We're part of a story.

Ah god, wat een rotdag. De lessen die ze had gehad vandaag waren allemaal bagger en aangezien haar mobiel voor de rest van de lessen was ingepakt had ze tijdens de lessen ook niks te doen. Schandalig toch? Gelukkig had ze haar Blackberry nu wel weer terug en benuttigde ze dit moment ook. Ze checkte haar email, keek even op haar twitterpagina om vervolgens haar nieuwste smsjes te lezen. Het getik van haar nagels op het toetsenbord hield maar niet op, en terwijl ze zo in de ban was van haar net teruggekregen mobiel paradeerde ze door de gangen op weg naar buiten. Het was zoals vaak in Monica een zonnige dag waar ze dan ook gebruik had gemaakt en vanochtend voor een leuk, nieuw én duur Gucci-jurkje had gekozen. Door het kleine windje dansten haar haren achter haar lichaam aan terwijl haar groengekleurde ogen alleen soms opkeken om te kijken of ze wel de goede richting op ging. Ze was op dit moment al een hele poos hier in Monica en zat ze hier op school, dus de meeste gangen waren voor haar bekend waardoor ze er makkelijk wegwijs was zonder vaak te hoeven op te kijken. Als een automatisch iets liep ze de bochten om en ze duwde de glazen deur open die naar buiten leidde.
De school was dan ook eindelijk afgelopen en het weekend kwam eraan, iets waar ze altijd naar uitkeek. Door de weeks ging ze ook wel eens uit, maar in het weekend of op vrijdag kon je toch net iets langer wegblijven dan dat je door de weeks kon. En dan was het ook nog eens leuker, aangezien er dan veel meer mensen waren. Ondertussen had ze alles wel gezien op haar mobiel en besloot te bepalen wie ze zou sms'en om te vragen of hij of zij vanavond mee ging naar de Zanzibar. Ze had wel eens zin om weer lekker lang weg te blijven 's avonds én misschien wel een leuke jongen scoorde. Wat dan ook best wel vaak lukte.. Het bankje kwam al in zicht en ze besloot daar maar eens even te gaan zitten, ze had anders toch niks te doen. Kon ze mooi iemand regelen voor vanavond. Plotseling werden haar gedachtes onderbroken door een stem en toen ze opkeek zag ze dat het van een goodlooking guy was waardoor ze een van haar verleidelijke glimlach opzette.

[& Darren ^^]

Darren’s school dag was al weer afgelopen. Het was niet zo’n rot dag. Hij had wel de hatelijke leraar die de pest aan hem had sinds hij hier was. Maar, Darren’s dagen konden niet beter. Sinds hij hier was, was Sami allang weer vergeten. Met een brede glimlach liep hij naar zijn kluisje. Daar lag zijn dierbaarste voorwerp op hem te wachten. Hij pakte zijn gitaar en dumpte zijn tas in zijn kluis. Hij slingerde zijn gitaar op zijn rug en keek even welke gang hij in moest naar buiten. Zijn gitaar ging overal mee naar toe, nog maar 1 keer was hij zonder zijn gitaar zijn kamer uit geweest. En dat was toen met zijn date met Iana. Hij wist eigenlijk niet hoe Iana hier in de groep viel. Hij liep door de lange gangen. Hij zou waarschijnlijk zwaar omgelopen zijn maar, dit was de weg die hij kende. Hij kwam lang mensen die hij kende van gezicht. Ze zaten waarschijnlijk bij hem in de klas. Hij was vast besloten om zich aan te gaan melden voor vereniging. Zo leerde hij tenminste wat mensen kennen. En zeker in het weekend uit gaan. Hij opende de deuren en floot vrolijk door. Hij schoof de roze Ray-Ban die hij altijd standaard bij had op zijn neus. Hij floot een deuntje van ‘a very potter musical.’ Daar had hij twee jaar gelden de muziek voor geschreven en hij speelde zelf ook Harry Potter. Het was een leuke tijd geweest. Nu moest hij hier naar school. Vrolijk kijkend zijn roze Ray-Ban liep hij rond. Neuriënd half zingend liep hij langs een beeldschone blondine. Ze was druk op haar Blackberry aan het tikken. Waarschijnlijk een van die super populaire meisjes die iedere minuut 100 smsjes krijgen. Darren kreeg een lach op zijn gezicht. Hij moest toegeven dat ze erg goodlooking was. Maarja, welk meisje was niet knap hier. Aynna en Iana waren ook al knap. Misschien die Emo’s en Gothic’s dat waren totaal niet zijn types. Hij was even diep in gedachten en had niet door dat hij door zijn neuriënd gezang de blondine uit haar gedachten had gehaald. Hij keek op en zag de blondine met een verleidelijke glimlach naar hem kijken Zet zat op een banken en Darren draaide geïnteresseerd naar haar toe. Hij had ongelofelijk veel vrouwelijke aandacht hier. En stiekem vond hij het helemaal niet erg. Met een grijns op zijn gezicht keek hij haar aan. ‘Haai,’ sprak hij nonchalant. De hals van zijn gitaar stak boven zijn schouder uit. En hij keek haar aan van achter zijn roze Ray-Ban. Zijn hazel kleurige ogen achter zijn zonnebril verscholen.

