Stuck outside

Rond half twaalf in de avond, gaven de wijzers aan. Het tikken van de klok en wat stemmen op de gang waren de enige geluiden die ze nu nog kon horen. Het liefst zou die rotklok van de muur graaien en hem vervolgens kapot gooien, maar ze lag net zo lekker. Ze lag op haar rug, had haar lakens helemaal over zich heen getrokken, alleen haar hoofd stak er nog net onderuit. Ze lag nu al een uur naar het plafond te staren en was nog steeds niet in slaap gevallen. Telkens keek ze opzij om te kijken hoe laat het was. De tijd ging veel te snel, ze moest vannacht goed slapen want morgen was haar eerste dag op Monica High en dan móest ze er goed uit zien. Anders maakte ze gelijk een slechte indruk en was haar hele schooljaar verpest, nee, daar had ze geen zin in. Na nog eens tien minuten was ze echt echt helemaal zat. Ze zuchtte diep, ging op haar bed staan en sprong op de vloer. Dat maakte een iets hardere bons dan ze had verwacht, dus bleef ze even versteend staan en sluipte zo zacht mogelijk naar haar kledingkast. Ze had op dit moment haar heerlijk warme vogeltjespyama aan, maar ze had het stikheet gehad dus misschien moest ze maar gewoon in een zomerpyama gaan. Ze rommelde wat in haar kast, trok alle lades open, werd uiteindelijk nogal hysterisch en gooide allerlei kleren over haar hoofd. Voordat ze het door had was de hele inhoud van haar kast naar de vloer verplaatst. Toen ze dan eindelijk had gevonden wat ze zocht, helemaal onderin de kast, draaide ze zich om. Ze hield haar hand even voor haar mond en sloeg zichzelf voor haar hoofd. Weer een diepe zucht. Deze nacht kon wel eens lang gaan duren... Nu moest ze al die zooi ook nog eens op gaan ruimen. Met een heleboel tegenzin raapte ze een aantal kleren op, vouwde ze weer en legde ze terug. Toen ze na een halfuur eindelijk klaar was plofte ze uitgeput neer op haar bed, ze had nog niet eens de tijd gehad om die andere pyjama aan trekken. Het was nu zo'n beetje één uur, meestal het tijdstip waarop een aantal laatkomers naar hun kamers gingen. Ze had echt geen ervaring met een High School zoals Monica, maar op haar vorige school was dat wel het geval. En ze had ook gelijk. Een grote groep mensen stoomden de gangen in, met een hoop lawaai. Iemand klopte drie keer op haar deur, met een bepaald ritme. Niemand kende haar hier, dus het was vast niet iemand die speciaal naar haar opzoek was. Ze kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en sloop voorzichtig naar de deur, stak de sleutel erin, duwde hem zachtjes open en wierp een blik door het kiertje. Er was niemand te bekennen. Ze liep terug naar haar bed om eindelijk de goede pyjama aan te doen, maar vergat om de sleutel weer uit het slot te trekken en liet de deur per ongeluk open staan. Ze had haar broek en haar shirt al uitgetrokken en stond dus alleen in haar onderbroek en haar hemd toen ze iets hoorde rinkelen. Automatisch draaide ze zich om en staarde naar het glinsterende sleuteltje in het gangpad. "Shit!" Ze trok haastig haar badjas aan en liep de deur uit, met een rood hoofd. Maar nog een groepje studenten kwam aanlopen en terwijl zij een poging deed om de sleutel van de grond te rapen, stootten zij de deur per ongeluk dicht. "Nee, nee, nee!" Ze stond op en trok aan de deurklink maar hij ging niet open, hoorde op de achtergrond een aantal giechels en niet-al-te-aardige opmerkingen. "Oh, come on," ze kneep haar ogen even dicht en zuchtte. En ja hoor, toen ze zich weer omdraaide was de sleutel foetsie. Poef, weg. "Oh my goood," fluisterde ze. Sid raakte lichtelijk in paniek, trok haar badjas stevig om zich heen, hopend dat níemand haar nu tegen zou komen. Ze stond hier, in de gang, in haar verschrikkelijk lelijke badjas, en kon haar kamer niet in... Al ijsberend begon ze te denken, opzoek naar haar sleutel. Misschien hadden die kerels van daarnet hem meegenomen, of was hij ergens heen gerold of... Ze ging hopeloos tegen haar kamerdeur zitten, keek op toen ze voor de zoveelste keer voetstappen hoorde.

