Have a nice day

Na even heel snel naar de stad te zijn geweest voor de nodige bevoorrading waren ze weer vertrokken richting het park. Met een kleine glimlach keek hij haar even kort aan. De jongen zou haar vandaag gaan laten genieten, ze hadden elkaars aanwezigheid te lang laten liggen. Maar hij zou zorgen dat ze even tot rust kwam. Daardoor had hij heel stiekem een flesje massage olie meegenomen, maar dat zouden ze eventueel ook op hun kamer kunnen doen later op de dag. Ja, stiekem had hij hun hele dag al gepland nu, aangezien hij toch had mogen kiezen, en Carolien de nodige inspiratie had gevonden voor deze post. De wagen minderde vaart en vervolgens ging hij heel vlot de bocht in en reden ze de parking op. Na een vijf minuten te hebben rond gereden vond hij een plaatsje en legde zo de motor stil en keek haar met een glimlach aan. 'En nu gaan we het gewoon leuk maken.' Glimlachte hij. De jongen stapte uit en wandelde meteen naar de koffer die hij snel opendeed. Hij laadde de gekochte spullen, buiten de olie dan in zijn koelbox en tilde die er vervolgens uit en legde het deken maar op het deksel en wandelde zo naar de andere kant van de wagen en opende de deur voor haar. Misschien had ze geen honger, maar het eten bleef hoe dan ook toch goed en ze zouden het vanavond dan ook nog kunnen opeten, dat was geen probleem. Kort keek hij omzich heen, zag al gauw enkele mensen van school die hij eens in de gangen was tegen gekomen en waar hij ook mee in de klas zat. Kort glimlachte hij naar hen waarna hij zijn aandacht weer richtte op Sophia. Niels had gehoopt dat ze zwanger van hem zou worden, maar niet wanneer ze beiden nog op school zouden zitten. Hij wist dat als ze een paar maanden was en het zichtbaar werd, dat iedereen vragen zou gaan beginnen stellen aan hen, en dat zou zwaar op zowel haar schouders als op de zijne gaan wegen. Maar hij wist dat ze hier wel door zouden komen, dat deden ze toch altijd. Plus ze zouden ook wel hulp gaan krijgen van tja zijn ouders en haar broer. Dus hij geloofde er wel in. Dit zou een geslaagde zwangerschap worden voor haar, dit kindje zou gezond zijn net zoals de vader en de moeder er van. Wel vroeg hij zich af of ze bang was, bang dat er iets zou misgaan, maar dat zou hij wel te horen krijgen later.
[&Sophia]

Ze had wel al een vermoeden dat het een picknick zou worden: hun bevoorrading, de koelbox, de weg die naar het park leidde.. Ze had er eigenlijk wel zin in. Zo heel stiekem zo. En nu gingen ze het leuk maken. De wagen was gestopt en het meisje glimlachte, het moment van daarstraks, waarop ze zich de emoties van vroeger herinnerde, was bijna volledig weggevaagd. "Ja," bevestigde ze, terwijl ze knikte en hem even opzij keek en naar hem glimlachte. Niet veel later deed Niels, gentleman als hij was, de deur voor haar open, waarna ze meteen uitstapte en hem een kusje op zijn wang gaf, waarna ze hem een beetje voorbijwandelde. "Moet ik iets helpen dragen?" Niels leek het allemaal wel goed voor elkaar te hebben maar toch voelde ze zich een beetje lui omdat ze niets droeg. Ze voelde zich even bekeken; maar dat was waarschijnlijk omdat ze samen was met Niels; hij was speciaal en- moest ze hem nageven en had ze opgevangen - best gegeerd bij de meisjes. Daardoor zette ze onbewust een stapje dichter bij de jongen, om hem, zeg maar, wat te claimen. Niet dat ze bang was hem aan hen te verliezen, maar eerder omdat ze andere meisjes wat wilde laten zien dat ze bij hém hoorde. Ze was er trots op. Op hem. Ze liet haar blik kort over de omgeving glijden en spotte een koppel van rond de dertig met een kinderwagen, waardoor haar gedachten meteen naar hun vlogen, iets ouder dan de helft van de leeftijd van dat koppel en er groeide zo'n klein wezentje in haar buik. Was een tienerzwangerschap risicovoller dan die van een vrouw van 25? Ze zuchtte even zachtjes en liet haar hand naar haar buik glijden. Blikken van enkele mensen echter, die haar hand volgden, deden haar meteen schaamrood op de wangen krijgen, haar hand gleed van haar buik af en ze draaide zich naar Niels toe. Het leek wel alsof mensen al zagen dat ze zwanger was.

Niels keek haar aan en schudde zijn hoofd. 'Nee hoor, ik heb het wel voor elkaar.' Glimlachte hij vrolijk. Hoewel, het deken woog toch niets dat kon ze misschien aan haar geven. Met een lieve glimlach keek hij haar aan waarna hij uiteindelijk het deken maar van de koelbox af nam en dat op haar schouder legde. Kort keek hij naar het zelfde koppel waar zij naar keek en meteen verscheen er nog een grotere glimlach op zijn gezicht. Niels wist dat ze werden bekeken, maar hem kon het niet schelen eigenlijk. Toen hij haar hand naar haar buik zag gaan legde hij onbewust zijn vrije hand om haar middel en streek even over haar heup. 'Trek het je niet aan, gewoon denken aan onze leuke dag en voor de rest alles negeren.' Glimlachte hij zachtjes waarna hij haar een kus op haar lippen gaf, de staarders meteen duidelijk makend dat dit zijn vriendin was. Kort streek hij langs haar wang en knipoogde naar haar. Vervolgens begon hij kalm te wandelen haar voorzichtig met zich mee trekkend. 'We gaan ons sterk houden, wat er ook mag gebeuren tijdens je zwangerschap, hoe groot de druk ook mag zijn. We gaan er voor elkaar zijn.' Sprak hij zachtjes tegen haar, gewoon zodat allereerst niemand het al zou weten vanaf het moment. Voor een moment draaide hij zijn hoofd nog eens en vergrendelde zijn wagen, waarna zijn blik nog even ging langs het koppel met de kinderwagen, en zo weer terug kwam bij Sophia. 'Oh, zie trouwens maar dat je vanavond vrij bent. Ik heb nog plannen.' Sprak hij op een mysterieuze toon tegen haar waarbij hij even met zijn wenkbrauwen wiebelde om het helemaal compleet te maken. Het was een warme dag, maar er stond toch nog een verkoelend briesje, perfect weer, het perfecte gezelschap. Ja, dit zou een perfecte dag worden, het kleine voorval op het strand er niet bij gerekend natuurlijk. Al vond hij het nu niet eens zo heel erg meer, het was normaal nu. Moest ze niet zwanger zijn had hij zich wel zorgen gaan maken natuurlijk. Al was dat nu ook nog het geval eigenlijk, maar wel wist hij de reden.

