Colin & Raven's Room

Onderwerp: Colin & Raven's Room do okt 24, 2013 7:47 am

Terwijl hij met zijn sleutels speelde, liep Colin door de inkomhal van the Living Building. Hij gooide de sleutels telkens omhoog, om ze handig weer te vangen voor ze op de grond vielen. Het maakte een grappig rinkelend geluid, en hij amuseerde zich er nog steeds mee. Zijn moto stond netjes geparkeerd, en hij was snel richting het gebouw gelopen. Het zag er uit alsof het elk moment kon beginnen regenen. Plus, hij moest nog huiswerk maken. Sigh. Het moest gebeuren, dat was een feit, maar hij was zo'n verschrikkelijke uitsteller. Er was altijd wel iets leukers te doen dan huiswerk maken, dus het gebeurde best wel te vaak dat hij moest bekennen dat hij vergeten was om het huiswerk te maken. Dan kon hij ook niks inleveren, en wat gebeurde er toen? Straftaak. Nog meer huiswerk dus. Hij passeerde langs de balie, waar je bijvoorbeeld sleutels kon afhalen of terug brengen, of om klachten in te dienen, bijvoorbeeld als de kraan lekte ofzo. Hij knikte kort naar de vrouw die zat te werken. Ze keek op, en herkende hem meteen. Niet dat dat moeilijk was, met al zijn tattoos. Hij had best een opvallend uiterlijk. "Colin, hold on a second", Zei de vrouw. Nieuwsgierig stapte hij dichterbij. "What's up?" Vroeg hij. Had hij misschien iets mis gedaan? De vrouw glimlachte. "I just wanted to inform you. There's a new student, and since you're still alone in your room, we decided to place her with you. Be nice to her, okay?" Vertelde de vrouw. Hij grijnsde breed. "No problem, I'll take care of this, don't worry", Stelde hij haar gerust. Een kamergenoot, spannend. Hij had zich al een tijdje af gevraagd wanneer hij er eentje zou krijgen, en nu was de tijd aangebroken dat hij zijn kamer zou gaan delen. Met een meisje blijkbaar. Cool.

Colin liep zijn kamer binnen en liet de deur open staan. Snel keek hij rond in de kamer, hij moest toch een goeie indruk nalaten? Snel griste hij een t shirt van de grond en gooide het in de wasmand. Nu hij toch nog alleen was, besloot hij om maar aan zijn huiswerk te beginnen. Op de achtergrond legde hij wat muziek op. Momenteel draaide hij alleen nog maar EDM. Het eerste liedje op z'n playlist was meteen een schot in de roos, voor hem dan. Thunderclap van Adventure Time. Echt veel te zalig. Hij haalde zijn blaadjes uit en vond ergens een verloren bic in zijn rugzak. Hij stortte zich op de chemische formules, en al snel zat hij druk te rekenen en te tellen. Daarom had hij niet door dat zijn nieuwe roommate in de deur stond..

Onderwerp: Re: Colin & Raven's Room za dec 07, 2013 11:29 pm

Never say goodbye,
Because saying goodbye means going away,
And going away means forgetting.

Even zuchtte ze toen ze uit de auto stapte. Ze streek haar kleren even recht en pakte de koffer waar haar gitaar in zat en de kooi met Murry erin. Ze glimlachte even naar haar zwarte ratje en bedankte haar chauffeur. Dat ze hier alleen aankwam wou nog niet zeggen dat ze dat niet in stijl kon doen. Toch handig dat haar tante dat had geregeld. Als het goed was zouden haar spullen al in de kamer zijn en zij hoefde er alleen maar heen te lopen. Minder werk voor haar. Anders zou ze haar twee koffers met kleren en schoenen, plus al die andere dingen als beddensprei en haar enige doos met spullen van thuis. Nu ze eraan dacht had ze werkelijk bijna alles achtergelaten.

Rustig liep ze verder, tot ze bij het gebouw aan was gekomen. Even plaatste ze haar zonnebril wat lager op haar neus en bekeek het gebouw. Het zag eruit zoals ze al had verwacht. Een typisch studentengebouw. Niks speciaals eigenlijk. Maar ach, het was nu haar nieuwe thuis. Ze moest er maar aan wennen. Ze opende de deur en liep gelijk door naar de vrouw achter de balie. Nadat ze te horen had gekregen waar haar kamer was en dat haar spullen er al waren draaide Raven zich al om. “Raven, by the way, your roommate is a boy. Don’t suppose you have a problem with that?” Raven schudde haar hoofd. “No, It’s fine.” Daarna draaide ze zich om en liep verder. Nog steeds had ze haar accent, maar wat verwachtte je dan nadat ze zo’n zeventien jaar in Engeland had gewoond. Het geluid van haar hakken galmde door de gang. Ze was maar 1.72 en dit maakte haar wat langer. Voor haar was het geen probleem om op hakken te lopen. Ze deed het zo vaak.

