Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexPortalLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

 

 In search of the higher order and lowest anchor

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Regina

Regina


Posts : 786
Naam : Sammy

Profiel
Naam: Regina George
Partner: Mitchell, I don't know what this suddenly is but you make me feel so much better «3
Vereniging: x

In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitimevr apr 13, 2012 11:23 pm

Het was zoals gewoonlijk weer stervensdruk in de school. Aan de ene kant had ze de school gemist omdat ze er ondertussen zo gewend aan was geraakt en het eigenlijk als een soort "thuis" voor haar was, maar aan de andere kant was het gelijk weer een erge drukte. Normaal was dat niet eens zo heel erg en commandeerde ze iedereen opzij te gaan. Nu was dat anders. Nu liep ze voor het eerste door de school heen na de aantal maanden dat ze weg was geweest en werkelijk iedereen leek haar aan te staren. Ze negeerde de blikken en misschien zelfs het geroddel van de scholieren en liep door naar de bibliotheek. Regina die huiswerk maakte? Ja, deze keer ging ze het gewoon doen. Nu ze toch met een nieuwe start wilde beginnen had ze zichzelf voorgenomen ook haar huiswerk goed in orde te krijgen. Zelf maken, dus.
Regina wist, wat dan ook wel logisch was, alle gangetjes nog uit haar hoofd en liep zigzaggend richting de bibliotheek. Zo vaak was ze er niet eens geweest. Drie keer maar of iets. Nu had de klas een werkstuk opgekregen, van aardrijkskunde, over de infrastructuur van Indonesië. Op haar kamer had ze ook een computer staan waar ze het eventueel op zou kunnen maken, maar ze had een printer nodig en er waren in de bibliotheek altijd boeken te vinden die ze ervoor nodig had. Ze wierp even een blik op haar horloge, die aanduidde dat het half drie was. De laatste lessen waren nu zo'n beetje afgelopen, want elke klas was al eerder vrij door de vergaderingen die de leraren hadden. Zijzelf was al om kwart voor een uit, iets wat wel een lekker begin voor haar eerste schoolweek weer hier was. Na een paar minuten door de menigte zeulen was ze aangekomen op bestemming. Ze duwde de klapdeur open en liep naar binnen. Zoals verwacht zaten er een beetje dezelfde mensen als die hier altijd zaten. Nerds, om het zo maar te zeggen. Zelf gebruikte ze het woord niet meer, feitelijk omdat ze Mitchell zo aardig vond en hij ook van leren hield. Er zaten ook kleine groepjes aan tafels die met z'n allen aan een project werkten en een paar die zelfstandig aan het leren waren. Het was lekker weer buiten, iets wat sowieso al op te blijken was aan de zonnestralen die door de ramen schenen. Door dit mooie weer had ze zelf ook een zomerse, leuke outfit aan.
Ze was blij dat ze hier tenminste geen nieuwsgierige blikken op haar gericht kreeg, ook al was het hier juist een plek waarvan ze het raar konden vinden dat Regina er was. Gelukkig maar. Ze zette haar tas neer op een tafel en had verder niet opgemerkt dat er een meisje naast haar bezig was met iets. Tenminste, ze wist wel dat er iemand zat maar wie had ze niet opgemerkt. Ze keek even snel op haar mobiel die in haar tas zat om te kijken of er nog nieuws was van haar moeder, maar nee. Toen ze de mobiel teruggestopt had, pakte ze er een flesje water uit. Blijkbaar had ze de dop er niet goed opgedraaid, want toen ze het neerzette op de tafel met een zachte tik, vloog het water eruit, zo over het papier waar het meisje naast haar mee bezig was. "Shit!" zei ze, zette het flesje overeind en zag toen pas dat het meisje Iris was. "Sorrysorrysorry! Ik deed het echt niet expres!"
Samen met Iris ♥
Terug naar boven Ga naar beneden
Iris

Iris


Posts : 519
Naam : Naomi - Naoma o-o *zucht*

Profiel
Naam: Iris Swann
Partner: When you look at me I'm beautiful, Mike... ♥
Vereniging: Famous

In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: Re: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitimeza apr 14, 2012 1:10 am

