Rays of Moonlight

Het was vrijdag, als ze zich niet vergistte, en de week was met een rap tempo aan haar voorbijgegaan. Het was eindelijk weekend, het weekend waarin ze een feest van Marley op de planning had staan, het weekend waarin ze zou gaan socializen totdat ze erbij neer zou vallen. Maar eerst zou ze de drukke dagen met een rustige activiteit beginnen: kamperen.
Serena wist niet of er bepaalde dingen waren die ze mee had moeten nemen maar vond zichzelf aardig bepakt. Een klein lantaarntje, een zaklamp, een kaartspel om de tijd mee te doden, genoeg sapjes en zelfs wat drank, haar luchtbed en natuurlijk haar slaapzak. Verder had ze water mee, een tandenborstel -of poetste je je tanden niet als je ging kamperen?- genoeg kleren en verder nog een paar handige dingetjes. En de tent natuurlijk. Ze had voorgesteld een tent mee te nemen en had er hiervoor eentje gekocht, omdat niemand in de huishoudelijke en vriendschappelijke kring ooit van een tent gehoord leek te hebben. Hij was niet gigantisch, maar wel luxe. Althans, dat had de verkoper haar gezegd. In haar ogen was het gewoon een nylon doek met een grondzijl, verder wat pinnen om hem in de grond vast te zetten en een muggengordijn. Voor zover zij wist was dat standaard in iedere tent, maar daar kon ze zich in vergist hebben.
Ze keek even op haar horloge om te zien hoe laat het was en merkte dat het half zeven was, en aangezien ze met Wyatt rond die tijd had afgesproken zou hij er zometeen wel zijn. Als ze eerlijk moest zijn had ze het opzetten van de tent tot op het laatste moment uitgesteld, maar nu zag ze een behoorlijk goede reden om het wel te doen. Ze zou hem eens overtuigen, overtuigen dat ze een goede kampeer-spirit had! Niet dat het haar ooit zou lukken dat ding stevig en wel overheind te krijgen, maar daar was ze ook een Wilson voor. Veel dingen werden haar al vanaf vroege leeftijd uit de handen genomen, of ze er nu blij mee was of niet. Nadat ze de gebruiksaanwijzing met een diepe frons had bestudeert gooide ze het papiertje op de grond, om vervolgens de tent uit de zak te halen en het geraamte -welke bestond uit twee lange, één gemiddelde en twee korte stokken- in elkaar te zetten. Hier knoopte ze de binnenkant van de tent aan vast, maar voordat ze hier klaar mee was stortte het geraamte alweer in. Ze lachtte zachtjes om zichzelf en haalde een stok van haar gebogen rug af, om vervolgens weer overheind te komen. Serena rechtte haar rug en ging hierna op het zijl van de tent zitten, verslagen. Wyatt wist vast wel hoe het moest, toch..?

[Ik en Wyatt ]

