat dit een soort ontgroening was, maar hij hoopte door zijn waardering uit te spreken die zenuwen iets weg te krijgen. Zelf had hij dit niet hoeven doen, al had hij er niks op tegen gehad om een feest te moeten organiseren.

Sawyer had een uitnodiging ontvangen tot een feest, een feest van de nieuwe vereniging: "L8 Nites". Ze had wel zin om een keertje goed te stappen. Ze was heel wat gewicht verloren en daar was ze ontzettend blij mee en dat wou ze ook wel eens laten zien. Al kon er nog wel wat vanaf vond ze zelf. Alleen was de XS van de winkels altijd net iets te groot, maar daar had je riemen voor. Welke precies goed zat, was een jurkje die ze had besteld via internet. Ze droeg dat jurkje dan ook naar het feest, samen met wat stilleto schoenen en onder haar jurkje, door haar schoenen heen droeg ze een roze panty met een printje. Ze had met opzet zo'n panty genomen, zodat haar huid nog zichtbaar was. Rond haar nek droeg ze een kettinkje waar een roze macaroon aan hing. Tot zoverre haar outfit.

Ze bevond zich in een taxi, want no way dat zij daarheen ging lopen. Ze waren eindelijk aangekomen, tevreden glimlachte ze en opende ze haar portemonnee. Ze haalde het geld eruit en gaf het aan de man. "Hou het maar," knikte ze en stond op waarna ze de auto uit stapte en de deur dichtdeed.
Vervolgens liep 't meisje naar binnen, waar ze de uitnodiging toonde en werd toegelaten. Ze gaf haar jasje af bij de garderobe en deed het nummertje in haar zak. Sawyer liep verder de ruimte binnen en de muziek werd steeds harder. Ze kwam aan in een ruimte met feestende mensen en tuurde even om te kijken of ze iemand kende. Ze vond niemand dus liep maar die kant op en pakte een jongen zijn hand en sleurde hem mee om vervolgens te dansen. Hij danste mee en ze grijnsde. Toch hield ze in haar achterhoofd dat ze alles niet te ver moest laten gaan, in verband met Kenneth.

Hoe hij weer aan de uitnodiging van het feest was gekomen was de jongen alweer helemaal vergeten. Hij had geluk dat hij het adres nog in zijn mobiel had opgeslagen anders zou hij er waarschijnlijk toch niet bij kunnen zijn geweest. Maar het was de perfecte kans om Lyron weer eens te zien, en natuurlijk de andere leden van Famous en L8 nights. Kenneth had gehoord dat er een dresscode was, en het was er een goede vond hij. Zo bloot mogelijk. Door het feit dat hij nu al een lange tijd terug trainde had hij zijn spiermassa natuurlijk weer goed gekregen en had hij het buikje dat hij had gehad omgetoverd tot een sixpack. Gekleed in een witte short van Ed Hardy en een grijs/blauwe tank top. De short stond hem wel, en daar had hij geluk mee, want veel shorts droeg hij niet, gewoon omdat het niet bij hem paste. Al behield hij zijn alternatieve uiterlijk toch, maar de Kenneth van nu tegenover die van vroeger was toch dag en nacht verschil. Even keek hij rond. Hij was met een taxi gegaan, gewoon als voorzorgsmaatregel moest hij vanavond te dronken zijn om nog te kunnen rijden met zijn motor. Het was het niet waard om dat ding in de prak te rijden in een dronken bui. En al zeker niet na een feest. Toen hij de genodigden lijst had bekeken had hij ook gezien dat Sawyer uitgenodigd was. Hij hoopte uit de grond van zijn hart dat Emilie er niet zou zijn, want dan zou ze hen dus wel samen zien en dat was juist het gene wat ze niet wou. Dat had ze hem duidelijk gemaakt. Maar goed, hij zou mensen tegen komen van een tijd geleden waaronder Alice en Lyron, ergens wou hij wel weten hoe het met hun was. Maar dat was volkomen normaal toch? De jongen wandelde naar het de deur en uiteindelijk opende hij deze en keek hij met een glimlach naar binnen. In het eerste zicht zag hij niet bepaald iemand bekend. Tot hij dan beter keek, en daar zag hij Sawyer staan en ze was aan het dansen met een of andere jongen. Kort fronste hij, maar hij besloot maar te doen alsof hij het niet gezien had en begaf zich als volgt naar de bar en bestelde daar een simpele cola voor zich zelf.

Het was de eerste keer in tijden dat Sawyer zich echt mooi voelde. Altijd had ze het idee gehad dat ze te dik was, dat haar neus scheef stond of dat haar ogen te ver uit elkaar stonden. Maar eindelijk voelde ze zich dan mooi, net zo mooi als de andere meisjes in Santa Monica. De gedachten waren redelijk ijdel, maar ze kon het niet onderdrukken. Het jurkje zat als gegoten, de kon dansen op haar schoenen en ze was ontzettend dol op het kettinkje, die ze van haar stiefvader had gehad. Vreemd genoeg had ze het beter kunnen vinden met haar stiefvader dan met haar biologische moeder.
Haar blik viel op Kenneth die net van haar weg keek en ze fronste. Zou hij het erg vinden? De jongen keek haar met een grijns aan en ze glimlachte wat onzeker waarna ze weer terug keek. Waar was ie nou? Uiteindelijk spotte ze d'r vriend weer bij de bar en keek weer terug naar de onbekende jongen. "Sorry," riep ze boven de muziek uit - nog maar net - en duwde hem weg waarna ze de groep verliet. Ze hoorde haar hakken niet eens op de grond tikken door de muziek, het was ook zo luidruchtig. Ze jogde een beetje zijn kant op voordat ze zich naast hem neerzette. Ze keek even naar de klok. Net iets te vroeg voor een drankje eigenlijk. "Water graag," zei ze, met opzet alle frisdrank vermeidend. Figuur behouden, Sawyer..
Ze draaide zich naar hem toe en legde haar hand op zijn arm. "Rawr," klonk er toen en ze glimlachte hem even toe. "Wat heb jij opeens een six-pack zeg. En arm spieren," ze keek hem even aan met een ondeugende blik. "Ik zal moeten oppassen dat je niet wordt ingepikt." Het was een grapje, maar ergens meende ze het ook echt. Al kon ze begrijpen dat hij hetzelfde dacht. Niet dat ze zo mooi was, maar die jongen die met haar danste had hem een verkeerd beeld kunnen geven. Ze zou het zelf ook niet kunnen waarderen als hij met een ander meisje danste, al wist ze dat het erbij hoorde. Het voelde gewoon niet fijn.

De enige paar seconden die ze er stond, waren kort, erg kort. Voor ze het wist kwam Ty al binnen, natuurlijk naar hun drietjes toegelopen. Waarbij ze snel oogcontact maakten, gaf haar een warm gevoel van binnen. Niet het liefde-gevoel, maar het gevoel dat ze een maatje had. Een enorm goed en lief maatje. Ze vroeg zich wel af wie zijn vriendin dan zou wezen. Of nog beter: ex-vriendin. Misschien was ze wel niet aanwezig, of beter gezegd niet uitgenodigd.
''Hee, honey,'' begroette ze hem met een knipoog, met een duidelijke grijns op haar gezicht. Ze was ervan gediend dat hij haar natuurlijk ook begroette, of nou ja... In het geheel, de drie meiden. En natuurlijk wist ze dat ze er mooi uit zag, dóh. Ze rolde met haar ogen, op zo'n manier dat Ty, Ayse en Stephanie het niet konden zien. ''Ik ben even wat kletsen met Kenneth!'' Schreeuwde ze boven de goede muziek uit naar het kleine groepje, wuifde even en draaide daarna haar rug om naar de drie, richting de jongen die aan de bar zat.
In de buurt ervan zag ze ook nog een ander meisje zitten, Jacky ofzo. Tenminste, zoiets had ze opgepikt hoe ze heette, op Flat Roof. Samen met Ayse en Stephanie. Het was bitchie geweest, maar het moest wel. Wie pikte het nou wel als je een meidenavondje had, wat gezelligs wou bespreken en er een kwam een pottenkijker bij gluren.
Ze ging op een stoeltje naast Kenneth zitten, kwam ietsje dichterbij zodat ze hem goed kon begroeten en ook kon verstaan, en leunde haar armen op de tafel met al het drank. ''Hee, private City Guide.'' Begroette ze hem met een verleidend toontje in haar stem, gewoonweg omdat ze dat altijd deed als ze een leuke jongen welkomst heette.
De werknemer achter de bar wenkte naar haar, als teken of ze wat wou drinken, maar keurig sloeg ze het af. Ze had nog geen dorst, en vooral niet in alcohol. Dat kwam later de avond wel, en bovendien was ze pas net binnen. Nog veel te vroeg daarvoor. ''Zin om te dansen?'' Vroeg ze hard boven de muziek uit, dicht bij zijn linkeroor en legde daarbij haar rechterhand op zijn linkerarm, zijn gespierde arm. Voelde goed, enorm gespierd. Een favoriet van haar. Vlugjes keek ze achterom, kijkend of er niet echt al meerdere leden van L8 Nites waren binnenstroomd. Maar tevergeefs, nog steeds niet. Achja, misschien waren ze wat aan de late kant, of wouden ze van te voren, vóór het 'ontgroenings' feest, nog even wat drank inslaan in hun lijf. Al zocht ze dat niet echt achter de leider van de studentenvereniging, Lyron. Het lekkere ding wat ze had ontmoet in Italië, toen ze op vakantie daar was geweest. Gewoon met wat vriendinnen, waarmee ze vaker reisjes mee maakten. Slechts zij had toegang tot hem gehad, bij hem binnengedrongen. Haar vriendinnen hadden niet veel keus, konden ook lang niet zo goed flirten als zij natuurlijk.
Opgewekt richtte ze haar aandacht weer op Kenneth en keek hem met een vragende blik in haar ogen aan, afwachtend of hij wou dansen.

