Terwijl ze haar oortjes uit oprolde van haar Ipod, liep Sammy naar binnen naar een willekeurige lounge bank waar ze uitgeput op neerplofte. Ze pakte haar tas en legde die naast haar hier.
Deze dag was opzich niet zo slecht als de anderen, bedacht ze zich terwijl ze om haar heen keek naar andere mede-leerlingen die ook in de game hall waren. Maar een tussenuur was doelloos, dacht ze spottend in haar zelf en staarde naar een jongen die gefrustreerd tegen een flipperkast stond te beuken. Sammy zuchtte en haalde haar schrift uit haar tas met een pen, en begon domme figuurtjes erop te krassen. Hopelijk was er iemand waarmee ze kon praten, want haar 'sociale contacten meter' stond momenteel op 0,0. Letterlijk. Sammy dacht even aan thuis terwijl ze een vaag poppetje tekende. Ze miste haar zusje ontzettend, bedacht ze terwijl ze het hoofd steeds lelijker begon te bekrassen. It goes how it goes.. Sammy zuchtte weer terwijl ze nu een lelijke roos naast het poppetje kliederde.