First match

'Even bijelkaar komen!' schreeuwde de trainer. Jazlyn schoof haar shirt weer recht en liep samen met haar andere team leden op de trainer af. 'De tegenpartij is dit keer erg sterk. Zolang we goed blijven verspreiden en alles richting het goals schieten kunnen we winnen.' sprak hij de spelers moed toe. Jazlyn was het enigste meisje in het football team. Er waren tot nu toe nog geen meisjes die intresse hadden in de sport, ze gingen meestal voor de chearleaders. Snel rende ze naar haar plaats op het veld en hield de tegenpartij goed in de gaten. Het voetbal shirt kroop steeds aan de onderkant omhoog en aan de bovenkant omlaag. Een vriendin van haar had hem gemaakt omdat ze anders een jongens shirt aan moest, nu was het een shirtje zonder mouwen geworden waar je de tegenpartij lekker mee kon afleiden. Zodra de scheidsrechter op zijn fluit blies kwam het hele veld in beweging. Ze schoot naar voren op de persoon met de bal af en tikte hem makkelijk tussen zijn benen door. Als een gek begon ze op het goal af te rennen en merkte niet dat een jongen van opzij op haar af kwam stormen en haar opzij beukte. Met een klap viel ze op de grond en keek gedesorienteerd rond. De scheidsrechter floot op zijn fluitje en kwam aangesneld. De jongen die haar omver had gebeukt snoof toen de scheidsrechter zei dat Jazlyn een vrije trap mocht nemen. 'Meisjes kunnen toch niet voetballen.' mompelde hij. Met knarsende tanden kwam ze overeind en ging achter de bal staan die door de scheids was klaar gelegd. 'Meisjes kunnen niet voetballen hé.' grauwde ze. Ze nam een aanloop en schoot de bal hard in de rechter bovenhoek van het goal. Een luid gejuich ging op bij het publiek en Jazlyn's team genoten kwamen op haar afgerend. Ze slingerde haar door de lucht en schreeuwde vrolijk. Het eerste goal was gezet maar ze kon de wedstrijd niet verder spelen, de val had een grote snee in haar kuit gemaakt die onophoudelijk aan het bloeden was. Ze werd naar de wisselbank begeleid en keek naar de jongen die het veld in moest. Daar ging het rennen voor haar.

Justin had niet echt opgelet in de wedstrijd. Een toeschouwer van de wedstrijd trok steeds zijn aandacht. En ze zag er goed uit dus kon Justin niet zijn ogen van haar af houden. Toen hij eindelijk oplette omdat het meisje van de tribune was afgegaan en omdat hij opeens luid gejuig hoorde zag hij dat Jazlyn, een meisje uit zijn team, op de bank moest zitten. Eigen schuld dikke bult. Er moest een jonge het veld in, Jazlyn was beter dan dat joch. Justin rolde even met zijn ogen en zei tegen Jazlyn in een gebaar: 'Wat is er?'. Hij wachtte een beetje geïrriteerd af en rende op de bal af toen de bal zijn kant op gepassed werd. Gretig nam hij de bal en en rende naar het goal toe samen met de voetbal. Hij ontweek twee verdedigers van het andere team en beukte per ongeluk iemand opzij. Die jongen viel op de grond en knalde met zijn eigen knie tegen zijn hoofd aan. De scheidsrechter gaf hem een kaart. Het boeide hem niet eens welke kleur het was en hij zei tegen zijn coach dat hij op de bank ging zitten. De coach wist dat hij het toch wel zou doen en schakelde de laatste wisselspeler van hun team in. Justin ging naast Jazlyn zitten en keek naar haar. 'Waarom zit je op de bank? Met die twee gozers kunnen we echt nooit meer winnen en word het de slechtse wedstrijd ooit.' zei Justin tegen haar en hij keek haar vragend aan...

