Restaurant Le Repas

Valeria stapte uit de taxi en keek naar het Restaurant waar ze tercht waren gekomen. Het zag er chic uit. Ze liet een blik glijden over haar kleding heen en was toch blij dat ze een jurkje en hakschoenen aan had getrokken. Valeria keek om naar Aaron en pakte zijn hand toen ze naar binnen liepen. Al snel werden ze naar hun tafel gebracht. Valeria ging zitten en was blij dat er een lange tafel kleed was die tot aan de grond kwam. Ze keek omzich heen en deed haar hakken uit. Ze had al last van haar rug en van haar voeten door die dingen. Valeria keek naar haar net gelakte nagels. Ze moest en zou haar nagels lakken voor dat ze weg gingen en nog steeds kon ze het goed. Na dat ze uit het water gingen hadden ze nog even op het strand gezeten. Daarna hadden ze hun schoenen weer aan gedaan en waren naar de auto gegaan. Toen ze eenmaal bij het gebouw waren waar hun kamer was had ze de bliken wel op gemerkt en soms had ze ook wat gefluistere gehoord. Ze had die gene die dat deden een dodelijke blik geven. Als bliken konden doden lagen ze nu 7 meter onder de grond.
Daarna waren ze gelukkig naar hen kamer gegaan. Het zag er wel oké uit. Het was in elk geval beter dan in de gevangenis. Hier had je tenminste bedden op de grond. Valeria had er van op gekeken dat er zulke mooie kleren in haar koffers zaten. Ze had nooit verwacht dat alles zou passen. Tom zou zeker haar maten wel door gegeven hebben. Valeria schudde even haar hoofd zo dat ze weer in het restaurant was met haar gedachten. Valeria keek op toen een man de kaart bracht en vroeg wat ze woude bestellen. Zij zelf bestelde water. De man had raar op gekeken en vroeg of ze echt niet in de wijnkaart wou kijken. 'Zwanger.' Mompelde ze tegen de ober. De ober knikte naar haar en keek Aaron aan. Toen hij wat had besteld ging de ober weer weg. Valeria pakte de kaart en keek naar de kosten van het eten. Het was verdomt duur. 'Aaron waarom zijn we niet gewoon naar de mac ofzo gegaan het is hier knetter duur.'Fluisterde ze tegen hem.

& Aaron.

Aaron tikte met zijn vingers tegen de deur van de taxi aan. De kleren die hij aan had vond hij veel te netjes en zaten voor geen meter. Hij had een nette zwartenbroek aan die voor zijn zin veel te hoog zat. De grijze blouse en gilet vond hij nog mee vallen. Maar de das die er bij hoorde had hij maar laten zitten. Hij had er een kwatier mee staan kloten terwijl anne haar nagels aan het doen was. Hij stond er toch elke keer van stil hoe ze dat voor elkaar kreeg. Elke nagel zonder dat je heel je teen onder zat en nu vooral haar buik in de weg zet. Hij nam zijn petje er voor af.
De taxi stopte en toen hij naar buiten keek zag hij dat ze gearriveerd was. Hij betaalde de taxichaufeur en daarna stapte hij snel uit. Hij wilde voor Valeria de deur open maar hij was te laat. Hij pakte haar hand vast en zo liep hij naar binnen. Hij vroeg om een tafel van twee en ze kregen een tafeltje aan de rechter kant. Het was duidelijk dat ze hem niet bij de oudere en rijkere gasten wilde hebben. Maar dat maakte hem niet uit het draaide hem anne niet om de rest van de gaten. Na dat ze zaten kregen ze meteen een kaart voor drinken in de handen geduwd. De ober keek Valeria raar aan toen ze water bestelde. Maar na dat ze zij dat ze zwanger was leek hij het te snappen. 'maak er maar een grote kan water van en voor mij bij elke gang een glas drinken dat er bij past.' zij hij kort. Hij gaf de ober de kaar terug en nam de anderen aan.

