Zac kreeg een zoen op zijn wang en een brede glimlach sierde zijn mond "Ik zie je inderdaad morgenavond wel Maja.".
Hij stond ook op om richting de school te wandelen. Hij kuiste zijn broek af en liep dan richting de school. Inderdaad dit zou morgen zeker een perfecte avond worden, daar was hij zeker van. Misschien zou Zac wel iets hebben wat hij kon doen, hij had op zijn kamer een roos in water gezet die hij die avond zou overhandigen aan haar, zijn date, zijn eigendom morgenavond. Hij wreef nog eens in zijn haar en hij liep de school in, naar zijn kamer.. Waar hij zijn schoenen proper zou maken en zijn smoking zou klaarleggen. Hij hoopte dat het snel morgen was, hij kon niet meer wachten, hij was zo zenuwachtig voor morgen dat hij zeker niet zou kunnen eten, ach ja. Dat had iedereen wel zeker?