Screw it all

God, ze kon het niet blijven ontkennen tegen zichzelf, hij was verdomd lekker en een perfect Die Hard lid. Geen pussy, al was dit misschien wel een kwetsbaar moment, en al helemaal geen kakker of homo die op dit moment uit de kast kon komen ofzo. Ten eerste zag ze hem daar niet voor aan, daar had ze wel een goede intuïtie voor, en ten tweede zou hij dat ook niet eens mogen flikken op dit moment, want dan zou hij er zeker weten helemaal aan gaan en bovendien zou zij dan totaal versteld zijn. Zijn lippen raakten de hare weer en lichtjes kreunde ze even, terwijl ze haar handen rustig over zijn achterlichaam streelde.
Nadat bijna hun lippen weer van elkaar af kwamen, stopte ze even, keek hem sexy in zijn ogen aan, hijgde lichtjes en verplaatste haar handen vanaf zijn rug naar zijn gespierde bovenlichaam en duwde hem vervolgens zachtjes naar achteren, als teken dat ze niet hier moesten blijven staan bij het raam maar naar haar slaapkamer moesten gaan. Daar wou ze het voortzetten, zonder gestoord te worden door één of andere ramenlapper ofzo. Nooit kwamen die mensen langs, maar zodra je ze niet nodig had kwam ze langs, alsof ze je gedachten konden lezen ofzoiets. Ach, boeiend.
Rustig liep ze op hem af en sloot vervolgens de slaapkamerdeur achter zich dicht, duwde hem daarna op bed en ging op zijn knieën zitten met haar kont met haar benen tegen zijn heupen aan. Hierna plaatste ze haar handen op zijn wangen en kuste hem weer volop zijn lippen.

Chirstian keek haar met een kleine grimas aan, toen ze hem echter recht in de ogen aan keek op zo’n manier van ‘hmm, ik wil je opeten’ draaide hij iets of wat verlegen zijn hoofd weg. Al was er niet veel tijd om echter stil te staan bij die blik en gedachte, aangezien hij plotseling naar achter werd geduwd, nog vrij voorzichtig. De jongen fronste even maar liet zich gewillig naar daar brengen aangezien het niet bepaald leuk was als er plots een of andere dude verscheen aan het raam en heel creepy staarde naar hen. Een keer had hij dat meegemaakt, en dat was nog met Elena. Hij duwde de gedachte weer van zich af en keek zette zich uiteindelijk op het bed nadat zij de deur had gesloten. Voor hun lippen elkaar weel vrolijk ontmoette voelde hij haar handen op zijn wang, wat hem meteen aanzette om zijn handen op haar onderrug te leggen. Vurig beantwoorde hij die kus en met zijn vingers vond hij de rand van het topje al snel en streelde zo even over haar blote onderrug. Zijn hart sloeg kort een tel sneller dan eerst. Christian brak de kus uiteindelijk weer af en ging zo naar haar nek en drukte daar verscheidene kusjes in. Op een of andere manier was dit fout, maar momenteel was het iets wat beide overduidelijk wilde, en het voelde zelfs goed aan. Hoe het mogelijk was dat ze van eerst zoenen overgingen naar ruzie en dan weer overgingen naar dit, wist hij niet. Maar daar maakte hij zich nu niet druk over voor de moment. Zijn aandacht ging compleet naar haar terwijl hij zijn lippen rakelings langs haar kaaklijn liet gaan. Zijn warme adem gleed zachtjes over haar kaaklijn heen op plaatsen waar zijn lippen al geweest waren. Een glimlach rustte op zijn gezicht terwijl hij haar voor enkele momenten recht aan keek.

Zachte kusjes drukte hij in haar nek, wat haar zachtjes deed kreunen van genot en lichtelijk haar grip deed verslappen bij zijn wangen en die dus naar zijn middel gleden. Toen zijn lippen langzaam maar zeker haar huid raakte van haar gezicht schoten haar ogen omhoog, zoals bij een psychisch geval en meteen toen toen hij stopte keek ze hem aan en drukte haar lippen meteen weer op de zijne. Haar handen gingen van zijn middel naar zijn borst, waar hij aan de onderkant van zijn shirt begon te strelen en het vervolgens ietwat omhoog bracht, als teken dat hij dat uit moest trekken, dat ze naar zijn bovenlichaam hunkerde en natuurlijk naar de rest van zijn lichaam. Na enkele seconden stopte ze rustig met zoenen en richtte ze haar blik naar haar handen, die om zijn shirt geklemd zaten. Ze zwaaide haar rode haar weg met haar hoofd en keek hem vlug met een liefhebbende glimlach aan, waarna ze zijn shirt uit kreeg en ze hem vervolgens naar achteren duwde, wenkte hem dat hij naar achteren moest. Vervolgens kroop ze zelf het bed op, bleef in een kruiphouding boven hem hangen en zorgde ervoor dat haar haar niet in zijn gezicht terecht kwam. Rustig liet ze haar hoofd hangen waardoor haar lippen zachtjes de zijne raakten en ze haar ogen sloot. Kalm streelde ze met haar vingertoppen van haar rechterhand over zijn wang heen, terwijl ze met haar andere hand steunde op haar matras. Haar blauwe intense ogen hadden een 'ik-wil-je' blik, toen ze eenmaal weer omhoog kwam en hem in zijn bruine aankeek. En dat meende ze ook.

De jongen had haar maar voor enkele seconden lang kunnen aankijken, maar daarna raakte hun lippen elkaar weer waardoor hij zich daar weer op focuste, de bewegingen van haar handen volgde hij ook zo goed. Hij voelde hoe ze zijn shirt iet wat omhoog bracht waardoor hij even leek te rillen. Een korte grijns verscheen onder het zoenen door op zijn gezicht. Zelf lagen zijn handen nog steeds op haar ontblootte rug, ja hij had haar topje zelf ook iets omhoog getrokken daar net. Maar hij had nog niet meteen gehandeld. Toen ze de kus verbrak trok hij een pruillip, de liefhebbende glimlach die naar hem toe was eigenlijk best wel leuk om op dit moment te ontvangen. Niet vee later voelde hij hoe ze zijn shirt gewoon uit trok waardoor hij zijn handen van haar onderrug had moeten af halen. De jongen wierp zijn shirt ergens in een donkere hoek van de kamer nog voor hij op het bed werd gedrukt door haar. Christian liet alles gewillig gebeuren, met dit kon hij wel leren leven eigenlijk. Zijn handen plaatste hij even kort in haar nek waarna hij haar haren zachtjes uit de weg streek en vervolgens een korte kus in haar nek drukte. Al plaatste hij zijn hoofd al snel genoeg weer op de matras en voelde haar lippen zacht de zijne raken. Een rilling schoot door zijn rug heen waardoor de haartjes op zijn armen zelfs omhoog kwamen. Chris had zijn ogen kort gesloten tot ze weer los liet. Die blik die zich vervolgens in zijn ogen boorde, deden een vurige blik in zijn ogen ontstaan. Meteen legde hij zijn ene hand op haar wang en kreeg het voor elkaar om haar op de matras te leggen. De jongen drukte zijn lippen passioneel op de hare, Es had het voor elkaar gekregen. Ze had iets losgemaakt in hem, iets wat vanaf zijn vertrek in Italië nog vast zat.

