Hell no, what are you doing? :3

Regina's les was net afgelopen, dat stomme wiskunde. Ja, sorry hoor? Want kon zij er nou aan doen dat ze niet wist wat het verschil tussen min en plus was? Ze zuchte even opvallend om te laten weten dat ze wiskunde serieus haatte en liet haar benen een weg banen door de mensenmassa in de gang. Ze kon beter een bordje met 'VIP' op haar shirt gaan hangen ofzo, dan zouden ze haar tenminste herkennen en d'r erlangs laten. Nu zagen die mensen alleen hun eigen vrienden of vriendinnen staan, maar dat was dus no way de bedoeling! Ze moesten opzouten en aan de kant gaan voor zo iemand als haar. Eindelijk kwam ze aan bij de deur die naar buiten leidde, het zogenaamde schoolplein. Eigenlijk was het geen schoolplein meer te noemen, eerder een 'nerdo'-plein met alle sukkels die hier met z'n allen rondzwerften. Ze keek met haar felgroene ogen pissig naar alle mensen die wat dom zaten te doen. Een aantal blikken waren op haar gericht, en op de iPhone die ze in haar handen had. Duhuh, zelf konden al deze dommerds het niet betalen. Dachten ze dat ze cool waren omdat ze een som uit konden rekenen met wiskunde. Hell no! Haar hakken tikten op de vloer en hielden hetzelfde ritme aan wat al van ver te horen was. Haar blonde haar dreef achter haar aan en dansde mee op het geluid dat haar hakken maakten. Jeah right, Regina was hier! Ze stond ondertussen in het midden van het schoolplein en bekeek haar 'pinglijst' eens, die volstond met mensen die ze niet meer kon. Tsja, als mensen haar hun pingcode vroegen sloeg ze hem wel op. Maar nu? Ze had geen flauw idee van wie welk nummer was. Ze slaakte nogmaals een diepe zucht en keek rond over het schoolplein. Zo hier en daar waren wel wat leuke jongens te vinden, maar die pinglijst van haar zou ze de volgende keer wel met leuke boys volgieten. Haar ogen gleden nogmaals over de mensenmassa die het grijzige nerdoplein vulde en ze schonk de leuke jongens die af en toe langs kwamen een verleidelijke glimlach.

[Alleen Reginaüberbitch & Irisdepierescoolgirl]

Mensen liepen langs je heen, zagen je niet staan. Ze deden alsof je lucht was, een zucht schoof van haar lippen terwijl ze haar ogen recht voor zich uit gericht had. Ze haatte dit soort druktes altijd al, maar aan de andere kant was ze het nu na al die tijd op Monica High wel gewend. Rond elk lesuur werden de deuren van de lokalen opengeslagen en de mensenmassa leek zich een weg naar buiten te duwen. Met haar hand ging ze door haar haar, terwijl ze haar blik voor enkele seconden op de ijskoffie die ze in haar hand had richtte. Snel nam ze een slok, in de hoop dat er nu niet mensen tegen haar op zouden botsen, aangezien ze dan helemaal onder de koffie zou zitten. Nogmaals bracht ze haar hand naar haar gezicht om een lok die voor haar ogen was gevallen naar achter te schuiven. Economie, dat was de les die daarnet maar verdoemd langzaam voorbij had gestreken. Ze was blij dat ze nu een tussenuur had, aangezien haar hoofd nu helemaal niet naar de les stond. Maar ja, wanneer wel eigenlijk. Haar hersenen leken nu drie keer zo langzaam te functioneren door alle gedachtes die haar te laatste paar dagen waren overvallen. Het was weer goed met Mike bijvoorbeeld, dat was een voordeel. Maar sinds ze had gehoord dat Sterre hier ook op school zat, had ze niks meer van haar gehoord. Wat zou er gebeurd zijn? Ging het wel goed met haar? Een zucht schoof van haar lippen en ze keek weer voor zich uit, terwijl ze langzaam richting het schoolplein liep. Misschien dat ze daar het komende drie kwartier kon rondhangen. Net toen ze buiten stond, viel haar blik op een blondine die op hoge palen door het schoolplein balanseerde. Nogmaals zuchtte ze. Iris wist gelijk wie het was, al zat ze niet in haar klas. Regina, en ze stond nou niet bepaald aardig beschreven. Met snelle passen probeerde ze langs haar heen te lopen, in de hoop zo enkele opmerkingen te voorkomen. Maar ze had blijkbaar een berekening in haar plan gemaakt, want ze liep haar niet voorbij. Nee, in plaats daarvan tegen haar aan. Iris wenste dat haar koffie halfleeg was. Maar nee, toen ze haar ogen opendeed zag ze een bruine vlek op haar shirt. Iris slikte en keek haar afwachtend aan. "Sorry." fluisterde ze, al klonk het meer piepend.