~'Kweet, moet wachten.. maar heb zoveel inspiratie! ^^

Al snel genoeg klonk de zeemzoete stem van Sawyer naast hem. Nee, hij zou nog niet omkijken even nog de spanning behouden die hij had gecreëerd door weg te kijken van haar. Haar hand voelde warm aan toen ze die op zijn arm legde. Het geluidje dat ze maakte deed hem meteen naar haar toe kijken. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Toch verscheen er een frons over de opmerking die ze maakte over het inpikken. De jongen legde zijn hand op haar wang en drukte even zacht zijn lippen op de hare. 'Wees niet bang, mijn hart behoort tot jou alleen.' Prevelde hij zachtjes tegen haar. Even ging zijn blik over wat ze aan had, en zijn glimlach verbreedde even tot een cheeky grijnsje. 'Lookin' goog babe.' Floot hij even waarna hij haar hand gewoon even vast nam en zich weer naar de bar wendde. Kenneth nam een slok van zijn drankje. Kort keek hij naar de barman en fronste even toen die een zwakke poging bij een meisje uit probeerde. Zielepoot.
Niet heel veel later kwam er nog iemand naast hem zitten. Het was niemand minder aan Charlene, het meisje dat hij overlaatst een soort van rondleiding had gegeven in de stad. 'Hé', Sprak de jongen vriendelijk waarna zijn blik even kort naar Sawyer ging. Dit gebeurde ook weer op een goed moment. Sawyer zou toch niet jaloers gaan worden op Charlene daar was hij zich bewust van maar goed. Alleen het verleidende toontje waarmee ze sprak gaf een bepaalde aanleiding aan Sawyer om jaloers op te worden. Maar ze waren hier als vrienden onder elkaar, alleszins hij en Charlene. Gauw genoeg kwam ze dichterbij, ze plaatste haar hand op zijn arm, en even aarzelde hij om wat te zeggen over dat Sawyer zijn vriendin was. Hij hoorde de woorden die hij toegefluisterd kreeg en beet even op zijn lip. Het was iets waar hij niet goed tegen kon, het gefluister in zijn oor. Een soort van zwakke plek. 'Ik moet je aanbod helaas afslaan Charlene. Ik ben nog wat uitgeput van mijn training. Maar later op de avond beloof ik je dat we samen dansen, goed? Trouwens Charlene, dit is Sawyer, Sawyer, dit is Charlene.' Sprak hij met een kleine glimlach tegen beide. Hij hoopte natuurlijk niet dat ze het erg zou vinden dat hij haar had afgewimpeld, de reden was misschien wat stom. Maar het was dus wel de waarheid, de trainer had veel te veel van hem en het team gevraagd deze training, en ja dan was uitputting best wel normaal.

Een toeter maakte Sarah er op attent dat de taxi er was, waarop ze nog een laatste blik in de spiegel wierp voor ze haar tasje van tafel griste en ze haar kamer verliet. Haar outfit van vanavond bestond uit een zwart leren hotpants met daarboven een eveneens leren tube-top, gecombineerd met een grijs-bruin sleeveless shirt en een gebreid, zwart vest. Haar hakken waren wat ongebruikelijk, maar aangezien ze -op deze gelegenheid na- waarschijnlijk nooit het daglicht zouden zien, had Sarah besloten ze toch aan te trekken. Het voelde allemaal wat onwennig, en vooral haar 'nieuwe stijl' was iets wat haar in het begin zorgen had gebaard. Het was iets dat compleet de andere richting op was gegaan van haar dagelijkse outfits, hoewel ze het scherpe contrast daartussen met goed combineren naar haar idee had verminderd. Het thema van vanavond was immers Undress to impress, dus voor een keertje kon dit ook wel.
De deur viel achter haar in het slot toen ze the Living Building verliet, waarna ze de Mercedes in stapte die op haar stond te wachten. "Arcadia Terrace" lichtte ze de chauffeur met de plaats van bestemming in, die haar via het spiegeltje een kort knikje gaf en de auto vervolgens weg liet rijden.
Van ver af waren er al enkele laserlichten te zien die de locatie van het feest verraden, en naarmate de taxi zijn bestemming naderde, leek ook het aantal mensen op straat toe te nemen. De taxi reed een groepje meiden voorbij dat er uit zag alsof ze al heel ver heen waren, zwalkend op hun hoge hakken en steunend op al even hevig uitgedoste vriendinnen. Ongemerkt verscheen er een tevreden glimlach op Sarah's gezicht toen ze zag dat zij afsloegen naar La Palapa, terwijl de taxi verder reed over Appian Way. Uiteindelijk draaide de auto een zijweg in aan de linkerkant, waarop Arcadia Terrace in zicht kwam. Vanaf daar was het niet ver meer lopen naar de club waar het L8 Nites feest gegeven werd.

Niet veel later was de brunette de wagen uit gestapt -de chauffeur met een gepaste fooi achterlatend- en stond ze met een glimlach voor de club. De muziek veroorzaakte zelfs buiten een gezellige sfeer, waar enkele mensen op vrienden stonden te wachten, en anderen wat stonden te roken. Sarah passeerde deze mensen en op vertoon van haar uitnodiging was het niet moeilijk ook de uitsmijter te passeren, wat maakte dat ze al vrij snel binnen stond. Spotjes met verscheidene kleuren draaiden in het rond, lichten knipperden aan en uit, en de muziek deed het lijken alsof zelfs de lichten dansten. Sarah's lippen krulden zich om tot een glimlach bij het zien van deze gezellige sferen, waarop ze besloot eens rond te kijken of er al mensen waren die ze hier kende. Gek genoeg was het aantal bekende mensen vrij laag, wat haar deed verwachten dat haar vrienden later op de avond nog wel zouden komen. Voor nu waren de enige bekenden enkele spelers uit het honkballteam, basketballer Patrick en de cheerleaders captain Ashley Baden. Sarah zag dat ze druk in gesprek was met andere mensen, wat haar deed besluiten het op een begroeting en kort praatje te houden, en hierna naar de dranktafel te verdwijnen. Terwijl ze hier een bacardi cola voor zichzelf inschonk, spotte ze ook Jacky en verderop Mandy: fijn, eindelijk wat bekends. Sarah had nooit echt inhoudelijke gesprekken met één van de twee gehad aangezien de cheerleader trainingen daar niet optimaal voor waren, maar ze kende ze goed genoeg om eens een praatje met een van hen te maken.
"Hee Jacky!" begroette Sarah de blonde cheerleader vrolijk, en gaf haar als begroeting een zoen op de wang. "Had niet verwacht jou hier ook te zien na die zware training van vanmiddag" glimlachte ze. "Alles goed?".

Waarschijnlijk was ze één van de weinige die lopend naar het feest ging, maar ze had het wat overdreven gevonden om voor die kleine afstand een taxi te nemen. Dat was gewoon niks voor haar, ze had er geen problemen mee een eindje te lopen al helemaal niet op zo'n mooie avond als deze. Ze zou vanavond altijd nog een taxi terug kunnen nemen, al was dat iets wat ze later wel zou bekijken. Haar hakken tikte zachtjes op de stenen van de pier, ze was nu bijna waar ze moest zijn. Een strandhuis, de perfecte locatie voor een feest, al helemaal voor eentje met een thema als deze. Ze was benieuwd naar hoe de avond zou verlopen, maar iets waar ze vrij zeker van was, was dat veel mensen het naar hun zin gingen hebben. Ze kenden de twee meiden die het feest hadden georganiseerd niet persoonlijk, maar daar zou vanavond misschien wel verandering in komen. Wie er nog meer zouden komen wist ze niet precies, ze had enkele bekende namen op de genodigde lijst zien staan. Charlene en Ty die evenals haar bij L8 Nites zaten. Daar was het feest tenslotte voor, het was een soort test voor Ayse en Stephanie, de organisatoren van het feest. Het was dan ook niet vreemd dat Lyron, de oprichter van de studentenvereniging, zou komen. Naast de namen van de L8 Nites leden waren ook een paar andere namen haar bekend voor gekomen, ze was er al vrij snel achter dat de genodigden vooral uit de incrowd van de school kwamen. Ook bijna alle leden van Famous hadden op de lijst gestaan, inclusief Kenneth met wie ze een tijdje een kamer had gedeeld. Het zien van Joël's naam had een glimlach op haar gezicht doen verschijnen, ze was blij dat ook hij uit genodigd was met het feest. Misschien dat hij zelfs bij L8 Nites zou komen.
De wind speelde met de dunne stof van haar jurkje, terwijl ze het strand op liep. De muziek kwam haar al te gemoed, een glimlach verscheen op haar gezicht. Dit zou hoe dan ook een geweldige avond worden. Met dank aan haar uitnodiging was ze binnen enkele seconden binnen, de muziek die op stond beviel haar wel, goede dans muziek. Dansen, dat was iets wat ze vanavond hoe dan ook ging doen. Voor haar was het onderhand geen enkel probleem meer op hakken te dansen, ze was er letterlijk in getraind. Haar dans lerares in Marseille had gezegd dat een vrouw net zo goed op blote voeten als op hakken moest kunnen dansen. Als je ook op hakken van tien centimeter goed kon dansen, had je een goed balans. Wat je een nog beter danser maakte, bovendien zag het er goed uit. Alice liet haar ogen door de ruimte dwalen, met haar hand ging ze door haar rode haar om het weer wat beter in model te brengen. Uiteindelijk viel haar blik op Charlene, die stond te praten met Kenneth en een voor haar onbekend meisje. Misschien Kenneth's vriendin? Ze had gehoord dat hij al een tijdje met een meisje genaamd Sawyer had, een naam die ook op de genodigde lijst had gestaan. Maar dat hoefde natuurlijk niet te betekenen dat het meisje met wie hij stond te praten Sawyer was, het kon net zo goed één van de andere meisjes zijn die was uitgenodigd voor het feest. Met een glimlach liep ze op het drietal af, tot nu toe waren zij exclusief het blond harige meisje de enige die haar bekend voor kwamen. "Hé." Met een vrolijke glimlach begroette ze het drietal, waarna ze zich tot het onbekende meisje richtte. "Ik ben Alice." stelde ze zichzelf voor.