Nadat de taxi tot stilstand was gekomen en ze de taxichauffer snel wat geld in zijn hand had gedrukt, stapte ze en pakte ze haar koffer mee. Na een kleine zucht geslaakt te hebben keek ze naar het grote gebouw dat voor haar stond. Monica High. Nieuwelingen zouden het misschien indrukwekkend vinden, maar voor haar was het niet nieuw. Ze zat hier nou wel al een tijdje en elke keer als ze er weer naar keek werd het minder indrukwekkend. Haar vingers klemde zich wat steviger om het handvat van haar veel te zware koffer, in de hoop hem zo tijdens het lopen niet opeens te laten vallen. Nee, dan had ze natuurlijk alweer een prachtige binnenkomst gemaakt. Ze had op het laatste moment nog even snel wat spullen in haar koffer moeten proppen. En toen ze later daadwerkelijk naar de kofferinhoud had gekeken, merkte ze dat ze er niet veel nuttigs in had gegooid. Maar ze mocht het zichzelf niet kwalijk nemen, op dat moment had ze gewoon weg niet helder kunnen denken. En ze had het gevoel dat ze dat nu nog steeds niet kon. Het duizelde haar nog steeds een beetje voorbij, terwijl iemand anders allang had gaan zitten schreeuwen. Ach, misschien zou dat nog komen. Ze had geen idee. Ze had in het begin zich afgevraagd waarom ze Sterre steeds minder ging zien. Maar echt zorgen had ze zich er niet over gemaakt. Monica High was groot, dus de kans dat ze haar tegen zou komen was ook klein. Maar ze had het wel altijd raar gevonden dat Sterre nooit op haar sms'jes reageerde. Maar na de vorige weken te hebben meegemaakt wist ze misschien wel waarom dat zo was. En nu wilde ze het zeker weten ook.
Het voelde echt als jaren, maar het waren in werkelijkheid enkel twee weken dat ze weg was geweest. Maar toch waren het voor haar gevoel de twee langste en zwaarste weken van haar hele leven geweest. En ze kon zich nog sterk herinneren dat wannneer de avond aanbrak, ze gevoel had door te zakken. In de ochtend leek alles nog een beetje te doen. Wanneer de ochtend aanbrak gingen de meeste vogeltjes namenlijk fluiten, de zon verlichte de natuur en alles leek tot leven te komen. Maar wanneer de avond begon leek het wel alsof de vogels die nog wilde fluiten de mond werden gesnoerd, waardoor het akelig stil werd buiten. Ook de heldere zon moest plaatsnemen voor de maan, die lang niet alles kon verlichten zoals de zon dat kon en zo leek alles een stuk minder levendiger.
Iris zuchtten nogmaals en probeerde alle gedachtes even van haar af te zetten, iets waarvan ze wist dat het haar toch niet zou gaan lukken. Maar toch probeerde ze het, alweer. In een voor haar snelle pas liep ze het gebouw van Monica High in, ze wist dat ze geen enkele seconden nodig had om te wennen. Ze voelde zich hier nog eerder thuis dan in die twee weken die ze in Engeland was geweest. En het was nog wel haar thuisland. Soms snapte ze zichzelf echt neit, maar op dit moment leken alle dingen voor haar altijd al logisch hadden geleken op zijn kop te staan. Maar ook de dingen die ze altijd al raar had gevonden leken nog raarder dan normaal. Het was nu gewoon een grote warboel in haar hoofd.
Binnen enkele minuten wist ze de Living Building te bereiken, en het duurde niet lang voordat ze haar kamer wist te vinden. Snel viste ze de sleutel uit haar broekzak en stak ze de sleutel in het slot. Nadat ze de deur had geopend, was het enige wat ze kon doen de koffer op de grond neer gooien en zichzelf op een van de twee bedden te laten ploffen. Voor een moment keek ze naar het bed dat aan de andere kant van de kamer stond. Mike's bed. Zacht beet ze op haar lip, ze had hem niks verteld. Nadat ze had gehoord wat er gebeurd was kon ze enkel en alleen verstijfd en half verdoofd spullen in haar koffer proppen en uiteindelijk de taxi naar het vliegveld nemen. Om vanaf daar het eerste vliegtuig richting Engeland te nemen. En nu ze er weer was, zou het vast niet lang duren voordat ze hem weer zou zien. Ten eerste omdat ze samen een kamer deelde, maar ook omdat ze na de break up het eindelijk weer goed hadden gemaakt. Ze wilde het niet verpesten. En daarom zou ze Mike als ze hem weer zou zien ook vertellen waarom ze weg was geweest. Maar ze zou nu niet op hem gaan zitten wachten hier. Nee, ze wilde eerst wat anders doen.
Snel sprong ze overeind en schopte de koffer die ze zonet gewoon weg doelloos op de grond had laten vallen onder het bed. Waarnaar ze de kamer weer uitliep en de deur zonder enige voorzichtigheid sloot.

Met een zacht gekraak ging de deur van de bibliotheek open, zo zacht mogelijk liep ze naar binnen en keek rond. Naast de balie waar de bibliotheeksecretaresse zat stond een grote ronde tafel. Bedoeld voor mensen die rustig wat willen lezen of aan bijvoorbeeld een werkstuk willen werken. Ze had het al een aantal keren hier aan schoolopdrachten gewerkt, gewoon weg omdat ze het prettig vond om hier te zitten. Het was een van de weinige plekken waar je in alle rust tot jezelf kon komen, maar toch met mensen om je heen. Met haar hand ging ze door haar voorste lokken en snel schoof ze aan de grote tafel aan. Op de rand van de tafel stond een bakje met briefpapier en een bakje met schrijfgerei. Snel pakte ze pen en papier en dacht even na, waarna ze begon met schrijven..
Minuten gingen voorbij, maar op de een of andere manier hoefde ze niet lang na te denken over wat ze aan Sterre moest schrijven. Ze wist wat ze aan haar wilde vertellen, wat er was gebeurd. Maar het belangrijkste en het doel van het schrijven van de brief, de vragen die ze aan haar wilde stellen. Ze kon het ook gewoon aan haar vragen, maar ze vond het gewoon weg makkelijk om het op te schrijven. En misschien dat zij dat ook wel zou vinden. Verzonken in gedachten, nadenkend over woorden werd ze opeens uit haar reeks gedachten getrokken door een plens water die zich over de tafel verspreidde. Ze schrok zich helemaal dood. "Godverdomme wat doe je nou!" riep ze geschrokken uit, zonder nog geen eens naar de persoon die het water had laten vallen te kijken. Nu pas draaide ze haar hoofd naar de persoon toe. En tot haar grote verbazing was het Regina! "Oke, wat doe jij in godsnaam in een bibliotheek? Ben je verdwaald ofzo? En kijk nou wat je doet!" riep ze geiiriteerd.
Terug naar boven Ga naar beneden
Regina

