s ᴛ ᴀ ʀ ʀ y ᴇ y ᴇ ᴅ ♥

"Sawyer!" werd er geroepen, waarna Sawyer omkeek. Een jongen rende op haar af, gevolgd door een klein groepje andere jongens. Ze zeiden wat tegen elkaar dat ze niet verstond, maar klonken nerveus. "We zagen Kenneth zojuist met een meisje zwemmen," zei de jongen die net op haar af was komen rennen. Ze haalde haar schouders op en draaide zich om. "Vind je dat niet erg?" Ze schudde haar hoofd, sprak geen woord. Ze liep naar haar kamer en opende de deur. Ze gunde het groepje nog een blik waardig en knikte even. "Tot snel," zei ze en liep naar binnen.
Ze vertrouwde hem. Zij had ook jongensvrienden, dus waarom zou hij geen meidenvrienden mogen hebben? Ze liep naar de weegschaal en ging erop staan. Nou ja, ze drukte het met haar voet in waardoor '0000' verscheen, gevolgd door wat getallen die nergens op sloegen. Daarna ging ze erop staan. Met open ogen keek ze naar het getal. Ze was geen eens een halve kilo afgevallen! Ze stapte eraf en draaide zich om, maar stapte er vervolgens opnieuw op. Hetzelfde. Ze keek in de spiegel en trok haar T-shirt wat omhoog. Vreselijk. Verschrikkelijk lelijk. Geen wonder dat Kenneth alvast potentiële andere vriendinnetjes aan het opzoeken was. Ze was maar een tussendoortje. Tot hij wat beters kon krijgen. Dat is niet waar, hij houdt van me. Even stopte alles in haar gedachten en ze zakte in elkaar, tegen de muur aan. Met haar rug tegen de spiegel zat ze daar. Haar vingers waren tegen haar hoofd geplakt en haar knieën opgetrokken tot haar borst. Ze beet op haar onderlip en zat voor ongeveer vijf minuten zo. Ze stond op en ademde even rustig in en uit. Waarom was ze de laatste tijd zo prikkelbaar?

Eenmaal bijgekomen van alles liep ze haar kamer uit, in andere kleren en haar make-up bijgewerkt. Ze had iemand gesms't of diegene naar de Youth Yard kwam, aangezien ze zich verveelde. Toen ze daar aankwam ging ze bij een van de openingen van het park staan en keek wat hulpeloos rond. Hopelijk kwam Gast snel. Niet dat ze die nodig had, maar ze had geen zin om daar tien minuten te staan. Ze maakte zich geen zorgen om Kenneth en zijn zogenaamde meisje, niet meer. Dat zat wel goed voorlopig. Wel maakte ze zich zorgen om haar uiterlijk. Al haar vriendinnen zeiden dat ze dun was, ongezond dun, maar dat was niet waar. Ze zag toch zelf allemaal vetrollen zitten, niet dan? Ze wist het wel beter dan hun. Haar lichaam, haar gedachten.

[De reden dat je naam onderaan mijn post staat, is omdat het een code is.. { USERNAME } zonder de spaties tussen de {U en de E}.
Iedereen welkom, diegene die komt is dan diegene die ze gesms't heeft]

Met het eerste L8 Nites feest achter de rug, van een aantal dagen geleden, liep ze door de stad. Nog steeds terugdenkend aan die avond, omdat ze het gewoon leuk had gehad en ook nieuwe mensen had ontmoet. Tevens ook de 'groentjes' van L8 Nites, ze vond ze erg aardig. Tenminste, dat was haar eerste indruk over ze. Een glimlach ontstond op haar gezicht, wanneer ze voor een slushy bar stond. Ze kwam hier af en toe, als ze zin had in iets kouds, een slush-puppy. Vrolijk liep ze naar binnen, keek naar de menuborden die er hingen, om te kiezen welke smaak ze deze keer wou.
Haar mobiel trilde, die ze dan ook vrijwel gelijk uit haar broekzak graaide en het menu opende zodat ze het berichtje kon lezen. Een onbekend nummer, maar wel duidelijk wie haar gesmst had. Sawyer, een meisje die ze had 'ontmoet' op het ontgroenings feest van Ayse en Stephanie, haar twee vriendinnen. De plek waar ze op dat moment waarschijnlijk was, stond duidelijk aangegeven in het korte berichtje. Youth Yard. De naam kwam haar niet bepaald bekend voor, maar ze zou het wel vinden. Een glimlach kwam op haar gezicht te staan, terwijl ze het berichtje inmiddels al afsloot en haar mobiel opborg terug op de plaats waar ze hem ook vandaan had gehaald. Wou de meid toch aan hun 'band' gaan werken? De eerste indruk die ze van elkaar hadden gewekt, was dan ook niet echt plezierig geweest. 'Kan ik je helpen?' Werd er aan haar gevraagd, waarbij ze op merkte dat de rij inmiddels voor haar verdwenen was en zij nu aan de beurt was. ''Oh, ehhm,'' mompelde ze, opnieuw kijkend naar de lijst.
Als ze nu naar Sawyer ging, wat wel netjes was omdat ze haar tenslotte gesmst had, ookal vroeg ze zich ook wel af hoe ze aan haar nummer kwam. Waarschijnlijk wel van Kenneth, of toevallig ergens gekregen van niemand of gezien. Het zou nu wel netjes zijn om voor haar ook een slushy mee te nemen. ''Doe maar twee aardbei slush-puppy's!'' Zei ze met een glimlach, waarbij ze haar geld trok en het gevraagde geld op de bar legde. De vrouw ging meteen aan de slag met haar bestelling en algauw liep ze door de stad heen met twee volle, ijskoude slush-bekers.

''Hee!'' Riep ze vanaf een afstandje, omdat ze nog lang niet bij de meid was. Zwaaien kon ze niet, anders zou ze een hele beker slush over zich heen krijgen, niet zo'n handig idee.
''Hier.'' Zei ze rustig, stak de aardbeien slushy naar d'r toe, zodat ze het aan kon pakken en er ook van kon genieten. Een aardige glimlach was op haar gezicht ontstaan. Eigenlijk had ze het niet verwacht om vandaag haar te zien. ''Hoe gaat het?'' Vroeg ze, terwijl ze het rietje in haar mond stopte en er wat rood spul doorheen zoog.