Nadat hij de laatste dingen aan zijn outfit had afgemaakt, pakte hij de kamersleutel van het dressoir en deed hij de deur achter zich op slot. De gang was zoals altijd stil en verlaten, hoewel achter sommige deuren muziek klonk die aantoonde dat er iemand op de kamer aanwezig was. Hij zette zijn koptelefoon op zijn hoofd, zette 'Aisha' van Outlandish op en zong zachtjes met het liedje mee. Niet echt het meest geweldige nummer om in de stemming te komen voor een feest, maar sinds hij laatst een middag had doorgebracht met een meisje, luisterde hij niet anders. Ze stond op de gastenlijst voor vanavond, en Lyron hoopte dat hij haar op het feest zou zien.
Het feest begon om tien uur, maar omdat hij na zijn diner nog had gesport was hij wat later. Lyron vond het zo'n gedoe om met de taxi te gaan dus liep hij naar de garage waar zijn Vespa in stond. Natuurlijk zou hij vanavond gaan drinken, dus als hij te dronken zou zijn om nog te rijden zou hij wel lopend teruggaan, of zou hij de taxi bellen.
Hij ritste zijn leren jas dicht. Niet omdat hij het zo koud had, maar meer omdat het raar zou zijn als hij dit niet deed. Hij droeg namelijk geen shirt, en het enige wat zijn gespierde lichaam sierde was een strik die hij om zijn nek had gedaan. Verder droeg hij een donkere, baggy spijkerbroek en stak de brede, elastieken rand van zijn Emporio Armani boxer boven zijn broekrand uit. En schoenen, natuurlijk. Zwarte Nikes.
Hij bergde de koptelefoon op in de buddy van zijn Vespa, deed zijn helm op en reed richting het strand.
Nadat hij was binnengelaten gaf hij zijn jas af bij de garderobe, waarna hij door naar binnen liep. Hier zag hij vele bekenden, maar dat was dan ook niet echt iets om je over te verbazen. Stephanie en Ayse, de organisatoren van het feest die nog al te bekend waren bij Lyron, stonden bij Ty. Hij grijnsde, en liet het drietal maar alleen. Toen hij verder keek zag hij Charlene, Kenneth, Sawyer en Alice samen staan. Zo te zien had ook Kenneth het goed geregeld. Verder had Sarah zich gevoegd bij haar mede-cheerleader Jacky, en Lyron merkte op dat het vreemd was dat Serena niet samen met hen naar het feest was gegaan. Sarah.. ze was vorig jaar begin zomer uitgeroepen tot Prom Queen, terwijl hij uitgeroepen was tot Prom King. Jammer genoeg kende hij haar destijds nog niet genoeg en was het die avond niet verder gekomen dan alleen de eerste dans, maar Lyron was vastbesloten om zijn rechtmatig eigendom alsnog te krijgen.
Hij kreeg door Jason een Corona in zijn handen gedrukt terwijl hij door de menigte naar de wat minder drukkere zijkant bewoog, die hij dan ook met een grijns bedankte. Aan de zijkant had hij een barkruk gespot die nog onbezet was, waar hij met zijn bescheiden achterwerk op ging zitten. Hierna dronk hij wat van zijn Corona, met zijn vrije hand aan het strikje om zijn nek prutsend, terwijl hij zijn blik langs de menigte liet glijden. Misschien had hij gewoon nog niet genoeg gedronken of was het het liedje van Outlandish die hij in het begin van de avond had geluisterd die ervoor zorgde dat hij een inzakkertje had..

Jacky liet haar ogen door de menigte glijden op zoek naar een bekende maar die waren er tot nu toe nog niet. Ze keek naar de mensen die stonden te dansen en het verbaasde haar dat de meeste meiden geen problemen hadden met op hoge hakken dansen, zelf had ze daar ook geen problemen mee. Met cheerleaden moest ze dat vroeger ook toen ze bij Dalles cowboys cheerteam zat. Met een glas mojito in haar handen praatte ze een tijdje met een jongen, de meesten jongens vonden het thema geweldig, meisjes in korte jurkjes of rokjes was voor hun de hemel en als dat al niet genoeg was zouden ze misschien vanavond ook nog uit de kleren gaan ook. Ze wimpelde de jongen die volgens haar al ver heen was af met het excuus dat ze een bekende zag, nu moest ze natuurlijk wel met iemand gaan praten. Gelukkig was Sarah haar redden de engel, Jacky keek op van de kleding die ze aan had het was zo leuk. Ze had ook wel verwacht dat Sarah niet in een kort jurkje aan kwam zetten. "Heey meid" zei ze terwijl ze haar begroeten met de zelfde zoen op de wang. "Een siësta doet wonderen he" zei ze lachend. "Goed hea, en met jou. Onze captain wilt ons volgens mij voor de olympische spelen klaar stomen met haar zware trainingen" lachte ze. De training was echt zwaar geweest maar ze was gelukkig wat gewend want ze had vroeger voor ze op MH kwam bij de Dalles cowboys gezeten "Zullen we wat drinken halen " vroeg Jacky erna ze had haar drinken namelijk allang op en van zich zelf vond ze wel dat ze zich een keer mocht laten gaan, het was al weer een tijdje geleden dat ze op stap was gegaan omdat ze van zich zelf fit moest blijven, maar morgen en overmorgen hadden ze toch geen training en zou ze allen maar een rondje gaan joggen, dus tijd zat om bij te komen.

"Thanks honey," zei Sawyer met een kleine glimlach. Het was dan weer een meevaller dat Kenneth haar outfit mooi vond. Nog een meisje kwam op Kenneth af gestapt en Sawyer hield haar frons voor zich. Ze sprak met een verleidend toontje en Sawyer voelde een soort rilling over haar rug lopen. Het meisje voelde als een bedreiging voor haar, maar dat zou ze maar niet laten merken. Zo mooi was het meisje nou ook weer niet. Haar hand zat in die van Kenneth geklemd op de bar, dus het was vrij duidelijk dat ze wat hadden, vond ze zelf.
"Ik moet je aanbod helaas afslaan Charlene." sprak Kenneth. Wat nou helaas?! Rustig, rustig. Ze keek Charlene even vriendelijk aan. "Ik ben nog wat uitgeput van mijn training. Maar later op de avond beloof ik je dat we samen dansen, goed?" Grom. "Trouwens Charlene, dit is Sawyer, Sawyer, dit is Charlene."
Ze keek het meisje weer even vriendelijk aan. "Aangenaam Charlene. Sawyer, maar dat weet je nu wel.. Kenneth's vriendin." ze plakte de laatste woorden er achteraan met een kleine glimlach rond haar lippen. "He," klonk er achter hun en Sawyer draaide zich om. Een ander meisje stond daar weer en ook deze knikte ze even vriendelijk toe, terwijl haar hand nog in die van Kenneth hing. Ze stelde zich voor als Alice. "Hee Alice, ik ben Sawyer," stelde ze zich voor. Het meisje had rode haren en groene ogen en ze droeg een leuk jurkje.

[Sorry, ik ben te moe om te typen vandaag xd]

