Bring it on bitch!

Iana liep met haar zwarte slippers over het strand waar de wind er stevig in zat. Haar bruine haren werden naar achteren geduwd door de hevige lente bries. Haar blauwe ogen had ze op de zee gericht die even glinsterde door de zon als altijd. Er zaten vele mensen in het blauwe zeewater waarin Iana niet echt zoveel zin had. Haar ogen richten zich op een strandplekje waar ze haar slippers uittrapte en haar handdoek over het zand neergooide. Ze ging er tevreden opzitten en ging met haar vrije hand door haar haren, nam haar zonnebril die ze op haar neus zette en zich tevreden naar achter legde. Een prachtige zonnige dag die ze wou benutten door te bruinen op het strand waarbij ze nog een boekje kon lezen. Iana haalde diep adem, snoof even en nam haar boekje uit haar tas waarbij ze de eerste roddels over de Bv's begon te lezen. Ja, Iana wou dus echt nooit zangers of iets bekends worden, wat de pers allemaal schreef van leugens! Natuurlijk was het wel leuk als lezer van als persoon, Iana zou het toch niet zo grappig vinden. Toen er opeens een tweetal jongens op haar af kwamen ging ze wat meer rechtop zitten en deed haar zonnebril op haar haren waarna ze met haar ogen knipperde en ze tot spleetjes maakte aangezien ze niet zo veel zag door de zon die in haar gezicht scheen. De jongens keken haar met een sierlijke glimlach aan, hadden een flirterige blik in hun ogen. "Heey poesje." Had de ene knul tegen haar gezegd. Iana keek hem niet-begrijpend aan. "What?" Iana keek de jongen wat beter aan en zag dat die grijnsde. Iana rolde met haar ogen, wist al met wat soort jongens ze hier weer te maken had. "Rot op." Snauwde ze waarna ze haar zonnebril weer op haar neus zette en zich weer naar achteren liet vallen. Toen ze een lichaam tegen haar zij aanvoelde opende ze haar ogen en zag dat die ene jongen zich tegen haar had genesteld en genietend zijn ogen had gesloten. Wat een vulgaire drol was dit? Iana gaf hem een duw tegen zijn zij, zag dat die omviel maar niet van plan was om weg te gaan aangezien die zich direct weer tegen haar aanzette. Iana besloot hem te negeren aangezien het toch geen zin had om erop in te gaan. Plots voelde ze hoe een schaduw over haar heen viel en de jongen zijn lippen wel heel dicht naar haar werden gebracht. Met een smak liet ze haar rechter hand op die zijn wang neerknallen en keek hem vurig aan. "Niet goed begrepen wat ik zei?" Iana riep het kil naar hem toe gaf hem nog een trap tegen zijn achterste met haar voet. Hij mocht best weten dat ze niet zomaar jongens ging gaan zoenen, zeker niet zulke. Ze had net gebroken met een jongen en was dus helemaal niet van zin om weer direct een relatie aan te gaan. Tevreden merkte ze dat de jongens het hazenpad genomen hadden, gelukkig!

-Voor iedereen open-

Het was laat in de avond en Zion strompelde wat terug naar Monica High, met een meisje aan zijn zij. Ze wisten beide precies wat er ging gebeuren. Toen ze aankwamen liep hij naar zijn deur en pakte de sleutel. "Ssst," siste hij lacherig en het meisje lachte ook. Toen ze binnenkwamen waren ze binnen tien seconden in bed. Time to play.
Rond de middag was het meisje al lang weg en kwam zijn kamergenoot binnen. "I totally got some," lachte hij en de jongen gaf hem een soort van high-five. "Oh yeah!"

Het was een zieke obsessie geworden. Hij hield van vocaal, maakte altijd ontzettend veel geluid. Het liefst ook een beetje ruig en alsof het snel af moest zijn, omdat er iemand binnen kwam of zo. Dat was het leukst. En dat vocale was leuk zodat hij zijn vrienden kon mededelen dat hij van de bil ging.
'T was een vrij zonnige dag. Perfect voor het strand. Hij zat op een handdoek terwijl enkele vrienden wat cola dronken en met hun meisjes flirtte. Als ze deze niet hadden, praten ze met elkaar en vertelde hem uitgebreid over van alles en nog wat. Hij volgde het al lang niet meer. Nooit gedaan ook. "Ja, ja," zijn blik was gevestigd op een jongen die een meisje lastig viel. Hij begreep dat de jongen zich behoorlijk geil voelde, maar werd hard afgewezen. Zion kon een grinnik niet onderdrukken. Toen de jongens langs liepen spuugde hij hun kant op en hij hoorde een boel gejoel achter hem van z'n vrienden en de jongens liep beledigd door.
Hij stond op en liep naar het meisje. "Gaat het een beetje?" zei hij met een kleine glimlach, nieuwsgierig naar of het meisje zich een beetje aangerand voelde. Zou hij wel doen, maar hij hoefde niet voor dat soort dingen te vrezen.

