Gewoon even zwemmen

Alexis liep het kleedhokje uit. Het voelde goed om haar bikini weer eens aan te hebben. In Sardinië liep ze er elke week wel 'n stuk of 5 keer in rond aangezien ze haar huis maar uit hoefde te lopen om bij de zee te komen. Toen ze bij de douches was gekomen rook ze vrijwel meteen de doordringende chloor lucht die in vrijwel elk zwembad in. Het was niet erg als je er aan gewend was, maar haar ogen begonnen nu al te prikken. Ze besefte dat dit niet bepaald de beste manier was om thuis uit haar hoofd te krijgen maar toch liep ze door. Toen ze daadwerkelijk het zwembad inliep werd de lucht alleen nog maar sterker. Ze negeerde het en keek om zich heen. Het was niet heel druk in het zwembad, de meerderheid waren kinderen van 'n jaar of 11 en moeders met kleine kinderen. Hier en daar waren een paar stelletjes wat haar betrof net iets te klef bezig en in het grote bad waren een paar oudjes baantjes aan het trekken. Gewoon het standaard gebeuren. Haar blik viel op een ligstoel die nog vrij was. Dit was een van de weinige, dus ze liep er snel heen. De tegels voelde koud aan onder haar blote voeten. Haar blauwe handdoek legde ze over de plastic stoel en legde haar tas daarbij. Hierin zat gewoon een fles water en een appel. Niet veel bijzonders dus. Een stel meisjes van 'n jaar of 15 kwamen voorbij lopen en keken haar een beetje verbaasd aan. Misschien kwam het een beetje raar over dat een meisje van 17 alleen naar het zwembad ging, maar het kon haar niet veel schelen. Mensen mochten van haar denken wat ze wilde. Zodra ze klaar was met school was ze hier toch weer weg. Ze zag dat er niemand in het bubbelbad zat en hieraan had ze eigenlijk toch wel behoefde. Even twijfelde ze maar liep er toen toch heen. Ondertussen bond ze haar zwarte haar in een staart. Op het moment dat ze in het bubbelbad stapte met haar voeten trok de warmte vrijwel meteen door haar hele lichaam. Eigenlijk was het zelfs een beetje te warm, maar ze liep zich gewoon helemaal in het water zakken. Toen het water haar lichaam, afgezien van haar hoofd, helemaal omsloot voelde ze zichzelf ontspannen. Haar nek legde ze tegen de rand en ze zuchte. Meteen deed het haar denken aan een paar jongen die vroeger shampoo in het water hadden gegooid. Dit had tot een erg grappig tafereel geleid, alhoewel ze daarna wel weer alles hadden moeten opruimen. Op het moment had ze best wel behoefte aan gezelschap, maar ze kende vrijwel niemand hier. Alleen Dean, haar kamergenoot, maar die vroeg ze na 1 dag nog niet bepaald mee naar het zwembad. Zeker niet omdat het dan meteen overkwam alsof ze een date wilde ofzo. Tenminste, zo zou het op haar overkomen. Er was nu emaal niks aan te doen. Ze streek een lok haar terug achter haar oor en sloot kort haar ogen.

Cloud kwam het zwembad inlopen met een tas op zijn schouder. Vandaag had hij weer is behoefte aan een beetje zwemmen. Iets wat hij al een lange tijd niet meer had gedaan, en hij kwam vroeger toch vaak in het zwembad en ook met veel plezier. Hij zocht naar de kleedkamers en liep er eentje binnen. Zijn zwembroek had hij al aan. Hij deed zijn shirt uit en stopte die in de tas, en vervolgens zijn slippers. In de tas zat verder niet zo veel, wat gel voor na de tijd en een andere broek. Niet veel later dringde bij hem ook weer de bekende chloorlucht binnen, hij was er wel aan gewend maar toch was het geen fijn iets. Toen hij het zwembad inliep werd hij bijna omvergelopen door een groepje jongeren die blijkbaar klaar waren en weer naar huis toe gingen. Cloud dumpte zijn handdoek bij een van de lege stoelen en legde daar ook zijn tas neer, er was genoeg bewaking dus het kon bijna niet dat er iets gestolen zou worden. Het viel hem op dat er een meisje alleen rondliep, net als hij. Zou zij hier ook net pas zijn? Hij keek even toe hoe ze een lege ligstoel innam, daarna keek Cloud rond. Het zwembad was best wel groot, groter dan hij gewend was van het zwembad dat bij hem in de buurt lag in Engeland. Daar was het niet meer dan een diep bad met een klein kinderbadje erbij en een glijbaan. Hij besloot maar richting het bubbelbad te lopen, tot zijn verbazing zat nu ook het meisje erin dat hij net nog zag. Hij zette al een voet in het water maar haalde die er weer uit. ''Euhm...Sorry....Wil je hier alleen zitten?''