Raven merkte dat ze bij haar kamer aan was gekomen. Ze zette haar gitaar op de grond en opende de deur. Meteen hoorde ze het geluid van muziek. EDM, dat was oke… Haar spullen stonden op de grond en ze zag haar nieuwe roommate al zitten. Verdiept in zijn huiswerk. Ze zette haar gitaar weer op de grond en Murry ook. Ze leunde rustig tegen de muur aan en merkte dat de jongen haar nog steeds niet door had. Met een luide klap trok ze de deur dicht en wachtte rustig af op het resultaat terwijl ze de kamer eens goed bekeek vanachter haar zonnebril.

clothes:

|, |Words; Don't care |Company; My new roommate |Notes; Helluww |

Onderwerp: Re: Colin & Raven's Room zo dec 08, 2013 4:55 am

Huiswerk boeide hem in feite echt niet, maar een vriend van hem, die momenteel echt wel bovenaan zijn vriendenlijstje kwam te staan, had hem verteld dat hoe beter zijn resultaten waren, hoe meer kans hij had om in het voetbalteam te komen. En dat was toch wel een van zijn doelen dit jaar. Dux, de Roemeense jongen die hij op het strand had ontmoet, bleek de trainer van het team persoonlijk te kennen. Dat was wel een pluspunt voor hem. Hoe meer contacten, hoe sneller je ergens kwam. Zeker hier op een typische Amerikaanse High School, waar alles toch wel draaide om populariteit en prestige. Normaal deed hij niet mee aan zo'n dingen. Hij was het leven in Manchester gewend. Een plek waar je moest werken als je wat wilde bereiken, daar draaide het niet om de hoeveelheid vrienden je had enzovoort. Hij miste zijn thuis wel. Maar ja, hier in Santa Monica kon hij zijn carrière als model gaan uitbouwen. Meer ervaring op doen, meer naamsbekendheid verwerven. Want in de modellenwereld was het hard tegen hard. Daar moest je echt je best gaan doen, wilde je hebben dat de grotere merken je voor hun lijn wilden hebben. Colin had, ondanks zijn leeftijd, best al wat mooie klusjes gekregen, waar hij wel trots op was natuurlijk.

Met zijn gedachten diep in zijn huiswerk en al die andere dingen verzonken, had hij nooit opgemerkt dat hij niet meer de enige in de kamer was. In fact, maar liefst twee levende wezens waren bij hem in de kamer gekomen. De deur, die met een klap dicht viel, deed hem enorm schrikken. Zo hard dat hij in een spastische beweging een hele streep blauwe inkt over zijn blad zette. "Oh damn", Verzuchtte hij diep. Hij keek met een scheve glimlach op. Ze zou hem nu vast gaan uitlachen ofzo. "Now I have to start all over again", Zei hij sipjes, terwijl hij het blad omhoog stak en er even mee wapperde. Hij legde het papier neer en stond op. Zijn blik inspecteerde het meisje, en haar huisdier. "Well hi there, I'm Colin", Zei hij vriendelijk. "What's your name? And who's this little fellow?" Vroeg hij opgewekt, terwijl hij naar het kooitje knikte. Al die vragen tegelijk, maar ja, dat zat nu eenmaal in zijn karakter. Hij was een sociale gast, en dat mocht iedereen wel geweten hebben.

Onderwerp: Re: Colin & Raven's Room zo dec 08, 2013 7:30 am

Never say goodbye,
Because saying goodbye means going away,
And going away means forgetting.

Haar spullen stonden op de grond en ze zag haar nieuwe roommate al zitten. Verdiept in zijn huiswerk. Ze zette haar gitaar weer op de grond en Murry ook. Ze leunde rustig tegen de muur aan en merkte dat de jongen haar nog steeds niet door had. Met een luide klap trok ze de deur dicht. De jongen leek te schrikken en maakte een wat spastische beweging met zijn hand. Het blaadje waar hij opgeschreven had kon ie nu wel weggooien, en ergens had ze spijt van haar actie. "Oh damn", zuchtte hij en hij keek op. Hij keek met een scheve glimlach op naar Raven. Zachtjes lachte ze even, het had er wel grappig uitgezien. Het was niet gemeen bedoeld, maar het was gewoon grappig. "Now I have to start all over again", zei hij terwijl hij met het blaadje wapperde. Ze glimlachte even vanachter haar zonnebril, hij kon het toch gewoon overschrijven? Het was een typische Raven glimlach, zoals altijd.