Iana voelde grijnzend de jongens met haar ogen die spuugden naar een andere jongen. Ach, ze konden blijkbaar niet tegen haar afwijzing. Dat ze zo reageerden werd wel bevestigd dat ze al vaker zulke afwijzingen hadden gehad van meisjes. Maar ja, hoe pakten ze dat ook aan? Even naast een meisje komen liggen en net als een pedo haar willen zoenen! Iana schudde ongelovig haar hoofd, hoe erg moest je dan zijn? Iana liet zich weer naar achteren zakken, probeerde dan toch een beetje te genieten van de zon. De laatste tijd had ze altijd al gestudeerd, er kwam bijna geen einde aan. Dus daarom vond ze van zichzelf dat ze best wel wat vrije tijd verdiend had. Nu had Iana ook vakantie voor twee weken en ze maakte daar zeker gebruik van om te zonnen en eens goed uit te gaan. Plots kwam diezelfde jongen- waarnaar haar aanranders hadden gespuwd -naar haar toe. Ze merkte dat die toch geen kwade bedoelingen had dus zette ze een vriendelijke glimlach op haar gezicht. Die vroeg of het wel met haar ging. "Tuurlijk. Ik ben die situaties na een tijdje wel al gewend. Een cursus zelfverdediging was dus ook niet slecht geweest een tweetal jaar geleden." Iana lachte terwijl ze naar de zee keek. Het was nu ongeveer vier uur in de namiddag. Eigenlijk een uur dat de zee helemaal bezet was met mensen. En nu was dat dus ook zo. Niet verwonderlijk met dit prachtige weertje. Het was altijd zo dat als mensen de zon zagen ze als de bliksem in hun auto spurten en naar de zee reden. Dat het zo druk was op het strand vond Iana nu niet zo erg, als ze maar geen baby hadden die de hele tijd zat te janken. "Ik ben Iana, aangenaam." Zei ze vriendelijk. Iana weerhield zich ervan om de jongen drie zoenen te geven. Normaal deed ze dat altijd als ze mensen leerde kennen maar nu hield ze dat maar voor zichzelf. Je had dan van die mensen die dachten dat ze één of andere hoer was die dat deed. Iets wat al veel verbazing met zich meegedragen had. Iana legde haar handen achter zich zodat ze daar op kon steunen. Het zand dat steeds opwaaide door de wind die voorbij kwam begon te kietelen aan haar benen. Ergens had ze nu wel zin om te gaan zwemmen. Nu het wat warmer werd en de zee vast ook wel wat warmer was vond Iana het wel perfect om een duikje te gaan namen. "Ik ga zwemmen, ik weet niet of jij daar zin in hebt .. " Vertelde ze luchtig waarna ze recht stond. Ze trok haar zomerse kleedje over haar hoofd zodat ze in haar zwarte bikini terecht kwam met haar blauwe zwemshort met bloemen op. Iana hield niet zo van die standaard bikini's gaf haar maar een stoere short. Van tegenwoordig was dat ook in de mode. Met een grijns liep ze op het water af en trok haar rekkertje uit haar haren zodat die algauw opwaaiden. Hmm, zalig .. Iana stapte het water in, wende wat aan de temperatuur waarbij ze onder dook. Zalig!

"Tuurlijk. Ik ben die situaties na een tijdje wel al gewend. Een cursus zelfverdediging was dus ook niet slecht geweest een tweetal jaar geleden," vertelde het meisje en Zion knikte even begrijpend, maar een kleine grijns sierde zijn mond. Ze was het 'dus wel gewend'? Werd ze dan zo vaak aangerand? Dat zou hij eens uit gaan zoeken. "Je bent het wel gewend? Wordt je zo vaak onwillig betast door jongens?" grapte hij even. Hij keek even op zijn horloge, rond vier uur. Hij volgde het meisje d'r blik, richting de zee. Het was heel druk. Merendeels door kleine kindjes en bezorgde ouders, maar hij ontdekte ook enkele jongeren. Bijna elke jongen op het strand droeg zwemshorts, net als Zion. Alles beter dan een speedo. "Zion is de naam," stelde hij zich voor nadat ze had gezegd dat ze Iana heette. Mooie naam, maar dat ging hij niet zeggen. Het was zo afgezaagd en kwam niet eens meer over of je het meende.

"Ik voel me bijna verplicht.. Ik kan je toch niet alleen laten in een trauma?" sprak hij met een speelse grijns rond zijn mond. Hij zocht gewoon een reden om niet meer terug te gaan naar zijn vrienden. Die waren een beetje lomp aan het doen, al deed hij het zelf ook wel eens. Hij volgde haar het water in en grijnsde even toen ze onder water ging. Hij draaide op zijn rug en bleef even een beetje drijven met zijn handen op zijn buik. Zijn ogen waren gesloten terwijl hij de zon op zijn huid voelde, maar het koele water op zijn rug. Dit was het goede leven.
Het was wel duidelijk dat hij niet uit America kwam. Hij had een Italiaans accent en die was redelijk zwaar. Wat kon je verwachten als je er vijftien jaar had gewoond? Hij had ook een wat donkerdere huidskleur. Het zat tussen Europeaans blank en Indonesisch bruin in, dus het was een vrij lichte bruin. Eigenlijk meer alsof hij altijd een kleurtje had van de zon, maar hij bevond zich niet zo veel in de zon. Hij kwam er ook nooit alleen heen. Hij had respect voor Iana, dat ze alleen naar het strand ging. Hij ging nooit alleen uit eten, naar het strand, naar de bioscoop.. Enkel naar de sportschool alleen. Dat soort dingen.

