Oh, what a wonderful day

''Jongens, kom op! Geef me hier die bal!'' Meteen kwam de bal heel hard naar hem toe gegooid, waardoor die volop tegen zijn wang knalde en hij even zijn evenwicht verloor in het water. ''Hee, dat was niet aardig! Doe niet zo flauw, niet lachen!'' Mompelde hij geïrriteerd en hij wreef even over zijn wang en kaaklijn heen. Verdomme, dat kwam harder aan dan dat hij had verwacht. 'Gaat het, man?!' Hoorde hij de stem van Tom en hij draaide zich naar hem toe. ''Ja, is cool.'' Antwoordde hij daarop en pakte vervolgens de bal weer op om hem een tikje aan de harde kant weer weg te smijten naar de jongen die het naar hem toe had gegooid. Dat kreeg hij er van. Het was dan wel een spel, maar het moest wel gezellig blijven. Achja, hij moest eigenlijk niet treuren. Hij was blij dat hij vrienden had gemaakt in Monica High na die paar maanden dat hij hier was. Bovendien had hij in het begin alleen nog maar met meiden opgetrokken. Eerst Yasmine, vervolgens Alice, daarna nog Regina en als topje van de ijsberg de prachtige brunette Sarah. Ja, hij had het wel naar zijn zin hier. Crystal had hij daardoor ook wel voorlopig even uit zijn hoofd kunnen zetten en dat ze nog wel contact hadden via mobiel vond hij niet eens meer erg, hij baalde er niet meer zo sterk van dat hij het uit had moeten maken voor de immigratie hierheen vanuit Zwitserland.
Gelijk toen de bal weer richting hem schoot, duwde hij zijn gedachten aan de kant, schoot hij omhoog vanuit het water waardoor zijn gespierde bovenlichaam geshowed werd en raakte de bal weer netjes met zijn handen. Hij lachte toen Jason de bal te laat in de gaten kreeg en vervolgens achterover in het water kukelde en daardoor kort kopje onder maakte.
Nadat ze een tijdje hadden gedold en gestoeid in het water klommen ze vervolgens uit het warme zwembad en waren ze op weg naar de snackbar om een tussendoortje te scoren bij de bar. ''Oh shit, lopen jullie maar door. Ik ben mijn handdoek vergeten. Vast nog laten liggen bij het bubbelbadje ofzoiets.'' Hij wreef ondertussen met zijn hand in zijn nek en draaide zich vervolgen som nadat hij wat goedkeurende knikjes had ontvangen van zijn vrienden. Wat een sukkel was hij toch ook. In gedachten verzonken was hij helemaal vergeten dat hij inmiddels al voorbij het bad was gelopen, draaide zich gauw om toen hij wakker schoot, waardoor hij daarna tegen iemand aanbotste. ''Oh, shit, sorry.'' Verontschuldigde hij zich en vervloekte hij tegelijkertijd zichzelf. Vlug stak hij zijn handen uit zodat de meid niet zou uitglijden en keihard op de tegelen vloer terecht zou komen.