Gauw handelde ze door haar zwarte top uit te trekken, waardoor haar zwarte beha zichtbaar werd en ze die ook maar random in haar kamer gooide. Ze nam Christian zijn handen voorzichtig beet en plaatste die ieder op de zijkant van haar bovenlichaam, als toestemming dat hij aan haar mocht zitten, net zoals zij bij hem deed. Een klein grijnsje kwam op haar gezicht te staan en snel begon zij al met het lospeuteren van de knoop en rits van Christian zijn broek. Zachte hijgjes verlieten haar mond en liet het werk verder aan de jongen over, waarna ze weer naar hem toe kwam, nog wel op haar knieën zitten, haalde ondertussen een hand door zijn haren heen en raakte met de hare hem volop zijn lippen. Met haar andere hand streelde ze hem rustig met haar vingertoppen over zijn hete bovenlichaam heen. Eén of andere lust was in haar opgewekt, waardoor ze steeds meer zin in hem kreeg. Elke seconde die voorbij tikte voelde ze zichzelf alleen maar meer naar hem verlangen, wat ze niet snapte maar zich er totaal niet mee bezig hield. Het enigste wat ze nu nog wou was hém. Wie had het ooit gedacht dat deze middag zo zou lopen? Niet dat ze wat op de planning had staan of wat dan ook, maar als dit niet was gebeurd was het misschien wel totaal anders met haar afgelopen door haar constante woede. Vooral omdat ze haar kluisje al in elkaar gebeukt had, had ze misschien deze middag wel een mens in levende lijve degene zijn botten gebroken als het even meezat. Hetgeen waar ze nu totaal geen behoefte aan had, voor een keer in haar leven had ze alle woede, haat en nijd losgelaten en zich nu alleen op de intense liefde gestort die ze niet vaak had gekregen in haar leven. Ondertussen dat ze hem nog steeds zoende had ze hem losgelaten met haar handen en bezig geweest met haar onderstuk uit te trekken. Voor ze het wist had ze haar strakke skinny jean dan ook uit gekregen...

Toen ze haar top uit trok gleden zijn ogen even over haar lichaam waardoor hij kort op zijn onderlip beet. Zijn handen werden vast genomen en nog voor hij terug kon trekken werden ze geplaatst langs beide kanten van haar lichaam. Toen zij verder begon te peuteren aan zijn broek voelde de jongen zijn hele lichaam gewoon opwarmen puur door haar handelingen. Een hand ging vervolgens door zijn haren, haar lippen werden weer volop op de zijne gedrukt. Zijn handen gleden naar haar rug toe en begonnen te peuteren aan de achterkant van haar bh. Terwijl hij met behulp van zijn benen zijn broek begon uit te doen, en dat lukte nog sneller dan verwacht. Haar vingers die over zijn lichaam gleden deden hem zacht kreunen, kleine bobbeltjes verschenen op zijn borstkast, kippevel. Dat dit vandaag zou gebeuren had geen een van de twee wellicht verwacht. De jongen kwam met zijn bovenlichaam overeind waardoor de afstand die tussen haar bovenlichaam en het zijne overbrugd werd. Chris had uiteindelijk de sluiting los gekregen, kort gleed zijn hand over haar schouder en schoof zo het bandje daar wat naar opzij en drukte vervolgens zijn lippen weer op de hare. Terwijl ze nog aan het kussen waren plaatste hij zijn ene hand op haar schouder en de andere op haar heup, om haar zo om te draaien en haar zacht neer te leggen op de matras. Chris onderbrak de kus en ging verder via haar kaaklijn naar haar nek toe. Zacht beet hij in haar nek, waarna hij zijn lippen weer op die plek drukte. Om dat hij haar niet wou pletten door zijn gewicht steunde hij met een hand vlak naast haar heup op de matras om zich zo iets naar boven te duwen, terwijl zijn andere hand zich momenteel nog bevond op haar zij.

Terwijl de sluiting van haar beha open handig open werd gemaakt door Christian, had ze hem op zijn lippen gezoend. Vlak daarna draaide hij haar om, zodat zij deze keer niet bovenop lag maar onderop en gelijk onderbrak hij het zoenen, waarna hij verder ging met het zachtjes kussen van haar kaaklijn tot haar nek. Hiervan kreunde ze zachtjes aangenaam en van genot, terwijl ze ondertussen met haar rechterhand zijn rug nog steeds zachtjes aan het strelen was en van haar linkerhand het vingertopje van haar wijsvinger in haar mond stopte. Een zachte beet in haar nek en vervolgens zijn lippen erop deed haar ogen sexy rollen en vervolgens weer sluiten. Zo heerlijk, damn. Rustig beet ze op haar onderlip, totdat hun lippen elkaar weer raakten. Voordat ze helemaal opging in genot opende ze gauw haar ogen, zocht naar zijn ogen en drukte gauw haar lippen weer passioneel op de zijne. Waarna ze na enkele minuten weer losliet en zachtjes kreunde en met haar hoofd knikte. Ze was er klaar voor. Daarbij knoopte ze alvast haar broek los, maar kon hem nog niet uit trekken omdat ze anders Christian aan de kant zou duwen of misschien wel zou bezeren of wat dan ook. Rustig drukte ze Christian even omhoog, zodat ze zelf ook overeind kon komen en zo snel haar skinny jeans uit kon trekken, met daarbij haar sokken en vervolgens zijn wangen weer in haar handen beetnam en hem daarbij niet zoende, maar slechts haar neus tegen de zijne rustig aandrukte. Gewoon omdat het kon.