'Lieve schat als ik iets te vieren heb ga ik niet naar de mac en ik heb hier genoeg geld voor hoor. Ik ben echte geen arme sloeber hoor. Loverboy verdient veel' zij hij zachtes. Hij lege de kaart weg en pakte haar handen vast. 'laat mij maar bestellen'

Valeria keek hem met grote ogen aan. Een hele kan was hij gek ofzo. Dan moest ze nog vaker naar de wc dan dat ze al moest. Maar het leek haar verstandig om niks te zeggen. 'Zeg ik het dan dat je er een bent.' Fluisterde ze terug. 'En ik mag toch geen cheesburger.' Ze keek naar hen handen en glimlachte. Ze streelde de zijne met haar duim. Onder tussen streelde ze met haar voet zijn been en beet op haar lip.
Ze had zelf ook genoeg geld. Ze had meiden van blok a geregeld voor dat ding dat Tom deed. Ze wou het graag doen. Niet allen voor Tom maar zo werden er ook minder meiden verkracht. Zelf was het haar ook overkomen. Daarna zorgde ze er voor dat ze een vriend kreeg die hard genoeg was om al die kerels van haar af te slaan. Ze deden het bij iedereen. Al vonden ze het meisje niks. Ze dachten allen maar aan hun eigen genot. Valeria's ogen verharde even maar al snel werden ze weer normaal. Ze moest er nu niet aan denken. Niet nu ze hier zo met Tom zat.
'Je weet wat ik niet mag hebben he.'Vroeg ze aan hem. 'Zo ja dan mag je voor mij bestellen.' Valeria ging wat hoger met haar voet en hield al snel weer op. Ze hield er van om hem te pesten maar niet hier waar al die kakers zaten.

Aaron keek haar glimlachend naar Valeria toen ze vroeg of hij wist wat ze mocht hebben. 'geen zorgen dat komt el goed. Hij keek haar even ondeugend aan toen hij haar voet langs zijn benen streek. toen de ober terug kwam bestelde hij het verrassing menu maar dan wel zwangerschap vriendelijk voor Valeria. De ober gaf aan dat het geen probleem was en wel goed zou komen. 'zie je ik zij toch dat het wel goed kwam en dit gebuert niet elke dag dus een keer iets eten wat niet totaal goed is maakt niet veel uit' Hij streelde ever over haar handen. Hij zat te Verweg om haar te kussen. Dus hield hij het maar op strelen. 'ik hou van je valeria' zij hij liefjes. Hij wilde nog wat zeggen ar hij werd onderbroken door de ober. Di voor beide een glas neer zette voor het water en voor beide inschonk. Meteen daarna zette hij aperitiefjes neer voor beide. Hij keek even raar naar het extreem grote bord maar zo kleine hapje dat voor hem stond. 'hoe gaan we het dadelijk doen als de kleine is geboren. we hebben enkel een eigen kamer'

Valeria beet op haar lip en glimlachte toen hij haar ondeugend aan keek. Waren ze nou maar op hun kamer. Niet dat ze gelijk met hem het bed in wou duiken. Maar dan konden ze in elk geval iets doen. 'Hmm ik vind van wel. Ik wil dat het kind gezond op deze wereld komt.'
Valeria keek hem verliefd aan toen hij zei dat hij van haar hield. 'Ik hou ook van jou Aaron.'Fluisterde ze. Ze hield van hem echt waar. Maar soms dacht ze dat dit alles een droom was. En dat ze elk moment waker kon worden in haar cel. Valeria keek op naar de ober toen hij hen hun de glazen en het voor gerecht voor zette. 'Ik weet niet Aaron. Misschien kunnen we dan een huisje kopen ofzo. Maar ik vraag me al helemaal af hoe we het gaan doen met school. Ik bedoel ik wil graag school af maken jij ook denk ik.' Valeria keek naar wat ze had gekregen. Zo klein ding en dan zo groot bord. 'Als je me nog eens ergen mee uit eten neemt dan gaan we echt naar de mac.'Fluisterde ze.