Ze glimlachte even: natuurlijk had de jongen geen hulp nodig, maar ze was hem wel dankbaar dat hij haar toch de deken op haar schouder legde; dan had ze tenminste iets om handen. Niels steunde haar door zijn arm om haar heup te leggen en haar te zeggen dat ze alles gewoon moesten negeren. De blikken, God, die blikken. Het voelde aan alsof iedereen kon zien dat ze zwanger was, al was dat helemaal niet zo. Ze schaamde zich er niet voor, maar wist wel dat tienerzwangerschappen over het algemeen niet zo aanvaard werden. Ze glimlachte even wat bitter en werd opgepept door het kusje dat ze op haar lippen kreeg. Het zorgde ervoor dat drie vierde van de blikken werd afgewend. "Bedankt om er voor me te zijn, liefje." Ze drukte hem een kusje op zijn wang en behoedde het deken van haar schouder te vallen. Ze wandelde naast hem mee, en glimlachte even om zijn woorden. "I know, we staan er samen voor. En toch, de schrik zit erin.." Niels wist wel dat ze hiermee een mislukte zwangerschap bedoelde, en ze kon niet veel van haar gedachten geheim houden, die deelde ze met hem alsof hij haar persoonlijke dagboek was. En knuffelbeer. In één. "Waar gaan we ergens zitten?", wisselde ze handig en subtiel van onderwerp, terwijl ze haar blik over het park liet dwalen. Meer in het zicht of wat afgelegen? Ze spotte enkele open plekjes en keek toen hij weer begon te praten, naar Niels. Meteen trokken zijn woorden haar aandacht. Zien dat ze vrij was? Plannen? Haar ogen werden wat groter. "Ik ben altijd vrij voor jou, liefje.. Wat voor plannen heb je dan? Tell?" Met puppy-oogjes keek ze hem aan, hopend dat ze hem zo kon overhalen zijn plannen te vertellen. Misschien lukte het zo meteen nog met wat anders, maar momenteel zou ze nog niet al haar troeven uitspelen. Zou hij zijn plannen geheim kunnen houden voor haar??

[Sorry iets korter :p post was weggeklikt -.-']

'Altijd liever, altijd.' Glimlachte hij. De jongen zou er altijd zijn voor haar maakt niet uit wat er zou gebeuren, ze zou altijd op zijn steun kunnen rekenen, met wat dan ook. Maar dat was gewoon Niels, de grote levende knuffelbeer. Niels knikte zachtjes op haar volgende woorden. Zachtjes wreef hij over haar zij. 'We gaan het er niet meer over hebben.' Sprak de jongen zachtjes tegen haar. Voor even keek hij naar zijn schoenen en snoof. Dit zouden ze samen gaan door staan, en het kindje zou er gezond uit komen en Sophia ook. Zoals het hoorde. 'Wel, ehm. Misschien kunnen we aan het water gaan zitten, kies maar.' Hem maakte het niet veel uit zolang ze maar rustig zaten en er niet te veel mensen voorbij kwamen die hen scheef zouden bekijken of wat dan ook. Want daar had hij vandaag geen zin in, nee vandaag draaide gewoon om hun twee. Uiteindelijk keek hij weer op en luisterde naar wat muziek die iets verder van hen werd afgespeeld door enkele jongeren, het laatste nieuwe liedje van LMFOA. Hoewel echt nieuw zou je het ook niet kunnen noemen maar goed. Verscheidene vragen werden in een keer op hem afgestuurd, over wat hij vanavond van plan was met haar. Een subtiele grijns verscheen op zijn gezicht. De puppy oogjes die ze opzette deden hem even op zijn onderlip bijten. Hm, hij kon er iet echt aan weerstaan, maar toch besloot hij zich met man en macht te verzetten. 'Ik ga je gewoon laten genieten.' Sprak hij met een ondeugende ondertoon in zijn stem waarna hij weer verder liep over het zand pad.
[Ik moet naar bed, daarom is mijn post even gekrimpt ]

Ze glimlachte om zijn woorden en ging onbewust wat dichter tegen hem aanlopen. Waar gaan zitten? Aan het water; leek haar perfect. "Het water is perfect, zolang je geen emmer water voer m'n hoofd gooit?" Ze streek even door haar ietwat vochtige, krullende haren en grijnsde even naar de jongen. Ze keek even opzij en zag twee meisjes naar Niels wijzen, daarna knikken en hem van kop tot teen bekijken, vervolgens begonnen ze te lachen in de zin van: "he, hete gast, kijk ff naar ons?" Sophia fronste en legde haar arm om Niels' middel, een beweging die bij veel jongens, als reactie op de blikken en acties van de meisjes, te jaloers te zou bevonden zijn, maar nu ze hem het meest nodig had, was ze ook dubbel zo bang hem te verliezen. Ze moest enkel hopen dat ze hem niet te had opsloot, want dan zou ze wel eens een tegenreactie kunnen krijgen. LMFAO gonsde door wat boksen en even keek ze op, de muziek horend, en mijmerde even wat tekst mee. Haar puppy-oogjes leken trouwens niet te helpen. Hij verklaarde haar gewoon te laten genieten, maar ze geloofde dat ze wel meer kon loskrijgen; al leek hij het een verrassing voor haar te willen houden. Als hij écht niet wilde dat ze het al wist, kon hij namelijk altijd met een ander excuus komen; vandaar dat ze wat bleef aandringen. Ze trok hem wat sneller mee het pad over en zocht een iet wat afgelegen plaatsje, weg van het volk, aan het water. Het water van de rivier kabbelde rustgevend maar niet te luid en op een gegeven moment stopte ze, legde de deken op het gras en ging erop zitten, Niels aan zijn hand meetrekkend. "Ik krijg het er wel uit.." verklaarde ze grijnzend, terwijl ze hem verleidelijk aankeek en met haar wenkbrauwen wiebelde, iets wat ze van hém had geleerd.