[&Stephanie]

Het was niet heel ongewoon voor Stephanie om te zwemmen, maar zwemmen in het zwembad was dat wel. De heerlijke blauwe oceaan die niet heel ver van het centrum vandaan lag had vaak de voorkeur. Toch kon ze ook van het zwembad genieten. Lachend schudde ze haar hoofd en rolde ze met haar ogen naar Lauren, die één of andere stomme opmerking had gemaakt over een vieze oude man die net langs liep. Vervolgens trok ze een pruillipje toen Lauren aanduidde dat ze echt weg moest nu. "Ja hoor, laat me maar weer alleen hier.." zei ze plagend terwijl ze omhoog kwam van de oncomfortabele plastic ligstoel. Ze trok haar blauwe bikini goed en omhelsde Lauren met een glimlach. Vervolgens keek ze haar vriendin na, die een weg naar de uitgang zocht. Ze zuchtte kort haalde een hand door haar blonde haren, die nat bij elkaar geplakt waren. Erg charmant voelde ze zich niet, nu ze haar mooie blonde lokken moest missen, maar ze was hier niet om vrienden te maken. Waar ze hier wel voor was, was baantjes zwemmen, iets wat zij en Lauren al snel hadden opgegeven omdat praten en zwemmen niet zo makkelijk ging. Nu haar vriendin echter weg was gegaan, was het tijd voor het echte werk. Gemotiveerd, maar ook diep in gedachten verzonken liep ze richting het grote bad, waar speciaal banen afgezet waren om echt te zwemmen. Met haar blik recht naar de grond gericht om te voorkomen dat ze in viezigheid zou trappen liep ze doelbewust door. Het was misschien een beetje arrogant om te denken dat iedereen voor haar aan de kant zou gaan, maar het gebeurde wel. Uiteindelijk moest ze wel weer opkijken om te kijken waar ze heen moest. Tevreden constateerde ze dat ze er bijna was en ze vervolgde haar weg. Het geluid van een gillend kind trok even haar aandacht en terwijl ze zocht naar de reden van zijn paniek, knalde ze tegen iets, of iemand op. Ze voelde haar grip op de vloer verslappen en greep datgene wat het dichtste bij was. Ze haalde opgelucht adem toen ze besefte dat ze niet op de vieze grond was gevallen. Het drong pas iets later door dat ze iemands handen had vastgegrepen en nog iets later dat die persoon al een paar seconden geleden sorry had gezegd. Ze toverde een vrolijke glimlach op haar gezicht tevoorschijn en bekeek de persoon die zowel haar om had laten vallen als op had gevangen. De persoon in kwestie zorgde ervoor dat ze hem meteen vergaf. Niet alleen had hij een onwijs lekker lichaam, hij had ook nog een mooi hoofd. "Zo, daar liet je me even schrikken," zei ze nog een beetje van de wijs. "Maar je redding heeft het goed gemaakt, het is je vergeven," voegde ze er lachend aan toe. Ze besefte dat ze zijn handen nog steeds vast had en liet deze snel los. Stephanie had het niet zo op mensen leren kennen in het zwembad, maar ze kon deze leuke jongen moeilijk weg laten lopen. Het voelde ze zo open, ten slotte had ze niet echt veel aan. Haar blik bleef even hangen op zijn gespierde buik, maar ze richtte hem daarna snel weer op zijn gezicht. "Stephanie, trouwens," zei ze terwijl ze lief glimlachte en haar hand naar hem uitstak.

Zo snel als zijn ogen, doordat hij geschrokken was, meteen naar het meisje gingen die hij inmiddels had opgevangen merkte hij op dat het niet zomaar een meisje was, maar een prachtige blondie. Op een of andere manier leek hij maar prachtige meiden aan te trekken en hij moest eerlijk zeggen dat hij het zo erg nog niet eens vond. Kwam het door zijn eigen looks, of was het gewoon puur toeval? Ach, het zou beide gewoon zijn, right? Toen ze eenmaal weer stabiel stond liet hij haar voorzichtig los, al baalde hij daar wel lichtjes van maar moest natuurlijk om zijn manieren denken, en wreef even over zijn nek met zijn rechterhand. Een scheve grijns kwam op zijn gezicht te staan toen ze begon over dat het hem vergeven was. ''Gebruik je die methode vaker? Tegen iemand op botsen en vervolgens je excuses aanbieden?'' Vroeg hij, terwijl hij zijn hand ook uitstak om haar hand aan te nemen. ''Jeremy. Ah, Stephanie dus. Stephanie met haar mooie, blauwe ogen. Die zal ik onthouden.'' Zei hij met een twinkeling in zijn ogen die veel spraken. En net toen hij haar wou vragen om een excuses etentje en om wou draaien, merkte hij op dat hij haar ergens wel herkende. Zou hij haar al eerder ontmoet hebben? Eerder had hij haar nog niet in Zwitserland gezien, dan moest het wel eens op een vakantie zijn geweest of dat hij als uitwisselingsstudente naar een ander land was geweest.
