Please, what am I doing here?

Regina gooide haar haar naar achteren en heupwiegde zoals alleen zij dat kon richting de bibliotheek. Ja, ze vond het afschuwelijk en nee, ze ging niet voor de lol. Ze moest voor de stomme school natuurlijk weer een spreekbeurt houden. Tsja, en uitgerekend moest zij beginnen én moest daarvoor nu in de bieb hangen. Bleh, kon de dag nog erger worden? Eerst die stomme school die ze had, en dan nog te horen krijgen dat ze een spreekbeurt moest doen. Ze had echt een pesthumeur en zelfs de leuke jongens moesten nu maar even wachten. Ze kwam er zo wel weer aan, nadat ze de o zo geweldige bibliotheek had bezocht. Haar katachtige, killer ogen straalden echt een laserstraal uit en zou iedereen die in de weg liep wat aandoen. Haar lange haar deinsde achter haar mee en haar hakken bezorgden een ritmisch geluid op de grond. Ze ging nu meteen maar, dan was ze er van af. Die boeken hield ze wel, maar d'r spreekbeurt zelf mocht iemand anders voor haar maken. Een geïrriteerde zucht verliet haar mond terwijl ze de deur van de bibliotheek open deed. Ze stapte naar binnen en keek meteen tegen de nerdo's, boeken en nog eens boeken en nerdo's op. Met haar kin omhoog, haar perfecte lichaam showend en haar perfecte haar naar achteren begon ze zich een weg te banen door de boekenaanval. Waar ze het over ging houden? Freakin' hell, ze had echt nog geen idee. Ze pakte maar wat boeken en een nerdo hier mocht het wel voor haar uittypen en alles doen enzo. Ze haalde haar hand even door haar haar terwijl ze stopte en naar de 'informatieve boeken' ging. Ze stapte het rijtje binnen en haar ogen keken wat rond de boekenverzameling. Hmmz, Chanel, was wel goed, make-up, auto's -kon ze wat indruk op de jongens maken-.. Zo liep ze even door en graaide wat boeken die nog wel te doen was uit de stapels. Bij een ander boek bleef er opeens wat hangen en geïrriteerd gaf ze een hardere ruk aan het boek. Gossie, iemand anders wou het ook pakken. Ookal had ze geen interesse in die stomme boeken, ze liet er iemand anders niet mee vandoor gaan terwijl het van haár was. Ze gaf nog een harde ruk aan het boek -niet te hard anders braken d'r nagels- en schopte van onder een aantal boeken door de kast heen die op het meisje zouden moeten vallen.

[& Andala]

Andala had Liahm lachend een zoen gegeven en was vertrokken richting de bibliotheek. Ze moest namelijk een boek halen voor een spreekbeurt. Ze liep langs enkele rekken af en zocht langs de ruggen af. Ze hield wel van de bibliotheek. Ze vond boeken fijn om te lezen. Ze pakte een boek, maar voelde weerstand. Ze trok iets harder en voelde toen een hardere rug. Ze hoorde iets en keek een beetje naar boven. Een aantal boeken kwamen op haar afgevlogen en Andala kon ze nog maar net opvangen. Jeezus! Wie was dat nou weer in godsnaam? Andala legde de boeken terug en liep het rekje om. Een blond meisje, hoge hakken en echt een mega bitcherige uitdrukking kwam haar tegemoet. Ze wist al wat het probleem was. 'Hèhè, ik weet de oorzaak nu ook weer,' zei ze sarcastisch. Ze ging voor het meisje staan. 'Ik wist niet dat jij mensen had vermoord voor een boek,' zei Andala droog, terwijl ze voor het meisje ging staan en haar armen over elkaar sloeg. Die meid had echt alles wat een bitch moest hebben. Ze keek ook zo bekakt. Vast een rijke pappie. Andala kon er niet tegen, maar liet dit niet tegenover het meisje merken. Ze vond haar goed genoeg voor de bijnaam 'Wijf', dus keek ze Wijf aan. Wat dacht Wijf wel niet wie ze was?