Een hele walm van mensen wurmde zich langs haar heen en geïrriteerd gaf ze sommige daarvan een duw met haar schouders. Ze had gelukkig geen drinken in haar hand anders zou het zo over al die kinderen gesplasht zijn. Ghehe, dat was eigenlijk wel een goeie. Naomi en Audrina waren nu vast ergens anders want anders waren ze wel in haar buurt geweest. Vast iets belangrijks ofzo, maarja, in d'r eentje kon ze het ook wel. De deur stond al open omdat alle leerlingen de deur maar open bleven gooien en ze liep naar buiten. Nog steeds duwde een aantal mensen haar aan de kant en even later stond ze gelukkig nog heelhuids buiten. Ze zag hoe een meisje met bruin haar een beetje naar haar zat te kijken, maar een blik was ze niet waardig. Een aantal leuke jongens die naar haar keken waren een blik wel waardig, en af en toe glimlachte ze naar een van hun. Tsja, zo ging elke pauze of tussenuur eigenlijk wel, maar problemen had ze er niet mee. Ze liep door naar de andere kant van het schoolplein, want daar stond een of ander nerdje die haar voor schud had gezet tijdens wiskunde. Nah, die had ze nog niet te pakken gehad maar in dit tussenuur was dit toch wel een geschikte bezigheid? Een klein vals glimlachje was van haar lippen te lezen en met haar ogen keek ze sluw richting de jongen. Ze begon wat sneller te lopen, nog steeds goed in het ritme voor haar heupwiegende gedoe, op weg naar haar doel. De rot-nerdo. Voordat ze het doorhad liep het bruinharige meisje die ze net even had gezien tegen haar op. Domkop dat ze was.. Door alle andere mensen hier, wat nog erger was, kreeg ze een ijskoffie beker naar haar hoofd gegooid. O. M. G. Haar shirt -die toevallig nogal onwijs duur was- zat onder de koffie en ze liet een keiharde gil horen over het schoolplein. Ze keek woedend naar het meisje voor haar die wat naar haar piepte. Muis dat ze was. "Sorry." was er nog uit haar gepiep te ontdekken. "O. M. G. Wie denk je wel dat je bent loser? Nu zit heel mijn shirtje onder, en weet je van wie die is? Nee? Van mij! En je blijft van mijn dure kleding af ookal ben je jaloers jij slut!" krijste ze, en nogal veel blikken waren op hun gericht. Wat dacht ze wel niet? OMGOMGOMGOMGOMGOMG! Ze keek met een valse blik naar het meisje, zoals deze smiley: >:3 Zooo, die meid kwam er voorlopig niet zomaar vanaf.

Haar ogen had ze nog steeds op de blondine gericht, haar reactie afwachtend. Wat zou ze doen? Zou ze haar nu met haar handtas een mep verkopen? Of iets anders? Iris sloeg haar blik voor een moment neer. Dit kon ze er nog wel bij hebben, eerst haar gedachtes die haar half de hel mee in sleepte en nu iemand die haar daar nog een handje bij wilde helpen. "O. M. G. Wie denk je wel dat je bent loser? Nu zit heel mijn shirtje onder, en weet je van wie die is? Nee? Van mij! En je blijft van mijn dure kleding af ookal ben je jaloers jij slut!" Eerst had een luide gil geluid en daarna vuurde ze de woorden richting haar gezicht af. Iris beet op haar lip. Ergens had ze gehoopt dat ze het door de vingers zou zien, maar dat was volgens haar nog nooit voorgekomen.
Voorzichtig keek ze naar de fel groene ogen van Regina. Er waren genoeg dingen die ze nu tegen haar wilde zeggen, maar anders zou ze nog veel meer problemen kregen. "Het was niet mijn bedoeling." fluisterde ze, maar door haar woorden had haar gefluister een scherp randje. Bitch luidde het stemmetje in haar hoofd, het liefst had ze zelf ook een reeks scheldwoorden op haar afgevuurd, maar dan zou ze helemaal de klos zijn.
De valse blik waarmee Regina haar aankeek, vertelde haar dat ze het er niet zomaar bij liet zitten. Iets dat ze al had verwacht natuurlijk. Nogmaals slikte Iris en keek haar recht in haar gezicht aan. Haar ogen waren onderhand een stuk verduisterd. "Kijk me alsjeblieft niet zo aan met die blik, vertel me wat je wilt of ik loop gewoon weg." siste ze, waarnaar ze haar hand voor haar mond sloeg. Shit, misschien kon ze daadwerkelijk maar gewoon weglopen. Dan zou ze misschien nog een klein deel van haar heel laten.