Iets te lang hield hij zijn ogen gefocust op de meid waardoor het leek op staren, maar wel naar haar gezicht in plaats van iets anders van haar lichaam. ''Ken.. Nee, dat zou niet waar zijn.'' Zei hij met een korte, onvoorstelbare grinnik en schudde lichtelijk verbaasd zijn hoofd. Maar hij besloot toch zijn vraag te stellen. ''Ken ik jou niet ergens van?'' Deze keer trok hij een wenkbrauw omhoog en keek even naar een voorbijgaand krijsend kindje dat tussen hun lichamen door rende.

"Tuurlijk, het werkt altijd," reageerde ze vrolijk op zijn vraag. Ze schudde kort zijn hand en liet die toen los. Lachend schudde ze haar hoofd bij zijn complimentje, blijkbaar gingen ze die weg in. Stephanie hield zeker van complimentjes, vooral van leuke jongens. "Nou aangenaam Jeremy, Jeremy met het mooie lichaam," zei ze plagend terug. In haar hoofd had ze al een perfect beeld van de jongen gevormd. Wat haar betreft was het een typische beach boy uit Californië, die zijn weg wel kon vinden met meisjes en ze waarschijnlijk van zich af zou moeten slaan. Ze vond het leuk om met dat soort jongens om te gaan, maar liet ze nooit te dichtbij komen. Ze kende ze goed genoeg om te weten dat ze meisjes vaak niet erg serieus namen. Het enige wat niet klopte aan dit beeld was zijn accent, dat was waarschijnlijk Europees, iets waar ze niet veel verstand van had. Ze voelde zijn starende blik en wendde daarom even haar blik af, het was een beetje ongemakkelijk. Snel keek ze hem weer aan toen hij zijn mond open deed. Afwachtend luisterde ze naar meer uitleg, want uit zijn woorden kon ze niet echt wijs worden. Na zijn vraag, kantelde ze haar hoofd even en keek om onderzoekend aan. "De combinatie van je accent en je uiterlijk komt me wel ergens vaag bekend voor.." mompelde ze, terwijl ze diep in haar geheugen zocht naar iets wat hen zou kunnen binden. "Het zou best kunnen, maar ik weet het echt even niet!" concludeerde ze uiteindelijk. Ongemakkelijk peuterde ze een beetje aan het randje van haar blauwe bikini. "Dat accent, waar komt dat eigenlijk vandaan? Tis best wel sexy," vroeg ze glimlachend. Ze was totaal niet verlegen en zei graag wat ze dacht, wat ook betekende dat ze het leuk vond om zelf complimentjes te geven. Al zou deze Jeremy dat waarschijnlijk wel vaker horen. Hoewel de temperatuur in het zwembad best wel lekker was, ging er toch een rilling door haar heen. Het kwam vooral door het stilstaan, nat zijn en het gebrek aan een handdoek. Ze keek hem even verontschuldigend aan, ze vond het stom dat ze zich niet kon herinneren van waar ze hem zou moeten kennen. Het liefste zou ze dit gesprek verplaatsen naar ergens waar ze allebei gewoon kleren aan hadden en comfortabel konden zitten. Al mocht Jeremy best zo rond blijven lopen.. Er speelde even een speelse glimlach rond haar lippen, maar ze herstelde zich weer toen ze besefte dat Jeremy niet wist wat er in haar omging.

