Pleasant surprise

Gekleed in zijn gewone werkoutfit stond Lyron achter de bar bij La Palapa. Hij droeg zijn donkere broek wat lager dan normaal en droeg er een wit shirt op met een redelijk hoge v-hals. Een lage v-hals gaf namelijk meteen aan dat je niet helemaal hetero was, en dat beeld wilde hij niet afgeven aan de klanten. La Palapa was één van de drie meest bekende clubs in Santa Monica en was toch degene die hem het meest had aangesproken. Het beleid dat er hier zo streng werd doorgevoerd, namelijk dat meisjes met korte rokjes er sneller in kwamen en dat jongens alleen een ontbloot bovenlichaam mochten hebben als ze een goed bovenlichaam hadden, sprak Lyron meer dan aan. Zo hoefde hij niet tijdens zijn werk tegen dansende zeekoeien aan te kijken, maar zag hij ook daadwerkelijk wat moois. En aangezien Lyrons eigen lichaam niet slecht was en hij veel verzoeken kreeg van zijn vrouwelijke klanten, trok hij zijn eigen shirt soms wel eens uit.
Terwijl hij een Mojito aan het schudden was voor een lieftallige blondine die drie meter rechts van hem plaats had genomen aan de bar, liet hij zijn blik over de dansvloer gaan. Het was ongeveer half 1 in de nacht, de tijd waarop het pas echt gezellig werd in La Palapa, en hij genoot van het zicht van mensen die het naar hun zin hadden. Om half 4 uur zou hij klaar zijn als bartender, en als hij een beetje snel zou zijn met opruimen misschien zelfs eerder. En wie weet zou hij wel iemand leuks vinden om mee naar huis te gaan? Hoewel, hij betwijfelde of hij dat wel zou moeten doen of zelfs zou willen. De koppige player die ergens in hem zat wilde het dolgraag, maar een deel van hem wilde afwachten tot het duidelijk werd of hij en Sarah nou een relatie zouden starten of niet.
Een groep van zes meiden die La Palapa binnen liepen trok zijn aandacht. Sommigen hadden jurkjes aan die hun vormen in de goede zin benadrukten en de manier waarop ze glimlachtten en de club binnen liepen zorgde ervoor dat ze er zelfverzekerd maar niet arrogant uit zagen. De meesten waren precies het type waar de helft van de jongens in deze club achterna zouden gaan maar het meisje dat achteraan liep trok zijn aandacht. Hij kon haar niet goed zien maar haar manier van doen herkende hij.. Lyron kon het zich niet veroorloven lang naar haar te kijken dus schonk hij de geschudde Mojito in een glas met ijsklontjes, deed daar Limoen en Munt bij en zette het glas bij het blonde meisje neer terwijl hij haar een haastige glimlach schonk. Hierna liet hij zijn blik opnieuw naar het 'nieuwe' meisje afdwalen, die nu wat beter in zicht was, waarna er een grijns op zijn gezicht verscheen toen hij haar herkende. Stephanie, natuurlijk! Toen zijn blik de hare kruistte glimlachtte hij even naar haar en gebaarde hij dat ze zo even bij hem aan de bar moest komen, misschien kon hij wel regelen dat hij eerder mocht stoppen met werken?

& Stephanie!