[Darren! C: ]

Darren was nog in het muziek lokaal op school. Hij pingelde een paar melodieën en soms schreef hij een tekst in het verfrommelde schrift, die op de piano lag. Hij was bezig met schijven. Hij moest iets doen met al zijn gevoelens voor Iana. Iana was over nu, hij had haar laten gaan. Ze zou nooit helemaal van hem blijven, hij was gedoemd tot vriend. En hij had er ook geen zin in om heel de tijd die Nick achter zich aan te hebben. Hij keek om zich heen. Shit hij had zijn gitaar op zijn kamer laten staan. Hij liet even een brom horen. Waarom was hij zo vergeetachtig. I hate where I’m at. Acting crazy like that. I know that I’ve been wrong, It’s something I’ve been working on , ging er door zijn gedachte. Dat was een goede tekst. Hij schreef het snel op en klapte zijn schrift dicht en keek op de klok. Het was al half een. Hij schudde met zijn hoofd, hij moest het ook niet zo laat maken steeds. Hij stond op en nam zijn schrift mee. Hij sloot het lokaal af. Darren was eigenlijk het lievelingetje van alle leraren. Gewoon omdat hij vrij spontaan was en gewoon tegen de leraren terug praatte. Helmaal zijn muziek leraar, daarom had hij ook stiekem de sleutel van het muziek lokaal gekregen. Maar, eigenlijk was Darren niet zo heel voorbeeldig maar, wisten hun veel. Hij maakte zijn huiswerk gewoon en als hij dat niet deed zagen ze dat door de vingers. Behalve een leraar. Darren liep op zijn gemakje naar zijn kamer. Hij opende zijn deur en smeet zijn schrift weg, vandaar dat het er niet uit zag. Hij hoorde een groep jongens lachend lang komen. Hij had namelijk zijn deur nog niet gesloten. Hij hoorde een 'ey! Darren' en nog een aantal begroetingen. Hij keek op en lachte en riep hoi terug. Hij was best populair, gewoon omdat, hij tegen iedereen aardig was en met iedereen kan opschieten. En door het voorval Nick/Iana/Charlene ofcourse. Hij hoorde de jongens luidruchtig weer doorlopen maar ving iets op van. 'Haha zag je die badjas' 'Ja man LOL' en 'Had je haar gezien, ik heb hier haar...' de stemmen stierven uit. Darren stak zijn hoof duit de deur en keek hun fronsend na. Hij kende dat groepje en als ze zo dronken waren dan konden ze best gemene grappen uit halen. Hij besloot "de badjas" uit te checken. Het was nu al best wel laat. Hij liep door de gang en keek om de hoek en zag een meisje in haar baby blauwe badjas zitten. Darren liep op haar af. Darren trok zijn mondhoeken op tot een vriendelijke glimlach. Hij zakte door zijn knieën en hurkte voor haar. Hij legde een hand op haar schouder. 'Hee, gaat het? Wat hebben die jongens gedaan?,' vroeg hij voorzichtig. Zijn stem was mannelijk maar, wel op een zachte toon. Hij wist hoe gevoelig meisjes kunnen zijn. Darren stond op en stak zijn hand uit om haar te helpen opstaan. 'Kom maar.. Ik ben Darren trouwens,' sprak hij tegen het meisje. Hij hielp haar overeind en gooide zijn hoofd in de richting van zijn kamer, als teken kom maar mee. Hij liep zijn gang in en zag zijn kamer deur nog open staan. Hij maakte niet zo'n zorgen. Als nieuweling moest je dat niet doen maar, hij.. voor Darren maakte dat niet uit. Niemand zou aan de spullen komen van hun favoriete grappenmaker en zanger. Hij plantte haar op zijn twee persoons bed en gaf haar een vriendelijk glimlach. Hij had wel een vermoeden wat die jongens hadden gedaan. Maar, ze konden nu niet voor een reserve sleutel naar beneden gaan omdat, er toch niemand was. Morgen zou hij anders wel de sleutel terug vragen, als het geval was dat de jongens hem hadden afgepakt. Ze zouden de sleutel wel aan hem terug geven. Hij liet even een lachje horen toen hij het meisje met de mega badjas op zijn bed zag zitten. Monica High was echt nooit saai. Hij liep naar zijn kast en trok er een t-shirt uit. Voor haar zou het een mini jurk zijn. Hij gooide het shirt naar haar. 'Je kan je omkleden in de badkamer,' zei hij vriendelijk en wees naar de houten deur. Hij zelf pakte zijn gitaar en ging tegen de muur aan zitten bij zijn schrift. Darren begon zijn melodie te pingelen op zijn zwarte gitaar...