De jongen ontving een passionele kus van haar, de kus duurde naar zijn zin veel te kort maar goed. Het gene wat daarna volgde was misschien nog net iets belangrijker. De jongen werd even omhoog geduwd waardoor hij zeg maar op zijn knieën werd gedwongen. Wat ze nu bepaald aan het doen was ontging hem, zijn blik was op haar ogen gericht en die liet hij maar niet los. Zachtjes hijgde hij, hoorbaar voor haar doordat ze bijna tegen hem aan zat. Zijn wangen werden na enkele seconden weer vast genomen. Hun neuzen raakte elkaar enkel waardoor hij even lief glimlachte naar haar. Zijn handen lagen losjes op haar onderrug, en momenteel leek hij even gewoon in een waas te zitten. Een plezierige waas. Voor even haalde hij een van zijn handen van haar rug af en streek daarmee door haar vuurrode haren. Een glimlach lag om zijn lippen heen. Als ruzies tussen hen altijd tot dit gingen over gaan, dan zou hij misschien zelfs meer ruzie met haar gaan maken. Hoewel dat ook wel een leugen was, want veel meer ruzie wou hij niet meer met haar. Om haar daarna weer zachtjes neer te duwen op de matras en zich zo nog van verdere kledingstukken te ontdoen, zowel bij zichzelf als bij haar.

…

Na wat er zich gisteren afgespeeld had, had hij besloten met de toestemming van Esther dat hij zou blijven slapen. Dat was er dus ook gebeurd, de jongen lag op zijn zij naar het meisje gedraaid en zijn arm lag losjes over haar heup heen. Momenteel was hij zich niet bepaald bewust van dat hij hier nog echter lag. Al was dat meer door het feit dat hij zich bevond in zijn dromen. Dus het feit dat als Esther wakker zou worden en ze hem gewoon uit het bed zou kunnen trappen om dan weer gaan beginnen brullen tegen hem kon hij zich niet bedenken. In zijn slaap keerde de jongen zich weer terug op zijn rug, plaatste zijn hand op zijn borstkast en droomde eigenlijk heel rustig verder. In normale omstandigheden zou hij stiekem al wakker geweest zijn, maar om eerlijk te zijn was hij gisterenavond uitgeput geweest, te uitgeput om misschien zelfs nog naar zijn eigen kamer te gaan, als hij die zich nog kon voorhouden waar die was. Ach, niemand zou hem daar missen. Fiore was inmiddels ook al verdwenen. Tot zijn grootste irritatie. Uiteindelijk was het toch fout geweest om uit deze kamer te vertrekken. Daar voelde hij zich toch best schuldig over, al zou hij dat misschien niet gaan toegeven aan Esther want de kans dat ze hem ook echt terug in de kamer wou, was vrij klein dacht hij.
[Heb het zo gedaan, anders was mijn post zo mini als is ie dat nu ook maar goed]

Een verlegen glimlach verscheen op haar gezicht, waarna ze haar gezicht ook ietwat draaide zodat hij het niet zou zien, maar waarschijnlijk zou het hem toch wel opvallen. Toen één van zijn handen verplaatste richting haar haren en de andere nog steeds warm op haar onderrug lag, werd haar ademhaling ietsje zwaarder wat ietsje op kreunen leek, maar nog niet helemaal. Gauw genoeg sloot ze haar ogen weer, vond de lippen van Christian en drukte er tegen aan die ze dan ook niet meer losliet. Ze voelde hij haar naar achteren drukte en dat ze zo weer op het matras belandde, met een warm en hot jongens lichaam bovenop de hare. Haar linkerhand lag op haar blote buik en haar rechterhand krioelde door het haar van Chris, door zijn zachte maar toch wild en bruin haar. Toen haar ogen weer open waren, vulde een intense blik haar felle ogen die vanaf zijn ogen naar beneden zijn lichaam gingen toen hij zijn kleding begon uit te trekken. Als een woeste kerel die honger had en naar een prooi snakte, waardoor er een grijns op haar gezicht kwam te staan. Gauw genoeg gingen haar kledingstukken ook uit en vloog de tijd als een bezetene. En alsof het niet beter kon, regende en stormde het buiten waardoor ze het alleen maar fijner vond.

Rustig werd ze warm wakker, met haar halfnaakte lichaam onder de dekens, wat bestond uit een zwarte slip en kanten beha. Haar ogen gleden voorzichtig open, ze was wakker geworden door het licht wat in haar kamer scheen. Ze was gisteravond helemaal vergeten om de gordijnen te sluiten, waardoor ze nu veel te vroeg voor haar doen wakker geworden was. Ze herinnerde zich op dit moment niet eens meer waarom ze dat niet had gedaan, had ze misschien alcohol gedronken en de tijd vergeten of was ze zo ongelofelijk moe geweest dat ze gewoon in bed was gestapt en de gordijnen niet meer had opgemerkt? Dronken was ze niet geweest, anders had ze nu wel een dikke kater gehad. Een gaap volgde gauw en net toen ze op wou staan, voelde ze dat ze niet alleen hier was, maar dat er een jongen naast haar lag. Toen ze voorzichtig keek merkte ze op dat het niet zomaar een jongen was, maar een Die Hard lid. Christian beter gezegd. De warmte verdween gelijk en ze stapte onmiddellijk uit bed, waar ze gauw haar zijdezachte badjas pakte en die snel om haar lichaam heen sloeg. Zonder hem vast te knopen rukte ze de kussen van haar bed af waar ze zojuist nog rustig op geslapen had en sloeg zonder genade tegen het hoofd van de jongen. ''WHAT THE FUCK?!'' Schreeuwde ze luid en woedend uit. ''GA WEG HIER, ROT OP, TERINGHOMO DAT JE BENT FLIKKER OP!'' De scheldwoorden volgden elkaar vlug op en steeds harder sloeg ze overal waar ze de jongen ook maar kon raken. Toen ze dichterbij hem kwam terwijl ze nog steeds op de grond stond, merkte ze op dat hij niet alleen was blijven slapen maar dat ook overal kleding van hun tweeën verspreid lag. Met wijdopen gesperde ogen pakte ze zijn zooi, rende naar de uitgang van haar kamer en smeet alle spullen op de gang, waarbij ze nog maar net een leerling kon ontwijken om die niet met de gesp voor zijn hoofd te rammen. ''ROT GODVERDOMME OP UIT MIJN KAMER, TYFUSLIJDER!''

