We gotta rock ~

'Die serie is echt amazing, echt waar. Ik vind hem geweldig.' Glimlachte hij even en streek kort door zijn haren. Hij kende niet veel jongens die de serie echt leuk vonden, maar hij herkende zich er op sommige momenten wel zichzelf in eigenlijk. Maar dan vooral in Finn. Tja, een voorkeur in een serie had hij wel altijd gehad eigenlijk al vanaf hij echt serie's begon te kijken eigenlijk. 'Wel, hangt er dus wel vanaf welke seizoenen je allemaal hebt, want anders moeten we nu al gaan beginnen om alles uit te kijken. Dan moeten we wel nog een ding doen, het nodige eten en drinken gaan komen om een hele periode door te komen.' Grijnsde hij eventjes. Het leek hem leuk om naar de serie te gaan kijken, al zeker met zijn kamergenote. Vervolgens begon zijn lichaam mee te gaan op de beat van de muziek, bijna als een automatisme eigenlijk. Even streek hij over zijn nek heen aangezien hij daar een kramp had voelen inschieten toen hij net die dunk had gemaakt. 'En over dat feit dat ik een schat ben, de enigste schat hier ben jij. Dat mag je wel aan nemen van mij.' Grijnsde hij even en staarde vervolgens even naar de grond. Zijn voet begon mee te tikken in het ritme van de muziek op de grond. Toen er enkele jongens de sportzaal in kwamen en hen twee aankeken schoten ze in de lach en wandelde naar het zeil toe om daar enkele momenten achter te verdwijnen en vervolgens met een football tevoorschijn te komen. Als een soort an verkleinde versie apen renden ze doorheen de zaal en duwde de deur open met hun schouder. Met een frons keek Enrico ze aan, om daarna Steph weer aan te kijken en af te wachten tot hij een antwoord kreeg.

'Die serie is echt amazing, echt waar. Ik vind hem geweldig.' Ze grijnsde naar hem en gaf zachtjes een klap op zijn been. "Wow, gaaf zeg. Ik zie niet vaak jongens die het leuk vinden. Je word niet alleen mijn roommate maar ook meteen mijn Glee-mate. Twee klappen in een." zei ze hem, en ze begon met haar hand met een pluk van haar bruine haar te spelen. 'Wel, hangt er dus wel vanaf welke seizoenen je allemaal hebt, want anders moeten we nu al gaan beginnen om alles uit te kijken. Dan moeten we wel nog een ding doen, het nodige eten en drinken gaan komen om een hele periode door te komen.' "Haha, ik zie het al voor me. Zitten we daar als een paar bejaarden, met ondertussen grijs haar omdat de Glee-afleveringen opeens een paar -tig jaren duurden." zei ze, en ze stak plagerig haar tong uit. Ze keek weer opzij richting Enrico, en hij begon ondertussen mee te bewegen op de muziek. Ook zij bewoog wat mee, wat je als cheerleader bijna altijd in je had zitten. Muziek, dat was gewoon het teken om mee te zingen of mee te dansen. 'En over dat feit dat ik een schat ben, de enigste schat hier ben jij. Dat mag je wel aan nemen van mij.' "Awh, dankjewel. Maar toch blijf ook jij een schat." zei ze tegen hem, en ze glimlachte naar hem. Opeens werd ze verstoord door twee gozers die als malloten de zaal binnen kwamen gehuppeld, en nadat ze achter het zeil verdwenen waren kwamen ze met een football tevoorschijn. Ze grinnikte even. "Kijk, hun kunnen hun eigen sport nog geen eens." zei ze, net zo hard zodat de jongens het ook nog konden horen als ze een goed gehoord hadden. Ze keek met een grijns opzij, en wachte op een antwoord of een reactie van zijn kant.

De jongen kreeg een zachte klap op zijn been van haar terwijl ze de woorden sprak. "Wow, gaaf zeg. Ik zie niet vaak jongens die het leuk vinden. Je word niet alleen mijn roommate maar ook meteen mijn Glee-mate. Twee klappen in een." De jongen grijnsde even en gaf vervolgens antwoord. 'Stiekem vinden een aantal jongens het wel leuk hoor. Alleen durven ze dat niet toegeven. Maar je hebt volkomen gelijk.' Sprak hij lachend tegen haar. Lichtelijk gefascineerd keek hij naar hoe ze met haar haar speelde, wat eigenlijk best wel schattig was als hij eerlijk moest toegeven. Maar ja, dat zou hij nu niet gaan zeggen tegen haar want dan keek ze hem heel waarschijnlijk raar aan. Daar was hij zeker van. "Haha, ik zie het al voor me. Zitten we daar als een paar bejaarden, met ondertussen grijs haar omdat de Glee-afleveringen opeens een paar -tig jaren duurden." Bedenkelijk keek hij voor zich uit. Al gauw schudde hij zijn hoofd lachend en keek haar droogjes aan. 'Ach, dan kun je niet zeggen dat je alleen bent oud geworden. Dus dat zou dan wel een pluspunt zijn hoor.' Grijnsde de jongen even naar haar. Steph begon ook zachtjes mee te bewegen op de muziek, maar dat vond hij eigenlijk wel vrij normaal. Aangezien ze een cheerleader was en het muziek dus bijna de hele dag door door haar lichaam ging. Hij was een muzikant, hij leefde met zijn muziek. Elke keer als hij een hockeywedstrijd had of een training dan had hij altijd bepaalde liedjes in zijn hoofd en dan waren het meestal de raarste liedjes of de laatste nieuwe. Met een vriendelijke glimlach keek hij haar aan toen ze vertelde dat hij er toch ook een bleef, hij wou echter tegen spreken maar besloot dit niet te doen door de opmerking die ze had geplaatst over de jongens. 'En daar heb je zo hard gelijk in.' Kort streek hij door zijn haen om vervolgens zijn armen even om zijn buik heen te leggen aangezien deze pijn begon te doen van het lachen.