'He, ik heb je al nat gemaakt vandaag lieverd, en de rest hoe ik liever tot vanavond.' Fluisterde hij zachtjes in haar oor waarna hij even haar blik volgde naar enkele meiden verderop. Niet onknap. Maar ze konden Sophia zeker niet bij benen, in vele dingen niet. De jongen voelde haar arm om zijn middel heen waardoor hij even grijnsde. Zachtjes porde hij in haar zij, als teken dat het hem niet veel kon schelen die meisjes. 'Je bent de enige voor me.' Glimlachte hij naar haar waarna hij haar een kus op haar wang drukte. De jongen zou bij haar blijven, en dat wist ze maar al te goed. Samen zouden ze verder gaan met elkaar. Plots gingen ze zeg maar in een soort versnelling waardoor hij de koelbox iets beter vast nam en haar vluchtig mee volgde tot een afgelegen plaats dicht bij de rivier. Zachtjes werd hij mee op het deken getrokken al had hij eerst de box met eten en drinken in neer gezet. Hij plaatste zijn ene hand op haar heup en de andere op haar wang. 'Hm, je gebruikt 'mijn ding', iets wat nog niet veel hebben geprobeerd.' Ja, hij had zonet het wenkbrauw wiebelen geclaimd als iets wat van hem was. En aangezien zij het ook gebruikte moest hij haar straffen. 'Nu moet ik je straffen, dat begrijp je toch.' Sprak hij met een subtiele grijns tegen haar waarna hij zijn lippen op de hare drukte en even door haar haren streek. Vervolgens dwaalde de jongen af met zijn lippen langs haar kaaklijn, en zo naar haar nek door. Daar hield hij uiteindelijk halt, met een grimas kwam hij weer op ooghoogte. 'Zeker dat je het uit me krijgt, ik kan heel sterk zijn in volhouden. Maar het gaat leuk worden voor je, dat verzeker ik je wel.' Niels legde zich uiteindelijk neer, al steunend op een elleboog zodat zijn lichaam naar haar was gericht en hij haar kon blijven aankijken.

Dat nat maken klonk zo dubbelzinnig, dat het meisje niets anders kon dan even in een lach uit te barsten: net als haar schrijvertje, die sowieso al niet meer bij kon komen. Maar het serieuzere bekroop haar weer toen ze Niels' blik ook naar de meiden verderop zag gaan. Ze richtte haar blik op de grond, tot ze een por kreeg in haar zij, en ze meteen glimlachte en opkeek. Hij leek haar gedachten te kunnen lezen en ze kreeg een warm gevoel door zijn woorden. Voor even trok ze hem wat dichter tegen zich aan, waarna ze in een rotvaart naar hun plaatsje wandelden. Eens ze zaten en ze met haar wenkbrauwen had gewiebeld, terwijl ze duidelijk de aanwezigheid van zijn handen op haar lichaam kon voelen. Hij kwam dichter naar haar toe, zeggend dat ze nu gestraft zou worden; ze had zijn 'ding' gebruikt. Met grote ogen keek ze hem aan en wiebelde expres nog een keer meer met haar wenkbrauwen wiebelde. "Wat ga je doen, dan?" Lokte ze wat uit, maar zijn kusje snoerde haar de mond, evenals de streling van zijn lippen die langs haar kaaklijn naar beneden gingen.Ze huiverde kort, maar beet op haar tanden en hield zich lekker sterk. "Het wordt leuk? Hm, you're only makin' me more curious, my love.." Ze glimlachte even, bleef zitten toen hij ging liggen, en streelde hem lachend even door zijn haren. "Hm, ik ga nog even wachten met het uitspelen van m'n troeven.. M'n maag rammelt.. zo kan ik niet presteren.." grijnsde ze, waarna ze haar tong naar hem uitstak en nogmaals met haar wenkbrauwen wiebelde. >=)

[Het was eruit voor ik het door had]

Niels grijnsde even toen ze door zijn haren streek en hij haar woorden hoorden. 'That's the whole point. It's gonna be a pleasant suprise dear.' Glimlachte hij even waarna ze haar woorden over eten hoorde en meteen recht kwam. Met een grimas kwam hij weer overeind waarna hij de koelbox optilde en deze in hun midden zette. Meteen haalde hij het deksel er af, en legde het brood op het deken en het nodige beleg dat er in stak. 'Ik had geen idee wat ik mee moest nemen, maar volgens mij is het wel genoeg.' Sprak hij met een zachte glimlach tegen haar. Waarna hij zijn iPod ook uit zijn zak haalde en een muziekje opzette. En aangezien de shuffle aan stond kwam het liedje California King Bed meteen op. Voor even ging hij door zijn haren, een ding had hij niet bij. Messen om het brood mee te smeren. 'Ehm, nou ik zou vooral de choco niet proberen, tenzij je helemaal vol wilt hangen.' Sprak hij met een grimas die tot achter zijn oren ging. Niels opende het pakje met de hesp in en haalde daar zorgvuldig een sneetje uit en legde dat tussen twee sneden brood in. Met een glimlach nam hij een hap en hield haar goed in het oog. Ze wist niet wat ze van plan was na dat ze had gegeten, maar hij zou het niet gaan laten gebeuren. Plus, stiekem vond hij het wel sexy dat ze wiebelde met haar wenkbrauwen, maar het was iets van hem. En alleen hij mocht het doen. Even wierp hij zijn blik op de helderblauwe hemel waar de grote gele/witte/oranje bol in stond om hen van licht te voorzien, maar ook van warmte en energie. Want zonder zon zouden ze er allemaal maar uitzien als zombies, alleszins in zijn eigen droomwereldje maar goed. Dat kon waarschijnlijk ook perfect zo zijn in deze wereld maar dat zou hij niet echt weten, ach zolang het niet gebeurde en hun zoon of dochter later niet zou opgroeien in een verduisterde wereld maakte het hem stiekem niet zo veel uit.

