Zanzibar

Iedereen

Rustig in zijn normale kleren sjokte hij door de straten heen. Het was rustig op straat en hij had zijn portomonee in zijn broekzak zitten. Hij had zijn standaard witte shirt aan met een jeans. En zijn ketting bewoog mee op het ritme van zijn lange passen. Zijn hoofd hing een beetje en hij keek naar zijn schoenen. Het was goed weer en vanzelf kwam hij bij de grote bar van Zanzibar. Hij keek naar het grote bord en toen naar binnen. Hij haalde zijn schouders op en ging naar binnen. Toen hij binnen kwam stond er hard muziek op. hij glimlachte. Het was een goed nummer. Er waren weinig mensen hier binnen als je bedacht dat het zaterdag avond was. Hij ging aan de bar zitten en bestelde een cola. Het was pas 8 uur en pas als het richting 10 uur zou gaan zou hij aan de Whisky gaan. De cola stond snel voor hem omdat er weinig mensen waren. Waar was iedereen? Hij dronk wat van zijn cola en keek rond. Hij zag een mooie sofa staan en stond op met zijn cola. Hij ging rustig op de rood fluwelen sofa zitten en zocht naar een bekend gezicht. Niemand kende hij hier. Misschien dat het dadelijk drukker zou worden. Hij zou rustig afwachten wat er komen ging en dronk zijn cola op. Hij zakte een beetje onderuit en speelde weer met zijn ketting zoals hij altijd deed als hij zich alleen of verveel voelde.

Daphne keek haar kamer rond. Ze trok de kast open. Het was lekker weer dus ze trok een mooi jurkje uit de kast daaronder deet ze goude naald hakken aan. Toen ze klaar was liep ze naar buiten. Ze liep ze wist niet waar of wat ze daar ging doen. Ze liep uiteindelijk kwam ze bij de Zanzibar. Hier ga ik maar naar toe dacht ze. Ze liep naar binnen naar de bar. 'doe maar cassis' zei daphne. Het was er zo want het was niet zo druk. Ze keek de Zanzibar rond. Ze zag een jonge die met zijn ketting aan het spellen was. Hij had een bekend gezicht dus besloot daphne om naar hem toe te gaan. 'ken ik jou niet ergens van?' vroeg Daphne terwijl ze naast de jonge op een sofa ging zitten. 'Zit je op het monica?' ging daphne veder terwijl ze de jonge recht aan keek

Het was de eerste keer dat Brooklyn in deze club was, maar het stond haar zeker aan. Het was vrij sjiek en leek eigenlijk helemaal niet op Copa. Ze wist niet of dit een goed ding was of een slecht ding, maar ze merkte het vanzelf wel als het te saai werd. De club was vrij leeg en de dansvloer leek bijna uitgestorven. Er stonden 3 stelletjes een beetje futloos te dansen en aan de rand stond een groep jongens. Zodra ze binnen was gekomen was ze eerst naar de bar gelopen. Het was vrij warm en ze had al een tijd lang niks meer gedronken. Even twijfelde ze of ze niet meteen aan de drank zou beginnen, maar dit besloot ze toch maar niet te doen. Over ongeveer een uur zou ze wel aan de sterke drank beginnen. Ze keek rond terwijl ze haar glas half leeg dronk. Nogsteeds gebeurde er niks op de dansvloer, iets wat haar op de een of andere manier lichtjes irriteerde. Het mocht dan nog wel vroeg zijn, maar een beetje actie was toch wel leuk. Vooral de jongens waren nogal saai. Ze dronk het glas leeg en liep de dansvloer op. Meteen werden er blikken op haar gericht. Normaal gebeurde dit niet, maar in New York had iedereen het altijd te druk met dansen en het lekkerste meisje of jongen die er rondliep. Dit was zij in ieder geval nooit. Ze glimlachte lichtjes naar de jongens en langzaam begon haar lichaam mee te bewegen op de muziek. Een paar jongens stoten elkaar aan en 3 liepen er naar voren. Normaal was ze niet echt een grote aandachttrekker maar op het moment wilde ze gewoon wat leven in de brouwerij brengen.
Na ongeveer 3 nummers was ze het zat en de jongens hadden de smaak nu wel te pakken. Nu er een iets langzamer nummer kwam liep een jongen op haar af. De andere jongens verdwenen van de dansvloer en alleen de stellen en de jongen bleven over. Hij leek het schijnbaar ook niet erg te vinden om iets closer te dansen want hij legde haar handen op haar heupen. Meteen sloeg ze deze weg. 'Sorry, maar deze sla ik over' zei ze, terwijl ze van de dansvloer afliep. De jongens uit de groep lachten, maar ze negeerde het. Even keek ze rond waar ze kon gaan zitten. De sofa's stonden in groepjes, met af en toe nog een tafeltje erbij. In een van de groepjes banken zaten 3 meisjes. Dat zou niks worden, dat wist ze nu al. Haar ogen gleden verder tot ze uiteindelijk bleven hangen op een jongen zag zitten, samen met een blond meisje. Het was best een goede optie. Ze kon het vaak beter vinden met jongens als met meisjes en het meisje leek haar wel aardig. Eerst haalde ze nog een 7-up voor ze naar de bank toeliep waar de jongen en het meisje zaten. Iets voor de banken bleef ze staan. 'Ehm, sorry. Stoor ik?' vroeg ze vriendelijk. Als dit zo was zou ze gewoon verder lopen en in haar uppie ergens anders gaan zitten. Het enige nadeel was dan dat die jongens hoogstwaarschijnlijk bij haar zouden komen zitten.