Serieus, als ze een superheld was geweest hadden er nu laserstralen uit haar ogen gekomen om haar te verbranden. Kon ze dat maar, dan zou het leven wat makkelijker geweest worden. Het meisje wendde haar blik even af maar richte haar ogen alsnel weer naar haar toe. Wat haar betreft ging ze janken, dat mocht best. En ze had er alle reden voor ook, ze moest gewoon van haar afblijven en vooral van haar kleding. Ze gooide haar lange lokken even naar achteren en zocht met haar ogen weer die van haar. "Het was niet mijn bedoeling." zei ze weer, maar het piepende gepraat van haar begon al ietsje brutaler te worden. Hmmz, dat was nieuw voor haar. Maar nog steeds had ze geen reden dat ze niet meer boos op haar kon zijn. Want iedereen moest uitkijken voor haar, dus zij ook. Ze deed haar hand in haar zij en trok haar wenkbrauw op en straalde de ultieme bitch-heid uit. Haar mobiel ging, en haar bekende deuntje was uit haar zak te horen. Ze negeerde het, degene die haar belde moest maar wachten. Als Alana hier nou voor haar had gelopen had ze het drinken van dat meisje -dat nu op haar kleding zat- naar haar gegooid. Maar godsie nee, nu ze haar nodig had was ze niet te bekennen. Pfoe.
Het meisje begon haar mond weer open te trekken en met haar wenkbrauw afvragend opgetrokken luisterde ze naar haar woorden, die vast niks voorstelden. "Kijk me alsjeblieft niet zo aan met die blik, vertel me wat je wilt of ik loop gewoon weg." klonk haar stem, dit keer sissend. Oe, best wel brutaal grietje. Naja, weglopen? Wat was dat nou weer voor een gedoe.. Het muziekje in haar broekzak was ondertussen opgehouden en nu hoorde ze hoe alle leerlingen op het schoolplein over hun aan het roezemoesen waren. "Waarom zou ik je niet zo aankijken? Jij verpest me Gucci-shirt van 2000 euro. Maarja, je kán het wel goedmaken en dan praat ik er niet meer over." snauwde ze, haar stem een beetje dreigend en met een zelf ingetogen glimlachje keek ze het meisje afwachtend aan terwijl ze haar hand nog eens door haar haren hield.

Met haar hand ging ze voor een moment door haar haren heen. Een zucht schoof tegelijkertijd van haar lippen. Waarom was ze nou niet gewoon in de kantine gebleven? Dan had ze nou geen bonje met deze barbie pop, die dacht dat ze alles was. Voor een moment richtte Iris haar ogen weer op die van haar en wachtte haar reactie af. Al wist ze dat het niet veel erger kon worden. Of wel. Regina volmaakte haar reactie door haar hand in haar zij te plaatsen en een wenkbrauw op te trekken. Iris verzette zich iets, waardoor ze wat steviger op haar benen stond. En nu opeens geen woorden meer? Het liefst had ze gewoon alles gezegd wat in haar opkwam, maar ze wist dat dit alles behalve een slimme actie was. Maar ja, als zij het kon, waarom zijzelf dan niet?
Net op dat moment werden hun aandacht getrokken door een geluid, dat duidelijk afkomstig was van een mobiel. Maar ze wist al meteen dat het niet de hare was, en aangezien het zo luid klonk moest het wel die van Regina zijn. Maar blijkbaar leek zij er ook geen aandacht aan te schenken, want ze liet het ding gewoon af gaan. Zonder hem op te nemen. "Waarom zou ik je niet zo aankijken? Jij verpest me Gucci-shirt van 2000 euro. Maarja, je kán het wel goedmaken en dan praat ik er niet meer over." Het muziekje was kort nadat Regina de woorden had uitgesproken op gehouden. Nu was zij degene die een wenkbrauw op trok. Wat moest dat kind nou weer hebben? Ze had toch alles al wat ze wilde, en ze kon blijkbaar alles maken. Tenminsten, dat was wat zij dacht. Het glimlachje dat op Regina's lippen speelde, beviel haar helemaal niet. Kon ze nou niet gewoon verder in haar woorden op gaan? "Wat wil je? Je hebt toch alles al?" Behalve een redelijke herseninhoud. Het stemmetje in haar hoofd leek haar steeds meer over te nemen. Als het aan haar lag, wilde ze het liefst haar een klap verkopen. Maar dat ging wel weer heel ver.