In feite had hij al de gehele dag in bed gelegen. Toen hij een geluid had gehoord van schuivend papier over de grond had hij zijn kussen over zijn hoofd getrokken. Nee hé? Hij had geen zin in briefjesdoorgeefdag. Hij mompelde wat in zijn kussen en kwam toen overeind met zijn haar rechtopstaand. Niet echt een verbetering ten aanzien van hoe het net nog had gezeten. Hij rekte zich uit en kwam toen langzaam zijn bed uit. Hij voelde zijn spieren protesteren. Waarom had hij zolang door getraind gister bij het basketbal? Hij zuchtte diep en liep in zijn ogen wrijvend de badkamer in om wat water in zijn gezicht te plenzen. Het was eenzaam geweest vannacht. Was hij maar met een van de jongens mee naar huis gegaan. Terwijl hij het water in zijn gezicht gooide tastte hij naar de handdoek. Hij maakte zijn gezicht door en keek toen naar het spiegelbeeld van de vermoeide jongen die hem aankeek. Alleen het feit al dat hij op de rand stond van waken en slapen maakte hem duidelijk dat hij wakker moest blijven. Niet dat hij ter plekke in slaap zou vallen.
Hij slenterde de badkamer weer uit en bukte toen om de knalroze envelop op te pakken die hem had gewekt en opende die. Hij had alleen een broek aan nu maar toch had hij het niet koud. Hij keek verbaasd. Had die Italiaan dan toch een studentenvereniging gekregen? Hij had wel gehoord van een aanvraag maar toch was het niet dat het was geaccepteerd. Toen haalde hij zijn schouders op. Ach, wat kon het voor kwaad om te gaan? Hij zag dat het thema Undress To Impress was. Jammer voor hen maar hij hield zich nooit aan thema feestjes. Hij opende zijn grote kleerkast en viste daar een casual outfit tussenuit. Hij had een grijs jack aan en trok daaronder een gewone jeans aan. Hij slaakte een zucht. Waarom deed hij dit eigenlijk? Hij liep langzaam naar de kamerdeur toe en pakte de sleutels van zijn Porsche Turbo. Hij deed de deur op en deed die achter zich op slot. Toen liep hij het trappenhuis uit. Hij had vandaag geen zin om met de lift te gaan. Wat niet zo vreemd was. Misschien dat hij eerst een flinke kop koffie moest gaan halen bij Star Buck's. Toen hij beneden kwam in de grote aankomst hal die meestal een drukte vanjewelste maar nu was de grote hal uitgestorven. Okee, dat is dan ook voor het eerst. Hij wierp een blik op de klok. Het was ergens einde van de middag begin avond. Had hij zo lang in bed gelegen? Blijkbaar. Hij beende de gang uit en liep de parkeerplaats op voor het gebouw waar alle studenten sliepen. Zijn eigen auto stond eigenlijk altijd naast de ingang. Hij stak de sleutel in het portier en maakte de auto open. Toen stapte hij in en staarde wezenloos voor zich uit in het niks. Hij kwam pas bij positieve toen hij op de klok keek. Hij zat al een kwartier voor zich uit te staren. Hij bromde even en startte toen de motor van zijn Porsche. Hij zette de versnellingspook in zijn 5 en reed achteruit. Hij draaide zijn auto en trapte toen het gaspedaal in. Er had alleen ‘Monica beach’ op de envelop gestaan dus reed hij daar ook naartoe. Waarschijnlijk zou het zo’n strandhuis zijn zoals ze ook hadden gehad met de Famous meeting. Hij reed de snelweg op en liet het gedeelte van koffie halen maar achterwege. Toen hij bijna bij het strand was stopte hij langs de weg en keek uit het raam. De zon begon te zakken en zijn klok begon richting de tien uur te lopen. Hij kon zich er eindelijk toe zetten om door te rijden naar waar het gegons van muziek al weerklonk. Hij stopte voor een vrij mooi strandhuis en stapte toen uit. Hij plukte een beetje aan zijn zwarte blouse die hij onder het grijze jack aanhad maar liet het toen maar voor wat het was. Hij deed de deur open van het 'Strandhuis' en keek om zich heen. Zoals gewoonlijk was hij weer een laatkomer. Toen hij zo rondkeek zag hij dat iedereen zich aan het thema had gehouden en als enige normaal was binnengekomen. Hij zuchtte toen hij al die groepjes zag staan bij elkaar. Zielig eigenlijk. Zijn ogen zochten een paar dat hij graag eruit wou rammen een paar weken terug. Hij had zonet besloten om vrede te gaan sluiten toen hij de achterkant van Sarah zag. O, goed god sta me bij. dacht hij vurig. En hij zou hier nog lang moeten blijven? Hij keek of hij ergens zitgelegenheden zag maar die zag hij zo snel niet. Hij zag Kenneth ook staan maar liep naar niemand toe. Hij liep naar een klein gedeelte wat op een keuken leek en leunde tegen het aanrecht aan en sloeg zijn enkels over elkaar. Oké, eventjes blijven en dan weg. Dat was het enige wat er nu toe deed. Even zijn gezicht laten zien en hem dan weer zo snel mogelijk peren.

Joël had een gewone korte jeans van Dolce & Gabanna aan getrokken, daarboven een zwarte vest en daar boven op nog een zwarte das, hij trok ook nog zijn vans aan en zo was hij meteen klaar voor de avond. Eigenlijk had hij graag vertrokken met Ian naar het feest, maar die was al een tijd pleite dus dan zou hij maar alleen gaan. De jongen haalde zijn mobiel van de kast af en deed nog een geurtje op, deze avond was voor hem toch iets of wat belangrijk. Hij moest een goede eerste indruk leggen bij de leden van L8 Nights, en hoogstwaarschijnlijk ook die van Famous. Kort ademde hij in en wandelde dan naar buiten. De mensen op de gang keken hem kort vragend aan maar glimlachtte dan. Joël stapte in de taxi die hij had gebeld voor hij zich had omgekleed, aan de man gaf hij het adres van waar de zaal zich bevond en uiteindelijk vertok hij. Voor een ding was hij opgelucht, Alice zou ook op het feest zijn. Dan kende hij daar dus toch al een iemand, en kon hij bij haar hangen. Een vijftien minuten later stapte hij uiteindelijk uit zijn taxi en wandelde de zaal binnen. De vest die hij aanhad, had hij los gelaten, omdat hij zich anders te bekneld zou gaan voelen en daar had hij niet bepaald zin in. Nog even kort keek hij rond, knikte naar de persoon bij de vestiare. Die persoon wenkte even naar hem, en hij liep kort naar hem toe waarna ze een gesprek begonnen met elkaar over een bepaald persoon dat hier ook aanwezig zou moeten zijn. Een persoon dat hij dus niet kende. Kort fronste hij en besloot die gast maar gewoon te laten voor wat hij was.

Joël wandelde de zaal heel nonchalant binnen, meteen zag hij Lyron wat verderop zitten, nog alleen. Iets wat heel waarschijnlijk niet lang meer zou gaan duren. Voor de rest zag hij alleen nog maar onbekend volk, net toen hij zich wou wenden tot Lyron zag hij wat verderop Alice staan. Vriendelijk stak hij zijn hand nog op naar Lyron en wandelde dan naar haar toe. Het was even wat mensen voorbij steken tot hij achter haar stond. De jongen nam haar hand losjes vast. 'Grab somebody sexy tell'em hey.' Fluisterde hij zwoel in haar oor. Waarna hij even naar de personen knikte die bij haar stonden. 'Ik ben Joël.' Stelde hij zich kort voor aan hen waarna hij zijn blik weer op Alice richtte. Ze had een leuke outfit aan, iets wat ze beslist vaker mocht gaan dragen van hem. Maar hij besloot die gedachten voor zichzelf te gaan houden. Ze waren immers niet alleen. Vanuit zijn ooghoeken zag hij iets verder van hen ook Ian staan. Hm, dus hij was er al. Eigenlijk had hij het best wel verwacht, maar goed. Ian was een persoon dat lid was van Famous, eveneens als de jongen met het zwarte haar waar Alice bij stond. Zijn naam was Kenneth als hij het goed had.