Regina


Posts : 786
Naam : Sammy

Profiel
Naam: Regina George
Partner: Mitchell, I don't know what this suddenly is but you make me feel so much better «3
Vereniging: x

In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: Re: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitimeza apr 14, 2012 1:38 am

"Godverdomme wat doe je nou!" Het was te verwachten dat ze enkele verwijtende woorden naar haar hoofd toegegooid zou krijgen. Iris was namelijk iemand die ze drie kwart van een jaar geleden zowat commandeerde nadat ze drinken over haar heen gesmeten had. Nu deed zij natuurlijk in principe hetzelfde bij haar en misschien was dit wel erger. Toen had zij alleen maar wat over haar shirt heengegoten, maar nu had zij water over een belangrijk iets van Iris laten vallen. Dat wist zij nu natuurlijk niet, maar het was wel aan de schreeuwende woorden van haar aan te duidden. Als het haar huiswerk was geweest, was ze waarschijnlijk niet zo uit haar plaat gegaan. Voor even was het stil, je hoorde enkel Regina een keer slikken, niet wetend wat te antwoorden. Die Iris had natuurlijk een hekel aan haar, iets wat ze wel kon beamen.
Ze had nog niets teruggezegd en de bruinharige meid had zo te zien nog niet eens gezien dat zij de aanstichter hier van was. Totdat ze zich naar haar omdraaide. "Oke, wat doe jij in godsnaam in een bibliotheek? Ben je verdwaald ofzo? En kijk nou wat je doet!" En alweer nieuw geschreeuw. Net toen ze iets terug wilde zeggen, terwijl ze eigenlijk niet eens wist wàt ze wilde antwoorden, klonk de stem van Iris weer. Ondertussen waren er al enkele nieuwsgierige blikken naar hun gericht. Waarschijnlijk hadden ze pas door dat Regina hier in de bibliotheek liep nadat Iris dat keihard geschreeuwd had. Jahoor, dat kon er ook nog allemaal bij. Was ze net ontsnapt aan al die hysterie daar in de school, zat iedereen haar hier weer verbaasd en afkeurend aan te staren. Echter trok ze zich er nu niet zo heel veel vandaan, vooral omdat ze nu een beetje in de knoei zat met Iris. Tenminste, een beetje? Heel erg, dat wist ze wel zeker. Zie je wel, iedereen kotste haar hier uit. Behalve Mitchell dan. Maarja, het was dan ook nog allemaal haar eigen verdomde schuld ook, dus ze kon het hen sowieso niet kwalijk nemen.
"Ik deed het echt niet expres, sorry." zei ze toen zachtjes, haar blik afwijkend. Moest zij nou werkelijk weer in zo'n situatie belanden? Net nu ze zich al verschrikkelijk voelde met al dat gehaat en haar eigen verdomde problemen? Ja, natuurlijk. Karma, dat was het vast. God wilde gewoon wraak op haar nemen, leek het wel. Eerst wilde ze antwoorden door middel van te zeggen dat ze niet verdwaald was en hier huiswerk wilde maken, maar ze hield wijselijk haar mond. Het leek nou niet het moment om daar zo letterlijk op te reageren, want het was overduidelijk wat Iris daarmee bedoeld had. Dat ze een hersenloos wijf was, die dus allesbehalve in de bibliotheek zou moeten rondlopen. Ach, dat was te verwachten dat iemand dat zou zeggen.
"Ja sorry! Ik zei toch sorry?!" zei ze toen, plotseling verontwaardigd. Ze kon dan wel boos op haar wezen, begrijpelijk, vooral door wat ze nu gedaan had. Maar als ze het nou niet expres deed en al een aantal keren sorry had gezegd? Had ze dan echt niet opgemerkt dat ze er oprecht spijt van had? "En ik maak huiswerk oké? Ik ben niet verdwaald. Ik ben hier omdat ik bezig ben met school, goede cijfers moet halen. Omdat ik wèl hersens in mijn kop heb, wat niemand schijnbaar lijkt te weten of überhaupt wilt weten! Omdat de hele f'cking school denkt dat ik f'cking bitch ben, oké?!" zei ze toen, misschien schreeuwde ze het zelfs bijna, haar stem haast overslaand. Het werd haar gewoon allemaal even te veel. Ze haatte dit alles gewoon.
Terug naar boven Ga naar beneden
Iris