De jongen bleek haar opgemerkt te hebben want hij draaide zich om en begon met een nonchalante "haai". Hij had een gitaar op zijn rug waardoor het vrijwel duidelijk was dat hij gitaar speelde. Zelf kon ze er niks van maar ze had zich er dan ook nooit in verdiept en had nog nooit een gitaar aangeraakt. Ze herinnerde zich de jongen nog in het park die ook gitaar kon spelen en toen had zij gezongen terwijl hij "Rolling in the deep" van Adele vertolkte met zijn gitaar. Dat was wel grappig geweest. "Haai," zei ze terug tegen hem waarna ze glimlachte. Het was echt een warme dag, iets waar ze zeker niet over klaagde. Ze sloeg haar ene been over de andere waarna ze nog snel een blik wierp op haar Blackberry, om vervolgens op het vergrendel knopje te drukken en hem in haar tas te stoppen die naast haar op het bankje stond. Ze liet haar groene ogen weer op de jongen rustten die een rozegekleurde Ray Ban zonnebril op zijn neus had, een kleur die je niet veel jongens zag dragen maar wat er leuk uitzag. Hij was vast nieuw, want bijna elke leerling op Monica High kwam haar wel bekend voor. Natuurlijk kende ze ze niet allemaal want er waren er ook een hoop die ze niet wilde kennen, maar veel kwamen haar in ieder geval wel bekend voor van gezicht. En deze jongen niet, iets wat ze meestal wel snel opmerkte. "Ben je nieuw?" vroeg ze hem terwijl ze ook besloot haar zonnebril op te doen aangezien de zon irritant in haar ogen prikte als ze omhoog keek. Ze schoof haar Chanel zonnebril haar haar uit en liet die zo ook voor haar ogen glijden. Zo, beter. Vaagjes was het geluid van de bel te horen die na en voor elke les afging, wat betekende dat er weer een nieuwe les voorbij was. Zij was al een les eerder uit geweest maar hoe hoger je qua niveau zat, hoe langer het duurde voordat je uit was. Daarom was ze ook blij geweest met wat zij deed, meestal duurde de schooldagen niet zo heel lang.

Hij kreeg een glimlach met een ‘haai’ terug. Hij flitste een glimlach terug. Ze stopte haar telefoon weg dus, waarschijnlijk was hij toch wel interesanter dan haar telefoon. Haar groene ogen keken hem aan, of waarschijnlijk zijn zonnebril. “Ben je nieuw?” Hij keek haar terug aan met zijn hazel kleurige ogen. ‘Nouja, nieuw.. nieuw..,’ Sprak hij op en rustig toon. Hij dacht even na. Toevallig zat hij sinds vandaag een maand hier op Monica. ‘Nu net een maand. Vrij nieuw dus,’ sprak hij met een glimlach. De zonnebril werd voor haar ogen geschoven, dus het werd nu moeilijker op haar gezichtsuitdrukking te lezen. Chanel, oke. Geen goedkope dus. Hij zelf ook niet, dus daar was hij wel een beetje blij om. Hij keek terug naar haar en besloot zich voortestellen. ‘Ik ben Darren,’ zei hij met een verleidelijke glimlach. Hij ging naast haar zitten op het bankje een leunde met zijn elleboog op zijn knie en zijn hoofd steunde weer op zijn hand. En zo keek hij haar aan. Hij voelde zijn iPhone trillen en viste hem uit zijn broek zak. Het was zijn beste vriend. Hij las snel de text en antwoorde terug. Hij keek snel nog naar het weer. Natuurlijk, bleef het mooi weer. Haar naam kwam hem bekend voor. Mensen hadden het vaker over haar gehad. De meeste meisjes praatte over haar, meestal slecht. Maar Darren hield wijselijk zijn mond daar over. Hij vroeg zich af of het echt waar zou zijn. En of anderen ook slech tover hem zouden praten. Nu op het eerste gezicht leek ze niet echt gemeen. ‘Zin om vanavond wat te doen?,’ vroeg hij spontaan. Niet doelend op een date of afspraakje maar, gewoon random. Zo was Darren gewoon spontaan, ineens iets doen. Hij schonk haar weer een glimlach. Misschien een beetje enthousiast, maar zo was hij ook. Misschien was ze toch niet zo slecht als iedereen zei.