Family [fabienna]

Steven keek slaperig naar de klok, de wijzers leken niet vooruit te komen. Elke seconden voelde als een uur aan. In zijn hoofd telde hij elke de secondes af tot de verlossende bel hem zou redden. Zijn blik wende hij weer af naar zijn afgetrapte schoenen en zijn spijkerbroek die zijn beste dagen had gehad. Steven vond school het saaiste wat er bestond, zelfs bowlen was leuker. Tenminste de verplichte vakken waren een hel. Om de vakken heen was school een groot gebouw voor fun. Pestkoppen laten wensen dat ze nooit waren geboren, leraren het leven zuur maken. En tot slot er liepen een hoop knappe meiden rond, die vast wel een keer met hem wat wouden ‘drinken’. Zonder het door te hebben gaapte Steven erg luidruchtig en rekte zich even uit. Enkele leerlingen in de klas moesten even lachen. Maar de leraar was er niet zo blij mee en keek boos naar Steven. Hij voelde zich vast weer voorschut gezet, een van de bezigheden dat Steven graag deed. Hij zou Steven terug pakken en begon dus “Dus omdat Steven” Voor hij verder kon spreken viel Steven hem in de reden en zei “Meneer Mcqueen is het voor jou” Het gezicht van de leraar ging van boos naar erger, het zou niet lang meer duren en er kwam stoom uit zijn oren. Echter ging Meneer Cornwall, de wiskunde leraar verder alsof er niks aan de hand was “Als jij de stof zo goed kent dat je je kunt permitteren om te slapen.. Los deze som dan maar op”. Driftig begon Cronwall een driehoek op het bord te teken en zette er enkele maten en afmetingen en grade bij, en een X. Daar boven kliederde Vind X “Nou komt er nog wat van . Kom naar het bord toe, of ben je bang” werd er naar Steven gesnauwd. Steven liet zijn kauwgom belletje knappen en begon op zijn dooie gemak op te staan. Hij kauwde verveeld op zijn kauwgom terwijl hij een hand door zijn warrige haar haalde. Voor hij ook maar een stap verder ging streek hij zijn iets wat vieze witte T-shirt met daar over een open spijkerjasje ‘netjes’. Dit alles deed hij om die vent te pesten. Zijn lichaam wat dreigend verbreederd liep hij intimiderend richting het bord. Bij een van de pestkoppen van Monica high, die hem uitlachte, haakte hij zijn voet achter het stoeltje en trok deze weg. Zo viel het pestkopje verbaast van zijn stoel. Steven hield een pokerface op en knipoogde even naar zijn zusje. Zonder veel haast te hebben liep hij naar voren, hij probeerde zo veel mogelijk tijd van de les af te halen. Aangekomen bij het bord nam hij een krijtje en keek naar de som. Een piece of cake, de formule schoot meteen door zijn hoofd. Maar sins de eerste les van meneer Cornwall was de strijd begonnen. Beide waren ze van plan om elkaar zo erg mogelijk voorschut te zetten. Alleen omdat Steven die vent ooit had verbeterd. De stof was dan ook zo ontzettend makkelijk omdat ze deze al hadden gehad in New York. Alsof hij dom was tekende Steven een cirkel om X en riep schaapachtig “ Gevonden” De leraar loep rood aan en schreeuwde “eruit nu! En neem dat zusje van je mee” . Cornwall had ook de pik op Fay omdat deze familie was van Steven . Dus haar gelach van de kop kleinere kauwgom kauwende zus, was ook de aanleiding geweest om haar eruit te gooien. Met een voldane grijns zei Steven. “Vaarwel mijn favoriete leraar”

fay

Fay zat een beetje met haar pen tussen haar vingers door te spelen. Wat was dit eigenlijk toch een saaie les. Even werd ze uit haar gedachten getrokken toen ze haar broer zag bewegen. Het gapen van hem trok echt van iedereen de aandacht. Fay schoot even in de lach. Helaas kon Cornwall het niet echt waarderen. Het werd helemaal oorlog toen Steven zei dat het Meneer Mcqueen voor Cornwall was. Het gevolg was dat Steven naar het bord moest komen om een som op te lossen. Alsof zo som moeilijk voor Steven zou zijn. Hij had nou eenmaal een wiskunde knobbel. Fay schoot in de lach toen ze haar broer een pestkop even treiterde. Helaas keek Cornwall gelijk haar kant op. Fay hield gelijk op met lachen net lang genoeg voordat ze weer in de lach schoot toen Cornwall weer naar Steven keek. Heel zacht begon ze nu te lachen terwijl ze ondertussen op het kauwgompje in der mond kauwde en af en toe een bel blies. Waarschijnlijk had Steven allang de oplossing in zijn hoofd klaar maar hield zich dom voor Cornwall. Jammer genoeg kon Cornwall de tweeling niet echt waarderen. Verbaast keek ze toen Cornwall zei dat steven dat zusje van hem ook mee moest nemen toen hij er uit werd gestuurd. Fay ging gelijk rechtop zitten. ”Hallo ik heb een naam hoor. En dat is Fay voor me broer en vrienden maar voor u is het Fabiènna.” Het was best erg sommige streken die ze had waren precies hetzelfde als die van Steven. Of je kon zeggen ze hadden gewoon dezelfde streken. Fay keek onbewust naar haar broer die al bij de deur stond te wachten tot Fay zou mee komen. ”Je hebt alleen de pik op me omdat Steven me broer is. “ Boos pakte Fay haar boeken van de tafel bij elkaar en der tas van de grond. Ze liep naar Steven. En keek hem met een geniepig lachje aan. In de tijd dat Fay hier op school zat was ze een stuk minder verlegen geworden. En elke keer was het bij Cornwall feest. Ergste was gewoon dat Fay nog niets had gedaan of hij haten haar al. Alleen omdat ze dezelfde achternaam als haar ‘grote’ broer had. ”Nou dat was weer een leuke les. Had hij ons er maar eerder uit gestuurd dan hadden we niet zo lang hoeven te vervelen.” zei ze lachend terwijl ze naast haar broer liep.