Sawyer's kamer

Sawyer opende de deur tot haar kamer en gooide haar tas neer. Haar mobiel verscheen uit haar zak en ze sms'te Kenneth. "Ben in mijn kamer, kom je? xxS." Vervolgens rende ze naar de spiegel en bekeek zichzelf. Ze had net twee McNuggets naar binnen gewerkt, wat voor haar toch iets te veel was. Ze legde haar handen op haar buik. Nog drie of vier kilo eraf, dan moest het goed zijn. Haar huid was wat aan de bleke kant, al dacht ze het zelf. De wallen onder haar ogen waren goed zichtbaar. Ze had de laatste tijd wat slaap problemen gehad, maar ze was zeker dat dat wel goed kwam. Ze rende de badkamer in opzoek naar haar wegschaal. Makkelijk te vinden, hij zat naast het verminkte kraantje. Ze trok hem wat uit en ging er toen op staan. Haar vingers speelde wat in haar hand terwijl het ding haar gewicht berekende. Al gauw las ze het af. 39?! 39 kilo.. Ze keek er even ongelovig naar en jogde daarna naar de computer. Ze zette hem aan en deed haar T-shirt even uit. Ze tikte het wachtwoord in en opende toen haar internet. Het Google Chrome venster opende zich en ze tikte in google in "gratis BMI berekenen". Toen de site was geladen tikte ze haar lengte in. 1.55 meter - ja, ze was ontzettend klein - en 39 kilo. Haar BMI was 15.4. Ze bekeek de normering even. Minder dan 18 was ondergewicht? "Wat een onbetrouwbare site.." mompelde ze en gooide haar T-shirt over de stoel. Ze liep terug naar de weegschaal en weegde zichzelf opnieuw. Nog steeds 39 kilo. Als ze haar BH uitdeed, zou er dan wat afgaan? Maar was als Kenneth binnen kwam? Ze keek even naar de wc. Zou ze ...? Nee, nee. Dat was niet de oplossing. Straks ontwikkelde ze nog een eetstoornis. Ze wou enkel nog wat kilo's afvallen. Opnieuw liep ze de kamer binnen en keek in de spiegel. Ze zuchtte even. Wat kon ze eraan doen? Misschien beter om haar T-shirt aan te trekken en er niet meer naar te kijken? Nee.. Er moest iets te doen zijn.

[Me + Kenneth :3 Anders met toestemming <3]

Kenneth rekte zich even uit, de jongen had netgedaan met de training voor het voetbal, hij was gekleed in een zwarte jeansbroek die hij makkelijk aan kon trekken, en een gewoon zwart shirt met een rode print op. Kleren die hij wel altijd aanhad na hij van een training kwam, het zat lekker, het was niet te heet. Gewoon perfect voor hem eigenlijk. Kenneth voelde zijn mobiel trillen in zijn broekzak en viste die er met gemak uit, hij keek naar de afzender. Sawyer, een glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij haar naam zag. De jongen stuurde meteen terug dat hij er zo aan kwam. Vervolgens wandelde hij verder richting the living building, zijn zak had hij niet bij vandaag, merendeels omdat hij alles in zijn kluisje had liggen proppen. Zijn gedachten gleden naar Sawyer, hoewel hij haar maar een paar dagen niet gezien had miste hij haar wel, en daarom was hij deels zo blij dat ze de sms had gestuurd. De laatste dagen was hij bezig geweest met dingen voor de band, en ook voor de groep. Ach, hij was gewoon een bezig persoon. Kenneth wandelde rustig de trap op in het gebouw en ging zo naar de verdieping waar haar kamer op was, alleszins als hij nog wist waar ze sliep. De enigste keer dat hij haar bij haar kamer had gezien, was in het aller begin van dat hij hier zat, en dat was al wel een poos geleden. Bij een willekeurig nummer hield hij halt en keek even naar de toppen van zijn schoenen. Om maar lekker beleefd te zijn klopte hij op de deur, in de hoop dat het de kamer van Sawyer zou zijn waar hij was beland.

Sawyer keek weer even naar haar topje en pakte die op. Vervolgens liep ze naar haar klerenkast en zocht er even in. Ze vond daar een zwart T-shirtje met een pandabeer printje. Die trok ze vluchtig aan, trok haar BH weer goed en schudde haar haar even uit. Vervolgens liep ze terug naar de spiegel en poefte haar haar wat op. Perfect. Ze keek nog een keer in de spiegel en legde haar handen opnieuw op haar buik. Bijna dan.. Al gauw realiseerde ze dat ze iets mistte en pakte het zilvere ringetje en deed deze in haar neus. De deurbel ging en ze keek even op haar mobiel, om te kijken of dat een irritante buurman of vrouw was, of Kenneth. Al gauw las ze dat hij een paar minuten terug had gesms't dat hij eraan kwam. Oh. Ze keek nog een keer vluchtig in de spiegel en vroeg zich af of Kenneth haar nog wel goed zou vinden zo.
Was ze niet te breed voor hem? Hij kon zowat elk meisje krijgen dat hij wou en dan koos hij voor een papzak als zij? Ze zuchtte een keer en trommelde op haar buik - wat daarvan over was - en liep naar de deur. Ze opende deze en zoals verwacht, stond Kenneth daar. "Heey lieverd," zei ze met een kleine glimlach en drukte een vluchtige kus - die niet langer duurde dan een, misschien twee seconden - op zijn lippen. "Kom binnen." sprak ze hem toen toe met een wat bredere glimlach rond haar mond.

