Gala

Alain kwam de zaal binnen en zag dat hij één van de eerste was, wat niet gek was gezien het pas half zeven was. De jongen had een doosje verstopt in zijn vuist, het jeukte en hij wist niet of het de beste zet was om hem mee te nemen maar hij voelde dat hij nog een tegenslag wel overleefde. Hij had alles overdreven en dat besefte hij gisteren pas.
Het hoofd van Alain was verpakt in verband, gisteren was hij namelijk flink op zijn achterhoofd gevallen. Buiten dat vond hij zichzelf er weer goed uitzien in zijn smoking. Nerveus prutste hij wat aan zijn vlinderdas, rondkijkend of hij bekende gezichten tegen kwam. Alain kende de halve school wel en zag ook wat mensen, hij voelde niet de neiging om er op af te stappen, zelfs niet bij de brunette achter in de hoek. Dit was voor hem niet normaal, echter had hij al een meisje in gedachte voor vanavond of misschien zelfs langer.
Alain nam op de tribune van de gymzaal plaats op de eerste rij om geduldig te wachten op de persoon waarvoor het doosje en haar inhoud bestemd was.

In een witte jurk die tot haar knieën kwam liep Kiara de gymzaal binnen die was omgetoverd tot een galaruimte. Op de tribune zaten wat mensen en bij de punch stond een stel en er liepen nog wat overige mensen rond maar de zaal was nog helemaal niet vol bijna leeg zelfs. Een glimlach sierde Kiara's gezicht. Ze had een perfecte jurk aan, vond ze zelf en ze had een date... Jacob. Ze had hem niet verwacht als haar date maar hij was aardig. Kiara glimlachte even. Dit schoolfeest werd vast te gek!
Kort keek ze even achterom. Jacob was nog niet in de zaal, ze zou hem dadelijk wel zien aangezien ze niet wilde dat hij haar kwam ophalen om naar het gala te gaan want ze wist dat ze niet tegen tijdstress kon en dan niet op tijd klaar zou zijn als hij haar kwam ophalen, dus hadden ze maar afgesproken om elkaar in de gymzaal waar het gala gehouden werd tegen te komen. Kiara liep vrijwel direct naar de tribune toe, ze had geen zin om te blijven staan of bij het stel wat punch te drinken. Al snel zag ze dat een bekende op de tribune zat, het was Alain. Hij had waarschijnlijk ook al een date. Kiara glimlachte even en ging naast hem zitten. 'Hoi.' begroette ze hem en ze keek naar de uitgang en ingang van de gymzaal waar Jacob zou verschijnen als hij er was... Al snel gaf Kiara de hoop op en keek ze naar Alain die netjes in een pak was gestoken, een vlinderdasje omhad en verband om zijn hoofd had. Waarom had hij verband om zijn hoofd? Kiara keek hem nieuwsgierig aan. 'Waarom heb je verband op je hoofd?' vroeg ze aan hem. Ze probeerde, zonder veel succes, de nieuwsgierigheid in haar stem te verbergen en ze keek snel naar de in - en uitgang van de zaal…

"Broertje, wat zie jij er netjes uit!" Madison stond voor de opening van de deur. Ze had een rode jurk aan die tot haar enkels lang was waardoor haar hakken te zien waren. Een originele kleur natuurlijk, maar het was de enige jurk waar haar rug helemaal ontbloot was. Uiteindelijk maakte het haar niet veel uit, ze was er tenminste. "Ik heb je nog nooit in pak gezien." Lachend keek ze Alain aan. Deze avond ging geweldig worden.
"Dus.. Wie is je date? Je gaat me toch niet zeggen dat je er zo netjes uitziet omdat de school 100 jaar bestaat." Langzaam liep ze naar Alain toe, ze deed het zo voorzichtig mogelijk en negeerde Kiara die bij hem stond.. Het laatste wat ze wilde was struikelen.

Ook langzaam kwam Zac binnen, het was vroeg en hij had het zo gepland dat hij er vroeg zou zijn. Hij keek rond, hij zag één jongen en twee meisjes. Maar Maja was er nog niet. Hij zette zich op een bankje en keek gewoon wat rond, hij kende geen van de drie dus waarom zou hij dan tegen hen praten. Hij had een beetje gel in zijn haar gedaan, zijn zwarte smoking aangetrokken en zwarte leren schoenen aan. Hij hoopte dat Maja hem goed zou keuren. Zoveel zorgen had deze jongen aan zijn hoofd, het deed hem denken aan 'first date' van Blink-182. Hij voelde zich echt nerveus, hij had wel iets gegeten, maar echt om te zeggen van weinig. hij wachtte rustig af, hopend op meer volk.