De jongen die nog ver in dromenland leek te zijn, bleef gewoon heel rustig liggen. Terwijl het meisje naast hem misschien al wakker was geworden. Toen hij echter nogal op een brute manier werd wakker gemaakt opende hij loom zijn ogen en even knipperde hij om gewaar te worden aan het licht. Toen hij het kussen weer op zich af zag komen ontweek hij dat simpel door gewoon om te rollen, het feit dat het naar de verkeerde kant was totaal niet belangrijk. Nog net kon hij zijn voet op de grond zetten en keek licht verward naar het meisje dat inmiddels een badjas om haar heen had geslagen. Duidelijk nog slaperig, en des te meer verward wreef hij niet begrijpend over zijn hoofd. Oftewel was ze gewoon vergeten wat er gebeurd was, of ze was gewoon boos om wat ze gedaan hadden. De jongen slikte al zijn opmerkingen die hij nu naar haar hoofd wou gooien in, omdat het hem handiger leek dan gewoon beginnen te brullen want dan zou ze alleen nog maar kwader gaan worden. Man, hij begreep haar echt niet meer. Gisteren was uitgelopen op iets waar hij geen spijt van zou krijgen, en zij ging hem hier nu gewoon lekker uitmaken voor homo en flikker. Hoe gezellig was dat wel niet? Toen ze zijn kleren en alles op begon te rapen stelde hij zich zo goed hij kon recht en bleef gewoon staan toen ze alles naar buiten flikkerde. Dit meende ze niet? Zijn kamer was nu misschien niet zo ver, maar ze zette hem door dat te doen gewoon voor schut. Nu kon hij lekker door de gang gaan paraderen. Toch besloot hij niet te blijven staan, zijn gezicht was iets wat betrokken van het verwarde naar licht treurig. Toch wandelde hij niet naar de deur maar eerder naar de kast waar zijn spullen vroeger hadden gelegen, de jongen was enkele boxershorten kwijt en tja die konden alleen maar hier liggen eigenlijk. Heel droog haalde hij die eruit en trok deze vervolgens ook aan. Zo, nu was hij toch al iets safer. Vervolgens liep hij naar de deur en keek haar voor hij buiten ging nog even recht in de ogen aan, in haar ogen lag niets meer dan pure woede. Terwijl in de zijne ergens nog steeds verwarring op te merken was. ‘Deze keuze hebben we met twee gemaakt weet je. Denk daar maar is over na.’ Zijn stem klonk ruw, maar ergens hoorde je er toch een bepaalde trieste toon in. Nog even overwoog hij haar om gewoon een kus op haar wang te drukken, maar hij deed het maar niet. Christian wandelde de gang op en verzamelde zijn kleren meteen. Enkele meiden die op de gang stonden keken hem even met een grijns aan, terwijl de jongens een pure grijns van uitlachen op hun bek hadden geplakt. Zonder er ook iets over te zeggen, wat hij normaal wel zou doen draaide hij zich om en wandelde rustig verder. Waarom zou hij ook gaan rennen? Moest hij nu geen boxershort gevonden hebben, had hij dat wel gedaan maar nu. Nee.

Haar boosheid leek haar te overheersen en woedend stampte ze terug naar haar slaapkamer, waar ze inmiddels Christian met een boxershort aantrof en gauw genoeg pakte ze haar kussen weer om hem vervolgens hard weer mee te rammen. ''ALS JE NU NIET GODVERDOMME MIJN KAMER UIT GAAT, ZUL JE DIT NIET OVERLEVEN, KLOOTZAK!'' Zo hard als ze kon schreeuwde ze haar longen uit haar lijf, waardoor haar stem soms ook wel eens oversloeg en dit keer nam ze het kussen met twee handen vast waarmee ze hem op z'n hoofd ramde. Gelukkig voor hem was de afstand tussen haar slaapkamer en de uitgang van haar kamer niet groot en stond hij buiten voor ze het wist, waarna ze haar kussen op de grond gooide en de deur vastnam met haar linkerhand. 'Deze keuze hebben we met z'n tweeën gemaakt...' Zijn stem maakte haar alleen maar meer pissed off en voordat hij ook maar uitgesproken was, knalde ze de deur zo hard dicht dat de leerlingen in de andere slaapvertrekken zeker weten wel wakker geworden waren in de vroege ochtend.
Toen de harde klap klaar was met het nagalmen in haar oren, stond verbaasd haar mond open en zakte langzaam haar woede af. Rustig draaide ze zich om en liet zich zakken tegen de deur aan, waarna ze met haar ellebogen tussen haar benen en buik zat en haar handen voor haar gezicht sloeg. Shit, man. Wat had ze gedaan? Ofnee: Wat had ze gisteravond gedaan?! Dat was nog veel erger. Ze had het letterlijk met Christian gedaan, samen het bed gedeeld. Haar hart nam ook rustig af met het bonken, van heel hard naar langzaam. ''Damn, damn, damn...'' Fluisterde ze, niet dat iemand het zou horen maar gewoon omdat ze het kwijt moest. Binnen de kortste keren ontstonden er tranen in haar ogen en liet ze die over haar wangen stromen, zonder ze weg te vegen of haar handen weg te halen voor haar gezicht. Haar haren vielen voor haar zicht, niet dat iemand het zag maar gewoon omdat het haar toch geen reet kon schelen of ze ze nou wegveegde of niet. Wat gisteravond was gebeurde was ten koste van haar reputatie op school en bovendien zou Die Hard het waarschijnlijk ook wel weten binnenkort, of nee de hele school, heel Santa Monica. Wist zij veel wie nog meer. Heel langzaam verdween haar wereld, werd alles zwart voor haar ogen en viel ze opzij op de grond.