Pff. Ze trok een pruillipje. "Ik haat dingen niet weten.." Toch keek ze benieuwd naar de koelbox, en voelde hoe haar maag nog erger begon te rammelen toen ze dat overheerlijke eten zag. Het was genoeg, meer dan genoeg en glimlachend keek ze naar het eten, daarna naar Niels. "Meer hebben we alleszins niet nodig.." Ze hield van het liedje dat hij opzette; een liedje waar ze van smolt als ze het hoorde, waar ze kippenvelmomenten van kon krijgen. Ze wilde best een plakje vlees, maar toen Niels haar zei de choco niet te proberen, moest ze dat natuurlijk wél doen. Ze merkte meteen zijn reden op: hij had geen messen bij. Dus, nam ze het potje choco, een boterham en keek hem wat uitdagend aan. "Ik denk dat ik de choco ga proberen." Ze knipoogde lachend en wiebelde met haar vinger, om daar dan mee wat choco te nemen en op haar boterham te smeren. Haar moeder zou haar nu berispen op haar 'vuile' manieren, maar zij was hier niet en voor zover zij wist, was Niels alles behalve vies van haar. Ze keek naar haar vinger, die, ondanks het smeren, nog wat volhing, en grijnsde toen ze in een kleine impuls haar vinger plots over Niels' neus liet gaan. Een streepje choco op z'n neus en het meisje begon te lachen om het zicht, terwijl ze de choco van haar vinger aflikte. "Je ziet er lekker uit, liefje.." Mompelde ze tussen het lachen door, waarna ze een hap van haar boterham nam en hem met een ondeugende blik bleef aankijken terwijl ze verder at. Ze kon wel iets terug verwachten, maar zolang zij kon genieten van dit moment, maakte dat voor haar helemaal niets uit. Bovendien; hij zou haar toch nooit bij doen dus wat had ze te vrezen?

Ze ging de choco proberen. Nee, dat meende ze niet. Maar toen hij haar vinger er in zag verdwijnen en weer tevoorschijn komen wist hij ook meteen wat er zou gaan gebeuren zo meteen. De jongen nam nog een grote hap van zijn boterham waarna hij plots haar vinger langs zijn neus voelde gaan, en zo zat het bruine goedje natuurlijk op zijn neus. Waardoor hij stiekem indiaantje wou gaan spelen. Kort stak hij zijn tong uit waarna hij de choco pot in zijn handen nam en zijn vinger er eveneens in stopte en zo op zijn beide wangen drie strepen trok, op zijn voor hoofd ook een en dan nog een kleine op zijn kin. Maar nu het leukste van al, haar lekker gaan shminken met chocolade. 'Nu begrijp je natuurlijk dat jij het ook moet ondergaan.' De jongen keek haar ondeugend aan en nam nog wat van het goedje op zijn vinger en trok op haar wangen eveneens ook drie strepen en een horizontaal over haar neus trok. Met een grijnsje sloot hij de pot weer af waarna hij heel droog verder ging met eten, al viste hij ook een flesje water uit de koelbox voor hem. De laatste dagen dronk hij alleen nog maar water, met zo nu en dan eens een cola maar dat gebeurde maar weinig. Dit vond hij heel stiekem best wel leuk, even voelde hij zich weer een klein kind van vier a vijf jaar oud. Dit had hij op die leeftijd ook gedaan met zijn broer en later toen zijn zussen wat ouder waren ook met hun. Cowboy en indiaantje spelen was toen zijn favoriete spelletje geweest. Er was een glans in zijn ogen verschenen terwijl hij daar aan terugdacht. 'Stiekem is dit gewoon voorbereiding hoor, op wat ons over een paar jaar te wachten staat.' Sprak de jongen toen hij uiteindelijk uit zijn gedachten was geknapt en weer naar haar gezicht keek dat onder de strepen zat. Dit had hij gemist, het gek doen met Sophia. Iets wat ze altijd wel zouden doen volgens hem.

Meteen ging de jongen in de aanval, maar ze trok even grote ogen toen hij zich van gezicht leek te vergissen en zichzelf volkladde. Een indiaan, ofcourse, hààr indiaan. Ze grijnsde, blij dat het daarbij bleef, tot ze plots hoorde dat zij het ook moest ondergaan. En voor ze kon wegtrekken, stonden er strepen choco op haar gezicht. Ze grijnsde en schudde haar hoofd met een blik van 'zie ons hier nu zitten', waarna ze nog een hap van haar boterham nam. Een voorbereiding voor later? Ze stak het laatste stukje boterham in haar mond en keek hem lachend aan. Ze nam ook een watertje uit de box en nam er een slok van, terwijl ze terugdacht aan de schminkpartijtjes vroeger, met Toke nog, die dan niét met choco waren maar met échte schmink van de mama. Nog een voordeel aan choco? Choco was eetbaar. Ze grijnsde en kwam dichter naar hem toe om met een likje op zijn wang een deel van de strepen op zijn gezicht weg te eten. "Jummie, jij bent lekker", grijnsde ze liefjes, waarna ze zich in kleermakerszit zette en haar hand ophief, die loodrecht met het aardoppervlak houdens. "Haw.", sprak ze grijnzend, waarna ze haar keel schraapte en hem aankeek. "Ik, Sooph de Slimme Zwaluw; melden dat jij nog choco op jou gezicht hebben." Ze glimlachte liefjes en stak haar vinger uit om een beetje choco van z'n gezicht te proeven. Ze stak demonstratief haar vinger, met choco, naar hem uit, en proefde dan, waarna ze knikte. "De slimme Zwaluw vind je lekker."

Niels hield zijn hoofd even scheef toen ze hem er zeg maar een likje had over gegeven. Met een grimas keek hij haar aan toen ze een echte indiaan na deed. Je moest er maar mee kunnen lachen, en mensen die hen nu zouden zien zouden hen waarschijnlijk uitlachen maar dat kon hem niet schelen, hij had het leuk met haar en dat was het belangrijkste, toch? Niels trok een pruillip toen ze weer wat choco van zijn gezicht af haalde. Hm, hij verloor zijn strepen, iets wat hij niet leuk vond. 'Slimme Zwaluw is niet lief. Ze steelt de strepen van Sterke Beer.' Sprak hij nog met dat zelfde pruillipje tegen haar. Zachtjes boog hij naar haar toe. 'Jij zult nu hetzelfde lot als mij moeten ondergaan en ook jouw strepen verliezen.' Fluisterde hij in haar oor. Daarna bracht de jongen zijn lippen naar haar wang vaagde met zijn tong de drie strepen op haar wang wat meer weg. Daarna zette hij zich neer in kleermakerszit eveneens. Hij bracht zijn hand naar zijn borst en balde die daarna in een vuist. 'De straf die de gele bol me opdroeg is uitgevoerd. Nu zijn we weer gelijk.' Mompelde hij wat onverstaanbaar, het moest een soort dankwoordje voor stellen. Dat hoefde de Slimme Zwaluw niet te verstaan. Uiteindelijk kon Niels zijn lach niet meer inhouden. Waar ging dit toch heen? Al was hij blij dat ook zij het leuk vond want dan had hij zich dus niet belachelijk gemaakt tegenover haar. Ja, ergens zat er nog wel gedrag van vroeger in. Maar dat vond hij niet erg. Hij vond het zelfs leuk om nog zo speels te kunnen zijn nog.
[En toen moest ik naar bed. ]