Iris


Posts : 519
Naam : Naomi - Naoma o-o *zucht*

Profiel
Naam: Iris Swann
Partner: When you look at me I'm beautiful, Mike... ♥
Vereniging: Famous

In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: Re: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitimeza apr 14, 2012 2:45 am

Nadat Iris geergerd reageerde op de daad van Regina was het even stil. Alsof ze niet wist hoe ze moest reageren. Nou, eigen schuld. Ze ging zich ook niet schuldig voelen over de hoe ze zonet wat uitgevallen tegen haar, had ze maar voorzichtiger moeten zijn. En ze kon ze nog goed reageren dat Regina een tijd geleden ook niet zo heel aardig tegen haar was geweest. Helemaal niet aardig zelfs. Voor een moment keek ze naar Regina, die zich niet bepaald op haar gemak leek te voelen. Of dat door haar woorden kwam of door het feit dat de halve bibliotheek nu naar hun keek, ze wist het niet.
"Ik deed het echt niet expres, sorry." Dat kleine zachte stemmetje beviel haar helemaal niet. Ging Regina nu opeens doen alsof ze helemaal onschuldig was? Met een nog steeds geirriteerde blik in haar ogen keek ze Regina aan, maar echt veel inpact had dat niet, aangezien Regina haar blik had afgewend. "Nou daar heb ik niet zoveel aan he?" zei ze met een bijdehande toon. Het was ook zo, want toen ze weer voor haar keek zag ze dat een groot deel van het papier geheel doorweekt was. "Je wordt hartelijk bedankt!" zuchtte ze en voor een moment haalde ze een hand door haar haren heen. Zo voorzichtig mogelijk probeerde ze te kijken wat er nog over was gebleven van de brief..

Hey Ster,

Wil je alsjeblieft vertellen waar je bent? Je reageert niet op mijn berichten en in de schoolgangen ben je nergens te bekennen. Ik moet je wat vertellen, al heb ik het idee dat je de helft van wat ik nu ga vertellen al lang weet. Al iets te lang.

Maar ik zou je toch graag het hele verhaal willen vertellen, ook omdat ik het zelf veel prettiger vindt om dit op te schrijven. Het lucht op. Het is alsof het een deel van mijn zorgen weg vaagd, voor even. Maar dat is genoeg voor mij..
Waarschijnlijk heb je niet eens gemerkt dat ik de laatste twee weken weg ben geweest. Maar ik ben een dag daarvoor gebeld door een zekere meneer Hietala, een notaris. Hij heeft me vertelt hoe mama en papa terwijl ze op de terugweg waren een verschrikkelijk ongeluk hebben gehad, terwijl ze 's avond op de snelweg terug naar huis reden. Ze zijn er op dat moment allebei met zwaar letstel levend uit gekomen. Maar ik werd gebeld zodat ik naar Engeland terugkon gaan om mama en papa te bezoeken in het ziekenhuis. Ik heb jou nergens kunnen vinden, dus ben ik uiteindelijk in mijn eentje maar gegaan. Wat ik weet is dat mama hersenletsel heeft opgelopen, maar toen ik in Engeland aankwam was papa-


Het laatste deel van de zin was niet meer te lezen. Maar dat kwam niet door het water dat Regina zonet over haar brief gegooid had. Nee, enkel het laatste gedeelte van de brief was doorweekt. Snel veegde ze de tranen uit haar ogen die opgeweld waren en keek naar de rest van de brief. De inkt van de laatste woorden had zich verspreid, waardoor een groot gedeelte niet meer leesbaar was. Terwijl Iris het begin van de brief doorlas voelde ze hoe er nog een traan opwelde. De paar tranen sinds ze terug was in Amerika. In Engeland had ze voor haar gevoel al haar tranen achter gelaten, maar ze had wel beter moeten weten. Voordat iemand zou kunnen zien dat ze bijna aan het huilen was veegde ze de traan uit haar oog en keek weer naar Regina. "Ja sorry! Ik zei toch sorry?!" Deze keer klonk haar reactie scherp, iets dat Iris na haar uithaal ook wel had kunnen verwachten. Hard beet ze op haar lip. Zonet had ze nog zo zelfverzekerd kunnen reageren, maar nu ze had teruggelezen wat ze daadwerkelijk had opschreven, voelde het weer alsof alles een grote waas was. En het voelde alsof de traan van zonet niet de laatste van vandaag zou zijn. Zachtjes zuchtte ze en keek weer naar Regina. "Geeft niet, laat maar zitten. Laat het gewoon maar zitten." Ze had geen zin meer om te gaan ruzieen met iemand waarvan ze wist dat ze toch niet toe zou gaan geven. Iris kende haar al wat langer dan vandaag.
Toen Regina vervolgens reageerde met zogenaamd zielig verhaal, voelde ze opeens woede in zich opkomen. "En heb je misschien niet nagedacht dat dat je eigen schuld is? En als ik het even voor je moet verduidelijken, ja je bent een bitch! En bijna iedereen is je hier gewoon zat om je nooit naar iemand gevoelens omkijkt!" Iris stond op van haar stoel. "En als jij denkt dat dat de ergste problemen zijn die je kan hebben dan heb je het mooi mis! Ik durf namelijk te wedden dat ik veel meer te voorduren heb op dit moment dan jij, en dat jij nu lekker mijn brief verkloot helpt daar niet echt bij! Misschien was dit wel belangrijk voor me, heb je daar misschien aan gedacht? Oh wacht, nee natuurlijk niet, want jij kijkt nooit om naar iemand ander zijn gevoelens!" Het leek er allemaal vanzelf uit te komen, maar ze had geen spijt van de woorden. Het werd eens tijd dat iemand haar de waarheid zei.
Terug naar boven Ga naar beneden
Regina