'Stiekem vinden een aantal jongens het wel leuk hoor. Alleen durven ze dat niet toegeven. Maar je hebt volkomen gelijk.' "Inderdaad. En trouwens, waarvoor zou je je moeten schamen? Het is echt übersexy" zei ze, en keek hem ook grijnzend aan, net zoals ook hij deed. Ze zag hoe hij geïnteresseerd naar haar 'haar gespeel' keek, en ze grinnikte even richting hem. "Schattig ben ik hè?" zei ze, en ze stak haar tong nogmaals uit. Wow, zij had echt een tonguitstak-dag vandaag. En een lachdag. Ze begon al een beetje buikpijn te krijgen van het lachen, leuk toch. 'Ach, dan kun je niet zeggen dat je alleen bent oud geworden. Dus dat zou dan wel een pluspunt zijn hoor.' "Nee, da's ook waar." zei ze, nog steeds met een plezierige glimlach rond haar mond. 'En daar heb je zo hard gelijk in.' Bij deze woorden van hem keek ze weer naar de twee jongens, die blijkbaar plezier hadden in het dom doen. Ze grinnikte nog even toen ze de twee dom zag doen. "Héé, gozers, ik kan dat zelfs beter." merkte ze op, boven de muziek uit tegen de jongens. Of ze het zouden negeren of niet, boeiend, het ging er gewoon om dat ze het gezegt had. Haar voet bungelde naar voren en naar achteren, op de maat van de muziek en nog steeds zat ze met haar haar te kloten. Ditkeer was er een andere pluk aan de beurt, waar ze een klein vlechje was aan het maken. Ze sloeg haar ene been over de andere en leunde naar achter met haar hoofd tegen de muur.

'Ach, sommige jongens zijn van het principe dat zingen niets voor hun is. En dat andere ze daarom homo gaan noemen.' Hij haalde zijn schouders op en keek haar met een glimlach aan. "Schattig ben ik hè?" Enrico keek haar aan en beet kort op zijn lip, kort kruiste hij zijn armen en keek haar heel serieus aan. 'Je mag niet zo schattig zijn, want daar ben ik kwetsbaar voor.' Zei hij met een pruillipje tegen haar en zette een glimlach op zijn gezicht. Ze leek haar tong wel vaak uit te steken iets wat hij een beetje raar vond maar ja, hij kon het wel hebben van haar. Aangezien hij nog een heel jaar met haar op de kamer zou zitten zou hij er het beste van gaan maken. 'Plus, je bent ook niet alleen gestorven dan. En we zijn voor een doel gestorven. Op mijn grafsteen wil ik dan wel hebben staan. Voor eeuwig een Gleek, even died for it.' Grijnsde hij even naar haar. Vervolgens ging zijn blik naar de jongens en kreeg opeens zo'n harde lachkick. Merendeels door haar opmerking naar de jongens toe. De jongens hadden het blijkbaar gehoord, droogjes kwamen ze op hun af waardoor hij even naar haar keek en zag dat ze weer speelde met haar haar, ditmaal een andere lok. 'Nou, meisje, als je het dan toch zo goed kan. Waarom spelen jij en je vriendje hier dan geen spelletje met ons?' Sprak de jongen tegen haar. Daardoor stond Enrico op en keek de vrij brede gast voor hem aan, hij zelf was ook breed maar toch was de jonge wat breder als hem. 'Ze heeft een naam joh.' Gromde hij geirriteert naar hem toe en keek hem met een iets wat dodelijkde blik aan.

'Ach, sommige jongens zijn van het principe dat zingen niets voor hun is. En dat andere ze daarom homo gaan noemen.' "Ja, dat is waar.. Maarja, tegenwoordig word het gelukkig met de dag minder, dus het gaat de goede kant op." zei ze tegen hem, met een glimlach op haar gezicht getoverd - voor de zoveelste keer -. Een zuchtje verliet haar mond, van tevredenheid en totaal niet van verveling. Het was echt leuk hier, en ze was blij dat ze Enrico ontmoet had. En dat al op de eerste dag, het kon niet beter. 'Je mag niet zo schattig zijn, want daar ben ik kwetsbaar voor.' "Haha, daar zul je maar aan moeten wennen dan. Ik ben übercute." zei ze grijnzend, en ze keek vrolijk zijn kant op. 'Plus, je bent ook niet alleen gestorven dan. En we zijn voor een doel gestorven. Op mijn grafsteen wil ik dan wel hebben staan. Voor eeuwig een Gleek, even died for it.' Ze knikte even instemmend, en nog steeds was de grijns op haar gezicht gebrand. Voetstappen kwamen dichterbij, en wat geïrriteerd keek ze op naar de twee jongens voor haar. 'Nou, meisje, als je het dan toch zo goed kan. Waarom spelen jij en je vriendje hier dan geen spelletje met ons?' Ze hadden het gehoord dus. Ze grinnikte even en keek omhoog naar de twee. Voordat ze terug kon antwoorden had Enrico het al gedaan, en hij bleek niet echt blij met hen te zijn. 'Ze heeft een naam joh.' zei hij tegen hen, en hij ging voor de ene jongen staan. Ohnee hè, was dit weer zoiets.. Kwamen hun het weer verpesten, maarja, ze daagde het ook wel uit met die woorden. "Laat maar gaan joh, Enrico." zei ze tegen hem, en ook zij stond op en schonk hem een glimlach. "Maar ik heb inderdaad een naam. En of ik het kan: ja, maar ik ga dus echt mijn tijd niet verspillen om met jullie een wedstrijdje te spelen." antwoorde ze droogjes op hun vraag, en ze rolde met haar ogen. Ze keek even snel opzij naar Enrico en schonk hem een geinige knipoog, whaha, begonnen die sukkeltjes zich hier mee te bemoeien. Een grinnikje verliet haar keel en ze draaide haar ogen weer even om naar de jongens.