-flut-

'mischien moeten we gewoon een bbl opleiding gaan doen of iets in die richting. Ik kan in de avonden als ober werken. Heb ik eerst ook gedaan. We kunnen de eerste tijd wel op spaargeld van mij en jou teren. Maar het is toch handig als we geld verdienen. En ik heb het ober werk altijd leuk gevonden'
Hij keek even naar het bestek wat bij zijn bord was gelegd. Hij had in chic tent gewerkt maar dan wel een chic hoeren tent. Al het bestek kende hij ook niet. Gelukkig lag er nu enkel een klein vorkje. Hij pakte het op en begon rustig aan de apretieve. Hij keek even op toen anne wat fluister. 'lieve schat ik vertik het om naar de mac te gaan als ik iets te vieren heb en dit is alleen maar om je hongerig te maken' hij begon fluistrend maar daarna sprak hij op normale toon veder. Hij at het eten op en inderdaad kreeg hij er enkel honger van. Als de rest ook zo goed smaakte dan zou het eten zeker geen afknapper zijn. Gelukkig had hij zijn pinpas vanmiddag geactiveerd. Zo dat hij hier zeker niet voor lul stond als ze pas niet wou werken. 'schat over die man die je ouders heeft....' de laatste woorden sprak hij maar niet uit. hij wist niet of anne het leuk vond hen het zou een groot gat slaan in hun dekmantel. Maar toch wilde hij vertellen dat de man dood is. Maar hij had totaal gene iedee hoe ze er op zou reageren. Maar hier zou ze tenminste niet uit haar sloffen schiete

Valerie knikte toen Aaron zei dat ze maar een bbl opleiding moeste doen. 'Laat me raden vast een of andere hoeren tent.'Fluisterde ze.
Als het wel een hoerentent was dan snapte ze waarom hij het leuk vond. Welke man wil dat nou niet omrint zijn met vrouwen.
Ze keek hem zuchtend aan. 'Als of ik nou nog geen honger heb.'Mompelde ze zo zacht dat Aaron het haast niet kon verstaan.
Valerie keek naar Aaron en volgde zijn voorbeeld. Toen ze het op had nam ze een slok water. Het was wel lekker. En inderdaad ze kreeg er meer trek van. Valerie keek op toen Aaron over haar ouders en over de man begon die haar ouders had vermoord. Waarom moest hij daar nu over praten. Ze waren toch wat aan het vieren. Valerie zuchtte en keek even naar haar handen. Toen keek ze op naar hem. 'Wat is daar mee Aaron.'
Ze had nou echt geen zin om over hen te praten. Maar zo te zien hij wel. Ze nam nog een slok van haar drinken en wachtte op antwoord.

Aaron zag dat anne niet al te vrolijk keek toen hij over de man begon. Mischien moest hij er even mee wachten op dat te vertellen. 'ik wil niet dat achter hem na gaat' zij hij zachtjes. Dat de man niet meer leefde dat kon hij mischien beter later vertelde. Toenz e zijn naam had gezegd bleef hij die maar in zijn kop komen. Hij kende dieman ergens zo goed van en niet het verleden. Maar het was altijd de dronken gek die de meiden lastig kwam vallen. 'Kom we hebben iets te vieren. We hebben het daar wel later over. Hij pakte haar handen opnieuw vast en vreef er zachtjes in. 'ik wil je nooit meer kwijt' zij hij zachtes. Hij bleef in haar handen vrijfen tot dat de ober weer iets nieuws op de tafel zetten. Deze keer kregen ze carpaccio. Bij anne lagen sommige anderen stukken vlees dan bij hem. Ze hadden dus rekening gehouden met haar. Hij keek even naar zijn bord. Hij had totaal geen idee hoe hij dat deftig moest eten. Dus keke hij weer op naar anne. 'wat wil je eigelijk gaan studeren' vroeg hij kort

flut en dubbel flut

Valeria keek naar haar glas toen Aaron zei dat hij niet wou dat ze achter hem aan ging.
'Oké ik zal het niet doen.'Ze keek Aaron recht aan zo dat het net leek dat ze niet loog. Maar dat deed ze wel. Ze zou en moest er achter komen waar hij nu was. Ze wou hem gewoon zo graag dood hebben.
Valeria speelde met het bestek en was blij dat ze zo goed kon liegen. Toen hij zei dat ze er niet meer over gingen praten omdat ze wat aan het vieren waren wou ze wat terug zeggen maar toch leek ze het verstandig om haar mond te houden dus deed ze het ook. Ze glimlachte zwakjes toen hij haar handen pakte. 'Ik wil jou ook nooit meer kwijt.'Sprak ze. En dit keer loog ze niet. Toen hij vroeg wat ze wilde studeren beet ze op haar lip.
Ze wou altijd al bij de CIA werken maar daar kwam niks meer van in. 'Iets met dieren.'Antwoorde ze dan maar. 'En jij.' Valeria keek even naar haar bord en nam een hap het was wel lekker.