Regina


Posts : 786
Naam : Sammy

Profiel
Naam: Regina George
Partner: Mitchell, I don't know what this suddenly is but you make me feel so much better «3
Vereniging: x

In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: Re: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitimeza apr 14, 2012 3:09 am

"Je wordt hartelijk bedankt!" De stem van Iris overstemde zowat de gehele bibliotheek. Er waren wel een paar anderen die je hoorden praten - of eerder fluisteren - maar dat ging waarschijnlijk over hun tweeën. Logisch. Ze zaten naar elkaar te schreeuwen alsof ze elkaar zo van een flat af wilden duwen, om het zo maar even te verwoorden. Ze had de stemmen en de nieuwsgierige blikken niet eens meer opgemerkt omdat de stem van Iris de hele tijd haar aandacht trok. "Alsjeblieft." zei ze toen achteloos. Kijk, ze wilde echt totaal niet kapsones reageren en wilde sowieso niet eens ruzie maken. Ze wilde naar de bibliotheek, wilde haar werkstuk maken, wilde gewoon rust. Ze wilde al dat gehaat gewoon niet. Ze wilde dat iedereen gewoon begreep hoe ze zich voelde - hoe ze zich eigenlijk altijd al gevoeld had. Onzeker. Niemand wist dat. Dat konden ze allemaal ook niet weten, maar nu wilde ze de school laten zien dat ze die "bitch" eigenlijk helemaal niet was, gebeurde dit weer. Regina had zo rustig willen reageren. In tegendeel, dat deed ze zelfs. Maar Iris leek het allemaal niet goed op te vatten en gooide de ene na de andere belediging er weer uit. Dan was het voor haar ook een beetje klaar. Ze had haar excuses aangeboden, ze had het helemaal niet expres gedaan! Dat was wat haar op dit moment zo boos maakte. Waarom kon die hele rotwereld niet een keer naar haar luisteren? Iedereen was boos op haar. Nogmaals: begrijpelijk. Maar zo was ze gewoon niet. Waarom wist niemand dat gewoon? Zelfs haar vader wilde haar liever dood hebben. Wat een rotleven. Het enige wat haar nog een beetje vrolijk maakte was het feit dat ze op Mitchell kon steunen. Hij begreep haar, op de een of andere onvoorstelbare manier. Hij wilde naar haar luisteren, iets wat al de anderen niet wilden. Iris zo te zien ook niet.
"Wat nou laat maar zitten? Meid, ik doe dat gewoon niet expres! Luister gewoon. Ik ga echt niet voor de lol zomaar iets verpesten!" Oke, dat laatste was niet helemaal waar. Tenminste, voor de tijd van nu was het wel waar. Maar een halfjaar geleden niet. Daarom was Iris nou ook zo pissig op haar, als het iemand anders was geweest was ze waarschijnlijk niet eens zo uit haar dak gegaan zoals ze dat nu tegen haar deed. Ze luisterde naar de dingen die vervolgens te zeggen had en keek haar verontwaardigd aan. Ze ging zo staan dat ze precies voor haar stond, een hele kleine afstand van haar vandaan. "Wat nou problemen! Jij hebt helemaal niet veel meer te verduren als mij! Mijn hele leven is eraan. Geen vrienden, geen ouders, iedereen háát mij. Zelfs jij met je zogenaamd vriendelijke gedag tegen iedereen! Als iemand hier een bitch is ben jij het wel! Ik doe aardig tegen je, begrijp je dat? Tenminste, dat deed ik. Ik deed het perongeluk! En nu kom jij met al dat gehaat? Ja, daar heb ik wat aan. Gevoelens? Gevoelens? Als er hier iemand geen gevoelens hebt ben jij dat wel, weet je dat? Je kan wel allemaal dingen over mij denken, net als iedereen, maar JULLIE KENNEN ME NIET EENS!" Nu begon ze echt te schreeuwen. Ze nam een diepe teug adem en ging weer verder met haar preek. "Je kent me gewoon niet. Je weet niet wie ik ben, wat ik denk, wat ik allemaal meemaak. Alles is verkloot! En dan sta jij hier zielig te doen me die zogenaamde brief van je, wat me nu al helemaal niks meer kan verrotten. Stik lekker, jij takkewijf!" Eigenlijk meende ze niet eens wat ze zei. Nou, eigenlijk wel een beetje. Dat van dat niemand haar echt kende was wel waar. Niemand wist hoe ze echt was, en als iedereen haar zo behandelde had ze niet eens de kans om te laten blijken hoe ze nou echt was. Alleen aan Mitchell, maar hij was gewoon een schat.
Terug naar boven Ga naar beneden
Iris