Sterke Beer. Hm, zijn naamkeuze was perfect. Haar sterke knuffelbeer. "Slimme Zwaluw proeft alleen maar van Sterke Beer", probeerde ze zich er uit te praten, terwijl ze kort haar blik op zijn pruillipje liet vallen. Hij boog zich naar haar toe en ze vermoedde dat ze een kusje zou krijgen, waardoor ze niet zag aankomen dat hij ook haar strepen zou gaan stelen. Wat stom van haar. Hij likte de strepen wat meer van haar gezicht weg en nu was het meisje degene die een pruillipje trok. Het zicht van Niels die zijn dank getuigde aan de 'gele bol', deed haar lachen. Oké, zo ging het niet meer; dit was te grappig om aan te zien. "Kom hier, Knuffelbeer.", glimlachte ze terwijl ze een serviet nam en dichter bij hem kwam zitten. Voorzichtig nam ze zijn kin tussen duim en wijsvinger. Ze veegde zachtjes de choco van Niels' gezicht met het serviet, waarna ze haar hand liet zakken en hem even glimlachend diep in de ogen keek, waarna ze haar lippen de zijne vluchtig liet raken en dan weer, terwijl ze nog steeds dicht bij hem zat, haar flesje water nam, de dop opendraaide, en een slok nam. Ze schroefde de dop terug vast en zette het flesje weer weg, waarna ze het serviet dat ze gebruikt had voor Niels' gezicht opplooide en weglegde. "Zo is hij weer een propere jongen.", grijnsde ze alsof het haar zoon was, wiens gezicht ze had afgeveegd na een chocogevechtje. Achja, Niels was haar schatje, en haar schatje mocht goed verzorgd worden.
[sorry, ik was gisteren al verdwenen =D]

Sophia kwam dichter naar hem toe en veegde met een servet zijn strepen helemaal weg waardoor hij even droef naar haar keek. Nu had ze gelijk al zijn strepen gestolen, maar dat maakte hem dus nu weer die westerse zoon, dat maakte hem dan weer stiekem een cowboy. Stiekem had Niels zelf geen honger meer, het water vulde hem ook goed en zijn flesje was ondertussen nog maar half vol. 'Maar wie zegt dat ik een propere jongen wil zijn? Je hebt nu trouwens wel mijn ware aard ontdekt. Stiekem was ik gewoon binnen gedrongen in het indianendorp, heb ik me zo gedragen, om alleen maar bij mijn geliefde Zwaluw te zijn. Anders hadden we ooit samen kunnen zijn, omwille van onze cultuurkloof.' Niels had er al een heel verhaal rond gemaakt, iets wat alles stiekem nog grappiger maakte. De jongen legde een naast haar neer op het deken en de andere legde hij op haar heup, en duwde haar zo met zijn bovenlichaam naar beneden en drukte haar een zachte kus op haar lippen. 'Mijn missie is geslaagd, ik heb de Zwaluw eindelijk zo ver gekregen om van een Westerse zoon te gaan houden.' Mompelde hij nog zachtjes waarna hij zelf nog enkele strepen van haar weg nam om haar vervolgens een kus op haar lippen te drukken. De jongen rolde naast haar op het deken en grijnsde even liefjes naar haar toe waarna hij zijn blik op de hemel richtte en kort grijnsde. Waar hadden ze trouwens het idee van gehaald om tja als indiaantjes hier te gaan zitten? Juist door haar, zij was begonnen met choco te smeren over zijn gezicht alleen had hij het idee verder uitgedacht. Toke of Jonathan zou hun eerste levensjaar opgroeien bij zijn ouders hier, dan zouden ze er ook naar toe gaan nu hun werk voor school. Het zou allemaal wel goed gaan komen daar was hij zeker van. Stiekem zou hij het wel raar gaan vinden om zijn zoon Jonathan te gaan noemen, het zou hem gaan herinneren aan zijn broer, aan de goede dingen welliswaar. Maar toch was het raar. 'Trouwens de naam Toke, vanwaar komt die zo opeens?'

Zijn ware aard? Infiltreerde hij in het indianendorp om bij zijn geliefde Zwaluw te zijn? Het meisje glimlachte even en streek met haar duim over zijn wang. Hun cultuurkloof, was Niels' verhaal die over een onmogelijke liefde? Met een gecharmeerde grijns keek ze hem in de ogen, terwijl ze luisterde naar zijn woorden. Zachtjes duwde de jongen haar wat neer, zodat ze vanzelf zich liet liggen op de deken. Naast grappig vond ze zijn woorden eigenlijk ook vreselijk romantisch, waardoor ze een geweldig buikgevoel kreeg. Ze kreeg een kusje op haar lippen en ook het einde van het verhaal te horen. "And so the Indian fell in love with the Cowboy, her Cowboy.." Fluisterde ze zachtjes, na zijn kusje en glimlachte liefjes naar hem. Niels kwam naast haar liggen en zelf legde ze haar beide handen op haar onderbuik terwijl ze zijn blik volgde naar de hemel. Ze hield van Niels, onmetelijk geel. Haar hartslag versnelde aanzienlijk wanneer ze aan hem dacht, wanneer ze zijn stem hoorde en wanneer hij haar aanraakte. Het was de verrader van haar liefde voor hem; ontkennen kon ze niet en zou ze ook niet. Wat nadenkend, zocht ze zijn hand, die naast haar lag, en nam die vast, terwijl ze haar vingers in de zijne vlocht. Haar mondhoeken krulden onbewust iets naar boven; ze draaide zich op haar zij zodat ze met haar aangezicht naar hem toe lag, en kneep zachtjes in zijn hand. "Toke?", mompelde ze even toen ze zijn vraag hoorde. Ze dacht terug aan het meisje dat ze heel haar leven al kende, en een brede glimlach verscheen op haar gezicht. "Toke; een meisje dat ik al heel m'n leven ken.. Ze is geweldig. Als we in Spanje zijn, zal je haar zeker ontmoeten. Ze weet alles over me, we deelden bijna elk moment van ons leven samen. Ze zou zich vereerd voelen moesten we mogelijk onze dochter naar haar vernoemen." Sophia keek Niels aan en glimlachte; waarna ze zich naar hem toeboog en hem een kusje op de wang gaf. "Ik hou vreselijk veel van je, weet je.."

