Some time to think i guess

Een meisje liep in een mooie blauwe bikini rond op het strand en ze keek dan ook naar de lucht. Ze hoopte maar dat het niet opeens ging regenen, maargoed kalm keek ze even in het rond. Ze was nog nieuw hier en kende dus niemand buiten het meisje met de naam Savannah. Nouja ze vond haar aardig en dat was goed genoeg voor haar, al zat ze soms liever ergens alleen. Ja, soms kon ze wel eens genieten van de rust en ze besloot dan om een heerlijke duik te nemen in het water. Algauw rende ze naar het water toe en ze dook dan gewoon onder. Ze wist dat ze niet te ver moest zwemmen ivm de stroming en toch zwom ze gewoon kalm rond. Ze kwam na een tijdje boven water en ze keek even naar het strand. Ze zag vele gezinnen met hun kinderen, of koppeltjes die genoten van de zon. Ook zag ze groepen jongens en groepen met meisjes die gewoon genoten van de zon en het water. Het was hier erg druk op het strand, al maakte ze zich daar geen zorgen om. Na een tijdje zwom ze gewoon lekker weer verder en ze dacht dan even na. Of ze hier iemand zou vinden om een relatie te beginnen was klein in haar ogen dan toch en ze besloot dan maar om uit het water te gaan. Kalm liep ze dan ook richting haar handdoek en ze ging er dan ook opzitten. Haar haren liet ze gewoon nat en ze keek wat naar de hemel. Toch keek ze af en toe eens stiekem naar de jongens in de omgeving, al moest ze haar ogen wat dichtknijpen door de zon die erin scheen. Ze was namelijk haar zonnebril vergeten in haar kamer en dus had ze ook geen zin om nu al terug te gaan. Tenslotte was het weekend en dus kon er geen les gegeven worden. Waar ze dus duidelijk blij om was, aangezien ze sommige leraren maar vreemd vond. Om maar niet te zeggen erg raar en te suffig, al had ze wel opeens iemand in het oog gekregen. Hoewel ze haar blik dan ineens afwende en ergens anders naar keek.

For Carolien xD

Enrico lag heel droog te genieten van de warme zonnestralen die op zijn ontblote lichaam schenen. Zijn haar glansde lichtjes in het zonlicht, door het weinige zout dat erin was gekomen door te gaan zwemmen en gewoon omdat hij een haarkleur had die mooi glansde in het licht. Zijn borstkast ging rustig op en neer terwijl hij gewoon zijn ogen had gesloten. Zachtjes deed de wind het zand opwaaien en voeldeh aan hij het zand kort over zijn gebruinde armen gaan. Hij ademde eventjes diep in. Plots kreeg hij een volleybal tegen zich aan gegooid. Daardoor schoot zijn lichaam naar boven en keek hij even om zich heen met een kwade blik. Vervolgens zag hij degene die de bal geworpen had. Meteen stond hij op en liep hij droogjes naar de persoon die er stond, de jongen keek hem aan en fronste eventjes. 'In het vervolg kijk je uit waar je gooit want ik zweer het anders krijg je die bal op een plek waar de zon niet schijnt.' Geirriteerd keek hij de persoon aan en snoof evn. Dan draaide hij zich op en keek even naar een blond meisje iets verder van hem waarop hij snel zijn ogen neersloeg en zijn handdoek en en zak bij een greep om vervolgens weg te wandelen naar een van de duinen en zich daar weer neer te leggen. Enrico ademde even diep in en zuchtte. Sukkels ook, konden ze nu niet eens uitijken ofzo? Tuurlijk was het misschien een ongeluk, maar dat maakte hem op dit moment helemaal niet meer uit. Nee, hij wou gewoon even rustig liggen.

Soraya had gemerkt dat de jongen keek en ze wendde dan haar blik weer op hem. Toen ze zag dat hij wegging en ze had ook gemerkt dat hij nouja er niet echt vrolijk bij stond. Toch keek ze gewoon weer naar het water en ze besloot om nog maar even neer te liggen. Hoewel ze liever ergens naartoe wilde gaan, maar aan de andere kant ook weer niet. Het zat namelijk zo dat ze zich een beetje verveelde. Het enige waar ze liever voor zou vluchten was van haar pleegouders, ookal deden die veel voor haar. Dan nog had ze hen liever niet gewild, aangezien ze met het geld van de erfenis deze school moest betalen. Maar ook had ze zelfs er een baantje voor moeten nemen om alles in orde te houden van eigen rekeningen. Kalm keek ze in het rond tot er een groep jongens bij haar stond en ze hen dan ook vaag aankeek. Dan besloot ze maar om gewoon haar spullen te nemen en te vertrekken. Ze had geen zin in het gezeur van die jongens aan te horen en dus liep ze gewoon weg van hem. 'Man ze kunnen ook nooit normaal doen die mannen.' Dacht ze dan ook in zichzelf en ze liep richting een plek waar ze zich ongestoord kon omkleden. Hoewel ze gewoon haar kleren ging aandoen en haar bikini ging aanhouden. Kalm liep ze even naar een duin toe en daar stond ze dan rustig naar het water aan de horizon te kijken. Even slaakte ze een diepe zucht en ze rekte zich wat uit. "Fijn het is nog saaier om hier te zijn dan in mijn eigen huis." Zei ze dan ook even al mompelend tegen zichzelf. Ze baalde ervan dat de jeugdrechter niet vertelde dat ze niet meer naar een pleeggezin moest. Nee, zij vond dat ze nog bij die mensen moest blijven, al kon ze het daar niet lang volhouden. Gelukkig had ze hier haar kamer op school en ze was dan ook blij als ze vakantie had dat ze gewoon op school zou kunnen blijven. Dat zou een grote luxe zijn voor haar en ook nog eens de vrijheid zelf. Stiekem keek ze in het rond opzoek naar die jongen, al wist ze niet waarom ze naar hem zocht. Maargoed dan besloot ze maar om hem op te zoeken en toen ze hem zag liggen bleef ze echter gewoon staan. Ze wilde hem natuurlijk niet gaan storen en dus ging ze gewoon verder van hem neerzetten. Kalm ging haar blik naar zijn lichaam, maar dan algauw weer naar de zee. Opeens begon ze wat te zingen en ze sloot hierbij dan ook haar ogen. Het was een prachtig lied dat ze altijd zong als ze zich eenzaam voelde zonder haar ouders. Het was dan ook haar lievelingsliedje genaamd I See You

Carolien kan je hierop ook reageren??

Sorry voor dubbelpost