Dat ze zo boos kon zijn om dit kon hij niet vatten. Niet na gisteren. De jongen slikte even, voelde zijn hart hard in zijn borst kloppen. Onder het wandelen door had hij zijn broek al aan getrokken maar in de rest had hij geen zin. Toen hij eindelijk achter de hoek was ging hij tegen de muur staan en plaatste zijn hoofd tegen de muur aan. Kort sloot hij zijn ogen waarna hij nogal hard tegen de muur ramde met zijn vuist. Verdomme. Wat had hij toch weer uit gespookt? Waarom had hij zich niet tot halt geroepen? Kort zakte hij door zijn benen staarde met een woedende blik naar de grond. Wat andere ook dachten kon hem geen moer schelen op dit moment. De jongen voelde zich kwetsbaar, en woeden tegelijk. Zonder het door te hebben was hij nu beginnen vloeken, meer op zichzelf dan op Esther. De jongen had het flink verkloot bij haar, dat wist hij zeker. Weldra zou de school het weten, zou de vereniging het weten, zou zijn zus het weten. Kort staarde hij naar de spullen van hem die op de grond lagen maar hij mistte iets. Zijn shirt. Licht bevend stond hij op en besloot terug te wandelen. Hij zou enkel binnen gaan het mee nemen en weer vertrekken. Esther was boos genoeg nu. Voor even keek hij nog naar de leerlingen die nog wat verward stonden te kijken naar de deur. Christian legde zijn hand op de deurklink, maar hij kon niet binnen gaan. De jongen werd er van weerhouden. Met een bonk kwam zijn hoofd neer op de houten deur. Wat haatte hij zichzelf, wat haatte hij dit! Tranen stonden in zijn ogen, maar ze waren te koppig om te rollen. Dat aanzicht zou hij niemand meer gunnen. Zodra hij enkele stemmen hoorde keek hij verwoed op en smeet enkele zware beledigingen naar hen toe waarna hij voorzichtig maar toch snel binnen wandelde en de deur sloot. Kort zocht hij zijn shirt, maar dat werd onderbroken door de plotse warmte die hij aan zijn ene been voelde. Meteen keek hij naar beneden en zag toen het roodharige meisje op de grond liggen. Zijn ogen werden groot waarna hij meteen bij haar neer knielde. Zacht streek hij met zijn hand de haren weg uit haar gezicht, zag de tranen nog rustte op haar wangen. Een verontrustend gevoel bekroop hem. Het meisje haar ogen waren toe, en ze lag niet bepaald in een gezonde positie. Zonder te checken of ze wakker was zette hij haar recht en tilde haar zo even op om haar op zijn schoot te zetten, verder lukte het niet. De jongen trilde als een gek, zijn armen sloeg hij veilig om haar heen. ‘Kom op Esther,’ Wist hij enkel maar uit te brengen voor er enkele tranen over zijn wangen begonnen dwalen. De jongen kon er niets aan doen dat hij bezorgd was om haar, wat was er gebeurd? ‘Word weer wakker.’ Klonk zijn beverige stem waarna hij haar hoofd tegen zijn borst liet rusten.

Christian staarde naar het meisje dat nog steeds bewegingloos in zijn armen lag. Als hij niet beter wist zou hij denken dat ze zou dood zijn gevallen, kort schudde hij zijn hoofd. Zoiets kon het meisje niet overkomen daar was ze een te harde bikkel voor. Zacht streek hij met zijn vingertoppen over haar wang, in de hoop dat ze hem zo meteen weer zou aankijken. Dat ze kwaad zou worden dat hij weer terug was gekomen, dat kon hem niet echt wat schelen eigenlijk. Als hij haar niet gevonden had, dan zou ze hier zo gelegen hebben tot ze weer wakker zou worden of tot iemand per toeval de foute kamer binnen kwam lopen. Hier zat hij dan, de jongen die zo net afgerammeld was met een kopkussen, hield nu het roodharige meisje tegen zich aan in de hoop dat ze zou wakker worden. Al zou ze gaan schreeuwen tegen hem, veel maakte het niet uit. Dan was ze tenminste weer bij zinnen. ‘Kom op, waar is die bikkel die me net nog wou vermoorden?’ Bromde hij lichtelijk geïrriteerd omdat ze maar niet wakker werd. Eigenlijk hoopte hij dat er niets ernstigs was, maar op het eerste zich kon hij niet bepaald wonden ontdekken die ze had opgelopen door de val. Een zucht schoof over zijn lippen. Dit alles was feitelijk zijn schuld. Als hij gisteren gewoon alles tot een halt had geroepen op tijd, als hij gewoon was blijven staan net, was dit misschien niet gebeurd. Had hij hier nu niet gezeten met een meisje dat momenteel zo kwetsbaar leek in zijn ogen. Ritmisch streek zijn hand over haar rug heen, in de hoop dat zijn hand plots een speciaal iets kreeg waardoor ze meteen zou wakker worden en hem recht aan keek. Maar goed, dat was allemaal fantasie, al wou hij momenteel toch dat het allemaal echt zou wezen, maar het tegendeel had zich tot nu toe bewezen.

Met een doffe blik in zijn ogen keek hij nog steeds naar haar. De jongen besloot uiteindelijk haar op te tillen en met haar naar de badkamer te lopen, om daar zo goed hij kon een washandje te nemen zonder haar te laten vallen. Dat gooide hij eerst in de gootsteen waarna hij de koud en warm water kraan open deed en uiteindelijk het washandje dat nu halfkoud half warm aanvoelde weer vast te nemen. Een beetje mongolisch deed hij de kraan weer uit en wandelde weer naar de kamer toe waarna hij zich neer zette op het bed en haar weer tegen hem aan liet leunen om daarna het washandje op haar voorhoofd te leggen. Misschien dat het hielp. Ach in films zag je altijd dat het hielp dus waarom kon het hier nu niet gaan helpen? Kort schoot het welgekende sprookje sneeuw witje. Die werd wakker gekust door haar prins. Wat nou als hij? Kort schudde hij zijn hoofd. Nee, dat ging hij niet doen want dan kon hij een klap tegen zijn kop verwachten van haar moest ze wakker worden. Toch verscheen er voor enkele seconden een grijns op zijn gezicht, maar die vervaagde weer toen hij naar het gezicht van het meisje keek. Nog steeds waren haar ogen gesloten. Kort sloot hij zijn ogen, bang dat alles anders zou uitdraaien. Bang dat dit alles andere zou bereiken, hoewel ergens was hij mee angstig hoe Eloisa erover zou denken. Maar voor zowel zijn rep, als die van de hare, kon dit niet veel goeds betekenen. Al zou hij hier zelf over zwijgen, omdat hij wist dat Esther dit zou appreciëren van hem. Plus over zo’n dingen schepte hij niet op, in Italië zou het anders geweest zijn, maar daar had hij zich in een vaste relatie gewerkt na dat zijn leven behoorlijk op de klippen was gelopen. Maar momenteel was dat niet van belang, het draaide om Esther nu.