Jammer genoeg had Kenneth haar een soort van 'afgewezen'. Maar ze kon er mee leven, bovendien had hij haar gezegd dat ze deze avond sowieso nog gingen dansen. Vervolgens stelde hij de twee meiden aan elkaar voor. Sawyer dus. Ze hielden elkaars handje vast. Duidelijk dat ze iets hadden. En overduidelijk deed Sawyer er nog een schepje bovenop, vaststellend dat ze een relatie hadden. Alsof zij zo dom was dat niet te zien, een dom blondje. Een verkeerd vooroordeel. ''Haai!'' Stelde ze zichzelf ook voor, gunde haar nog snel een vriendelijke blik en draaide zich daarna om.
Alice was erbij gekomen. ''Hee Alice!'' Zei ze vrolijk, alsof die blik die ze daarnet naar Sawyer had geworpen niks betekende, alsof er niets was gebeurd. Hierbij knuffelde ze haar even gauw, drukte een begroetende, vluchtige kus op haar wang. Net voordat ze maar een gesprek kon aanknopen, was er een jongen achter haar gaan staan. Geen jongen die ze kende. Al was dat wel logisch, omdat ze natuurlijk nog maar net in Santa Monica was, op de High School zat. Hij stelde zichzelf voor als Joël. Ah, nu kwam er wat in haar opdagen. De jongen die ook een kans had in L8 Nites, maar voordat hij dat doel kon bereiken, moest hij eerst nog ontgroend worden. Een 'groentje' dus nog. ''Hee, ik ben Charlene!'' Zei ze opgewekt, stak haar hand uit om kennis te maken.
Twee stelletjes dus al, binnen vijf minuten. Op deze manier voelde ze zich best wel lonely, vooral omdat zij nog nooit echt een vast vriendje had gehad. Slechts 'speeltjes'. Niet dat ze een slet was, maar gewoon het flirten en zoenen was een vaste bezigheid van haar geworden. Gewoon leuk om te doen en daarmee haar doordeweekse avonden mee te vullen. Charlene slikte even, moest hier even vlug vandaan. Dat ze twee stelletjes zo klef moest aanzien, was teveel. Ze keek even om, zag al meerdere mensen binnenkomen. De zaal leek met de minuut wel voller te stromen. Haar blik bleef hangen bij een jongen die binnenkwam, die naar de 'keuken' vertrok en daar in z'n eentje plaats nam. Ze twijfelde, zou ze erheen gaan of het toch maar even laten.
De blonde meid had zin om te dansen, maar of het een goede keus was om die jongen daar mee te trekken, wist ze niet. Na een aantal seconden toch op haar onderlip gebeten, en flink getwijfeld te hebben, besloot ze het toch maar van niet. Haar ogen dwaalden weer terug, terug naar de twee stelletjes. Achter Sawyer leek ze wel twee bekenden te zien. Twee meisjes van het Cheerleader team, die ze vanmiddag allebei nog had gezien. Ja, perfect. Daar zou ze maar een praatje mee maken.
Opgelucht wuifde ze nog even naar Alice en Kenneth, waarbij ze Sawyer zachtjes opzij duwde om zo richting de blonde en de brunette te gaan. ''Hee Jacky en Sarah!'' Beide waren ze schaars gekleed, zoals het thema het al aankondigde. Undress to impress. Net de twee meiden, had Charlene zich ook aan het thema gehouden. Vrolijk complimenteerde ze de mede-Cheerleaders, hoe mooi hun setje er ook uit zag.
Binnen een seconde schoot haar te binnen dat Lyron er nu inmiddels ook wel al moest wezen. Nieuwsgierig keek ze om zich heen, zag de Italiaan aan de bar hangen, in z'n eentje. Dat was ook vreemd, normaal zouden er genoeg meiden op hem afstormen en nu was hij gewoon schijnbaar in zijn uppie. Als ze Jacky en Sarah nog niet had gezien, was ze vast en zeker wel eerst op hem af gegaan. ''Zijn jullie ook zo opgekikt van die training? Van, ehhm, wie gaf die les ook alweer? Ohja! Ashley Baden! Ze zou hier ook ergens moeten zijn, geloof ik.'' Haar blijheid was niet te missen. Of dat nou écht kwam van die training of gewoon enorm blij was van dit feest, wist ze zelf eigenlijk ook niet echt precies. Maar ze was in ieder geval vrolijk, gewoon niet te stoppen.
''Oh, uhm, ik ben zo terug!'' Riep ze boven de muziek uit, met een brede glimlach op haar gezicht. ''Even snel wat te drinken halen!'' Charmant liep ze heupwiegend richting de leider van L8 Nites. Haar favoriete charmeur, Lyron. ''Hee, schat!'' Hierbij ging ze naast hem zitten, gaf hem een kus op zijn wang en trok daarna de aandacht van de jongen die achter de bar stond. Nu was ze wel wat dorstig, zin in een drankje. De blonde meid had vandaag wel ietsje meer gegeten dan het gebruikelijke, stiekem twee pakjes crackers meer dan gewoonlijk. Maar dat moest ook wel, wou ze niet al te snel dronken worden van een paar drankjes. Vooral op het allereerste feest van L8 Nites mocht ze van zichzelf zeker niet stom overkomen, de eerste indruk was het beste. ''Een Passoa,'' riep ze naar de barjongen, die rightaway begon aan haar bestelling. Ze moest het eerst maar simpel houden, later nog wel aan de sterkere drank beginnen, rustig houden.
''Wat vind je er tot nu toe van?'' Ze twijfelde een beetje of de vraag goed gesteld was, sowieso wel op het goede moment. Vooral omdat ze er nog maar net waren, en het feest nog maar net ongeveer een halfuur begonnen was. ''Ze hebben het wel voor elkaar he? Ik bedoel, de plaats dan.'' Zei ze tegen hem, natuurlijk doelend op de twee groentjes die dit feest hadden georganiseerd, dat ze zouden worden ontgroend. Tenminste, als ze deze avond een goede indruk wekten, dan was het aan de vier leden om te overleggen. Ayse en Stephanie die 'ontgroend' werden, het klonk best grappig. Vooral omdat het twee vriendinnen van haar waren, al sinds ze op Monica High School zat. Charlene grinnikte even aan de gedachte, hoe ze hun voor het eerst ontmoet hadden. 'Uw bestelling!' Klonk er achter haar, waardoor ze zich omdraaide en het glas aannam. ''Bedankt,'' giechelde ze naar hem, gewoon vrolijk, niet flirtend. ''Ik hoor het later op de avond wel van je!'' Fluisterde ze, voor zover het kon boven de muziek uit, de charmeur in zijn oor en knipoogde toen even naar hem, waarbij ze weer richting Jacky en Sarah liep. ''Ben ik weer!'' Kwam ze aanzetten met een Passoa in haar rechterhand, waar ze rustig aan een slokje van nam. Nu was ze in ieder geval niet meer drankloos, alcoholloos. Ze draaide haar hoofd een tikje schuin en keek Jacky aandachtig aan. ''Was jij niet die meid op Flat Roof?'' Vroeg ze aardig, niet arrogant overkomend, nieuwsgierig of zij nou het meisje was dat de drie vriendinnen had gestoord in hun 'Finishing Touches' avond. Achja, het was toch al gebeurd. Gebeurd was gebeurd. Ze vond het over geheel niet erg, totaal niet eigenlijk. Maar het was irritant als je gewoon een meidenavondje had en er kwam een andere leerlingen aangesloft, die er dan zo'n beetje 'ongestoord' bij zat, weggekropen in een hoekje. Maar toch voelde dat niet veilig, als een spion. Charlene haalde haar schouders op, rolde haar ogen naar de brunette. Ze was best mooi, stiekem was ze best jaloers op de meid. Al die jongens die simpelweg achter haar aan hobbelden, voor om één momentje met haar alleen te zijn, gewoon even aandacht krijgen. Ze zou vast wel elke dag aandacht krijgen, jongens die achter haar naar haar floten, altijd die jaloerse blikken in die jongens hun ogen en die gedachtes in hun hoofd, dat ze samen met die meid een relatie hadden.
Opnieuw beet Charlene onzeker, automatisch op haar onderlip, gewoonweg omdat ze in dromenland zat. Over hoe haar leven eruit zien met al die aandacht. Stiekem droomde ze er wel van, nog veel meer jongens die haar versierden en op het einde van de avond toch als een weggegooid speeltje eindigden.
Grinnikend merkte ze op dat ze nog steeds stom naar Sarah stond te staren, waarbij ze gauw haar ogen de andere kant op rolden, toch weer naar de twee stelletjes. Zo liefdevol hoe hun bij elkaar stonden. Bijna leek het alsof zij er stiekem ook wel naar verlangde, een relatie. Maar ze twijfelde eraan, vroeg zich af of ze dat wel kon volhouden. Een lange tijd samen zijn met één jongen. Om niet telkens de neiging te hebben om vreemd te gaan, oftewel een speeltje te hebben voor gewoon één avond. Al had ze stiekem wel een To-do-list gemaakt met de dingen die ze wou uitvoeren met een jongen. Een speciale jongen, haar vriendje. Het verlangen leek met de dag wel groter te worden, maar ze moest het onderdrukken. Mocht niet wanhopig overkomen. Ongeacht hoe ze een relatie ook best stom vond overkomen, kon ze het niet laten om gewoon te staren naar een stelletje, Alice en Joël.

[Woow...]

Charlene zei nog een keer vrolijk 'haai!'en Sawyer glimlachte even een beetje neppig. Het was niet dat ze het blondharige meisje niet mocht, maar meer dat ze geïrriteerd was omdat haar vriendje net ten dans was gevraagd. En het feit dat dit nog vijf keer zo irritant maakte, was dat ze er niks tegenin kon brengen. Ze stond zelf net ook met een jongen te dansen terwijl dat helemaal niks betekende dus zou het oneerlijk zijn als ze nu Kenneth ging vermoorden. Opeten zelfs. Charlene kon nog wel, maar technisch gezien had die haar niks misdaan... Soort van.
"Ik ben Joël." klonk er vervolgens waardoor ze even opkeek van Kenneth en kort glimlachte. "Aangenaam, Joël... Ik ben Sawyer," ze keek even naar Alice en merkte op hoe ze bij elkaar stonden. "Gezellig, nog een stelletje!" riep ze enthousiast boven de muziek uit, tevreden dat ze Charlene waarschijnlijk weg konden jagen. Nee Sawyer, nee. Ze was gewoon een beetje chagrijnig omdat ze zo weinig had gegeten.
Charlene zwaaide naar Kenneth en Alice en liet haar en Joël maar stikken in hun eigen as. Bitch. Ze duwde Sawyer wat opzij en ze fronste even, maar besloot het maar te laten gaan. Ze hield alles voor zich, alles. Ze draaide zich terug naar Kenneth en legde haar hand op zijn dij. Ze waren omgedraaid naar Alice en Joël, het overige stelletje. Ze vroeg zich af of er meer stelletjes waren of alleen sletj-... singels zoals Charlene waren. Ze keek wat rond en herkende inderdaad een paar mensen. Dat vond ze al meer dan genoeg, want het was niet haar idee om Kenneth alleen te laten want dan zou hij zeker weten met een ander gaan dansen. "Dit betekent zeker ook dat je geen zin hebt om met mij te dansen he?" zei ze tegen Kenneth en trok een pruillipje. Al gauw zette ze een glimlach op. Eigenlijk vond ze het helemaal niet zo erg van hem, met hem zitten was al genoeg waar haar.
"Joël en Alice dus..." veranderde ze van onderwerp en keek het koppel even aan met een kleine glimlach. "Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?"