Enrico keek haar met een koppige blik aan en beet kort op zijn onderlip. Kort trok hij zijn ene mondhoek naarboven en keek vervolgens weer met een strakke blik naar de twee jongens die kort fronste toen ze sprak. 'Dus het dametje is bang om haar handen vuil te maken? Of wil je gewoon niet dat je mooie gezichtje beschadigd word samen met hem hier?' Sprak de jongen bot tegen haar. Enrico zijn blik werd staalhard en voor hij het echter wist had hij zijn beide handen gebald tot vuisten. Een van de twee jongens zag dit echter en droop algauw weer naar de plek van waar ze waren gekomen. 'Moest je het weten de enigste die hier beschadigd raakt ben jij als je niet meteen oprot. Gehoord?' Sprak hij geirriteert tegen deze halve bosaap. Even leek de Enrico van vroeger weer helemaal te boven zijn gekomen, maar de jongen vroeg er dan ook om. Al zou hij het niet zijn die een eerste lap uitdeelde. Voorzichtig zette hij een stap naar achteren, gewoon voor de jongen zijn eigen veiligheid. Je sprak zo niet tegen een meisje, en al zeker niet tegen een vriendin van hem. De jongen voor hem staarde met een geplezierde blik naar Enrico. Enrico zelf keek gewoon naar Steph en hoopte dat ze hem nog weg kreeg voor hij echter zijn bek nog eens open deed en dan woorden sprak die echter hem kwader zouden maken dan hij al was. En dat hij dan echter wel klappen zou uitdelen aan de jongen voor hem. De jongen ademde diep in, gewoon om zichzelf nog een tijdje kalm te houden tegenover de jongen, vooral voor Steph omdat hij nu al niet meteen wou dat ze hem helemaal zag doorflippen tegen een of andere gozer.

[Halve bosaap ]

'Dus het dametje is bang om haar handen vuil te maken? Of wil je gewoon niet dat je mooie gezichtje beschadigd word samen met hem hier?' Zozo, dat was een brutale halve bosaap! Ze keek hem met fronzende wenkbrauwen aan, en sloeg haar armen over elkaar. "Euhm. Nee. Als jullie zo graag willen spelen tegen mij, moet je maar wat beter worden." zei ze, en ze rolde met haar ogen. Ze draaide haar blauwe kijkers even richting Enrico, die blijkbaar ook niet meer blij was met hun gezelschap. 'Moest je het weten de enigste die hier beschadigd raakt ben jij als je niet meteen oprot. Gehoord?' zei hij. Ze was opzich wel blij dat hij erbij was, maar nu leek het wel of ze wou dat hij alles voor haar zou opknappen. Een geïrriteerde zucht verliet haar mond, en ze zag toen ze haar ogen terugdraaide dat er een vertrokken was. Die ander stond nog net zo plezierig als daarvoor voor hun, en liet zich zo te zien niet zomaar wegslepen. Enrico zette een stap achteruit, en nu wist ze waarvoor dat was. Door zijn verhaal van vroeger had ze wel uitgemaakt dat hij niet goed tegen opvliegende andere mensen kon, dus zij gunde hem die afstand wel. Nou, was 'ie doof ofzo? Ze keek hem nog steeds geërgerd aan, en richtte haar blik later even op Enrico. Ze rolde met haar ogen, en tikte tegen haar hoofd om te laten merken dat 'ie getikt was. Op de achtergrond stond nu ondertussen nummer vijftien van de CD aan, het liedje Raise your glass van P!nk. Cool, en dat was in tegenstelling tot de jongens een ander verhaal. Kliertjes. Als ze aandacht wilden moesten ze maar naar iemand die er naar vroeg gaan.

Enrico keek naar de grond en ademde even diep in. Vervolgens deed hij toch een stap naar voren en besloot zijn woede even te laten weg ebben. Kalm legde hij zijn hand op de jongen zijn schouder en wandelde vervolgens naar de andere jongen om die opgeblazen knul daar bij te droppen. Daarna keerde hij weer terug naar Steph en glimlachte wat verwrongen naar haar. 'Sorry, ik kon niet echt meer helder nadenken. Ik wou nu niet echt slecht overkomen op jou, maar dat is denk ik wel mislukt?' Sprak hij aarzelend tegen haar en plaatste even zijn hand op zijn achterhoofd en streek wat onwetend wat te doen door zijn haar. Uiteindelijk besloot hij maar weer op te pikken waar ze waren onderbroken. Hij zette een stap naar haar toe en glimlachte eventjes. 'Wel, je mag niet zo cute zijn hoor. Tenzij je werkelijk waar wil dat ik zo'n jongen word die achter je aan loop en zegt dat hij verliefd op je geworden is.' Met een speelse grimas keek hij haar aan om zich vervolgens even op de muziek te richten. Raise your glass van Pink, een stoer liefde dat vond hij eigenlijk wel, maar niet echt iets waar hij nu elke dag zou gaan luisteren. 'Dus we gaan een gleemarathon houden?' Grijnsde hij vrolijk naar haar toe en zette zich vervolgens weer neer op de bank en keek haar zo aan. Daardoor moest hij natuurlijk naar boven kijken nu, wat heel normaal was. Kort ging zijn voet mee op het ritme van de muziek en ging zijn hoofd ook zachtjes mee.

