Of ze hier blij mee moest zijn wist ze nog zonet niet. Natuurlijk was haar vorige school ook niet echt een succes geweest. Alle frienemy's die daar rondliepen klaar om haar onderuit te halen, Kiss my ass, bitches dacht Siobhan geamuseerd. Met haar volle gewicht duwde ze de klapdeur open, een lange saaie gang voor zich. Dit zou waarschijnlijk ook geen succes worden, ze had een hekel aan verhuizen. Zelfs Italie zou beter zijn dan dit, maar het liefst wilde ze gewoon terug naar Ierland. Haar land, niet dit vreemde continent waar iedereen vreemd praatte, haast snauwerig. Zo dat je je oren wilde dichtknijpen. Tot nu toe vond ze Amerika weinig te bieden hebben, winkelen leek het enige positieve wat ze hoorde maar daar was ze nou ook weer niet zo gek van dat ze haar vaderland ervoor zou verlaten. Siobhan zette haar zonnebril af, in school leek het een beetje vreemd hoewel ze hem liever had opgehouden. De jetlag leek haar om de paar uur een stomp te geven, niet erg fijn. En daarbij zag ze er ook nog eens gruwelijk uit, ze had na haar afscheidsfeestje gepland slaap in te halen in het vliegtuig maar de huilende baby op de stoel achter haar en de ronkende motoren hadden haar wakker gehouden. Mischien omdat het haar eerste keer vliegen was geweest, al was er tijdens de overstap ook helemaal geen spraken van slapen geweest. De harde plastic stoeltjes leken ontworpen te zijn om mensen wakker te houden. Net als het eten.. walgelijk. Siobhan stond stil en zwiepte haar haar naar achter en bond het in een staart, als ze er toch al slonzig uitzag kon ze het maar beter goed doen. Haar ogen gingen de gang af, opzoek naar de administratie of iets in die richting. Haar vader en moeder waren niet echt schoolmensen, Frey was naar kostschool geweest en ze wist niet eens of die domme Immacolata wel school had gedaan. Knorrig snoof ze, de Itiaanse die haar moeders plaats in had genomen. Ze mochten elkaar niet, mischien botste het omdat ze allebei een andere achtergrond hadden of omdat ze om de aandacht van Frey streden. Volgens Siobhan was het echter gewoon heel Immacolata, driftig en arrogant als ze was. Maar het kwam erop neer dat ze eigenlijk zichzelf had ingeschreven en ze hoopte dat ze ergens een rooster zou kunnen krijgen. Voor vandaag was ze waarschijnlijk toch al te laat voor de lessen, kwam goed uit want dan kon ze nog even slapen en haar kleren uitpakken zodat haar echte entree wat spetterender zou zijn dan een bleek gezichtje, wit t-shirt en jeans. Diep ademhalend liep ze naar de deur die het dichts bij haar was, op hoop van zegen. Die administratie leek ver te zoeken en ze voelde er weinig animo voor om op haar hakken door de school te gaan slepen. Weer gooide ze haar volle gewicht tegen de deur in verwachting dat deze even zwaar zou zijn als de voordeur. Fout gedacht, de deur zwaaide met een ruk open en Siobhan struikelde verbaast naar voor. Toen keek ze op. 'Ooh..' stootte ze verbaasd uit.
Met een verveelde blik keek Jimmy naar de klok die langzaam de tijd weg tikte. Tik Tik Tik Tik. Het was om in slaap te vallen. Waarom hij hier zat, de meesten wisten het antwoord al. Hij was al zo vaak eruit gestuurd, eigenlijk bijna de meerderheid van de lessen die hij volgt. Waarom hij nog niet geschrorst was, geen idee. Misschien omdat hij te veel waard is voor het ijshockey team. Achja hij mocht van geluk spreken dat hij nog neit geschrorst was, ergens anders kon hij niet heen gaan. Veel geld had hij niet, hij was wel aan het verdienen, misschien niet op een schone manier. Maar zo kwam hij tenminste aan geld. Tik Tik, hij verveelde zich extreem, zijn mp3 was afgenomen, in een andere les, muziek luisteren zat er ook net bij. Dan maar gewoon voor je uit staren, teksten bedenken. En het belangrijkste denken hou hij zich er onderuit zou lullen, meestal hield hij gewoon koppig zijn mond, dan werden ze uiteindelijk gek van hem en stuurde ze hem weg. Verveeld streek Jimmy langs een van zijn tatoeages, hier stond een doodshoofd en de naam die hard, de studenten vereniging waar hij lid van was. Weer gleed zijn blik naar de klok, er waren niet eens 5 min verstreken, hij moest er nog 100 wachten. En net als hij het nodig had kwamen er niet eens teksten te boven. De witte capision die hij droeg trok hij over zijn ,altijd dragende, pet. Hij was zo in slaap gevalen, het beviel hem eigenlijk wel. Even bij tanken van de ruige nacht die hij heeft gehad. Hij had aardig gefeest met enkele vrienden van hem. Vloekend schrok hij wakker, toen er ineens een doffe plof te horen was. Een meisje was binnen gevallen, ze lag verbaasd op de grond. Jimmy keek duf op en er verscheen een slaperige grijns op zijn gezicht. "Kom je altijd zo binnen" vroeg hij plagend. Het was best een comisch gezicht, een meisje die de kantine binnen kwam vallen.
