Waiting for something fun to happen

Brooklyn plofte neer op een van de stoelen op het terras. Een lekker lentezonnetje verwarmde haar gezicht, terwijl ze de vele tassen van het shoppen naast zich neer zette. Haar handtas zette ze in de andere stoel neer, waardoor er nog 1 aan de tafel overbleef die nog vrij was. Alhoewel de weg erheen een beetje moeilijk was vanwege haar tassen die het pad een beetje blokkeerde. Ach, niet haar probleem. Zij kon eruit als ze wilde. Een nogal klungelig was ondertussen naar haar tafel komen lopen om waarschijnlijk de bestelling op te nemen. Met opgetrokken wenkbrauw keek ze hoe het meisje met een moeilijk gezicht over haar tassen heen stapte. 'Als je er ook maar een omstoot mag jij nieuwe spullen gaan betalen' zei ze, toen het meisje een kort tikje tegen een van haar tassen met kleding gaf. Onmiddellijk kleurde het meisje rood en keek naar de grond, terwijl ze haar notitieblokje uit haar schort haalde. "Wat zou u graag willen hebben?" vroeg het kind onzeker. Bijna had Brook willen zeggen dat ze haar niet kon verstaan, maar ze was bang dat ze dan misschien niet bediend zou worden of zo. Dat had ze een keer eerder gehad, heel erg onnozel. Die baas had het ook meteen geweten, want vrijwel meteen had hij vrijwel geen klanten meer. En heb je geen klanten in New York, dan ga je down.
'Een aardbeien milkshake, graag' zei ze, terwijl ze haar benen over elkaar deed. "Ik weet niet of we dat nog hebben" zei het meisje zacht. 'Voor mijn part ga je die aardbeien zelf nog even ergens plukken, schat. Zolang ik mijn milkshake maar krijg'. Het meisje werd opnieuw rood en liep zo snel mogelijk weg. Een geamuseerde glimlach speelde rond Brooks lippen, terwijl ze haar handtas op haar schoot zetten. Ze rommelde even en vond toen haar zonnebril. Dat ding was haar zo wat heilig. Ze had er een hekel aan als ze tegen de zon in moest staren, aangezien het hier vrijwel altijd zonnig was in Santa Monica. Daarbij kon je ook gewoon lekker onopvallend jongens spotten. Iets wat ze echt al eeuwen niet meer had gedaan, alleen omdat ze zich zo op leren had gefocust. Hoe gek was ze geweest? Ze had kunnen weten dat haar vader zich toch niet aan zijn belofte zou houden. Het duurde nog wel even voor ze terug kon naar New York, dus ze kon er maar beter het best van maken zolang ze hier was. Dus waarom niet weer haar oude gewoontes en sport oppakken. Ze had zich opnieuw ingeschreven voor Cheerleaden en de jongensjacht was weer zo'n beetje geopend. Haar vader had niks meer te zeggen, alleen wist hij dat nog niet. Grijnzend zette ze haar zonnebril op en liet haar blik rondgaan. Het was best druk, maar echte lekkere jongens liepen er toch niet tussen. Wel zag ze een paar mensen waar ze best wel van moest lachen, waaronder een brede man met een veel te strak t-shirt. Ze moest echt weer eens vriendinnen gaan opzoeken waarmee ze kon roddelen. De reden dat ze zich bij de vereniging Too Damned had gevoegt. Nou ja, vereniging. Het was nu niet bepaald de studentenvereniging die samen ging studeren naar haar idee. Precies goed. En naar wat ze had gehoord was de leidster ook geen typ om over zich heen te laten lopen. Ze moest wel eerst iets van een test doen. Nou ja, dat ging ze toch wel zo halen had ze het gevoel. Het meisje kwam terug met het dienblad, met daarop een groot glas. 'Het werd tijd' mompelde ze, net niet hard genoeg zodat het meisje het kon horen.