Haar lange, 12 cm stiletto's maakten vrolijke geluidjes terwijl ze door de gangen liep, opweg naar de gymzaal van Monica High. Vanavond was het zover, de avond waarvan ze gehoopt had dat hij nooit zou uitbreken. Ruby opende de deuren en liep naar binnen, waar ze een kort moment bleef staan om haar blik door te zaal en alle aanwezige gasten te laten glijden. Ze was gehuld in een redelijk simpel, kort en zwart jurkje, welke vrolijk om haar blote benen wapperde. De jurk was echter onvolledig voordat Ruby hem onder handen had genomen; ze had het roze strikje veranderd door een rood, mooier exemplaar. Ze háátte roze. Ruby droeg bijpassende stiletto's en had een tasje uit de etalage gepakt welk ze wel mooi vond, en geschikt was om mee te nemen naar een Gala, en droeg een zilver met diamanten ingelegde armband om haar pols. In haar oren had ze eveneens diamanten, die groot waren en schitterden in het licht van de spotlights. Ze wilde niet pronken met de spullen dat ze had, maar was simpelweg van mening dat echte diamanten mooier schitterden dan nepperds.
Ruby liep naar de tafel waar de kom met punch stond en nam hier een beker van, waarna ze zich omdraaide en naar de tribunes liep. Ze ging zitten waardoor het zwarte broekje dat ze onder haar jurk droeg even zichtbaar werd, en ze het kanten jurkje weer wat naar beneden trok. Ruby was altijd al eigenwijs geweest. Ze moest een jurk dragen naar het gala, maar omzeilde dit een beetje door er een kort broekje onder te dragen, een kleine glimlach verscheen op haar gezicht door deze gedachtes, waarna ze een slok van haar punch nam.

Alain werd opgeschrikt door de bekende stem van Kiara, hoe hij aan de hoofdwond kwam. De jongen wist het zelf niet en moest het uit de verhalen van Sarah horen, echter had de jongen nu niet bepaald de behoefte die info gedetailleerd met Kiara te delen.
Alain haalde zijn schouders en zei ietwat kortaf ''Gevallen...'' Geen leugen, hij kwam aan de hoofdwond doordat hij van de stoel was gedonderd, dat de wond heftiger werd door een klap van een footballspeler ging haar echter niets aan. Het zwarte doosje in de vuist van Alain had even niet meer de overmacht over zijn gedachte toen hij opnieuw een bekende stem hoorde. ''Madi...'' zei de jongen met een glimlach. Hij wist dat zijn zusje sinds kort ook deel uitmaakte van de school, het kwam waarschijnlijk omdat de school zo groot was dat ze elkaar hier nog niet hadden ontmoet. Madi was de bijnaam van zijn zusje geworden toen Alain als dreumes van anderhalf nog niet de letter S kon uitspreken. Omdat zijn moeder de naam Madi toch boven Madilon verkoos had ze Alain in de waan gelaten dat hij haar Madi mocht noemen omdat het zijn zusje was. De bijnaam heeft Alain nooit verleerd.
''Een pak? Komt omdat je me nog nooit op een gala hebt gezien. Een date? Als ik haar zie meld ik haar eerst dat ik haar date ben, dan kan jij heel misschien achter haar naam komen. Wat jij, rode jurk, mist een lap stof op de rug...'' Alain stopte met de opsomming en keek naar de tribune aan de overkant. Was dat der? Alain liet zijn mondhoeken naar zijn oren groeien. Het was geen gebruikelijke kleding op een gala, maar dit stond Ruby meer dan goed!
''Ik spreek je nog wel...'' zei Alain vaagjes, hij stond op en liep in één lijn naar Vak P het gedeelte van de tribune waar Ruby had plaats genomen. Hij had zichzelf al bedacht niet meer na te denken, anders haalde hij mogelijk de overkant niet zonder opgave. Dus direct wanneer Alain bij Ruby aankwam hield hij het doosje voor, op zijn rechter-platte hand en maakte hem soepel met zijn linker open. In het doosje zat een zilveren ketting, aan die ketting hing een omgekeerd sierlijk christelijk kruis met een robijnen steentje in het midden.