Ze wierp haar vriendinnen nog een veel betekenende blik toe, voor ze één voor één een weg langs de uitsmijter vonden. Gewapend met hoge hakken en weinig verhullende jurkjes was het werkelijk geen kunst om naar binnen gelaten te worden, maar toch bleef het altijd een leuk spannend moment. Nadat Macy door de deur verdween volgde ze haar en sloot daarmee de rij af. In het donker van de ingang trok ze nog één keer haar strakke blauwe jurkje iets naar beneden, voor zo ver dat ging. Het jurkje was behoorlijk bloot, maar haar vriendinnen hadden haar verzekerd dat het prima kon. Al vermoedde Stephanie dat daar ook andere motieven achter zaten, kijkend naar de sexy jurkjes van haar vriendinnen. Ze toverde een zelfverzekerde lach op haar gezicht en liep op haar naaldhakken de drukke bar echt binnen. Het was half één 's nachts en een perfecte tijd om er nog een leuke avond van te kunnen maken. Haar vijf vriendinnen schenen zich net zo op hun gemak te voelen als dat zijzelf dat inmiddels deed in het vertrouwde La Palapa. De blikken op hun gezichten hingen tussen het arrogante en zelfverzekerd in, maar wat Stephanie betreft waren die blikken niet ongegrond. Ze zagen er goed uit en dat wisten ze ook. Ze hoorde Heather wat zeggen over een tafeltje zoeken en daarna wat instemmende woorden van de rest. Voor ze reageerde liet ze haar blik even door de club gaan. Veel nietszeggende gezichten en een aantal leuke jongens, maar niemand die echt haar aandacht trok. Bij de bar bleven haar ogen echter hangen. Haar glimlach verbreedde zich en ze keek vrolijk terug in de ogen van de barman. De barman die niemand minder was dan de knappe Italiaan, Lyron. Hij had haar duidelijk ook gezien en wenkte haar vervolgens dat ze moest komen. Ze knikte naar hem en richtte zich voor een kort ogenblik weer op haar vriendinnen. "Gaan jullie maar vast, ik zie jullie zo wel weer, ik ga even naar Lyron toe!" zei ze vriendelijk, terwijl ze in beweging kwam. Stiekem wist ze wel dat ze haar vriendinnen een groot plezier had gedaan als ze hen mee had genomen, maar toch had ze het gelaten. Vooral Maci, die nogal aan het crushen was op Lyron, zou haar straks wel wat verwijten naar haar hoofd smijten waarschijnlijk. Maar ze had haar vriend al veel te lang niet gesproken en een gesprek met zes meiden en één jongen zou sowieso chaos worden. Voorzichtig baande ze zich een weg door de mensen heen, richting de bar. Ze wist dat hij hier werkte, maar had hem nooit achter de bar gezien. Hij leek er in ieder geval goed op zijn plaats. "Long time no see, Lyron!" begroette ze hem grijnzend terwijl ze over de bar heen boog om hem een kus op zijn wang te drukken. "Hoe is het met je? Lekker aan het werk zie ik!" ging ze enthousiast verder. Zoals altijd zag hij er goed uit en het ontging haar zeker niet dat er opvallend veel meisjes aan de bar rond hingen. Ze nam plaats op een lege barkruk om haar voeten te ontzien. "Het is al te lang geleden dat we L8 Nites feest hebben gehad hè!" eindigde ze haar woordenstroom uiteindelijk. Het vorige feest was leuk geweest, al had ze zich op de afterparty ietsje misdragen misschien, ze had zich in ieder geval vermaakt.

Hij lachte nog even kort na -niet dat iemand dat zou horen- toen hij zijn blik van Stephanie afwendde. Het was altijd leuk om een bekende te zien, maar het was nog leuker om te zien dat deze bekende er net zoveel lol aan beleefde als jij deed. Lyron boog zich weer over de glazen die hij met een handigheid die je alleen had als je veel ervaring had opgedaan schoonmaakte. Hij zette ze te drogen op een rek en nam daarna een bestelling aan. Het was een meisje die hem om drank vroeg, maar ze leek hem geen 21 ook al deed ze nog zo haar best om ouder te lijken. "Sorry, maar mag ik je legitimatie zien?" vroeg Lyron haar. In principe kwamen er geen 21 jarigen de club binnen, maar er mochten wel eens van die meiden zijn die de uitsmijter om wisten te kopen of hen gewoon oud genoeg hadden geleken. Uitsmijters stonden bekend om hun spiermassa, en mensen met veel spiermassa hadden over het algemeen weinig herseninhoud, dus konden ze zich nog wel eens vergissen. En als Lyron hen de alcohol verkocht was hij degene die een fikse boete opgestuurd kreeg, en daar had hij geen zin in. "Die heb ik niet bij me." antwoordde ze, waardoor Lyron al genoeg wist. Ze was geen 21, maar ongeveer 19 en bovendien zag ze er leuk uit. "Voor deze ene keer maak ik een uitzondering." knipoogde hij naar haar, waarna hij de twee drankjes die ze had besteld voor haar mixte en voor haar neerzette.
