Take some rest

Vanuit Monica was het een lange wandeling geweest. Hij had zijn samoerai zwaard in zijn jas gedaan. Het was een model op schaal. Niet groter dan een hand maar vlijmscherp als je het niet kende. Gevaarlijk soms ook. Hij slaakte een zucht. Hij had zijn grote thuis laten liggen toen hij hierheen kwam. Ze mochten volgens het regelement geen wapens meenemen. En daarom had hij zijn schaal model meegenomen. Hij schopte een steentje weg en keek naar het strand. Zijn voeten liepen vanzelf en gingen over het zand heen. Hij keek even op. Er was weinig volk hier op het strand. Het schemerde al een beetje. Hij liep naar het gedeelte toe waar hij meestal zat. Hij zakte neer op een afgesleten stuk steen. Het was glad door de tij van de zee. Het was nu eb. Zijn benen raakten de grond en hij zette zijn ellebogen op zijn knieën neer. Het leek vandaag wel of alles tegen zat. Hij keek voor zich uit in de leegte. Geen verleden. Geen toekomst. Het bood troost. Hij sloot zijn ogen en er viel iets nats op zijn broek neer. Hij leunde nu naar achter toe en voelde een steuntje in zijn rug. Het was nog zo'n grote steen. De eerste sterren fonkelden al aan de hemel. Er zat een zwakke glimlach op zijn gezicht. Hij trok zijn benen op en sloeg zijn armen eromheen. Al dat denken bracht hem in de was. Hij keek en luisterde naar de geluiden om hem heen. Hij zakte langzaam weg in een diepe rust.

Brooklyn parkeerde haar auto vlak bij het strand en stapte uit. Het was al bijna avond en de eerste paar sterren begonnen te verschijnen aan de nog vaag rood gekleurde hemel. Haar zonnenbril had ze makkelijk thuis kunnen laten, maar deze zat gewoon standaard in haar handtas. Ze schopte haar schoenen uit en legde deze in haar auto. Daarna deed ze deze op slot en begon in de richting te lopen van de zee. Na een aantal meter lopen raakte haar voeten het nog warme zand en ze sloot even haar ogen. Dit was het enige wat ze leuk vond aan deze helse plek. Het strand. Iets wat ze niet hadden in New York, en wat ook misschien maar goed was ook. Als hier niks was geweest dat ze nog niet echt goed kende zou ze meteen om zijn gedraaide naar huis. Ze opende haar ogen weer toen ze haar telefoon voelde trillen. Meteen haalde ze hem uit haar broekzak en keek op het schermpje. 3 SMSjes. Hoe kon ze dat niet hebben gemerkt. Alle 3 waren ze van vrienden en op het moment had ze niet echt zin om ze te lezen. Ze legde hem nu in haar handtas zodat ze er minder door afgeleid werd. Verder liep ze het strand op, terwijl ze een beetje rondkeek. Er was bijna niemand meer, iets wat misschien ook wel logisch was. De meeste waren waarschijnlijk aan het feesten, en ze kon hen geen ongelijk geven. Als ze iemand had gehad om mee te gaan had ze dit ook zeker gedaan. Weer keek ze om zich heen en trok toen haar t-shirt uit. Hieronder zat een donkerblauwe bikini. Vanuit haar ooghoeken zag ze een iemand zitten, maar ze besteedde er niet echt veel aandacht aan. Ze was al een keer uitgescholden toen ze tegen iemand was gaan praten die zo zat. Toch liep ze naar degene toe. Ze was niet bang om tegen mensen te praten, en ze wilde best wel graag mensen leren kennen. 'heey' zei ze simpelweg. Ineens zag ze in de verte vaag wat licht verschijnen. Waarschijnlijk had er iemand een soort kampvuur gemaakt. Eigenlijk zou ze op het moment ook wel rond een kampvuur willen zitten aan het strand. Gezellig met vrienden en misschien wat alcohol. Het was een hele tijd terug dat ze gedronken had, zeker een maand geleden. Voor haar veel te lang, aangezien ze eerst vrijwel elke week uitging. Niet dat ze dan elke week dronken werd, maar toch.