Niels grijnsde even. En zo werd de cowboy verliefd op de indiaan. Er verschenen kleine fonkelingen in zijn ogen. Sophia, het gene waar hij door vuur en vlam wou gaan. Ja, al zou hij nu toch nog verder gaan om haar veiligheid te bewaren, omwille van het kindje dat ze droeg van hem. De jongen voelde hoe ze zijn hand vast nam en hun vingers in elkaar vlocht. Hij kon niet zeggen dat hij niet van haar hield, zelfs al moesten er roddels komen die haar oren zou bereiken, zou ze toch weten dat het leugens ware. Hij was aan haar gebonden op eender welke manier, en tja vroeger was hij er eentje van elke dag iemand anders had, toch na het voorval met dat andere meisje, maar nu sinds Sophia in zijn leven was binnen gewandelt, was hij daarin veranderd, het was nu niet dat hij niet meer naar andere meiden keek. Maar als hij naar hen keek voelde hij niet meer de drang om hun tja zeg maar te leren kennen. Uiteindelijk toen ze in zijn hand kneep, keek hij haar aan en er verscheen meteen een zachte glimlach op zijn gezicht. 'Dus stiekem was ze gewoon je zusje dat je nooit gehad hebt?' Sprak hij met een glimlachje tegen haar. Een kus werd op zijn wang gedrukt door haar en zijn glimlach groeide meteen een aar centimeters. Zachtjes legde hij de hand die ze niet vast had op haar wang en streek daar zachtjes over. 'Ik kan je verzekeren dat mijn liefde voor jou even groot is.' Glimlachte hij zachtjes naar haar waarna hij haar nog een korte kus op haar lippen drukte en daarna zijn hand liet afdwalen tot op haar buik, daar liet hij het liggen terwijl hij haar nog steeds aan keek. Ergens verbaasde het hem dat ze nog niet door had gevraagd naar wat hij van zin was deze avond met haar. Maar dat vond hij eigenlijk best wel goed, want hij wist haar methodes wel een beetje om dingen uit hem te krijgen. Maar dit wou hij toch tot een verrassing behouden.

Dat kon je wel zeggen; Toke was haar 'zusje', Een brede glimlach verscheen op haar gezicht toen Niels dit eruit opmaakte, waarna ze knikte en haar schouders kort ophaalde. "Ik kan me geen enkele ruzie tussen ons herinneren. We delen op elk vlak dezelfde mening..Geen idee hoe dat komt.. Zelfs op het vlak van jongens.." Ze zweeg even en herhaalde het vorige deel van haar zin in haar hoofd. Toke was blond, knap, had mooie, chocoladebruine ogen en was zo aanzienlijk mooier dan haar, vond ze. Ook was ze altijd aardig, behulpzaam en grappig. Ze fronste even nadenkend en beet op haar lip. Als ze op dezelfde jongens vielen zat de kans erin dat Toke misschien een crush op Niels zou krijgen; maar stel je voor dat haar gevoelens voor hem identiek waren als de hare? Als dat al mogelijk was? Ze liet Niels' hand iets losser; en hoewel ze wist dat Niels van haar hield, Lieve Toke zou wel eens haar grootste concurrente kunnen worden. Het meisje keek weifelend naar Niels en zuchtte even. Ze voelde hoe niels haar een kusje gaf en zijn hand op haar buik liet liggen, terwijl ze in elkaars ogen keken. Twijfelachtig wendde ze haar blik af nog voor ze in zijn ogen kon verdrinken, waarna ze haar keel kort schraapte. "Or maybe you shouldn't meet her.." mompelde ze even en glimlachte ietwat twijfelachtig, terwijl ze de binnenkant van zijn handpalm met midden- en wijsvinger streelde. Haar gedachten waren ver van de verrassing die hij in petto had, af, meer waren ze bij de twee belangrijkste dingen in haar leven: Niels en hun groeiend wezentje in haar buik. Toke's potentiële liefde voor Niels spookte in haar hoofd rond en hield haar gedachten nu op een afstand van de 'verrassing'. Om haar twijfels te vergeten echter, boog ze zich wat naar hem toe en gaf hem gedurende enkele tellen een kusje op zijn lippen. Ze kroop naar hem toe en kwam dicht tegen hem aanliggen, zijn handpalm nog steeds rakelings strelend.

Zijn hand werd op een begeven moment wat losser gelaten door haar, waardoor hij zijn hoofd even schuin hield en haar zo aankeek. Wat was er mis? De jongen beet kort op zijn onderlip. Toen ze haar blik afwendde werd hij helemaal bezorgd om haar. Zachtjes kwam hij wat overeind en streek langs haar wang. 'Hé, what's wrong?' Sprak hij zachtjes tegen haar. Hij maakte zich zorgen over haar, en hij wist niet waarom, maar toch. De jongen wist dat er iets mis was met haar. De woorden die ze mompelde deden hem kort fronsen. Hij liet zich weer neer zakken op zijn rug en ademde even diep in. Was ze daar bang voor? Dat als hij Toke ontmoette, hij haar gewoon zou laten vallen? Nee, toch. Ze wist vast wel beter. Er werd plots een zachte kus op zijn lippen gedrukt die hem even liet lachen. Uiteindelijk voelde hij haar wat meer tegen zich aankruipen en nam hij haar ook iets beter vast en drukte een kus op haar hoofd. 'Hé, kom op. Je weet dat ik bij jou hoor, en daar kan geen vriendin van jou iets aan veranderen hoor.' Sprak hij sussend tegen haar waarna hij even glimlachte naar haar. Zachtjes sloot hij zijn hand weer om de hare, merendeels om het strelen gewoon te doen stoppen. Want de rillingen schoten al van in het begin door zijn lichaam heen, alleen had hij het weten verbergen. Uiteindelijk kwam hij wat recht zodat hij nu gewoon neerzat. Voorzichtig trok hij haar mee naar boven en gaf haar een knuffel. De jongen haalde de ring uit zijn zak en nam na haar te hebben losgelaten haar hand vast en deed de ring rond haar ring vinger en gaf haar vervolgens nog een kus op haar lippen. Een kus die hij enkele seconden liet duren en daarna weer afbrak door zijn lippen van de hare te scheiden. 'Jullie mogen dan wel dezelfde gedachten hebben over jongens, maar in deze jongens zijn gedachten zitten maar twee dingen. Jij en de baby. Niets meer of minder.'

