Waargebeurd verhaal
Nog voor het bestaan van deze wereld, aan het begin van alles, waren er twee Goden. Ze hadden geen echte namen en werden God en Godin genoemd. Héél lang waren de twee altijd alleen samen in een groot niets, tot ze besloten De Wereld te maken. God en Godin hadden erg veel moeite gedaan om alles voor elkaar te krijgen en toen ze allerlei dieren en planten hadden gemaakt en echt helemaal bekaf waren, wilden ze uitrusten. Er was alleen één probleem, de dieren die speelden de hele dag door. Altijd, en maar schreeuwen en maar roepen. God vond het prima en ergerde zich er totaal niet aan, Godin was er minder tevreden mee.
Nadat ze een lange tijd de dieren hun gang had laten gaan en haar frustraties echt heel erg had opgekropt, ontplofte ze. Godin werd zó boos op de dieren die maar bleven schreeuwen en gillen, dat ze een hele laag met koud en hard spul over de aarde gooide. God probeerde haar nog tegen te houden, maar het was te laat. Godin schreeuwde, terwijl ze haar spreuken over De Wereld los liet, “Pak aan! Deze ijstijd zal jullie bevriezen zodat jullie geen stap meer kunnen zetten!” God werd boos op Godin en vond dat ze het niet kon maken, maar daar trok Godin zich niets van aan. Ze kon na al die jaren eindelijk eens rusten!
God probeerde met al zijn kracht het ijs te vernietigen. Er waren enkel wat Olifanten met overgewicht dat door het ijs konden breken. Maar de Olifanten waren wel erg sterk, dus probeerde ze de teleurgestelde God te helpen. “Zeg God…” zei één van de Olifanten, genaamd Mammoet, “misschien kunnen we u helpen. Wij hebben hele grote tanden!” God’s gezicht klaarde op, er was weer hoop. “Weetje wat!” Begon God, “Dat is eigenlijk wel een heel goed idee! Ik kan het niet zelf, maar misschien kan ik iemand maken die het wel kan!”
De dag erop kon je heel weinig zien, het leek wel of er een deel van het ijs in de lucht zat. Twee uur eerder was alles nog doodgewoon, twee uur geleden had God een kind op de Aarde gezet. Hij noemde zijn kind, Verlosser. Verlosser was misschien nog wel slimmer dan God. God wilde het ijs namelijk vernietigen, Verlosser vond een andere manier. Twee uur later leek het of er gasvormig ijs in de lucht hing, dit was ook zo. Deze dag werd witte donderdag genoemd, het ijs werd mist en de mist veranderde in wolken. De dag erna, was alles zoals héél lang terug. Verlosser heeft de ijs in mist laten veranderen, God heeft de mist naar héél hoog gebracht en de Olifanten brachten warmte met hun stinkadem, iedereen weer tikkertje kon spelen. Deze dag werd goede vrijdag genoemd.
Godin draaide duizenden jaren later opnieuw door, door alle dieren en alle geluiden die ze maakten en nam opnieuw een drastisch besluit. Ze toverde een gigantisch zwart laken en stopte dit laken tussen de zon en De Wereld. Alle dieren konden niets meer zien en zo werd tikkertje spelen erg lastig. Op dat moment was de Adelaar de tikker, alleen het probleem was dat hij niets kon zien en dus niemand kon tikken. Hij werd op een gegeven moment zo moe en chagrijnig, omdat hij altijd de tikker maar moest zijn, dat hij besloot het gat te vernietigen. Na weken te hebben getraind en zijn snavel geslepen had, waagde hij een poging om het laken te vernietigen. Na dagen lang gevlogen te hebben, bereikte de Adelaar het laken en begon het kapot te scheuren. Het duurde niet lang voor hij totaal uitgeput was en niets meer kon. Hij viel naar beneden, met slechts één gat in het laken.
Terug op de Aarde, waar een dode Adelaar te pletter was gevallen, kropen tientallen musjes onder het lichaam vandaan. Nu waren zij de tikker en ze wisten wat hen te doen stond. Omdat het nog steeds te donker was, hadden ze besloten om samen een poging te wagen om dat verrekte laken te mollen.
Na dagen kwamen ook de musjes aan bij het laken en begonnen erin te pikken. Tientallen kleine gaatjes zorgden weer voor net iets meer licht op De Wereld, maar ook de musjes werden moe.
God kon niet meer aanzien hoe de dieren zich kapot aan het maken waren voor weer een beetje plezier en ging met Godin aan de tafel zitten. Hij stelde voor om iedere 12 uur het laken op de wereld te leggen en het er weer af te halen. Godin kon zich hier in vinden. Zo ontstond nacht, dag, de maan en de sterren.
wo nov 09, 2011 12:03 pm
?