'Aaah, klotezooi' vloekte Siobhan boos toen ze languit binnen kwam vallen. Wat ze eerst had gedacht, dat haar entree niet erg spetterend was had ze fout gedacht, dit was meesterlijk. Ze krabbelde terug op haar knieen en hoeste de kauwgom op die ergens halverwege haar luchtpijp zwengelde. Terwijl de haren uit haar lipstift trok spuugte ze het stukje ergens onder een stoel. Pas toen keek ze op, de kantine. Natuurlijk. Ze was niet de enige die vloekte, een jongen naast haar leek verschrokken maar kreeg daarna een grijns op zijn gezicht. En natuurlijk de opmerking. Siobhan had al genoeg ervaring met de plagerige bitch-grapjes. Nooit had ze er om gelachen, niet echt. Maar nep vaak, wat ze nu ook deed. Ze lachte luchtig en haalde haar schouders op, 'Breekt zo lekker de week.' mompelde ze. Haar accent was redelijk zwaar maar niet zo erg als sommige anderen Ieren. Haar vader kon nog een voorbeeld aan haar nemen, stief-trut Immacolata ook met dat sappige toontje alfso ze op het punt stond je naar binnen te slobberen. Gemaakt blij trok ze haar wenkbrauwen en mondhoeken omhoog, ze had nog niet helemaal vertrouwen inz zichzelf om te gaan staan. Haar dieet van diet-coke en bosbessen wierp zijn vruchten af maar hielp nou niet bepaald mee aan haar evenwicht, of concentratie, of uithoudings vermogen. Terwijl ze haar shirt glad streek bedacht ze dat het het wel waard was, haar buik was plat. Ze keek weer op naar de jongen, hij nam haar nogsteeds op. Lachend of uitlachend? Siobhan besloot dat het niet uitmaakte. De jongen was sowiezo niet helemaal iemand waar ze nomaal mee omging. Echt een jongen van de straat, hield zich waarschijnlijk meer bezig met drugs dan met school. Siobhan was niet vies van een zegeltje of joint maar verder hield ze zich niet zo bezig met het dealen ervan. Soms wilde iemand wat en regelde ze dat maar verder bemoeide ze er zich niet mee. Tenslotte had ze geld genoeg, als haar vader het tenminste niet allemaal uitgaf aan playgirl 'Immie'. Ze voelde hij haar vrolijk-spontane blik begon weg te glippen dus concentreerde ze zich op het bij elkaar rapen van haar spullen die uit haar tas waren gevallen.
Jimmy keek naar het meisje dat langzaam op krabbelde. Ze mompelde iets wat hij amper kon verstaan, maar met een beetje inleving kon hij er wel wat van maken. Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht, er op ingaan had hij geen zin in. Eigenlijk was hij te lui om zijn mond open te trekken. Zulke dingen deed hij alleen in de les en tegen mensen die hem niet aardig leken. Jimmy wreef even in zijn ogen om geheel wakker te worden, hierna volgde een gaap. Hij had goed geslapen al waren het maar 20 minuten en werd hij er abrupt onderbroken. Rustig keek Jimmy hoe het meisje haar spullen op pakte, zin om te helpen ? nee, wat gaf hem dat voor voordeel, soms was hij wel een beetje egoïstisch. En door die handeling haar in bed te krijgen was er nou ook niet bij. Dus geen voordeel. "Ben je nieuw hier' vroeg hij maar om het ijs een beetje te breken. Even gleed zijn blik door de kantine de keuken was nog niet open, er was dus ook geen kantine vrouw. Hij en het meisje waren eigenlijk de enige in de saaie grijze kantine. Had monica high nooit gehoord van kleuren. Blijkbaar niet... Een zucht gleed over jimmy's mond, veel zin om hier te zitten had hij eigenlijk niet.. Maar geschorst worden kon hij niet, dan zou hij nergens heen kunnen, en dan zou de politie meteen weer boven op hem zitten.
