We are the kings and queens ...

Ook al was dit gezongen door mannen en was het een rock nummer toch kreeg Malin het voor elkaar om er iets moois van te maken. De muziek klonk door de oortjes van haar ipod terwijl ze door song. Ze zat alleen op het dak van het gebouw en ze keek naar de sterren die helder oplichtte. Enkel de lichten van de campus verpestte het aanzicht, maar Malin zong door.

We are the Kings
We are the Queens
We are the Kings
We are the Queens

De muziek stopte en ging over in een wat vrolijker nummer. Meteen sloot haar Malin haar ogen en genoot ze van de noten en melodieën die door de oortjes drongen. Ze ging staan en liet zich op gaan in de muziek. Niemand die haar zou zijn.
'Oh oh We wanne be famous!' Zong ze vrolijk terwijl ze op de muziek begon te bewegen. 'Nanananana everybody wants to be on Tv.' Ze had een glimlach op haar gezicht getoverd terwijl ze zong. Ze had eigenlijk haar luidsprekers mee moeten nemen. Het dak was volledig uitgestorven op haar na dan. Ze genoot van de tijd van zichzelf. Ze liet zich gaan zoals ze in geen tijden had gedaan.
'Forget Audrey Hepburn, Forget Bette Davis.
I want to be known, just for being famous.
I can't act, I can't dance, I can't sing, can't you see?
But I'm young and I'm pretty and that's all that you need.'
En terwijl ze zo verder zong lette ze niet meer op wat er op het dak gebeurde en eigenlijk kon het haar ook geen worst meer schelen. Ze ging helemaal op in de muziek zodat ze de deur ook niet meer open hoorde gaan.