Boekenheid

Geïrriteerd pakte ze een boek uit de kast, die helemaal achterin stond van de bibliotheek. Het was een aantrekkelijk boek, maar ze had het niet nodig. Ze zocht iets anders. Een boek wat haar nog veel meer interesseerde. Een spannend horrorboek. Daar had ze al dagenlang naar gezocht, en nu wou ze het een keer vinden. Het was toch ook zo niet-handig ingedeeld hier. Er stonden geen letters van de schrijvers of het thema nergens boven. Ze slaakte een korte zucht. Opnieuw greep ze een boek van de plank af en bladerde er even kort in. Saai. Toen zag ze iets glinsteren vanuit haar ooghoeken. Het was een zwart boek met bordeaux-rode, glinsterende letters op de achterkant. Het was onleesbaar, het zag eruit als iets van bloederig, maar toch pakte ze het. De voorkant zag er apart uit, maar duidelijk horror-achtig. Vol spanning draaide ze onmiddellijk het boek om en begon dringend de achterkant te lezen. Dit was zoveel beter dan de vorige boeken. Dat waren maar softies. Maar dit boek had iets aparts, iets vreemds. Dat ze dit nog nooit eerder had gevonden. Terwijl ze door het boek bladerde liep ze richting de tafels die in het midden stonden. Wat geweldig! Een glinstering kwam in haar ogen. Snel bladerde ze terug naar de eerste pagina en begon al met lezen. 'Ooit iets heftigs gelezen? Dit vast niet. Ik weet haast zeker dat je ogen vastplakken aan dit boek. Na deze ervaring is je leven nooit meer hetzelfde.' Dit leek wel pure onzin. Maar toch bleef het haar aandacht houden. 'Hoofdstuk 1.' Okay, dit werd nog eens wat. Voordat ze ook nog maar de eerste regel kon lezen botste ze tegen iemand aan. ''Godsamme,'' vloekte ze irriterend. ''Wat ben je toch voor idioot?'' Pas toen keek ze op.

[ Jenn ]

Jenn liep met in haar ene hand een boek, waarvan ze de kaft aan het lezen was, en haar andere hand in de zak van haar zwarte skinnyjeans. Haar blonde haren zaten in een los, slordig staartje, en ze had een blauw vest aan. Ze was vanochtend niet van plan om zich heel netjes en 'out-going' te kleden, aangezien ze de planning voor de dag al wist. Les, kantine, les, en dan naar de bibliotheek. De bibliotheek. Een plek waar ze eigelijk nooit kwam, maar deze keer was het noodzakelijk geweest. De laatste tijd had ze het zo druk, dat ze helemaal was vergeten dat ze ook nog 2 boekverslagen moest maken ! Een zo'n boekverslag had ze al afgemaakt, een paar dagen terug, en nu ging ze beginnen met het volgende boek voor haar verslag. Het was een soort romance, maar er zaten ook allemaal verschillende problemen in. Het verhaal had 2 verhaallijnen, las ze op de achterkant. De ene lijn ging over een meisje met een eetprobleem, die verliefd was op een jongen. In de andere lijn werd er verteld over het leven van de jongen. Er was iets vreemds aan hem. Daar zou je in het boek wel achterkomen, eindigde de samenvatting op de achterkant van het boek. Ze had haar schouders opgehaald en het boek meegenomen. Beter iets dan niets, had ze gedacht. Ze lette niet echt op, aangezien haar blik op haar boek was gericht. Opeens knalde ze tegen iets aan. Waarschijnlijk tegen een andere scholier. ' Godzamme, wat ben je nou voor een idioot.' Riep degene waar ze tegen aan was gebotst, waarschijnlijk een meisje, te horen aan de stem. Eerlijk gezegt waren ze tegen elkaar aangebotst, het was echt niet alleen haar schuld. Als de andere had gekeken, had ze haar wel ontweken. Ze trok een wenkbrauwtje op en keek toen omhoog, in de blauwe ogen van een ander blond meisje. ' Pardon? ' vroeg ze met een glimlachje.