Kenneth glimlachte toen de deur geopend werd en Sawyer voor zijn neus stond. Een korte kus werd als begroeting op zijn lippen gedrukt. 'Heey.' Grijnsde hij vrolijk. Hij nam haar hand vast en trok haar zachtjes mee de kamer verder in en deed de deur achter zich toe. Even keek hij rond, de kamer was iets kleiner dan zijn eigen kamer en een stuk minder rommelig ook. Blijkbaar was zijn geslacht dan toch het rommeligst qua spullen. Zijn blik viel even op het nog openstaande blad op haar computer in het groot bovenaan zag hij Body Mass Index staan waardoor hij zijn wenkbrauw even optrok en haar vervolgens even los liet en nieuwschierig naar de computer liep, al snel viel zijn oog op het getal 15,4, hoorde je BMI normaal niet boven de 18 te zijn? 'Ik neem aan dat je je eigen BMI zat te berekenen? Ergens hoop ik wel dahet getal niet klopt wat ik daarop lees, want dan zou ik me zorgen gaan beginnen maken over je.' Sprak hij kalm waarna hij zich weer naar haar toedraaide en haar afwachtend aan keek. Voor hem maakte het niets uit of een meisje nu iets voller was dan andere, zolang je maar gelukkig was. Want trouwens, van die uitgemergelde meiden vond hij ook maar niets, daar knapte hij stiekem wel op af. Gewoon een meisje met een normaal gewicht was goed voor hem. Hij wandelde weernaar haar toe en legde zijn hand kort op haar wang en drukte vervolgens een kus op haar voorhoofd waar hij perfect bij kon. Eigenlijk vond hij het best schattig dat ze kleiner was als hem, ergens hoorde het gewoon zo. Want als een meisje groter was dan een jongen zou die jongen vaker worden uitgelachen, dus dit vond hij wel goed.

Kenneth pakte Sawyer's hand en trok haar haar kamer binnen. Een kleine glimlach sierde haar lippen terwijl ze haar handen op zijn heupen legde en zichzelf wat naar hem toe trok. Hij keek wat rond in haar kamer terwijl zij haar hoofd op zijn borst legde en een keer zuchtte. Ze liet hem los toen ze voelde dat hij wegliep en volgde hem toen. Kut! dacht ze nog, toen hij naar de computer liep. Gedachten sprongen door haar hoofd.
"Ik neem aan dat je je eigen BMI zat te berekenen? Ergens hoop ik wel dahet getal niet klopt wat ik daarop lees, want dan zou ik me zorgen gaan beginnen maken over je." sprak Kenneth toen kalm en hij draaide zich naar haar toe. Wat bedoelde hij daarmee? Ergens sprong het in haar gedachten op dat hij bedoelde dat haar Body Mass Index te hoog was en ze dus dik was, maar ze drukte die gedachten snel weg. Zo dom was Kenneth ook niet, al kon hij haar best iets te breed vinden.. Dat vond ze zelf immers ook, maar ze probeerde er niet aan te denken. "Nee," reageerde ze toen uiterst normaal, "ik maakte me zorgen om een vriendin, dus vandaar." Het was niet dat ze hem niet vertrouwde, maar ze had geen zin dat hij zich ermee ging bemoeien. En als hij iets zei van 'maar je weet toch dat je voor mij perfect bent?' of zo, dan was dat alleen omdat dat zijn taak was als vriendje. Als vriendje hoorde je te liegen zodat de ander zich beter voelde. Als vriendin ook, al was het wel zo dat ze niet veel anders kon wensen. Hij was wel echt perfect. Lang, gespierd, lief.. Hij was alles in een, voor haar dan. Ze had hem zo goed leren kennen na al die tijd. En eigenlijk was dat ook wel best fijn. "Ik heb je gemist," fluisterde ze.

Kenneth keek haar even nadenkend aan, bezorgd om een vriendin? Ach, hij zou het maar geloven, en als er toch iets mis was zou hij het wel merken toch? De jongen knikte uiteindelijk toch maar en legde vervolgens zijn beide hande op haar onderrug en glimlachte eventjes. 'Ik heb je ook gemist.' Reageerde hij op haar woorden waarna hij een van zijn handen gewoon op haar achterhoofd plaatste en zachtjes door haar haren streek. 'En vertel eens, wat heb je vandaag zoal gedaan?' Vroeg hij met een kleine grijns aan haar. Ergens moest hij nog gaan douchen, maar dan moest hij eerst weer helemaal naar zijn kamer en daar had hij nu niet echt zin in om eerlijk te zijn. En om hier te gaan douchen, ach hij wou nu gewoon bij haar zijn en haar in zijn armen houden. Al gauw begon hij met een van haar lokken haar te spelen, een favoriete bezigheid van hem eigenlijk. Aan haar frutselen, en als het niet het zijne was , dan deed hij het het liefst bij zijn vriendin. Wat nogal logisch was, want tenzij je kapper was kwam je dus niet aan een volslagen vreemde hun haar, toch? Dat zou volkomen gestoord overkomen, dan was hij net zo een psychopaat uit een of andere film die gewoon geobserdeerd was door haar van andere mensen. Even grinnikte hij, de gedachte alleen al zou hem dus letterlijk de creeps geven. Maar goed dat hij nog bij de iets normalere mensen hoorde. Alhoewel, normaal? Nee, dat kon voor hem ook al van de lijst worden gehaald eigenlijk. Dan behoorde hij dus bij de abnormale normale groep zeker? Of ging dat dan weer iets te ingewikkeld worden? Kort schudde hij zijn hoofd, waar dacht hij toch weer over na. Hij stond hier bij zijn vriendin en dan dacht hij na over de stomste dingen.

