Can i see you? ~

"Kennelijk heb je een zwak voor oudjes Iaantje." Lachend keek hij haar aan, kennelijk was haar sombere bui van daarstraks verdwenen. Iets waar hij blij mee was hij hield er niet van Haar te zien huilen. Ze was een van de weinige meisjes om wiens gevoelens hij daadwerkelijk gaf, hij zou haar nooit met opzet kwetsen. Wat niet betekende dat hij haar nooit had gekwetst, was het maar zo. Alleen al door vreemd te gaan had hij haar pijn gedaan, dat was iets wat hij maar al te goed wist. Het was ook deerden dat hij niet op nieuw een relatie met haar wou, hij wou niet nog eens het risico lopen haar te pijnigen. Dat kon hij haar niet aan doen.
Ze probeerde te ontsnappen uit zijn greep, schopte met haar voeten. Hij hield haar stevig vast, om uiteindelijk toch los te laten. Hij wou niet dat ze verdronk. Haar lach, deed een brede grijns op zijn gezicht verschijnen. Ze smeekte om genade, maar hij was niet van plan zomaar te stoppen. Nee ze had het verdiend, bovendien hield hij van haar lach. Had ze hem zonet nou schat genoemd? Het voelde goed, al wist hij dat het fout was. Ze zouden hun gevoelens niet aan elkaar moeten tonen, tenslotte wisten ze beide dat het niet ging. Toch? Zou ze het opnieuw willen proberen? Waarschijnlijk niet. Ze had hem al een kans gegeven en die had hij verpest. Hij beet op zijn lip, het leek alsof hij elk goed ding in zijn leven kwijt raakte. Misschien was dat wel de rede dat hij zich niet aan iemand kon binden. Niet omdat hij niet zonder zijn vrijheid kon, maar omdat hij bang was te diegene te verliezen.
Haar lippen waren zacht, en hij proefde het zout van de zee. Hij had zijn ogen gesloten, genoot van het moment. Haar armen krulde zich om zijn nek, haar buik raakte de zijne. Het voelde zo vreselijk goed, maar al snel besefte hij hoe fout ze bezig waren. Dit mocht niet, hij wou het niet nog eens verpeste. Maar het was al te laat. Iana hief haar hand, hij keek haar zwijgend aan. Maakte geen aanstaltte de klap die ze hem wou geven te ontwijken, hij had het verdiend. Tot zijn verbazing liet ze haar hand zakken, ze probeerde wat te zeggen maar kreeg de woorden niet over zijn lippen. "Het spijt me Iana." Hij keek haar aan, niet goed wetend wat hij moest doen. Hij was altijd goed met woorden, behalve in situaties die daadwerkelijk iets betekende. Situaties zoals deze. Zonder wat te zeggen draaide ze zich om en liep ze naar het strand. dan had hij toch liever die klap gehad. Wat moest hij nu doen? De blik die ze hem toe wierp vertelde hem dat ze liever niet had dat hij naar haar toe zou komen. En dat was nog zacht uitgedrukt. Maar het feit dat ze door haar knieën zakte vertelde hem iets anders. Hij beet op zijn lip, liep langzaam naar haar toe. Niet van plan hun vriendschap weer te verpesten, daarvoor betekende ze te veel voor hem. Bij haar aangekomen ging hij naast haar zitten, haar in zijn armen nemen leek hem een slecht idee. Hoe graag hij ook wou troosten, hij kon het nu niet doen. "Meisje het spijt me, ik had me in moeten houden maar ik kon het niet. Het ging vanzelf. Ik wil je geen pijn doen, echt niet!"