Ruby keek rond, haar blik bleef hangen op een jongen die zijn date probeerde te vermaken maar waarbij dit niet echt lukte. Ze grijnsde, en kon het niet laten het tafereel eventjes te volgen. Na een tijdje liep het meisje met waarschijnlijk een slappe smoes bij de jongen weg, en ging ze naar het groepje mensen die zich op de plek waar de kenmerkende paal met het net zich bevond.
Ruby scheurde haar blik van het meisje af, en keek de zaal weer rond. Ze herkende de jongen die ze eerder ontmoet had op het strand, en hij leek haar kant op te komen. Ze ging even met haar hand door haar lange blonde haren en speelde met een krul ter hoogte van haar oor, terwijl ze toekeek hoe de jongen op haar af liep. Hij was onweerstaanbaar in een smoking, dat moest ze toegeven, waardoor ze spijt kreeg van haar botte reactie eerder deze week.
Toen hij voor haar stond en zijn hand uitstak keek ze verbaasd naar datgene wat hij in zijn handen hield; een zwart doosje waar waarschijnlijk iets van een sieraad in zat. Ze kon een brede glimlach niet onderdrukken en liet de krul met rust toen ze het sieraad zag; een prachtig omgekeerd kruis wat aantoonde dat ze de duivel aanbad. Perfect. Met haar hand pakte ze de ketting uit het doosje en liet ze hem in haar andere hand glijden, waarna ze Alain aankeek. "Alain.." grijnsde ze, "Ik had niet verwacht dat je nog terug zou komen." voegde ze eraan toe, waarna ze een kus als bedankje op zijn zachte wang drukte.

Maja had een hemelsblauw jurkje aangetrokken dat tot aan haar knieën ging. Ze had voor het eerst in een lange tijd bijpassende hakken aan. Haar haren waren volledig gestijld wat best een nieuwe indruk gaf op enkele jongens die ze voorbij liep toen ze opweg was naar de gymzaal om daar Zac te zien. Kort hield ze halt bij enkele meisjes die ze kende en die begonnen een hele uitleg te doen. Eentje was er zelfs aant wenen omdat haar date haar had laten zitten voor een andere. Uiteindelijk liep ze maar verder naar de gymzaal en liet die huilebalken maar achter zich. Haar haar viel vrij mooi over haar schouders en paste echt helemaal bij het plaatje. Maja duwde de deur zachtjes open en keek even rond. Er was al aardig veel volk. Waaronder Alain, Ruby enkele andere, en Zac. Een zachte glimlach verscheen op haar gezicht en haar ogen begonnen te stralen. De jongen zag er vrij goed uit in een kostuum dat moest ze toegeven. Wat twijfelend liep ze op hem af en keek kort naar de andere die ze niet kende. Dan hield ze halt bij hem en glimlachte even. 'Euhm, hé.' Zei ze een tikje nerveus. Even schoten haar ogen naar de grond. Zac wist nog niets over wat er gebeurd was met haar, en dat zou ze voor de rest van de avond nog achterzich houden, gewoon om de sfeer niet te verpesten met hem.

Daar was ze, Maja, Zac's date voor deze avond, deze avond was ze nog mooier dan anders. Hij stond op en keek zijn stralende date. Hij glimlachte "Je ziet er vanavond betoverend uit".
Hij ging weer zitten en nam van de bank zijn roos, die hij naast zich had gelegd, er zat een speldje aan zodat ze hem heel de avond kon dragen als ze wou. Hij stond weer recht en overhandigde haar de roos "Deze roos is voor jou".
Hij grijnsde en legde de roos in haar hand. "Omdat jij mijn practige roos bent vanavond". Was hij altijd zo slijmerig? Nee, alleen deze avond. Alleen deze speciale avond die hij met een heel speciaal persoon mocht doorbrengen.. Hij keek haar aan en nam haar vrije hand vast. Deze avond zou hij nooit meer vergeten, echt nooit meer..

Maja keek hem aan en kleurde lichtjes rood door zijn opmerking. 'Dankje. Jij ziet er ook verbazingwekkend uit.' Zei ze met een grijns tegen hem. Toen hij dan weer een roos bovenhaalde keek ze hem een beetje verwonderd aan. Kort keek ze naar de grond en voelde dan dat er iets in haar hand werd gelegd. De woorden die hierna volgde lieten haar nog nerveuzer worden dan ze al was. Allesins eerst omdat ze niet wou komen gezien de omstandigheden, maar ze kon hem ook niet laten zitten hier. En ze was gewoon nerveus door Zac. Waarom? Geen idee. Opeens voelde ze zijn warme hand om de hare sluiten en keek ze hem weer aan. 'Dankje.' Zei ze zachtjes tegen hem en glimlachte zachtjes. Weer keek ze rond en ze zag dat ene blonde meisje, Ruby bij Alain staan. Mooi zo, dan was hij dus niet alleen hier. Anders zou zij het wel sneu hebben gevonden. Maar wacht, waarom lette ze op hen, in plaats van op haar eigen date? Meteen richte ze haar volle aandacht weer op Zac en drukte hem een zachte kus op zijn wang. 'Omdat ik niets voor jou heb.' Fluisterde zacht in zijn oor.