Sawyer voelde hoe Kenneth zijn handen op haar onderrug plaatste en glimlachte even kort. "Ik heb jou ook gemist." reageerde hij en streek een paar keer door haar haar. Gelukkig was het niet zo vettig, al kon ze ook wel een bad gebruiken. Nou ja, dan maar als Kenneth weg was. Ergens voelde ze zich nog helemaal warm als ze hoorde dat hij haar had gemist. "En vertel eens, wat heb je vandaag zoal gedaan?" vroeg Kenneth toen aan haar. Ze dacht even na terwijl ze in haar hoofd nog snel; haar dag wat herhaald. School, pauze, school, McDonalds, thuis, Kenneth. "Nou ja, gewoon.. school. Ben met Toby naar de MacDonalds geweest en toen kwam ik thuis. Zodat ik jou weer kon zien," zei ze toen rustig, "mijn leven is een en al spanning en sensatie." Ze grinnikte even kort en rustte haar handen luchtig op zijn buik. Ze keek ietsjes omhoog, naar Kenneth's donkere ogen. "En met jou? Hoe was jouw dag?" zei ze zachtjes terwijl ze hem aankeek.
Ze had niet gelogen omdat ze hem niet vertrouwde, maar meer omdat ze geen zin had dat hij zich zorgen ging maken. Ze wou alleen wat afslanken. Ze zou het niet zo ver laten komen dat je haar botten kon zien... Toch? Tja, voorlopig hoefde ze zich geen zorgen te maken om het feit dat ze te dun was. Ze was toch veel te dik.. ja ...? Ja. Ze besloot er verder niet over na te denken. Ze kon zich beter focussen op Kenneth.

Kenneth keek haar aan en glimlachte even. Toen ze over de Mac begon veranderde die glimlach in een grijns. De jongen waarmee ze gegaan was kende hij niet, maar hij besloot zich daar maar geen zorgen over te maken. Hijzelf had vandaag bijna alleen maar bezig geweest met trainen. Vandaag was de trainingsdag van het team, dat was om zes uur je bed uit, en dan tot vier uur half vijf vollenbak trainen voor de volgende wedstrijden. Daarom kon hij een douche gebruiken. 'Wel, mijn leven is niet veel beter ook. Vanochtend om zes uur heb ik me gehaast naar het voetbalveld, en daar bracht ik men hele dag door. Tot ongeveer een half uurtje geleden.' Ja, zo had zijn dag in elkaar gezeten. Eigenlijk was hij best wel moe, hoewel moe? Nee, dat was het niet. Even wreef hij over zijn voorhoofd. Hij zou het maar vragen, ze zou het toch wel merken dat hij begon te rieken. 'Ehm, zou ik hier misschien een douch mogen nemen, de douches voor het team waren buiten gebruik dus ik heb me nog niet echt kunnen douchen.' Sprak hij op een droge toon tegen haar, al klonk zijn stem toch wel iets zachter. Gewoon omdat hij het dom vond om te vragen als hij eerlijk mocht zijn. Even keek hij rond in de kamer en keek daarna naar een lok haar van hem die steeds verder over zijn ogen naar beneden viel. Kort zuchte hij en streek even langs haar heup en glimlacht zacht.

"Wel, mijn leven is niet veel beter ook. Vanochtend om zes uur heb ik me gehaast naar het voetbalveld, en daar bracht ik men hele dag door. Tot ongeveer een half uurtje geleden." sprak Kenneth. Een kleine glimlach verscheen rond haar mond. Een druk bezeten man, he? Dan kon ze maar beter zorgen dat hij tijd voor haar bleef vrijhouden. Ach, dat zou geen probleem vormen. Hopelijk. Ze had wel veel aan haar hoofd de laatste tijd.
Al gauw wekte Kenneth haar wat op. "Ehm, zou ik hier misschien een douche mogen nemen, de douches voor het team waren buiten gebruik dus ik heb me nog niet echt kunnen douchen." vroeg hij droogjes. Hij voelde zich er niet echt gemakkelijk bij, wat ze zich kon voorstellen. Ze had zijn shirt aan de onderkant wat in haar handen gevouwen en haar glimlach veranderde in een grijns.
"Vooruit," zei ze toen, "maar alleen als ik mee mag." Haar blik was lichtelijk speels en de grijns rond haar mond was iets breder geworden. Ze liet Kenneth's T-shirt los en trok hem een stap of drie mee, waarnaar ze twee handdoeken uit haar klerenkast pakte. Ze had er maar drie, dus het kwam toch mooi uit. Een donker blauwe had ze toen in haar hand en een paarse. Ze gooide de blauwe zijn kant op.

Kenneth keek haar met een grijnsje aan en voelde haar vingers de onderkant van zijn shirt wat bij elkaar vouwen. Lichtjes afwachtend keek hij haar aan, terwijl er door zijn hoofd wat dingen speelde die hij eigenlijk achter zich moest laten, dingen uit een ver verleden. Hoewel ver? Het was een paar jaar geleden maar ja, het was het verleden en daar hielt hij het maar bij. Toen ze toestemde trokken zijn mondhoeken omhoog. Haar volgende woorden deden hem even fronsen, hij nam met moeite een serieuzere houding aan en dacht even na. 'Nou als het zo zit kan ik evengoed naar mijn kamer gaan.' Klonk zijn stem op een vrij serieuze toon, al was er in zijn ogen niets meer dan plezier te lezen. Algauw volgde hij haar toen ze hem meetrok en ving hij de handdoek met gemak weer op. Kenneth kwam even dichter met zijn hoofd naar het hare toe. De jongen bracht zijn lippen tot vlak naast haar oor. 'I curtainy prefer you to come.' Sprak hij zacht en drukte vervolgens een kus in haar nek en grijnsde kort. Waarna hij dood gewoon naar de badkamer toeliep en zijn handdoek over de wc legde en draaide de warm water kraan al open. Het warme water begon al snel te stromen, met een grijns wandelde hij weer naar de badkamerdeur toe en ging tegen de deurlijst hangen. Met een speelse glimlach keek hij haar aan. Ergens wachtte hij af wat ze zou gaan doen nu, gewoon naar hem toe komen. Of koppig wezen? Ach, hij zou wel zien, hoe dan ook zouden ze samen in de douche belanden. Voor een moment plaatste hij zijn hand op zijn kin en zette zijn elleboog tegen de deur aan en steunde zo met zijn hoofd op de deur lijst.

