On duty

Aan de droomachtige beelden die sommige meisjes van strandwachten hadden voldeed Lyron eigenlijk precies: de dromerige blik in zijn ogen die je naar een andere wereld mee konden nemen, het goddelijke lichaam en de juiste houding die ervoor zorgde dat je wist dat je in goede handen terecht was. De glimlach die af en toe doorbrak op zijn italiaanse gelaat was vandaag niet meer van zijn gezicht weg te slaan. Het weer was fantastisch, hij had al een hoop vrienden en vriendinnen langs zien lopen die elk een praatje met hem kwamen maken en de radio die in het verhoogde strandwachtershutje stond speelde de hele tijd zomerse liedjes. De zomer liep langzaam ten einde maar op dit deel van de wereld merkte je er amper wat van, en wat dat betrof was het een goede zet geweest van Lyron om naar Santa Monica te verhuizen omdat je het hele jaar door schaars geklede meisjes kon spotten.
Hij hield zijn hand voor de zon omdat hij wat dacht te zien in de verte en het felle zonlicht hem belette het goed te kunnen zien, maar toen hij beter keek merkte hij dat het maar twee spelende kinderen waren. Lyron had thuis in Italië genoeg ervaring opgedaan en werkte hier ook al als strandwacht sinds hij van High School was afgegaan, en hij wist daarom dat de stroming soms verradelijk kon zijn en je kon beletten het strand nog te bereiken. Vandaag viel de stroming wel mee, maar alsnog had hij 2 surfers moeten redden toen ze op de rotsen waren geslagen en had hij een klein meisje moeten behandelen tegen kwallensteken.
Niet een al te drukke dag dus, en eigenlijk hoopte hij op een leuk iemand die hij zou kunnen redden. Maar Lyron wist dat het leven niet altijd ging zoals hij wilde en daarom nam hij voorlopig genoegen met meisjes die langsliepen of redelijk dichtbij Lyron op een strandlaken waren gaan liggen.

[Open voor iedereen ]

Sawyer plofte droogjes neer op haar handdoek. Het was een warme dag, wat niet echt een bijzondere mededeling was als je in Santa Monica woonde. Ze zat op haar ellebogen zodat ze nog omhoog kon kijken, terwijl twee van haar vriendinnen zaten te roddelen over wist zij veel wie. Ze was eigenlijk alleen meegekomen om aan haar gedachten te ontsnappen, al wist ze dat ze eigenlijk veel te moe was voor zoiets.
"Zeg," begon een van de meisjes en Sawyer draaide zich naar haar om. Soms miste ze de regen in Engeland. 'T eenzame landje waar het overdreven vaak regende, maar de enige plek waar ze veel vrienden had gehad. De enige vriend die ze in Santa Monica nog had, was Jelle. Kenneth was zo goed als uit haar leven verdwenen aangezien ze geen behoefte had aan hem, puur en alleen om het feit dat hij met Charlene in bed lag te rollen. Hurgeblurge, ze werd al misselijk als ze eraan dacht. Niet doen dus. "Nee laat maar." Ze begonnen vrolijk te giebelen en Sawyer lachte even terwijl ze weer helemaal rechtop ging zitten. "Das gemeen, nu hebben jullie me nieuwsgierig gemaakt." zei ze en trok een pruillip. Het meisje schudde haar hoofd, waarna Sawyer haar armen over elkaar heen sloeg uit irritatie, al was dat wel fake. Plots viel haar op hoe een van haar vriendinnen naar zo'n gozer staarde, die de strandwacht moest voorstellen. Een brede glimlach verscheen op haar mond en ze besloot eens iets anders te doen dan van wat haar verwacht werd.
"Zeg, moet je in levensgevaar zijn om met jou te praten, of mag het ook gewoon zo?" vroeg ze vrolijk aan hem, waarna ze haar zonnebril opdeed in verband met het felle zonlicht. Pas toen ze dat had gedaan, kon ze hem echt goed bekijken en begon hij haar vaagjes bekend voor te komen. Die was toch naar zo'n L8 Nites feestje geweest? Ze wist niet goed meer hoe het daarmee zat, 't was allemaal een grote waas geworden in haar gedachten. Een breisel van scheikunde, Kenneth's gezicht, Jelle's grapjes - die een niet al te goede invloed op haar hadden - en dieren met hoedjes op.