'Ik wist niet dat jij mensen had vermoord voor een boek,' Een of andere zwerfster kwam haar tegemoet lopen en sloeg haar armen over elkaar heen. Oh, het was zó iemand. Ghehe, wat dacht ze wel met d'r domme opmerking? "Hm, ja, dit was een uitzondering. Ik kan zo'n zwerfstertje toch niet laten leven, niet?" zei ze met haar barbie-look-a-like stem. Ze gooide haar perfecte haar eens naar achteren en keek de zwerfster met een nagemaakt lachje aan. Ze plente haar rechterarm in haar zij en keek haar met een uitdagende bitchieblik aan. Wow, hoe durfde ze haar te beledigen? "Dat jij hier nog durft te komen. Hoe kun je je in godsnaam als zwerver hier vertonen? Mijn ouders hadden me wel wat beters beloofd. En vandaar, iemand die mij dwarsbomt mag van mij dood neervallen meid, onthoud dat maar." zei ze poeslief en ze keek haar met een nagemaakte, sarcastische glimlach aan. Wie dacht ze wel niet dat ze was? Het boek dat de bruine dollie zo graag wou hebben hield ze losjes in haar hand vast, als ze nog wat bijdehands ging zeggen kreeg ze dat zogenaamde boek naar d'r snolkop.
Ze keek om en zag dat er al een paar van die nerdo's verbaast zaten te kijken. Hoe kon zo iemand een boekennerdje net als een van hun dwarsbommen? Ja, zij dus. Een aantal van die nerdo's keken wat verbaasd naar hun 'gesprek' en met een zelfvolmaakte grijns keek ze met haar killer blik weer terug naar het meisje die ze een sarcastische blik schonk.

Andala schoot in de lach bij het wederkerende antwoord. 'Kijk eerst naar jezelf voor je iemand gaat beledigen,' antwoordde ze er rustig op. Ze luisterde naar Wijf's volgende woorden en schoot in de lach. Oh, zij was goed. Gelukkig wist Andala hoe ze met zulke types moest omgaan. Alhoewel dat niet de beste manier was. Het boek hing losjes in haar hand. Niet zo snugger van dat mens. 'Je ouders? Leef jij echt nog op de centen van je ouders?' zei ze met een ongeloofwaardige stem. 'Het is te zien aan je,' antwoordde ze toen droog. Ze griste het boek uit de hand van het meisje. 'Ach, ga toch weg, mens,' zei ze droog en ze liep weg. Hier had ze totaal geen zin in. Ze had geen zin om had mens hier op haar nummer te zetten. Ze legde het boek bij de balie neer en draaide zich toen om. Wat stond ze daar? 'Valt er nog iets te zien?' vroeg ze uitdagend aan het meisje. Ze zag enkele mensen naar hun kijken. Ze glimlachte vriendelijk naar hun. Ze keek weer terug naar het meisje.

- Sorry dat ik zo inspiloos ben. Dat krijg je van veertig posten -

-Geeft niks hoor! Ik ben ook niet meer zo inspiloos na een aantal topics :'D-

'Kijk eerst naar jezelf voor je iemand gaat beledigen,' Oeee, dit werd leuk. Ze vond het juist leuker als iemand er in op ging en net deed alsof ze het allemaal maar niks vond. Maar bij de meesten zaten ze 's avonds lekker bij hun mammie uit te huilen. Tsja, zij vond het allemaal best hoor. "Als iedereen zoals mij was hoefde ik niemand te beledigen hoor." merkte ze bitchie op en ze trok een wenkbrauw op. Had ze niks beters te vertellen ofzo? 'Je ouders? Leef jij echt nog op de centen van je ouders?' "Ja, dat kan ik tenminste. Jij hebt daar de hersens niet voor. En moet ik je nog wat vertellen darling, voorlopig hebben mijn ouders en ik ontelbaar veel meer geld dan jou met je miserige, zwerver ouders." zei ze en ze keek het meisje uitdagend aan. Tenminste, meisje, zo was ze niet te noemen. Zwerfster, dat was tenminste een naam die goed bij d'r paste. 'Het is te zien aan je,' Liet ze droog weten. Ah, wat zielig. "Mooi, dus jij ziet ook in dat geld hebben meer is dan zwerfster zijn?" vroeg ze met een namaak lief stemmetje. Het boek werd uit haar handen gerukt. OMG, ze trok het uit haar hand? Een zwerver mocht haar niet aanraken en ook het boek niet die zij zo mee de bieb uitnam. 'Ach, ga toch weg, mens,' "Ga jij nou maar weer naar die nerdo vriendjes van je, laat mij met rust. En raak mij de volgende keer alsjeblieft niet aan. Jij verdient geen Chanel-bactiëren op je vingers." zei ze geïrriteerd. 'Valt er nog iets te zien?' Nog meer mensen keken om, dat zwerfstertje verdiende geen goedkeurende blikken, alleen zij. "Ja, ik zie nog steeds een zwerfster voor me.. zonder boek." zei ze en ze griste het boek uit haar handen. Die bactieëren konden haar nu heel even niks schelen, dat boek nam zíj mee naar d'r kamer.