"Nou als het zo zit kan ik evengoed naar mijn kamer gaan." sprak hij luchtig, maar zijn blik was Sawyer niet ontgaan. Voor een moment keek ze hem aan, maar dat was niet van lange duur. "Stommerd!" riep ze lachend terwijl ze hem - nog altijd lachend -wegduwde.
Nadat hij zijn handdoek had opgevangen, trok hij haar naar zich toe. Ze voelde zijn ademhaling bij haar oor en haar handen zaten tegen zijn buik aan. Zijn woorden deden haar glimlachend op haar lippen bijten, terwijl hij haar in haar nek kuste. Genietend ging haar hoofd wat naar achteren terwijl ze haar ogen sloot. Al gauw lieten de twee elkaar los en liep hij de badkamer binnen. Ze liep naar de computer en sloot het venster en deed de computer uit. Toen ze zich omdraaide stond Kenneth daar met een speelse glimlach rond zijn mond, tegen de deurpost aanleunend. "Ik kom al, ik kom al." zei ze lacherig en liep naar hem toe.
Ze vouwde zijn T-shirt opnieuw in haar handen. Nog geen drie seconden later proestte ze even lacherig. "Ik zou je T-shirt nu wel uittrekken, maar ik kan hem toch niet over je hoofd krijgen!" Ze kon nog maar net met haar handen bij zijn hoofd, laat staan dat ze er wat overheen kon trekken. Dan kon ze nog beter naar zijn broek grijpen, maar ergens was ze meer nieuwsgierig naar zijn buikspieren. Ze had vaak genoeg haar handen erop gerust en had wel gevoeld dat hij spiertjes had, maar ze had ze nog niet gezien. Inmiddels was ze daar wel aardig nieuwsgierig naar.
Ze had zelf een T-shirt aan, met daaronder een wit topje en haar beha. Haha, ze kon hem mooi plagen met haar laagjes!

Kenneth keek haar met een grijns aan, met zijn blik volgde hij haar naar het computer scherm. Even keek hij naar het raam en glimlachte, de zon was aan het ondergaan. Dat merkte je makkelijk aan de oranje kleur die binnen viel. Al gauw genoeg stond Sawyer bij hem, en toen ze bij hem was keek hij haar droog aan. Door het feit dat ze zijn shirt weer vast had, werden de zichtbare plooien weer helemaal glad gemaakt. Door haar opmerking moest hij lachen. Kort legde hij zijn hand op de hare, maar trok daarna zijn shirt uiteindelijk toch maar uit en gooide dat ergens in een hoek neer. 'Wel, dan help ik je toch wel.' Grijnsde hij even. Vervolgens legde hij zijn armen om haar heen en legde zijn handen op haar onderrug waarna hij begon te friemelen aan haar shirt. 'Hm, zo te zien had jij wel verwacht dat ik hier heen zou komen, om te douchen.' Sprak hij droogjes. Door dat hij aan het prullen was aan de onderkant van haar shirt had hij nog een tweede laag gevoeld, ze had dit stiekem allemaal gepland daar was hij zeker van. Even keek hij kort naar het linkerdeel van zijn borst, daar stond een vogel op getatoeëerd, maar jammer genoeg was de kleur aan het vergaan. En bij kleuren, daar had hij het geld momenteel niet voor. Kenneth keek haar recht aan en drukte een korte kus op haar lippen en glimlachte even. 'Ik hou van je.'Prevelde hij zachtt tegen haar lippen aan. De warme stoom die afkomstig was van het water deed inmiddels de spiegel aandampen en veroorzaakte kleine, onzichtbare, zweetdruppeltjes op zijn borst. Deze rolde na een tijd over zijn borst, één per één.

Kenneth zei dat hij wel zou helpen en trok zijn shirt uit. Zoals verwacht, verscheen daar precies wat ze wou zien. "Hm, zo te zien had jij wel verwacht dat ik hier heen zou komen, om te douchen." sprak Kenneth, nadat hij wat aan haar T-shirt had geprobeerd te frummelen. Ergens was ze wel nerveus. Wat als hij haar lichaam lelijk vond? Te dik? Het speelde voor haar wel op, maar ze kon niet meer terug krabbelen. Ze besloot het maar wat achter zich te laten. Kenneth had toch gezegd dat ze perfect was voor hem? Maar hij kon ook liegen.. Nee! Dit ga ik niet verpesten.
"Stiekem was het een enorm complot. Alleen om jou te irriteren," zei ze lacherig, met een speelse blik in haar ogen. Ze trok vluchtig haar T-shirt uit en vervolgens ook haar topje, tot er alleen een beha over was. Haar broek had ze nog wel aan, maar dat zou niet lang meer duren. Ze voelde even met een hand onder de douche, terwijl Kenneth haar nog vast had. Nog steeds niet echt warm. Het duurde altijd even voor het opwarmde, waar ze lichtelijk dankbaar voor was. "Ik hou van je," hoorde ze hem zachtjes zeggen, nadat hij een kus op haar lippen had geplant. "Ik nog meer van jou," fluisterde ze. Zoetsappig natuurlijk, maar het voelde goed. Ze had een warm gevoel in haar buik en haar lichaam tintelde. Dat die vier woorden iemand nog zo konden laten voelen. Haar handen zakte af naar zijn onderrug waar ze ze liet rusten. Het was al wat opgewarmd, dat was duidelijk. Dat wist ze namelijk omdat er condens op het kleine mini-raampje bovenaan de ruimte was en op de spiegel. "Volgens mij is het opgewarmd." sprak ze.