Haar blik gleed even over de jongen heen. Hij was niet lelijk, best knap zelfs. Maar het rare gevoel bekroop haar dat ze hem eerder had gezien. Maar waar... "Well hi there, I'm Colin", ging hij weer verder. Het klonk vriendelijk en ze wou zichzelf voorstellen, maar hij ging weer verder met vragen. "What's your name? And who's this little fellow?" Vroeg hij opgewekt. Djeez, het leek wel een interview. Ze pakte de kooi met Murry op en liep naar haar bed waar ze hem op plaatste. Murry was een van haar beste vrienden, de enige die ze hier nog had...

Ze keek weer op naar Colin. "Hey, I'm Raven. And this is Murry..." Ze glimlachte toen ze merkte dat ze haar zonnebril nog op had. Ze haalde hem van haar hoofd af en gooide hem naar haar bed. Met een plof kwam ie daar neer. Ze zou dat nooit gedaan hebben als er geen bed stond, maar dit kon geen kwaad. Ze keek Colin nog eens aan met haar helderblauwe ogen en weer vroeg ze zich af waar ze hem van kende. Daarna haalde ze haar schouders op en liep naar haar gitaar toe. Vervolgens pakte ze de koffer op en ging op haar bed zitten. Hopelijk had de gitaar het overleefd. Toen ze hem openmaakte kwam ze erachter, gelukkig. Het was een cadeau van haar ouders geweest, een van de weinige persoonlijke dingen die ze nog van hun had. Ze haalde haar gitaar eruit en pakte haar plectrum. Even sloeg ze een g-akkoord toen ze opkeek naar Colin en zei: "I've got the strange feeling that I've seen you before..." Ze hield haar hoofd schuin en bekeek hem weer even. Waar kende ze hem toch van?

Toen ze zijn huiswerk zag liggen zuchtte ze even. "Sorry about that...But you know, you can just write it again on another piece of paper..." Ze vroeg zich af of hij haar accent zou opmerken... Waarschijnlijk wel... Ze haalde even een hand door haar haar en keek hem toen weer aan. Zou hij er boos over zijn?

|, |Words; Don't care |Company; Colin |Notes; Sorry nog voor het blaadje xD |

Onderwerp: Re: Colin & Raven's Room zo dec 08, 2013 8:07 am

De aanblik van het huisdier van het meisje deden hem heimwee krijgen naar zijn eigen huisdier. Colin vond het zo'n zonde dat hij zijn husky puppy'tje had moeten achterlaten in Manchester, onder de zorgen van zijn jongere zusje. Jack was echt het zonnetje in zijn leven geweest, hij was altijd zo actief en nieuwsgierig. Hij won gewoon het hart van iedereen die in zijn buurt kwam, met zijn mooie oogjes en zijn zwiepende staartje. Hij wist niet dat huisdieren hier toegelaten waren, maar misschien was er een uitzondering voor beestjes in kooien ofzo. Niet dat hij een kleine puppy in een studentenkamer zag rondhuppelen. Anyways. "Hey, I'm Raven. And this is Murry..." Stelde het meisje zichzelf en haar huisdier voor. "Nice to meet you and euhm well.. Welcome in Santa Monica", Grijnsde hij, met een gebaar dat momenteel alleen hun kamer omvatte.

Raven begon zich waarschijnlijk al meer op haar gemak te voelen. Ze gooide haar zonnebril op het vrije bed en binnen no time had ze een of ander vaag instrument uit een van haar tassen gehaald. Hij herkende het als een gitaar, maar dat was waarschijnlijk omdat het een vrij standaard instrument was. Ze leek er wel wat van te kunnen, anders had ze het ding beslist niet mee genomen. Hij vond het niet erg dat ze zou spelen hier op de kamer. Het was immers een goed ding dat je iets creatiefs deed in je vrije tijd, niet? Hij hield het maar op BMX'en. Niet in de kamer natuurlijk. Alhoewel, hij had zich voorgenomen om ooit eens de trapleuning in de trappenhal te grinden ofzo.