Eenmaal hij het geld had opgeborgen liet hij zijn blik naar Stephanie afdwalen. Hij kon haar allereerst niet vinden, maar toen ze naar de bar toe liep viel ze hem op tussen de menigte. Lyron liet zijn blik over haar outfit glijden terwijl ze aan kwam lopen en moest toegeven dat ze er fantastisch uit zag vanavond. Je zou bijna denken dat hij haar in L8 Nites had toegelaten puur omdat ze er zo goed uit zag, maar in de werkelijkheid lag het niet aan haar uiterlijk. Natuurlijk was haar uiterlijk het eerste wat hem was opgevallen, maar toen ze aan hem werd voorgesteld en zeker de keren daarna dat hij haar zag, had hij een connectie met haar gevoeld. Niet dat 'voorbestemde' slijmerige gedoe, maar hij voelde zich op zijn gemak met haar en de gesprekken die ze hadden verliepen zonder ongemakkelijke stiltes of ruzies. "Inderdaad!" reageerde hij met een enthousiaste glimlach op zijn gezicht terwijl hij de kus op zijn wang in ontvangst nam. "Kan niet beter," grijnsde hij, "de tijd vliegt voorbij bij mijn werk en het is weer lekker gezellig in La Palapa!" Stephanie ging op een lege barkruk zitten en Lyron liet zijn blik even langs de bar gaan om te zien of er mensen waren die zijn aandacht nodig hadden. De bar was vrijwel leeg en de mensen die wat te drinken wilden bestellen werden geholpen door Chris, de andere barman. Gelukkig, want hij had Stephanie naar zijn mening al veel te lang niet gesproken.
"Wat heb jij in de tussentijd uitgespookt?" informeerde hij op een speelse manier naar haar dagelijks leven, terwijl een jongensachtige glimlach op zijn gezicht doorbrak. Vervolgens begon ze over L8 Nites, een onderwerp waar hij het nooit erg vond om over te praten, maar nu was anders. De manier waarop ze hem met het weinige feesten confronteerde deed hem eraan denken dat ze ontevreden was. "Ja.." zei hij, zijn wenkbrauwen fronsend, "vind je dan dat er weer een nieuwe moet komen?" vroeg hij vervolgens terwijl hij haar met een bedenkelijke blik aankeek. Hij vatte uit haar opmerking namelijk op dat ze het 'te lang geleden' in de slechte zin vond, en dat ze een beetje teleurgesteld was in het feit dat de vereniging niet genoeg feestte. Lyron zelf vond het prima met de vereniging gaan, maar als zijn leden daar anders over dachten dan zou daar verandering in moeten komen. Hij leunde met zijn ellebogen op de bar en legde zijn onderarmen op het donkere hout, op een antwoord van Stephanie wachtend.

Het enthousiasme straalde ervan af bij alles wat hij vertelde en dat stak haar aan. Er bleef een vrolijke glimlach op haar gezicht staan toen hij antwoordde op haar vragen. Het werk als bartender leek haar perfect voor Lyron. Op deze manier kon hij prima socializen en ze stelde zich voor dat hij vast ook genoot van al het vrouwelijk schoon dat zich in La Palapa dagelijks vermaakte. Zelf zou ze dat ook hebben met de knappe jongens die haar kwamen. Ze was eigenlijk wel nieuwsgierig naar hoe hij deze baan had gekregen, aangezien hij officieel nog twee jaar te jong was om achter de bar te staan. Lyron kennende had hij vast een slimme oplossing daarvoor gevonden. "Mooi zo!" reageerde ze tevreden op zijn positieve antwoorden. Ze was blij dat Lyron de tijd had even bij te praten, al wist ze dat het best zou kunnen dat hij ondertussen voor zijn klanten moest zorgen. Het zou egoïstisch van haar zijn de bartender voor zichzelf op te eisen. "Oh ik heb vele spannende avonturen beleefd," zei ze terwijl ze met haar wenkbrauw wiebelde. "maar daar zal ik je nu niet mee vervelen," eindigde ze vervolgens met een simpele glimlach. Ja, ze had zeker niet stil gezeten in de tussentijd, op vele gebieden niet. Alleen dit was niet de makkelijkste plek om hele verhalen op te gaan hangen, zeker niet als hij eigenlijk aan het werk was. Dat zou ze wel bewaren voor een andere keer. Haar opmerking over de