Zac glimlachte toen Maja dat compliment maakte "Gaat nog, ik zie er meestal erger uit dan dit". Hij nam de roos uit Maja's hand en speldde ze op "Zo nu verlies je hem zeker niet.". Hij was ook nerveus, ook door haar, maar dat was normaal. Hij kreeg een Dankjewel en glimlachte "Ik doe dit graag, heb na deze avond nog iets maar dat heb ik op mijn kamer laten liggen, voor veel redenen.". Hij zag hoe ze rondkeek en meer aandacht op anderen vestigden, dat maakte Zac allemaal niet uit, alhoewel hij snakte naar haar aandacht, diep vanbinnen. Hij kreeg een kus op zijn wang en weer begon hij te grijnzen, zou hij haar nu niet meteen kussen? Nee hij wachtte liever op een beter moment, op een romantisch moment, dit was nu niet bepaald romantisch genoeg voor Zac. Hij zou nog wachten. Hij omhelsde haar en sloot zijn ogen "Deze avond word de beste avond in heel mijn leven, ik zal deze avond nooit vergeten Maja, maakt niet uit dat je niets voor me hebt, ik heb jou nu voor deze avond" fluisterde hij zachtjes in haar oor.

Alain zijn wang tintelde ietwat trots na, het was fijn om haar lippen nu voor het eerst te voelen. Niet anders dan bij andere meiden, wat hij misschien wel verwachte, maar toch erg prettig. ''De bloemenwinkel was dicht...'' loog de jongen en pulkte wat aan het verband dat om zijn hoofd was verwikkeld, ''Dus kocht ik deze. Ik heb er niet echt veel verstand van, maar door een enge verkoper met te veel tattoo's heb ik me laten aanpraten dat dit ''de shit'' is...'' Dat was niet gelogen. Speciaal voor Ruby was hij de meest creapy winkel van Monica Place ingekropen om een sieraad te halen. Het was niet zijn winkel en waarschijnlijk werd dat het ook nooit, maar hij was blij met zijn aankoop, helemaal nadat Ruby haar nieuwe ketting ook leek te waarderen.
Alain nam het sieraad weer van zijn galadate over om de ketting bij haar om te doen, het ging de jongen makkelijk af zonder al te veel gepiel, hij kon zich momenten herinneren waarop het hem slechter af ging. Alain draaide zich weer naar het gezicht van Ruby en observeerde haar nieuwe ketting om haar blote hals, het stond haar prachtig. Toch moest hij voor dit oordeel inbeelden dat iedereen zo'n kruis op de kop had laten hangen. Dat satanistische gedoe was niet zijn ding en dat werd het waarschijnlijk ook niet, toch was hij blij met Ruby als zijn date. Waarom? Dat kon hij niet zeggen, ze was totaal niet zijn typ. Anders waren de meeste meiden lief, sociaal en misschien wel wat dom, Ruby echter was hard, apart, maar volgens Alain ook erg slim.
''Je bent prachtig...'' oordeelde Alain met een glimlach.

Ruby haar mondhoeken krulden willekeurig omhoog, toen de jongen zei dat de bloemenwinkel gesloten was. Dat was waar ook, ze had gevraagd om een bosje rozen. Echt veel maakte het haar niet uit, ze was ook blij met een ketting, zéker met een ketting als deze. Ze haalde haar haren uit haar nek zodat hij de satanistische ketting om kon doen waarna ze breed glimlachtte om zijn compliment.
Op een of andere manier was ze wat meer aanhankelijk dan dat ze normaal was. Kwam het door de punch? Ze wist het niet.. Voordat ze er een tweede keer over na kon denken vloog ze hem om de hals en fluisterde ze een 'Dankje' in zijn oor, waarna ze hem snel weer los liet. Hierna begon ze in haar tasje te rommelen en haalde ze zijn ketting er met een soepele beweging uit. De plectrum bewoog vrolijk heen en weer doordat ze de ketting losjes in haar hand omhoog hield, een klein grijnsje op haar gezicht getekend. "Ik dacht dat je spijt zou krijgen wanneer je hem kwijt was. Dus.. ik heb hem maar opgepakt." legde ze erbij uit, waarna ze haar tasje met haar vrije hand weer om haar schouder hing. Ze vond dit alles wel komisch; Alain kocht een nieuwe ketting voor haar en zij gaf hem zijn oude.
Wat ze óók komisch vond was de duidelijke dresscode die er heerste, waar Ruby zich niet aan gehouden had. Ze was nooit fan geweest van jurken in 't algemeen en al helemaal niet van die lange, zijden dingen. Ze voelde zich er magertjes in, alsof ze naakt was. Bovendien was het geen kledingstuk waar ze haar mes kon bewaren, en aangezien ze die altijd bij zich droeg wanneer ze hem kon verhullen had ze hem ook nu in een band om haar been heen gewikkeld. Het was niet te zien voor een buitenstaander, en voor het geval Sarah hier weer op kwam dagen had ze het mes maar bij zich gestoken. Ze richtte haar blik weer na rondgekeken te hebben op Alain, en keek hem afwachtend aan. Wat was zijn bedoeling met het geven van de ketting? Was ze nu zijn date..? Vele vragen spookten in haar hoofd rond, maar Ruby vond dit geen geschikt moment om hem dat te vragen.