Iana moest lachen bij de jongen zijn opmerking. "Wie heeft het nu graag om aangerand te worden? Alleszins ik niet, al hou ik wel van de jongensaandacht.. Niet als ze proberen zoenen of zo!" Maakte ze duidelijk het verschil. Iana had het wel graag dat jongens naar haar toe kwamen, maar vanaf ze goor begonnen te doen was de pret er voor Iana al af. Dan had ze ze liever het meest uit haar buurt. De jongen stelde zich voor als Zion en begrijpend knikte ze. "Zion dus.." Mompelde ze. Iana glimlachte en keek naar de blauwe zwemshort die Zion aanhad, best wel sexy.. Iana hield die gedachte maar voor zichzelf aangezien dat niet echt gepast zou zijn op dit moment. Ook zijn naam was best apart, ze had Zion nog nooit gehoord. Ach, je kwam wel vaker originele namen tegen. Ooit had ze eens een jongen gekend die 'wolf' heette. En een meisje dat als 'zomer' werd genoemd, gewoon omdat die mooie blonde haren had. Iana was dus maar blij dat haar ouders toch nuchter waren als ze haar naam hadden gekozen. Iana grinnikte. "In een trauma? Nou, goed dan.." Lachte ze terwijl ze hem vrolijk aankeek. Zion was best een leuke gast, zeker niet onvriendelijk. Ze vond hem best aardig.
Iana walgde wat water naar buiten toen ze een slok zoutwater in haar mond had gekregen bij een opkomende golf. Iana voelde hoe haar keel brandde en ze het zout probeerde weg te kuchen. Zulke momenten had Iana wel al vaker gehad. Water was daarvoor de perfecte oplossing, als je dat dan bij je had. Maar gelukkig had Iana dat bij zich dus rende ze zo snel als ze kon naar haar tasje. Daar aangekomen nam ze haar flesje plat water en nam een paar grote slokken. Algauw was die zoutige smaak in haar keel weg dus kon ze het water weer binnen lopen. Met haar ogen op Zion gericht zwom ze grijnzend op hem af. Die lag daar lekker te zonnebaden dus ging ze dat maar eens gaan verstoren. "Boeeh!" Riep ze met een big smile on her face. Iana spetste wat water naar hem toe en zwom daarna een eindje van hem vandaag vooraleer die haar ook ging nat spetsen. Iana stak haar tong speels naar hem uit waarna ze wat water over haar armen gooide zodat het verschil van temperatuur op haar lichaam niet te groot zou worden met het water. Even vroeg ze zich af of ze Zion niet al eens vaker had gezien. Hij had zo'n typische jongenslook die velen wel hadden. Het kon wel zijn dater een paar dubbelgangers van hem rondliepen. Die kans zat er altijd wel dik in!

De zon scheen nog altijd vol op, maar Zion verwachtte niet dat die opeens onder zou gaan. Hij kon enkel nadenken over hoe hij Italië mistte. Maar zijn beste intenties maakte overal een rommeltje van, waarna hij had besloten dat het niet zijn beste zet zou zijn om anderen nog te helpen. Want hij was slecht in dingen beter maken. Hoeveel keer zou hij het moeten proberen voordat hij het ook echt goed deed ...? Hmmn, wat kon je eigenlijk doen als jouw goed, niet goed genoeg was? Ach, het had weinig nut om er nu nog over na te denken. Dat was al geweest en het was nu een heel ander.. tijdperk. Om het zo maar te zeggen.

Net toen hoorde hij een luidde "Boeeh!", waarna er enkele spetters over hem heen werd gegooid en hij uit balans werd gehaald. Hij draaide om in het water en grijnsde een keer breed. "Die krijg je zo hard terug!" riep hij, waarna ze een stuk verder weg zwemde en hem met een big-smile aankeek. Oh, die kreeg hij er wel af zodra hij haar terug pakte. Hij zwom die kant uit, kon net niet meer de zeebodem raken. Het scheelde niks en er waren nog veel mensen die zich verder weg van hun bevonden dus hij maakte zich weinig zorgen. Toen hij haar had ingehaald - wat een moeizame en lange tocht was geweest - spetterde hij haar kant op, voordat hij weer met een vaart naar achteren ging. "Ha!" riep hij uit met een brede grijns van.. 'haha-ik-heb-je'. Hij bevond zich weer tussen enkele tieners. Niet in hun groepje of zo, maar meer in het gebied waar zij waren. Waar het water iets lager was en hij nog kon staan. Het water kwam tot net onder zijn borst maar nog boven zijn buik.