[Sorry, moeder weer hield me van te posten.]

'Sorry, ik kon niet echt meer helder nadenken. Ik wou nu niet echt slecht overkomen op jou, maar dat is denk ik wel mislukt?' had hij geantwoord nadat hij de gozer meesleepte naar zijn andere sukkelmattie. Ze zuchtte even en schudde haar hoofd. "Ohja, je hebt het helemaal verpest hoor! Je mag nu echt mijn kamergenoot niet meer worden en vooral geen Glee meer met me kijken." zei ze droog, waarna ze breed naar hem grijnsde. Ze was juist blij, hij had het wel voorlopig voor haar opgenomen. En nee, niet iedereen was daad voor ingestemd. Ze grinnikte toen hij zei dat ze niet te cute moest zijn, omdat hij anders zo'n stakkertje werd. "Dan zal ik oppassen gekkerd. Moet je maar eens naar het strand hier gaan, val je serieus dood van de mooie en cute girls." zei ze grijnzend. Alsof de radio telephatie ofzo met haar had, schoot opeens Calefornia Gurls aan. Het liedje aboutde girls hier op het strand. Ze draaide haar hoofd richting hem en pachtte even. Toen hij haar vroeg of ze een Glee-marathon dan gingen houden, knikte ze waarna ze haar schouders even ophield. "Als je het aandurft om maybe totdat je grijs bent naar Glee te kijken.. En je moet natuurlijk mijn cuteness zien te weerstaan." Grijnsde ze naar hem, en ondertussen keek ze even naar de jongens in de verte. Wedden dat die sukkeltjes Glee ook cool vonden? Alleen durfde ze het vast niet te zeggen, zoals Enrico ook al zei. Ze wist zeker dat als de jongens wisten dat ze Glee gingen kijken, dat ze serieus jaloers werden. Ze grinnikte even in d'rzelf door haar gedachtes en richte haar blik afwachtend op haar nieuwe mate.

"Ohja, je hebt het helemaal verpest hoor! Je mag nu echt mijn kamergenoot niet meer worden en vooral geen Glee meer met me kijken." De jongen trok een pruillipje en keek haar zielig aan. Ergens wist hij wel dat ze grapte maar hij kon toch maar lekker leuk meespelen met haar. Anders was de lol er voor hen beiden af vond hij dus eigenlijk wel. "Dan zal ik oppassen gekkerd. Moet je maar eens naar het strand hier gaan, val je serieus dood van de mooie en cute girls." De jongen schudde zijn hoofd en keek haar met een grijns aan. 'Toch, er is geen een van die meisjes mooier als jou en al helemaal niet schattiger.' Sprak hij op een plagerige manier, al meende hij het stiekem toch wel maar dat hoefde zij nu wel niet te weten vond hij. Opeens sprong het liedje California Gurls op en kort fronste hij. Dit was eigenlijk best wel grappig. Zij sprak over het strand en meisjes, en dit liedje sprong op. Het liedje vond hij trouwens ook al veel te veel gedraaid en heel irritant worden elke keer als hij het weer hoorde. "Als je het aandurft om maybe totdat je grijs bent naar Glee te kijken.. En je moet natuurlijk mijn cuteness zien te weerstaan." Kort glimlachte hij en streek hij kort over zijn elleboog. 'Ik durf het aan, geloof me maar. En als ik jouw cuteness moet weerstaan zal jij mijn cheekyness moeten weerstaan.' Plagerig bewoog hij met zijn wenkbrauwen over en weer. Hij legd zijn hoofd tegen de muur aan en keek haar met een warme glimlachje aan.

Steph wierp haar blik op de jongens die voor haar nog steeds met de football in de weer waren. Ze bakten er nog steeds niets van, het was gewoon te triest voor woorden. Ze voelde een druk op venen en merkten dat ze een beetje pijn begon te krijgen omdat ze zolang in die houding had gezeten. Langzaam kwam ze overeind om haar benen even te strekken waarna ze weer ging zitten. Enrico had haar ondertussen zielig aangekeken inclusief pruillipje, en ze grijnsde plagerig naar hem. 'Toch, er is geen een van die meisjes mooier als jou en al helemaal niet schattiger.' zei hij, en er verschenen vage blosjes op haar wangen. Toch was het grappig bedoeld, maar het was toch wel een blosend momentje. Hij vertelde dat hij het aandurfde, maar dat zij dan wel zijn cheeckyness moest weerstaan. "Komt voor elkaar sir." zei ze tegen hem, en ze hield haar vingertoppen tegen de zijkant van haar hoofd gedrukt als zo'n ajai kapitein manier. Ondertussen deed ze haar gympen uit en verruilde die weer terug voor haar hakken. Waarom wist ze niet precies, maar ze ging toch niet meer oefenen. Nadat ze haar voeten in haar pumps had gedaan, pakte ze haar Nikes op en smeet die neer onder het bankje. Ze sloeg de ene been weer over de andere en richtte haar aandacht weer op de bog naast d'r. "Wel leuk dat ik zo snel een tof iemand ontmoet. En of course ook cool dat we roommatties worden. Serieus, je gaat echt gek van me worden hoor. En ik heb een ding in ruil, ik wil wel de mooiste kamer. Of is er maar een?" zei ze plagerig, Polak was het eerste natuurlijk wel gemeend.