Toen ze al haar boeken, portomonee en mundgeld bijelkaar had geschraapt en lukraak in de tas had gegooit keek ze weer op. De jongen zat nog een beetje slaperig in zijn ogen te wrijven en leek weinig intresse te tonen. Intressant. Meestal lagen jongens op hun knietjes om haar te helpen terwijl ze daar vriendelijk glimlachend op kon neerkijken. Haar hand hengelde even vaag naar de tas totdat ze weer wegkeek en hem oppakte. Toen vroeg hij of ze hier nieuw was. Siobhan had de neiging met haar ogen te rollen maar hield zich netjes in, het was niet de bedoeling nu al vijanden te maken op haar eerste dag. Soort van eerste dag tenminste, dat herinnerde haar eraan dat ze nogsteeds een rooster of iets zocht. 'Ja, eergisteren aangekomen.' zei Siobhan terwijl ze naar voor boog en de stoel tegenover de jongen achteruit trok. Snel drukte ze op een toets van haar mobieltje, twee gemiste oproepen van stief-trut. Sio gooide het ding in haar tas en sloot hem. Immacolata zou maar iemand anders moeten vinden om boodschappen te doen of dingen te vertalen, zíj hoorde de moeder voor te stellen tenslotte. Het meisje ging zitten, het harde TL-licht irriteerde haar nog vermoeide ogen. 'Dus, vertel me wat over de school.' zei ze terwijl ze weer opkeek naar de jongen tegenover haar. Langzaam trok haar mondhoek een beetje op, lang niet slecht voor een Amerikaan. Mischien een beetje te bad-boy voor haar doen. 'En vertel me alsjeblieft ook waar ik de administratie kan vinden. Ik zwerf al de hele ochtend rond in ddeze rotschool.' merkte ze snel op, haar bezoek zou kort zijn waarna ze een kamer moest gaan regelen. Geen tijd om nog uren op het grote schoolterrein rond te zwerfen. En vooral niet in de school zelf, het was vanbinnen een nogal saai en stil gebouw. De sporthal, velden en buitenplaats zag er een stuk beter uit volgens haar. Niet de eerste keer deze dag voelde ze een vlaag heimwee naar haar oude school, de knusse kostschool met haar eigen kamertje. De uitjes waarbij je door het raam een jongen naar binnen moest smokkelen om aan de scherpe blik van Matrone te ontsnappen. Haar hand gleed langs haar nek en steunde haar hoofd terwijl ze wat ongeïntresseerd wachte op het antwoord van de jongen. De eerste die ze zag vandaag en ook gelijk de eerste die totaal geen intresse of vriendelijkheid uitstraalde.