Nadat hij alweer een tijdje nadacht kon hij er na al die tijd niet echt meer op komen waar hij haar van kon, misschien had hij wel gewoon eens een meisje gezien wat sprekend op haar leek. Of misschien had ze wel een zus of een nicht die erg op haar leek, kon best. Totdat ze zei dat ze hem ook wel ergens van herkende, had hij gestaard naar het zwembad waar een aantal oude mensen een paar banen aan het trekken waren. ''Een mix van Zwitsers en Duitsland, maar ik kom oorspronkelijk uit Zwitserland.'' Zei hij met een grijns en hij kreeg in de gaten dat ze het koud kreeg doordat ze lichtelijk aan het rillen was, en die blik in haar ogen kreeg hij medelijden mee. ''Zin om ergens wat te gaan eten? Ik ben je nu wel een gratis etentje verschuldigd. Mijn vrienden zoeken het maar uit.'' Hij keek even naar de zooi jongens die alweer in het zwembad aan het kloten waren door elkaar maar nutteloos naar beneden te drukken en keihard te lachen. Hij sloeg zelf ook al zijn handen om zijn armen heen, omdat er al lichtelijk kippenvel op zijn armen ontstond en hij het nu ook wel al koud kreeg, ondanks dat hij meestal wel een pittig warmbloedige jongen was en de kou van Zwitserland gewend was, was dit hier in Santa Monica toch anders dan dat hij had gedacht toen hij hier was gearriveerd.
Ondertussen dat hij wachtte op antwoord van de aantrekkelijke Stephanie dacht hij nog steeds diep na over waar hij haar misschien van zou kennen. Het knaagde enorm aan hem dat hij er maar niet op kon komen. Hij was vaak op vakantie geweest, maar had daar nooit echt behoefte gehad aan andere meisjes omdat hij dan samen met Crystal was geweest, zijn ex-vriendin inmiddels. Na enkele seconden bedacht hij zich dat hij uitwisselingsstudente was geweest en in Miami voor korte tijd op school had gezeten. ''Is het mogelijk dat je uit Miami komt?'' Vroeg hij uit interesse en gedeeltelijk ook omdat hij nu wel eens het antwoord zou willen weten waar hij haar nou van kon kennen.

Ze glimlachte knikkend terwijl ze probeerde te bedenken waar Zwitserland zou moeten liggen. Als zijn accent een mix van Zwitsers en Duits was, zou Zwitserland wel dichtbij Duitsland moeten liggen. Duitsland was toevallig één van de Europese landen waar ze wel de ligging van wist. Net zoals van Italië, Spanje en Frankrijk, want daar was ze op vakantie geweest meerdere malen. Ze was benieuwd waarom hij van Europa naar Amerika was gekomen, maar het was niet een gespreksonderwerp om staand in een zwembad te bespreken. Blijkbaar vond hij ook dat ze het gesprek moesten verplaatsen, gezien zijn vraag. Ze trok één wenkbrauw op en keek hem geamuseerd aan, hij was erg snel met die vraag. "Zo snel ben ik nog nooit meegevraagd, doe je goed Jeremy," reageerde ze met een vrolijke glimlach rond haar lippen. "Het gemak waarmee je de vraag stelde doet me alleen vermoeden dat je dat wel heel erg vaak aan meisjes vraagt.." voegde ze er iets later aan toe. Nieuwsgierig naar zijn reactie daarop keek ze hem aan. Hoewel ze het niet serieus gebracht had, meende ze het wel. Het maakte haar alleen verder niets uit, stiekem vond ze het wel leuk dat hij zo direct was. Daarom had ze het aanbod ook nog niet afgeslagen, ze had alleen geen zin om te overdreven snel en enthousiast te reageren. Misschien wel om te bewijzen dat ze niet zo makkelijk was als hij misschien zou denken. Ze volgde zijn blik naar een groep jongens die zich uiterst vermaakten in het zwembad, waarschijnlijk waren het zijn vrienden. Toen ze weer naar Jeremy keek zag ze dat ook hij zijn armen om zich heen had geslagen. Toen hij Miami omhoog bracht krulden haar mondhoeken direct omhoog. "Ja, daar heb ik bijna mijn hele leven gewoond," reageerde vervolgens enthousiast. Soms miste ze die plek nog steeds, al had ze het hier ook prima naar haar zin, aan de andere kant van Amerika. Nu ze wist waar ze moest zoeken in haar geheugen, begon het eindelijk te dagen. "Jeremy, ik weet het weer! Die leuke uitwisselingsstudent, we hebben weleens projecten samen gedaan," riep ze uiteindelijk uit. De beschrijving die uit haar mond was gekomen was niet heel erg duidelijk, maar in haar hoofd had ze inmiddels wel een duidelijk beeld van de jongen. Hij had erg veel indruk gemaakt op haar en haar vriendinnen, hij was interessant geweest omdat hij van zo ver weg kwam. "Je bent echt verandert," bracht ze vervolgens uit, terwijl ze weer vrolijk naar hem glimlachte. Dat was zeker in een positieve zin in ieder geval.