Het was vrijdag, morgen zou hij hoogstwaarschijnlijk met enkele mensen die hij had leren kennen wat gaan feesten. Maar vandaag was de dag dat hij met Serena zou gaan kamperen. Om twaalf uur deze middag had hij naar haar gebeld om te vandaag zou passen. En ze had daarop toegestemd, dus nu was hij opweg naar het park te voet welliswaar. Met een middelgrote rugzak wandelde hij over het stenen pad dat naar het park leidde. Serena ging de tent meenemen had ze gezegd dus daar moest hij niet meest hij niet mee sleuren, al had hij het eerder andersom gewild maar ja. Dus hij had alleen maar een nieuwe boxershort bij, en een nieuw schirt, en natuurlijk een slaapzak. Voor de rest had hij deo bij zich, en nog wat andere kleine zaken. Ook had hij muggenspray bij zich, hij had nu niet echt zin om vol met muggebeten weer te vertrekken. Uiteindelijk was hij in het park en in de verte zag hij Serena worstelen met de tent. Met een grijnsje nam hij een andere weg zodat hij haar vanaf de achterkant kon benaderen. Een tent opzetten was niet makkelijk, maar een ervaren kampeerder deed het in no time. Toen hij uiteindelijk van het pad af was en over het grasveld liep waar Serena inmiddels op het zeil was gaan zitten. Met een grimas wandelde hij naar haar toe en toen ze bij haar was hurkte hij neer zodat zijn hoofd nu boven haar schouder hing. 'Zo al opgegeven?' Grijnsde hij vrolijk. Kalmpjes zette hij zich neer en keek even naar de nieuwe zwarte jeansbroek die hij juist gekocht had en meteen had aangedaan toen hij in zijn kamer was. Waarom had hij ook weer een nieuwe broek aangedaan? Ach, kapot zou ze nu wel niet gaan daar was hij zeker van. 'Maar goed, heb je alles bij wat je nodig hebt?' Vroeg hij kalmpjes aan haar en richte zijn lichte bruine ogen even op de blauw gekleurde hemel. Kamperen in dit park viel best mee, als je zijn vorige kampeerplekken had gezien toch. Wilde dieren zaten hier niet, misschien een konijn of een vogel maar meer was er hier niet om bang van te zijn. Tenzij je insecten alleen al eng vond maar dat zou hij raar vinden.

De vage, gedempte stappen in het ritselende gras drongen niet tot het meisje door, doordat ze zich bewust was geworden van het prachtige uitzicht voor haar. Natuurlijk genoot ze meer van de hoge wolkenkrabbers en de geur van de vroege ochtendlucht die nooit honderd procent schoon was zoals die in New York altijd was, maar als ze het moest toegeven was heel Santa Monica zo slecht nog niet. De reden dat ze naar hier was gekomen was omdat Santa Monica High nu eenmaal een goede voorbereiding was op Yale en het niet zou misstaan op haar CV. Deze high school was nu niet eenmaal de goedkoopste van allemaal, zeker niet omdat het midden in een bruisend centrum lag en de kust jaarlijks enorm veel vakantiegangers trok.
Ze zuchtte, en vlak nadat ze dat had gedaan hoorde ze een stem ongeveer ter hoogte van haar schouder. Serena schrok zich een ongeluk, en omdat haar eerste reactie haar vertelde dat het een man was met slechte bedoelingen sloeg ze met haar hand naar achteren. Hierna pas -enkele seconden waren er voorbij gestreken- besefte dat het helemaal geen vieze man was. "Wyatt?" vroeg ze wat verbaasd, terwijl ze fronsend haar blik op hem richtte. "Oh! Sorry, Wyatt. Ik dacht dat je een vieze, oude man was." verontschuldigde ze zich, hoewel ze in haar gehaast en spontaniteit opmerkte dat het niet echt bepaald een goede verontschuldiging was. "Of.. Nouja.. Je lijkt er niet op één, en het was gewoon wat ik dacht.. Je begrijpt me wel." voegde ze er lichtjes blozend aan toe, waarna ze haar lange haren samenbond in een warrige knot.
Door alle commotie was ze vergeten wat hij als eerst gezegd had, en knikte ze kort als reactie op wat hij als tweede zei. "Ik denk het, maar ik vergeet nog wel eens dingen, dus ik weet het niet zeker." glimlachtte ze even naar hem, waarna ze overheind kwam en in een reflex haar broek afveegde. "Maar goed, denk je dat je.. dat ding in elkaar kan zetten?" vroeg ze vervolgens aan hem, waarna ze haar handen op haar heupen plaatste.