Kenneth keek de binnenkomende mensen even aan. Zo zag hij wat verderop Sarah binnen komen, en ook Lyron, Ian kwam ook binnen, Alice kwam naar hen toe en voor de rest kende hij hier niet veel mensen. Buiten dan van ziens. Toen Alice bij hen was keek hij haar met een glimlach aan. Charlene ging bij de aankomst van Joël en Alice uiteindelijk weg, iets in hem vertelde hem dat de twee het niet met elkaar gingen vinden voor de rest van de avond. Maar veel kon hij daar toch niet aan doen. Even dacht hij er aan om kort naar Ian of Lyron toe te stappen, maar hij besloot bij Sawyer en Alice te blijven staan. Kort streek hij met zijn duim over de hand van Sawyer en glimlachte hij even naar haar. 'Probeer lief te doen tegen Charlene.' Fluisterde hij zachtjes in haar oor waarna hij haar een kus op haar wang drukte. Sawyer begroette Alice en Joël heel open. Dat terwijl Kenneth zijn blik even kruiste met die van Joël. De jongen paste wel bij Alice, en ergens had hij opgevangen dat de twee elkaar al heel lang kende. Maar van wie wist hij niet, misschien van Alice zelf. Ach, veel maakte het nu ook niet uit. De twee waren hier samen, en dat vertelde genoeg. 'Ik ben Kenneth.' Stelde hij zich vriendelijk voor aan de vriend van Alice. Sawyer's vraag deed hem even opkijken. 'Tuurlijk heb ik wel zin, maar dat doen we straks.' Glimlachte hij naar haar toe.
Al gauw genoeg besloot hij zich tot Joël en Alice te richten. ‘Lang geleden trouwens.’ Grijnsde hij even naar Alice toe. Hij had met haar een kamer gedeeld; mar dat was niet lang geweest, waarom wist hij eigenlijk niet meer. Zijn blik ging even naar Joël, stiekem was hij ook wel benieuwd hoe ze elkaar ontmoet hadden. Alice was een goede vriendin van hem, met haar had hij kunnen praten toen het net over was met Emilie. Daar was hij haar dankbaar voor, en dat was iets wat hij altijd in zijn hoofd zou hebben. Maar nu liepen zowel het leven van Alice, als het leven van hem weer helemaal goed. Alleszins het zijne over dat van Alice wist hij het niet, maar ze zag er gelukkig uit dus. Voor even keek hij rond, hij zou eigenlijk niet weten wie dit had georganiseerd, al wist hij wel de namen van de twee personen. Maar hij had geen idee hoe ze eruit zagen, maar de sfeer zat wel goed voor hem.

Het was binnenkort wel weer tijd om terug naar Monica te trekken. Na twee weken in een mooi huisje in Camarillo begon Alain wel weer te denken aan de enige plaats die hij thuis kon noemen. Hij was in Santa Monica geboren, had daar altijd gewoond en is tot nu toe heel K-12 in zíjn plaats doorgebracht. Hij hield nergens meer van, dan van Santa Monica. Sterker nog, hij kon zeggen dat hij in de tijd dat hij een paar kilometer van Santa Monica af doorkreeg dat het zijn enige liefde was voorlopig. Nou ja, zijn gitaren en de basketbal waren ook liefdes, maar het punt was dat hij Emilie niet op die manier kon zien. Hij zou het erger vinden en agressiever worden als iemand met zijn lippen aan Icy kwam, dan dat iemand met zijn lippen aan Emilie kwam. Het beeld dat terwijl hij weg was, Emilie misschien met een andere jongen ging aanklooien deed hem vrij weinig.
Ook was hij erachter gekomen dat de vlindertuin niets voor hem was, iets waar hij niet aan had moeten beginnen. Hij had het zijn aandeel in de LA Zoo al op de helft van zijn vakantie aan de dierentuin terug verkocht. Ze wilden slechts de helft betalen als dat hij ervoor had gegeven, maar hij was er in ieder geval vanaf. Basketbal was wel iets wat hij heel erg had gemist, dat was dus iets om weer op te pakken. Zijn gitaren had hij mee naar het huisje in Camarillo genomen, dus dat hoefde hij niet te missen. Gelukkig, want dat had hij niet overleefd. Nee, overleven zonder gitaren was onmogelijk. Ook met Famous wilde hij verder, graag met Emilie, maar als ze dat niet wilde was dat ook begrijpelijk. Met de band wist hij het niet, ze konden allemaal goed muziek maken, maar er waren zat mensen in Santa Monica met wie hij liever omging. Mike was soms wat afwezig en zo gewoontjes en Ian zo chagrijnig, alsof hij nergens blij mee kon zijn. Kenneth was een goeie gozer, mocht Alain een nieuwe band op gaan richten dan mocht Kenny zeker mee als hij dat graag wilde.
Conclusie, hij zou met Emilie en de Zoo kappen. Basketbal ging hij zeker weer oppakken en ook met muziek zou hij doorgaan. Of de band al dan niet in de huidige samenstelling ook onder muziek viel, dat wist hij nog niet.

Alain zat op de bank met het kaartje wat Lyron hem had gestuurd in zijn handen. Het deed hem twijfelen of hij zijn terugkeer naar Monica niet wat zou vervroegen, daar kon hij direct Emilie spreken. Ook de rest van de band was uitgenodigd, dus misschien viel er nog wat met hen te praten om erachter te komen of ze wel bij de band pasten, of dat Alain nog wel bij de band zou passen. De jongen was benieuwd of de band het zonder hem zou volhouden, hij was degene die zo'n beetje alles omtrent de band regelde.
Ja, hij moest gaan, zo'n kans kreeg hij niet vaker. Hij kwam een uurtje geleden onder de douche vandaan, dus dat kwam mooi uit. Hij trok wel een ander shirt aan, omdat op het huidige de mooiste F van Santa Monica stond. Zijn broek en zijn Airs waren prima. Normaal droeg hij geen Air, maar deze waren wel vet. Hij droeg de laatste tijd vaak helemaal wit, bevalt prima.
Alain kwam overeind, hij besloot te gaan. Zijn gitaren, versterking en kleding kon later wel worden opgehaald. Hij liep naar buiten en klom op zijn nieuwste aanwinst. Hij had eindelijk een vervoersmiddel en hij had nooit gedacht er zo blij mee te zijn. De jongen hield van lopen en loopte eerder overal naartoe en als het echt te lang was belde die wel een taxi. Daar was met zijn MTT wel anders geworden. Omdat hij toch een motor besloot te kopen, wilde hij ook direct de grootste en opvallendste hebben. Ja, hij was er erg blij mee.

Alain hing het slot aan zijn motor en ging met de helm onder zijn arm naar binnen. Lyron had een mooi huisje uitgezocht, zeker weten. Zijn helm liet Alain achter bij de kapstok en keek rond. Geen Emilie. Wel Lyron, wel Kenneth, wel Ian, maar geen... Trouwens, had Kenneth nu alweer een andere vriendin? Alain trok een wenkbrauw op, Kenny heeft blijkbaar goede invloed op zijn meisje. Die zag er op één of andere manier een stuk beter uit vergeleken met de laatste keer dat ze elkaar zagen.
Alain snoof, geen Emilie. Dan maar naar Kenny? Wat zouden de reacties zijn? Het zou vast niet onopgemerkt zijn gebleven dat hij zonder dat hij het iemand had gezegd, gewoon twee weken weg was. Hij was wel bang dat Emilie ongerust was geweest en hoe was het voor de band dat hij ineens niet was komen opdagen tijdens het oefenen? Daar zou hij snel achter komen.
Alain tikte Kenneth aan, ''Hey ouwe, ben terug...'' Hij keek Sawyer aan en zei met een glimlach en knipoog ''Ziet er goed uit.'' Vervolgens draaide hij zich naar Joël en Alice. Alice was een mooi meisje, maar Joël zag er meer uit als een dummy. Je beschouwde mensen al snel als dummy als je zelf twee meter lang was, maar Joël had ook zo'n irritante babyface. Het uiterlijk van jongens maakte Alain niet zoveel uit in de omgang, zolang ze er maar verzorgd uitzagen. Kenneth was een erg goede vriend, maar hij zijn kapsel en zijn kleding maakte zijn uiterlijk zo verschrikkelijk. Maar zowel Kenneth als Joël zagen er verzorgd uit, dus dat boeide verder niet zo veel. Hij ging echter niet graag om met lelijke meiden, hij nam zelf aan dat het uiterlijk bij iedere sociale relatie van belang was wanneer het om verschillende geslachten ging en dat iedereen het minder belangrijk vond als de ander van hetzelfde geslacht was.
''Mijn naam is Alain...'' stelde hij voor.