Tom glimlachte toen Valeria beloofde dat ze het niet zou doen. Hij wreef nog extra over haar handen maar legde daarna zijn handen weer terug. 'beloof dat je het echt niet doet' vroeg hij nog een keer aan. Hij keek haar even Serieus aan. Hij wilde niet dat ze opeens weg was en ze daar achter moest komen dat hij dood was en dat hij een van de medeplichtige is geweest. Dan zou ze hem noot vergeven dat wist hij zeker. Daarom vond hij het nu ook zo moeilijk om te zeggen. Hij wilde haar niet kwijt. Ze hadden nu al teveel met elkaar gemeen. Al was het maar paar maanden dat ze weer bij elkaar waren.

Hij keek even vrolijk op toen ze vroeg wat hij wou gaan doen. 'wilde vroeger altijd het leger in, maar vraag me af of dat nu ook nog. Heb geen strafblad maar als ze me na trekken kan ik ook problemen krijgen. Maar anders zou ik eigenlijk totaal niet weten' zij hij rustig. Hij stak zijn vork even in het vlees en draaide het daarna even rond. Zo dat het geheel om zijn vork zat. Hij stak het in zijn mond en trok daarna rustig het vlees er af. Hij vroeg zich echt of het wel netjes was. 'Weet je eigenlijk of het een jonge of een meisje is of wil je dat niet weten'

'Ja ik beloof het je.'Zei Valeria tegen hem. Ze kon niet anders dan liegen. Anders zal hij haar tegen houden en dat wou ze niet.
Valeria glimlachte lichtjes toen hij zei dat hij graag het leger in wilde maar dat het niet kon. 'Dat probleem heb ik ook. Eigenlijk wil ik bij het Cia werken maar dat zal nu wel niet meer kunnen.' Valeria keek even verdrietig naar haar eten en zuchtte. Zij had wel een strafblad en die zou voor altijd bestaan. Maar zo kon het zo wie zo niet. Wat als ze haar na gingen trekken dan wisten ze gelijk dat Valeria Clark niet bestond.Valeria keek Aaron weer aan toen hij vroeg of ze al wist wat het geslacht was. Ze wist het al wel. Gisteren had ze voor het eerst een ego gemaakt en hij was goed zei de arts die er naar gekeken had. En eigenlijk wou ze het niet weten maar op de ego kon je het heel goed zien. Ze had Aaron niet mee genomen omdat hij dingen moest regelen. 'Ik wou het niet weten. Maar het is een jongen.'Zei ze glimlachend. Ze kreeg een zoon.
En daar was ze blij mee. Het maakte haar niet uit wat het geslacht was. Als het maar gezond is. Daar ging het bij haar om. Valeria nam nog een hap van het vlees en keek glimlachtend naar Aaron. Ze streelde zijn been weer met haar voet. En keek naar haar bord. Daarna keek ze hem weer aan en glimlachte voorzichtig. Ze wou niet dat hij zag dat ze verlegen was. Dat paste helemaal niet bij haar.

(blijft het kind nu wel leven om sterft het toch nog na de geboorte)


Een grote glimlach verscheen op zijn gezicht toen valeria vertelde dat het een jongen werd. 'weet je al hoe je het gaat noemen, naar de echte vader of zo' vroeg hij kort. Hij was nu misschien wel de officiële vader. Maar hij was het nog steeds niet biologische daarom wilde hij zich ook niet bemoeien met de naam van het kind. De opvoeding was natuurlijk een ander verhaal hij zou dan als vader voor het kind op trede en dan kon hij natuurlijk niet bij elk ding wat hij deed om Valeria toestemming vragen. Dan werden ze alle 3 gek.
Hij voelde valeria voet weer langs zijn benen. Hij glimlachte uitdagend naar Valeria 'je bent vandaag wel in een versier bui of niet' zij hij met de zelfde glimlach. Hij pakte een stuk vlees van zijn bord en rolde het op zijn vork. Hij keek er wel even goed naar of het ook op Valeria bord lag. Zo dat hij wel zeker wist dat zij het ook mocht hebben. Hij bracht het naar haar mond en maakte paar kleine aaaaa geluidjes.