''Oh, haha,'' zei ze sarcastisch. ''Ook hallo.'' Waarna ze vervolgens naar de tafels toe liep en een stoel naar achteren schoof om er vervolgens op te gaan zitten. Met een zucht plofte ze het boek op tafel en keek naar de bloederige voorkant. Ze stond te springen om het boek te lezen, maar vond dat nogal onbeschoft overkomen bij het meisje waar ze zojuist tegen aangeknald was. Virginia schraapte haar keel. ''Kom er bij zitten,'' glimlachte ze er vriendelijk bij. ''Dat van net, mijn fout. Ik lette niet op.'' Waarbij ze hoopte dat nu alles weer goed was. Inprincipe zou ze nu allangal in haar kamer dat boek hebben zitten lezen, maar juist zij moest weer tegen iemand opbotsen. Het was ook elke dag weer een ander avontuur, maar goed ook. Als elke dag hetzelfde zou zijn, was het ook zo behoorlijk saai. Met haar blik nog steeds op het meisje gericht besloot ze zich maar voor te stellen. ''Haai,'' zei ze kort, ''Ik ben Virginia,'' keek ze haar met haar lieve, blauwe ogen. De bibliothecaresse kwam woedend naar haar toe. 'Je bent stil, of je verdwijnt!' Gromde die richting haar, waarna ze zich daarna weer omdraaide en weer normaal achter haar bureau ging zitten werken. ''Je bent stil, of je verdwijnt,'' aapte ze kinderachtig na. Dat wijf kon het ook nooit laten om haar op een of andere manier kwaad te krijgen. Altijd, als ze hier kwam, had ze de mot op haar. Alsof zij iets verkeerds had gedaan? Ze had toch niet al te hard geschreeuwd? Er waren hier heus wel mensen die het uitgilden als ze lol hadden. Virginia hield haar neus op, maar liet haar blik voor even op de bibliothecaresse.

Jenn knikte even vriendelijk en ging erbij zitten. ' Het was mijn schuld, ik lette niet op' verontschuldigde het meisje - Virginia - zich. Ze trok een scheve glimlach. ' Is al goed, ik zat ook niet op te letten, dus we hebben het beide wel een beetje gedaan.' Het meisje stelde zich voor als Virginia. ' Ik heet Jenn' Ze legde haar boek op tafel en draaide hem om. De kaft nog een keer nalezend leek het haar toch niet zo'n leuk boek. Eetstoornissen, daar had ze niet zo veel mee. Dat deed haar teveel denken aan haar vorige beste vriendin. Die was om gek van te worden, zoveel aandacht had die nodig! Ze keek naar het boek van Virginia. Daar had ze wel eens van gehoord. 'Dat is een.. uhm.. interessant boek?' Ze knikte overtuigend, al meende ze het niet. Het was een griezelig, en vooral heel vies boek. Een vriend vertelde er een keer over. De bibliotheek-vrouw kwam nogal dreigend aangestampt. Ze snauwde even tegen Virginia en liep toen weer weg. Het meisje tegenover haar begon de vrouw na te doen. Ze trok zo'n gekke kop, en het klonk net echt! Ze schoot in de lach. De vrouw draaide zich om. 'Zo, als blikken konden doden..' Jenn grinnikte. De vrouw kwam weer naar hun toegestampt. '[b]Dit is jullie aller,aller,allerlaatste waarschuwing!' schreeuwde ze. Jenn knikte. ' Okay mevrouw, maar ik snapte hem bij de eerste "aller" ook wel, dat hoef je niet 3x te herhalen.' Ze hield haar hoofd een beetje schuin. De vrouw mompelde nog iets als ; het is U voor jou, jongedame. Met de nadruk op u. Met een opgetrokken wenkbrauw en een brede grijns rond haar mond keek ze Virginia aan. ' Zo, gezelligheid in de bibliotheek! Gaan we voor eruit gestuurd worden, of blijven we nu braaf stil?'