Onder haar pony door keek ze recht in bruine ogen van een jongen, die in zijn eentje op haar af kwam lopen. Hij leek, anders dan die jongens van net, vriendelijk. Hij glimlachte zelfs naar haar. Ze werd een beetje zenuwachtig toen hij hurkte en een hand op haar schouder zette, ze was niet zo gewend aan jongens die zo open met meisjes omgingen. Ze keek hem een beetje verward aan, maar besloot uiteindelijk dat hij het goed bedoelde en glimlachte vriendelijk terug. Hij wist blijkbaar van die jongens, dat stelde Sid gerust. "Ja, het gaat wel," zei ze, haar stem klonk zacht een een beetje dromerig, maar was van nature volwassen. Ze schraapte haar keel, fronsde even en dacht terug. "Ze hebben m'n sleutel. Denk ik. En ze gooiden m'n deur dicht, waardoor ik dus niet meer naar binnen kan." Ze voelde zich ontzettend stom. Waarom was ze dan ook in haar badjas naar buiten gegaan? Misschien wou ze nu wel liever met rust gelaten worden, maar die jongen liet haar twijfelen. Ze voelde zich op een of andere manier wel op haar gemak bij hem. Hij was niet eisend, en deed ook niet alsof hij beter was dan haar. Ze was dat niet gewend van jongens. Op haar vorige school waren de meisjes en jongens altijd helemaal gescheiden en gingen nauwelijks met elkaar om, en als ze dat deden werden ze meteen als een koppel beschouwd. Maar op deze school was dat blijkbaar héél anders. Ze keek toe hoe hij weer in zijn benen kwam, moest helemaal omhoog kijken en kneep haar ogen samen tegen het felle licht. Ze zag een hand die haar smeekte om vastgepakt te worden. Er verscheen opnieuw een brede glimlach op haar gezicht, ze pakte de hand vast en kwam overeind. Darren... Die naam kwam haar wel bekend voor. Was dat geen Ierse naam? Ze veegde ongemakkelijk haar badjas schoon en schoof haar pony uit haar ogen weg. "Ik ben Sidney. Of Sid, eigenlijk." Ze volgde hem naar zijn kamer en voor ze het wist zat ze op zijn tweepersoonsbed. In haar badjas, ze voelde zich nu niet bepaald aantrekkelijk. Haar haar zat waarschijnlijk helemaal in de war en ze had nauwelijks make-up op. Nouja, het maakte nu ook niet meer uit. Sidney bekeek de kamer van Darren, het zag er leuk uit. Ze had geen verstand van jongenskamers maar hij was in ieder geval geen enge creep met rare posters van videogames. Het leek erop dat hij al langer op Monica zat. Voor ze iets kon zeggen werd haar een t-shirt toegegooid, die ze in één keer ving, en dat maakte haar glimlach nog breder. "Wow, bedankt. Sorry, ik ben dit soort dingen niet gewend. Op mijn andere school zou ik de hele nacht in mijn badjas op de gang moeten zitten..." Ze knikte, beet op haar lip en lachte even. Ze kneep even in het shirt en bedacht dat dit niet echt kon zijn. Of het een nachtmerrie of een droom was, dat wist ze niet, maar het was allemaal zo vreemd. Ze sprong soepel van het bed en stormde naar de badkamer, waar ze kort even in een spiegel keek. Het viel nog mee. Daarna trok ze haar badjas uit, liet hem op de grond vallen en trok het shirt zo snel mogelijk over haar hoofd. En inderdaad, het shirt reikte bijna tot aan haar knieën, gelukkig maar. Sowieso beter dan die badjas. Ze liep de badkamer weer uit, vergat per ongeluk haar badjas, en zag dat Darren daar een prettig melodietje op zijn gitaar speelde. Ze ging er voorzichtig tegenover staan, staarde even naar de gitaar, de manier waarop de snaren trilden. "Niet slecht!" Haar stem klonk enthousiast deze keer. Dat soort dingen meende ze, ze was bijna nooit sarcastisch. Ze zette haar handen in haar zij en luisterde aandachtig naar de muziek. Hij was écht goed. Zij had weleens gitaar gespeeld, maar was niet bepaald een supertalent.