Niels' legde zich weer neer na haar woorden en ietwat bezorgd keek ze hem aan; ze kreeg een kus op haar hoofd en glimlachte hierdoor onwillekeurig even, waarna ze luisterde naar zijn woorden. "I don't know, she's prettier, funnier, nicer than me.." Ze fronste even en hield op met strelen toen hij haar hand vastnam. Kort zuchtte ze zachtjes, tot ze zich naar boven voelde trekken en ze bijna als vanzelf meekwam. Ze kreeg een knuffel van Niels die haar steun gaf, en tegelijk opnieuw ene bevestiging dat hij bij haar zou blijven. Maar Toke kon heel overtuigend zijn en zo had ze al veel jongens kunnen misleiden. Sophia was er nooit kwaad om geweest, meerendeels omdat ze Toke veelal haar gang liet gaan. Zelfs als Sophia een jongen mee naar huis nam die ze leuk vond, slaagde Toke erin die voor haar te winnen. Maar het maakte haar niet uit. Die jongens betekenden niets voor haar, of niet genoeg om zich er zorgen om te maken. Maar Niels; hij was the one, hem verliezen zou haar zo zwaar toetakelen dat haar kans op leven erg irreëel zou zijn. Hij haalde de ring boven en deed die rond haar ringvinger, waardoor er een lachje op haar gezicht verscheen. Hij drukte haar een kus op de lippen die hij enkele hemelse seconden liet duren. God, dit wilde ze niet kwijt! Zijn volgende woorden deden haar zo rillen van charme dat haar onderlip wat trilde, enkel om zijn woorden. "Ik hou van je." Fluisterde ze zachtjes, waarna ze haar armen om zijn nek sloeg en hem met haar bovenlichaam naar beneden drukte. Met haar handen langs de weerszijden van zijn hoofd, waarna ze haar blik nadrukkelijk van zijn hoofd naar zijn bovenlijf liet gaan. Ze liet haar hand over zijn nek en hals gaan en boog zich wat meer naar hem toe. "Now, tell me what are your plans with me tonight, honey?"

Niels schudde zijn hoofd. 'Al mag ze honderd keer grappiger zijn als jouw. Voor mij ben jij de enigste, en moest ze iets proberen laat ik haar wel merken dat ik alleen van jouw ben, en daar moet ze maar mee leven.' Sprak hij rotsvast van zijn woorden. Ze moest eens een beter zelfbeeld van haar krijgen. Voor hem was zij het mooiste, liefste en leukste meisje op de gehele aardbol. Niels knipoogde naar haar en al heel snel voelde hij haar armen om hem heen slaan en werd hij weer naar beneden gedrukt door haar. Een grijnsje verscheen op zijn gezicht toen hij haar vraag hoorde. De zachte streling over zijn nek deed hem even zijn ogen sluiten. 'I told you, you're not gonna know it until tonight.' Sprak hij met een ondeugende grijns tegen haar waarna hij even langs haar wang streek en kort inademde. Nee, hij zou het niet uit zich laten krijgen door haar, anders was het geen verrassing meer volgens hem. 'I don't wanne spoil the suprise dear.' Glimlachte hij even waarna hij zachtjes langs haar nek streek. De ondeugende blik in zijn ogen bleef, iets wat er niet uit zou gaan tot vanavond eigenlijk. Nou, dan had ze maar mee de winkel in moeten gaan dan had ze er ook van geweten. Even haalde hij zijn hand door zijn haren, wou stiekem wel recht komen. Maar langs de andere kant wou hij gewoon blijven liggen zo bij haar. Hij lag goed, en dat kwam momenteel maar door een iemand en dat was Sophia. Plagend stak hij zijn tong uit naar haar. Stiekem vond hij het wel grappig, maar als zij een verrassing had voor hem zou hij heel waarschijnlijk het zelfde doen. Maar dan zou zij ook niets gaan lossen, ookal moest hij zijn charmes er in gooien.

Zijn woorden deden haar hartje even smelten, voor de miljoenste keer dat ze bij hem was. Hij klonk vastbesloten, en was dat ook, aangezien hij liegen tegen haar erg moeilijk vond; evenals zij dat bij hem vond. Toch besloot ze hoe dan ook Niels in het oog te houden, of tenminste Toke; ze wilde hem niet kwijt en zou proberen te laten zien dat ze veel beter was dan Toke; voor het eerst in haar leven voelde ze zich concurrentie van het meisje. Ze hing boven de jongen en wreef haar haren even naar achteren, zodat er geen haar in zijn gezicht zou gaan hangen. "Maarr ik wil het weten.." Ze toonde een pruillipje en trok haar wenkbrauwen even op. Hij streelde haar wang en ze fronste even en aanhoorde zijn woorden. "Maar.." Ze zuchtte. "Hooh. I don't like surprises.", loog ze; zodat het zou lijken dat ze het niet leuk vond en dat hij het maar beter zou vertellen aan haar. Maar eigenlijk vond ze het stiekem wel leuk dat hij een verrassing had voor haar; ze was ook razend benieuwd. Ze liet haar hoofd op zijn borst rusten en zuchtte nog even. "Hm, dan moet ik je maar gewoon zover krijgen dat je het me gaat zeggen.", fluisterde ze zachtjes, waarna ze met haar rechterhand naar zijn nek wandelde en de kraag van zijn shirt wat naar beneden trok. Ze gaf een kusje op het kuiltje tussen zijn sleutelbenen en verplaatste zich iets naar boven om hem om de halve centimeter een nieuw kusje te geven, zodat ze langzaam maar zeker over zijn nek naar boven, op zijn kin kwam. Haar andere hand, de linker dus, liet ze naar zijn onderbuik gaan. Ze liet die verdwijnen onder zijn shirt en streelde rakelings over zijn onderbuik. "U gotta tel me, sweety.." Sophia drukte een kusje vlak naast zijn mondhoek en probeerde ook op elk plekje van zijn kaaklijn een kusje te plaatsen. Zo hoopte ze hem te kunnen overtuigen; ze moést het te weten komen.

