Zwemmen

Met een vrij nieuwe bikini aan - een in het oudroze, zonder bandjes - liep Jessica de kleedkamers uit. Het rook muf in het zwembad, naar chloor. Maar ondanks de geur was dit precies wat ze nodig had. Relaxen in het water. Effe afkoelen, mensen ontmoeten, etcetera.
Langzaam voelde Jess de temperatuur van het water aan, met haar voet. Het water was niet koud. Het was waarschijnlijk verwarmd. Rustig stapte ze verder het water in en huiverde. Het was toch altijd eventjes wennen. Toen ze eenmaal het water in was, begon ze echt rond te kijken. Genoeg knappe jongens zag je hier naar binnen komen, maar ook iemand die de moeite waard was? Nou ja, misschien dat de leuke jongens dit keer wél op haar afkwamen.

Ze zocht een klein bubbelbadje op die nu nog helemaal leeg was, op haar na dan. Toen ze eenmaal zat sloot ze haar ogen. Tijd voor ontspanning. Ze probeerde haar gedachten leeg te maken en alles te vergeten van de laatste tijd. Haar broer, de saaiheid tot nu toe. Etcetera. Hopelijk zouden er van nu af aan alleen nog maar leuke en gezellige dingen plaatsvinden.

Met zijn handoek om zijn nek geslagen liep Matt het zwembad binnen, een klein beetje onzeker omdat hij nog geen vrienden had hier en de eerste dag op school ook niet echt goed verlopen was. Kleine waterdruppeltjes hadden zich verzameld op zijn borst doordat hij daarnet een koude douche had genomen, wat een heerlijke verfrissing was na de hitte buiten. De chloorachtige, warme dampen die van het zwembad af kwamen waren echter prettig, maar dat negeerde hij maar.
Hij liep naar het diepe bad, legde zijn handoek aan de kant en dook zonder ook maar één seconde te blijven staan in het water. De golven waren de laatste tijd niet zo geweldig geweest waardoor hij maar naar het zwembad ging om te zwemmen, wat geen verkeerde vergissing was. Na zijn vorige record aan één stuk door zwemmen te hebben verbroken klom hij op de kant en bleef hij daar even zitten, uitheigend na de enorme inspanning. Nieuwsgierig liet hij zijn blik langs de aanwezige mensen glijden en bleef hij hangen op een bruinharig meisje die in haar eentje in een bubbelbad zat. Toen hij merkte dat ze ook zijn kant op keek wendde hij zijn blik snel af, bang dat ze hem zou herkennen van eerder vandaag in de kantine. Hij had immers alle ogen op hem gericht gekregen toen de brede spierbonk zijn lunch -waarschijnlijk expres- over hem morstte, en de kans was groot dat zij hem toen ook gezien en misschien zelfs uitgelachen had. Hij richtte zijn blik op zijn handen, die behoorlijk rimpelig geworden waren van het water, en grijnsde eventjes.

Haar blik bleef hangen bij een van haar klasgenoten. Ze wist niet zeker meer hoe hij heette maar herkende hem wel. Voor de verandering schonk ze hem een brede grijns. Als een soort teken van herkenning.
Wat er met hem ook gebeurd was in de kantine, Jessica was er niet bijgeweest. Nou ja, in elk geval niet bewust. Ze was altijd wat afwezig tijdens de pauzes. Vaak zat ze ook buiten. Ze at nou eenmaal niet veel.

Wat haar eerder al was opgevallen was dat hij wel een beetje schuw leek, een beetje een slachtoffertje. Nieuwsgierig keek ze hem aan. Hij mocht er best bij komen zitten hoor. Dan had ze iemand om mee te praten.
Ah, ze wist alweer hoe hij heette; Matt. Dat was het, ze onthield het natuurlijk vanwege haar broer, Matthew. Dat leek erop en werd ook vaak afgekort tot Matt.
Ze ging wat verzitten. Nog altijd was het bubbelbadje leeg, op haar na. Ze keek naar de drukte om haar heen. Overal zaten mensen. Mensen van haar leeftijd, maar ook spelende en dollende kinderen.
Na haar blik rustig te hebben laten rondgaan door de ruimte, keek ze weer terug maar haar klasgenoot. Afwachtend dit keer.