De blosjes die op haar wangen waren verschenen deden hem even grijnzen. Toen ze echter salueerde voor hem was het compleet voor hem, een lachbui werd ontstoken. Ze was echt geweldig. Lachend greep hij naar zijn buik, het voelde alsof hij zo hard kon lachen dat er meteen een giga sixpack verscheen op zijn buik, al had hij er wel een, maar toch. Enrico keek haar even aan en zag dat ze haar schoenen voor hakken omwisselde, hij begon al minder te lachen en uiteindelijk werd hij stil en hoorde hij wat ze zei. Er was nog een grimas te zien op zijn gezicht maar dat was dan ook alles. "Wel leuk dat ik zo snel een tof iemand ontmoet. En of course ook cool dat we roommatties worden. Serieus, je gaat echt gek van me worden hoor. En ik heb een ding in ruil, ik wil wel de mooiste kamer. Of is er maar een?" Kort dacht hij na. 'Wel, ik denk dat er maar een kamer is hoor met dan wel twee bedden in. Jij mag het zachtste dan wel hebben hoor. En geloof me ik kan veel hebben hoor. Als je in een instelling als de mijne hebt gezeten ben je veel gewoon.' Grijnsde hij even. De jongen veerde uiteindelijk recht en keek haar droogjes aan. Met zijn lichte blauwe ogen keek hij even naar de jongens die lomp tegen elkaar aan het knallen waren met die bal. Dat sommige jongens toch zo dom konden lijken, nee, dat snapte hij dus niet om eerlijk te zijn. Zulke jongens waren gewoon vreselijk stom, en eigenlijk een schande voor hun ras. Ja, dat vond hij wel. Hoewel hij eigenlijk stiekem zelf ook zo was als hij aan het trainen was met de jongens, maar hij kon de sport dan ook wel. Dat was het verschil.

Hij begon weer met zijn nieuwe lachbui, en ook zij kon het even niet inhouden. Ze schaterde even omdat hij zo plotseling begon te lachen, en keek hem met een brede grijns aan. Hij was serieus awesome. 'Wel, ik denk dat er maar een kamer is hoor met dan wel twee bedden in. Jij mag het zachtste dan wel hebben hoor. En geloof me ik kan veel hebben hoor. Als je in een instelling als de mijne hebt gezeten ben je veel gewoon.' zei hij nadat de lachbui was opgehouden. Hij had het gezegt met een grijns, en dat weerhoude haar er niet van om ook een glimlach op te zetten. "Dat vind ik dan wel heel lief." zei ze toen tegen hem, en ze wierp een luchtkusje richting hem. Ze keek hem met nog steeds een grijns aan, want ze was echt in een geinige stemming nu. Blijkbaar net als die jongens in de verte, maar die deden het gewoon op een überdomme manier. Zij hadden gewoon stijl terwijl ze lachten. Een zucht verliet haar mond, omdat ze was gestopt met lachen, en ze kreeg echt pijnlijke steken in haar zij. Naja, boeiend, het was echt geniaal om zo erg de slappe lach te hebben. In tijden had ze echt niet meer zo hard gelachen, dus haar buik zou er maar aan moeten wennen. "We kunnen onze bedden dan ook tegen elkaar duwen. Hebben we gewoon een mega bed, en dan ben ik niet de enige met zo'n geweldig bed." grijnsde ze. De muziek was nu totally over, want het zoveelste nummer was ook afgelopen. Het laatste liedje die nog was geweest 'Whip my hair' van Willow Smith spookte nog rond in haar hoofd.

'Tja, je hebt geluk hoor een vreemde zou het niet krijgen.' Glimlachte hij droogjes. Op het liefje dat net geweest was Whip My Hair deed hij meestal altijd echt mee als het refrein begon, om dan ook later wel een stevige hoofdpijn aan ver te houden, maar ja dat hoorde er dan ook maar weer bij. "We kunnen onze bedden dan ook tegen elkaar duwen. Hebben we gewoon een mega bed, en dan ben ik niet de enige met zo'n geweldig bed." Enrico fronste even en keek haar met een speelse grijns aan. Dus een mogelijke aanrander zou zo maar naast haar mogen liggen in een bed? 'Wel, een mogelijke aanrander zou dat dus mogen. Dat vind ik heel moedig van je hoor.' Uiteindelijk keek hij haar aan en streek zacht over haar haren. 'Nee, maar ik vind het een goed idee hoor.' De jongen liet vervolgens zijn arm weer naast zich vallen en wandelde even naar de basketbal om die vervolgens maar tussen de bank en de muur te leggen. Voor kort viel zijn oog even op het litteken op zijn polsen, jaren lang had hij zich al afgevraagd hoe het daar kwam. Maar nog steeds liet zijn geheugen hem daar jammergenoeg mee in de steek, het had de vorm van een streep met daar echter aan een kant een punt en de andere kant gewoon niets. Heel raar eigenlijk. Hij keek haar weer aan en glimlachte eventjes. 'Weetje, anders vertrekken we nu desnoods even naar de kamer zodat we onze spullen daar kunnen droppen en dat dan jij of ik, of desnoods met twee naar de winkel gaan voor de nodige spullen die we kunnen gebruiken voor onze marathon of andersom. Kies maar.' Hij glimlachte eventjes en keek haar met een vriendelijke blik aan. Afwachtend op een reactie van haar.

