New Girl In Paradise.

New girl in Paradise

De nette tas die om haar schouder hing, was niet echt zwaar. Dankzij het kluisje dat een jaar her hare was, had ze enkele zware boeken hier op school kunnen achterlaten. Maar aangezien ze enkele besprekingen nog moest maken, begaf ze zich naar de bibliotheek. Het eerste onderwerp was de honderdjarige oorlog, waar ze makkelijk dingen van kon terugvinden. Het tweede onderwerp was vrij te kiezen, en ze wist al perfect wat ze ging nemen. Niet veel mensen hier kwamen uit Spanje, ze had tenminste nog niet veel Spaanse types gezien. En daarom ging ze haar eigen cultuur wat uitleggen aan de mensen hier, over hun eetgewoontes, dagindeling enzovoorts, en daarvoor kon ze, hoewel deze cultuur haar zeker eigen was, beter nog wat in enkele boeken gaan nalezen. Ze wist immers niet alles over de gewoontes van de échte spanjaarden, aangezien zijzelf niet echt alle traditionele dingen respecteren, gewoon omdat ze soms niet haalbaar waren.
Gekleed in een vrolijk kleedje met leuke bloemen erop gedrukt, wandelde ze dus met haar tas naast zich de bibliotheek binnen. Het was er warm, alsof ze vergeten waren de airco op te zetten, maar dat creërde wel een gezellige sfeer. Hoewel ze niet echt van bibliotheken hield, nam ze haar schoolwerk serieus, en dat was een tegenstelling voor het er op zich braaf uitziend meisje. Een bibliothecaresse bekeek haar even, met een niet-herkennende blik (wat ook niet kon, ze was nieuw), waarna ze haar bril weer goed naar achteren duwde en verder begon te tokkelen op het ratelige toetsenbord. Veel mensen waren er niet, al was het vlak na schooltijd.
Ze wandelde rustig verder, tot ze bij de culturele boeken kwam. Spanje, spanje, spanje.. Ja , daar was het. En er waren heel wat boeken die over haar thuisland gingen. Ze zette haar vingers op de titels van de boeken en ging die zo met drie vingers traag af. Het dikkere boek Spanje en haar tradities, trok haar aandacht, dit kon haar wel helpen. Ze nam het boek uit het rek, en sloeg het open. Algauw stond ze geconcentreerd te lezen, dingen herkennend en nieuwe dingen lerend, maar interessant vond ze het zeker wel. Ze schudde haar haren even naar achteren terwijl ze las, en begon onbewust met haar ene zijde tegen het rek aanleunde.

Ze had haar ogen gesloten, genietend van de muziek. Met haar hoofd ging ze heen en weer op het ritme. Ook haar lippen bewogen mee, al kwam er niks uit haar mond. Haar Ipod stond niet al te hard een bekend muziekje af te spelen. De tekst dreunde door haar hoofd, ze kende dit lied al zo lang. 'Can we pretend that airplanes in the night sky are like shooting stars. I could really use a wish right now.' De zin 'wish right now' galmde nog twee keer door, zoals het in het liedje precies ging. Nadat het liedje af was opende ze haar ogen en zag daar toen een meisje zitten, die er zonet nog niet zat. Blijkbaar had ze Virginia niet opgemerkt. Virginia zelf zat verstopt tussen twee boekenkasten, op een vensterbank voor 't raam. De bibliothecaresse zat al zolang achter de computer dat ze Virginia niet eens meer was opgevallen waar die was gebleven. Deze plek, haar plek, was eigenlijk best wel handig. Ze kon zo een beetje een overzicht houden over de bibliotheek, terwijl bijna niemand haar zag zitten. Vandaag was Virginia in een vrolijke bui, dat kon je meestal ook herkennen aan haar uiterlijk. Zoals gewoonlijk zat haar haar gewoon zoals het altijd zat, de gewoonlijke mascara en eyeliner. En haar topje was geel, zonder mouwen, stak net boven haar navel uit met een paar grote kleurrijke bloemen erop. Haar driekwart broek was knaloranje, wat erg goed kleurde bij haar haar en shirt. Daaronder had ze een paar witte Birkenstock teenslippers aan. Eigenlijk had ze niet eens in de gaten dat ze haar zonnebril nog steeds op had, ookal was ze al een lange tijd binnen het gebouw. Ze besloot haar Ipod op te bergen in haar broekzak en naast het meisje, wat ze nog niet eerder had gezien al is dat opzich logisch omdat zijzelf ook nieuw is op deze school, te gaan zitten. ''Hee,'' begon ze maar om een gesprek te starten nadat ze naast haar op een stoel geschoven was. Virginia haalde de zonnebril voor haar ogen weg en begon automatisch, zoals gewoonlijk, aan het puntje te sabbelen.