Wat Darren dus al dacht! Ze hadden haar sleutel afgepakt. Hij viel even stil met gitaar spelen toen Sid uit zijn badkamer kwam. Hij grijnsde toen ze zei dat het goed was. Hij haalde zijn schouders op van ach. Hij stond op en zette zijn gitaar weg. Hij liep naar haar toe en zag dat het t-shirt net boven haar knieën kwam. Het t-shirt was eigenlijk van zijn broer die hij per ongelijk hier naar toe had meegenomen. Als ze zijn t-shirt aan zou hebben, zou hij net niet haar onderbroek zien dacht hij. Oef hij moest niet zo denken. Hij trok een mondhoek lachend op 'Staat je goed,' sprak hij met een lach. Hij veranderde zijn blik in een wat serieuzere/ 'Morgen zorg ik ervoor dat je je sleutel terug krijgt.,' zei hij op een vastberaden toon. Hij was geen vrienden met ze maar, ze mogen hem wel. Dus dat kwam wel goed. Darren dacht terug aan wat ze had gezegd. Ze was dit niet gewend en ooh damn. Dacht Darren nu.. Hij sliep meestal alleen in zijn boxer, dat zou hij nu denk ik maar niet doen. Weer flikkerde zijn gedachtes naar wat ze zei. 'Wat een verschrikkelijke school!,' sprak hij gewoon hard op. Hier op Monica High waren er wel regels maar, heel vaak had hij het idee alsof de meeste door hun vingers keken. Hij had echt van alles uitgehaald, sinds hij hier zat. Hij had met Iana terreinen betreden die verboden waren. Hij was al zo vaak zwaar dronken geweest en had zelfs alcohol op zijn kamer. Hij was ook friends with benefits met Charlene. God, wat een tijd. Jammer dat het zo vreemd was afgelopen. Friends with benefits was eigenlijk gewoon een vriend waar hij het mee deed. Met haar had hij het ook op plekken gedaan... God. Toen kwam het gezeik met Iana en Prom. Damn. Nu had hij eindelijk zich weer gericht op school en was niet meer iedere avond bezopen. Hij was weer begonnen met muziek te maken. Ja het ging beter met Darren. Hij had nu ondertussen zijn bed aan een kant open geslagen en gaf aan dat Sid wel mocht gaan liggen. Zijn bed rook helemaal naar hem. Een mix van zijn lichaamsgeur en zijn cologne. Hij ging met kleding aan boven op de dekens liggen aan de andere kant. Hij pakte zijn biologie boek. Hij moest toch nog leren. 'Je mag hier wel slapen. Ik zal je niet op de gang laten slapen,' sprak hij lachend. Hij deed het grote licht aan en zijn nachtlampje aan. 'Kun je met dit licht slapen?,' vroeg hij zachtjes. Hij zou nog een half uurtje leren en dan ook gaan slapen. Het was nu al bijna tegen kwart voor twee. Hij las het nog vaag door, maar kon toch zijn gedachte er niet bij houden. Na toch nog een half uur geleerd te hebben klapte hij zachtjes zijn boek dicht en stapte uit bed. Het leek of Sid sliep maar, hij wist het niet zeker. Hij deed zijn sokken uit en draaide met zijn rug naar Sid. Hij deed zijn t-shirt uit maar, liet zijn broek maar aan. Hij liep naar de badkamer en poetste snel zijn tanden. Zo ver Darren dacht sliep Sid, maar wie weet deed ze wel alsof. Die gedachte kwam niet op bij Darren. Daarom liep hij zo zonder shirt rond. Een dunne streep van zijn boxer stak boven zijn broek uit. Donkere haartjes liepen vanuit zijn onderbroek tot zijn navel. Darren ging onder de dekens liggen en knipte het licht uit. Hij had een glimlach op zijn gezicht. Hij sloot zijn ogen en viel vrijwel meteen in slaap.