Regina keek even met haar ogen rond het schoolplein waar nog steeds veel blikken op hun gericht stond. Dat meisje wou dus aandacht? Dan kon ze dat mooi krijgen, maar voorlopig had ze nu alleen maar negatieve aandacht. Moest zij weten, ze moest toch wel weten dat alleen Regina zelf positieve aandacht kon krijgen. Tsja, dat had je nou als je geen hersens had. Ze wist nog niet eens hoe ze heette, maar dat deed er nu ook niet toe. Zíj was gewoon een grote bitch, dus dat was haar voorlopige bitch. Maar het feit dat zij haar een bitch kon noemen betekende ook dat ze dus geen zielepoot was, geen nerd. Hmmz, niet dat dat bijzonder was maar dat maakte ze gewoon niet zo vaak mee.
Haar blik gleed weer van haar toeschouwers naar het meisje, de zogenaamde 'bitch' dus. Haar blik schoot even naar haar shirt waar de vlek al begon in te trekken. Eruit ging hij niet meer, maar voor ze het wist had ze al een nieuwe. Daar ging het haar ook niet om, het ging haar dat iemand zo klunzig kon zijn om het te verpesten. En dat was dat meisje voor haar dus. Haar blik schoot weer omhoog, met volle aandacht keken haar ogen weer naar het meisje. Ze veranderde haar houding en sloeg ditmaal haar armen over elkaar om zo de reactie van haar af te wachten. En precies toen ze haar houding veranderde begon ze weer te praten. "Wat wil je? Je hebt toch alles al?" Ja, daar had ze opzich wel een punt. Maar ondanks dat ze alles had, zelfs een shirt vol met koffie, kon ze nóg meer hebben. "Nou, zie je dat nerdtje daar?" vroeg ze en ze keek even langs haar heen en knikte richting de übernerd der nerds. "Als jij nou eens dat laatste beetje drinken van je over zijn kop gooit, sta je wat mij betreft quite. Dus, het is all about your choice.." liet ze haar weten en nogmaals keek ze haar vragend aan, ondanks haar vragende blik keek ze ook wat dreigend. Want dit meisje mocht al blij zijn dat ze er zo vanaf kwam en als ze deze kans niet zou pakken. Hell no, dan zou er elke avond een nachtmerrie bij haar rondspoken. Ja, dûhuh, Regina ofcourse.

Iris begon langzamer hand een groter haat aan het meisje te krijgen, dan ze al had. Wie dacht ze wel dat ze was? Oké, ze was tegen haar aan gelopen en had koffie over haar shirtje heen gemorst. Maar alsnog hoefde ze niet zo direct de bitch uit te hangen. Alsof ze alles was. Zacht schudde ze met haar hoofd en richtte haar aandacht weer op Regina, met veel tegenzin. Ze had onderhand haar houding veranderd en had haar armen over elkaar heen geslagen. Nou, alsof ze zo veel sterker over zou komen. Iris zuchtte, de stilte die tussen hun leek te vallen beviel haar voor geen meter. Kon ze nou niet gewoon vertellen wat ze wilde, in plaats zo mysterieus te gaan doen? "Nou, zie je dat nerdtje daar?" begon Regina, nog steeds was er een glimlachje op haar gezicht. Maar in tegenstelling tot haar, waren haar lippen op elkaar geperst tot één strakke neutrale streep. Iris volgde Regina's blik naar een jongen die verder op stond. Hij stond niet alleen, maar met een paar andere jongens. Ze begreep niet helemaal wat ze bedoelde. Wat moest ze met hem doen? Langzaam draaide ze haar hoofd weer in Regina's richting en keek haar met een afwachtende blik in haar ogen aan. Wat wilde ze dat ze deed? Wat had ze tegen hem?
"Als jij nou eens dat laatste beetje drinken van je over zijn kop gooit, sta je wat mij betreft quite. Dus, het is all about your choice.." vervolgde ze. Iris slikte even. Ze had het kunnen weten. Als ze niet iets in de buurt van terug betalen had gemoeten, dan was het wel dit. "Nee." zei ze bars. "Wat heb je tegen hem, kan je met dat eerste even uitleggen?" vervolgde ze en keek haar vragend aan. Als ze geen reden kon bedenken zou ze het ook niet doen, en zelfs al had ze een reden.. Maar ja, als ze het niet deed dan werd school zeker een helse rel. En dat was precies Regina's zin.