'Zo, een complot hé? Hm. Ik zou degene die dit complot heeft bedacht wel eens graag willen spreken. Dan zeg ik dat ik het niet leuk vind, en dat ze dat niet meer mag doen. Anders eet ik haar op.' Sprak hij lachend tegen haar en werd even kort afgeleid van haar gezicht toen ze zowel haar shirt als haar topje uit trok. En aangezien hij toch een jongen bleef, liet hij zijn blik even langs haar lichaam gaan en terwijl hij dat deed verscheen er onbewust een glimlach op zijn gezicht. Ze was prachtig zoals ze was, al wist hij dat stiekem al wel, maar het was altijd leuk om echt te zien dat het waar was natuurlijk. Even streek hij met zijn vinger over haar ruggengraat terwijl ze sprak over het water. Met een grimas keek hij haar aan en drukte haar vervolgens enkele kusjes in haar nek en liet zijn hoofd kort tegen het hare liggen en ademde even diep. 'Nou, dan denk ik dat we er beter in gaan. Tenzij je liever nog blijft staan.' Sprak hij zacht tegen haar en tilde vervolgens zijn hoofd weer weg van het hare en liet zijn handen wat dwalen langs de rand van haar broek en uiteindelijk liet hij deze rusten vanvoor en ademde even diep in. Zachtjes streek hij met zijn duim over haar onderbuik. 'Nu hoor ik te zeggen dat ik meer van jou hou. Maar ik ga het niet zeggen, omdat we praktisch hetzelfde voor elkaar voelen denk ik.' Momelde hij compleet nutteloos tegen haar. Die informatie deed er niet toe, dat was waar maar hij wou het toch gewoon zeggen.

"Ik zal doorgeven dat ze het nooit meer moet doen.. Al is ze wel heel koppig, dus reken er maar niet op," een lichte grimas speelde op haar gezicht terwijl haar vingers wat over zijn onderrug masseerde. Een rilling van plezier ging over haar ruggengraat toen hij erover streek. Ze voelde hoe zijn hoofd dichterbij kwam en sloot haar ogen even. Hij sprak over dat ze beter de douche in konden gaan, tenzij ze liever bleef staan. Ze ademde even een paar keer in en uit en keek hem toen kort aan. Haar ogen keken recht in de zijne en haar mond was ietsjes open.
"Vooruit dan. Ik zal je niet langer plagen." een lichte glimlach verscheen toen toch terwijl hij zijn hoofd wegtrok. Al gauw reageerde hij op haar 'ik nog meer van jou'. Ze trok even kort een pruillip. "Nou, dat is juist het leuke eraan," fluisterde ze, maar al gauw liet ze een glimlach rond haar mond toveren. Speels liet ze haar vingers net in de rand van zijn broek glijden, voordat ze zich richtte op het uittrekken ervan.

---

"Zo is het wel goed," zei ze, terwijl ze de douche uitdeed. Ze stapte naar buiten en pakte de handdoek. Die wikkelde ze om haar lijf en deed daarna een kleinere handdoek in haar haar. "Reken maar dat we dat vaker gaan doen.." zei ze. In de douche was het wel duidelijk geweest dat ze had genoten en ze betwijfelde niet dat Kenneth dat niet door had gehad. Ze was vergeten hoe goed zoiets voelde.

'Nou, ik kan ook koppig zijn hoor.' Grijnsde hij zachtjes en wiebelde kort met zijn wenkbrauwen. Even sloot hij zijn ogen en genoot gewoon van het moment, en van haar aanrakingen. Kenneth was blij dat zij twee eindelijk de stap hadden gezet tot een koppel vormen, al voelde hij zich schuldig om Savannah, maar ergens had zij hem geholpen. Want zonder haar stond hij hier waarschijnlijk niet. De pruillip die ze kort trok deed hem even grijnzen. 'Goed, dan hou ik meer van jou.' Mompelde hij nog zachtjes. Toen hij merkte wat ze deed voelde hij een rilling door zijn lichaam trekken. De jongen wou nog wat terug doen, maar voor hij het wist stonden beide al in de douche.

--

Kenneth keek haar aan met een big smile op zijn gezicht. Hij nam zijn handdoek en sloeg deze om zijn middel en wandelde tot achter haar. De jongen sloeg zijn armen om haar heen en drukte een zachte kus op haar schouder. 'Daar stem ik natuurlijk mee toe. Ik zal na elke dagtraining naar hier komen speciaal voor jou.' Grijnsde hij eventjes en sloot kort zijn ogen. Zijn haren lagen plat tegen zijn hoofd, maar eer deze droog zouden zijn lagen ze weer net zoals hier voor. Voordeel van zijn haar wel. Dit was veel beter dan gewoon in de douche staan vechten met de jongens van de ploeg, dus hier zou hij als het goed uitkwam voor Sawyer wel meer gebruik van gaan maken.

"Daar stem ik natuurlijk mee toe. Ik zal na elke dagtraining naar hier komen speciaal voor jou." sprak Kenneth vervolgens. Sawyer keek hem even aan. "Ho! Ho! Ik ben geen slet he?" riep ze 'beledigd', maar al gauw verscheen er een grijns rond haar mond. Die verraderlijke grijns ook. Al gauw voelde ze een paar armen om haar heen. Kenneth stond tegen haar rug aangedrukt en kuste haar op haar schouder. Ze draaide zich om en sloeg haar armen om zijn middel. Ze ging op de puntjes van haar tenen staan en zoende hem voor ongeveer tien seconden lang, voordat ze haar lippen van hem haalde. Ze deed een stap of twee naar achter voordat ze zich al lopend omdraaide naar haar kamer om vervolgens naar haar kleren kast te lopen. Ze pakte een zwart t-shirt met cassette band print erop uit de kast, samen met haar blauwe dinosaur vest. Ze liet haar handdoek vallen en haalde de handdoek uit haar haar. Ze trok beide aan en pakte vervolgens een onderbroek en een paar jeans. Die trok ze ook aan en kwam erachter dat hij iets te groot was. He, normaal paste die jeans altijd.. En haar vriendinnen paste er niet eens in. Ergens gaf het haar een goed gevoel, al had ze ook het idee dat als die broek te klein was, bijna alles te klein zou zijn. Hmm, kwam wel goed.