Niels streek over haar rug heen en grijnsde eventjes. Hier kon hij stiekem een hele avond blijven liggen, gewoon met haar in zijn armen. Dat was het geen wat hij het liefste had. Blijkbaar wou ze het toch erg hard weten, maar nee hij zou het haar niet gaan vertellen. Dat was gewoon niet eerlijk dan want dan kon hij haar gewoon niet meer verrassen, hoewel hij stiekem misschien dan nog harder zijn best ging doen. 'Maar ik wil ook niet dat je het weet. Want dan is de verrassing niet meer leuk.' Sprak hij zachtjes tegen haar. Voor even streek hij langs haar haren toen ze weer op zijn borst lag met haar hoofd. Niels sloot kort zijn ogen en voelde dat haar hand zachtjes naar boven kwam, naar de kraag van zijn shirt. Deze werd dan ook naar beneden getrokken door haar en al snel kreeg hij een kusje juist tussen zijn twee sleutelbenen. Hij sloot zijn ogen even en kreunde heel zachtjes. In zijn buik voelde hij weer kriebels opkomen. Er bleven kusjes komen en dat terwijl ze naar boven kwam, op zijn armen verschenen verscheidene bobbeltjes, dit was gewoon oneerlijk. Toen haar hand zijn onderbuik raakte haalde hij huiverend adem. Zachtjes kreunde de jonger haar naam hoewel hij zich nog probeerde te verzetten tegen haar handeling, maar stil aan raakte hij toch helemaal zeg maar van de wereld door de handelingen. Met zijn vingers trippelde de jongen over haar rug heen. 'Sophia.' Mompelde de jongen zo zacht dat het amper verstaanbaar was. De jongen ademde diep in en opende zijn ogen uiteindelijk. De kus op zijn mondhoek en de opeenvolgende op zijn kaaklijn drijfde hem helemaal gek. Het leek bijna alsof dit was zoals bij hun aller eerste ontmoeting, bij hun allereerste keer als een koppel. 'Je speelt oneerlijk.' Fluisterde hij zachtjes naar haar toe.

Pff; true that. De jongen wist dat de verrassing niet meer leuk zou zijn, moest ze het weten.. Maar toch, ze vond het leuk hem zo te 'kwellen'. Ze keek stiekem opzij en zag het kippenvel op zijn armen staan; dit was echt geweldig. Hij kreunde zachtjes, waardoor ze bevestiging kreeg dat ze goed bezig was, ze hoorde haar naam zachtjes toen ze zijn onderbuik aanraakte en genoot zelf zachtjes even toen hij over haar rug heen trippelde met zijn vingertoppen. Hij wilde zich nog verzetten, maar gaf het stilaan op; waarna ze haar naam even opnieuw hoorde en ze wat naar hem opkeek. Hij opende zijn ogen en zelf ging ze lekker door met haar handelingen. Speelde ze het oneerlijk? Haar lippen bleven enkele seconden langer plakken op zijn kaaklijn, waarna ze grijnsde en geniepig, zachtjes in zijn oorlel beet, als een 'final touch'. Ze kreunde zelf zachtjes, hief haar bovenlijf wat op en haalde toen haar schouders op. "Niet dan; maar dan wil ik wel niet te lang meer wachten op m'n verrassinkje." Ze keek hem liefjes aan en pruilde even, waarna ze zijn hand nam en er een kusje op gaf. "En lang kan jij ook niet meer wachten; want ik ga je niet meer gek maken tot dan." Ze grijnsde even en klom van hem af terwijl ze hem aankeek. Ze steunde op haar handen en ging voor hem hangen; zodat hij door haar kleedje een 'mooi uitzicht' kreeg en ze wiebelde even met haar wenkbrauwen, waarna ze weer rechter ging zitten en haar tong uitstak naar de jongen.

Niels hield zijn adem even in toen ze in zijn oorlel beet, de jongen balde zijn handen even tot vuisten om een volgende kreun toch weer tegen te houden. Uiteindelijk ging ze wat naar boven en hield hij kort zijn hoofd scheef en keek haar zo aan. Het was opgehouden, en dat was maar goed ook. Toen ze over de verrassing begon glimlachte hij even. Ze zou toch wel moeten wachten tot vanavond zonsondergang, want eerder zou hij er niet aan gaan beginnen. 'Toch zul je moeten wachten tot zonsondergang liefje.' Fluisterde hij zachtjes waarna hij zijn blik even over haar lichaam liet gaan toen ze van hem af kroop en even bleef hangen, dit deed ze gewoon om hem te kloten. 'Maar misschien hou ik het dan langer vol om het te verzwijgen.' Al betwijfelde hij dat wel maar goed. De jongen kwam even overeind en drukte een zachte kus op haar lippen. Niels twijfelde even over een locatie voor zijn verrassing. Maar misschien kon zij die beter gaan kiezen? 'Oh je mag trouwens zelf de locatie kiezen. Op het strand, of op de kamer?' De jongen keek haar met een grijns aan terwijl hij nog een boterham nam en die begon op te eten, gewoon zo. Te lui om er iets op te smeren stiekem. Dit vond hij zo geweldig, hij wist perfect wat ze straks zouden doen terwijl zij alleen nog maar wist dat ze ervan zou gaan genieten, en dat het oftewel op het strand of in de kamer was. Bij beide moest hij nog zorgen voor hoe het eruit zou gaan zien, maar hij had ook al instructies doorgegeven aan een vriendin hier voor de beide. De spullen stonden al bij haar thuis, alleen nog het plaatsen op de locatie en dan zouden ze er later op de dag heen kunnen gaan. Plus, het was goed weer vandaag; dat betekende dus vanavond dat ze een prachtig beeld hadden van op het strand of van op de kamer al moest je dan nog wel uit de raam gaan kijken maar goed.