Slaapkamer van Madison, Ruby en Fay

Fay smeet twee grote sporttassen in de hoek van haar kamer en keek op haar iPod, half vier. Ze zou een kamer delen met twee andere meiden. Hoewel ze geld zat had was ze graag onder de mensen, dat was de reden dat ze eerder altijd bijna iedere nacht vriendinnen en desnoods jongens liet overnachten, gewoon thuis. Haar vader begreep dat gelukkig, zo was hij zelf immers ook. Ze kende weinig ouders die het goed keurden wat zij zoal deed, maar gelukkig was de vader van haar anders.
Fay ritste één van de tassen open en opende de doos die er in zat, hier haalde ze weer een stereotoren uit, hoe kon ze zonder? Ze drukte direct de stekker in het stopcontact en mikte er een CD van Sum 41 in, de CD Underclass Hero. Ze draaide de volumeknop rustig naar rechts tot op een schermpje het cijfer 16 verscheen, de muziek bleef dus zachtjes en op de achtergrond.
Hierna haalde Fay vervrommeld briefje uit haar zak en las de woorden uit haar eigen handschrift na, ''Twee roommates, Madison en Ruby. Beide nieuw...'' Ze stopte het briefje terug in haar broekzak en opende de andere tas, de tas met kleding. Fay haalde de nette tas direct overhoop, zoekend naar... ''Hebbes...'' Ze haalde een witte minirok en een kort wit topje uit haar tas. Leuk en aardig, die blauwe kleding, maar het leren jack was wel warm. Vluchtig ontdeed ze zich van haar blauwe outfit en trok ze haar witte aan. Ze schopte de blauwe kleding in de hoek van de kamer naast het bed die ze al voor zichzelf had opgeëist en plofte vervolgens neer op haar bed. Misschien kon ze zo beter even de rest van het gebied verkennen. Hoewel, zouden die Madison en Ruby niet eens komen opdagen?

Hoewel ze zich nog niet erg lang in en rondom Monica High begaf, begon het haar nu al te vervelen. Geen leuke kleine ruzietjes waar ze zich in kon mengen, alles leek zo ongelovelijk.. perfect. Nu wist ze natuurlijk niet of het zo perfect was als het eruit zag, maar kleine overvallen of leuke gevechten in grauwe en donkere steegjes van de stad hadden haar ondertussen moeten opvallen. Het leek gewoon een typische studentenstad te zijn, met een typische school. Er waren 'stoere' footballguys, en er waren van die perfecte cheerleaders die hun glimlach geen enkel moment van de dag van hun gezicht af konden vagen. Vreselijk, Ruby haatte het. Ze besloot daarom zodra ze ook maar één voet in de school zette dat ze daar geen deel van zou uitmaken. Zwaaien met pompoms was nooit haar ding geweest.
Ze haalde het verkreukeld briefje uit haar broekzak, om opnieuw te lezen wat haar kamernummer was en wat haar kamergenoten zouden zijn, haar ene tas met zich mee dragend. Er zaten een paar vlekken op haar witte tas, maar echt veel scheelde dat oude ding haar niet. Wat er ín zat was belangrijker voor haar, en aangezien het kleine dingetjes waren zoals een paar satanische beeldjes was de tas niet echt groot. Mensen hadden haar vreemd aangekeken omdat ze zo weinig bagage had en anderen duizenden trolleys tegelijk naar binnen droegen, maar eigenlijk boeiden de meningen van een paar simpele zielen haar niet.
Met haar rechterhand duwde ze de deur die op een kleine kier had gestaan verder open, om vervolgens een halfnaakt meisje aan te treffen die volledig gekleed was in wit. De kleuren blauw die de kledingstukken bevatten en als een soort van afdanker in de hoek van de kamer waren geschopt werden al snel opgemerkt door Ruby, waardoor ze één wenkbrouw optrok. Waren dat niet de kleuren van een andere school..? "Jij bent.. Madison?" gokte ze verkeerd, een wat ongeïnteresseerde indruk achterlatend, terwijl ze niet- wetend wat te doen in de deuropening bleef staan. Ze had haar witte tas naast zich neer gezet, en fruste wat aan de ketting die nonchalant om haar nek hing.