Iris


Posts : 519
Naam : Naomi - Naoma o-o *zucht*

Profiel
Naam: Iris Swann
Partner: When you look at me I'm beautiful, Mike... ♥
Vereniging: Famous

In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: Re: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitimeza apr 14, 2012 4:01 am

Nog steeds voelde ze de woede zitten in haar binnenste, ze had niet zo snel een hekel aan mensen. Maar Regina maakte het haar wel heel makkelijk om speciaal voor haar een uitzondering te maken. "Alsjeblieft." De achteloze toon waarop ze sprak maakte haar alleen maar bozer. Regina wist dat misschien niet direct wat eraan de hand was, maar uit de manier waarop ze gereageerd had kon Regina toch wel opmaken dat er overduidelijk iets was waardoor ze zo overstuur was door een stuk doorweekt papier? Voor een moment keek ze haar aan. Dus zij wilde niet dat iedereen dacht dat ze een bitch was? Pff, nou dan pakte ze het niet helemaal goed aan. "Als je niet wil dat iedereen je een bitch vind zou ik als ik jou was eerst wat aan dat irritante toontje van je doen." zei ze, ze had ondertussen voor enkele seconden haar wenkbrauw opgetrokken. Echt, wat was er gebeurd waardoor ze nu opeens wilde dat iedereen haar aardig vond? Had ze dan de hele tijd in die waas gelopen dat ze met zulk gedrag iedereen om haar vinger kon winden? Nou echt niet, en mooi dat ze daar nu achter was gekomen. Ze moest maar eens leren dat niet de hele wereld om haar draaide, enkel alleen omdat ze wist dat ze knap was.
"Wat nou laat maar zitten? Meid, ik doe dat gewoon niet expres! Luister gewoon. Ik ga echt niet voor de lol zomaar iets verpesten!" Nogmaals trok Iris haar wenkbrauw op. Ze kon zich nog goed herinneren dat ze een tijd geleden koffie over het huiswerk van een nerd moest gooien, enkel en alleen omdat zij wel met opzet tegen haar was opgebotst. "Ohnee? En wat dacht je van het huiswerk van die nerd waar ik van jou koffie over moest gooien? Was dat niet voor de lol dan?" Met een bijdehande blik in haar ogen keek ze naar Regina, die zat.
Toen Regina begon over hoe zielig haar leventje wel niet was begon ze te lachen. Problemen! Zo die was nog eens leuk. "Hoeze is je leven eraan, heb je straf gekregen van je pappie? Krijgt nu maar twee nieuwe auto's per dag in plaats van vier?" Ze was nog steeds half aan het lachen, maar toen ze haar verhaal vervolgde hield ze op met lachen. "Oh diegene die jij onnodig hebt afgezeikt, enkel en alleen omdat je zelf zo onzeker als wat bent ken je wel zeker? Meid je weet niet waar je het over hebt, elk woord wat je zegt kan ik zo tegen je gebruiken! En ik een bitch? Ik zou eerst maar eens naar jezelf kijken, je ben echt niet beter dan ik als je dat soms denkt!" Regina moest eerst maar eens na gaan denken voordat ze wat zou gaan zeggen. Er namelijk niet heel veel zinvols uit op dit moment. Het leek soms gewoon een zeester, gewoon weg hersenloos. "En waarom denk je dat je geen vrienden hebt, he? Waarom denk je dat? Weet je waarom? Niemand wil namelijk een onzekere tyfus trien die ook nog eens geen hersens heeft!" Zo, het was eruit voordat ze het wist. Ze kon het niet laten om zich even te verlagen tot haar niveau. Als zij ging schelden kon ze het er moeilijk bij laten zitten. Voor een moment ging haar blik naar het boek dat midden op de tafel lag, wat als.. Nee, misschien was dat weer te gemeen. Ach, het was Regina maar. In een snelle beweging had ze het boek van de tafel gepakt en gooide ze het in haar richting. Hopelijk kwam het tegen haar hoofd, misschien dat haar hoofd dan weer terug zou springen in een wat normalere vorm.
Het hulpeloze gevoel van zonet was totaal verdwenen en het enige wat ze nu nog wilde was laten zien wie hier nou de echte bitch was.