geen inspiratie

Valeria dacht naar toen hij vroeg of ze hem naar de echte vader zal vernoemen. 'Ik denk dat ik hem Tom ga noemen als jij er mee eens bent.'Zei ze zachtjes. Ze wou hem niet naar zijn echte vader gaan vernoemen. Daar door zou ze allen maar te vaak aan de tijd van toen denken en dat wilde ze nu toch gaan vergeten. Ze glimlachte terug naar hem en knikte. 'Voor jou wel.' Ze pakte zijn hand en drukte er een kus op. Daarna beet ze snel even op zijn wijs vinger en liet zijn hand weer zakken. Valeria moest een gegrinnik onderdrukken toen Aaron haar wou voeden. Valeria opende haar mond en haald het stukje vlees van zijn vork af. Ze at het op en glimlachte naar hem. 'Mmm leker.'Fluisterde ze. Valeria nam een slok drinken en keek hem aan. Ja ze wist het zeker ze zou haar zoontje naar hem vernoemen. Ze wilde hem er zo veel mogenlijk bij betrekken zo ver dat kon. Valeria glimlachte bij het idee als hij flauw zal vallen tijdens de bevaling. Dan zou ze zich rot lachen dat wist ze nu al.

Aaron kleurde helemaal rood toen valeria zij dat ze de baby naar hem wilde vernoemen. Dat had hij echt niet verwacht, totaal zelfs niet. Hij keek haar even verlegen aan. Hij wilde wat zeggen maar er kwam enkel wat gestotter uit. Hij was gewoon sprakeloos
Hij richten zich snel op zijn bord zo dat hij alles even kon laten zakken. Toen hij het op had richten hij zich weer op Valeria. 'mag senior tom dan ook een brandweer hoek voor junior tom maken' vroeg hij terwijl er een grote glimlach op zijn gezicht verscheen. Mischien was de brandweer ook wat voor hem. Zouden ze hem daar na trekken. Hij hoopte van niet dan was er iets waar hij aan zou kunnen beginnen. Misschien moest hij anders sport leraar worden of iets anders met sport. 'Wat voor opleiding vind je eigenlijk bij mij passen' vroeg hij kort. Hij wachte even op antwoord maar daarna stond hij op. Hij liep even naar Valeria toe. Hij legde zijn ene hand op haar buik terwijl hij haar even een kus gaf. 'i have to go to the toilet' probeerde hij zo deftig te zeggen. Daarna liep hij rustig naar de wc

Valeria beet op haar lip toen ze hem rood zag worden. Wou hij het niet? Misschien had ze een andere naam moeten noemen. Net toen ze er een wou zeggen zei hij weer wat. En hij uit bleek dat hij het leuk vond. 'Tuurlijk mag dat.'Zei ze glimlachend. Even wou ze dat ze hem een kus kon geven maar dat kun nu helaas niet. valeria dacht naar toen hij vroeg welke opleiding bij hem zou passen. 'Dat is een goeie.'Zei ze.
Valeria bekeek even zijn lichaam. Hij is goed in sport. Nou ja daar leek het in elk geval op. 'Misschien bij de brandweer.'
Ja ze zag het al helemaal voor zich hoe hij katjes redde uit een boom. Er verschreen een glimlach op haar gezicht die steeds breder werd met de gedachten als hij echt een katje uit een boom moest redden. Valeria keek op toen Aaron op stond. Wat ging hij doen. Ze keek naar hem en voelde al snel een hand op haar buik. De baby reageerde daar op om tegen de hand aan te schoppen. Valeria gaf Aaron een kus terug en glimlachte toen hij deftig probeerde te zeggen dat hij even naar de wc was. Als zij er heen moest dan zou ze gewoon zeggen dat ze haar neus even moest poederen. Dat zeiden die rijke mensen ook altijd in films. Even zichte Valeria en dronk uit haar glas. Ze had nog steeds last van haar rug. Valeria at haar eten op en pikte de lekere stukken vlees bij Aaron weg. Valeria hoord een afkeurend geluidje. Valeria keek om en keek even naar de vrouw. Daarna draaide ze haar hoofd weer verwaand om. Er gleed een kleine glimlach op haar gezicht en tikte met haar nagels op de tafel terwijl ze op Aaron wachte.