Andala merkte hoe het boek weer werd teruggenomen en ze sloot haar ogen even, terwijl ze lachte. Oh, dit was echt een kreng. 'Weet je wat ik voor me zie?' vroeg ze poeslief. 'Een ijsharde bitch die zichzelf o zo mooi vindt, maar eigenlijk hartstikke onzeker over zichzelf is, uiteraard zonder boek,' zei ze en ze trok het boek hard terug. Ze spuugde in het gezicht van het meisje. 'Die kreeg je nog terug van die stamp. Ga nu maar lekker huilen bij je pappie, doei doei,' zei ze en ze draaide zich om. De bibliothecaresse keek hun een beetje verbouwereerd aan, maar begon het boek in te checken. Daarna kreeg ze het mee terug. Andala duwde het meisje opzij. 'Opzij! Ik heb meer te doen dan mijn tijd te spenderen en krengen,' zei ze rustig, terwijl ze naar het meisje keek en toen langs haar liep. Ze had echt een ontzettende hekel aan zulke mensen.

- Mijn inspiratie lijkt met de minuut te slinken -

'Weet je wat ik voor me zie? Een ijsharde bitch die zichzelf o zo mooi vindt, maar eigenlijk hartstikke onzeker over zichzelf is, uiteraard zonder boek,' Het boek werd weer uit haar handen gerukt. O god, het werd steeds erger. Ze ging gewoon met boek naar d'r kamer, en als dat wijf het niet gaf zou ze haar grootste nachtmerrie worden. Serieus, die bitch mocht echt oppassen met d'r dingen. Ze gooide haar haar geïrriteerd naar achteren en liet haar blik kalmpjes op haar gericht, zoekend naar de juiste woorden. Het meisje spuugde in haar gezicht. Iel, iel iel, zwerfster bactieëren. Oh, My, Facking, Gosh. Dat wijf kwam nu echt niet meer van haar af. Histerisch gilde ze heel de boel bij elkaar terwijl ze zag hoe het meisje het boek aan het kassawijf gaf. 'Opzij! Ik heb meer te doen dan mijn tijd te spenderen en krengen,' Moet jij eens opletten. Ze gaf toen de bitch langs kwam lopen haar snel en behendig een harde duw met haar schouder en rukte het boek uit haar handen. Ook stak ze haar torenhoge hak uit zodat het bruinharige sluttietje lekker over d'r kon struikelen. Ze pakte ze een handdoekje uit haar tas, veegde snel haar gezicht schoon en keek naar het meisje. "Tijd spenderen? Je moest eens weten wat ik nu allemaal mis. En ik weet wat jij allemaal mist: het boek." zei ze vrolijk en draaide zich om om er mee weg te lopen. Bij haar draai gooide ze haar haar in het gezicht van de zogenaamde trut en gaf haar met haar hak nog even een duwtje. Zo, haar niet gezien hoor. Alle verbijsterde gezichten van de medetoeschouwerd deden haar even grinniken. Buiten dat gespuug van die slut ging alles prima.

Andala voelde hij ze struikelde, het boek haar werd ontnomen en vervolgens de hak van het meisje voor haar. Dit ging haar te ver. Toen het meisje zich omdraaide, vloog Andala naar voren, pakte het meisje bij haar enkel en trok die ruw naar achteren. Andala kwam overeind. 'Gatverdamme, al die bacteriën van je vieze haren in me gezicht,' zei ze, terwijl ze over haar tong wreef en net deed alsof ze moest kotsen. 'Oh, sorry schat, lig je lekker?' vroeg ze toen vals. Ze pakte het boek weer terug en liep de klapdeuren uit. De bibliothecaresse had verschrikt achter de balie gekeken en keek nu streng neer op het blonde meisje. Andala had er geen last meer van. Die liep buiten naar haar klaslokaal toe. Ze grinnikte. Dat meisje had haar verdiende loon gekregen. Nou... als die meiden hier op school zo allemaal waren. Hopelijk had die trut gekregen wat ze wou. Ze vond het niet erg als ze stevig verwond was. Van Andala mocht ze een hartaanval krijgen, dan hielp ze dat mens nog niet.