Ze zag hoe het 'meisje-zonder-naam' voor haar zuchtte en ze keek haar afwachtend aan. Nou, ging ze nog wat doen of niet? Een geïrriteerde zucht kwam ditkeer uit haar mond en haar ogen stonden laserachtig vooruit. Als dat meisje een verkeerde opmerking nog maakte zouden haar laserogen haar verbranden, serieus. Ja, eindelijk, ze had een antwoord. "Nee." Maar wel het verkeerde antwoord. Godsie, wou ze nog geen eens een nerdje pesten? Hoe zielig? En trouwens, wraak van Regina was erger dan dat. Ze wou niet weten wat er zou gebeuren, het zou voor haar lijken alsof er een vloek op haar rustte die veroorzaakt was door Regina. Heel de school zou haar haten, en ze zou haar grootste nachtmerrie zijn. Ze keek haar bijdehand aan met haar ogen ietwat samengeknepen. "Wat heb je tegen hem, kan je met dat eerste even uitleggen?" zei ze, net voordat Regina van plan was om tegen haar te flippen. "Nou, meid.. Ten eerste, als ik iets wil dan gebeurt dat. Begrepen? Normaal gesproken heb je daar geen uitleg voor nodig, dus je mag blij zijn dat ik je een chance geef trutje. Nou, en als je hierna nog steeds nee zegt ga je eraan. Die nerd zit bij mij in de klas en tijdens wiskunde heeft hij mij compleet voor schut gezet. Serieus, betwetertje dat hij is. En daar moet hij gestraft voor worden. Dus doe je het of niet?" legde ze haar uit op een kippig toontje en ze schudde haar hoofd om zo haar haar weer in de goede positie te krijgen.
Ze tikte met haar roodgelakte nagels op haar iPhone die ze ondertussen uit haar zak had gehaald om te kijken wie haar had gebelt daarnet. Hmm, onbekend dus zo belangrijk zou het wel niet zijn om terug te bellen. Ze tikte nog steeds door met haar nagels, geïrriteerd omdat ze zo lang moest wachten op het getreuzel van het meisje voor haar. Jeesus, waarom moest ze dit nou weer flikken?

[Wat is dit een afgrijzelijke post. Pingeeeeeeeeh *Wacht tot Naomi het liedje afmaakt*]

[PONGEEH x'D]

Haar ogen hield ze met moeite op die groene van Regina gericht. Het koste haar steeds meer moeite de blik vast te houden. Het leek alsof haar blik zich had gevuld met valsheid, iets dat haar maakte tot wie Regina was. Snel schudde ze de gedachtes en niet uitgesproken woorden van zich af en keek Regina weer met haar bruine ogen aan. Ze stonden nog steeds voor een deel verduisterd, en ze was ook niet van plan daar verandering in te brengen. "Nou, meid.. Ten eerste, als ik iets wil dan gebeurt dat. Begrepen? Normaal gesproken heb je daar geen uitleg voor nodig, dus je mag blij zijn dat ik je een chance geef trutje. Nou, en als je hierna nog steeds nee zegt ga je eraan. Die nerd zit bij mij in de klas en tijdens wiskunde heeft hij mij compleet voor schut gezet. Serieus, betwetertje dat hij is. En daar moet hij gestraft voor worden. Dus doe je het of niet?" Iris keek haar aan, wie dacht ze wel dat ze was? En had dat nerdje haar voor schut gezet in de wiskunde les? Ze grinnikte even en keek haar voor een moment met een spottende glimlach aan. Maar die liet ze alsnel weer van haar lippen verdwijnen. Haar ogen keken haar nog altijd aan. "Ik snap niet dat je dat niet zelf kunt doen." zei ze, haar stem werd op een of andere manier zachter. Het lag sterk tegen haar principes in om die jongen onnodig voor de rest van de school te vernederen. Zoiets had ze nog nooit gedaan. Tenminsten, alleen bij mensen die het verdiend hadden. Maar dat was ook echt al heel lang geleden. Denk na, die jongen heeft jou niks misdaan. Waarom zou je hem bij jou fout betrekken? Als je het doet zak je net zo laag als die barbie voor je. Iris slikte, haar gedachtengang had soms nog gelijk ook. Maar aan de andere kant.. Wat als Regina echt wraak op haar zou nemen? Ze had er al genoeg verhalen over gehoord, en daar werd ze niet bepaald vrolijk van.
Voor haar gevoel was er een korte stilte, ergens wilde ze hem eindeloos laten duren. Zodat ze geen moeite hoefte te doen om te zoeken naar woorden. Maar dat gunde ze zich zelf niet, ze moest deze stilte zelf wel verbreken. Haar blik ging voor een moment naar de koffiebeker die half leeg was. Enkel een bodempje koffie kleurde het bekertje van binnenin. Ze zuchtte en keek Regina weer aan. "Goed." mompelde ze nijdig en haar blik ging aarzelend naar de jongen verderop..

