Enthousiast liep Chiara door de gangen van de slaapvertrekken. Ze zocht haar kamer, kamer nummer 111. Eigenlijk was ze best benieuwd naar de kamer en vooral was ze benieuwd naar haar kamergenoot. Ze kende hier nog bijna niemand. Straks zat ze een heel jaar opgescheept met zo'n bitchy meisje van de cheerleaders of iets in die geest. Eindelijk zag ze haar kamer. Ze toverde de sleutel uit haar jaszak en deed hem in het sleutelgat. De deur ging open en nieuwsgierig stapte ze de kamer in. Het was een niet zo heel grote kamer, maar er stond een bed, een bureau en er was een badkamer, en dat was eigenlijk het belangrijkste, vond Chiara. Ze gooide haar tassen op het bed bij het ene raam. De kamer had 2 ramen, want het was de kamer in een kleine uitstulping van het gebouw. Bij elk raam stond een bed met daarnaast een bureau en een kledingkast, zo was de kamer een beetje in tweeën verdeeld. Langzaam deed ze de rits van haar tas openen haalde ze de kleding eruit, om ze in de kledingkast te doen.