Darren werd lichtjes wakker van haren die in zijn gezicht kietelde. Hij knipperde slaperige met zijn ogen en merkte dat zijn hoofd bij een bos haar lag. In zijn armen lag een.. meisje? Darren liet haar geschrokken los en was gelijk klaar wakker. Shit.. Had hij zich weer vergaan in de alcohol en weer iets met een meisje gedaan. Toen zag hij ineens de heldere blauwe ogen van Sid. 'Ooh Sid,' sprak hij opgelucht. Nu wist hij weer wat er gisteren was gebeurt. Hij had niks gedaan, waar hij blij om was. Hij voelde zich soms zo schuldig na een one-night-stand. Hij liet de dekens zakken en zakte onderuit, opgelucht dat hij niks bij Sid had gedaan. Hij greep naar zijn mobiel. 10:34. Woeps. Voor hem maakte het niet zo veel uit en voor Sid.. Die kon toch wel een dagje later beginnen?

[Jij geeft me inspiratie 8D LOL XD]

Haar blik ging over de muur, geen vervelende tikkende klokken. Deze kamer was echt geweldig. Darren vond het zelf blijkbaar niet zo bijzonder wat hij kon op zijn gitaar, maar hij was gewoon te bescheiden, vond Sid. Toen hij de opmerking maakte dat het shirt haar goed stond, ging ze in een soort modellen-pose staan, met haar ene hand achter haar hoofd en haar andere hand in haar zij. Ze gaf een overdreven knipoog en ging daarna lachend in weer een normale houding staan. Ze trok de punten van het shirt nog verder naar beneden en bedacht waarom Darren ooit zo'n grote maat in zijn kast had, aangezien dit onmogelijk zijn eigen maat kon zijn. Zoveel groter dan haar was hij niet. Verschrikkelijke school... Ze had er zelf niet zoveel van gemerkt, maar toen wist ze natuurlijk ook niet beter. De gevoelens over Monica waren heel erg dubbel. De jongens die haar sleutel hadden gepikt waren echt eikels, maar aan de andere kant was het heel erg aardig van Darren dat hij haar zo hielp. Morgen zou hij haar sleutel terughalen... Morgen? Dat was wel logisch, maar waar moest ze dan slapen? Ze kon ook de hele nacht opblijven, maar ze had de energie wel nodig. Voordat ze zelf met een oplossing kon komen, werd die haar aangeboden. Zo maar, gratis en voor niets. Haar blik straalde duidelijke verbijstering uit. "Meen je dat? Ik wil je echt niet lastigvallen." Nee, ze wou hem niet lastigvallen, zeker niet met haar domme acties. Het was deels haar eigen schuld en misschien had hij wel andere dingen aan zijn hoofd... Maar hij leek erop te staan. Ze twijfelde even, maar klom uiteindelijk toch maar op het bed. "Echt, duizend keer bedankt," glimlachte ze. Er drong een overheersende geur haar neus binnen, maar dat was niet onaangenaam. Ze voelde zich hier in ieder geval meer thuis dan op de gang. Een beetje ongemakkelijk ging ze liggen, met haar benen uitgestrekt. Ze had geen sokken aan en dus waren haar roze-roodgelakte teen nagels duidelijk zichtbaar. Ze hoorde haar hart bonken, en sloot voorzichtig haar ogen. Wie weet wat er allemaal kon gebeuren in haar slaap? Misschien ging ze wel snurken zonder dat ze het door had, of ging ze slaapwandelen, of praten over hele genânte dingen. Sid probeerde zich te focussen op andere dingen, blije herinneringen, probeerde zo snel mogelijk in slaap te vallen, maar helaas. Er waren te veel afleidingen. Ze hoorde geschuifel, getik, een aantal stemmen en Darren die zijn tanden poetste. Ze kon het niet laten om haar ogen even open te doen, zag kort het beeld van een shirtloze jongen en kneep ze zo snel mogelijk weer dicht. Shitshit, oh my god, hij had geen shirt aan. Van buiten leek het alsof ze sliep, maar van binnen was het één grote chaos in haar gedachten. Nee, ze was opgegroeid in een preutse familie, opgevoed in een preutse school, en nee, ze had dit dus bijna nooit meegemaakt. Alleen met haar ex, maar dat nu een jaar geleden en daar wou ze nooit meer aan terug denken. Langzaam kalmeerde ze, bedacht zich dat ze zich niet zo moest aanstellen en dat er niets aan de hand was. Ze draaide zich nog een paar keer om en viel uiteindelijk in een diepe slaap.