Maja keek even naar de roos die hij opspelde bij haar en het voelde ergens wel aangenaam dat hij dit deed. 'Weetje, dat had je niet moeten zeggen. Nu ben ik nieuwschierig.' Zei ze met een grijns op haar gezicht. Zac was echt veel te lief voor haar. Niet dat ze het erg vond hoor. Eigenlijk was hij veel te goed voor haar, dat wist ze diep inzichzelf wel. Na de vorige avond in de Zanzibar, was ze eigenlijk wel blij dat ze hem had leren kennen. Deels omdat hij tegen die meiden was ingegaan die lekker op haar gingen inbeuken. Andere zouden haar gewoon hebben gelaten. Maar hij niet, dat was opzich al iets vrij speciaals hier. Opeens voelde ze zijn armen om haar heen en als automatisme legde zij de hare ook om hem heen en plaatste haar hoofd tegen zijn schouder aan. 'Ik vergeet hem ook niet Zac. En jou zal ik zeker niet gaan vergeten, nooit meer.' Nu had ze sterk de drang om te huilen, maar ze hield zich in. Omdat ze zijn avond niet wou ruïneren. Want dat was dus wel exact wat er ging gebeuren als ze dat deed. Uiteindelijk liet ze hem los en hield zijn beide handen nog steeds vast. Ze vond zichzelf echt dom dat ze niets had gekocht. Alhoewel er toch misschien iets was dat ze aan hem kon geven. Maar dat lag nog ingepakt in haar kamer. Haar ogen leken wel te stralen, en door de roos die ze had gekregen werd de gehele jurk nog mooier. Alles paste nu echt bij elkaar, maar de roos had het afgemaakt. 'Zullen we wat punch halen?'

Voor het eerst bij zo'n soort evenement was Jessica's blik onzeker. Wat als Matt helemaal niet kwam opdagen? Ze was niet gewend om met jongens als hij om te gaan, dus wist ze ook niet of hij de eerste zou worden die niet kwam opdagen bij een date met haar.
Ze had een zwarte, strepless jurk aan, met flarden oudroze erdoorheen. Haar rug was geheel open, en de jurk was wijder bij haar enkels. Ze had zwarte pumps aan. Zelfs met die dingen aan zou ze nog kleiner zijn dan Matt.
Ze keek even verwachtingsvol rond. Ze had nog altijd geen bekende gezichten gezien. Geen Kiara en Jacob, geen Matthew, en het belangrijkste, geen Matt. Ze kreeg een hol gevoel in haar buik; nog iets nieuws.
Terwijl haar blik zich in het niets vestigde en haar gedachten in kringetjes rondzwierven stond ze daar. Alleen. Voor het eerst in tijden. Het was deels een opluchting en deels zorgwekkend. Maar dat was niets om je nu zorgen over te maken.

Als er iets was waar Alain nog altijd onzeker over was, dan was het zijn ketting die eenzaam in de Grote Oceaan moest zwemmen. Daar waar hij hem juist weg had gegooid door een plotselinge aanval van onzekerheid. Hij was een idiote actie en totaal onnodig, op één of andere wijze dacht hij dat hij zich overal aan iedereen aanpaste. Omdat hij van meiden hield en het hun gemakkelijk wilde maken, omdat hij gitaar had leren spelen van een goede vriendin en omdat hij graag lacht met David. Echter was het wel zo dat hij ook weer de helft van die meiden aan het janken kreeg omdat hij de volgende nacht weer met een ander ging en was het zo dat hij graag in zijn uppie zonder publiek op de gitaar speelde en dat hij soms zelfs voor David te schunnig werd. Bij Ruby kwam hij nep over, een combinatie van niet in vorm zijn en een slimme meid die zijn leugens had doortrapt. Hoewel hij niet had gelogen nam hij, zoals bij ieder meisje en ook bij haar een houding aan. Dit wilde ze niet, hij moest zichzelf zijn. Alain dacht dat hij geen 'zichzelf' had, wat natuurlijk onzin was. Dus besloot hij ditmaal zichzelf te verbeteren en zich probeerde te gedragen zoals hij het zelf prettig vond.
''Je wil niet weten hoe vaak ik mezelf door die actie heb vervloekt.'' zei Alain dankbaar en nam de ketting aan om hem direct weer op de plek te brengen waar die al tien jaar thuis hoorde, zíjn hals.
De jongen pulkte nogmaals aan het verband, die zooi jeukte als de ziekte! Het liefst wilde hij het verband eraf trekken, maar als hij in een fase nogmaals een 2-bij-2-meter-guy voor zijn bek sloeg had hij wel een erg groot probleem. Alain besloot zijn gedachte even over te zetten naar Ruby en de meest voor de hand liggende vraag die in hem op kwam te stellen, ''Mag ik dan toch jouw date zijn?''