Wyatt fronste toen haar hand echter naar achteren schoot. Omdat hij geen klap krijen wou van haar nam hij vlug haar hand vast en liet deze al gauw zakken en keek haar met een grijnsje aan. 'Tenzij er een dubbelganger rond loopt van me denk ik wel dat ik het ben.' Grijnsde hij stom naar haar. 'Ach, ik vroeg er wel om denk ik?' Wyatt keek haar met een grimas aan en streek kort zijn haren uit zijn ogen. Vervolgens knikte hij even en keek droog toe hoe ze haar haar samen bond in een warrige knot, maar toch stond het haar wel vond hij zelf. Toen ze recht kwam deed hij hetzelfde en keek haar met een grimas aan oen ze al de woorden sprak. 'Ik denk wel dat ik dat ding in elkaar krijg.' Grijnsde hij even en keek even kort naar de plooibare buis. Rustig nam hij deze op en knielde al gauw weer neer bij de tent en duwde het ene uiteinde heel gemakkelijk in de daarvoor voorziene opening in het grond zeil. De jongen stond alweer op en wandelde nu naar het zeil waarmee je de tent echter tja er liet uit zien als een tent en wandelde daarmee weer naar de buis. Dan deed hij het uiteinde van de buis in het gaatje an het andere zeil en trok zo het gehele ding met gemak naar de andere kant zodat het nu in een mooie boog hing. Dan stopte hij het uiteinde ook in het grondzeil en keek even naar de tent. Nu moest hij nog de nodige pinnen hebben om de tent vast te zetten in de grond. 'Ehm, heb je de pinnen bij voor in de grond te steken?' Met een glimlachje keek hij haar aan en steunde nu momenteel met zijn ene hand op de grond en de andere op zijn knie. Voor kort keek hij naar de grond en wachtte heel vriendelijk af tot ze zou antwoorden.

[Dooie inspiratie]

"Ja, want waarom zouden ze geen dubbelganger van jou rond laten lopen?" zei ze schouderophalend, de grijns op haar gezicht gaf aan dat ze maar een klein grapje maakte. "Want.. je bent geweldig, waarom zou je dan geen twee keer jou willen hebben?" voegde ze er zachtjes grinnikend aan toe, deze keer was het de toon van haar stem die haar onserieusheid van dit alles aangaf. Ze fronsde even toen de jongen zei dat hij wel dacht dat hij de tent in elkaar zou krijgen, en keek wat ongeduldig toe hoe hij het hele ding in elkaar zette. Ongeduldig, maar oplettend, omdat ze in de toekomst misschien niet iemand met verstand van tenten om zich heen had.
De grond was vochtig, wat kwam door de hele warmte en vochtigheid van de lucht in Santa Monica, en Serena was blij dat ze geen stiletto's had aangetrokken. Want zelfs met simpele sneakers aan merkte ze dat de grond niet bepaald stevig was, waardoor zij en Wyatt behoorlijk in de nesten zaten als een orkaan plotseling besloot over het gebied te razen. Het leek haar best grappig om tientallen meters de lucht in te vliegen, maar doordat de landing haar dan wat minder grappig leek bande ze deze gedachte snel uit haar hoofd. "Hmm? Oh, ja.." reageerde ze wat afwezig, toen ze wat laat door had dat hij vroeg naar pinnen om de tent vast te zetten aan de grond. Ze rommelde wat in de zak en reikte een zakje die de pinnen bevatten aan Wyatt, waarna ze weer haar beide handen in haar zij zette om vervolgens toe te kijken hoe de jongen binnen een zeer korte tijd de tent in elkaar had geknutseld.
Plotseling vertrok haar gezicht van ongenoegen, en keek ze wat onrustig om zich heen. "Eh.. Wyatt? Ik denk dat ik het toilet moet gebruiken.." fluisterde ze wat zachtjes naar de jongen, zacht maar nog steeds onverstaanbaar, eenmaal ze had gemerkt dat ze moest plassen. Maar waar moest je plassen als je nergens om je heen een toilethokje had gezien..? En wat als ze tijdens het plassen door een woeste beer aangevallen werd en het plassen niet zou overleven..? Misschien moest Wyatt maar met haar mee lopen, hoewel dat weer in strijd ging met de privacy die ze toch graag wilde hebben..