[Jeaaaah Juuuuust tonightttt. I will staaaaaayyy *zangstem* ]

Wat geërgerd en verveeld keek Regina vooruit, over de schouder van het meisje naar de nerd die ze echt graag wou dwarsbommen. Zag hem dan kijken, net alsof hij alles was terwijl hij alles qua nérdjes was. Ze zuchte even en keek naar hem met nauwlettende ogen. Het liefste zou ze hem voor een bus duwen, net als ze bij Mean Girls deden. En het meisje er gelijk achteraan natuurlijk, als ze niet deed wat ze vroeg. "Ik snap niet dat je dat niet zelf kunt doen." Ohnee hè. Wou ze dan zo graag voor een bus geduwd worden? Dat was best wel fetch, maarja, ze kon zelf wel beter weten. "Waarom zou ik het niet zelf kunnen doen? Tuurlijk wel, maar als jij het net zo goed kan doen.. Waarom niet dan?" vroeg ze en ze richte haar blik weer minachtend op het meisje voor haar. Veel mensen werden opgehouden omdat hun met z'n tweeën heel het pad in bezet hadden midden op het schoolplein, en zuchtten dan ook geïrriteerd terwijl ze zich een weg uit de massa baande. Ja, dat was haar schuld niet. Of ze moesten niet naar het schoolplein komen of het bruinharige trutje voor haar had beter moeten opletten. Ze moesten dus lekker brutaal tegen dat andere meisje doen. Ze keek naar haar en zag hoe ze aan het twijfelen was, wat overduidelijk over het incidentje ging. Als zij zo dom was over haar kleren koffie te gooien, waarom zou ze het dan niet over een nerd doen? "Goed." Sprak ze even later en met een klein en tevreden grijnsje rond haar lippen keek ze het meisje aan terwijl ze haar hand weer verplaatste en die nu over elkaar deed. "Ga je gang dan maar hè?" zei ze tegen haar, en ze knikte in de richting van de jongen waar zij ook naar keek. Nu zat 'ie nog leuk wiskundesommetjes uit te rekenen, maar dadelijk zat 'ie vast de formule uit te rekenen hoe je een trui schoon krijgt. Nou, daar had zij wel antwoord op, die ijskoffie ging echt niet uit je kleren. Mooi, dan zou het nog beter werken. Haar ogen knepen zich sluw tot spleetjes terwijl ze haar blik weer op de jongen wierp en even later op het meisje. "Ohja, trouwens trutje, wat is je naam eigenlijk?" vroeg ze aan haar en ze knipperde even liefjes met haar ogen. Jeah, ze had wel zin om dit spectacel te zien. Ghehe, let you go girl!

[300 posts :'D]

Het ging nog altijd sterk tegen haar principes in. Haar principes, ja. Maar op dit moment lieten die Regina dus duidelijk koud. Een zucht schoof van haar lippen, terwijl ze voor een moment weer naar Regina keek. Steeds als haar blik die hare ving, verduisterde het deel voor deel meer. "Waarom zou ik het niet zelf kunnen doen? Tuurlijk wel, maar als jij het net zo goed kan doen.. Waarom niet dan?" hoorde ze haar zeggen. Haar stem irriteerde haar lichtelijk. Nou ja, lichtelijk leek haar nou niet bepaald gepast. Ze keek haar weer met de bekende nijdige blik aan en haar blik ging naar haar ijskoffie. Er zat niet veel in, maar dikwijls genoeg om zo'n jongen vervelend nat te maken. Iris keek weer naar Regina en volgde haar blik richting de jongen die zich nog steeds niet verplaatst had. Sukkel Eigenlijk wist ze dat ze niet in geen ene mogelijk mocht denken van hem. Aangezien hij geen flauw benul had van wat er komen zou. En zij wilde het zo graag mogelijk voorkomen, maar ze wist hoe zoet Regina's wraak kon zijn. En dan had ze toch liever geen les in de hel. Weer keek ze naar de jongen, die nog rustig bezig was met zijn formule. Iris zuchtte voor de zoveelste keer. Het liefst had ze gewoon tegen de jongen geschreeuwd dat hij moest maken dat hij weg moest komen. En dan vervolgens bijdehand tegen Regina te zeggen dat hij al weggerend was en dat het dus niet meer hoefde. Maar -ook al was ze niet zo heel slim- ze wist dat zelfs zij dat niet zou geloven, dus..
"Ga je gang dan maar hè?" Nog steeds stond haar stem haar totaal niet aan, maar dat kon ze op zijn minst negeren. De nijdige blik in haar ogen was nog steeds niet verdwenen, evenals de minachtende van Regina.
De ijskoffie die ze in haar handen had, hield ze wat steviger beet en ze keek weer richting de jongen. Om vervolgens even te slikken. Enkele stappen zette ze in zijn richting en achter haar schalde de stem van Regina weer langs haar heen. Iris draaide zich niet eens om, maar probeerde enkel te verstaan wat ze haar duidelijk wilde maken. "Ohja, trouwens trutje, wat is je naam eigenlijk?" Moest ik dit nou precies horen? Zuchtend draaide ze zich om en keek haar aan. "Is het nou niet genoeg dat ik dít voor je doe? Mijn naam hou ik hier liever buiten." zei ze met een sissende achter stem. Het lag niet eens daaraan, maar Regina hoefde haar naam gewoon niet te weten. Dat zou nog veel meer problemen kunnen veroorzaken. Snel draaide ze zich weer terug en liep verder, totdat ze bij de jongen aan was gekomen. "Kan ik iets voor je betekenen?" hoorde ze hem zeggen. Iris slikte weer en ze hief haar ijskoffie omhoog. Voor de laatste keer keek ze terug naar Regina, maar toen ze haar gezicht zag wist ze al gelijk dat ze geen keuze meer had. Weer hief ze haar koffie wat hoger, totdat de bruine vloeistof er uit begon te druppelen. Recht op de formule waar hij mee bezig was. Het was nu al onleesbaar geworden. Snel schonk ze hem helemaal leeg en keek hem daarna weer aan. "Meid wat is je probleem?" schreeuwde de jongen. Iris kneep haar ogen dicht en liet haar koffiebeker op de grond vallen. Vervolgens deed ze haar ogen weer open en mompelde ze een korte 'sorry' en liep daarna weer richting Regina. "Nu je zin?" mompelde ze nijdig en ontliep haar blik daarmee.