Hij merkte de brede grijns van het meisje op en zwaaide koeltjes naar haar, dat meer schattig dan stoer was. Matt was nooit een jongen die zoveel mogelijk met zichzelf pronkte, maar hield zich liever op de achtergrond waardoor sommige meiden hem schattig vonden. Hij was echter van mening dat die meiden medelijden met hem hadden omdat hij redelijk vaak slachtoffer was van pesterijën, en ging meestal niet op ze in. Wanneer het weer goed was kon hij weer gaan surfen, en dat was een heel prettig vooruitzicht.
Hij voelde de blik van het meisje opnieuw op zijn lichaam branden en keek uit nieuwsgierigheid haar kant op. Als hij zich niet vergistte keek ze afwachtend, alsof ze wilde dat hij bij haar kwam zitten. Hij besloot het erop te wagen nadat hij om zich heen had gekeken en geen sport-junkies was tegengekomen, en kwam soepeltjes overheind. Hij pakte zijn badlaken van het rek en droogde hier zijn gezicht en haar mee af, waarna hij hem over zijn schouder sloeg en richting het meisje liep. "Sorry.. Kennen wij elkaar?" vroeg hij, een onschuldig glimlachje sierde zijn gezicht. Ze kon het misschien zien als een slappe poging tot versieren, Matt wist wel beter. Hij had het niet zo bedoeld, en had het vage gevoel dat hij haar eerder had gezien.

Het leek eventjes te duren voor hij begreep wat ze bedoelde, maar uiteindelijk kwam Matt toch haar kant op. Hij keek een beetje verbaast, en Jess vroeg zich af waarom. Waarschijnlijk omdat hij gepest scheen te worden op school. Zouden er nooit meisjes met hem praten of naar hem grijnzen?
Toen hij er was, vroeg hij meteen of hij haar ergens van kende.
Even hield Jess haar hoofd schuin, maar toen grijnsde ze opnieuw. 'Klas 11B,' antwoordde ze hem. 'Ik ben Jessica,' vervolgde ze, en haar blik gleed naar het water.
Misschien herkende hij haar naam, misschien niet. Maar haar idee over schuwheid had geklopt. Voor hij hierheen was komen lopen had hij eerst heel schichtig rondgekeken, alsof hij verwachtte dat ze ieder moment op hem af zouden komen stormen. Ze perste haar lippen op elkaar en keek weer in zijn richting. 'En jij bent Matt, toch?' Vroeg ze. Een glimlach sierde opnieuw haar gezicht terwijl ze hem weer afwachtend aankeek.

[No inspiration. ]

"Ah, daar ken ik je dus van." grijnsde hij sullig, waarna hij even met zijn hand door zijn donkerbruine haren ging. Het meisje was mooi, dat kon hij niet ontkennen, en zoals hij wel vaker had in goed gezelschap werd hij een beetje onhandig. De handoek gleed van zijn schouder af die hij toen met een ietwat beschaamd glimlachje weer opraapte, waarna hij weer overheind kwam en zijn armen twijfelend over elkaar sloeg.
Matt herkende de naam Jessica niet, misschien omdat hij de eerste dag dat hij met zijn nieuwe klas lessen volgde er niet echt bij was met zijn gedachten. Hij had zin in het weekend, aangezien hij dan in het landhuis ging slapen terwijl zijn ouders in het buitenland waren. Of hij feestjes zou geven wist hij niet, maar hij wist in ieder geval wel dat het leuk zou worden. Hij schrok op van zijn gedachtes en richtte zijn blik weer op de mooie Jessica. "Ja, dat klopt." glimlachtte hij, niet-wetend wat hij nu moest doen of zeggen.