Jazlyn knarste opnieuw met haar tanden. Ze kon heus wel verder spelen, die snee in haar kuit was niets. Ze keek vernietigend opzij naar de coach en schudde haar hoofd. ‘Ik kan heus wel weer spelen, kom op zet me er weer in!’ snauwde ze. Ze bruiste van energie, ze kon wel tegen een stootje en ze wilde dat joch nog een keer in z’n ballen raken als ze de bal schoot. ‘Heb je die snee in je kuit niet gezien? Die moet gehecht worden!’ riep de coach uit. Jazlyn rolde met haar ogen en sloeg haar armen boos over elkaar heen. Ze staarde naar haar team genoten in het veld en zag dat Justin een gebaar maakte met de vraag wat er was. Ze onderdrukte een grijns en schudde haar hoofd opnieuw, Justin zat ook nooit op te letten. Ze wees naar de snee in haar kuit en knarste opnieuw met haar tanden, het was in haar ogen een snee van niks, als ze een handdoek kreeg kon ze het rode goedje van haar been vegen en had ze nergens meer last van. Justin speelde erg goed, hij beukte een jongen van het andere team opzij die met zijn hoofd tegen zijn eigen knie kwam, tsja dan moest hij maar opletten op hoe hij viel. De scheidsrechter trok een kaart voor Justin en Justin kwam naar de wisselbank toe. De coach gooide meteen de laatste wisselspeler het veld in en wierp een blik op Justin en haar. Ze draaide zich naar haar teamgenoot toe en wees opnieuw naar haar kuit, ‘Hij zegt dat die snee gehecht moet worden maar ik voel er helemaal niks van. Ik wil verdomme spelen!’ zei ze. Ze knikte toen Justin zei dat het een slechte wedstrijd zou worden als de wisselspelers in het veld bleven. Haar aandacht werd naar het veld getrokken toen 2 teamgenoten tegen 2 spelers van het andere team tekeer gingen. Ze sloegen elkaar half in elkaar. ‘Vechten!’ gilde ze lachend. De coach riep de vechtende spelers in paniek van het veld af en keek weer naar Jazlyn en Justin. ‘Erin jullie twee! Laat zien wat je kunt.’ zei hij dwingend. Ze kon de toon van de coach niet uitstaan maar ze mocht het veld in ieder geval weer in dat was al heel wat. Ze pakte Justin bij zijn hand en kwam overeind. ‘Kom op. We zullen ze laten zien wat voetbal inhoud.’ antwoordde ze. Ze griste een handdoek achter de bank vandaan en veegde het rode spul bij haar kuit weg. Snel gooide ze het doekje weg en sprintte het veld op.

Justin zag pas de snee in Jazlyn's kuit toen ze er voor de tweede keer op wees. Hij keek haar verbaasd aan. 'Hoe heb je dat geflikt?' vroeg hij aan haar en hij hield zijn ogen gericht op haar bloederige snee. 'Het is niks hoor.' zei hij sarcastisch en hij rolde even met zijn ogen en keek toen naar de partij op het veld. Er gingen wat jongens vechten en nu moesten hij en Jazlyn weer het veld. Hij grijnsde even en stond op. Jazlyn stond ook op en pakte hem bij zijn hand. 'Ja, het moet dan maar hé.' zei hij droogjes en hij rende het veld in. De wedstrijd was weer begonnen en hij sprintte meteen naar de bal toe die naar hem toe kwam. Hij probeerde nu wat minder te beuken. Hij ontweek iemand van het andere team. Hij rende nog een stukje met de bal door die toen werd afgepakt door de andere partij. Hij draaide zich meteen om en kreeg de bal toegespeeld van een teamgenoot. Hij keek even rond en zag Jazlyn vrij staan. Ze kon scoren als hij naar haar toe zou passen dus hij deed had. Hij speelde goed naar haar aan zodat ze de bal goed kon aannemen. Hij wachtte een beetje ongeduldig af. Hij wilde weten of ze hadden gescoord. Hij wachtte af maar zag dat de bal door een tegenspeler werd ondergeschept. Even zuchtte Justin en keek hij naar Jazlyn. Het was een mooie kans om een doelpunt te maken dus schopte hij boos tegen de grond aan. Even later zag hij dat de bal naar hem toe geschopt werd. Hij nam de bal gretig aan en rende samen met de bal richting het doel. De weg lag voor hem open en hij schoot. De bal kwam in het doel en de keeper van de andere partij keek een beetje verbaasd toen hij de bal niet had kunnen tegenhouden. Iedereen van zijn team juigde en de trainer stak zijn duim naar hem op. Hijzelf glimlachte en trok zijn shirt over zijn hoofd om een rondje in het veld te rennen...