[AND WE'LL THROW IT ALL AWAY. WHEN THE LIGHT HITS YOUR EYES *oudbollige stem* xD]

Ze keek nog steeds met een afwachtende blik naar het meisje, en ook haar ogen keken afvragend richting het meisje. Hell no, ze was echt benieuwd wat ze ging doen.. Echt waar, als ze het nu niet deed zou ze fluiten en kwamen er twee bodyguards die haar in elkaar zouden rammen. "Kan ik iets voor je betekenen?" hoorde ze de jongen zeggen, waar Iris ondertussen heen was gelopen. Ze kneep haar ogen wat sluwachtig tot spleetjes en ze bekeek het avontuur vanaf de verte. Ze deed het dus echt, een slecht verstand had ze dus niet. Even zette ze een paar stapjes dichterbij en zo zag ze het allemaal net iets beter. Een klein grijnsje sierde rond haar lippen en met met haar hoofd een tikkeltje schuin lette ze op de twee. De wiskunde nerd keek op van zijn boek -onvoorspelbaar eigenlijk- en richtte zijn blik op Iris, het bruinharige dombootje. Het trutje hield haar bekertje omhoog en giette het over hem heen, de nerd waarvan zijn boeken onderlagen met die koffie. Ghehe, nu wist hij ook hoe het voelde. Ze grinnikte en hoopte dat hij het zou horen. "Meid wat is je probleem?" vroeg hij aan Iris, blijkkbaar totaal de weg kwijt. Jaja, ze wiskundeboeken waren dan ook verspilt, OMG, wat errug! Iris kwam weer teruggelopen naar haar, en vroeg of het nu goed was en of ze haar zin had. "Ofcourse, goed gedaan girl." zei ze tegen haar en ze trok haar wenkbrauw op. Ze deed haar armen over elkaar en keek bedenkelijk. "Wat nou als je elke dag in de pauze bij ons tafeltje komt zitten? Dat is echt fetch hoor, dus are you in or are you out?" vroeg ze aan haar en ze gooide haar haar naar achter en grijnsde eventjes evil. Ze richtte haar blik langs Iris heen, en ze keek naar de zielige nerd. Ze stak haar tong uit naar hem en stak haar middelvinger op. Wiehie, dan moest je maar geen nerd zijn én haar wiskunde-reputatie omgooien. Nu had hij zijn verdiende loon. Ze richtte haar ogen weer op het meisje waarvan ze haar naam nog niet wist. "En, wat is je naam nou? Ik hoop voor je dat je het weet, maar even voor de duidelijkheid, ik ben Regina. Regina George." zei ze en ze knipperde met haar ogen, afwachtend op haar reactie.