Het meisje vertelde dat ze inderdaad nieuw was, natuurlijk hij had haar hier nog nooit gezien.En Jimmy bracht zo veel tijd in de aula door dat hij ongeveer wel alle, iedergeval veel, leerlingen hadden gezien. Hij had er vele na gefloten maar ook velen uitgelachen Ja Jimmy was nog al een eikel af en toe, maar dat deed hem niets. Mensen kunnen beter bang van voor je zijn dan van je houden, dat is minstens zo effentief. Dan deden ze veel meer voor je, bang voor klappen of iets anders. Rustig en ongeintreseerd keek hij het meisje na dat naast hem kwam zitten. Wat zeggen over deze school, wat moets hij nou zeggen. Hij vond het maar kut hier, maar geen andere keuze was er. Vaak was het slecht geregeld, en ze konden niet een tegen een grapje. En discusies kwamen ze liever uit de voet, bang dat ze die niet konden winnen. Schouder op halend mompelde hij. "verwacht er maar niet al te veel van". Dat was ook waar, ze hadden mooie verhaaltkjes, maar er werd niet veel van waar gemaakt. Nu pas had Jimmy door dat hij zijn capusion nog op had, deze deed hij met een arm beweging af en gaf haar een klein lachje. Echt een goed humeur had hij niet vandaag, vaker niet eigenlijk. Maar hij kon ook echt een gezellige jongen zijn als je hem beter leerde kennen. Een glimlach kwam op Jimmys gezicht toen ze vertelde dat ze de hele dag rond liep op zoek naar de administratie. "Dan weet ik niet welke deur je binnen bent gekomen, of je met je ogen dicht hebt gelopen" zei Jimmy lachend. "maar de administratie is bijna meteen naast de hoofdingang". Ze had blijkbaar dus het hele gebouw onderzocht, terwijl hij gewoon 10 meter van de hoofdingang was."Ik loop wel even met je mee als je wilt. Moet toch nog een briefje halen". Als je eruit werd gestuurd moest je namelijk altijd een briefje halen, maar hij had z'n rot humeur dat hij er even geen zin in had. Want hij kon niet eens normaal denken, laatstaan een hele reeks rot opmerkingen bedenken. En er voor zorgen dat die vervelende mensen, als je het mensen kon noemen het waren eerder saaie robotten, voorschut stonden. Jimmy haatte het om op school te zitten, hij haatte het om te laten vertellen wat je moet doen. Hij was veel liever op het ijs of in de sportzaal. Hij werkte veel liever aan zijn spiermassa op pijl te houden. Dan naar een saai verhaal over de emansipatie. Wat kon het hem nou boeien dat vrouwen ineens wel mochten werken. Dat deden ze toch niet, nee ze bleven gewoon thuis onder het kopje depresief. Net zo als zijn moeder.
Het gaf haar maar een vervelend gevoel dat er totaal geen intresse in haar werd getoond. Ze had heus wel door dat ze er niet uitzag zoals ze er normaal uitzag, donkere kringen onder niet zorgvuldig opgemaakt zoals normaal, haar lievelingsjeans met een gat op de knie en haar haar niet in de krul. Met het excuus dat ze even snel naar de administratie zou gaan en dan weer naar huis. Toch irriteerde het haar, op haar eerste dag hier die er toe deed had ze op zijn minst een leuke jongen tegen willen komen. Ze niet alleen vriendinnen en familie achtergelaten om hier te zijn maar ook nog flink wat scharrels hier en daar. Over het algemeen was Siobhan een redelijk lief meisje maar ze had er geen problemen mee om meerdere 'vriendjes' tegerlijker tijd te hebben. Een meisje moest toch ook aan haar trekken komen? Meerdere keren per dag het liefst. Langzaam haalde ze een doosje bosbessen uit haar tas, ze werd zowat ziek van die dingen. Haar crashdieet om de kilo's van de afgelopen weken bij haar oma af te komen was een ware hel. Bosbessen voor de vitamines, diet-coke om haar overeind te houden en Marlboro lights om haar humeur niet dodelijk te maken. Zichzelf ermee troostend dat ze bijna terug was op haar gewicht van 55 kilo keek ze weer op naar de jongen die zijn capuchon had afgedaan. Helemaal niet slecht eigenlijk. Hij had mooie jukbeenderen en een verlegen wipneusje. Siobhan trok uit gewoonte haar lip op in een scheef lachje. Toen herinnerde ze zich de nogal ongeïntresseerdheid. Vrolijk haalde ze haar haar uit haar staart en liet het over haar schouder hangen en leunde naar achter. Als het waar was wat hij zei kon ze maar beter wat afleiding gaan zoeken. 'Hmm.. ik was nog niet helemaal bij bewustzijn bij de hoofdingang. Die val daar heeft me echter wakker gemaakt dus inderdaad een goed idee om maar even te gaan. Met jou.' zei en trok onschuldig heer wenkbrauwen en mondhoeken op. Siobhan wurmde zich tussen de kantine stoeltjes en tafels vandaan en liep nog even snel naar het raampje wat open stond. Uit een zilveren kokertje wat ze voor haar overgang had gekregen haalde ze een sigaret die al bijna op was. Ze had hem uitgemaakt voor de school zodat ze hem op de terugweg kon oproken. Ze wist dat ze moest minderen dus ze rookte nu nog maar een halve per keer. In haar tas rommelend vond ze haar aansteker en nam een paar trekken voordat ze hem nu echt uitdrukte en naar buiten gooide. 'Klaar om te gaan briefjeshaler. Geen schatje?' klonk haar stem toen ze zich opdraaide naar Jimmy en naar hem toe liep.
ma sep 19, 2011 6:40 am