Jazlyn liep het veld op en sprintte naar de andere kant van het veld. Ze probeerde steeds vrij te staan en slaagde er goed in. Justin had de bal alweer en ze zag dat hij naar haar schoot. Opeens liep er iemand langs haar, ’Lekkere ballen Jazlyn. Na het toernooi even uitproberen of ze goed zijn opgepompt?’ zei iemand. Ze zag dat het iemand van de tegenpartij was die meteen voor haar langs schoot en de bal voor haar voeten weg tikte. Ze hield haar kaken stijf op elkaar en probeerde de woede uit haar lichaam te laten glijden, stomme klote jongens waren het toch! Ze kwam weer in beweging toen ze Justin voorbij zag komen en volgde het mooie doelpunt dat hij maakte. Justin deed zijn trui over zijn hoofd en begon over het veld te rennen. Met een dodelijke blik zocht ze het veld af naar de jongen die zojuist een opmerking over haar had gemaakt en vergat het hele spel. Met een vaart rende ze op de jongen af en sprong op zijn rug terwijl ze hem tegen zijn hoofd sloeg. ‘Hou je gore praatje voor je!’ gromde ze. Ze viel met de jongen samen op de grond en kroop boven op hem waarna ze hem een paar keer vol in zijn gezicht raakte. De jongen was overdonderd en probeerde ook rake klappen uit te delen. Hij raakte haar tegen haar been en volop in haar maag. Ze sloeg hem op zijn gevoelige plekje en was verblind van woede. Dat was een van haar slechte eigenschappen, ze was snel agressief tegen andere voetbal spelers. Ze krabde met haar nagels in de hals van de jongen die begon te schreeuwen, vanuit haar ooghoeken zag ze mensen op hen afkomen maar het kon haar niets schelen. Niemand hoefde zo tegen haar te praten.

Toen Justin zijn shirt weer normaal aan zag hij dat Jazlyn bovenop iemand van de tegenpartij zat. Het zag er verkeerd uit. Even grinnikte Justin maar al snel zag hij dat Jazlyn en die gast aan het vechten waren. Wat had die gast gezegt? Waarschijnlijk weer iets over haar tieten daar werd ze wel vaker agressief van. Justin zuchtte even en rende naar haar toe. Ze deelde mooie klappen, stompen en krabben uit maar de jongen kon er ook wat van. Snel trok Justin Jazlyn van achter van de jongen af. Hij was sterk en kon haar gemakkelijk optillen. Hij tilde haar op en liep een eindje van de jongen af voor hij haar op de grond liet vallen. Toen ze op de grond geplofd was keek Justin haar een beetje boos aan. 'Waarom deed je dat?' vroeg hij aan haar ook al kon hij het wel raden: het ging over haar ''ballen''. Even grinnikte hij en verwachtte hij een klap in zijn gezicht van haar. Hij sloeg zelf geen meisjes dus kon hij als ze wat deed niks terug doen. 'Wat vind je er zo erg aan als jongen wat over je tieten zeggen?' vroeg Justin met een grijns op zijn gezicht en hij knielde naast haar neer. Hij verwachtte nu al helemaal een klap in zijn gezicht maar je wist het nooit, zo goed kende hij Jazlyn nou ook weer niet.

De jongen kreunde terwijl Jazlyn hem open haalde. Er klonk gejoel vanaf de kant en ook wat geschreeuw van andere jongens. Ze raakte het joch nog een keer en voelde dat iemand haar vast greep. Ze schopte naar achteren en probeerde degene die haar vast hield te raken. De persoon was sterk dat voelde ze aan zijn greep. Hij tilde haar op en liep een eindje weg, ‘laat me los idioot of ik sla jou straks.’ grauwde ze. Ze keek geïrriteerd omhoog naar de jongen en keek Justin recht in zijn ogen aan. Justin .. ze had het kunnen weten. Ze kwam langzaam overeind en luisterde naar wat hij zei. Hij moest eens weten. Ze vond het niet erg als team genoten de opmerking maakte maar van de tegen partij kon ze het gewoon niet hebben. Ze dicht bij Justin staan en hief haar hoofd, hij was wat langer dan haar. ‘Zou je het leuk vinden als ik wat over dít zei?’ antwoordde ze terwijl haar hand naar zijn gevoelige plekje schoot. Ze keek hem strak aan en toverde toen een grijnsje op haar gezicht. Ze stapte achteruit en bekeek haar armen. ‘Wauw, die krassen lijken net van een wijf. Dat joch is gewoon een wijf.’ antwoordde ze. Ze schoof haar shirtje wat naar beneden en liep langs Justin heen en voelde de vrolijkheid weer terug keren. ‘Kom mee .. ze gaan me er weer van langs geven en dat wil jij niet missen volgens mij.’ zei ze. Ze zette en sprintje in naar de coach die helemaal rood op haar stond te wachten. ‘Varlow! Als je nog zoiets uithaalt speel je de volgende keer niet mee. Neem een voorbeeld aan Justin die heeft het 2e goal voor vandaag gemaakt.’ antwoordde hij. Ze rolde met haar ogen en begon droog te klappen.