Undress To Impress. Ze wist niet meteen wat ze van de naam van het feestje moet denken, en ergens.. mja, van de uitnodiging. Ze was nogal afwezig geweest op MH en komende periode zou dat hoogstwaarschijnlijk voor schrijvertje Ines er niet op gaan beteren. Maargoed, tijd om af en toe haar hoofd even te laten zien had ze wel. De uitnodiging die ze gekregen had zag er aanlokkelijk uit en eigenlijk had ze best zin in een feestje. Tijd om haar positieve gevoelens om te zetten in de praktijk: even goed plezier gaan maken op een feestje. De gastenlijst bekijkend, leek ze zich kort wat te bedenken. Lyron was uitgenodigd. Hem had ze niet meer gezien, veel geloofde ze ook niet dat hij daar spijt van had gehad, door de telefonische break-up tussen hen. Een break-up die het volgens Emilie uiteindelijk altijd wel waard was geweest - ze was nu bij Alain en voelde zich redelijk goed-, maar het feit dat ze de jongen zo kwaad had gehoord die laatste keer en ze hem nog niet was tegengekomen, dat er spanningen zouden zijn, deed haar eerder denken aan thuisblijven. Misschien gewoon wat spanningen vermijden? Of doodleuk het negeren van elkaar ondergaan? De volgende naam waar ze een stopje bij maakte: Alain. Lang niet gezien. Heel lang niet. Ze had zich kort zorgen gemaakt, maar de jongen wilde blijkbaar wat alleen zijn, aangezien hij haar niet had gesmst, gepingt of iets dergelijks. Ze wist niet goed wat ze ervan moest denken, maar was wel van mening dat het de laatste tijd iets minder losjes was gegaan tussen hen. Eigenlijk was het het grootste deel van de tijd tussen hen niet heel vlotjes gegaan, omdat zij met problemen zat en hij volgens zichzelf amper normbesef had. Maar het zou wel wennen, vermoedde ze, waardoor ze - met het vooruitzicht de jongen misschien te weerzien - zich toch maar klaarmaakte voor het feestje.
Twee uur had ze nodig om zichzelf klaar te maken, met wat ophoudingen inbegrepen. Het zwarte kleedje zat haar als gegoten, liet zich makkelijk dragen, daar hield ze wel van. Haar blinkende hakjes zorgden dan weer voor een opvallende toets.
Met haar haren losjes opgestoken, wandelde ze het strand op. Haar hakken had ze wél even uitgedaan om die subtiel weer aan te doen zodra ze op de trapjes van het strandhuis stond. Vervolgens liep ze naar binnen om kort de gastenlijst wat te checken. Kenneth was er, Sawyer ook. Ze tandenknarstte even, maar besloot haar humeur hierdoor niet te laten verpesten. Bovendien was ze naar haar mening genoeg kwaad geweest op het meisje. Moest Kenneth zijn geluk bij haar vinden was dat vanuit Emilies standpunt wel raar, maar ze zou haar vriend het wél gunnen. Echt veel mensen herkende ze niet. Sarah, Lyron.. Haar blik bleef even kort bij de jongen hangen, maar redelijk snel trok een ander personage haar aandacht. Alain. Hij had haar nog niet gezien, vermoedde ze, waardoor ze even tijd had om wat te rekenen. Hij liet niets van zich horen, een tijd lang, en nu opeens stond hij hier? Wat ze er precies van moest denken, wist ze niet meteen. Daardoor besloot ze wat tijd te winnen, door zich naar de bar te begeven en een Sex on the Beach te bestellen. Jummie, lekker fris, wat ze nodig had - lag het aan haar of was heel Monica gewoonweg hot? Ze praatte even met de barjongen en liep toen wat meer naar de mensen toe. "Haai," sprak ze tegen niemand in het bijzonder, liet haar blik even naar Kenneth glijden, waarna ze geruststellend naar hem knipoogde wanneer hij keek. "Ik ben Emilie", stelde ze zich rustig voor voor de anderen, waarna ze kort naar Alain keek en uit het rietje van haar cocktail dronk.

Een glimlach verscheen op Alice gezicht bij Charlene's reactie, ze mocht de blondine wel. Vrolijk en spontaan, iemand met wie je makkelijk kon praten. Misschien wel iets te makkelijk, als het aan hun wiskunde docent lag. Kenneth begroette haar met een glimlach, het was al weer een tijdje geleden dat ze de jongen had gezien. Jammer eigenlijk, ze kon het wel goed met hem vinden. Was hem onderhand gaan zien als een goede vriend. Het meisje naast hem stelde zichzelf voor als Sawyer, dus toch zijn vriendin. Wat het was wist Alice niet, maar er leek een zeker soort spanning tussen Sawyer en Charlene te hangen. Waar dit door kwam wist ze niet, waarschijnlijk was het iets dat eerder voor was gevallen. Of voor haar komst, of voor het feest. Tijd om een gesprek met hen aan te gaan kreeg Alice niet, haar hand werd losjes vastgepakt. Een glimlach verscheen op haar lippen, bij het horen van Joël's woorden. Ze draaide zich iets naar hem om. "Hé." begroette ze hem, terwijl ze hem in zich op nam. Hij zag er goed uit. Het verbaasde Alice niet dat Charlene al vrij snel af droop, je voelde je toch een beetje overbodig als enige single tussen twee stelletjes. Glimlachend stak ze haar hand op naar de blondine, die naar haar en Kenneth wuifde. Misschien dat ze later op de avond nog even met haar zou gaan praten, en anders sprak ze haar binnenkort wel weer.
Iets verderop zag Alice Ian staan, hij stond wat afgezonderd van de rest. Zag er zoals meestal iet wat chagrijnig uit, wat was er toch met die jongen dat hij altijd zo deed? Ze moest binnen kort maar weer eens met hem gaan praten, dan zag ze altijd weer een heel andere kant van hem. Dan was hij weer gewoon die Ian die ze kende. De vraag van Sawyer zorgde ervoor dat ze haar aandacht weer op de mensen richtte bij wie ze stond. Hoe ze elkaar hadden ontmoet? Ze wist het niet eens precies, het was zo lang geleden. Een jaar of vijf/zes was ze geweest. "We kennen elkaar al heel lang, hij was een goede vriend van mijn broer en kwam daardoor heel vaak bij ons thuis." antwoordde ze met een glimlachje. "En jullie?" voegde ze er aan toe. Ze was nu toch wel nieuwsgierig, naar hoe die twee elkaar hadden leren kennen. Eerder had Kenneth wat met Emilie gehad, maar die twee waren uit elkaar gegaan. "Ja, veel te lang eigenlijk." reageerde Alice met een kleine grijns op Kenneth's woorden.
Een jongen voegde zich bij hen, Alice herkende hem als degene met wie Ian een tijdje geleden de basketbal trofee omhoog had gehouden. Als ze zich niet vergiste was zijn naam Alain, de leider van Famous en de leadzanger van Perfect Nonsense. Ja, ze had zijn naam goed. "Ik ben Alice." stelde ze zichzelf voor, een glimlach speelde op haar lippen. Voor een moment liet ze haar blik door de ruimte dwalen, Lyron was ook binnen gekomen. Maar leek nog geen contact met iemand gemaakt te hebben, iets wat haar toch wel verbaasde. Het was niet iets waar hij normaal gesproken problemen mee had. Een meisje voegde zich bij hen, stelde zichzelf voor als Emilie. De ex van Kenneth, en als ze zich niet vergiste Alain's huidige vriendin. Al leek het er op dit moment niet op dat die twee wat hadden. "Hé, ik ben Alice." stelde ze zich voor, ze vroeg zich af hoe vaak ze dat vanavond nog zou moeten . Dit was onderhand al de derde keer, onmerkbaar schudde ze haar hand. Waarna ze haar blik op Joël richtte, en even naar hem glimlachte zij hand nog altijd losjes vast houdend.

Het aantal mensen dat na Sarah's binnenkomst nog binnen kwam druppelen, verbaasde de brunette enorm. Haar ogen gleden over de verschillende mensen, terwijl ze nu toch echt gezichten ging herkennen terwijl ze dat daarvoor niet had gedaan. Ook ontdekte ze nu enkele mensen die ze wel degelijk kende, maar gewoonweg niet eerder had gespot: zo kwam ze tot de conclusie dat bijna compleet Famous hier ook stond, inclusief nog wat andere mensen die waarschijnlijk up-coming L8 Nites leden waren. Er was een glimlach op Sarah's gezicht verschenen bij het zien van het grote aantal verschillende mensen; hoewel de avond nog maar net begonnen was en de standaard regel was dat je nergens te veel van moest verwachten, had ze zo het idee dat vanavond nog wel eens heel leuk zou kunnen worden. In iedergeval zou het niet eenzaam worden: hoewel ze normaal altijd met een hele vriendinnengroep aankwam op feestjes, was ze hier alleen naartoe gekomen. Ze kende dan wel behoorlijk wat mensen, maar nog altijd bestond er -zoals bij bijna iedereen wel- de angst dat de mensen die ze kende 'toevallig niet konden komen' en dat ze dan toch alleen kwam te staan op een feest. Tot nu toe waren er echter genoeg opties mocht haar huidige gesprekspartner vervroegd weg moeten: zo zag ze Lyron binnenkomen en kort daarna ook Ian, en leek ze daarnet zelfs een glimp van Alain op te hebben gevangen. Ieder van hen had ze laatst nog wel gezien of gesproken, maar nu ze er zo over nadacht besefte ze dat ze Alains vertoning een tijd niet had gezien. Waar had die gozer uitgehangen? Normaal kon je de klanken van zijn gitaarspel op één van zijn geliefde gitaren -die naar gerucht meer voor hem betekenden dan wie of wat dan ook- al van ver horen als je door het gangenstelsel van the Living Building liep, maar de laatste tijd was het opvallend stil geweest. Sarah zag dat hij zich aansloot bij het groepje van mede Famous-lid Kenneth en zijn vriendin Sawyer -tenminste, als ze dat laatste goed had opgevangen; Sarah vond het een prachtige naam, daar niet van, maar gezien het feit dat het geen veelvoorkomende naam was wilde ze hem nog wel eens vergeten of verkeerd uitspreken- en nog een stelletje. Voor nu leek hij zich dus wel te vermaken, en aangezien ook Emilie ten tonele was verschenen leek ze -om een gezellig praatje te willen maken- in de rij aan te moeten sluiten. Dat kon dus nog wel even wachten...

