Driving to everywhere

Iedereen

Hij had zijn sleutels in zijn broekzak zitten en met zijn lange benen beende hij over het parkeer terrein. De herfstzon scheen met weinig kracht en er trok een boze blik door zijn ogen heen. Waarom was het alweer herfst? Zomer was zoveel fijner. Hij slaakte een verveelde zucht en zag zijn Jeep staan op de parkeerplaats. Hij liep ernaartoe en sprong in de achterbak. Er paste makkelijk een bankstel in en nog meer andere troep. Hoe hij thuis was gekomen van het Halloween feest met 6 Whiskey's op was hem nu een groot raadsel geworden. Misschien had hij gewoon lichte Whiskey op en de zware laten staan. Hij keek over de parkeerplaats heen en zag studenten heen en weer lopen. Waarom zouden ze nog naar de lessen gaan? Die waren zo slaapverwekkend. En als je niet in slaap viel noemde hijzelf het een groot miracle. Hij stak zijn hand in zijn lederen jack en keek voor zich uit. Hij hoorde opgewonden kwebbelen om hem heen en vroeg zich af waar dat allemaal voor nodig was. Hadden ze een nieuwe docent of was er weer een nieuwe geariveerd op Monica dat zo'n stuk was dat alle meiden plat gingen? Hij draaide zijn hoofd in de richting van het gekwebbel maar zag niks. Waarschijnlijk een popi opi groep die gewoon aan het roddelen waren. Niet meer en niet minder. Hij zag zijn basketbal in de achterruimte liggen en een in zijn Jeep zelf. Later zou hij weer trainen. Nu eerst uitvinden wat er aan de hand was dat iedereen zo opgewonden maakte.

Kevan had nogeven om het hoekje van het muurtje gestaan en wat SMSjes naar zijn familie gestuurd voor hij echt het plein op zou lopen. Ze waren altijd zo bezorgd om hem dat ze allemaal hadden gevraagd of hij contact op zou nemen als hij vielig an was gekomen. Na het laatste smsje klapte hij zijn mobiel dicht en schoof het in zijn broekzak. Vandaag had hij besloten om zijn faforiete kleding te dragen; een normale spijkerbroek met daarboven een T-shirt waarvan hij de mauwen opgestroopt had tot zijn ellebogen. Hij droeg een gitaar koffer op zijn rug en had gewoon een plastictas in zijn handen. Hij zou zijn schoolboeken later vast krijgen. Hij ademde diep in voor hij het plein op liep. Veel andere leerlingen van zijn leeftijd keken op en begonnen te roezemoesen. Of dit was omdat ze hem knap vonden of omdat hij van een afgelegen dorp kwam was voor Kevan een raadsel, maar erg veel kon het hem ook niet schelen. Met zijn handen in zijn zakken liephij door maar niet veel later werd zijn weg versperd door een groepje meisjes die hem allemaal vragen stelden over hemzelf en waar hij vandaan kwam en Kevan antwoorde op zijn beurd eerlijk en met een vriendelijke glimlach al hun vragen.
,,Maar, ik denk dat ik nu maar verder moet, ik moet mijn boeken nog halen." zei Kevan snel toen hij merke dat er een einde leek te komen aan alle vragen. Hij had geen idee waar hij die precies moest halen, maar als hij dat aan die meiden zou vragen zou dat vast en zeker nog een stort vloed aan vragen los maken, dus liep hij maar gewoon bij ze weg.

Caith was met haar scooter op school aangekomen, en parkeerde hem in het daarvoor bestemde hok. Op het schoolplein was een luid geschreeuw, dus besloot ze maar even te kijken wat het was. Ze zette haar roze vervoersmiddel op slot en liep verder het schoolplein op, waar allemaal meisjes en een paar jongens stonden. Voor de rivalen van de mensen stond ook nog een andere jongen, die er blijkbaar ook niks van wist. Caith besloot maar naar hem te lopen, en stopte naast hem. "Heey," zei ze vriendelijk tegen hem, waarna ze glimlachte. "Wat is er in vredesnaam allemaal aan de hand hier?" vroeg ze, terwijl ze haar wenkbrauw optrok. Het was erg druk, er was vast een nieuw iemand op school aangekomen, maar wie wist ze niet. Door alle mensen die om het persoon -of wat het ook was- heen dwarrelden kon ze niet zien wat er nou aan de hand was. Ze zuchte even en haalde haar hand door haar haar. Even later werd de kring opengebroken en kwam er inderdaad een mens uit, een jongen. Hij was inderdaad nieuw hier, want ze had hem nog nooit gezien. Ze grinnikte even, zorgde hij voor al die herrie? Ze was benieuwd of hij naar de jongen naast haar en haar kwam lopen, maar hun waren de enige die verder nog op het schoolplein stonden. Caith sloeg haar tas om haar schouders terwijl ze naar het hele spectakel bleef kijken.