'Dat denk ik ook ja,' grijnsde Jess droogjes. Het was raar om te zien; Matt begon een beetje onhandig te doen, maar hij zag er niet uit alsof hij zo snel van zijn stuk werd gebracht. Hij zag er ook niet uit als een jongen die gepest zou worden. Met een schuine blik keek ze hem aan, een vragende blik stond in haar ogen. Ze snapte het niet.
'Ben je hier al lang?' Vroeg ze, in een poging het gesprek gaande te houden. Nog vreemder; normaal was zíj degene die er stilletjes bijstond. Nu probeerde ze een gesprek aan de gang te houden. Bizar. Ze stond op en liep het badje uit, in de richting van haar eigen handdoek die ze over een stoel had neergegooid. Ze droogde zich vluchtig af en liep toen terug naar waar Matt stond, met de handdoek nog om zich heen geslagen. Ze glimlachte naar hem met een deels nadenkende, deels afwachtende blik in haar ogen.

Een jongensachtig grijnsje speelde rond Matt's lippen, terwijl Jessica het gesprek op gang probeerde te houden en dit haar ook aardig lukte. "Nee, gister aangekomen. Ben naar hier verhuist omdat mijn ouders hier een betere baan konden krijgen, had er zelf niet echt veel in te brengen.." zuchtte hij, waarna hij het badlaken van de ene arm naar de andere arm overtilde. Matt liet zijn blik over de zwembaden en ligbedjes glijden, maar kon niemand ontdekken die echt hatelijk naar hem staarde, op een paar magere jongens na die meer jaloers leken dan hem echt als vijand zagen.
Hij oogde een beetje zenuwachtig, wat hij ook was, aangezien hij ieder moment gestrafd kon worden voor het praten met Jessica. Wie weet was ze al bezet door een of andere brede Rugbyspeler, en vond het vriendje van haar het tijd om zijn tackles te oefenen op Matt. "Je bent mooi, wist je dat al?" veranderde hij plotseling van onderwerp, waarna hij zijn blik weer op haar ogen richtte en er een onschuldige glimlach op zijn gezicht verscheen. Het was niet zijn bedoeling om haar in te palmen; hij had wel vaker dat wanneer hij iets dacht hij het ook tegen de persoon in kwestie zei. Eerlijkheid heette dat, wat soms gewaardeerd werd en soms totaal verkeerd opgevat kon worden.

Even fronste Jess. 'Niet leuk?' Vroeg ze hem. Ze maakte het op uit de manier waarop hij het had gezegd. ".. had er zelf niet echt veel in te brengen.." Nieuwsgierigheid overwelmde haar. Vroeger was ze altijd met de grote, gespierde stoerdoeners omgegaan. Niet dat ze zo sympathiek waren, maar het waren de types waarop ze viel. Ze schudde de gedachten aan vroeger weg, en volgde Matt zijn blik. Hij leek zenuwachtig, dus vroeg Jess zich af waarom. Ze keek een paar magere gasten aan, die snel wegkeken. Spottend fronste Jessica. Toen keek ze Matt weer aan.
De opmerking kwam ongelofelijk onverwacht. Vandaar dat Jessica haar gezicht niet in bedwang kon houden. Voor ze haar gezicht weer in de plooi kon trekken, merkte ze dat ze hem verbaast aan had gekeken. 'Euhm,' stamelde ze, voor ze weer helemaal helder na kon denken. 'Dankjewel.' Ze wist niet hoe te reageren. Bijna nooit bloosde ze, dus nu ook niet. Maar er kwam wel een glimlach op haar gezicht te staan.
'Dankjewel,' herhaalde ze, dit keer zachter en nog altijd lachend. Ze keek hem even aan.
'Jij bent ook niet mis,' mompelde ze nu. Nu werd haar gezicht wel wat warmer. Ze keek even weg, naar de grond. Haar blik was een beetje gegeneerd. Ze was dit niet gewend.