Fay lag wat in haar bed te denken over weinig, over wie wellicht haar toekomstige kamergenoten zouden zijn. Wie Ruby en wie Madison waren. Het meisje werd opgewekt door een tas die iemand liet vallen, ze sprong rechtop en trok haar topje iets naar beneden. Ze was anders dan Fay, overduidelijk. Aandacht kon haar minder schelen volgens Fay, haar kleding liep totaal niet synchroon met die van Fay. Echter was ze niet lelijk, toch had ze te veel kleding aan. Het meisje vroeg of Fay Madison was, dat had ze mis, maar Fay kon eruit opmaken dat Ruby zojuist de kamer binnen was komen lopen. Fay schudde haar hoofd onverschillig en liet haar ogen glijden over haar ketting. Sieraden waren vaak mooi, maar Fay kon er niet tegen, ze zaten irritant.
''Ik ben Fay..'' zei ze rustig en vervolgde ''vanwaar kom jij? Ze zeiden dat we alle drie nieuw waren. Ik van Pacific, problemen bij de blauwen dus had geen keuze...''
Fay zette de stereo af, stond op en trok haar topje iets naar beneden. ''Heb je de school al rond gekeken? Ik heb nog niets gezien buiten het grasveldje naast de school maar heb gehoord over een Game Hall, misschien dat ik daar zo eens ga kijken.''
Fay veegde een pluisje van haar broek en ging weer op haar bed zitten, best fijne bedden. Vielen haar niet tegen...

Ruby haalde diep adem, en blies het geruisloos weer uit, waarna ze soepeltjes door haar knieën zakte en haar tas van de grond af pakte. Ze koos willekeurig een bed uit en legde daar haar tas neer, waarna ze ging zitten. De kamers waren niet echt bijzonder groot waardoor waarschijnlijk iedere student genoodzaakt was om op het terrein rond te snuffelen, elkaar te ontmoeten en een vrolijk gesprek te houden. Ruby vroeg zich af hoe het uitgaan hier was, en of daarmee nog een beetje plezier te beleven was, of dat het werkelijk allemaal om het studeren ging.
Het meisje was overheind gesprongen, had vervolgens haar topje iets naar beneden getrokken en was weer gaan zitten. Ze stelde zichzelf voor als Fay, en vertelde vervolgens iets over haarzelf. Pacific, dus dat was de school waar die blauwe kleuren vandaan kwamen. Het zal waarschijnlijk wel een soort rivaliteit zijn tussen de twee scholen wat ervoor zorgde dat niemand hier in volledig blauwe outfits rondliep, wat interesse opwekte bij Ruby. Dit meisje had lef, en dat liet ze zien door in de kleren aan te komen lopen die het meest gehaat waren hier. Ruby zelf hield zich er niet zo mee bezig, en liet zich achterover vallen op haar bed. "Ik ben Ruby.. Maar dat wist je waarschijnlijk al." glimlachtte ze, waarna ze haar handen op haar buik in elkaar vouwde. "Ik ben niet echt iemand met een duidelijke achtergrond. Heb voordat ik hier was gaan studeren wat gekloot en ben blijkbaar slim genoeg om niet heel wat jaren over te doen." vertelde ze vervolgens wat over haarzelf, niet dat het echt veel was.. De volgende opmerking van Fay over de school ging wat vaagjes langs haar heen. Ze kwam weer overheind en bleef op de rand van haar bed zitten, kijkend naar Fay. "Nee, niet echt de kans voor gehad." grijnsde ze. Het leek voor een kort moment alsof Ruby iets wilde zeggen, maar voordat ze hier ruzie kreeg om een van haar opmerkingen of vragen hield ze haar mond; het was immers niet slim om een kamergenoot te hebben die je als vijand beschouwde.

Fay trok haar rechterwenkbrauw op en observeerde de blik van Ruby, ze wilde iets zeggen maar hield zich in. Dit kon slechts negatief zijn, een compliment hield je niet in. Of wilde ze iets over zichzelf kwijt? Waarschijnlijk niet, dan dacht je wel na voor je in de houding ging zitten om iets te zeggen. Fay liet haar wenkbrauw zakken en liet zich weer op het bed vallen waaruit ze in die houding de knop van de stereo uit zette. De muziek die zachtjes op de achtergrond aanwezig was verliet de kamer nu, dat was wel zo sociaal dacht ze.
Fay beet op de binnenkant van haar wang en deed haar iPod aan, geen SMS, geen mail. Voor het eerst sinds ze hier was voelde ze zich nu eenzaam, ze besefte nu pas wat ze gedaan had door Pacific High te verlaten. Ze had geen vrienden meer, ze moest opnieuw opbouwen, haar imago was weg, haar status evenzo, waar was ze aan begonnen? Waarom had ze dit in godsnaam gedaan? Oja, op Pacific kon ze niets zien of ze werd misselijk. De keuze tussen zelfverwijt en eenzaamheid had ze vorige week gemaakt. Ze vroeg zich af of het de goede keuze was, Denver bleef immer aan haar knagen. Hij bleef dood en het bleef haar schuld. Het enige wat anders was, dat was dat ze hier niet tot een stuk minder aan hem werd herinnerd. Fay slikte, ze had een leven beëindigt en daarmee ook een gat in het leven van zijn naasten geschopt. Over het algemeen deed de pijn van anderen haar weinig, dit was echter anders.
Fay sloot haar ogen en legde haar handen op haar buik. ''Wat wilde je net zeggen?'' vroeg ze subtiel.