Jacob kwam natuurlijk te laat de zaal binnenwandelen en hij keek eens rond. Zou Kiara ergens te bespeuren zijn? Opeens zag hij haar en zijn mond viel open, wat was ze mooi. Hijzelf had een grijze smoking aan en zwarte opgeblinkte schoenen. Hij liep op haar af en hij glimlachte "Hallo Kiara", inmiddels had hij zijn open mond omgetoverd in een stralende glimlach die al zijn spierwitte tanden liet zien. Hijzelf had ook een klein geschenk, een armbandje. Het was een moeilijke keuze in de winkel maar uiteindelijk had hij deze gekozen. Hij deed deze voorzichtig rond de pols van Kiara en zei zachtjes "Geschenkje van mij". Hij glimlachte en keek dan even rond, een ander koppeltje ging al naar de punch. Hij keek dan naar Kiara "Wil je wat punch?".

Nadat Matt voor de zoveelste keer terug zijn kamer in was gelopen om zijn stropdas om te ruilen voor een strik of een strik om te ruilen voor een stropdas kwam hij uiteindelijk -ontevreden- met een strik om de kraag van zijn overhemd heen gebonden naar buiten. Hij droeg een zwart pak met op het jasje diagonale, dunne grijze strepen. Onder zijn jasje droeg hij een bèige overhemd, dat behoorlijk tegen wit aan lag. Hij had honderden keren vertwijfeld in de spiegel gekeken, zich afvragend waar hij mee bezig was en waarom hij Jessica niet opbelde om samen wat anders te gaan doen. Het was niets voor hem, maar toch kon hij het niet maken de avond voor een meisje te verpesten. Op zijn oude school had hij genoeg verhalen over het gala gehoord om te weten dat meisjes dol waren op zo'n feest. Hij schoof het kleine doosje met daarin een mooie witte corsage in zijn binnenzak waarna hij een subtiel, wit accent op zijn borstzak spelde. Als Jessica het corsage om zou hebben zouden ze tenminste iets hebben wat bij elkaar pasten, tenzij ook zij iets zwarts had aangetrokken.
Matt kwam binnen door de deuren en de eerste persoon waar zijn oog op viel was Jessica. Hij glimlachtte, bleef een moment staan, zette een stap naar voren en bleef weer staan. Pas toen iemand boos op hem reageerde omdat hij de ingang blokkeerde zette hij een paar grote stappen haar richting op, om vervolgens weer te verstenen. Zijn blik ging de zaal rond, hij zag enkele blikken op hem gericht en zag zelfs de sport-junkie van gister ergens een meisje proberen te versieren. Fijn, héél fijn. De onzekerheid die de jongen had zorgde ervoor dat de blikken van de mensen aanvoelden als hatend, verwijtend en boven alles beoordelend..

[2-bij-2-meter-guy xD.. Ik zie nu echt een vierkant persoon voor me o.O]

Ruby keek afwachtend naar Alain, om erachter te komen dat hij weer in zijn gedachtes verwikkeld was. Het was grappig om met zo'n dromertje om te gaan, en in ieder geval een stuk beter dan iemand die aan één stuk door ratelde over onderwerpen die haar waarschijnlijk toch niet interesseerde. Of Ruby het nu leuk vond of niet, ze begon hem steeds aardiger te vinden, zelfs wanneer ze niet het karakter had waarin ze mensen snel aardig vond. Ze frommelde wat aan de kanten laagjes van haar jurkje en vond dat hij zo gek nog niet was, waarna ze even kort fronsde. Eerst begon ze iemand aardig te vinden, en toen begon ze haar jurkje leuk te vinden? Ze wist niet wat haar overkwam, maar de dankbare quasi schattige blik die Alain in zijn ogen had spoelde alle angstige gevoelens weg.
"Dat dacht ik al." grijnsde ze, niet-goed wetend wat te zeggen toen de jongen de opmerking plaatste. Ze liet haar blik nogmaals rond de zaal glijden en merkte een jongen op die wat onzeker halverwege de zaal bleef staan, een paar jongens die andere meisjes probeerden te imponeren en anderen die stonden te schuifelen. Ruby was voor een moment afgeleid, zoals dat wel vaker gebeurde wanneer er voor haar even niets interessants was, maar richtte zich weer tot Alain toen hij haar vroeg haar date te zijn. "Oh... ehm.. Ik denk niet dat ik nee kan zeggen, of wel soms? Je hebt me niet de huid volgescholden, ik heb deze mooie ketting van je gekregen.." ze stopte even om met haar vingers het gladde oppervlak van het hangertje te verkennen, "Dus.. ja." kwam het er uiteindelijk uit, ietwat moeizaam. Ze zag jongens graag gekweld, maar kon het niet laten om 'ja' tegen Alain te zeggen. Misschien omdat ze medelijden met hem had, of omdat ze hem echt aardig begon te vinden..?