"I've got the strange feeling that I've seen you before..." Zei Raven plots. Colin keek haar even verward aan. "Well, since you're from the UK, just like me, I guess you may have seen me on a poster or an add or something? I'm a model and I did some quite big jobs when I stayed in London for a few years.." Begon hij. "Or maybe I just look like someone you've met before", Grijnsde hij breed. Hij wou niet overkomen als een jongen met een groot ego. Hij ging terug aan de tafel zitten en keek naar de chemische onzin die hij al had neergekrabbeld. Ze leek er ook weer aan te denken en maakte er een opmerking over. "Sorry about that...But you know, you can just write it again on another piece of paper..." Zei ze verontschuldigend. "I know, don't worry about it", Reageerde hij. "I just don't have any clue if it's correct or not", Bekende hij beteuterd. "To be honest, I don't even know what I'm writing", Grinnikte hij nog. "I might as well hand it over like this. It's art! Maybe I get extra marks for it", Grapte hij.

Onderwerp: Re: Colin & Raven's Room zo dec 08, 2013 9:15 am

Never say goodbye,
Because saying goodbye means going away,
And going away means forgetting.

"Nice to meet you and euhm well.. Welcome in Santa Monica", Raven glimlachte weer. Ze had er geen probleem mee dat ze een kamergenoot had. Een jongen was ook niet erg... Ook al wist ze niet veel van jongens, dat maakte niet uit voor haar. Ze zag wel wat er gaan en komen zou. Het was een opluchting dat haar gitaar het had overleefd. Ze had na de dood van haar ouders meer waarde aan het instrument gehecht. Haar ouders... Maar ze probeerde de gedachte weer uit haar hoofd te zetten en sloeg ze een g-akkoord toen ze opkeek naar Colin en zei: "I've got the strange feeling that I've seen you before..." Ze hield haar hoofd schuin en bekeek hem weer even. Waar kende ze hem toch van?

"Well, since you're from the UK, just like me, I guess you may have seen me on a poster or an add or something? I'm a model and I did some quite big jobs when I stayed in London for a few years.." Vertelde Colin. Dat was het, een poster in de stad. Daar had ze hem gezien. "Or maybe I just look like someone you've met before", Raven schudde van nee. Ze werd even meegenomen in haar gedachten aan Londen. Ze zuchtte even. "London... I wish I," ze maakte haar zin niet af. Weer dacht ze aan haar ouders. Ze werd wat bleekjes en schudde even met haar hoofd. Nee, niet aan denken.

Toen ze zijn huiswerk zag liggen zuchtte ze even. "Sorry about that...But you know, you can just write it again on another piece of paper..." Ze vroeg zich af of hij haar accent zou opmerken... Waarschijnlijk wel... Ze haalde even een hand door haar haar en keek hem toen weer aan. "I know, don't worry about it", reageerde hij. Ze glimlachte even wat flauwtjes. Maar ze luisterde al niet meer. Haar gedachten dreven weg naar Londen, haar huis. En ze voelde dat ze bleker werd. Je kon de vlammen in haar ogen bijna zien, en het voelde alsof ze weer in de hotelkamer was. "Maybe I get extra marks for it" Ze keek even verwaasd om zich heen en merkte dat ze bijna stikte. Wat het was wist ze niet, maar ze had water nodig. Verwoed stond ze op en liep naar haar tas. Onderweg viel ze bijna op de grond, maar kon zich nog net vastgrijpen aan een kastje. Eenmaal bij haar spullen rommelde ze even in een doos met spullen van thuis tot ze een flesje water vond. Ze draaide het open en bracht het naar haar mond. Rustig dronk ze, tot ze weer normaal kon ademen en het niet voelde alsof de muren van de kamer op haar afkwamen. Ze liep weer terug, en ging weer op het bed zitten. Weer zuchtte ze, wanneer zou het ophouden? Ze had er al last van sinds de dood van haar ouders, maar het werd alleen maar erger.

Nu pas zag ze Colin en keek op. "I... I," stamelde ze. "It's just that..." Daarna maakte ze haar blik los en zei wat zachter. "Ah, just leave it..." Ze zuchtte weer en keek op. "Nice to have a roommate who is a model... So, where are all the parties?" Ze glimlachte weer en zei daarna: "No, just kidding, I would never ask such a thing..."

|, |Words; Don't care |Company; Colin |Notes; Opeens een spontane claustrofobie aanval of hoe je het noemt... |

Onderwerp: Re: Colin & Raven's Room ma dec 09, 2013 4:40 am

Aan haar reactie zag de jongen dat ze wist van waar ze hem kende. Het ging dus wel om de posters in Londen. Nice. Hij was altijd blij en stiekem ook wel trots als iemand hem herkende op straat. Hier gebeurde het nog niet, omdat hij nog geen shoot had gekregen die hem herkenbaarheid zouden schenken. Binnenkort kwam er echter een, en hij keek er erg naar uit. Maar eerst moest hij nog een paar sessies ondergaan. Colin zou met nog twee andere jongens en drie meisjes een shoot doen voor Levis, het populaire en gekende jeansmerk. Hij zou eerst de andere modellen leren kennen en dan wat briefing krijgen over wat ze moesten doen en wat de branding van het merk was. Het was een klusje die hem letterlijk op het lijf geschreven stond, want met al zijn tattoos paste hij blijkbaar goed in het imago van het merk, dat een beetje de wilde kanten op wilde gaan.