Plotseling werd ze uit haar droom getrokken. Ze voelde twee armen van zich af gaan, het werd opeens een stuk kouder en ze opende meteen haar ogen. Darren zat rechtop en keek haar aan. Ze ging ook rechtop zitten en keek even een beetje verward voor zich uit. Het voelde nog steeds zo vreemd dat ze hier was, terwijl ze hem nauwelijks kende. Ze keek hem even slaperig aan en glimlachte wazig. "Goeiemorgen.." Ze keek mee naar het scherm van zijn mobiel, haar mond viel open toen het tot haar doordrong hoe laat het was. Shit, ze was veel te laat! Niet dat ze nou zo graag naar de les ging, maar het was wel haar eerste dag. Wauw, geweldige eerste indruk. Nou ja, ze had een goed excuus, soort van. Maar hoe ging ze dit in vredesnaam aan iemand uitleggen?

[Waha, mooi toch :'D
Sorry dat het zo lang duurde, ik moest vanalles doen in de tussentijd]

Sid was superblij dat ze mocht blijven slapen. Darren vond het al heel wat dat ze dat zomaar durfde. Zomaar bij een onbekende jongen blijven slapen. Hij had een grijns op zijn gezicht. ’Ik kan toch niet een meisje op de gang laten zitten?,’ sprak hij ongeloofwaardig. Hij wilde er niet eens aan denken wat er zou gebeuren. ’Sid, je kan me nog niet lastig vallen al zou je het willen,’ grapte hij. Sid leek het bed te accepteren. En terwijl Darren dacht dat Sid sliep, was ze eigenlijk aan het uitfreaken dat hij shirtless liep. Darren was er best comfortabel mee. Hij was niet dik, tegen gespierd aan. Toen hij ook die ochtend wakker werd had hij totaal niet door dat het misschien raar was voor Sid. Ze wenste hem een goedemorgen. Hij keek haar aan en zag de stress in haar ogen. ’Rustig maar, ik regel wel wat,’ sprak hij. Hij rekte zich uit en stapte uit bed en merkte toen dat hij zijn broek nog aan had. Hij moest zijn broek even ophijsen omdat, die bijna onder zijn kont hing. Hij grinnikte even. Hij pakte een t-shirt van de grond en rook er aan. Hij rook niks vreemd dus deed hem weer aan. Hij keek toen naar Sid en keek haar fronsend aan. Hij wilde haar niet overdag met haar badjas naar beneden laten lopen. En ze konden nu niet echt naar haar kamer om haar kleren te halen. Hij liep naar zijn kast en pakte een baggy spijkerbroek eruit en een riem. Lachend gaf hij haar de broek met de riem. Want, de riem zou ze wel nodig hebben. Hij pakte een ander schoon t-shirt en gaf het ook aan haar. ’Laat je badjas maar hier liggen dan gaan we eerst alles regelen,’ sprak hij met een lachje.
