She's back

Maja staarde voorzich uit. Hoelang was het geleden dat ze hier was geweest? Twee maanden, drie maanden, waarschijnlijk zoiets. Het was gewoon lang geleden, te lang naar haar zin. Ze had aan niemand hier iets laten horen dat ze weg moest voor onbepaalde tijd, zelfs niet aan haar kamergenote. Maar de grote vraag was nu wel waarom ze was weg geweest. Haar zuster, Sana, was in het ziekenhuis beland die lange tijd terug. Ze had een brommer ongeluk gehad, terecht gekomen onder de wielen van een auto. Twee dagen lag ze in coma en dan stierf ze. Die ervaring had Maja helemaal veranderd, haar haren waren gekleurd in het bruin en zwart enkele stukken, ook had ze een andere stijl aangenomen. Ze had een blauwe jeansbroek aan, en een zwarte t-shirt. De meesten die haar kenden zouden waarschijnlijk niet eens weten dat zij het was die er nu zat. Als ze dan ook nog maar iets met haar te maken wouden hebben. Doelloos staarde ze naar het water, alsof ze werkelijk dacht dat er iets zou uitkomen, maar dat was haar fantasie maar weer. Eerlijk had ze wel zin om Jazlyn weer te zien, of Alain met hun kon ze iets of wat overweg. En tja, dan met Zac, maar die leek wel verdwenen hij reageerde niet meer op berichtjes. Dus daarom had ze besloten dat het over was, ze had hem niet meer nodig. Er was altijd wel iemand heter en beter, daar was ze zich heel sterk van bewust. Uiteindelijk hoorde ze iets verder van haar iemand tegen enkele andere praten, maar het was te ver om stemmen te kunnen onderscheiden. Dus diegene die daar stond bleef onbekend voor haar. Misschien niet lang?

Romina slenterde een beetje wezenloos voor zich uit, dit was haar tweede dag hier, nouja, het voelde als een eerste dag want ze was gisteren pas elf uur aan gekomen en had nog net genoeg tijd gehad om haar kamergenote te leren kennen voor ze uiteindelijk in slaap doezelde. Als je in een flits naar haar keek zou je denken dat het een jongen was, een zwart vest, een wijde spijkerbroek en haar muts stond op. Deze 'look' had ze niet zodat ze op een jongen zou lijken, maar meer omdat ze zich hier het fijnst in voelde, het zat lekker en was onopvallend. Pas als je op haar gezicht zou letten zou je zien dat ze een meisje was, een groepje mensen die ze tegen was gekomen dachten ook allemaal dat ze een jongen was, maar anders dan de meeste meiden die wel boos zouden worden kon het Romina niet veel schelen wat andere van haar dachten. Dit was wie ze was en als iemand dat niet beviel was het hun probleem. Toen het strand in zich kwam glimlachte ze lichtjes, ze deed haar sneakers en sokken uit, propte die in haar tas en zette een stap met haar blote voeten in het koude zand. Het voelde best goed zo en het was fijn dat er een strand in de buurt was, al sschool ofzo haar dan te veel zou worden zou ze altijd nog uit kunnen waaien. Rustig liep ze verder over het zachte zand, maar toe ze een meisje in zicht kreeg stond ze even stil. ,,Hee." begroette ze haar met een glimlach.

Maja keek nog steeds naar het water wat haar op de een of andere manier toch wel weer tot rust bracht. Al gauw werd ze verstoord door een simpele begroeting, kalmpjes draaide ze zich om en zag daar iemand staan. Als je niet zou opletten dacht je dat het een jongen was, maar aangezien zij perfect haar gezich kon zien zag je dat het een meisje was. 'Hey.' Sprak ze vriendelijk tegen haar en richtte haar blik weer op het water, ze moest gewoon even alles vergeten. Even ging haar hand door haar haren, ze verveelde zich best wel. Vanavond zou ze naar de Zanzibar of een van die andere uitgaansplekken te gaan. Misschien spotte ze Jazlyn of Alain wel. Je wist het maar nooit, plus het was ook nog eens lang geleden sinds ze echter nog ees goed had gefeest met mensen die ze niet eens goed kende. Plus ze zou al haar zorgen daar door gaan vergeten, en ze had er best wel veel. 'Het is mooi hé, het water.' Sprak ze kalm tegen haar en glimlachtte even kort waardoor een volledige rij witte tanden zich ontbloote. Maar die glimlach was al gauw weer verdwenen.

'Hey.' zei het meisje vriendelijk terug, ze leek niet verbaasd of haar aandacht te veel tevestigen op Romina's uiterlijk, dus voor deze was het een teken dat het meisje vast niets lulligs tegen haar ging zeggen. Toen het meisje weer naar het water was gaan staren liep Romina rustig haar kant uit. ,,Is het oké als ik naast je kom zitten?" Romina ging rustig naast het meisje zitten, eigenlijk no voordat ze antwoord had gekregen, als het meisje toch nog nee zou zeggen dan zou ze gewoon weggaan. 'Het is mooi hé, het water?' zei het meisje kalm met een glimlach, haar spierwitte tanden waren even te zien en Romina glimlachte terug, waarna ze haar ogen weer even op het water richtte ,,Het is hier inderdaad erg mooi." stemde Romina in. Ze had het niet alleen over het water maar over het hele strand. Eigenlijk vond ze heel Monica high wel goed, al waren er plekken die ze minder mooi vond. Waarschijnlijk zou ze vanmiddag een bezoek brengen aan het dak om vanaf daar te kijken of er meer mooie plekken waren. Romina scheurde haar blik los van het water en rchtte haar aandacht op het meisje naast haar. ,,Ik ben trouwens Romina." stelde ze zich voor ,,Maar noem me maar gewoon Romi." voegde ze er meteen met een vriendelijke glimlach aan toe.

[Ik ben een beetje inspiratieloos.]