Wyatt keek haar even droog aan, had hij het nu oed gehoord? Ze grapte duidelijk, alleszins dat dacht hij toch. 'Weet niet, om mensen te helpen met een tent op te zetten?' Grijnsde hij even droogjes naar haar. Uiteindelijk kreeg hij het zakje met pinnen en nam dat rustig aan en begon de pinnen al gauw in de grond te duwen en zo was de tent uiteindelijk helemaal opgesteld en konden ze rustig verder gaan met wat ze ook zouden gaan doen. Kalm stond hij weer op en liosyetde even naar wat ze zei. Kort trokken zijn mondhoeken naar boven en verscheen er een geplezierde glimlach op zijn gezicht. Even dacht hij na, dus ze moest plassen. Wel er was een soort van wc-blok op het einde van het park. Maar of ze dringend moest wist hij niet, dus of ze het zou halen wist hij al helemaal niet. Een beetje onwetend wat te doen streek hij door zijn haren. 'Wel, de bosjes zijn een optie. Of je kunt het park uitlopen voor de wc-blok maar ik zou niet weten of je dat dus haalt.' Stelde de jongen voor. 'En moest je naar de bosjes gaan ik wil wel mee gaan, maar geen stress ik wacht dan wel een paar meters van je vandaan hoor.' Grijnsde hij even en haaldekort zijn mobiel uit zijn broekzak en keek even naar het berichtje dat hij had gekregen van zijn broer. De begrafenis was over drie dagen, mooi dan kon hij overmorgen vertrekken naar daar en was hij daar nog op tijd. Al hing het er van af waar de begrafenis plaats vond want die vriend van hem was oorsprongkelijk hier gebore, en zijn moede woonde hier nog dus.

"Dat is een goed punt, je moet er je beroep van maken!" reageerde ze enthousiast, hoewel ze wel wist dat het niet goed verdienen zou en de jongen dus beter bij de muziekwinkel zou kunnen blijven werken. Ze gleed even met haar handen over het gladde zijl, maar stopte hier al snel mee omdat de druk op haar blaas groter werd. Waarom merkte ze nu pas op dat ze moest plassen? Waarom, waarom, was ze niet gewoon thuis naar het toilet geweest? Daar waar het schoner was, schoner dan hier?
Hij vertelde over de bosjes, iets wat ze dus al gevreesd had, maar toen hij haar vertelde over een wc-blok even verderop begon de mismoedigheid in haar lichaam af te nemen en had ze hoop op een schone manier van plassen. "Há! Ik ga dus mooi naar die wc's" reageerde ze grijnzend, waarna ze haar haren over haar schouder sloeg. "Ik red dat nog wel, en dan zit ik ook niet met jou opgescheept." zei ze, als grapje, waarna ze haar tong naar hem uitstak. "Oh, en liefje? Ik verwacht dat alles klaar staat als ik terug kom, het kampvuur enzo." voegde ze er nog lachend aan toe, wederom was het een grap. Hierna, niet goed wetend wat te doen of wat te zeggen, draaide ze zich om om vervolgens naar het toilettengebouw te lopen. Of het een schoon gebouw was en het geen gebouw was dat overwoekerd was met planten en ondergelopen was door allerlei insecten, zou ze later toch wel zien?