Toen ze allebei aangekleed en wel waren pakte Darren zijn sleutel en stapte uit zijn kamer met Sid. ‘Laat mij dit maar eens regelen,’[/b] sprak hij serieus. Sid zag er grappig uit. Ze had nu een hele erge baggybroek aan en een groot t-shirt. Als het shirt zwart was en ze een pet op had met kettingen was ze net een gangster. Hij liep naar beneden naar de balie. De vrouw achter de balie was helemaal weg van hem. Hij knipoogde even naar Sid. Darren sprak op zijn charmantste toon. ‘Hallo Mevrouw. Ik vond gister avond dit meisje op de gang buiten gesloten.’ De vrouw keek geschokt. ‘Ja echt waar. Ik heb haar even opgevangen want, wie weet wat er was gebeurt! Maar, nu wilde ik vragen of we nog een sleutel mochten,’ sprak hij dromerig. De vrouw was helemaal weg van zijn gentleman houding en knikte hevig. ’Maar natuurlijk Darren! Hou hem maar!,’ sprak ze bezorgd. Darren glimlachte dankbaar. ‘Danku mevrouw,’ sprak hij op een dankbare dromerige toon. Hij draaide weer terug naar Sid maar, draaide weer terug. ‘Mevrouw? U snapt dat Sid erg geschrokken is van deze nacht. Kunt u dit voorval melden zodat de leren snappen waarom ze er niet was? Zet er maar bij dat ik haar heb opgevangen!,’ sprak hij uitleggend. Hij draaide terug naar Sid en nam haar mee naar de jongens. Hij viste zijn sleutels uit zijn zak en deed de nieuwe sleutel eraan. Hij keek naar Sid. ’Nu heb ik altijd een sleutel, dus je kan nooit meer buiten gesloten worden,’ sprak hij blij. Wanneer was Darren nu niet blij!? Hij hoopte dat Sid hem de sleutel toevertrouwde. Hij liep nu naar buiten waar hij wist dat die jongens waren. Hij gebaarde dat Sid hier even moest blijven wachten. Ze kon wel alles zien en horen maar, was wel uit het zicht van de jongens. Darren liep er op af en groette hun vrolijk. ’Vette grap jongens! Hebben jullie de sleutel? Ik ga even haar kamer overhoop halen,’ acteerde hij tegen de jongens. De jongens lachte luid en hij kreeg de sleutel. Darren gaf ze een boks. Ze zouden vanmiddag alweer vergeten zijn waar de sleutel was. En hij liep terug naar Sid. Hij lachte naar Sid en gaf haar de sleutel van haar kamer. Volgens mij kon ze niet wachten om uit zijn kleren te gaan en haar eigen kleren aan te trekken. Hij zou ooit wel zijn kleren terug krijgen…

Darren had blijkbaar door dat ze zich niet helemaal lekker voelde bij het feit dat ze niet in de lessen was komen opdagen. Hij zou 'iets' regelen? Wat was hij nog meer van plan? Ze waardeerde al zijn hulp echt enorm, maar ze wou ook geen zielig onzelfstandig meisje lijken. Dat was ze niet. Ze kon best voor zichzelf zorgen. Ze knikte dankbaar toen hij haar die kleren aangaf, wist niet zo goed wat ze moest zeggen. Toen ze alleen in de badkamer was stak ze haar haren op met een elastiekje dat nog om haar pols zat. Ze bekeek zichzelf in de spiegel, ze zag er echt idioot uit. De broek was veel te groot en de pijpen waren zo breed dat ze alleen de puntjes van haar tenen er nog onder vandaan kwamen. Het shirt stak ze maar bij haar broek in, maar hij hing helemaal over de strak aangetrokken riem heen. Ze leek net een zwerver. Toen ze allebei klaar waren liep ze achter hem aan, naar de balie. Terwijl ze van de trap af liep, werden haar broekspijpen helemaal omhoog gegooid. Het was minder erg dan die lelijke badjas maar ze hoopte nog steeds dat niemand haar zag. Daarnaast zat haar haar helemaal in de war en had ze vrijwel géén make-up op. Anderen hier gingen nog denken dat ze een game-verslaafde junkie was of zo. Ze leunde met haar elle boog tegen de rand van de balie en keek van Darren naar de vrouw terwijl ze spraken. Ze had niet veel in te brengen, Darren wou blijkbaar graag alles regelen. Blijkbaar was de vrouw achter de balie wel van hem gecharmeerd en een beetje verward stond Sidney naar de scene te kijken. Ze glimlachte dankbaar. Wacht, hij had nu altijd een sleutel? Dus als ze s’ nachts sliep kon hij zo maar binnenvallen? Sid was niet iemand die snel mensen wantrouwde, misschien was ze soms wel te goedgelovig en een beetje naïef. Ze herkende sarcasme