[Regina eerst]

Regina liep met haar armen vol tassen door het winkelcentrum. Het waren er vier om precies te zijn, twee om elke arm. Twee van Chanel, een van Gucci en de laatste was van Replay. Ze had wat nieuwe kleren ingeslagen, en ze moést gewoon die nieuwe collectie van Chanel hebben. Wel was ze nu een duizendje en een paar honderdjes kwijt maar ze had het er dus echt wel voor over. Niemand van hun school had zulke kleding en vooral geen limited edition van Chanel. Freakin' amazing, als je het aan haar vroeg. Ze gluurde nog even een keer over het randje van de tassen en keek naar de klering die vroegen om geshowt te worden. Binnenkort zou ze wel een modeshowtje houden voor haar vrienden en vriendinnen om haar nieuwe inkopen te laten zien. Ohja, ze was zelfs nog iets vergeten op te sommen. Er hing namelijk nog een tas aan haar arm; geen winkeltasje maar een echte tas. Ook een nieuwe, van Prada. Die kon iedereen wel al zien en vol tevredenheid stapte ze door de straatjes van het centrum. Er waren nog een aantal leuke winkels hier, die haar wel bevielen. De lichtte lucht boven haar liet merken dat het in het begin van de middag hoorde te zijn, en na een blik op haar horloge te hebben geworpen kwam ze daar inderdaad achter. Naja, zolang de winkels nog niet dicht gingen en het haar allemaal niet ging vervelen bleef ze gewoon lekker. Regina knipperde even met haar zwarte gemascarade [is dat een woord? :'D] wimpers en haar ogen bleven hangen op een terrasje. Hmm, daar kon ze wel even gaan uitrusten om daarna weer verder aan de slag te gaan. Ze stapte richting de tafetjes waar gewoon geen plek meer was. Naja, ze moesten maar plek gaan maken voor haar. Haar ogen gleden nogmaals over de tafeltjes en zag er een waar nog een plekje vrij was, naast twee meisjes. Een daarvan had bruin haar, het was Brooklyn, die sinds kort bij Too Damned zat. "Hi there!" zei ze, terwijl ze zonder te vragen plaatsnam op de stoel naast haar 'lid'. Ze haalde haar zonnebril van haar gezicht af en legde die neer op de tafel, gevolgd door al haar tassen die ze op de grond zette.

Ze pakte het glas en voelde de koelte meteen in haar hand trekken. Kort rilde ze en nam een slokje. Hierna likte ze even langs haar lippen en proefde nog eens goed. Niet bepaald het lekkerste wat ze ooit gehad, maar het kon ermee door. Ze was net van plan om haar mobiel uit haar tas te halen om even wat muziek te luisteren toen ze opeens een bekend iemand in de richting van haar tafel zag lopen. De leidster van de studentenvereniging waar ze zich bij had gevoegd en dan ook duidelijk een queen. Haar houding straalde het simpelweg uit. Het verbaasde haar dan ook niet toen het meisje gewoon op de stoel naast haar ging zitten. Ze glimlachte vriendelijk. 'Hey'.
Toen Regina haar zonnebril afzetten besloot zij dit ook te doen, ook voor een deel uit beleefdheid. Alleen zij legde hem niet op tafel maar schoof hem omhoog. Een pluk van haar bruine haar viel voor haar ogen, die ze onmiddellijk weer terug duwde op de goede plaats. Opnieuw nam ze een slokje van de milkshake. Nee, nog steeds dezelfde smaak. Niet veel beter. Waarschijnlijk waren het gewoon geen verse aardbeien ofzo. Lichtelijk nieuwsgierig keek ze vanuit haar ooghoeken naar de tassen. De eerste tas die ze zag was er een van Chanel. Dat was zeker niet verkeerd. 'Hoe kunnen mensen toch leven zonder te shoppen?' mompelde ze even afwezig, waarna ze weer een slok nam. Ze zag dat de serveerster weer aan kwam lopen en grijnsde lichtjes. Het was echt grappig om dat kind te zien stuntelen.