'Tja, je hebt geluk hoor een vreemde zou het niet krijgen.' "Maar een vreemde zou vast ook niet zo aardig zijn om een kamer met je te delen." zei ze tegen hem, en ze keek hem met een grijnsje aan. 'Wel, een mogelijke aanrander zou dat dus mogen. Dat vind ik heel moedig van je hoor.' Ze grinnikte even om zijn woorden, en leunde weer achterover zodat haar hoofd tegen de muur aankwam. "Ja, dapper van me he?" zei ze, en ook dit keer kon ze een lachje niet onderdrukken. Ze glimlachte even lief naar hem toen hij door haar haar streek en een zuchtje verliet haar mond. Ze kon echt zichzelf zijn bij hem, ookal kon ze hem net. Hij was echt al als een soort vriend voor haar. 'Weetje, anders vertrekken we nu desnoods even naar de kamer zodat we onze spullen daar kunnen droppen en dat dan jij of ik, of desnoods met twee naar de winkel gaan voor de nodige spullen die we kunnen gebruiken voor onze marathon of andersom. Kies maar.' Ze keek hem aan, weer een goed idee. Van ideeën kon hij het wel hebben. Zonder nog te hebben geantwoord knikte ze even. "Good idea! Ja, dat kunnen we doen." zei ze, weer met een glimlach. De zon leek nog feller te schijnen, want een oranje gloed scheen door het raam heen en verlichtte de zaal nog meer. Het was echt een leuke dag, en dat al op haar eerste dag hier!

"Maar een vreemde zou vast ook niet zo aardig zijn om een kamer met je te delen." Daar had ze hem dus eigenlijk wel. 'Hm, daar heb je dus eigenlijk denk ik wel een punt. Maar ja, jij bent geen vreemde meer nu.' Grijnsde hij eventjes. Vervolgens keek hij haar met een zachte glimlach aan en luisterde verder naar haar waarop hij uiteindelijk gewoon heel droogjes leek te knikken. Hoewel uiteindelijk zette hij een stap naar zich toe en bracht zijn mond tot vlak naast haar oor. 'Het dapperste wat iemand ooit heeft aangegaan.' Fluisterde hij op zo'n pedo-achtige manier om haar vervolgens een speelse kus op haar wang te drukken en weer een stap terug naar achtere zette en haar met een heel onschuldige blik aankeek. Enrico en Steph, opzich zouden ze elkaar niet gekend kunnen hebben als hij gewoon niets had gevraagd en weer was weg gegaan, maar nu hij haar toch had leren kennen voelde hij zich gelukkig. Gewoon omdat hij haar had leren kennen, en omdat hij gewoon zichzelf nu bij haar kon zijn op zijn eigen cheeky manier. Aangezien ze dat toch niet erg leek te vinden ging hij daar al zeker niet mee ophouden want hij vond dit nu eenmaal geweldig om te doen. Al kwam het deels door haar want haar cuteness had dit veroorzaakt bij hem. Uiteindelijk stemde ze toe en maakte hij even een soort gek vreugdedansje, wat er stiekem toch wel heel stoer uitzag. Toen de oranje gloed echter binnen viel en juist langs zijn gezicht kwam trok hij zijn hoofd meteen uit het licht en veerde hij overeind en ging tegen de muur aanstaan. Hij ging maar gewoon verder met grappen maken, en dan zou hij haar nu zeggen dat hij stiekem enkele dagen geleden gebeten was door een vampier, tuurlijk zou ze het niet geloven maar hij vond het gewoon grappig.

'Hm, daar heb je dus eigenlijk denk ik wel een punt. Maar ja, jij bent geen vreemde meer nu.' Ze keek hem even droogjes aan en grijnsde. "Nee, daar heb je gelijk in." antwoord ze, en ze haalde haar hand door haar haar terwijl de grijns nog steeds op haar gezicht gebrand stond. Ze grinnikte toen hij dichterbij haar kwam, en in haar oor fluisterde: 'Het dapperste wat iemand ooit heeft aangegaan.' "Hihi, engerd!" zei ze lachend. "Maar, eigenlijk moet jij bang voor mij zijn. Je weet echt nooit wat voor verassingen in petto heb. Maybe heb ik een onwijs sexy slaapdingetje." zei ze ook fluisterend in zijn oor, op zijn porno-stemmetje. Ze blaasde in zijn oor, ookal op zo'n porno-maniertje waarna ze hem met een grijnsje aankeek. Hih, dit was wel heel malloot maar ook heel grappig. Ze keek op en zag dat de jongens in de verte een beetje idioot naar hun zaten te kijken. Whaha, die snapte hun lol natuurlijk niet. Pff, nu waren ze nóg ergere sukkeltjes. Nogmaals moest ze even grinniken, uit het niets, opzich natuurlijk over hun domme gedoe. Ze woelde even door zijn blonde haar, zodat het door de war zat en keek hem met een ondeugend glimlachje aan. Het werd echt geinig de komende dagen, weken en misschien zelfs maanden. Als ze doorgingen met die flauwe grapjes ging het in elk geval niet saai worden tussen hun. Ze had in elk geval wel de perfecte kamergenoot als je het haar vroeg. Het jaar werd vast awesome.

'Engerd? Wie? Ik toch niet? Ik ben de braafheid zelve.' Hij keek haar met een vragende blik aan en kruiste vervolgens zijn armen over elkaar en fronste eventjes. Even stak hij zijn tong uit naar haar. Dit jaar werd gewoon de max, daar was hij zeker van. "Maar, eigenlijk moet jij bang voor mij zijn. Je weet echt nooit wat voor verassingen in petto heb. Maybe heb ik een onwijs sexy slaapdingetje." Vlak daarna blies ze in zijn oor en daardoor trok hij even weg. 'Hmm, je gaat me dan ook nog eens uitdagen. Stoutert.' Plots woelde ze door zijn haren waardoor hij nog sneller weg trok en daardoor al gauw lichtjes met zijn hoofd tegen de muur aanknalde. Kort streek hij over zijn hoofd en grijnsde dom. Zijn haren lagen waarschijnlijk wel wat warrig nu maar veel kon het hem op dit moment niet schelen, zij zou zijn haren nog wel erger aantreffen daar was hij zeker van. Het ondeugende glimlachje had hij zeker gezien dus kalmpjes ging hij ditmaal voor haar staan en begon haar heel vrolijk te kietelen, als ze er tegen kon had hij een zware afgang bij haar. Maar het bleef wel geinig voor haar, want dan kon zij hem waarschijnlijk wel gaan uitlachen. 'Als je een sexy slaapdingetje hebt, dan ga je jezelf in gevaar brengen hoor.' Sprak hij, waarna hij met zijn wenkbrauw wiebelde en haar dan uiteindelijk toen hij gestopt was met haar te kietelen een kus op haar wang drukte. Uiteindelijk streek hij zijn haren toch weer goed, al leek hem dat niet meer te lukken want vanachter bleven er een paar plukken recht omhoog staan waardoor hij nu waarschijnlijk op zo'n raar alien ding leek.