Alexis zag een jongen haar richting op lopen maar reageerde er niet op. Hij was dan misschien op het moment alleen, net als zij, maar dit hoefde niet te betekenen dat er en andere mensen met hem mee waren. Ze was hier vast en zeker de enige die zo gek was om in haar eentje te gaan zwemmen. De jongen kwam naar haar toe, of eigenlijk gewoon naar het bubbelbad. Iets wat haar toch wel een beetje verbaasde. Misschien kwamen er dadelijk nog 4 jongens ofzo, maar op het moment zag ze nog niemand die echt in hun richting kwam lopen. Ze keek vanuit haar ooghoeken hoe hij een voet in het water zette, maar deze er daarna weer uit haalde. Misschien vond hij het te warm of zo, of wachten hij op zijn vrienden. ''Euhm...Sorry....Wil je hier alleen zitten?'' hoorde ze hem vragen. Een beetje verbaasd keek ze op. Dit was het eerste moment dat ze hem echt aankeek. 'Nee, natuurlijk niet. Kom er maar bij hoor' zei ze met een lichte glimlach. Ze schoof nog iets op zodat hij makkelijker kon gaan zitten. Het was voor haar immers ook makkelijker als hij niet zo half over haar heen hoefde te klimmen. Ze legde haar hoofd tegen de rand en luisterde naar de muziek die vaag hoorbaar was boven het gegil en geschreeuw van alle kinderen. Het klonk als "Sober" van p!nk, maar honderd procent zeker was ze niet. Ze richten haar blik weer op hem en liet deze daar even hangen. 'Ik ben Alexis trouwens, Alexis Falconari'. Haar stem was waarschijnlijk amper hoorbaar doordat er net een groepje schreeuwende kinderen voorbij kwamen, maar ook dat stoorde haar niet echt.

Cloud keek haar aan, ze vond het dus niet erg. Het was voor hem niet zo'n groot probleem dat hij hier alleen liep maar een beetje gezelschap was nooit verkeerd. Hij klom in het bubbelbad en ging zitten, het was altijd erg fijn om in een bubbelbad te zitten. Meestal zat hij hier de hele dag in als hij naar het zwembad ging, het was vaak veel leuker dan de hele tijd baantjes zwemmen of van de glijbaan gaan. Zo af en toe ging hij ook nog wel is naar de sauna toe maar daar had hij vandaag niet zoveel behoefte aan. Ze zat hier alleen, net als hij. Hij wilde bijna vragen of ze soms ook in haar uppie was maar liet die vraag maar voor zich. Het lawaai van de kinderen overheersde in het zwembad maar dat hoorde erbij, als je daar niet tegen kon dan had je weinig te zoeken in een zwembad. Alexis, Alexis Falconari stelde ze zichzelf voor. ''Ik ben Cloud Johnson. Ik ben pas een paar dagen hier in Santa Monica dus ik ken eigenlijk nog niemand.'' Op zijn kamergenote, Serena, en nu Alexis na kende hij nog helemaal niemand. Ok, zijn broer was hier ook maar dat telde niet echt vond hij. De vriendin van Damian kende hij ook niet, maar dat kwam nog wel een keer. Het water van bubbelbad was lekker warm maar ook niet te warm, het was gewoon goed. Cloud keek een beetje rond, het begon al best rustig te worden. Blijkbaar hadden de oudjes hun dagelijkse zwempartijtje er wel weer op zitten en waren er alleen nog wat ouders met kinderen.