Sarah richtte haar blik weer op Jacky, voor een kort moment afgeleid door de gestaag groeiende mensenmenigte. Ze glimlachte, en knikte instemmend.
"Een schoonheidsslaapje was inderdaad wel nodig vanmiddag. Godallemachtig, ik ben blij dat ik nog gewoon op mijn benen kan staan" lachte ze. Sarah was nog niet officeel toegetreden tot het cheerleaders team, maar trainde zo af en toe mee met de groep omdat dat toch haar uiteindelijke wens was. Ze hield voor zichzelf een apart trainingsschema bij om op gelijk niveau te kunnen komen met de rest van het team, hoewel het niveau van de training van vanmiddag nog wel boven dat van haar lag, was gebleken. Door het uiterste van zichzelf te geven, goed te kijken en te luisteren naar de rest en op zijn tijd een pauze in te lassen om haar spieren wat rust te gunnen, was het haar beter gelukt mee te doen in de groep dan ze van tevoren had verwacht. Daarna was ze echter wel compleet afgebeuld, en waren een warm bad en middagslaapje geen overbodige luxe geweest.
"De Olympische Spelen? Ah, dus dat is de reden waarom iedereen de laatste tijd zo geheimzinnig doet" grapte ze droog, een slokje nemend van haar bacardi cola. Ondertussen kwam een vrolijk rondspringende, blonde haardos -Sarah kon het bijbehorende gezicht niet zien, maar kon wel raden van wie die haardos afkomstig was- hun kant op komen. Niet lang daarna was het vrolijk glimlachende gezicht van Charlene zichtbaar geworden achter de goudkleurige lokken, terwijl ze naast hen was komen staan.
"Hee Char!" begroette Sarah haar met een knuffel. "Haha, had je het er zwaar mee vanmiddag? We hadden het er net over, Jacky en ik vonden het wel meevallen.." glimlachte Sarah plagerig met zeer overtuigende stem, een geamuseerde knipoog naar Jacky werpend. Kort na dit antwoord zei Charlene hen echter zo terug te zijn, waarop de brunette een kort lachje niet kon onderdrukken en vervolgens reageerde op de vraag van Jacky om wat te drinken te halen.
"Is goed" knikte Sarah, terwijl ze de laatste slok baco wegwerkte en het lege glas op het dichtstbijzijnde tafeltje zette. Ze liep vervolgens met Jacky naar de bar terwijl Charlene wat met Lyron praatte, en bestelde voor zichzelf een witte wijn. Terwijl ze hier wachtte op haar bestelling en die van Jacky, leunde ze met één elleboog op de bar en keek ze de ruimte in. Lyron en Ian leken nog steeds geen gesprekspartner te hebben gevonden, wat Sarah deed afvragen of ze eigenlijk wel zin in het feest hadden gehad. Lyron kennende zou hij al snel genoeg aanspraak krijgen, maar over haar vriend Ian maakte ze zich wat meer zorgen. De blik op zijn gezicht zei nou niet bepaald "Yeah, ik heb zin om te feesten!", hoewel ze de poging hem op te peppen links liet liggen. Ze vond het leuk Jacky en Charlene -die zich met een vrolijke "Ben ik weer!" ondertussen weer bij hen had gevoegd- te spreken, aangezien dit er bij de trainingen vaak niet van kwam: voor nu moest Ian zichzelf dus maar even zien te vermaken, al hoopte Sarah dat hij niet al te snel van het feest zou verdwijnen en ze voor die tijd nog wel een praatje met hem kon maken. Voor nu hield ze het dus maar bij een glimlach en een vrolijke zwaai-beweging ter begroeting.
De vraag die Charlene aan Jacky stelde wekte Sarah's nieuwsgierigheid op, wat haar blik van Ian weer deed afwenden. Terwijl ze het wijnglas in haar hand wat heen en weer liet bewegen keek ze de twee kort aan, benieuwd wat voor gesprek dit onderwerp dit op gang zou brengen.

[ haha wow, er gebeurde nogal veel in de posts na mij.. xd ]

Hij hing in feite nog maar net in de keuken toen er meer mensen binnen kwamen. In zo verre mogelijk ging zijn blik nog verder op onweer en hij besloot dat hij de koelkast die hier stond eens te gaan gebruiken. Hij trok de deur open en rommelde wat tussen salades –die er bedorven uitzagen- heen en zocht naar iets fatsoenlijks. Hij had helemaal niks met cocktails of andere troep. Hij zocht gewoon naar een doorsnee flesje bier. Hij snoof boos toen hij merkte dat er alleen maar salades in de koelkast stonden. Hij draaide zich om en liep weer terug naar de plek waar hij zonet had gestaan. Blijkbaar straalde hij geen vriendelijk en open gezicht uit naar de mensen die langskwamen. Dat ze bij hem uit de buurt bleven was ook logisch. Bijna alles om hem heen knipperde: ‘Gevaarlijk’. Het was ook niet verwonderlijk dat hij enigszins bezorgde blikken kreeg toegeworpen. Zijn hoofd draaide even toen hij buiten het gebulder van een motor hoorde. Kort daarop kwam Alain binnen. Wat een vervelend toeval. Waar had die gast gezeten? Hij gunde Alain ook een kwade blik en liep toen naar de achterveranda toe. Die gast had moeten repeteren met Nonsens maar op komen dagen? Ho, maar. Tegen hem schreeuwen dat hij moest repeteren en zelf voerde hij geen enkel ding uit. Hij had Alice ook bezorgd zien kijken maar sinds hij erachter was gekomen dat Kenneth zijn halfbroer was was hij zichzelf ook helemaal niet meer. Ze leken in geen enkel opzicht op elkaar behalve dat ze bij de zelfde band zaten en dezelfde ouder hadden. Toen hij zo buiten stond merkte hij dat hij wat begon te bedaren. Hij had een ‘hangover’ gehad een paar dagen geleden maar hij had het gevoel dat hij die nog steeds niet kwijt was. De zon was al verdwenen maar toch stond er nog een mooie gloed aan de horizon. Hij liet zich op de grond zakken met zijn rug tegen de deur aan. Het geklets binnen begon harder te worden en het voelde alsof er duizenden bijen in zijn hoofd aan het zoemen waren en enkele horzels die zorgden voor enorme hoofdpijn. Hij vloekte zachtjes en sloot toen zijn blauwe ogen even. Hij had al een tijdje niet meer met mensen gesproken en wilde dat steeds minder. Hij had zelfs nog een mobiel tegoed van Alain maar had die ook nog steeds niet gehad. Ach, waarom zou hij zelfs ook nog maar een mobiel nemen als hij toch niet wilde spreken met mensen. Zo afgezonderd van de rest was tamelijk fijn maar ook vreemd omdat hij zijn vrienden niet meer zag. Hij had het bij langena niet koud omdat hij toch een warm jack aanhad. Hij stopte zijn handen in de jaszakken en voelde dat hij langzaam onder zijl ging. Er was toch niemand die met hem moest praten dus kon hij net zo goed een uiltje knappen. Hij leek soms het talent te hebben om overal waar hij wilde in slaap te kunnen vallen en wakker te worden wanneer hij weer bij de les moest komen. Je kon zeggen wat je wilde maar hij was gewoon gesloopt van de afgelopen tijd. Soms sliep hij alsof hij in een coma lag. Als hij dan wakker werd was het meestal al 5 uur in de middag. Lesdagen deed hij al lang niet meer aan. Hij zuchtte diep en deed zijn ogen weer open om naar de langzaam verdwijnende gloed te kijken en hoe de eerste sterren zichtbaar werden. De sterren waren helder. Kleine lichtpuntjes in het donker. Maar momenteel was hij in dat donkere gedeelte. Hij wierp een korte blik op zijn horloge. Hij was eigenlijk van plan om weg te gaan was het niet zo dat er nog een en ander besproken moest worden. Hij tikte met zijn vingers op de houten planken onder hem en liet zijn gedachten toen de vrije loop. Het viel hem op dat er bijna geen gezichten in zijn gedachten voorbijkwamen. Plots had hij genoeg van het buiten zitten en stond toen op. Hij klopte het zand van zijn broek af en stapte weer naar binnen. Hij bleef even in de deuropening staan en liep toen naar het barretje toe en bestelde een gewone huis tuin en keuken cola. Vandaag even geen streken met zijn lichaam uithalen dan zou hij misschien wat rustiger worden. Hij wierp nog een blik op het giebelende groepje meiden en liep toen naar een bank toe waar een tv voor stond. Er was honkbal op te zien en hij keek naar het scherm. De wedstrijd leek nog niet zo heel lang bezig te zijn. Yankees tegen de Eagels. Hmm, Hij zocht de afstandsbediening en zapte door de kanalen heen. Hij stopte bij een basketbal wedstrijd en zakte toen onderuit en nam een slok van de cola. Hij vond het niet echt boeiend en dacht er langzaam over na om eens met iemand te gaan praten. Hij was niet van plan om naar Joël toe te gaan en Alice want die stonden samen gezellig klef te doen. Hij ergerde zich er eigenlijk helemaal niet aan. Hij deed alleen nu net of hij geen interesse in een gesprek had. Hij draaide zich om en zag een aantal meisjes naar Lyron toe gaan om eens te kijken wat ze konden krijgen. Hij merkte zelf wel degelijk dat hij rustiger was geworden van het buiten zijn maar toch was er nog een helehoop onrust in hem. Afgemat of niet hij was hier toch. Maar de sfeer voelde voor hem in een woord gespannen aan. Hij nam een laatste slok van zijn cola en rekte zich eens goed uit. Het zag er net uit als ouwe jongens krentenbrood achter hem. Hij besloot om eens verder te kijken in de kamer en zag toen een pokertafel staan. Er was nog niemand bezig. Hij fronste en toen kwam er een idee in zijn hoofd op. Hij ging aan de tafel zitten en riep met een luide stem : ‘Wie wil er meedoen met een rondje Strippoker?!’ Hij was op de tafel geklommen en keek op iedereen neer. Hij sprong van de tafel af en besloot dat hij nu prima kon gaan relaxen. Hij pakte ergens een stoel vandaan en ging daarin zitten en legde zijn voeten op de tafel. Nu eens kijken wie toehapte.


[ Ready for some Strip poker ? ]