Nadat de vrouw opnieuw weer aan haar bureau was geschoven keek Virginia haar vuil na. 'Gaan we voor eruit gestuurd worden, of blijven we nu braaf stil?' maakte Jenn de opmerking. ''Neh, waarom zou ik zo stil blijven voor die trut daar!'' Zei ze iets harder met de nadruk op hoe ze de bibliothecaresse noemde. Deze keer leek haar hoofd wel zo rood als een tomaat te worden wanneer ze voor de zoveelste keer naar hun toegerend kwam. ''Wat moet je, ouwe.'' Gromde ze arrogant naar de vrouw. ''Dit is de druppel! Verdwijn nu uit m'n ogen! En ik zal melden aan de conrector dat jullie zullen nakomen!'' Schreeuwde die zo hard ze kon tegen de twee 'onschuldige' meiden. Dit pikte Virginia niet en klom de tafel op. Ondertussen had ze ook haar boek opgepakt. De andere mensen keken al aandachtig naar hun 'gesprek'. Hierdoor leken ze nog wel veel verbaasder te kijken. Zij schaamde zich niet voor hoor, als ze boos was was ze tot zo'n beetje álles in staat. Maakt niet uit wat. Ze liep met haar hakken over de tafel heen, waarbij ze alle boeken van de tafel schopte, met een harde smak kwamen die op de grond. Haar onderbroek was nu zichtbaar nu ze met haar korte rokje op de tafel liep voor de mensen die aan de tafel zaten. Hun keken haar aan met teleurgestelde blikken. Dat kon haar niks schelen. ''Je kan van mij de pot op,'' zei ze weer op een rustige toon tegen de vrouw met een ondeugende glimlach op haar gezicht. ''Trouwens, jullie allemaal. Kom Jenn, lieverd. Wij gaan wat anders doen.'' Eenmaal aan het einde van de lange salontafel aangekomen te zijn sprong ze ervan af, wat een luide klik maakte van haar hakjes. Even deed haar enkel zeer, maar liet het niet merken in haar gezicht. Ze draaide zich om en wenkte even naar Jenn. ''Lets go, girl.'' Met nog steeds het horror-boek onder haar arm liep ze pijnlijk, door haar enkel, al naar de uitgang.

Jenn schoot keihard in de lach toen ze de vrouw weer driftig aan zag komen rennen, in haar lange rok en blouse erboven. Het was de allerlelijkste blouse die ze ooit had gezien. Haar brilletje gingen heen en weer op haar neus, toen ze driftig snoof. Ze moesten verdwijnen, en ze zou er melding van maken, gilde ze hysterisch. Jenn trok zich hier niets van aan. Op haar vorige school gebeurde het haast elke dag. Nablijven. De jongens die moesten nablijven, daar vermaakte ze zich altijd wel mee, en de leraar schoot ook elke keer in de lach als hij haar het lokaal binnen zag komen. Hij groette haar dan vrolijk. Ze kende die vent nu ook al zo goed, al die uren die ze had nagebleven moest ze naar hem. Ze haalde haar schouders op en glimlachte even naar de vrouw. Ze ging er verder geen probleem van maken. Maar Virginia klom al op de tafel. Het zag er allemaal zo grappig uit, dat ze het uit schaterde van het lachen. Alle mensen keken hun raar aan, en Virginia begon gewoon de boeken weg te schoppen. ' Virgin je rokje!' Riep ze onder het lachen door. De vrouw stond haar met open mond aan te kijken, en de bril zakte bijna van haar neus - die trouwens gigantisch groot was- af. Virginia was al van de tafel afgesprongen, en liep naar de uitgang. Jenn zwaaide even naar de rest en liep toen achter haar aan. Eenmaal weer uit de bibliotheek proestte ze het weer uit van het lachen. ' Óh mijn god !' Riep ze. ' Je liep daar, in je onderbroek, en die vrouw, ze viel zowat flauw!' Ze hikte nog even na, en bukte toen voorover. Ze pakte haar haren en bond ze in een slordig staartje. Ze zaten eerst al in een staart, maar net toen ze haar boek had gepakt had ze het elastiekje uit haar haren getrokken. 'Ah man! Ze heeft niet eens onze namen opgeschreven'

''Haha, dat dacht jij. Ik ken dat wijf al langer dan dat jij op je vingers kan tellen,'' antwoorde ze sarcastisch tegen Jenn. ''Er staan foto's van ons in de computer. Hallo? Dat weet je toch wel. Ze kan zo zeggen wie wij zijn. Dat word dus morgen tot ongeveer 5 uur op school zitten, maar ach. Ik heb toch niks beters te doen.'' En ze slaakte een zucht. Zo kon ze haar vriendinnen nooit echt zien, maar dat liet ze niet merken. Dat wijf hoefde niet, nu ze haar pas net kende, alles van haar te weten. Ze reageerde nogal arrogant omdat ze nog steeds die boosheid voelde. Dat wijf wist haar altijd zo kwaad te maken, op een reden van niks af. Volgens haar had die vrouw niet eens echt een reden om haar eruit te sturen. Elke keer als ze haar zag kwam er al een boze emotie bij haar naar voren, dat kon ze gewoon niet goed genoeg onderdrukken. Ach, ze wende er wel aan. Buiten de bibliotheek stonden hun nog steeds. ''Ze kan het vergeten, ik ga niet nakomen,'' zei ze ineens van gedachten veranderd, ''morgen heb ik wel wat beters te doen.'' Deze keer zei ze dat wat rustiger en keek met een vriendelijke, gemeende glimlach naar Jenn. ''Kom op, laten we wat leuks gaan doen. Ik heb wel zin om te zwemmen. Genoeg mensen hebben toch al mijn onderbroek gezien vandaag dus dit kan er ook wel bij.''