Een zucht verliet haar keel, terwijl ze Regina's blik nog altijd ontweek. Maar ook de jongen kon ze nu niet aankijken. Wat had ze gedaan? Wáárom had ze het gedaan? Ze had gewoon moeten accepteren dat Regina wraak zou nemen, en niet een onderschuldige jongen zoiets aandoen. Iris begon langzamer een hekel aan zichzelf te krijgen. Wat was háár probleem?
"Ofcourse, goed gedaan girl." luidde de reactie van Regina op haar vraag en daad. Iris zuchtte nogmaals, daarvoor had ze het dus gedaan. Goed gedaan girl. Toen ze de opgetrokken wenkbrauw zag en de over elkaar geslagen armen zag, wist ze dat Regina nog niet uitgesproken was. Afwachtend keek ze haar aan, al had ze nu sterk de neiging om weg te lopen. Al wist ze dat als ze dat nu zou doen, dat ze de kans liep ze dat Regina haar nog steeds zou wreken. En dat was dit alles voor niets geweest en dat zou ze niet laten gebeuren. "Wat nou als je elke dag in de pauze bij ons tafeltje komt zitten? Dat is echt fetch hoor, dus are you in or are you out?" Regina had bedenkelijk gekeken. Iris keek haar verbaasd aan. Meende ze dat nou? Bij haar, bij haar vriendengroep bij de lunch? Ze knipperde even met haar ogen en schudde vervolgens ook haar hoofd. Waar was ze mee bezig, waarom zou ze bij haar moeten gaan zitten. Was ze nog meer van plan? "Ehm." Iris keek ook bedenkelijk, eigenlijk kon het geen kwaad om een keer bij hun te gaan zitten. En als het haar niet beviel deed ze het toch gewoon niet meer? "Oké, ik vind het goed." zei ze, half mompelend. Vanuit haar ooghoek zag ze dat Regina haar middelvinger naar de jongen uit stak. Ergens had ze nu sterkt de neiging om haar een klap te geven, deels omdat ze ook nog steeds boos was omdat ze naar haar geluisterd had. Al ging dat voor een deel ook over haar zelf. "En, wat is je naam nou? Ik hoop voor je dat je het weet, maar even voor de duidelijkheid, ik ben Regina. Regina George." Iris draaide met haar ogen, ja ze wist hoe ze heette. Maar al te goed zelfs. "Iris." zei ze droog en keek haar met dezelfde droge blik aan.

[Hypervetileert. Ik heb gewoon gepost meid! ]

Regina stond nog steeds te wachten op het antwoord van het meisje, die nog steeds geen naam had. Ze zuchtte even wat geërgerd, als ze nou antwoord gaf. Ze mocht blij zijn dat ze zo iets vroeg, dus ze moest het willen of niet. Ze richtte haar blik even als afleidden naar de andere mensen die rondliepen, en hoe de drukte steeds minder werd en iedereen zijn weg weer kon vinden naar het schoolplein. Wel stond er nog een meisje die een paar klassen lager zat als hun, nog wat afwachtend naar de actie van hun te kijken. Ze gebaarde met haar hand naar het meisje dat ze wel eens op mocht rotten, en keek toen weer naar het meisje voor haar die begon te antwoorden. "Ehm." Begon ze. Nee, daar had ze wat aan.. Net voordat ze nog iets kon zeggen, begon ze weer. "Oké, ik vind het goed." Klonk het even later mompelend uit haar richting, en ze knikte goedkeurend.
"Nou, bij deze mag je dus elke pauze bij ons zitten. Máár, ik moet je nog wel een paar regeltjes vertellen. Want als je je daar niet aan houd dan.." zei ze, en het laatste woordje werd opgevuld door een gebaar waarbij haar hand over haar nek schoof, zo'n dan-ga-je-dood gebaar. Ze keek haar met een lieflijk glimlachje aan, en opende haar mond om wat te zeggen. "Loop je even mee?" vroeg ze toen aan haar, en ze stapte richting een muurtje aan de zijkant van het schoolplein en ging daarop zitten. "Zo, als eerste moet je weten dat je een keer per week een staart mag dragen, alleen op woensdag een rokje, en op vrijdag hebben we allemaal roze aan. Wat je ook moet weten is dat ex-vriendjes van mij totáál verboden terrein zijn, en dat je absoluut niet op een nerd moet vallen. Je draagt geen vlodderkleding van de markt ofzo, alleen kleding waar je in gezien kan en wil worden. We hebben ons eigen tafeltje in de kantine, en het is dus niet toegestaan andere vriendjes en vriendinnetjes van je eraan te sturen. Oke?" legde ze uit, en ze keek haar met een grijnsje aan. Ze sloeg haar ene been over haar andere, en keek Iris aan, hopend dat ze het zou begrijpen.