- Sorry. Verkeerd account. EN we zitten gewoon te ruziën om een boek XD -

'Gatverdamme, al die bacteriën van je vieze haren in me gezicht,' liet de bitch weten waarna ze haar had gevloerd. OMG, dit ging echt veel te ver! Haar haar, haar gezicht én haar uitzicht totaal geruïneerd. OMG, OMG, OMG. Wat was dit voor een onwijs *piééép*-wijf? Regina opende haar mond en zette het op een gillen, dit liet ze echt niet iemand bij haar flikken. 'Oh, sorry schat, lig je lekker?' zei ze tegen haar op een vals toontje. Als zij het vals kon spelen, kon zij het valserder. Het boek werd weer uit haar handen gerukt en nadat ze klaar was met haar gilpartijtje besloot ze op te staan. Ze zag hoe alle hoofden om waren gedraaid ondertussen en met een boos gezicht keek ze naar de menigte toeschouwers die niet eens hielpen. "Halóóhó? Is er iets niet goed met jullie ofzo? Als mijn pappie dit komt te horen? Jullie worden hier allemaal weggetrapt!" schreeuwde ze woest en ze stampte met haar hak op de grond. Kon haar dag nog erger worden? In iedergeval niet beter als die slut in de buurt bleef. Ze liep snel weg van die stomme bieb, maar wel dat meisje achterna die háár boek nu meenam. No way, voor dat meisje kon knipperen was dat boek weer van haar. Ookal werd het oorlog -wat het eigenlijk al was- dat boek wás gewoon van háár. "Hee, sluttie, mag ik me boek terug?" zei ze bitchie en ze trok het boek uit haar handen toen ze langs liep. Ze gaf haar nog een duw zodat ze hopelijk wat zou breken. Ghehe, dat wijf mocht dood wat haar betreft!

[Geeft niks :3 Inderdaad, gewoon een boek :'D]

Andala liep glimlachend weg en hoorde het gegil tot hier. Jeetje... Kon het erger met zulke meiden? En dan vond ze sommige mensen die haar te lang aankeken erg. Dit sloeg echt alles. Boven haar verleden kwam het niet uit, maar dit was gewoon niet meer normaal. Dit was soms wel leuk. Andala dacht even terug, terwijl ze de school al bijna bereikte. Als ze nu niet meteen zou beginnen aan haar huiswerk, aan dat stomme project, kon ze het schudden voor biologie. Haar blik wierp zich opzij naar enkele mensen die haar verdwaasd aankeken. Wat was er nu weer? Ze wou zich net omdraaien, toen ze een duw voelde en ze niet al te zucht tegen de punt van een bank belandde. Het boek in haar handen werd weer afgepakt en Andala kon wel raden wie het was. Haar zij deed veel te pijn om op tijd te reageren. Dit liet ze niet op zich zitten. Ze haalde wel een ander boek. Aan de andere kant, ze had geen zin om dat mens haar zin te geven. Wat zou Liahm hebben gedaan? Liahm die zou al opgehouden hebben toen het boek eenmaal uit zijn handen was, alleen maar boos hebben gekeken, dat wist ze zeker. Liahm was veel te lief om zoiets te doen. Zij was ook wel lief, maar tegen zulke krengen kon ze dus echt niet. Ze wierp haar blik naar het truttige meisje dat van haar weggelopen was. Die begon al meteen op de grond te stampen als ze ruzie had. Dit kon ze toch niet op haar laten zitten? Moeizaam hees zij zich overeind en liep op een woedend loopje richting het meisje. Haar zij deed ongelooflijk pijn, maar Andala trok er zich niks van aan. Ze liep straal langs het meisje. Het maakte haar niet meer uit. Dat boek maakte haar niks meer uit. Ze draaide zich een beetje om. 'Jij je zin. Ze hebben vast wel andere boeken. Beter,' sprak ze en ze maakte een omgang naar de bibliotheek. Ze zouden toch wel een ander boek hebben? Eenmaal in de bibliotheek gekomen, keek ze rond en behoedzaam naar de mensen die daarnet ongelooflijk gestoord waren geworden door het meisje. Andala knikte een beetje schuldig richting de bibliothecaresse, die het haar niet kwalijk nam. Andala liep een paar rekken naar achteren en een paar minuten later had ze al iets gevonden wat helemaal paste voor haar project. Ze legde het boek op de toonbank en keek glimlachend naar de bibliothecaresse voor haar, die knikte en glimlachte. Ze was blij dat de bibliothecaresse niet al te boos was. Maar Andala zou dat meisje zeker niet op vrije voeten laten. Ze zou haar nog wel terugpakken. Of ze nu flinke verwondingen daardoor kreeg of niet. Zulke wijven moesten gewoon niet dollen met haar. Beste vriendinnen zou ze in elk geval nooit worden met haar. Niet dat zij dat wou. Het meisje had nu wel voldoende bewezen dat ze niet te vertrouwen, rijk en sletterig was. Andala zette zich op een bankje neer en sloeg het boek open. Ze keek af en toe op, maar verdiepte zich toen helemaal in haar project. Door dingen op te schrijven en kleine aantekeningen te maken, zou het vast wel lukken.

- Zie maar wat je ermee doet -