Met een grote glimlach liep hij richting de wc deze week leek alleen maar perfecter te worden. eerst waren ze ontsnapt en daarna waaren ze hier terecht gekomen en nu dit. Soms dacht hij dat hij droomde. Maar gelukkig was het niet zo.

Na enkele minuten kwam hij terug. Hij legde opnieuw zijn hand op haar buik en gaf haar een korte kus. 'Ik heb trouwens gehoord dat er in de gevangenis een bom is ontploft en iedereen die aanwezig was is gestorven. Dus als ze voortaan op onze naam zoeken staat er gestorven tijdens bom ontploffing gevangenis' fluisterde hij in haar oor. Daarna ging hij weer zitten en keken hij even op zijn bord. Zijn eten was op en hij wist toch zeker dat het eten niet op was toen hij naar de wc ging. Hij keek Valeria ondeugend aan. 'Heb je me eten gepikt' vroeg hij glimlachend. 'dat word je toetje inleveren he' vervolgde hij terwijl er opnieuw een uitdagende glimlach op zijn gezicht verscheen. Daarna pakte hij haar hand en gaf hij er een edele kus op.
'ik wil nu gewoon even van jouw genieten' zij hij zachtjes. Hij keek haar verliefd aan terwijl hij over haar handen wreef. 'wat wil je eigelijk met dieren gaan doen. Slachterij of verzorger of arst of kapper'

[Het is niet veel maar het is wat]

Valeria keek hem glimlachend aan toen hij terug kwam. Ze gaf hem snel een kus terug voor dat hij weer ging zitten. Ze was blij dat er iets was gebeurt met de gevangenis. Zo zouden ze er nooit meer achter komen wie ze echt waren. Valeria glimlachte toen hij vroeg of zij al zijn eten had gepikt. 'Hmm helaas ben ik de dief.'Fluisterde ze glimlachen. 'Helaas voor jou ben jij mijn toetje dus ik kan je niet afstaan.' Valeria likte ongezien over haar lippen heen en keek hem verliefd aan. Ze werd gek als ze te lang in zijn ogen keek. Als het aan haar lag dan had ze hem al lang besprongen. Valeria keek naar hem toen hij zei dat hij nu van haar wou genieten. 'Dat klonk best wel raar Aaron.'Zei ze glimalchend. 'Dieren arts lijkt me wel wat. En dat laatste heet een trimmer.' Valeria drukte een kus op zijn hand en wou dat ze terug gingen. Het duurde haar allemaal een beetje te lang.


[hoop dat je er wat mee kan.]

'Aangezien ik je toetje ben zullen we maar snel ons hoofd gerecht moeten op eten.' zij hij met een ondeugende glimlach. Hij keek even naar de ober terwijl die het hoofdgerecht op tafel zette. Vis zalm als hij het goed had. Nou dat kon hij ook ergens anders krijgen. Maar hij at het snel op en daarna viste hij nog wat bij Valeria op terwijl die nog niet klaar was met eten zo dat zij ook eerder klaar was. Hij riep de ober op een gepaste manier door zijn vinger op te steken. 'ik wil graag afreken' zij hij kort. De ober keek hem vreemd aan. 'U heeft nog geen toetje gehad' zij de ober. 'dat is niet nodig en ik betaal wel voor het toetje' antwoorde hij. De ober bleef hem vreemd aankijken. Maar na dat aaron zijn credit kaard ha gegeven liep de ober toch aan om de rekening aftenhandelen. Aaron ging vast staan en hij haalde de jassen. Na dat hij terug kwam had de ober al zijn creditcard terug gebracht. Hij hielp anne haar jas aan te trekken en daarna pakte hij haar hand vast en liep hij met haar aan. Buite hield hij snel een taxi aan. Hij liet Valeria eerst in stappe en daarna liep hij naar de anderen kant om ook in te stappen. Na dat hij binnen was en de taxichaufer verteld had waar hij naar toe wilde.

