Schijnheilig

Optimism zette de motor - die in goede conditie was en als de beste reed - naast de kroeg. Ze had afgesproken met een potentiële klant. Ze opende de deur en liep naar binnen. Met haar handen streek ze over haar jasje en zette zich neer op de sofa. Daar wachtte ze op haar 'klant'. Een van haar vrienden droeg een jasje en een geld kistje. Daarvoor werd hij makkelijk aangezien als kroeg baas. Ze gleed met haar vingers over het leer van de sofa, terwijl haar blauwe ogen strak op de opening waren gericht. Haar vriend zette zich aan een ander tafeltje neer en legde zijn kistje naast hem. Alles was klaar.
Na enkele minuten kwam de klant binnen. Een grote glimlach rond haar mond terwijl ze op Optimism af liep. "Hoi, ben jij Kim? Kon je het vinden? En heb je de motor gezien?" vroeg ze toen zeer vriendelijk. Ze had een glimlach rond haar gezicht terwijl ze de vrouw aankeek. "Ja en ja, het was geen probleem. De motor lijkt me in goede staat, ik verheug me er erg op." reageerde Kim toen. Ze schudde even handen. Ze legde haar helm op tafel. "Wil je er misschien even op rijden?" vroeg Optimism toen aan Kim, die even hevig knikte. Ze had er blijkbaar weer zin in. Haar helm werd opgepakt en Optimism stond op. "Ik ben wel de papieren vergeten, ik woon om de hoek... Dus als jij even gaat rijden wil ik ze wel halen. Dan moet ik je wel vragen het geld hier te laten, ik geef je immers de sleutels en ja... Je snapt het wel." zei ze toen en probeerde vriendelijk te blijven. Kim knikte even dat ze erbij instemde waarnaar Optimism weer haar mond open deed om wat te zeggen. "Hey! Zou je het erg vinden als we het geld achter de bar laten. Twaalfhonderd euro?" vroeg ze toen aan haar vriend. Die kwam en vroeg nogmaals hoeveel het was, waar ze opnieuw twaalfhonderd euro op reageerde. "Verkoop je de motor? En neem je dan een nieuwe?" vroeg de "vriend" geïnteresseerd. Die werd ook gezien als de eigenaar van de kroeg, waar ze op gehoopt had. Ze voerde een klein gesprek. "Oke, ik ben hier nog wel een uurtje of zo." reageerde haar vriend toen.
Ze liepen naar buiten en spraken af elkaar op diezelfde plek binnen vijf minuten weer te zien. Terwijl zij weg was ging de zogenaamde kroegbaas er vandoor met het geld, die twaalfhonderd euro. Precies zoals gepland was.
Toen ze elkaar weer zagen - de klant en Optimism - was de deal al meteen rond. "M'n vriend heeft de papieren. Als jij alvast naar binnen gaat, dan vraag ik de papieren." zei ze toen. Kim bleef aarzelend staan, niet zeker over wat ze moest doen. Damn, gaat dit me wel lukken? Net toen ging haar telefoon af. Ze trok haar handschoen uit en nam op. "Ja hallo lieverd." zei ze in de telefoon. Eigenlijk was het gewoon die vriend, maar ze moest Kim wat anders doen geloven. "Heel even, vind je het erg?" vroeg ze toen aan Kim. Dat lukte, ze ging naar binnen. Optimism stapte op de motor en reed weg. Kim kwam rennend naar buiten. Maar het was al te laat, ze was al weg.

De motor stopte bij Youth Yard.