Met een diepe zucht, die meer weg had van een kreun, liet ze haar tas van haar schouder aftglijden zodat die met een plof op de grond belande. Ze stond voor een lange gang met allemaal deuren, links en rechts. De even aan de ene kant, de oneven aan de andere kant. Leandra's ogen zochten naar het nummer op de eerste deur, daaruit concludeerde ze dat ze nog een stukje verder de gang in mocht. Great. Met haar nu vrije rechterhand sloeg ze haar licht rode haar over haar schouder zodat ze daarna de band van haar tas erover heen kon slaan. Hoewel ze zich eigenlijk vrij normaal en onopvallend kleede[?], had ze toch een hele hoop kleding mee. En ze kon het dan ook niet laten om af te vragen waarom ze precies zoveel mee had moeten nemen. Maar ze had ook eigenlijk vrijwel niets achter willen laten. Dat shirtje stond zo leuk bij die ene broek, waardoor die broek dus ook weer mee moest. Dat jurkje comineerde perfect met het jasje. Zo kwam het erop neer dat Lean zo ongeveer bijna alles uit haar kledingkast had meegenomen. En kwam het er dus op neer dat haar schouder nu rood was door het gewicht van de tas. Met opnieuw een zucht zette ze zich in beweging, met haar rechterhand haar tas vasthoudend terwijl ze met haar linker zocht naar haar telefoon en sleutels. Daar zat dus ook de sleutel van haar kamer aan. Ze had al wel gezien dat ze kamer '08' had, dus ze hoefde niet eerst de sleutel op te zoeken om vervolgens pas naar de nummers op de deuren te kunnen kijken. Nu het zo dichtbij was vroeg ze zich wel af naar hoe haar kamergenoot zou zijn, ze kon het zich niet voorstellen dat ze geen kamergenoot zou hebben. Daarnaast was het vaak hardstikke gezellig als je een leuke kamergenoot had waar je mee overweg kon. Leandra vond dat ze niet persee beste vriendinnen met haar kamergenoot hoefte te zijn, maar het zou toch wel leuk zijn als het een aardig en sociaal iemand was. Lean zelf kon soms uren kletsen over de nuttelooste dingen. En een gezonde lachbui zou dan ook vaak niet wegblijven.
Haar ogen waren nog steeds op de gesloten duren gericht, het zou nu niet ver meer zijn, gezien de kamer met nummer 10 nu aan haar rechterhand was. Even beet ze op haar lip, zou haar kamergenoot er al zijn? Of zou die nog later aankomen dan dat zij deed? Met een nieuwschierige kriebel in haar buik stak ze haar hand met de sleutel uit naar het slot, draaide hem open en duwde daarna de deur rustig open. Met een vriendelijke glimlach gleden haar ogen de kamer rond. Daarna richtte ze haar blik op een Aziatisch uitziend meisje/vrouw. "Haay!" klonk haar stem begroetend terwijl ze een paar passen de kamer in deed en haar hand uitstak richting het persoon dat ze aanzag voor haar nieuwe kamergenoot. "Ik neem aan dat wij deze kamer delen?" vroeg ze toch maar ter bevestiging. Lean zelf was niet zo heel erg groot, maar gelukkig viel haar kamergenoot qua lengte mee. Ze zou in iedergeval geen nekklachten op lopen als ze haar aan keek. "Mijn naam is trouwens Leandra". Nadat ze haar nog even had aangekeken keek ze naar de twee bedden en kasten, waarvan beide een bezet was. Het was niet iest wat de moeite waard was om moeilijk over te doen, vandaar dat ze haar tas dan ook op het vrije bed liet zakken voordat ze zich naar haar kamergenoot omdraaide.
[Uhm. moet weer even wennen aan mensen rpg xD]