Hij legde zijn ene arm om haar schouders heen en zijn anderen hand legde hij op haar buik. 'wil je toetje ook met slagroom' vroeg hij ondeugend. Hij wachte niet op antwoord maar drukte zijn lippen snel op de hare

Valeria glimlachte toen hij zei dat ze dan snel het hoofdgerecht op moesten eten. Volgens haar deed hij alles om maar met iemand naar bed te gaan. Valeria kon zich net tegen houden om niet te lachen toen hij gulzig begon te eten. 'O o nu zullen we het krijgen.'Fluisterde ze glimlachend tegen haar zelf. Ze keek hem nep boos aan toen hij wat van haar eten pikte. Snel at ze de rest op. Toen Aaron de ober roepte en die hen raar aan keek. Deed Valeria net als of ze het niet had gezien. Ze stond op toen Aaron weer kwam met de jassen. 'Bedankt.'Fluisterde ze. Toen hij haar hielp met het aan doen van haar jas. Ze kneep even zachtjes in zijn hand en glimlachtte. Nooit gedacht dat hij nog bij haar zou blijven zodaar ze vrij waren. Valeria stapte en in de auto en glimlachte nog steeds. Ze ging tegen hem aan zitten en legde haar hand op de zijne. Ze keek hem ondeugend aan toen hij vroeg of ze ook slagroom bij het toetje wou. Voor dat ze kon antwoorden voelde ze zijn lippen tegen de hare. Eindelijk kon ze die heerlijke lippen weer proeven. Valeria haar vrije hand op zijn wang en kuste hem terug. Maar ze hield zich nog aardig in. Toen ze merkte dat de chauffeur mee keek. Valeria trok zich iets terug een keek hem glimlachend aan. 'Straks meer. En ja graag slagroom.'Fluisterde ze in zijn oor. En liet een korte lik over zijn hals gaan. Daarna legde ze haar hoofd tegen zijn schouder en keek hem dol gelukkig aan.

hij lette totaal niet op wat er gebeurde en richten zijn gedachten alleen maar nog op Valeria. Hij keek haar dan ook raar aan. 'straks meer, van uitstel komt afstel' zij hij rustig. Maar toch hield op. Na dat ze haar hoofd op zijn schouder had gelegd legde hij zijn hoofd op de hare. Hij sloot zijn ogen. Nu pas voelde hij hoe moe hij was. Een grote gaap ontsnapte dan ook uit zijn mond. Het was zo raar om hier nu te zitten. een man te zeggen waar ze hem naar toe moesten brengen.

Toen ze aan waren gekomen betaalde hij snel de chauffeer en daarna rende hij naar valeria deur. Hij was net op tijd op haar deur te kunnen open. Hij opende charmant haar deur en stak daarna zijn kop in de taxi. Hij stak zijn handen onder haar lichaam en tilde haar toen uit de taxi. Ze was lichter dan hij had gedacht en zo liep hij dan ook richting het gebouw. Hij gaf haar nog een kus maar daarna concentreerde hij zich toch op waar hij liep anders lagen hij en Valeria op de grond

'Niet als het aan mij ligt. Maar ik heb geen zin in potte kijkers Aaron.'Antwoorde Valeria. Ze zou haar toetje echt niet zo maar afstaan als hij dat maar wist. Ze glimlachte toen ze hem hoorde gapen. 'Hey niet in slaap vallen he anders heb ik niks aan het toetje.' Valeria glimlachte nog steeds en keek naar buiten. Toen ze er waren wou Valeria de deur los doen. Deed Aaron dat al. Ze liet een klein gil horen toen ze uit de auto werd geteeld. 'Aaron wat doe je.'Riep ze uit en lachte. Ze gaf hem een kus terug en keek naar het gebouw. 'Aaron ben ik niet te zwaar?.'Vroeg ze.
Ze was een stuk zwaarde dan voor dat ze zwanger werd. En ze hoopte dat alles weer weg was als de zwangerschap achter de rug was.
Valeria sloeg haar armen om zijn nek en naar zijn gezicht. Hij had er altijd al perfect uit gezien voor haar. Alles was perfect aan hem. Ze had dagen over hem lopen dromen. Maar dat hoefte hij niet te weten. Toch?

[Verder gaan bij hun kamer?]