Geïrriteerd sleepte Madison haar koffers achter zich aan. De eerste schooldag was voorbij en nu was het tijd om haar kamergenoten te ontmoeten. Haar zware koffers maakten het haar niet makkelijk op, maar uiteindelijk stond ze voor de deur van haar kamer. De twee meisjes waren al aanwezig en een van de meisjes was het meisje dat ze tijdens wiskunde uit het raam had gezien. Het meisje in het blauw.

Madison keek haar eventjes aan, maar zei niets. Rustig sleepte ze haar koffers naar het bed tegenover Fay en opende haar koffer. Ze trok haar uniform uit en deed een kort shirtje met een broek aan. Het boeide haar niet dat de meiden haar in dr bh zouden zien, dat zouden ze nog wel vaker zien. "Ik ben Madison.." Zei ze tegen de twee en schoof meteen daarna haar koffers onder het bed. Uitpakken mocht later gebeuren.
"Hoe was het spijbelen?" Vroeg Madison even later aan Fay. Ze mocht het meisje dan niet kennen, maar Fay moest weten dat ze niet de baas over haar kon spelen en dan vooral niet als het om pacific ging.

Net toen Fay wilde opkijken naar Madison om haar antwoord te ontvangen kwam een mooi meisje binnen. Ze had haar eerder gezien, buiten kwam ze aanlopen toen Fay net weg ging. Ze zag haar kijken, ook zij had duidelijk haar blauw opgemerkt wat betekende dat ook zij een dominante rooie was. Fay ging overeind zitten, het was geen slecht gezicht om haar te zien omkleden. Sterker nog, best aangenaam.
Ze stelde zich voor als Madison, zoals ze zich op het papiertje herinnerde. ''Fay'' zei het meisje koeltjes. Ze ging nonchalant met haar spullen om, maar niet met haar uiterlijk, wellicht een tegenpool van Ruby? Als dat zo was zat Fay het meest in de richting van Madison. Fay ging weer liggen en sloot opnieuw haar ogen toen Madison haar vroeg hoe het spijbelen was. Het was natuurlijk best apart om op je eerste schooldag te spijbelen, maar de reden praatte het in Fay haar hoofd wel goed. De reden ging hen echter niets aan. ''Goed...'' zei het meisje kortaf en ontwijkend. Ze moest maar eens gaan, ze had geen zin in verdere vragen. Even pakte ze haar iPod, die ook net zo snel werd weggesmeten. Op haar kussen gelukkig want tegen de muur had het voorwerp het niet overleefd. Ze had nog altijd geen SMSjes of mail. Ze wilde uitgaan... La Palapa spookte door haar hoofd. Zonder nog iets te zeggen smeerde ze hem.

Nog voordat Madison antwoord kon geven op haar vraag liep ze de kamer uit.. "Dat begint al lekker.." Mompelde Madison tegen zichzelf toen Fay weg was.. Zonder haar was het erg saai in de kamer, Ruby had nog geen woord tegen haar gesproken en eerlijk gezegd had ze ook geen zin om tegen haar te praten. Voorzichtig liet ze zich op het bed vallen en sloot haar ogen, in de hoop om in slaap te vallen. Hoe zou het met Alain gaan? Sinds ze op Monica zat had ze hem niet meer gezien.. Hij zou vast achter de meiden aan gaan.. Typisch jongens.. Grijnzend schudde ze de gedachte weg en dook onder de dekens.. Madison had geen zin om haar pyjama te zoeken in haar koffer. Morgen zou ze meteen moeten uitpakken, maar voordat ze dat zou doen moest ze een bezoekje brengen aan haar broer.

[ Ik = lui.. Ik = Geen zin om langer te maken.]

Fay verliet de kamer, het soort van gesprek met zich mee nemend. Ruby wierp een korte blik op Madison en schoof haar tas onder haar bed. Ruby was niet van plan tegen haar te gaan praten en ook het bruinharige meisje leek niets tegen haar te willen zeggen. Ze bedacht zich dat ze beter maar wat kleren kon gaan halen, morgen zou ze immers lessen moeten volgen en had ze geen tijd om kleren voor die dag te shoppen. Nonchalant haalde ze haar schouders op, kwam van haar bed af en liep net als Fay zonder wat te zeggen de deur uit.

[Same here =3]