Maybe try again? (a)

'Ehm, sorry. Stoor ik?' Daphne keek op 'nee hoor' antwoorden ze vriendelijk. 'Ben jij niet Brooklyn?' vroeg daphne. Ze keek het meisje aan. 'jij zit in klas 12b toch' vroeg daphne 'ik zit in klas 12a' ging Daphne veder terwijl ze het meisje recht aan bleef kijken. 'Ik ben zo terug ik haal even een coctail' zei daphne. Daphne stond op en liep naar de bar 'een citroen coctail zei daphne. 'Dankje' zei daphne toen ze het kreeg. Ze liep terug naar haar plaats. 'kom je hier vaker' vroeg Daphne terwijl ze haar aankeek

'ken ik jou niet ergens van?' zijn ketting gleed uit zijn vingers en hij keek gefronst op. Het was iemand die hij niet kende en hem vroeg of hij op Monica zat. Hij haalde verveeld zijn schouders op. ‘Ja, waar moet ik anders op school zitten?’ zei hij geërgerd. Hij staarde verveeld voor zich uit. Waarom was hij ookweer hierheen gekomen? Om te drinken. De muziek ging langzamer en hij keek op, Gelijk toen hij opkeek zag hij een meisje staan met bruin haar. Hij had haar vaak op Monica zien rondhangen. Ze was altijd achter hem aangelopen maar had hem nog niet aangesproken. 'Ehm, sorry. Stoor ik?' vroeg ze beleefd. Hij haalde zijn schouders op en knikte naar een stoel naast hem. Het maakte hem nu niet meer zo heel veel uit. Hij had wel een Whisky nodig om hier aan te wennen. Meiden om hem heen. Hij dacht altijd alleen maar aan Sarah die hem als vriend beschouwde maar hij zag haar als veel meer. Het meisje dat zich voorstelde als Daphne vertelde dat ze in 12 A zat. Hij was zelf al een tijd van dat rechte paadje af. Hij had een hekel aan school gekregen maar de feestjes die werden georganiseerd waren wel gaaf. Er werdt een cocktail gehaald door Daphne en hij bekeek de brunette nog eens goed. Dit was Brooklyn als hij het goed had. Hij stond op en rekte zich eens uit. De bowlingbaan achter had hij nog niet getest dus wandelde hij er rustig naartoe. Alsof het zo was gepland was er net een baan vrij gekomen dus pakte hij een paar bowlingballen en woog ze in zijn hand. Hij pakte er een met een negen erop en gooide in de richting van de kegels. Hij gooide ze allemaal om op een na. De bal werd terug gebracht door een systeem en hij raakte de laatste kegel nu wel. ‘Brooklyn was het toch?’ vroeg hij. Hij wist namelijk wel dat ze hem was gevolgd naar de bowling baan toe. Hij moest er wel even aan wennen dat het zo ging voortaan. Hij was nog geen dikke maatjes met Wyatt maar dat zou wel komen. Ze zaten immers dag en nacht opgescheept met elkaar in een ruimte. Hij glimlachte en ging door naar de volgende set. Hij gooide nu wel een strike. Hij pakte de bal en hield hem vragend voor Brooklyn. Als ze wilde zou ze de bowlingbal vast wel aanpakken. En niet onderuit glijden als een giraffe als ze het gewicht van de bal aankon.