Matt schudde zijn hoofd en fronsde een moment later, als antwoord op haar 'niet leuk'. Hij wou dat hij haar kon vertellen over zijn vorige school, hoe vaak hij met een blauw oog thuis was gekomen en elke keer smoesjes moest verzinnen tegen zijn ouders om ze niet te bezorgd te maken. Hij wilde hen niet tot last zijn, wilde niemand tot last zijn, en misschien was dat juist de reden waarom hij zo vaak gepest werd. Hij snapte in het begin niet wat hij verkeerd had gedaan, maar had zich er even later bij neer gelegd en incasseerde klap na klap. Wanneer ze hem uitlachten of hem belachelijk maakten voelde hij zich vreselijker dan wanneer hij in elkaar werd geslagen, wat waarschijnlijk kwam doordat hij vanbinnen een gevoelige softy was.
Hij werd weer terug in het heden getrokken door de reactie van Jessica. Ze was.. verbaasd? Hij had eigenlijk verwacht dat ze wel vaker dat soort complimentjes kreeg maar blijkbaar had hij zich daarin vergist. Hij fronsde toen ze haar blik van hem afwendde en naar de grond keek, had hij iets verkeerds gezegd? "Sorry.. Het was niet mijn bedoeling je in verlegenheid te brengen." mompelde hij snel. Hij kon zichzelf wel wurgen; wat was hij toch weer stom geweest.

Jessica keek op. Verontschuldigde hij zich nou omdat ze wegkeek? Ze grinnikte. 'Daar hoef je echt geen sorry voor te zeggen hoor,' meldde ze glimlachend. 'Ik ben alleen gewend om met mensen te praten die wat.. Spontaner zijn? Ik ben ander soort opmerkingen gewend.' Probeerde ze te uitleggen. Ze keek even nadenkend. Ze haalde grijnzend haar schouders op.
'Anywayz, het maakt dus niet uit,' lachte ze. Ze keek hem weer aan, met een onschuldig glimlachje. Ze haalde haar handdoek van haar schouders en hing hem over haar arm.
Ze dacht aan het schoolgala. Dat zou binnenkort zijn. Eigenlijk had ze er eerder helemaal niet meer aan gedacht. Ze moest er natuurlijk wel heen. Dat was nou eenmaal altijd leuk. Aan dates had ze al helemaal niet gedacht. In gedachten haalde ze haar schouders weer op.
'Zullen we zo ergens wat gaan drinken of zo?' Vroeg ze Matt. 'Of wil je nog zwemmen?' Vroeg ze. Toen grijnsde ze.
'Of wil je niks meer met mij te maken hebben?' Ze bleef grijnzen terwijl ze op reactie wachtte.

(Ben vanavond weer back. Moet nu effe weg. )

Matt glimlachtte opgelucht toen ze zei dat hij daar geen sorry voor hoefde te zeggen, en dat ze normaal met wat meer spontanere mensen omging die wat andere opmerkingen plaatsten. Ze zou vast vaak te horen krijgen dat ze 'lekker' is.. besefde hij plotseling, hij was blij dat ze niet boos op hem was om zijn opmerking. Er waren vast een hoop meisjes die hem 'vies' of 'eng' hadden gevonden, en weer anderen die hem spontaan begonnen te kussen.
Het meisje vroeg hem uit of ze wat met hem wilde gaan drinken, of liever wilde gaan zwemmen. "Nee, drinken is prima. Ik moet me alleen nog even omkleden.." glimlachtte hij, waarna hij een paar stappen achteruit zette en richting de kleedkamers wilde lopen. Daar had hij zijn spullen tenslotte in een kluisje gepropt..

Langzaam knikte Jessica. Nadenkend. 'Wacht, Matt,' begon ze, nog altijd in gedachten. 'Wat zou je ervan vinden om met míj naar het gala te gaan..?' vroeg ze zich hardop af, waarop ze hem afwachtend in de ogen keek. Zelf moest ze zich ook nog om gaan kleden. Maar als Matt mee zou willen, had ze in elk geval een date. Dan hoefde ze niet op het laatste moment nog een of andere gozer scoren.
'Naja, denk er maar even over na. Ik wil niet dat je je.. Ongemakkelijk voelt, of zoiets..' mompelde Jessica, en een kort grijnsje schoot over haar gezicht. Na hem weer aangekeken te hebben, draaide ze zich om en liep naar de kleedkamers. Ze opende haar kluisje terwijl ze nadacht over alles wat zij gezegd had en alles wat híj gezegd had. Ze was best wel van haar stuk gebracht door Matt. Hij was anders dan ze gewend was. Anders. Dat was precies het goeie woord.