Terug naar boven Ga naar beneden
Regina

Regina


Posts : 786
Naam : Sammy

Profiel
Naam: Regina George
Partner: Mitchell, I don't know what this suddenly is but you make me feel so much better «3
Vereniging: x

In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: Re: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitimeza apr 14, 2012 4:28 am

"Als je niet wil dat iedereen je een bitch vind zou ik als ik jou was eerst wat aan dat irritante toontje van je doen."
Om deze onnodige woorden kon ze alleen maar haar wenkbrauw wat verontwaardigd optrekken. Begreep ze dan helemaal niets? Had ze iets in haar oren waardoor ze niet kon verstaan wat ze allemaal zei? Of was het gewoon zo dat ze alleen maar aan haarzelf dacht? Wat haar betreft interesseerde het haar helemaal niets wat er allemaal omging in haar hoofd, als ze maar gewoon begreep wat er nou eigenlijk aan de hand was. Tenminste, begrijpen hoefde ook niet persé. Als ze maar gewoon wist dat ze dat met dat water perongeluk had gedaan. Zij ging daar zo diep op door en overlaadde haar meteen met een boel vernederende dingen. Daar had zij niet om gevraagd. Vroeger misschien, maar nu niet. Dat wist Iris zelf ook wel want dat had ze nou al een paar keer gezegd, maar ze scheen het gewoon allemaal maar een grappig iets te vinden. "Irritant toontje? Je vraagt er nu gewoon om bijdehante opmerkingen te krijgen, Iris." zei ze toen als antwoord op de zoveelste belediging. Ze zuchtte geïrriteerd. Regina streek een plukje van haar goudblonde haar achter haar oor. "Dat was toen ja! Bijna een jaar geleden! Nu is het anders en dat weet je best. Je wilt alleen niet luisteren!" siste ze, haar stem een stuk zachter dan het geschreeuw van zonet. Eindelijk voelde ze zich een beetje gerustgesteld. Had ze het idee dat het misschien toch nog wel wat kon worden op school, ondanks al die dingen van vroeger. Die hoop was binnen een minuut al weer weg. Door Iris. Het meisje dat normaal gesproken altijd zo vriendelijk zou moeten zijn.
"Die zogenaamde pappie is weg! Weg, ja? Heb je nou je zin? Nu weet iedereen het hier. De rest gaat je niet aan. Niks auto's. Die hoef ik ook niet." Had ze nou eindelijk haar zin? Wou ze nou echt dat de hele bibliotheek van de school hier wist dat haar vader opgerot was? Ja, dat was het vast. Ze wilde haar gewoon de grond in boren, vernederen.
Iris sprak haar woorden vuurspuwend uit. Echt, als blikken en woorden konden doden hadden ze Regina's begrafenis kunnen vieren. Die meid kon er wat van zeg. Maar eerlijk is eerlijk, zelf kon ze er ook wat van. Afkatten was ze altijd goed in geweest. Tegenwoordig had ze geen zin om daar de hele tijd gebruik van te maken, het liefst helemaal niet, maar Iris vroeg er nu gewoon om. "Onzekere tyfus trien? Laat me alsjeblieft niet lachen!" zei ze, terwijl ze nogmaals haar wenkbrauw optrok. "En maak geen misbruik van dat onzeker gedoe, want dat is voor mij iets serieus en dus echt niet leuk, weetje!" Voordat ze het zelf doorhad zag ze hoe Iris snel een boek van de tafel griste en hem naar haar richting smeet. Wat kregen we nou?! Voor ze kon reageren, want het was allemaal maar in een of iets meer seconden gebeurd, kreeg ze het boek tegen d'r hoofd aan. "Au!" gilde ze toen, pakte het boek van de grond en gooide hem terug naar Iris, hopend ook haar hoofd te raken. "Waar slaat dit nou op? Doe alsjeblieft normaal!" merkte ze toen beledigd op en streek een keer met een hand over haar haar zodat het dadelijk niet ontploft was door het gelanceerde boek van daarnet. Opeens voelde ze een jankbui opkomen. Ze kon er gewoon niet tegen, die verdomde Iris toch ook! Maar ze hield zich sterk en liet niet weten dat dat van haar vader haar zoveel scheelde. Nee, dan kreeg Iris al helemaal haar zin.
Terug naar boven Ga naar beneden
Iris

Iris


Posts : 519
Naam : Naomi - Naoma o-o *zucht*

Profiel
Naam: Iris Swann
Partner: When you look at me I'm beautiful, Mike... ♥
Vereniging: Famous

In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: Re: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitimezo apr 22, 2012 1:23 am