Op haar vraag of ze stoorde haalde de jongen zijn schouders op en knikte naar de stoel naast hem. Ook het meisje had er geen problemen mee. Ze liep langs de jongen heen en ging op de stoel zitten. Het waren opzich best fijne stoelen, beter dan ze had verwacht. Ze keek weer even naar de jongen. Vaker kwam ze hem tegen buiten en in de gangen. Een van haar vriendinnen hier op monica, eigenlijk wel z'n beetje een van de enige, leek hem helemaal geweldig te vinden. Ondertussen was het meisje rustig aan het doorpraten. Persoonlijk luisterde ze niet helemaal, gewoon omdat ze op de standaard vragen ook gewoon zonder er echt bij na te denken wist te beantwoorden. Het was een vaste riedel geworden sinds ze hier was. De eerste 4 dagen was het net een bandje dat zich telkens opnieuw afspeelde. 'Ben jij niet Brooklyn?' vroeg het meisje. Ze knikte. 'Ja. Jou naam weet ik helaas zo niet meteen te zeggen, zo goed ben ik niet met namen' zei ze met een lichte glimlach. Het meisje ging door over de klassen en weer gleed haar gedachte een beetje weg. Ze wilde echt wel luisteren en het voelde heel onbeleefd om niet echt te luisteren. Uiteindelijk stond het meisje op en zij dat ze even een cocktail ging halen. Haar blik gleed even naar de jongen, die net op dat moment opstond. Met haar ogen volgde ze hem even, hij ging blijkbaar naar de bowlingbaan. Al heel snel ging haar blik weer naar de dansvloer, maar de jongens waren gelukkig verdwenen. Ze had geen zin in een herhaling van dat gedoe in bar copa, met Wyatt en Mike. Daphne kwam weer terug en vroeg haar of ze hier vaker kwam. Het klonk misschien heel vervelend, maar ze had niet echt zin in een saai gesprek. Ze zou zo wel weer gaan dansen. 'Ehm, zou je mij nu ook even willen excuseren?' vroeg ze uiterst vriendelijk. Even twijfelde ze welke richting ze uit zou gaan maar liep toen naar de jongen. Ze keek toe hoe de jongen de laatste kegel omgooide. ‘Brooklyn was het toch?’ hoorde ze hem opeens vragen. Schijnbaar had hij gehoord dat ze naar hem was gelopen ofzo. 'Ja, en jou naam was Ian als ik me niet vergis' zei ze rustig. Ze keek hoe hij naar haar toe liep en de bal naar haar aanrijkte. Even keek ze ernaar en pakte hem toen aan. 'Niet meteen beginnen te lachen als ik gooi' mompelde ze, terwijl ze langs hem heen liep. De bal was iets te zwaar voor haar, dus ze koos een andere. Het was niet heel makkelijk om op haar hakken over de baan te komen, dus ze zou dadelijk waarschijnlijk wel van die lelijke schoenen aantrekken. De bal rolde over de baan en raakte 4 kegels. Persoonlijk vond ze dit best goed, aangezien ze het zeker al 2 jaar niet meer had gedaan.

. 'Ja. Jou naam weet ik helaas zo niet meteen te zeggen, zo goed ben ik niet met namen' zei Brooklyn. 'daphne' zei ik tegen Brooklyn. 'Ehm, zou je mij nu ook even willen excuseren?' vroeg Brooklyn. 'ja hoor doe je best ik moet toch weg' zei daphne vriendelijk. Daphne zette haar glas op tafel en liep de zaak uit naar monica high school.