Wyatt keek haar met een geplezierde grijns aan. 'Denk niet dat het goed verdient hoor.' Antwoordde hij vrolijk. Kalm deed hij verder met de pinnen in de grond te duwen. Toen hij haar wat hoorde zeggen dat ze naar de wc-blok ging knikte hij kalmpjes. Al keek hij haar even met een frons aan toen ze zei dat ze niet met hem opgescheept zou zitten. 'Lieverd, dan heb je een probleem hoor. Als je het nog niet wist, we moeten vannacht in een tent gaan slapen dus.' Grijnsde hij dom. Hm, alles klaarstaan als ze terug was? De tent oké, een kampvuur lukte hem heel misschien maar dan moest hij dus ook nog eens hout gaan zoeken. Kort bracht hij zijn hand naar zijn hoofd en grijnsde eventjes naar haar. Al gauw vertrok ze en deed hij verder met de twee laatste pinnen die hij moest vast duwen. Alleen gleed van de laatste echter zijn hand af waardoor er een wonde ontstond. De zijkant van zijn hand lag wat open maar daar had hij wel op. Kort scheurde hij een reep van zijn shirt af en bond dat algauw maar rond zijn hand heen en stond op. De jongen trapte een keer op de pin en dan schoot ze er meteen in. Kort keek hij om zich heen en dacht na. Juist ja, nu moest hij hout gaan zoeken. Maar een probleem, hij kon hier geen bomen gaan omkappen, en de houten takken op de grond waren te nat, en die van aan de bomen waren dan weer te dun. Oké, geen vuur dan maar. Kalm nam hij zijn slaapzak en rolde die echter open, om die daarna in de tent te leggen. Vervolgens nam hij een deken en spreidde dat schuinsvoor de tent uit. Dan wandelde hij toch maar om alles even na te kijken of er wel hout lag een mini bosje in. Maar zoals hij al dacht, er lag niet het juiste soort hout dat hij kon gebruiken. Dus hij trok maar weer richting de tent.
Uiteindelijk vond hij toch een stevige tent, maar een tak was niet genoeg dus. Lichtelijk teleurgesteld kwam hij weer vanuit het bos en zette zich neer op het deken en keek kalm voor zich uit. Al wachtend op Serena. Ergens hoopte hij voor haar dat die toiletten toch wel iets of wat proper waren, maar met een voor iedereen open wc-blok zou dat waarschijnlijk niet het geval zijn. Dat was meestal niet het geval met die openbare wc's.

Ze was blij dat ze niet op blote voeten of iets dergelijks naar de wc was gegaan, want zodra ze de massiefhouten deur van het kleine gebouwtje opende trof ze een met vuil en water bezaaide vloer aan. "Gatverdamme.." fluisterde ze zachtjes, terwijl ze vooruit schuifelde op haar sneakertjes en hierbij het zand onder haar voeten hoorde kraken. Ze bewoog zich naar de wc en wat ze hier aantrof was niet veel beter dan datgene in het halletje: wcpapier lag bezaaid over de grond maar wonder boven wonder leek de wc zelf nog behoorlijk schoon te zijn. Ze deed haar behoeftes, en eenmaal ze op stond en ze haar broekje weer omhooggehezen had besefte ze dat het misschien wel slim was om wat toiletpapier mee te nemen, zo kon ze haar behoeftes gewoon buiten doen en hoefde ze zich niet met blaadjes af te vegen, handig toch?
Op de weg terug naar de tent voelde ze zich ordinair, zo lopend met een gestolen toiletrol in haar hand geklemd, en werd ze herinnerd aan al die campinggasten die ze tegen was gekomen. Daar waar zij en haar ouders een luxe chalet huurden waar minstens twee badkamers in zaten hadden anderen het moeten doen met een openbare toiletruimte, alleen het idee al om daar te douchen deed haar walgen. Nee, dan zwom ze nog liever in een meertje. Eenmaal bij de tent aangekomen merkte ze op dat de jongen geen kampvuur had gemaakt. Oké, het was min of meer een grapje geweest, maar een behaaglijk warm vuurtje was toch heerlijk? "Kijk eens wat ik gevonden heb?" zei ze glimlachend, waarna ze om het zeil van de tent liep zodat ze de jongen zag. Ze gooide de toiletrol naar zijn hoofd en deze was -wonder boven wonder- nog raak ook, waarna ze haar typische lach niet in kon houden. Ze ging naast hem op het kleed zitten en nam geen rekening met de ruimte die ze normaal tussen haar en een jongen nam, aangezien ze het gevoel had dat ze hem al best goed kende. "Hoef ik dat hele eind niet meer te lopen voor Wc's die smerig zijn." legde ze even later uit, waarna ze haar handen op haar opgetrokken benen legde. "Geen kampvuur?" vroeg ze op een zacht toontje, waarna ze haar blik afwendde van de plek voor haar en Wyatt aankeek.