Iana wist even niet meer wat te doen. Het was net alsof ze steeds van emoties en stemmingen veranderde. Op het ene mond was ze super blij, het andere was ze weer helemaal depressief. Iana zuchtte, liet zich neervallen in het zand. De sterren stonden hoog aan de hemel, iets wat ze nog niet verwacht had. Oh wat ging de tijd veel te snel. Maar stiekem hoopte Iana dat ze snel naar huis kon, ze zich kon opsluiten in haar kamer en een potje kon gaan huilen. Die gedachte werd bruusk verbroken, Nick stond opeens weer naast haar, pardon, zat naast haar. Het verbaasde haar dat Nick nog zo kalm kon blijven, altijd was hij zo rustig en had hij een zachte stem. Iana zette zich weer rechtkop, plooide haar knieën en liet haar armen er als voorheen weer over bungelen. De woorden van Nick galmden door haar hoofd, bleven wel zo'n drie maal achterheen na echoën. Het maakte haar eigenlijk gek, verschrikkelijk gek. Wat ze nu deed, was iets wat ze zichzelf nooit zou vergeven. Ze had haar lichaam gedraaid, had haar handen op Nick zijn borstkas gezet en hem achterover geduwd. Ze had haar lichaam naar voren gebracht en haar op hem neergelegd. Met haar donkere bruine ogen, die voor het eerst weer oplichtten, keek ze récht in die van Nick, zijn o zo mooie blauwe, heldere ogen. Iana beet op haar onderlip, legde haar hand op zijn wang en drukte -zonder het goed en wel te beseffen- haar lippen op de zijne. Die kus duurde écht lang, waarschijnlijk was dat wel hét record van langste kussen. Iana's hoofd tolde langs alle kanten, ze voelde zich net door elkaar gemixt. Tot wanneer ze bij het besef kwam, Nick en haarzelf. Zij samen, als een koppel. Iana vond het zo goed klinken dat ze Nick zelf nog een paar kussen in zijn nek uitdeelde. Eerlijk gezegd wist Iana nu écht wel waar ze mee bezig was, ze had Nick op zijn mond gekust, had hem zelf nog in zijn nek gekust. Iana glimlachte liefjes naar Nick, had dit keer echt geen spijt van wat ze gedaan had. Het was best wel raar eigenlijk, eerst zat ze hier nog te jammeren. Nu zat ze hier als een klein kind, óp Nick zijn buik wat naar hem te glimlachen. "Ik vergeef het je.." Zei ze zacht. Haar stem klonk verbazend rustig, alsof al die spanningen van daarnet helemaal waren verdwenen. Eigenlijk was dat ook wel degelijk het geval, door die éne zoen van Nick had ze haar gedachten en onzekerheden allemaal langs de kant geschoven. Iana moest zich niet meer wegstoppen achter iets, ze moest zich eindelijk laten zien hoe ze echt was. Haar gevoelens en dergelijke wegsteken, puur uit onzekerheid, had haar zo onzeker gemaakt dat Iana wel op risico moest spelen. Nick moest ze terug krijgen, dat waren toch de gedachten die in haar hoofd speelde. Nick was háar vriendje en niet één of ander speeltje. Iana hield van hem, was dol verliefd. Iana schudde haar hoofd. Ze was net zo'n 12 jarig kind die voor het eerst écht verliefd was op een jongen. Twijfelend rolde Iana van Nick af, woorden moest ze niet gebruiken om te weten hoe ze zich nu voelde. Hélemaal top, een beetje onzeker maar dat kleine vonkje in haar buik had toch de overmacht. Iana glimlachte, al kon Nick dat niet zien door haar haren die opwaaiden door een voorbijkomende windstoot. Of Nick hier nu positief of negatief op zou reageren, dat was de hamvraag. Iana had getoond wat ze voor hem voelde, wat ze altijd al voor hem had gevoeld. En eigenlijk was ze best trots op zichzelf, nu moest ze het tenminste niet meer wegsteken onder stoelen of banken. De grote felle maan die daar aan de hemel stond maakte een mooie glinstering op de golven van de zee. Moesten er nu nog kleine kaarsjes staan zou het hélemaal perfect zijn. Iana keek Nick na een vijftal minuten weer aan, verbeet de glimlach op haar gezicht en hield haar hoofd wat scheef. "Ik hou van je.." De woorden rolden eruit, zonder ook maar één tussenpauze. En op dat moment stond alles stil, Iana wist dat dit het moment van de waarheid was. Zou ze gebroken worden door een negatief antwoord van Nick, of zou ze zichzelf gelukkig mogen noemen aan de zijde van Nick? Wie kon het zeggen..