Ze rolde even met haar ogen toen Virginia zo arrogant antwoordde. 'Vergeten' Zei ze met een glimlach. Zelf was ze ook niet van plan om te gaan nablijven. Ze ging het niet dezelfde gewoonte maken als bij haar vorige school. Dit keer ging ze er níét voor zorgen dat de leraar haar naam al uit zijn hoofd kende. Toen kwam het aanbod om te gaan zwemmen. Zwemmen? Nu? Het was toch wel een beetje frisjes, want het was wel net lente. Ach, doe eens gek, dacht ze bij zichzelf. Ze knikte. 'Goed idee' antwoordde ze. Ze veegde haar pony uit haar gezicht, en haalde het elastiekje weer uit haar haren. Ze schudde haar hand even door haar haren zodat ze weer goed vielen. Ze had altijd wel geluk met haar haar. ' Ze hebben jou wel in je onderbroek gezien, maar mij nog niet!' Ze grinnikte. ' We kunnen anders ook nog even snel bikini's aan gaan trekken.' Ze keek naar haar zwarte skinny jeans. ' En ik wil een jurkje aan, want dat vind ik handiger op het strand.' Ze haalde haar Ray Ban zonnebril uit haar zak, en zette hem op. ' Zou je niet even je boek terug gaan zetten?' Vroeg ze met een ontdeugend lachje. ' Dan gaat ze krijsen hoor, dat weet ik haast zeker.' Even keek ze naar de lucht. Het zonnetje scheen een beetje, maar het werd al wat donkerder.

''Ach, dat heeft ze toch niet gezien. Maar wie zegt dat ik 't had over 't strand? Da's inderdaad veel en véééél te koud. Ik had 't over het binnen zwembad.'' Ze haalde sexy haar wenkbrauwen op en neer. Daar waren meestal wel leuke meisjes en jongens te vinden. Haar tas lag nog in haar kamer. En haar bikini ook. Dus zou ze wel naar haar eigen appartement moeten om zich om te kleden. Ze keek op haar horloge. Inmiddels al kwart over vier. Dat maakte niet uit. Ze konden desnoods toch daar wat eten. Voor deze avond had ze toch geen afspraken gemaakt met vriendinnen of met Adina, dusja. Ze wierp nog even een blik op de ingang van de bibliotheek. Ze hoorde geen gekrijs of gestommel door de ruimte heen. Waarschijnlijk had ze dus wel gelijk, die vrouw had 't niet gemerkt dat zij een boek had meegenomen. Eigenlijk mee gejat, want ze moest eerst aangeven dat ze 't leende en vervolgens een bewijs laten zien. Achja, als zij het de volgende keer ook weer stiekem meesmokkelde en weer terugzetten op de plek waar het stond was er toch niks aan de hand. Trouwens, die vrouw zag toch niks als je wat flikte daar. Tenminste, als je in een goed hoekje verstopt zat en uit 't zicht. Ze schudde zich wakker uit gedachten en draaide zich weer om naar Jenn. ''Weetje, ik zie je zometeen weer in de hal beneden? Ik ga vast naar m'n appartement. Me omkleden. Tot zo.'' Ze wachtte niet op antwoord en rende al de trappen op, richting haar verdieping.

[ We posten hierna weer bij 't zwembad, fun area. Ik begin wel ofzo ]

Ze knikte even, en zuchtte toen opgelucht. 'Ik schrok eigenlijk al, het is nogal fris!' Vanachter haar zonnebril keek ze rond. Er waren niet veel mensen. ' In het zwembad kom je nu meer mooie boys tegen' Ze grinnikte. ' Okay, we spreken dan af in de hal. Ik ga even mijn bikini en spullen pakken, doe toch nog even een jurkje aan, en dan zie ik je daar wel!' Ze draaide zich om, en begon te lopen, richting de ingang van de school, de trap op, en naar haar eigen kamer.

[ eindpostje, maak maar een zwembad ding aan! [á] ]