Het bleef een tijdje stil, op de muziek na dan, en hij rommelde in zijn rugzak op zoek naar zijn handboek. Misschien stond er op magische wijze wel een oplossingsstructuur in, of zelfs een antwoord. Dat zou cool zijn. Hij schrok op toen Raven ineens door de kamer heen wankelde, waarbij ze steun zocht bij het kastje tegen de muur. Bezorgd veerde hij overeind, maar ze leek al gevonden te hebben wat ze zocht. Een flesje water dat ergens in een van haar dozen had gezeten.

Ze ging weer op het bed zitten en keek hem toen eindelijk weer aan. "I... I," Begon ze stotterend. "It's just that..." Haar blik gleed weg van de zijne. "Ah, just leave it..." Vervolgde ze. Colin haalde onbeholpen zijn hand door zijn warrige haren. "Maybe you should see a nurse or something.. You're sure you're okay?" Probeerde hij nog, maar ze sneed een ander onderwerp aan. Ach, als ze er liever niet over praatte, was dat voor hem ook goed. Zolang ze zichzelf maar niet bezeerde. Voor nu leek ze best weer in orde te zijn. "Nice to have a roommate who is a model... So, where are all the parties?" Ze keek hem glimlachend aan. "No, just kidding, I would never ask such a thing..." Colin grinnikte. "There sure are a lot of great parties and clubs around here", Knipoogde hij. Zelf was hij wel een type dat een feestje wel zou meepikken, als hij tijd had tenminste. "So, I'm a model and let me guess.. You play the guitar and... You're a singer?" Gokte hij.

Onderwerp: Re: Colin & Raven's Room ma dec 09, 2013 9:10 am

Never say goodbye,
Because saying goodbye means going away,
And going away means forgetting.

Nu pas zag ze Colin en keek op. "I... I," stamelde ze. "It's just that..." Daarna maakte ze haar blik los en zei wat zachter. "Ah, just leave it..." Ze zuchtte weer. Hij dacht vast dat ze raar was, maar ze kon er niks aan doen. Ze had een keer de moeite genomen om naar een dokter te gaan, maar die verklaarde haar voor gek en wou haar naar een psycholoog sturen. Dacht het niet, was haar reactie geweest. Ze haatte psychologen. Stomme mensen die probeerde je te helpen en je dan vervolgens alleen maar meer in de problemen brachten, je hoorde het zo vaak. Nee, zij zou wel gewoon wachten tot het over ging. Dat gebeurde vanzelf wel, toch?

Ze keek op en zag dat Colin een hand door zijn haar haalde en zei: "Maybe you should see a nurse or something.. You're sure you're okay?" Daar had je het al, ze moest er echt op gaan letten. Anders zouden mensen haar gaan dwingen. Nou verwachtte ze dat niet van haar kamergenoot, maar wel van andere mensen. Snel sneed ze een ander onderwerp aan. "Nice to have a roommate who is a model... So, where are all the parties?" Ze glimlachte weer en zei daarna: "No, just kidding, I would never ask such a thing..." Ze zag dat Colin grinnikte. "There sure are a lot of great parties and clubs around here", knipoogde hij. Hmm, feesten, dat was altijd leuk. Als ze er tijd voor had en in de stemming voor was. Soms had ze er echt geen zin in en bleef ze liever op de bank, en soms voelde ze zich gewoon te beroerd. Het hing ervan af.

"So, I'm a model and let me guess.. You play the guitar and... You're a singer?" Hij wekte haar weer op uit haar gedachten. Ze glimlachte. "Sort of.. I play the guitar, I sing, and I play the piano too. But since I can't put a piano here, I just brought my keybord." Even stopte ze, maar zei daarna meteen: "But It's not professionally or something..." Even keek ze de kamer door en haar blik bleef hangen bij haar gitaar. Ze keek Colin weer aan en vroeg: "Shall I play something? That way you can judge it on your own."

|, |Words; Don't care |Company; Colin |Notes; , |