Kamer van Brianna en Dwight

Starend naar het papiertje dat ze voor zich hield probeerde Brianna de kamer te vinden die ze zocht. De kamer waar ze al haar spullen kon dumpen en éindelijk kon pitten. Daar was ze wel aan toe, na een diepe zucht en een paar gangen had ze hem gevonden, ze duwde de deur open en slingerde haar tassen naar binnen, hmm, het zag er goed uit. Niet wat ze gewend was, maar hier kon ze wel mee leven. Er stonden twee bedden in de kamer wat dus betekende dat ze een kamergenoot kreeg, hopelijk geen nerd of iemand die maar niet kon ophouden over zichzelf. Ze gooide de kast die er stond open en begon haar kleren vanuit een tas erin te leggen, aan het eind zag het er nogal rommelig uit. Erg netjes was ze niet te noemen, en als de ander er problemen mee had dan was dat zijn probleem vond ze. Met een zwaai gooide ze haar kussen en deken op een van de bedden en schopte haar schoenen uit voordat ze erbovenop plofte. Het duurde even voordat ze zichzelf ertoe kon zetten om de rest van haar zooi uit te pakken, de grote rode sporttas waar het grootste gedeelte van haar ijshockey zooi in zat schoof ze onder het bed. Zwijgend staarde ze naar de lichtbruine Converse tas waar haar schoolboeken inzaten, als ze aan één ding een pest had dan was het wel aan school. De enige reden dat ze toch nog redelijke cijfers haalde was omdat ze niet uit het team geschopt wilde worden. Voor zover ze wist was er hier nog geen team dus school kon wat har betreft de komende tijd stikken. Met de nodige krachtinspanning slingerde ze haar boeken onder het bureau dat het dichtste bij haar stond en liet hem daar onuitgepakt liggen. Met een blik in de spiegel wist ze dat haar lange roodbruine haar een ramp was, ze trok een borstel uit haar toilettas en bond haar haar laag op haar rug vast. Kort glimlachte Brianna naar haar eigen spiegelbeeld, het kon er wel mee door voor nu vond ze. Boven een paar loszittende wit-roze surfershorts droeg ze een strak topje van DKNY, aan haar gebruinde voeten zaten een paar Doc Martens. Het geheel werd afgemaakt door een surfboard die nu tegen de zijkant van de kast stond. Haar ogen flitsten naar de deur en weer naar haar bed. Het liefste zou ze direct gaan pitten, een keuze die dan ook snel gemaakt was. Bed, ik kom eraan, dacht ze nog net voordat ze zich achterwaarts liet vallen.

Een paar uur later liep Dwight op zijn dooie gemak de gang door, het was al aardig laat maar dat kon Dwight niet echt veel schelen. Het was zijn tweede dag al, hij wist van de eerste dag niet echt veel meer, alleen dat hij naar Youth Yard was geweest, daar had hij de hele middag geskated en toen was hij naar de bar gegaan en vanaf daar wist hij niets meer. Waarschijnlijk had hij weer gedronken en dan zou hij in hele grote problemen kunnen komen. Zijn grootste hoop was dat de eigenaar misschien de politie niet had gebeld, dan moest hij weer een jaar terug naar de hell die ze jeugdgevangenis noemden. Dwight schudde zijn hoofd even om die gedachten uit zijn hoofd te krijgen, waarna hij de sleutel van zijn kamer uit zijn zak haalde en richting de goede deur liep. De deur opende hij met gemak en zwaaide hij open, maar toen hij merkte dat er iemand op één van de bedden lag te slapen stopte hij de deur nog net voor deze met een klap tegen de muur zou vallen en deed hij de deur bijna geluidsloos achter hem dicht. Heel even liet Dwight zijn hand door zijn haar gaan terwijl hij onderzoekend naar het meisje keek, maar al snel ging zijn aandacht naar het skateboard die tegen de kast aan stond, hij liep er heen en bekeek het bewonderend. Na een tijdje wist hij zijn gen er pas van los te scheuren en liep richting de andere kant van de kamer, waar hij zijn grote rugzak op de grond liet zakken en zo zachtjes mogelijk begon uit te pakken.