Hulpeloos lag ik op mijn rug, alles deed zeer en mijn vader was zoals gewoonlijk weer gaan zuipen in de kroeg. Hoe slim ik was was niet te geloven, helaas wist niemand er van. Ik was nog maar acht jaar en alsnog was ik een studiegenie, al toonde ik het niet omdat ik me niet verder wou verdiepen in studeren. Een zucht verliet mijn mond en al gauw kwam mijn moeder terug gelopen vanuit de keuken, met een washandje die ze zachtjes deppend op mijn voorhoofd deed. 'Oh jeeh, heb je er aan gezeten?' Vroeg ze met een lichte glimlach op haar gezicht, waarna ze ook mijn vieze bebloede vingers afnam en vervolgens het washandje rustig op de leuning van de bank neerlegde. ''Wat is er gebeurd?'' Waagde ik opnieuw een poging, zonder hopelijk afgebroken te worden doordat ze over een nieuw onderwerp zou beginnen. Eigenlijk wist ik het wel wat er allemaal was gebeurd, maar ik wou het vanuit mijn moeder horen, ik wou haar verhaal horen. Omdat ik me niet buitengesloten wou voelen en ik wou met haar mee leven, het liefste stond ik in haar plaats, maar dat ging gewoon niet. 'Je vader is weer weg, schat, maak je maar geen zorgen, hij komt morgen wel weer terug...' Een duidelijke twijfel in haar stem was te horen, maar dat kon ze haar totaal niet kwalijk nemen. Dat was absoluut normaal. Mijn blik ging af van haar ogen richting de keuken, overal lagen nog glasscherven, duizenden uit elkaar gespatte servies stukken, ik leek zelfs iets op te merken van bloeddruppels maar dat zou van mezelf zijn geweest. 'Mag ik alstublieft een aspirientje?' Vroeg ik keurig, met een krakerige en zachte stem, waarna ik mijn ogen weer sloot en hoopte dat dit nooit gebeurd zou zijn.

Stil lag ze in Christian zijn armen, maar verroerde niet, sterker nog zelfs haar ademhaling werd zwakker en haar hart begon langzamer te bonken. Alsof ze ieder moment het loodje kon leggen, maar dat was niet het geval. Het was eerder het geval dat ze het even niet meer aan kon en plots flauwgevallen was, om alles weer even tot rust te laten komen. De roodharige meid had het geluk gehad dat de Die Hard jongen teruggekomen was, anders had ze het waarschijnlijk niet overleefd en dat zou foute boel zijn geweest. Ten eerste was het een enorme slechte naam voor Christian, omdat iedereen dan zou denken dat hij haar niet alleen genomen had maar ook vermoord had en ten tweede zou dat een nog veel slechtere naam zijn voor Monica High omdat er een leerling gestorven was. Nog steeds opende ze haar ogen niet, dat kwam omdat ze in een soort van coma lag.
Inmiddels dat ze al best lang veilig in de jongen zijn armen lag, vervaagde haar droom steeds meer, maar het lukte haar niet per se om wakker te worden. Nee, er was iets waardoor ze er in bleef haken. En dat leidde tot ernstige gevolgen, haar lichaam kon het even niet meer aan en veroorzaakte een stoornis in haar hersenen. Een epilepsie aanval kwam omhoog, die ze tevens nog nooit eerder in haar leven gehad had. Lichtjes begon haar lichaam te schudden, wat vervolgens steeds hevigere schokken waren totdat ze echt als een of andere elektrische lading niet meer te stoppen was. Langzaam gleden haar oogleden open en waren haar ogen zichtbaar, al waren haar pupillen naar achteren geraakt en waren er nu slechts twee spierwitte bollen te zien...

De jongen merkte dat haar ademhaling zwakker werd. Kort verschoof hij zijn hand naar haar nek, voelde haar hartslag verlagen. Zijn ogen werden groot. De jongen voelde zijn maag omkeren. Meteen keek hij naar haar gezicht en zacht drukte hij nog een kus op haar voorhoofd. ‘Esther, please verlaat me niet.’ Zijn stem klonk zwak, al was dat natuurlijk voor een reden. Esther verliezen, na wat er gebeurd was, na het feit dat hij zelf nog zo down was geweest. Het brak hem van binnenuit, al gaf hij het niet toe aan zichzelf. Zijn greep versterkte om haar waardoor haar lichaam nog meer tegen het zijne werd gedrukt. Tot er plots iets gebeurde. Heel plots begon het meisje in zijn arm te beven, meteen liet hij haar losser, voelde hoe ze steeds harder begon te schudden. Ze had hem nooit vertelt dat ze epilepsie had, of kwam dit plots? Zijn hart sloeg hard in zijn borst terwijl hij enkel maar kon toekijken. Bang dat ze zichzelf zou bezeren. Het meisje had een aanval, en hij had daar genoeg ervaring mee. Het enigste wat hij kon doen, was haar laten doen, en wanneer het voorbij was haar op haar zij leggen. Toen haar ogen echter open gleden deinsde hij iets naar achteren met zijn lichaam, maar toch liet hij haar niet los. Want hij wist dat wanneer hij haar neerlegde, ze eventueel zich kon bezeren aan meubelstukken of kleine frullen die hier lagen en dat wou hij niet. Even slikte hij. De donkere ogen van Christian bleven hangen op haar gezicht, geen idee wat hij anders moes doen om haar te helpen de aanval toch veilig door te komen. Ergens had hij de neiging zijn mobiel te nemen en een ambulance te bellen, maar hij wist dat zoiets stom was. Want die zouden hier nooit op tijd gaan komen. Een van de jongens in Italië had het ook gehad, en toen had hij de ambulance wel gebeld maar uiteindelijk toen ze er waren was de aanval al afgelopen en was de jongen grotendeels weer in orde. Dus dat zou met Esther ook wel gaan gebeuren, toch? Even slikte hij. Was dit de foute keuze die hij maakte? Christian wist niet meer wat hij moest doen, dus hij nam de beslissing om zelf bij haar te blijven en er voor te zorgen dat ze hier weer terug uit zou komen.