Justin grijnsde toen Jazlyn's hand naar zijn pik schoot. 'Ja.' antwoorde hij droogjes en keek haar grijnzend aan, hij meende echter wel wat hij had geantwoord. Als meiden wat over zijn lul zeiden vond hij dat nooit erg. Vaak vond hij het grappig.
Toen Jazlyn zei dat het joch van de tegenpartij een wijf was knikte hij instemmend. 'Een lelijke ook nog.' zei hij daarna en hij liep met een grijns achter haar aan. Hij wilde wel zien hoe Jazlyn er van langs werd gegeven. Even grinnikte hij en ging hij naast de trainer staan. Toen de coach wat over hem zei knikte hij instemmend en klopte hij zichzelf op zijn schouder en daarna keek hij weer naar Jazlyn. 'Wanneer is de wedstrijd afgelopen, coach?' vroeg Justin en hij keek de coach vragend aan. 'Nu!' bromde de coach en Justin haalde even zijn schouders op. 'Ik kan er toch niets aan doen dat Jazlyn er niet tegen kan dat iemand wat over haar tieten zegt.' zei Justin en hij haalde nogmaals zijn schouders op terwijl hij naar Jazlyn grijnsde. De coach bromde wat en maakte met zijn hand een gebaar. Een gebaar dat zei: 'ga je maar omkleden', de coach gaf dit gebaar ook aan Jazlyn en kon waarschijnlijk uit woede niks zeggen. Justin liep een stukje van de coach vandaan en keek toen naar Jazlyn die hij wenkte om mee naar de kleedkamers te lopen...

Toen de coach antwoordde dat de wedstrijd was afgelopen keek Jazlyn hem verbaasd aan. ‘Dat meen je niet!’ riep ze uit. Ze baalde ervan, ze hadden makkelijk nog een paar goals kunnen maken tegen die groentjes. Toen Justin een opmerking maakte tegen de coach keek ze hem vernietigend aan. ‘Bemoei je met je eigen ballen liefje.’ antwoordde ze droog. Ze vond het wel grappig als teamgenoten zo tegen haar deden, gewoon gezellig mee doen. De coach maakte een gebaar dat ze zich mochten gaan omkleden, nice het was bloed heet! Ze liep achter haar team genoten aan en zag Justin naar haar wenken. Ja mocht hij willen! Ze langs hem naar de dames kleedkamer en begon aan de deur te rammelen. Hij gaf niet mee. ‘Coach! Waarom is deze kleedkamer niet open?’ vroeg ze. Ze fronste en rammelde nog een keer aan de deur. ‘Je vind het toch niet erg om even bij de jongens te gaan? Je bent het enigste meisje en ze zijn bezig met die kleedkamer.’ antwoordde de coach van ver. Jazlyn zuchtte en wachtte tot Justin bij de deur van de jongens kleedkamer verscheen en liep achter hem aan naar binnen. Verschillende mensen begonnen te gniffelen dat er een meisje rondliep in de kleedkamer en ze nu niet konden douchen. Het liefst had ze ook een douche genomen maar met alleen maar jongens om haar heen was het niet zo leuk meer. Al kon het haar niet zoveel schelen wat ze zeiden, het was haar lichaam, haar leven en daar hadden ze maar mee te doen. Ze liep naar haar tas en wist dat de coach hem daar waarschijnlijk had neer gegooid, ze had hem buiten laten staan en zich in haar kamer al omgekleed.