''Meen je dat nou, het enige mooie meisje wat ik in tijden heb gezien ben jij.'' Zei hij met een knipoog en richtte zich toen weer op haar antwoord die ze gaf op zijn vraag over Miami. Hij had toch een goed vermoeden gehad, gelukkig, anders had hij zichzelf zo dom voor zijn kop geslagen omdat ze hem dan wel voor een of andere stalker of freak had kunnen aanzien. Een grijns ontstond op zijn gezicht wanneer ze begon over een leuke uitwisselingsstudent, totdat het tot hem doordrong dat ze het niet alleen tegen hem had maar óók over hem had. Was het datgene waar ze elkaar ontmoet hadden, waar hij haar vaagjes van herkende? Hij wist het niet echt meer, maar als Stephanie het was, accepteerde hij het maar. Samen projecten gedaan... Jeremy fronste bedenkelijk zijn wenkbrauwen en begon alsof zijn leven er vanaf hing onmiddellijk in zijn geheugen te graven, zocht naar een blonde chick met wie hij ooit had samengewerkt in Miami. Op het moment kon hij het zich niet naar voren halen, maar zou het waarschijnlijk in de loop van de tijd wel weer kunnen herinneren, hopelijk. Net voordat hij zijn aandacht weer op Stephanie kon richten, voelde hij een koude hand op zijn schouder, en pittig wat gehijg in zijn nek en vervolgens gewoon naast hem. 'Hee, Jer. We gaan chickies scoren in het bubbelbad, ga je mee? Oh.. Je hebt er al één, nouja zie je zo wel, laters.' Meteen draaide de vriend van hem zich om, maar voordat hij weg kon lopen hield Jeremy hem tegen en siste hem wat in zijn oor. ''Hee, vertel ff de rest dat ik ze later wel weer zie, oke?'' Fluisterde hij dan ook, waarop de jongen enthousiast antwoordde en zijn mars vooruit weer inzette richting het bubbelbad.
''Gekke jongens.'' Grinnikte hij naar Stephanie toen hij zich omgedraaid had. ''Maar vertel eens, wat voor projecten hebben wij toen samen gedaan? Voor het moment kan ik het me even niet herinneren, mijn excuses.'' Bood hij het netjes aan, al hoefde het eigenlijk niet eens per se. Voordat er ook maar weer een ongemakkelijke stilte in het gesprek van hen twee kon vallen, stak hij zijn arm uit richting een schuifdeur die naar de kleedkamers leidde van het zwembad. ''Dus je had zin om een hapje te gaan eten? Kom, ik weet een leuk tentje hier vlakbij.'' Een vriendelijke glimlach verscheen dan ook, totaal onschuldig. Hij was geen een of andere viezerik die een meisje ergens mee naar toe nam, vervolgens seksuele intimidaties ging uitvoeren en de volgende dag heel schijnheilig deed dat hij haar nog nooit had gezien.