Alain glimlachte, slechts een glimlach. Eigenlijk wilde hij zeggen dat hij niet haar date wilde zijn als zij het niet wilde, dat hij haar ook wel met rust wilde laten. Echter zal hij dan moeten liegen, iets wat Ruby hem had afgeraden en daarbij, hij kon beter God bedanken dat hij hem toch nog een leuke avond had gegeven. Zo had God de evolutie bedoelt!
Langzaam begon een geluid door de zaal te stromen, de DJ had een eerste nummer ingezet. Hij herkende de bekende stem van die zangeres van Paramore in het nummer Airplanes. Alain vond het geen geweldig nummer, maar aangezien hij meer van de punk rock en pop punk was dacht hij niet heel veel beters te krijgen vanavond.
''Mooie motor heb je...'' zei Alain om de stilte maar te verbreken. Het was het nu een andere wijze dan waarop hij dat enkele dagen terug op de pier deed, hij hoefde nu niet naar een onderwerp te zoeken, het kwam serieus in hem op. ''Is dat een grote hobby van je of gewoon een gaaf vervoersmiddel?''
Alain zijn gedachte kwam weer even binnen sluipen, was het normaal om het hier op een gala over te hebben? Hij was natuurlijk ervaren in gala's, maar dan gingen de gesprekken altijd over hoe mooi het meisje was opgemaakt hoe mooi ze eruit zag, zoenen en uitnodigen om te overnachten. Hij moest echter liegen om te zeggen dat dit dé outfit was, het stond haar geweldig, daar niet van, maar het was gewoon geen galajurk. Het maakte Alain niet uit, maar als hij niet nep wilde doen, dan moest hij zeker niet gaan brullen dat ze een prachtige jurk aan had. Aan de andere kant zag ze er wel heel mooi uit, maar misschien was het ook nog iets te vroeg om daarmee aan te komen.

Al gauw zag ze hem binnenkomen. Opgelucht glimlachte ze, en liep naar hem toe. 'Je bent er,' stelde ze glimlachend vast. Zoals ze zich gedroeg. Het was niet gezond; ze leek wel een kind. En ze voelde zich opeens heel slecht tegenover Matt. Hij leek zich totaal niet op zijn gemak te voelen en Jessica sleepte hem hier gewoon mee naar toe.
Pas nu bekeek ze hem echt om te zien wat hij aanhad. Hij zag er knap uit, in zijn zwarte pak. Ze keek hem aan. 'Je ziet er echt heel goed uit,' zei ze zachtjes en oprecht, en glimlachte toen.
Even keek ze rond. Ze had haar kamergenoten nog steeds niet gezien. Misschien zou ze Kiara nog wel tegenkomen straks. Nu was Matt even belangrijk.
Ze keek hem afwachtend aan, wat zou hij gaan doen. Ze wilde ook niet overdreven opdringerig overkomen.

Kiara keek een beetje naar de dansvloer waar nu enkele stelletjes op dansten. Nog steeds vroeg ze zich af waar Jacob was. Wat als hij niet kwam opdagen? Even beet Kiara op haar lip en keek ze wanhopig om haar heen.
Ze zag Jessica maar geen Matt. Ook zag ze Alain en een meisje en Madison... Kiara negeerde Madison net als Madison bij haar had gedaan en Kiara keek snel de andere kant op. Even later klonk er een bekende stem. Een glimlach sierde haar gezicht toen ze hem zag. Jacob was er. 'Hoi.' begroette ze Jacob en ze stond op van het bankje toen hij iets om haar pols bond. Nieuwsgierig keek ze naar het sieraad dat nu om haar pols hing. Het was een mooie armband met allemaal ronde bedeltjes eraan die verschillende blauwtinten hadden. Gevleid keek Kiara naar Jacob en ze drukte een korte kus op zijn volle lippen. 'Bedankt...' zei Kiara zachtjes en een oprechte glimlach verscheen op haar gezicht.
Even later weerklonk er een vraag van Jacob. Ze knikte en pakte hem bij zijn hand. Ze had wel zin in punch maar dat kwam meer omdat Jacob erbij was. Samen met hem liep ze naar de lange tafel waar hapjes en punch op stonden. 'Je ziet er goed uit in smoking.' zei ze tegen hem toen ze op weg waren naar de punch tafel. Ze meende het echt. Hij zag er gewoon verdomd goed uit in de grijze smoking die hij aanhad... Deze avond werd gewoon geweldig!

