Dawning of An New Era

Hier stond ze dan. Vlak voor een groot gebouw waar ze nu enige tijd in zou gaan verbrengen, totdat ze eindelijk klaar was met haar school. Maar zo ver was het nog lang niet. Ze was nog jong en had nog een hele tijd te gaan. Ietwat voorzichtig liep ze wat rond, speurend naar wat er allemaal te zien was. Heel bijzonder was dit schoolplein niet. Toch voelde het anders. Ze bleef even stilstaan en keek uit over het plein. Er waren een paar anderen te zien. Druk was het hier niet. Ze hield haar hand voor haar ogen om niet in de felle zon te hoeven kijken. Een grote fontein als middelpunt bood plek om even te kunnen gaan zitten als je dat wilde. Demyn liep er naar toe. Er stonden wat bankjes rondom de fontein en één ervan was nog niet bezet. Demyn zakte neer op het bankje terwijl ze haar tas naast zich neer liet ploffen. Haar ouders hadden haar die tas cadeau gegeven. Ze was haar blij mij, het was namelijk een best wel dure tas geweest. Ze wilde even rustig wat rondkijken voordat het echt zou beginnen. Het was nog redelijk vroeg dus tijd had ze zat. Uit haar tas pakte ze een appel die ze had meegenomen en begon hiervan te eten terwijl ze naar alle bedrijvigheid keek die er op het plein te zien waren. Misschien zou er vanzelf wel iemand naar haar toe komen.

De appel die ze aan het eten was had ze bijna helemaal tot aan het klokhuis opgegeten. Met een zwaai gooide ze het in de prullenbak die naast haar stond. Normaal zou ze het zonder problemen ergens in de bosjes dumpen, maar omdat ze hier voor het eerst was deed ze het niet. Appels waren immers toch biologisch afbreekbaar. Vanuit haar ooghoeken zag ze dat iemand haar richting op kwam. Een meisje slank meisje, dat iets ouder leek dan zij zelf. "Mag ik bij je komen zitten?" vroeg ze terwijl ze naar de plek knikte die naast Demyn nog vrij was. Demyn knikte van ja. "Neem plaats," zei ze, terwijl ze een gebaar maakte naar de vrije plek. Ze schoof haar tas iets opzij om nog meer ruimte vrij te maken. ”Mijn naam is Demyn. Ik ben net nieuw hier,” sprak ze. Ze had besloten om maar meteen een gesprek aan te kaarten. Misschien dat ze ook wat meer over dit oort te weten zou komen. Voor haar was tot nu toe alles nog erg onbekend. Misschien kwam het dan wel wat sukkelig over, maar dat maakte voor haar op dit moment niet zoveel uit.