Even hield hij zijn hoofd schuin toen ze sprak over het slet zijn. 'Wel, volgens mij ben je geen slet als alleen ik het ben die hier soms eens verschijnt. Tenzij je de andere jongens van het team ook meeneemt naar hier, maar dat lijkt me niet echt iets voor hen, of voor jou.' Sprak hij droogjes tegen haar. De grijns op haar gezicht zag hij eigenlijk wel best graag, alles was natuurlijk beter dan een Sawyer in tranen of wat dan ook. Dat wou hij niet meemaken, nooit meer. Eens ze zich had omgedraaid en zichzelf wat omhoog duwde raakte hun lippen elkaar voor een tiental seconden, hij beantwoorde die dan ook. Toen ze echter weer naar achter ging, liet de jongen een zachte afkeurende kreun horen. Dat vond hij niet leuk! Toen ze weg was trok hij zijn boxer en zijn broek weer aan, en nauurlijk ook zijn schoenen. De jongen keek zoekend om zich heen maar zijn shirt was spoorloos verdwenen. Huh? Hij had het toch hier neer gegooid? Kort schudde hij zijn haren uit zijn ogen en dacht diep na. Maar toch zag hij het niet liggen. Met een licht verwarde blik wandelde hij uit de badkamer en keek naar Sawyer. Die outfit zag er best wel schattig uit, maar dat was dan ook meer omdat zij hem droeg. 'Weetje, mijn shirt is verdwenen, hoort dat ook bij je complot ofzo?' Grijnsde hij droog tegen haar terwijl hij zich neerzette op haar bed en haar met een glimlach aan keek. Even wreef hij over zijn voorhoofd en liet zijn hoofd even naar achteren hangen. Hij was moe, maar weg gaan wou hij vandaag nog niet. Nee, hij wou gewoon nog een tijdje bij haar zijn.

Kenneth kwam binnen toen Sawyer net haar vest open deed, zodat haar T-shirt nog zichtbaar was. Ze had zich dan ook omgedraaid en hoorde hoe hij op haar bed plofte. "Weet je, mijn shirt is verdwenen. Hoort dat ook bij je complot of zo?" grijnsde hij wat droogjes naar haar. Een lichte glimlach speelde om haar gezicht terwijl ze naast hem plofte. Ze bekeek hem even en haar glimlach werd iets breder. "Geen deel van mijn complot.. Maar wie het ook gedaan heeft, die krijgt een beloning." grinnikte ze even en legde haar hand op zijn bovenbeen, om hem vervolgens weer te zoenen.
Ze had in die maanden dat ze op Monica High had gezeten nooit een echt vriendje gehad, omdat ze er gewoon niet aan toe kwam. Ze was wat meer verlegen geweest dan dat ze nu was, dan dat ze op haar oude school was. Onlangs was dat pas een beetje geopend. En daardoor was ze vergeten hoe fijn het was om iemand te hebben. Vooral omdat ze altijd al een soort zwakte voor hem had. Des de beter eigenlijk.
Haar lippen maakte zich even los en ze keek hem aan. Ze liet zich achterover vallen op het bed. Zouden ze dan maar voor Kenneth's shirt moeten zoeken? Het hing wel in haar gedachten, maar ergens vond ze het onnodig. Zo vond ze het zelfs nog beter. Met een hand vouwde ze een paar bruine haren achter haar oor zodat haar zilveren hoepel oorbellen zichtbaar werden. "Moeten we je shirt dan maar gaan zoeken?"

Kenneth fronste even, zij had het meegenomen daar was hij zeker van. Wie zou het anders gedaan hebben? Toen ze zich naast hem neer had gezet draaide hij zich met zijn bovenlichaam naar haar toe en voelde haar zachte lippen vervolgens weer op de zijne komen, dat terwijl haar hand op zijn been die plek liet warm worden. Kenneth keek haar aan en grijnsde even. Ergens wou hij dat hij in de toekomst kon kijken, gewoon om te weten of hij en Sawyer later nog samen zouden zijn. Ze hadden al een lange poos gevoelens voor elkaar, dus ergens zat die kans er wel in. Maar het lot zou het hen uiteindelijk gaan vertellen. De jongen legde zijn nog warme hand op haar wang en streek daar achtjes over met zijn vinger tot ze los liet en zich liet neervallen op het bed. Echt veel kon het hem niet schelen dat hij zijn shirt niet aan had, omdat het toch alleen maar zorgde voor meer warmte. Met zijn bovenlichaam ging hij over haar hangen en haalde even zijn schouders op. 'Maakt niet uit hoor, het is maar een shirt. Ooit komt het wel eens boven water toch?' Even voelde hij zijn mobiel trillen in zijn broekzak maar liet dat nu maar eventjes. Er was een speelse glimlach verschenen op Kenneth's gezicht, het kwam door haar welliswaar maar het was grappig om hem zo te zien. 'Stiekem heb je het verstopt. Tenzij er dus een of andere persoon in de badkamer is geweest toen wij in de douche waren. Zo'n stiekeme stalkster ofzo.' Grijnsde hij plezierig. Eigenlijk zou hij het wel grappig vinden, al moest het dan geen psychopatische stalkster zijn. Dan zou het woord obsessed wat op zijn knokels stond echter beter passen voor diegene. Obsessed by Kenneth! Een spontane rilling liep over zijn rug.