Jacob was blij dat Kiara het mooi vond en hij kreeg daarbij ook nog een zoen op zijn lippen. Hij begon te grijnzen en hij nam haar hand ook zachtjes vast toen ze knikte dat ze zin had in wat punch. Hij kreeg daarbij ook een compliment over zijn kleding "Jij ziet er ook oogverblindend fantastisch uit.".
Alles wat hij zei meende hij echt, eenmaal aangekomen bij de punch schonk hij wat in voor hem en voor haar "Maar voordat we drinken, eerst dit...".
Hij drukte zachtjes zijn lippen tegen die van Kiara. Het duurde even voordat hij stopte en daarna keek hij haar aan en bood haar drankje aan. Hij dronk al snel van het zijne en hij bleef Kiara aankijken "Deze avond wordt fantastisch, ik voel het.".
Hij kreeg een genietende glimlach op zijn gezicht en iedereen van de zaal mocht het weten... Dat hij de beste date voor het gala had!

Even frummelde Kiara aan het sieraad om haar pols. Het was zo'n mooi geschenk, ze kon haar ogen er bijna niet van af houden... Even glimlachte ze en keek ze naar hem. Hij was langer dan zij en ze was blij dat ze hakken aanhad, dan zou ze tenminste geen nekkramp krijgen door het omhoog kijken naar haar date. Ze keek hoe Jacob wat punch voor zichzelf en voor haar inschonk. De punch had een oranjeachtige kleur, bijna rood, en zag er lekker uit. Voordat ze haar glas kon aannemen hoorde ze Jacob wat zeggen en keek ze hem aan. Haar hart bonsde van opwinding wat sneller en ze voelde een vreemd maar fijn gevoel onderin haar buik. Alles ging snel voorbij maar ze voelde hoe hij zijn lippen op die van haar drukte en ze kuste mee. Toen hun kus voorbij was glimlachte ze even. Deze avond lag nu al tegen geweldig aan en ze nam haar punch gretig aan. Ze zette de beker aan haar lippen en nam wat slokken van de koude punch die haar lichaam wat verkoelde. 'Ik voel het ook...' zei Kiara zacht en ze glimlachte nogmaals. Ze legde haar lege beker op de tafel neer en trok Jacob aan zijn hand mee de dansvloer op...

Eenmaal op de dansvloer aangekomen liet ze Jacob zijn hand los en begon ze te dansen op het ritme van de muziek. Het was niet echt een snel nummer maar zeker niet langzaam. Een glimlach sierde haar gezicht terwijl ze verder danste met Jacob naast haar...

"Ik.. denk het." antwoordde hij twijfelachtig, toen Jessica ietwat vrolijk reageerde op het zien van Matt. Hij fronsde even kort; hij had haar toch niet té lang laten wachten, of wel?
"Net als jij.." glimlachtte hij vrolijk toen Jess een compliment maakte over zijn uiterlijk. Hij was tevreden dat ze het mooi vond, aangezien hijzelf niet helemaal tevreden was met zijn uiterlijk. Zijn gespierde armen en borst -verkregen door het vele surfen- zorgde er vast voor dat het pak niet te groot leek, en het hem precies goed pastte. Toch kon hij het niet laten zichzelf te zien als een aap in een pak, maar dat lag gewoon aan zijn lage zelfdunk. Hij pakte het doosje uit zijn binnenzak en haalde de witte corsage uit de verpakking. Het lege omhulsel legde hij ergens aan de kant, en nadat hij voorzichtig haar hand had gepakt deed hij met zijn andere hand de corsage om haar pols. Hij stond haar prachtig, het maakte haar outfit compleet en deed haar nog meer stralen dan ze ervoor al deed. "Nu passen we bij elkaar.." zei hij droogjes, hoewel hij zijn glimmende oogjes niet kon onderdrukken. Zijn blik ging even rond de zaal, waar hij verschillende stelletjes zag die elkaar op de mond kustten of zelfs al meer met elkaar bezig waren. Hij keek wat vertwijfeld terug naar Jessica, zou hij haar óók een kus moeten geven? Matt wist het niet, en bleef daarom maar een beetje sullig voor haar staan.