Spiders

Verveeld staarde Steven naar het geschiedenis boek, over enkele dagen had hij hier een proefwerk van. En niks van de stof bleef hangen, alsof elke keer het even opgeschreven bleef en toen weer werd uitgewist. Vandaag had hij het al een keer door genomen en nog steeds bleef het niet hangen. Misschien kwam het omdat hij steeds met een liedje in zijn hoofd zat, maar al bij al hij kreeg het maar niet in zijn hoofd. Met een chagrijnig gezicht legde hij het boek weg, dat werd weer een onvoldoende en dan zou hij nog langer op deze school moeten blijven zitten. Even niet wetend wat hij nu de rest van zijn avond moest doen. Hij zou maar weer eens achter zijn gitaar kruipen het was een tijdje geleden dat hij wat had geschreven, maar nu liep hij al enkele dagen met een leuk nummer in zijn hoofd. Deze had hij ergens op een papiertje opgeschreven. Maar natuurlijk welke jongen was nu zorgvuldig met zijn spullen, dus waar het papiertje lag was ook weer een vraag. Na wat zoek werk vond hij deze in een zak van een van zijn truien. Het was nu aardig mooi weer, dus een trui had hij niet aan. Hij had een simpel zwart shirt aan met daaronder een witte en de mouwen opgestroopt. Het hele gekreukelde papiertje stond vol geschreven met tekstjes, het handschrift was net leesbaar. Hij had er eigenlijk best wel zin in om weer eens op zijn gitaar te jammen, hij wist zeker dat hij het nog net verleerd was. Want met muziek les speelde hij ook soms op de gitaar. Met een grijns haalde hij zijn gitaartas uit de kast. Hij had geen zin om hier in het kleine kamertje te spelen alles zou te veel galmen. Hij deed een stoffe muts over zijn hoofd, en bedacht zich dat het misschien leuk zou zijn om op het dak te spelen. Hij sloot de deur achter zich en liep de trappen op, de lift zou toch vast in gebruik zijn. Hij liep door over de rooftop naar een plekje wat achteraf, Best blij dat hij alleen was, tenminste dat dacht hij, zodat niemand hem kon horen, haalde hij zijn gitaar tevoorschijn. Eerst begon hij te stemmen en wat te tokkelen, niet veel later kreeg hij een melodie en begon hij te spelen. Zoals gewoonlijk speelde hij punk rock, soms speelde hij ook wel rustigere liedjes, maar al een tijdje niet meer. Hij hield van het wat agressiever, om zijn boosheid en gevoelens er in kunnen stoppen. Hij sloeg aan en begon te zingen hopend dat de tekst bij het melody paste.

We are the people of a generation lost in time
Not knowing which truth to believe
We belong to ones that live without a future or desire
Nothing to lose or to achieve
But I'm out
So come and get it
The only thing thats left in me
My inhibitions will not fail me now

I'm sick of spiders on my back
And I'm stuck and cant stop running
I feel them sneaking up on me now
One drip of venom in my neck
And my mind just cant stop spinning
I'm calling out can you hear me now

Save your breath and leave the images down in your mind
I know exactly what to do
I'm not the one that'd let you sting me now and let me dry
Yeah soon the joke will turn on you
Oh I'm out
So forget it
The only thing thats left in me
My inhibitions will not fail me now

I'm sick of spiders on my back
And I'm stuck and cant stop running
I feel them sneaking up on me now
One drip of venom in my neck
And my mind just cant stop spinning
I'm calling out can you hear me now

Can you save me from myself
Can you save me from myself
Cause the higher I climbed to an escape, the harder I fell
(save me from myself)

I'm sick of spiders on my back
And I'm stuck and cant stop running
I feel them sneaking up on me now
One drip of venom in my neck
And my mind just cant stop spinning
I'm calling out can you hear me now

Can you save me from myself
Can you save me from myself
Cause the higher I climbed to an escape, the harder I fell
(save me from myself)

Hij was best trots op het resultaat, natuurlijk zou het anders klinken met de basgitaar en nog een gitaar er bij natuurlijk een drummer niet te vergeten. Hij moest maar eens snel op zoek gaan naar een band.

Spoiler:

Niet zo goed, maar moet zo nog voor engels leren onverwacht, over morgen s.o

Lzzy staarde uit het raam en sloeg haar armen over elkaar heen. Ze leunde tegen de muur aan. Ze had niks te doen. Ze kon Monica high niet verkennen en de rest daar buiten ook niet. Een paar jaar geleden had ze hier ook gezeten. Helaas was dat niet meer dan een paar weken. Ze had nog geen vrienden gemaakt. En toen ze er waarschijnlijk eentje had moest ze terug naar Madrid. Haar moeder bleek ziek te zijn. En ze moest de zorg voor haar familie op haar nemen. Haar ouders vertikte het om een verpleegster of zo in te huren. En aangezien Lzzy een grote aantal broertjes en zusjes had. Heeft ze het in die 4 jaar erg druk gehad. Haar moeder overleed een jaar later toen Lzzy daar was. Ook dan moest ze alles regelen. Want tja de oudste vrouw zorgde voor het huishouden. Zo was haar vader op gegroeid en zo zou het ook altijd blijven. Nog een jaar later kwam zijn pa een keer dronken thuis met een of ander jong grietje. Het had haar zus kunnen zijn. En hij deed daar zijn behoeftes mee. Lzzy had woedend de kamer in gerent zijn pa van dat mens af getrokken en haar de deur uit gezet met haar kleren in haar handen gedrukt. Lzzy was toen haar kamer in gegaan en had die op slot gedaan. Hoe kon haar vader naar het verlies van zijn vrouw zo snel al weer dit doen. Lzzy begreep het maar niet. Dit ging een aantal maanden door. Toen vertrok haar vader plots. En sinds dien had ze er niks meer van gehoord. Toen haar tante bij haar in kwam wonen werd ze weer terug gestuurd naar Monica High. Haar tante vond dat Lzzy genoeg had gedaan voor haar familie. Ze liep weg van het raam en verliet haar kamer. Even wist ze niet waar ze nu naar toe ging. Eigenlijk had ze wel zin om buiten te zitten. En wat was een betere plek dan de flat roof. Lzzy liep richting de trappen en liep naar boven. Eenmaal op de flat roof hoorde ze iemand zingen en gitaar spelen. Lzzy liep er op af en bleef achter hem staan zodat hij haar niet zag. Toen de jongen uit gespeeld was klapte ze glimlachend in haar handen. Ze liep naar een zitzak naast die van hem en plofte er neer. "Mooi" Sprak ze enkel. Zelf zong Lzzy ook maar niemand wist dat hier eigenlijk. Ze veegde haar zwarte haren uit haar gezicht en keek hem glimlachend aan.