Sawyer wist niet waar Kenneth zijn shirt gebleven was. Maar hij keek haar aan van ‘ik-weet-heus-wel-dat-jij-hem-hebt’. Ze keek even terug en drukte een kus tegen zijn wang. “Al sla je me dood, ik weet het niet,” fluisterde ze. Hij leunde naar haar toe en ze trok hem aan zijn schouders naar achteren. Ze lag met haar rug op het bed en hij daarboven op. Ze trok zichzelf – ja, ze hield zijn schouders nog vast – naar hem toe en drukte haar lippen op de van hem. Ze sloot haar ogen genietend en hing haar armen om zijn schouderbladen. Ze had zijn onderlip tussen haar boven- en onderlip vast waardoor – elke keer als ze opnieuw haar lippen tegen die van hem plaatste – er een smakkend geluid klonk.
“Maakt niet uit, het is maar een shirt,” sprak hij zachtjes. “Ooit moet het eens boven water komen.” Een lichte glimlach sierde haar lippen terwijl ze deze nog een keer tegen die van hem aandrukte. Haar lippen lieten los en haar handen verplaatste zich naar zijn borst.
“Een stiekeme stalker? Oeh... ladieda.” Die ‘ladieda’ kwam er nogal zangerig uit terwijl ze haar handen over zijn borst en zijn buik liet glijden. “Maar dan zou ik haar… of hem… wel moeten uitroeien. Want alleen ik mag je stalken.” Ze drukte nog een zoen op zijn lippen en liet zich vervolgens opnieuw op het bed vallen. Tja, het was maar vijf centimeter, want ze lag al op het bed.. Maar alsnog. Ze legde haar hand op de van Kenneth en sloot haar ogen voor een moment. Een heerlijk moment. Eentje waarvan ze wou dat die voor altijd duurde. Maar ja, zulke momenten had ze in de douche ook al gehad. Ze wou dat de tijd niet zo vloog als ze Kenneth aan haar zij had. De minuten leken seconden en de uren leken minuten. En binnen de kortste keren moest hij weer naar zijn kamer. Nee… Nee. Dat wou ze helemaal niet. Ze wou dat hij bleef. Waarom kon ze hem niet als kamergenoot hebben? Waarom moest hij nou weer bij die… die… Ze wist eigenlijk niet wie zijn kamergenoot was. Hopelijk was het wel een man. “Wie is je kamergenoot eigenlijk?”

'Jou dood slaan zou me duurder te staan komen dan wat dan ook.' Mompelde hij zachtjes. De jongen werd iets naar beneden getrokken door haar, maar uiteindelijk hield hij zichzelf nog best goed overeind zodat hij niet meteen op haar zou vallen of wat dan ook. Een warm gevoel werd losgemaakt toen ze haar lippen op de zijn had geplaatst, zacht streek hij over haar wang en sloot zijn ogen voor nekele momenten. Zijn lip werd door haar vast gehouden, en stiekem vond hij het best wel gezellig zo op deze manier. Een laatste kus werd er op zijn lippen gedrukt, waarna hij haar handen van zijn schouderbladen naar zijn buik voelde gaan waardoor zijn mondhoeken zich even omhoog krulde. Blijkbaar vond zij het van die stiekeme stalker wel grappig aan haar reactie te zien, ergens wel grappig. Dan begon ze over het feit dat zij hem alleen mocht stalken, hm, dat was wel weer waar. Na dat ze zich liet neervallen drukte hij een kus op haar lippen en grijnsde vervolgens. 'Hm, stiekem heb je wel gelijk. Maar toch, die stalker is hier dus wel binnen geweest weet je wel.' Mompelde hij kort. En met hier bedoelde hij merendeels de badkamer. Even liet hij zijn blik rond gaan over de kamer. Zijn kamer was groter, maar dat kwam door het feit dat hij nog altijd op een tweepersoonskamer lag, welliswaar met een afbeelding op de muur van zijn vuist maar ja. Dat was nog in de tijd van Emilie geweest, net na het valentijnsfeest dat hij zo kwaad was geweest. Een vraag deed hem meteen weer uit zijn gedachten komen. Even hield hij zijn hoofd schuin, alsof hij haar niet verstaan had. Maar dat had hij dus wel. 'Mijn kamergenoot? Wel, sinds mijn break up met Emilie lig ik eigenlijk nog alleen op de kamer. Al is het wel vrij dom, want ik lig dus in mijn eentje op een tweepersoonskamer.' Kenneth liet zich voorzichtig neerzakken en legde zijn hoofd vervolgens neer op haar schouder en luisterde naar haar regelmatige ademhaling.

“Jouw dood slaan zou me duurder te staan komen dan wat dan ook,” mompelde Kenneth zachtjes. Ze keek hem voor een moment aan. Ze kuste hem een keer op zijn neus voordat ze zich opnieuw op het bed liet vallen. Ze sloot voor enkele seconden haar ogen. Opnieuw mompelde Kenneth iets, dit keer over die stiekeme stalker. Hij sprak dat die dus haar kamer binnen was geweest en Sawyer keek hem even aan alsof ze een trauma had. “Ja, nu durf ik dus niet meer te slapen. Lekker vriendje ben jij,” mompelde ze. Een lichte glimlach speelde op haar lippen terwijl ze hem nog een keer zoende en zich voor de derde keer achterover liet vallen.
“Mijn kamergenoot? Wel, sinds mijn break up met Emilie lig ik eigenlijk nog alleen op de kamer. Al is het wel vrij dom, want ik lig dus in mijn eentje op een tweepersoonskamer,” sprak Kenneth toen. Het was een opluchting voor haar. Hij legde zich naast haar neer en liet zijn hoofd op haar schouder zakken. Opnieuw sloot ze haar ogen en vouwde haar hand in het zijne. Na enkele seconden draaide ze zich naar hem toe en vouwde haar arm om zijn lichaam heen. “Ik ben echt dol op jou, weet je dat?” zei ze terwijl ze hem aankeek. Haar haar viel wat voor haar gezicht terwijl ze hem met een kleine glimlach – maar alsnog een serieuze blik – aankeek. Haar vingers speelde wat rond zijn huid, aangezien ze zijn T-shirt niet hadden gezocht. Laat staan dat ze hem vonden. Al ging dat moeilijk als je niet zocht. Haar hand masseerde zijn zij een beetje. Ze knipperde een paar keer terwijl er enkele zoetsappige zinnetjes door haar hoofd tolde. Haar ademhaling was regelmatig aangezien ze zich vrij op haar gemak voelde. “Echt…” fluisterde ze.