feesten van L8 Nites leek aan te komen, al leek het iets serieuzer dan ze het bedoeld had. "Ik zeg nooit nee tegen een feest, dat weet je, en het vorige L8 Nites feest was erg leuk. Maar voel je niet verplicht hoor, ik vermaak me prima," reageerde ze op een vriendelijke en neutrale toon waardoor ze haar antwoord in het midden legde. Een feest organiseren kon soms nogal wat werk opleveren, dat wist ze nog van het vorige feest dat ze met Ayse had gegeven. Misschien had Lyron het gewoon druk, zoals veel L8 Nites leden dat hadden. Sommigen, zoals Lyron en Ty, waren klaar met High School en nu misschien bezig met hele andere dingen. Ze meende het toen ze zei dat ze zich prima vermaakte, er werden genoeg feesten gegeven waar ze heen kon. "Maar laat jij maar eens zien hoe goed je in je werk bent meneer," begon ze plotseling met een uitdagende grijns rond haar met roze lip gloss bewerkte lippen. "Verras me maar met je beste cocktail," zei ze vervolgens, terwijl ze hem nieuwsgierig aankeek. Ze was benieuwd waar hij mee aan zou komen zetten. Vluchtig wierp ze een blik over haar schouder. Ze spotte twee van haar vriendinnen op de dansvloer, maar de rest kon ze zo snel niet vinden. Hun blikken kruisten elkaar niet, dus draaide ze haar hoofd weer om naar de bar. Haar blik ging langs de vele flessen drank die tentoongesteld stonden. Ja, hier zou Lyron zijn lol vast wel op kunnen. Ze haalde losjes een hand daar haar blonde haren, waarbij haar twee zilveren armbanden rinkelden.

Lyron beet glimlachend op zijn lip toen Stephanie hem vertelde dat ze vele spannende avonturen had verteld, en stiekem vond hij het jammer dat ze hem daar nu niet mee zou 'vervelen'. "Hoe kom je erbij dat jij me ooit zou vervelen?" zei hij vrolijk tegen Stephanie, haar een subtiele knipoog gevend. Hij snapte best dat Stephanie dat soort 'spannende' verhalen liever in alle rust wilde vertellen, ook omdat Lyron nu gewoon aan het werk was en hij niet continu bij haar kon staan. Tegelijkertijd waren er mensen om hen heen die het leuk konden vinden om luistervink te spelen, en aangezien Lyron niet wist hoe erg de verhalen waren liet hij het hier maar bij. Maar omdat hij nu eenmaal nieuwsgierig van aard was, begon hij alvast een manier te bedenken om eerder dan normaal klaar te zijn. Natuurlijk zou hij altijd aan de andere bartender kunnen vragen meer werk op zich te nemen als het minder druk dan normaal was, maar aangezien het gewoon weekend was en deze bar altijd drukbezocht was omdat er zo'n goede sfeer hing, zou hij zeker nog een uur moeten werken. Toen Stephanie zei dat hij zich niet verplicht hoefde te voelen om een feest te geven maar dat ze het wel altijd leuk zou vinden, glimlachtte hij naar haar. Hij kon zeker wat met haar vraag, misschien was het inderdaad weer eens tijd voor een feest? Een housewarming in Lyron's nieuwe huis zou misschien wel wat zijn..
Toen Stephanie hem vroeg een drankje voor hem te maken, beet hij twijfelend op zijn lip. Hij was officieel niet gemachtigd om voor haar een drankje in te schenken, maar momenteel was er toch geen politie te bekennen dus kwaad kon het niet. Hij pakte een longdrinkglas en begon een Pink Pussy te maken: hier ging Malibu in, aardbeienlikeur en bovenop vloeibare slagroom. Niet een moeilijk drankje om te maken, maar zeker lekker. Vooral de aardbeienlikeur was één van Lyrons favorieten. Hij zette het glas voor haar neer en maakte een gebaar dat ze er niet voor hoefde betalen, omdat hij toch al illegaal bezig was maakte dit ook niet meer uit. Bovendien deed hij dit wel vaker bij goede vrienden, en Stephanie was dat zeker. "Ik heb geen zin meer om te werken nu jij er bent." glimlachtte hij naar haar, terwijl hij met beide onderarmen op de bar leunde zodat hij zich beter verstaanbaar kon maken. "Hopelijk ben ik snel klaar." zei hij vervolgens.