Haar ademhaling was door de epilepsie gestopt, waardoor ze een minuut geen enkele lucht binnen had gekregen. Maar langzamerhand kwam de aanval tot stilstand en lag ze enkel nog roerloos in de armen van Christian, waarna haar hartslag weer normaal werd. Levenloos lag ze in de jongen zijn armen, terwijl haar ogen nog steeds hetzelfde waren als tijdens de aanval, wat er best scary uit zag. Of niet zozeer voor haar, maar waarschijnlijk wel voor hem. Na enkele seconden kwam er een schel geluid vanuit haar keel, waar een harde ademhaling tot volgde. Vlak daarna werd die onhoorbaar vanwege dat de wekker in haar kamer begon te spelen met een liedje die ze zelf had ingesteld. Hard galmde die door haar slaapkamer heen, terwijl ze langzaam uit haar slaap ontwaakte en haar pupillen terug draaiden. Nu ze weer wat op adem gekomen was, probeerde ze overeind te komen en zag toen pas dat ze niet tegen haar in en uitgangsdeur aan op de grond lag maar zich op een andere plaats bevond en een warmere ondergrond had. Even bewoog ze rustig haar linkerarm omhoog, wreef door haar ogen zodat het wazige zicht weg zou gaan en zag toen Christian, zonder het te beseffen. ''Broken inside..'' Fluisterde ze een zinnetje mee, waarna ze zich zachtjes uit de jongen zijn armen wurmde, toen op haar beide wankele benen op de grond stond, naar de deur liep zonder haar radio uit te zetten en bijna haar evenwicht opnieuw verloor. Maar dit keer wist ze zich staande te houden tegen de deurpost en liep daarna verder richting een groot raam, vouwde daar haar armen in elkaar en staarde nogal treurig voor zich uit. Ze had geen woorden om te zeggen en was sinds tijden stil gevallen. Met haar hoofd zat ze nog in haar gedachten, bij de 'droom' die ze net had gehad. In haar ogen vormden ondertussen tranen, die ze dit keer niet wegveegde toen ze terugdacht aan haar verleden maar gewoonweg over haar wangen liet stromen. Zoveel vragen die de jongen waarschijnlijk voor haar had, maar zonder nog enige aandacht aan hem te schenken keek ze inmiddels naar beneden, maar wel nog steeds uit het raam.

Toen ze geen lucht binnenkreeg voelde hij zijn eigen adem stokken. Nog steeds lag ze in zijn armen te schudden, maar het was al veel minder en uiteindelijk bleef ze dood stil in zijn armen liggen. Met ingehouden adem keek hij naar het meisje, wist niet wat er nu was. De stilte schrikte hem af. Ze zou toch niet? Meteen schudde hij zijn hoofd, kon niet. Een kort geluid klonk, maar dat werd meteen overstemd door de wekker die aanging. Christian kon er niets aan doen dat zijn spieren even verstrakte. Blijkbaar leek ze wakker te worden uit haar onbewustzijn, haar ogen draaide weer terug zodat hij haar nu recht aan keek. Maar toch zorgde hij dat hij haar niet recht in de ogen, geen idee waarom niet. Het meisje probeerde overeind te komen, en ergens had hij de neiging om haar gewoon terug te drukken maar hij deed het niet, voor haar. Toen hij haar mond zag bewegen op de muziek sloot hij kort zijn ogen, voelde een drang om haar in zijn armen te sluiten en voor een hele lange tijd gewoon niet meer te praten, en of los te laten. Esther begon zich uit zijn armen te wurmen, en hij liet haar gewoon begaan. Al stond hij toch met haar recht, klaar om te helpen als het nodig was. Aangezien ze nogal wankel stond. Bijna viel ze waardoor hij aanstalte maakte om op haar af te lopen, maar ze kon zich nog overeind houden en koppig ging ze verder naar het raam. De jongen volgde, kort liet hij zijn hoofd zakken maar stapte vervolgens toch naar haar toe en legde voorzichtig zijn hand op haar schouder. ‘Es,’ verder kwam de jongen niet meer. Niet na een blik op haar spiegelbeeld in het raam. De tranen die over haar wangen gleden deden hem even huiveren,alles deed hem denken aan vroeger. Zachtjes legde hij zijn arm om haar schouder heen, ergens in de hoop dat ze hem niet zou wegduwen, maar het misschien gewoon zou kunnen aanvaarden dat hij hier nu was, en dat hij voor de moment niet weg zou gaan. Niet voor hij er zeker van wist dat ze zich weer goed voelde. De jongen wist niet wat er nu echt allemaal gebeurd was, maar het zat zowiezo te diep in Esther om het er uit te breken, toch al zeker voor hem. Maar hij stond er nu voor haar, net zoals gisteren, alleen was het nu misschien wel anders net door gisteren. 'Ik ben er voor je, echt waar.' Fluisterde hij nog zacht.

Gauw voelde ze een hand op haar schouder, maar sloeg hem niet weg. Waarom wist ze niet, maar op een of andere manier leek ze het te aanvaarden dat hij er was. Misschien voor de veiligheid, dat als ze straks weer een aanval zou krijgen of flauw zou vallen, dat ze in ieder geval niet alleen was. Tenminste, ze hoopte van niet dat dat zou gebeuren. But you never know... De stem van Christian klonk in haar oren, maar hij kwam blijkbaar niet verder dan alleen haar bijnaam te zeggen. Lichtjes draaide ze haar hoofd naar hem toe, maar niet helemaal zodat ze hem niet in zijn ogen hoefde aan te kijken en ze evengoed gewoon nog naar buiten keek. Het was grauw buiten, alsof het ieder moment kon gaan regenen. Was dat vanochtend ook al zo geweest toen ze wakker werd, of was dit al de hele tijd zo? Ze wist het niet meer, kon zich alleen maar herinneren dat ze woedend op Christian was geweest dat hij haar op het kwetsbaarste moment had gepakt en zij hetzelfde met hem. De wekker tetterde nog steeds door haar kamer heen, maar liet hem dit keer gewoon afspelen, zonder hem kapot te rammen zoals ze gewoonlijk deed. Op een of andere manier had dat liedje haar geraakt van binnen, waardoor ze hem ook niet meer durfde te veranderen en het deed haar ook aan vroeger denken, aan haar verleden. Aan het kutleven dat ze had. ''Dankje..'' Ontglipte het woordje uit haar mond vandaan, maar wel zachtjes en op een kwetsbare toon. Haar hand legde ze op die van de jongen, maar deed verder niets.

