In nomine patris et filii et spiritus sancti D:

''Ik vervloek je! Ik vervloek je!'' Galmden de zinnen nog door haar hoofd. Die zinnen had ze tegen de onderdirecteur geschreeuwd, Vladimir genaamd. De man die het zo nodig vond om haar naar een inrichting te sturen, waar ze volgens hem veel beter thuis hoorde dan hier op Monica High. Maar haar ouders hadden dat 'aanbod' afgewezen, waar ze stiekem wel enorm om kon lachen. Al was ze nu eerder geschokt dan blij.
Met wijd opengesperde ogen stond ze nu bij haar kluisje, met haar hoofd tegen haar deur aan, even van de schrik bij te komen. Afwezig peuterde ze met haar onverzorgde nagels de lak van haar kluisdeurtje af, de blauwige kleur die langzaam veranderde in een wat roestige, ijzeren kleur. Die kale man had haar bijna van deze school afgehaald, en daar kon ze haast niet tegen. Laatst had hij ook al geprobeerd haar met haat proberen weg te sturen, maar voordat hij ook maar de kans had, was ze per ongeluk tegen een jongen aangebotst die haar daarna had geholpen. Waarschijnlijk omdat hij ook nogal een hekel had aan Vladimir. Jimmy. Ze herinnerde hem nog goed. Een jongen die ze niet gauw zo vergeten. Maar zou hij haar al vergeten zijn? Alecia zuchtte, balde haar handen tot vuisten en keek daarna op of er iemand door de gang liep. Niemand te bekennen. Ze grijnsde. One, two, three... Tevreden sloeg ze haar rechterhand voor haar mond en grijnsde. Een giechel kon ze haast niet onderdrukken en ze opende vervolgens haar kluisje met wat simpele klikjes. Een klein spiegeltje was zichtbaar toen ze hem opende, die hing aan de deur van haar kluisje. Even bekeek ze zichzelf erin, vooral naar haar gezichtsuitdrukking, niet naar haar dikke oog make-up. Ze zag hoe haar witte tanden zichtbaar werden van een opkomend lachje.

&Regina

-Ik weet, je kan hier niet veel mee, maar zolang je maar post dat je met fictieve vriendinnen ofzo door de gang loopt en dan een rotopmerking ofzo naar Alecia d'r hoofd gooit, of haar belachelijk maakt, is 't al genoeg, want hierna kan 't echt beginnen! >D