en gemene opmerkingen wat minder snel dan anderen, kon soms moeilijk inschatten wie echte vrienden waren en wie niet. Dat kon soms voor problemen zorgen, maar zo was ze nu eenmaal. Daarom gaf ze deze Darren het volledige vertrouwen. Na alles dat hij voor haar had gedaan kon ze nu toch niet ondankbaar gaan doen? Zo werkte dat niet. Ze bleef braaf staan toen Darren naar buiten ging, keek via een groot raam naar het gesprek. Waarom loog hij tegen hen? Hij kon toch ook gewoon voor haar opkomen en de sleutel terug pakken? Nu stond ze nog meer voor paal. Maar Darren had daar waarschijnlijk niet zo veel over nagedacht, en zij zelf al helemaal niet, dus wachtte ze een beetje nerveus tot hij terug kwam, met haar sleutel in zijn handen. Ze lachte toen ze haar sleutelt overhandigd kreeg, gelukkig had ze hem, anders dan was dit waarschijnlijk heel anders afgelopen. Ze keek even naar hem, wist niet zo goed wat ze moest zeggen. “Zonder jou zat ik nu nog op de gang…” Ze keek even weg, legde haar hand op zijn schouder – waar ze behoorlijk hoog voor moest reiken – en gaf hem kort een kus op zijn wang. Als gebaar, hoe dankbaar ze was. Ze glimlachte, liep richting de trap om naar boven te gaan en draaide zich nog even om. “Wacht even.” Ze ging als een speer de trap op, sprintte naar haar kamer, stak de sleutel in het slot, draaide hem en ging naar binnen. Yes! Ze ademde de frisse geur van haar eigen kamer diep in, stapte naar de kast en graaide naar haar lievelingsjurkje. Haastig trok ze Darren’s kleren uit en haar eigen weer aan. Ze pakte haar make-up erbij, smeerde snel wat lippenglos, wat mascara, eyeliner en foundation, graaide naar een deo in de hoek van haar kamer en keek in de spiegel hoe ze eruit zag . Ze knikte tevreden en ging op zoek naar haar schoenen, die ergens onder haar bed moesten liggen. Daarom ging ze op de vloer liggen en tastte af, pakte de schoenen beet en kroop weer onder het bed vandaan. Ze spoot nog snel een geurtje in haar nek. Het liefst zou ze gaan douchen maar daar was geen tijd meer voor, er was nog een boel te doen vandaag. Toen ze helemaal klaar was sleut ze haar kamerdeur achter zich, wou bijna weglopen, maar draaide zich om en deed hem op slot. Dat scheelde weinig… Lachend rende ze terug naar Darren en ging tegenover hem staan. “Beter?” Zei ze glimlachend en draaide een rondje om haar jurkje te laten zien.

Darren had Sid haar sleutel terug gegeven en ze leek erg dankbaar. Ze voelde haar hand op zijn schouder. Zijn ogen schoten even met een lach naar haar hand. Woa, hij kreeg ineens een kus op zijn wang en een glimlach. Hij trok zijn mondhoek speels op en volgde haar met zijn hazel kleurige ogen. Hij ging daarna onzeker met zijn hand langs zijn haar. Hij liet een diepe zucht horen en leunde tegen de muur. Hij dacht terug aan de drama die hij met Iana had gehad en hoe veel verdriet en boosheid er van was gekomen. Iana die na zijn afwezigheid weer terug was bij haar ex Nick. Maar, hoe ze hem weer had verlaten voor Darren. En dat hij nu heel de Die Hard vereniging achter zich aan had. Hij liet weer een zucht horen. Maar, uit eindelijk was alles voor niks geweest. Iana kon niet kiezen tussen hem en Nick. Dus hij had maar gezegd dat hij afstand nam. Hij had geen zin meer in die drama. Zou zouden vrienden blijven sure. Al had hij haar niet meer gezien sinds.. Niet dat hij het heel erg vond zo kon hij haar tenminste vergeten. En al die drama met Charlene was ook niet geweldig. Hij had alleen maar drama met de meisjes! Nouja, met Charlene had hij ook nooit ‘iets’ moeten hebben. Hij was depri omdat, Iana terug was bij Nick en Charlene zat in hetzelfde schuitje. Niet dat hij een officiële relatie met haar had gehad, nee. Ze waren friends with Benefit geworden. Uiteindelijk was ze weer terug bij haar Ex en het werd allemaal te verwarrend. En nu hij Sid erg aardig vond en ook best aantrekkelijk wilde hij het niet verpesten. Maar, hij wist niet of dat ging lukken. Sid zou hem waarschijnlijk niet leuk vinden, ze was hem alleen dankbaar dat hij had gered. Sure.