-Niet zo lang, maar ik moet naar school!-

Kevan liep stevig door toen hij uit de groep mensen was ontsnapt, ach, er kwamen hier vast niet zo veel kinderen uit boerderijen en kleine dorpjes, dus die nieuwsgierigheid van ze was wel te begrijpen. In zijn dorp werden toeristen die in auto's over het zandpad voorbij reden vreemd aangekeken. Het was een wonder dat Kevan hier aangenomen werd, hij had zelf niet eens willen gaan, maar zijn familie was zo trots ophem geweest dat hij maar gewoon was gegaan. Zijn ouders wouden waarschijnlijk dat hij later een goede, veel betalende baan zou krijen. Zelf wou Kevan gewoon boer of muzikant worden. Zijn blik ging even langs de omgeving terwijl hij verderliep en bleef steken bij een blond meisje en een jongen. Zij waren de enige die normaal hadden afgewacht en waarschijnlijk dus ook degene waarbij hij vragen kon stellen zonder zelf een stortvloed van vragen te krijgen, dus liep hij er maar gewoon op af. ,,Hee." begroette hij hen vriendelijk ,,Weten jullie waar de nieuwelingen de schoolboeken moeten halen?" hij glimlachte en zette de plasctic tas die hij in zijn hand had voorzichtig op de grond, hij deed er voorzichtig mee omdat hij een kleine verstekeling mee had. Hij kon Kat niet achter laten bij zijn zussen de als de dood waren voor ratten en had hem dus gewoon stiekem meegeloodst. Al wist hij niet of het slimme beest al in zijn diepe broekzakken was gekropen of nog in de plastictas zat.

Hij keek even op. Twee mensen die naar hem toekwamen. ,,Weten jullie waar de nieuwelingen de schoolboeken moeten halen?" 'Als het goed is kan je die bij het Schoolhoofd afhalen' bromde hij. Hij had vandaag niet echt behoefte aan gezelschap. Hij zag dat de jongen die hem had aangesproken de tas ongewoon voorzichtig had neergezet. Het leek haast... verwijfd. Hij keek naar hoe de groep langzaam uiteen week. Hij wachtte nog even af. Het zou uitgerekend hem weer gebeuren dat hij hier met een homo was opgescheept. En ja, er was wel een meid hier maar daar wilde hij ook geen gesprek mee aanknopen. Hij pakte zijn ketting met een lederen koortje vast en aan het uiteinde hing een klein metalen plaatje met een zwart plusje erop. Hij liet hem tussen zijn vingers doorrollen en staarde voor zich uit. Hij had zijn witte shirt aan maar toch was ie niet al te schoon. Hij had zijn zwarte lederen jack eroverheen maar had het niet koud. Het weer zat vandaag mee. 'Nieuw hier?' vroeg hij op een normale toon. Hij stak zijn handen in zijn zakken en wachtte niet af op een antwoord. Hij sprong uit de achterklep en kwam verend op zijn knieën neer. Hij kon nog vele vragen stellen maar ging toch wel eerst eens kijken of hier nog eens wat gebeurde.

'Als het goed is kan je die bij het Schoolhoofd afhalen' bromde de jongen als antwoord op Kevan's vraag, deze knikte eventjes ,,Dankje." hij had eerst eigenlijk het idee nadat hij antwoord had gekregen er heen te lopen, maar dat zou waarschijnlijk erg vreeemd lijken en hij wou niet als zo'n onsociaal kind overkomen. Kevan keek even vanuit zijn ooghoek in zijn tas, Kat zat er niet in dus dat beest was echt in zijn brokzak gekropen. Waarschijnlijk toen hij zijn ouders aan het SMSen was. 'Nieuw hier?' vroeg de jongen op een normale toon, hij leek niet echt vriendelijk, maar msischien had hij gewoon zijn dag niet vandaag. ,,Ja." antwoorde Kevan kort, maar toch vriendelijk. Zijn ogen gingen in een paar seconde onderzoekend langs de jongen en het meisje, waarna hij iets breder glimlachte ,,Ik ben Kevan." stelde hij zichzelf maar voor, misschein zouden die twee hun namen ook noemen, dan kende hij tenminste een paar namen hier op school. Zijn blik werd even getrokken door een vogel die in de lucht vloog, ze waren hier kleiner. Zijn zus fotografeerde alle dieren rond de boerderij, misschien zou het leuk zijn als hij ook foto's zou maken van de dieren hier en die aan zijn zus te geven zodat ze de dieren kon vergelijken.

,,Hee." klonk de stem van de jonge, die inderdaad naar hun toe kwam. Ze glimlachte naar hem. "Haay," antwoorde ze terug, waarna ze even knikte. ,,Weten jullie waar de nieuwelingen de schoolboeken moeten halen?" zei alweer de jongen. Haar blauwe ogen richte zich op de jongen, en zag hoe hij glimlachte. Voordat zij wat terug kon zeggen, had de andere jongen die naast haar stond al antwoord gegeven. Bij het schoolhoofd. Alweer knikte ze, om hem gelijk te geven. De jongen was dus nieuw, iets wat ze al had verwacht. Caith zette haar dure Gucci-tas op de grond, en keek daarna weer naar de twee jongens. De bruinharige jongen klonk niet echt blij, eerder chagrijnig. 'Nieuw hier?' vroeg hij. Ze draaide haar hoofd richting de jongen, en dacht dat de vraag ook wel bedoeld was voor haar. "Ja, ik ben hier sinds een paar dagen." legde ze uit aan hem. ,,Ja." antwoord nu ook de jongen, die zich even later voorstelde als Kevan. "En ik ben Caith." stelde zij zich voor aan de andere twee. Ze grijnste even breed naar de twee en pakte haar tas weer op die ze over haar schouder sloeg. Het was nog vroeg, de bel zou pas over een kwartiertje gaan. Het was mooi weer vandaag, de zon scheen door de witte wolken. De zachte wind deed haar haar soms opvliegen, terwijl haar blauwe kijkers op de twee jongens bleven gericht.