"Irritant toontje? Je vraagt er nu gewoon om bijdehante opmerkingen te krijgen, Iris." Iris rolde voor een moment met haar ogen. Pff, alsof ze die toch niet zou krijgen. Het zou geen enkel verschil maken. Het enige wat ze nu nog probeerde te doen was laten zien dat zij niet zoals de meeste mensen in een hoekje zou gaan zitten kniezen als Regina weer eens een grote mond opzette. Maar ze wist diep van binnen wel dat ze ook bij die mensen hoorde. Ze was nou eenmaal iemand die niet van ruzie hield, al liet ze dit nou niet bepaald merken op het moment. Maar veel kon het haar niet schelen, het werd haar nu even allemaal te veel. Het zat haar al weken veel te hoog, en nu Regina's bezoekje erbij was gekomen leek alles wat ze had geprobeerd op te bouwen om haar gevoelens te verbergen langzaam af te breken.
Voor een moment schoof er een zucht van haar lippen, terwijl ze met haar vingers de voorste lokken van haar haar achter haar oor stopte. "Waar blijven die bijdehante opmerkingen dan?" reageerde ze op haar vorige opmerking, terwijl ze voor de zoveelste keer haar wenkbrauw optrok.
Iris keek toe hoe Regina haar beweging had gevolgd door ook een lok haar achter haar oor te stoppen, waarna ze geirriteerd zuchtte. Waarvoor was die zucht? Was zij degene die geirriteerd moest zijn? Dacht het niet. "Dat was toen ja! Bijna een jaar geleden! Nu is het anders en dat weet je best. Je wilt alleen niet luisteren!" Na Regina de woorden had uitgesproken wendde Iris haar blik af van de hare. "Hoezo ben ík nou weer degene die niet luistert? Jij hebt voor een hele tijd niet naar mensen geluistert, en moet ik nou opeens wel naar jou gaan luisteren? Hoezo? En wat is er dan zogenaamd veranderd?" Iris had zich nog nooit zo geirriteerd aan een persoon. Ze wist dat dit niks voor haar was, en als er mensen in de bibliotheek zaten die haar kende, dan wist ze gelijk al wat voor een verbaasde uitdrukking ze op hun gezicht zouden hebben. Logisch, Iris herkende zichzelf eigenlijk ook niet op het moment. Het was alsof er een andere persoon bij haar naar boven kwam. Voor een moment keek ze om zich heen de bibliotheek rond. Nog steeds waren de meeste mensen met een starende blik in hun ogen aan het toe kijken hoe ze elkaar aan het afkatten waren. Maar tot haar verbazing keken de meeste mensen niet verbaasd. Nee, sommige leken zelf te lachen, alsof ze entertainment waren. Iets in haar leek zich daardoor nog meer te ergeren dan voorheen.
"Die zogenaamde pappie is weg! Weg, ja? Heb je nou je zin? Nu weet iedereen het hier. De rest gaat je niet aan. Niks auto's. Die hoef ik ook niet." Met deze woorden verbrak Regina haar reeks van gedachten. Weg, hoezo was haar vader weg? Voor een moment schudde ze haar hoofd, zoals Regina al zei ging het haar niks aan. Net zo min haar verhaal Regina aan ging. Iris zuchtte even en keek haar weer recht in haar gezicht aan. De Iris die ze normaal was zou nu medelijde op voelen borrelen. Maar de Iris die zij nu leek te zijn kon enkel en alleen haar gezicht wat ontspannen, waardoor haar boze gezichtsuitdrukking leek te verdwijnen. Maar diep van binnen leek er niks te veranderen aan haar gevoel, ze voelde wel een ander soort gevoel opkomen. Een gevoel dat ze niet kon linken aan woede. Maar of het medelijde was wist ze niet precies. Maar op de één of andere manier verloor ze wel de zin om een mondige opmerking te maken. Al zuchtend ging ze weer op haar stoel zitten, iets waardoor ze haar woedende houding verloor. "Geen makkelijke tijd achter de rug? Nou je bent niet de enige.." De woorden kwamen er niet boos uit, niet spottend. Nee, het klonk voor haar gevoel eerder verdrietig, al wist ze niet of Regina dat ook op zou merken. Maar veel kon het haar niet schelen, ze had zonet gedacht dat alles wat ze had opgebouwd al afgebroken was. Maar hoe ze zich nu voelde leek het alsof er diep van binnen met hoge snelheid een bulldozer zijn werk deed, delen van haar probeerde af te breken. Met nog maar één woord door haar hoofd spokend: Hopeless
Na "Au!" gekrijst te hebben gooide Regina het boek -Dat Iris naar haar hoofd had gegooid in een overweldigende bui- terug, ook haar hoofd werd door het boek geraakt. "Au.." Het kwam er half zuchtend uit, maar er was geen sprankje woede meer in haar stem te vinden. Voor een moment ging ze met haar hand door haar haar heen en staarde ze voor zich uit. Luisterend naar de woorden van Regina. "Waar slaat dit nou op? Doe alsjeblieft normaal!" Nog steeds voor zich uit starend voelde ze hoe er een traan over haar wang gleed. "Kan ik niet." mompelde ze, zonder ook maar de moeite te doen om haar aan te kijken.

[En toen had ik eindelijk gepost :'D, sorry dat 't zo lang duurde ;p]
Terug naar boven Ga naar beneden
Regina

Regina


Posts : 786
Naam : Sammy

Profiel
Naam: Regina George
Partner: Mitchell, I don't know what this suddenly is but you make me feel so much better «3
Vereniging: x

In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: Re: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitimeza mei 05, 2012 2:28 am

De trol en de dwerg op avontuur

De trol gooide een boek naar de dwerg. De dwerg werd boos en gooide een boek terug en moest janken. De dwerg rende weg en moest nog meer janken. De trol zei: 'Ook auw' 'Nu ga ik ook janken' en toen ging hij janken.

EINDE VAN DIT JANKVERHAAL
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





In search of the higher order and lowest anchor Empty
BerichtOnderwerp: Re: In search of the higher order and lowest anchor   In search of the higher order and lowest anchor Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
In search of the higher order and lowest anchor
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Search for peace.

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: Monica High School :: Monica High School :: Bibliotheek-
Ga naar: