Just let it go

Alexis zat op een barkruk. Naast haar zette de barman net een bacardi neer die ze een tijdje terug had besteld. Het was vrij druk dus het duurde even voor je je bestelling kreeg. Ze knikte vriendelijk naar de man, die ondertussen al het zweet op z'n voorhoofd had staan. Haar donkere ogen gleden weer naar een groepje van ongeveer 5 jongens dat al een tijdje met 2 flesjes bier rondliepen. Vaag had ze af en toe door de muziek heen flarden kunnen verstaan wat ze zeiden. Na een keer of 3 proberen van de jongens had ze kunnen uitvogelen dat ze een drinkwedstrijdje wilde. De groep zelf was vanaf een afstandje te zien ook al aardig aangeschoten. Op een gegeven moment kwamen ze ook in haar richting gelopen. Ze rolde lichtjes vermoeid met haar ogen. Een van de jongens probeerde zijn arm om haar heen te slaan, maar daar dook ze onderdoor zodat hij uiteindelijk half over de bar hing. Schijnbaar was hij niet nuchter genoeg meer om meteen overeind te komen. De andere lachten en nu kwam de jongen met de flesjes bier op haar af gelopen. 'Hey schatje, zin in een drinkwedstrijd?' sprak hij met een dubbele tong. 'Kom maar op' zei ze, terwijl ze haar schouders ophaalde. Even gleed haar blik naar de jongen die over de bar hing, deze was nogsteeds niet overeind gekomen. 'Wie het snelste het flesje leeg heeft. Als jij wint krijg je 10 euro, als ik win mag ik met jou naar bed' zei de jongen terwijl hij een bierflesje in haar handen duwde. 'Laat het geld maar zien, dan kunnen we beginnen' zei ze simpelweg. Een paar mensen hoorde ze lachen en het viel haar op dat ze meer publiek hadden gekregen. De ene jongen legde 10 euro op de bar en een ander telde af. Op nul begonnen ze beide te drinken. Het viel haar meteen op dat de jongen even naar zijn vrienden grijnsde.
De jongen had zijn flesje voor 3 kwart leeg toen zij die van haar terug op de bar zetten. De ogen van de meeste omstanders werden groot, andere klapte. Nu was zij degene die grijnsde. Ook de jongen keek haar verbouwereerd aan. Ze trok haar topje goed en sprong van de kruk. 'Onderschat mij nooit meer, liefje' zei ze, terwijl ze even haar hand op de wang van de jongen legde. Deze staarde haar nog steeds ongelovig aan. Ze duwde de 10 euro in haar broekzak en dronk de bacardi die ze nog had staan ook in een keer op. Als ze wilde gaan dansen was het niet handig als ze dat glas ook nog vast moest houden. Even kreeg ze een beetje een licht gevoel in haar hoofd maar dit zwakte snel weer af. Daarna liep ze in de richting van de dansvloer, nagestaard door een aantal ogen. Het was jammer dat ze niet met iemand samen was gegaan, maar om los te gaan had ze eigenlijk niemand nodig. Alleen een vervoersmiddel om naar huis te komen. Vrijwel meteen toen ze de dansvloer opkwam begon haar lichaam mee te bewegen op de muziek. Nadenken was niet meer nodig. Even kon ze alles gewoon laten gaan. Who cares what the other people think?

Noud liep naar de bar hij bestelde een briezer hij kreeg het na twee min. Hij dronk hem op en toen zach hij een beeld schoon meisje dansen. Hij liep op het meisje af. Er kwam een langzaam nummer. Mag ik deze dans van u. Vroeg hij vriendelijk. Hij was nog nuchter gelukkig want de meeste meisjes houden niet van jongens die zat zijn. Logies eigelijk.