'Engerd? Wie? Ik toch niet? Ik ben de braafheid zelve.' had hij gezegd, en weer verscheen er een grijnsje op haar gezicht en ze keek hem zogenaamd beledigt aan. Ghehe, wat is tie toch onschuldig en braaf. Uhum, Tuurlijk! Ze grinnikte toen ze zijn reactie hoorde na haar zegje. 'Hmm, je gaat me dan ook nog eens uitdagen. Stoutert' had hij geantwoord. "wat denk jij dan? Ik ben heel goed in uitdagen hoor!" zei ze lacherig. Woops! Nadat ze van zijn haar lekker een grote warboel had gemaakt stootte hij zijn hoofd. Oeps! Gelukkig leek de pijn mee te vallen. Voordat ze sorry kon zeggen werd ze opeens aangevallen door een kieteldood. Neeeeh, daar kon ze dus ook niet tegen! Ze slaakte een gilletje en ze viel achterover op het bankje waar ze op zaten.
Kappen jij! Whaaaa! Daar kan ik niet tegen! Kaaapppppeehhh!" zei ze krijzend. Had hij haar weer te pakken. Serieus, hier kon ze echt niet tegen! 'Als je een sexy slaapdingetje hebt, dan ga je jezelf in gevaar brengen hoor.' zei hij, toen hij eindelijk was gestopt. Hèhè, gelukkig! Ze bleef nog naar even liggen om te bekomen van de kieteldood. Een uitgeputte zucht verliet haar mond maar een grinnikje kon ze niet onderdrukken.
Hij plantte een kus op haar wang en even giechelde ze. Hij deed zijn haar ondertussen goed en met haar hand gooide ze haar achterover zodat het goed naar achter hing. Door de lengte van haar haar hing het bijna tot op de grond. Met een ontdeugende blik in haar ogen keek ze hem aan en bedacht hetgene wat leuk was om te zeggen. "Ohja? Dat sexy ding kom jij nooit te zien als je me blijft plagen met je gekietel." zei ze tegen hem.

Met een brede grijns keek hij haar aan en hoorde ze nog een kort gegiechel van haar afkomstig en streek hij even over zijn buik. Toen ze haar haren naar achter gooide keek hij haar even dromend aan. Oke, dit werd echt wel raar dat hij net bij haar altijd weg ging dromen, over haar welliswaar. "Ohja? Dat sexy ding kom jij nooit te zien als je me blijft plagen met je gekietel." Kort fronste hij, hier wist hij echt wat op te zeggen, iets perfect. Misschien liet het haar blozen misschien niet, maar het was perfect om te zeggen. Voorzichtig bracht hij zijn hoofd tot naast het hare. 'Als ik nog maar naar je kijk zie ik al iets sexy genoeg staan.' Vervolgens streek hij even een lok haar uit haar gezicht en glimlachte eventjes naar haar. Vervolgens ging zijn blik even naar de jongens verder op die hen gewoon als twee halfdode zombie's aanstaarde. Kort waaide hij naar hen, gewoon om de twee te pesten eigenlijk. Met een grijnsje keek hij haar alweer aan en legde hij zijn hand vervolgens op zijn hoofd. Alleszins op de plaats waar zijn haar echter als antenne speelde. 'So sexy, denk je dat ik niets voor je in petto heb qua sexyness of cheekyness?'Speels keek hij haar aan en wachtte vrolijk af op haar reactie. Rustig keek hij haar aan met pretlichtjes in zijn ogen.
[Flut =(]

'Als ik nog maar naar je kijk zie ik al iets sexy genoeg staan.' zijn woorden deden haar even giechelen, en met een schattige blik in haar blauwe ogen keek ze hem aan. Ja dahah, je weet zelluf toch?" zei ze op zo'n Turks schrift manier. Ze grinnikte even en ze streek de lok die voor haar oog hing weg. Toch moest ze stiekem wel een beetje blozen, maar ze vervoegde het zo goed mogelijk om zijn plannetje te laten mislukken. 'So sexy, denk je dat ik niets voor je in petto heb qua sexyness of cheekyness?' had hij naar haar toe geworpen, en ze keek hem met een schaapachtig lachje aan.
"show me. Durf je toch niet and ik zweet het je, mij versla je niet." zei ze, en ze grijnsde ondeugend naar hem en haar ogen stonden uitdagend. Eigenlijk lag ze nog steeds achterover op het bankje, maar als ze er zin in had verplaatste ze zich wel. Nu lag ze wel goed, en het leek wel of de sarcastische en plagerige opmerkingen er zo beter uit rolden. Ze zag hoe de ogen van enrico rolden naar de jongens in de verte, die er serieus als halfdode zombies bij zaten. "Hihi, ze zijn jaloers op mijn sexyheid" merkte ze op waarna ze haar hoofd weer richting hem hield, en haar blik weerhield van de zombies verderop. "Don't you wish you girlfriend was hot like me. Don't you wish you girlfriend was fun like me? Don't yaaah." fluisterde ze zachtjes en ze keek hem na haar waanzinnige, spektaculaire optreden grijnzend aan. Ze knipperde even met haar lange wimpers en wachtte glimlachend op zijn reactie af.

