And we're back

De kleine strandtas leek heel zwaar te wegen ondanks dat er niet veel in zat. Hoe lang was Jazlyn hier niet meer geweest? Santa Monica Beach was een paradijs voor haar. Het was een warme lente dag maar er waren niet veel mensen op het strand, er was eigenlijk niemand op haar en een zoenend stelletje na. Haar korte jurk bewoog mee met de wind, heerlijk om weer terug te zijn. Langzaam liep ze naar het water en zette haar tas in het zand, misschien kon ze zelfs nog een duik nemen. Ze had alles op school afgehandeld, de directeur was boos geweest dat ze zo snel had moeten vertrekken zonder duidelijke reden maar hij was ook blij dat ze weer terug was. Ze had geluk met haar vader die iedereen kende. Met haar teen voelde ze het zee water en trok zich vrijwel meteen terug, het water was koud. Geweldig kon ze nu ookal niet zwemmen. Herinneringen aan deze plek kwamen weer terug, ze had dit zo erg gemist. Met een zucht ging ze zitten naast haar tas en staarde naar de oranje zon die langzaam zou verdwijnen achter de horizon, het verliefde stelletje zou zeker wachten tot de zon weg was en daarna een weg naar huis nemen.
Terwijl de zon langzaam verdween bleef Jazlyn naar het water kijken, er waren kleine golven die het water op het zand duwde. Romeo, Alain, Wyatt, Mara ... al die mensen waren die er nog? Ze haalde diep adem en speelde met haar blonde haren, ze had ook moeten bellen wat was ze stom geweest. Voorzichtig pakte ze haar tas van het zand en trok haar knieën op, tijd om wat te doen. Ze viste haar blackberry uit haar tas en zag dat ze 1 nieuw bericht had, zeker van haar vriendin in Frankrijk, die was helemaal gek van haar sinds ze elkaar weer hadden gezien. "Jazzy, hopelijk ben je veilig aangekomen. Ik mis je nu al hoor! Snel weer ff hier heen komen, jongens blijven na praten over je, haha! xoxo." wat was het een lieverd. Een grote grijns bleef op Jazlyn's gezicht hangen terwijl ze naar de foto's op haar blackberry begon te kijken, goede oude tijden .. Maar hier in Santa Monica was het veel beter. Moncia High was haar nieuwe thuis en het zou alijd haar thuis blijven.

Jimmy was gaan joggen om aan alle stress te kunnen ontkomen, hij had zijn iphone op het hardst staan zodat hij niemand en niks kon horen. Op zulke momenten zou hij wel iemand kunnen vermoorden. Waarom moest het nou zo lopen? Waarom moest die genen wie hij het meest haten weer contact hebben?. Het liefst zou hij nu iets of iemand inelkaar willen timmeren. Daarom ging hij joggen kon hij zijn agressie even kwijt en dan kon hij even na denken. Het liedje the way i am bonkte door zijn hoofd, het paste precies bij zijn humeur. Hij zag dat het al donker begon te worden, maar het boeide hem niet hij zou door joggen tot hij er bij neer zou vallen. Zou meteen een goede conditie training zijn voor ice hockey. Hij kwam op een plek aan waar hij nog nooit was geweest.. Hij keek even rond en rende dan het strand op, het was nu meer ploeteren door het zachte zand maar hij ging door. Hij voelde het zweet over zijn rug lopen. Ookal had hij alleen maar een jogging broek op zijn kruis hangen een t shirt aan en een petje, hij had altijd een fitted cap op, op zijn hoofd. Hij rende iets meer tegen de branding aan. Hij voelde dat zijn schoenen nat werden, hij vloekte even en jogde toen door. Hij botste perongelijk tegen een meisje aan, hij mompelde sorry, maar hij had niet door dat zijn mobiel uit zijn zak viel. Hij nam het meisje even in zich op en jogde toen weer veder. Hij had nu pas door hoe mooi het hier was en stond even stil om van het uitzicht te genieten.