Kenneth trok een korte pruillip toen ze zei dat ze niet meer kon slapen. 'I can be your hero baby.' Fluisterde hij vlak naast haar oor waarna hij haar een kus op de wang gaf en even grijnsde. Hun handen nestelde zich voor enkele momenten in elkaar waarna ook hij kort zijn ogen sloot en gewoon even alles liet rusten voor een moment. Na een tijd voelde hij haar arm om zijn lichaam heen krullen en opende hij zijn ogen weer. Met een glimlach luisterde hij naar haar woorden. Ze was lief, ergens wel veel te lief, maar het maakte niet uit. Hij hield van haar en verder ging het niet. De jongen verplaatste zijn hand naar haar wang en streek daar zachtjes langs met zijn vingers. Kenneth begon te genieten toen ze hem aan het masseren was. Tevreden liet hij een zachte kreun horen. 'Das lief, maar stiekem ben jij degene die mij helemaal gek maakt.' Grijnsde hij even waarna hij zijn hoofd even dichter bij het hare bracht en haar even een kus op haar lippen gaf. Kenneth nam een van haar haarlokken tussen zijn vingers, en begon daar heel droogjes met te spelen. Kort snoof hij, hij moest zometeen weer naar zijn kamer, al had hij daar niet veel zin in. Dan zat hij weer alleen op zijn kamer en ging hij waarschijnlijk jammen. Niet dat het erg was voor hem dat jammen, maar dan gingen zijn buren weer eens klagen van geluidsoverlast en daar had hij niet veel zin in eigenlijk. 'Ik wil niet meer weg bij je, nooit meer.' Fluisterde hij zachtjes terwijl hij haar weer aan keek en even glimlachte. Bij die woorden schoten oude beelden hem te binnen van hem en een gewone vriendin die bij hem in de bende had gezeten. Het zelfde meisje dat door zijn toedoen dood was. Die had hem voor dat ze naar de plaats gingen waar zij tot haar einde kwam, een knuffel gegeven en hem diezelfde woorden gezegd. Een rilling trok door zijn lichaam heen en even verstrakte zijn lichaam even. De jongen kwam overeind en draaide zich met zijn rug naar haar waarna hij even naar de grond staarde en door zijn ogen wreef. Waarom net nu? Waarom moest hij daar nu aan denken?

“Nou, das mooi. Want die kan ik altijd gebruiken.” Sprak ze zachtjes terwijl ze haar hoofd tegen de zijne aanlegde. Het mooie aan zo’n bed was, dat ze gewoon omhoog kon kruipen. Dus de lengte zat haar niet in de weg. Haar voorhoofd was tegen de zijne gedrukt en haar neus duwde tegen die van hem. Het leek net of hij nog maar een oog had.
Ze keek hem diep in de ogen – nou ja, ogen… oog dan maar – aan. “Ik heb maar geluk gehad met jou.” Ze sloot haar ogen voor een moment en hoorde hem nog zeggen dat hij nooit meer weg wou. Zo voelde het voor haar ook, het was fijn om hem eindelijk voor zichzelf te houden. Na al die tijd waren ze eindelijk samen, al voelde ze zich ergens wel schuldig. Schuldig tegenover die vriendin waar hij maar een paar dagen mee had. Ze had het gevoel dat het haar schuld was dat het uit was, maar Kenneth had nooit gezegd dat het kwam door haar. Kenneth zakte weg en Sawyer opende haar ogen. Ze keek hem voor een moment aan. Hij zat op de rand van het bed, zo’n typische ‘ik-word-depressief’ houding. Ze zat op, nu op haar knieën. Ze kniede zichzelf zijn kant op – soort van lopen, maar dan op je knieën – en legde haar armen over zijn schouders. Haar oksels lagen op zijn schouders en haar armen net boven zijn buik, terwijl haar buik tegen zijn rug aandrukte. “Kenny…” sprak ze op zeur stem. Het was zo’n lange, uitgerekte uitspraak waardoor je merkte dat ze klaagde. “Als we zoetsappig en soap-serie achtig elkaar lieve woordjes toefluisteren, hoor je je niet depressief weg te trekken. En als je dat toch doet, doe het dan als ik wat verkeerd zeg. Ik had nog geen eens geantwoord.” Ze legde haar gezicht in zijn achterhoofd, tussen zijn haren. Ze ademde zachtjes door haar mond, waardoor enkele haartjes op zijn hoofd bewogen. Ze gooide zichzelf over het bed, naast hem neer en kroop toen op zijn schoot. Ze legde haar handen weer op zijn schouders en haar benen net van het bed af. Een lichte kus werd op zijn wang geplaatst waarna ze hem weer aankeek. Ze had meteen spijt van haar sarcasme. Er was iets mis, dat was wel duidelijk. “Lieve mochaschnietzel,” sprak ze zachtjes, maar met een kleine grijns om haar mond. Hoe kon je zo’n woord ook zonder op zijn minst een grijns rond je mond ook uitspreken? “Wat is er?”