Toen ze zijn hand niet weg sloeg haalde hij opgehaald adem. De jongen was er maar al te blij mee, al liet hij dat niet merken. Dat kwam later wel, als hij alleen was. Het meisje draaide al snel haar hoofd naar hem, maar keek hem toch niet recht aan. En ergens was hij haar hier dankbaar voor. Als de jongen nu in haar ogen keek, dan zou hij gewoon zelf in tranen uitbarsten en dat wou hij zowel haar als zichzelf besparen. Een zachte hand werd op de zijne geplaatst en vrijwel meteen keek hij op. Het woordje dat ze sprak, bracht zowel iets goed met zich mee, als het slechte en dat was dan het deel waar ze zo kwetsbaar in klonk. Zonder nog langer te aarzelen legde hij zijn twee armen gewoon om haar heen en streek even over haar rug. Chris bleef woordloos staan. Niets wat hij kon zeggen schoot hem te binnen nu, het enigste wat hij nu was, was een steunpaal voor haar, een schouder om eventueel op uit te huilen. Nog steeds keek hij haar maar enkel vanuit haar profiel aan, haar ogen bleef hij mijden. Ergens zou ze dat wel appreciëren volgens hem. Kort sloot hij zijn ogen, voelde langzaam maar zeker hoe hij zelf toch ook enkele tranen moest verbijten. ‘Als je wilt gaan zitten of zo, zeg het me dan.’ Esther had momenteel haar rust nodig, vooral door wat net gebeurd was. De jongen vertrouwde het niet helemaal om haar nu al recht te staan. Maar toch zou hij wachten tot ze zelf wat zei. Ze zou zelf wel weten wanneer haar lichaam te zwak zou worden, niet? De jongen staarde naar de deur, die nog steeds toe was, hoe ze daar had gelegen had hem aan het schrikken gebracht. Had zijn woede helemaal laten verdwijnen, en zijn zorgzaamheid omhoog laten komen. Sinds hij hier in Amerika was aangekomen, was hij niet meer zo zorgzaam om iemand geweest, merendeels omdat hij meer bezig was met andere zaken, en dan vooral met Die Hard, en om gewoon de boel hier te gaan verkennen.

Het beviel haar op dit moment wel dat de jongen gewoon even niks zei, geen overbodige en onnodige vragen stelde, want daar had ze op dit moment wel het laatste behoefte aan. Bovendien vond ze de stilte gewoon heerlijk, behalve het feit dat haar radio nog steeds aan stond, maar die negeerde ze gewoon volkomen. Inmiddels begon ze het koud te krijgen en begon ze dan ook te rillen bij haar bovenlichaam en stond ze met knikkende knieën te shaken. Alsof Christian dat gezien had, sloeg hij meteen twee armen om haar heen. Haar eigen armen vouwde ze uit elkaar en liet ze gewoon slap hangen, maar legde haar hoofd wel schuin tegen zijn bovenlichaam aan, gewoon om het wat warmer te krijgen. Hierdoor was ze wel vergeten dat hierdoor haar oog make-up uit zou lopen en ze de tranen aan zijn shirt zou smeren. Ze snoof even kort, gewoon om haar neus op te halen en sloot vervolgens haar ogen. ''Nee, dat hoeft niet.'' Zei ze met een kalme, maar dromerige stem. Na enkele seconden viel het liedje uit en begon er een andere af te spelen, tevens van Avril Lavigne. Maar dit keer had ze de neiging wat minder om mee te zingen, omdat het ook wat minder bij haar paste. Maar alsnog was 'When you're gone' een sneu liedje.

Chris voelde hoe ze haar hoofd, tegen zijn borst aan legde. Kort knikte hij, overbodig wellicht maar momenteel kon hem dat niet schelen. De dromerige zachte woorden die klonken deden hem zich ergens iets beter voelen. Hoewel hij het niet bepaald geloofde, maar dat was nu zijn over bezorgdheid die parten speelde. Al gauw hoorde hij het nummer veranderen en kort slikte hij. Dit lied, momenteel was het niet echt iets goed om te horen, al was dat zowiezo al niet. Zachtjes wreef hij langs haar schouder. Zonder enige bijbedoeling, daarvoor was hij ten eerste niet terug gekomen dat was voor het gene wat hij vergeten was. Momenteel had hij zelf de neiging om mee te gaan wiegen op de muziek, maar hij hield zich in, gewoon omdat het belachelijk stond, dat wist hij zelf ook wel. Voor even versterkte zijn greep, maar hij liet zijn eigen greep weer verzwakken omdat hij haar nu op dit moment geen pijn meer wilde doen. Op een of andere manier dacht hij bij zichzelf dat hij dat hij het van morgend al genoeg gedaan had toen hij naast haar was wakker geworden. Man, wat was hij toch een sukkel. Kort zuchtte hij, sinds hij binnen was gekomen voelde hij zich schuldig omdat hij zich gisteren niet meer kon beheersen, beiden hadden ze dat niet meer gekund. ‘Het spijt me.’ Bracht hij zacht uit. Niet wetend of ze het nou echt kon horen of niet. Maar hij had het wel gezegd, en voor hem was dat misschien het belangrijkste wat hij nu kon doen, naast haar gewoon overeind houden.

Ze slikte even, was dit lied gevoelig voor Christian? Ze dacht even na over gisteren en dat was best moeilijk voor hem geweest, dat zijn ex-vriendin het loodje had gelegd en niet zomaar. Hierdoor was dit allemaal ontstaan, ook omdat zij zich ontzettend kwetsbaar had gevoeld. Ook al wou ze er niet aan denken, het gebeurde gewoon en waarom wist ze niet, maar ze kon er dit keer niet kwaad om worden. Ook omdat er nu gewoon sinds tijden rust in haar hoofd was en alles even stil lag. Op een of andere manier voelde ze zich ook clean, alsof ze al die tijd zo druk was geweest dat alles nu gewist was. Toen Christian zijn mannelijke stem klonk, beet ze voor kort op haar onderlip. Niet alleen omdat ze niet wist hoe ze moest reageren en er op dit moment geen woorden in haar mond gelegd waren, maar ook omdat ze er precies hetzelfde over dacht maar het bij haar een stuk moeilijker lag om die woorden ook daadwerkelijk uit te brengen. In plaats daarvan bewoog ze zich, bracht haar armen naar boven en legde die om zijn nek heen terwijl ze haar hoofd dan ook op zijn schouder legde. Hierna sloot ze gauw weer haar ogen en bleef even zo staan, ze vond het heerlijk om zijn warmte tegen haar koude lichaam aan te krijgen. Bovendien was er nu toch niemand bij die dit zag, dus ze waren toch veilig. ''Het geeft niet..'' Fluisterde ze heel zachtjes in zijn oor, waarna ze wat warm hijgde in zijn nek, maar gauw haar hoofd weer terug plaatste op zijn schouder.