Matt had zich omgedraaid en wilde naar de kleedkamers lopen, maar bleef vertwijfeld staan toen hij zijn naam hoorde. Hij draaide zich half om en keek Jessica aan, om haar vervolgens te horen vragen of hij met haar naar het gala wilde. Hij kon de verbazing die hem vulde niet tegenhouden om door te komen op zijn gezichtsuitdrukking. Zijn mondhoeken krulden willekeurig omhoog waarna hij even fronsde. Waarom zou ze hém vragen..? Hij liet het maar, murmelde een 'Oké..' en liep hierna naar de kleedkamers. Daar aangekomen haalde hij zijn tas uit zijn kluisje en begon hij zich om te kleden. Hij deed zijn zwarte polo en zijn lichtgekleurde broek en schoenen aan, waarna hij met zijn rugzak over zijn schouder hangend naar buiten liep. Na even kort wat wax door zijn haar te hebben gehaald zodat het er wat beter uitzag leunde hij tegen de muur aan, en wachtte hij totdat Jessica klaar was met omkleden. Meisjes deden er altijd langer over dan jongens..

Nonchalant kleedde ze zich om. Ze had een wit hemdje aan, en een kort broekje, zoals meestal. Het was lekker makkelijk, het stond haar, en het zat lekker. Dus waarom niet. Toen ze eenmaal klaar was keek ze in de spiegel. Ze had haar haar al geborsteld. Het was nog nat, maar zag er wel fatsoenlijk uit. Alles zat verder nog zoals het zou moeten zitten, dus daar veranderde ze niks aan. Een haarelastiekje zat om haar pols, voor de zekerheid. Misschien dat ze die later nog kon gebruiken.
Toen ze al haar spullen bij elkaar had geraapt, zag ze Matt al gauw staan. Ze liep op hem af, probeerde dit keer weer wat nonchalanter te kijken. 'Hey,' zei ze rustig. 'En heb je.. Er over nagedacht?' Vroeg ze grijnzend. Ze hing haar tas met spullen over haar schouder en wachtte af. Zodra hij had geantwoord zouden ze gaan. Tenzij hij niet meer zou willen. Dat was ook een mogelijkheid.

Matt draaide zich weer richting de spiegel, en kon het niet laten nog een paar plukjes goed te doen voordat Jessica aan zou komen lopen. Hij merkte beweging op in zijn ooghoeken en keek richting Jessica, en nadat zijn haar redelijk goed zat draaide hij zich naar haar. Ze vroeg of hij er al over na had gedacht, en als hij eerlijk moest zijn was hij nog niet echt tot een duidelijk antwoord gekomen.
Hij had een hekel aan Gala's, wist dat alleen de populaire mensen daar heen gingen omdat de mensen zoals hij -die nog maar één dag op de school zaten- daar compleet voor schut liepen. Matt was nooit een persoon die zomaar op mensen afstapte, hoewel vandaag een uitzondering was, dus als meest gezellige persoon op 't Gala werd hij niet echt omschreven. "Nou.. Euhm.. Ik heb een hekel aan Gala's. Maar ik denk dat een avond met jou niet zo'n slecht vooruitzicht zal zijn." glimlachtte hij oprecht. Hij vond haar een aardig en lief meisje, geen probleem om daar een avond mee door te brengen dus. "Gaan we nog wat drinken?" vroeg hij hierna, waarna hij zijn tas weer oppakte van de grond en deze over zijn schouder sloeg. Hij wachtte op een antwoord van Jessica voordat hij naar buiten zou lopen, dat leek hem wel zo sociaal.