(sorry voor de spelfouten! Mijn iPod werkt niet echt mee :'d)

'Verslaan doe ik je niet met sexyness, maar geloof me cheekyness daar versla je me niet mee hoor.' Met een grijnsje keek hij haar aan en streek kort door zijn haren en glimlachte vrolijk. Toen ze uiteindelijk zachtjes begon te zingen dacht hij na. Hm, een vriendin zoals haar? Stiekem wel. Droogjes boog hij over haar heen en lag zo half over haar heen met zijn elleboog nog steunen op de bank natuurlijk. 'I've had a dream. Of you and me.' Zong hij zachtjes. Een oud liedje maar dat was een passend antwoord. Met een klein glimlachje keek hij haar aan en streek kort door zijn haren. Zijn woorden bevatte stiekem wel een waarheid, wie wou er nu geen vriendin als Steph. Hij in ieder geval wel gewoon omdat hij kon lachen met haar. De jongen bleef liggen schuins over haar heen liggen, gewoon om haar te plagen en omdat hij het natuurlijk ergens wel grappig vond. Maar hij vond het ook wel leuk. Met een grijnsje keek hij haar aan. 'En nu?' Lachte hij even en stak plagend zijn tong uit naar haar waarna hij kort zijn elleboog wat beter legde zodat hij niet al te veel last zou hebben van krampen of wat dan ook.
[Sorry ]

'Verslaan doe ik je niet met sexyness, maar geloof me cheekyness daar versla je me niet mee hoor.' Ze keek hem met fronsende wenkbrauwen aan en gaf hem een tikje op zijn hoofd. "Nouja zeg, Tuurlijk niet. Ik ben seriously beter in everything.. I'm sorry!" maakte ze de opmerking, en ze keek hem plagerig aan. Haha, hij ging echt een zware tijd krijgen de komende paar dagen. Haar sexyness, cheekyness en ofcourse haar cuteness en grappigheidsgehalte waren dus no way te overtreffen. Ze giechelde toen Enrico zich naar voren boog, over haar heen. Hij steunde met zijn ellebogen op het bankje, naast haar lichaam. 'I've had a dream. Of you and me.' was zijn reactie op haar geweldig mooie liedje. "haha, mocht je willen zeker! Als je droomt kom ik natuurlijk altijd voor." zei ze plagerig. "En vooral als je mijn geweldige panter lingeriesetje hebt gezien. Hell no, dan wil je gewoon niet anders." zei ze, nog steeds zo plagerig als daarvoor. Ze grijnsde breed naar hem, en de zag hoe enrico zijn armen verschoof, vast om minder snel kramp of zoiets te krijgen. 'en nu?' had gij grijnzend bevraagt. "Tsja, wat nu?" vroeg ze aan hem. Ze verschoof even onder hem om even e kramp weg te halen, en daarbij keek ze even naar beneden en merkte op dat ze eigenlijk wel heel erg inkijk had. Woops. "Dit lijkt serieus net zo'n stripmoment." zei ze, lachend. "tududuuuuu" speelde ze zo'n spannend striptease liedje na, en wat sexyachtig kruiper ze met haar vingers naar beneden en trok de bovenkant van haar hempje wat naar beneden zodat er een klein stukje van haar bh te zien was. Ze trok hem daarna weer netjes naar boven en barste even in een kort lachje uit.

De jongen kreeg een zachte tik op zijn hoofd en keek haar even droogjes aan. "Nouja zeg, Tuurlijk niet. Ik ben seriously beter in everything.. I'm sorry!"Dat ging niet gebeuren, hij kon haar makkelijk verslaan met één ding, daar was hij immers zeker van. 'Wedden van niet, ik kan je verslaan in zowiezo een ding. Geloof me.' Grijnsde hij even. Vervolgens stak hij zijn tong uit naar haar. Met een zachte grimas keek hij haar in de ogen aan en het viel hem op dat zij ook blauwe ogen had. "Haha, mocht je willen zeker! Als je droomt kom ik natuurlijk altijd voor." Speels keek hij haar aan en wachtte even met reageren waardoor hij kort naar de jongens keek. 'Over jou moet ik jammer genoeg nog dromen, maar dat zal zeker vanavond gebeuren.' Hoogstwaarschijnlijk zou hij dat wel doen, daar was hij ergens wel zeker over. "En vooral als je mijn geweldige panter lingeriesetje hebt gezien. Hell no, dan wil je gewoon niet anders." Met een grijns keek hij haar aan. Kort dacht hij na, stiekem wou hij dat wel zien hoor. Maar dat zou hij natuurlijk niet gaan zeggen tegen haar want dan ging ze hem daarmee uitdagen. 'Je wilt echt dat ik wat uit steek met jou zeker? Want echt waar hoor, moest ik je daar in zien, dan ja. Dan moet ik me zien te bedwingen.' Sprak hij op een plagerige toon. Toen hij vervolgens nog wat hoorde keek hij haar lachend aan en streek even zachtjes over haar haren. Even verschoof Steph, waarschijnlijk door een kramp of zo daar was hij zeker van. Plots hoorde hij haar een striptease deuntje nadoen en volgde bijna automatisch haar vinger die naar beneden ging. Toen ze haar hemdje weer naar boven trok keek hij haar met een bijna knalrode kop aan. 'Dat mag je niet nog eens doen, anders ga ik je niet meer leuk vinden hoor. Hoewel, misschien vind ik je dan nog net iets leuker dan nu al.'