Fotograaf tijd!

London trok een kort spijkerbroekje aan die ze combineerde met een leuk zwart topje. Het was vandaag erg warm buiten en daar kleedde ze zich dan op. Graag, want dit was allesbeter dan die koude winter. Nu kon je tenminste lekker kortere dingen aantrekken en van de zon genieten. Ze smeerde wat mascara op haar wimpers en deed nog wat lipgloss op. Zo, ze was klaar voor een nieuwe photoshoot! En wat was het thema voor vandaag? Ze had gepland vandaag naar het park te gaan om allerlei natuurlijke dingen te fotograveren. Ze had er zin in, en het was een van de eerste dingen die ze had gepland te doen als ze in Monica was. Genieten van het weer en er op los gaan met haar camera. London zette een stap buiten de school en voelde nu de echte zon op haar huid, en het gaf haar meteen een vrolijk gevoel. Ze was er klaar voor, en haar camera ook, die om haar nek hing. Het was een van de nieuwste van het nieuwste, een Nilson. De natuur was nu op z'n allermooist zo prankelend in de zon, dus een supershoot zou het vast een zeker wel worden. De zilvere ballerina's die ze aan had maakten geen geluid, in tegenstelling dat anderen leerlingen dat wél deden. Zij hield zich niet zo op de voorgrond met dat hakkengetik, en had besloten om op haar eerste dag voor simpele maar toch stijlvolle ballerina's te kiezen. Het was vooral ook niet al te handig met hoge hakken door het bos te struinen. Neh, dat sloeg ze deze keer echt over.
Ze haalde haar hand even door haar bruine haar en liep naar een aantal mooi gevormde bloemen toe. Na een aantal klikken van een paar hoeken waren die klaar met hun 'photoshoot', op weg naar het volgende slachtoffer. Na een halfuurtje was ze klaar en tevreden liep ze naar een bankje tegenover een klein vijvertje. Ze liet zich neervallen op het groenige bankje en leunde achterover en zette haar camera weer aan. Ze liet haar blik nog een keer over haar honderden foto's glijden en met een grijnsje op haar gezicht gevormd drukte ze af en toe op 'verder'. Het was goed gelukt, al zei ze het zelf.. Maarja, wat moest ze de hele tijd dan nog doen?

[London and Jeremy <3]

Zijn blik gleed even over het prachtige, groene park. Het was de perfecte lente uitstraling, die hij ook had verwacht voordat hij hier kwam. Dit was de eerste keer dat hij hier kwam, en hij was best onder de indruk. De meeste natuurgebieden werden niet goed onderhouden, volgens hem dan. Jeremy liep genietend van het weer door het park heen, op zoek naar wat stilte en rust. Zijn afgetrapte Nikies liepen best lekker, al sloften ze best wel over het pad heen. Deze dag verliep als gesmeerd. Eerst zijn favoriete vakken gehad tot twaalf uur, daarna had hij z'n geweldige goedgecijferde rapport ontvangen en nu was hij de kleuren en geuren aan het bekijken in het park. Al was het best een eind lopen, buiten Santa Monica. Ach, hij had het er voor over. Een konijntje schrok hem wakker uit z'n gedachten die voor hem bleef staan, z'n aandacht ergens anders op richtend. Snel, zonder een geluid te maken, greep hij hem zachtjes in zijn nekvel en tilde hem voorzichtig op. Dat verliep makkelijk, gemakkelijker dan had hij gedacht. Het konijntje trilde wat, maar ontspande al snel toen hij hem gewoon rustig in zijn armen vast hield. Langzaam liep hij door, met het warme beest. Vlak voordat hij het park uit zou gaan, zou hij hem wel weer vrij laten. Niet dat hij hem mee ging nemen, nee. Misschien dwaalden hier zijn ouders ook wel rond en huisdieren waren tenslotte toch verboden op Monica High. Een glimlach vormde op zijn mond. Naarmate hij verder liep kwam hij uit bij een klein vijvertje, en zijn aandacht ging naar een meisje wat op een bankje zat. Geen slecht figuur en mooi bruin haar. Hij ging naast haar zitten. Blijkbaar had ze haar aandacht gevestigd op haar camera, een Nilson camera. Mooie aankoop, al zei hij het zelf. Hij was niet zo van de nieuwe spullen, al had hij echt wel het geld ervoor doordat zijn ouders goede verkopers waren in Zwitserland. Maar nee, hij bleef het liefste gewoon onopvallend, vooral in een nieuwe plaats zoals Santa Monica.