-Spannend XD

Niet goed wetend wat hij verder nog moest zeggen, beet hij op zijn lip. Zijn blik hield hij op Iana gevestig, hopend dat ze zijn excuses zou aanvaarden. Hij wou haar niet verliezen, niet nog eens. Voor hij goed en wel besefte wat er gebeurde lag hij op zijn rug in het zand, met Iana bovenop zich. Hij voelde de warmte van haar lichaam, zonder er bij na te denken legde hij zijn arm rond haar middel. Met zijn vingers streelde hij langs haar huid, die nog nat was van het zee water. Haar lippen raakte de zijne, hij liet zich mee voeren door de kus. Een warme gloed ging door zijn lichaam, het leek alsof er in zijn buik tientallen vlinders hyperactief rond fladderde. Met zijn vrije hand ging hij door haar haar, wat hem betrof mocht dit moment eeuwig duren. Haar lippen lieten de zijne los, verplaatste zich naar zijn hals. Zijn huid leek te tintelen op de plekken waar zij een kus drukte. Hoe had hij het ooit in zijn hoofd gehaald haar te bedriegen? Er was geen meisje dat aan haar kon tippen. Niemand slaagde er in zijn hart sneller te doen kloppen, behalve zij. Hij plaatste zijn hand op haar wang, streelde er met zijn duim zacht over. Glimlachend keek hij haar aan, haar bruine ogen leken hem te betoveren. Hij drukte een zachte kus op haar schouder. "Je weet niet half hoe blij ik daar mee ben." Fluisterde hij. En nu? Zouden ze gewoon verder gaan als vrienden, zichzelf en ieder ander voorhoudend dat ze niks voor elkaar voelde? Nee. Hij wou zijn gevoelens voor haar niet weer weg stoppen. Hij wou met haar samen zijn, als koppel. Hij wou haar kunnen zoenen zonder er bij na te denken of het goed was wat hij deed. Hij wou dat ze gelukkig was, niet met Darren, niet met Jason maar met hem. Hij wou haar aan zijn zijde hebben, en niemand anders. Iana rolde van hem af, en voor een moment staarde hij zwijgend naar de hemel die bezaaid was met vonkelende sterren. Zou hij haar nu wel trouw kunnen blijven? Was hij bereid zijn vrijheid optegeven voor haar? Zou zij het opnieuw willen proberen? Haar woorden trokken hem uit zijn gedachten, wat verbijsterd staarde hij naar de maan. Dat had hij niet verwacht, zelfs niet van haar. Hij rolde zich op zijn zij, steunde met zijn hoofd op zijn hand en keek haar voor een moment zwijgend op haar neer. "Ik hou ook van jouw." Hij drukte een zachte kus op haar lippen, waarna hij haar weer aan keek. Met zijn vrije hand zocht hij de hare, nam die vast. Voor een moment zocht hij naar de juiste woorden, hij moest nu geen fouten maken. Dit mocht hij niet verpest. "Het is nooit mijn bedoeling geweest jouw pijn te doen, je betekend zoveel voor me en ik vergiste me toen ik dacht dat ik zonder je kon. Want dat kan ik niet, ik wil je niet missen. Ik wil je weer als mijn vriendin. Jij doet iets met me wat geen enkel ander meisje ooit met mij heeft gedaan." De woorden rolde over zijn lippen, zonder enige aarzeling. "Iana, zou je het nog eens met me willen proberen? Ik weet dat ik moeilijk kan zijn, en dat ik een player ben. Maar voor jouw wil ik veranderen, ik wil je niet nog eens verliezen. Daarvoor beteken je veel te veel voor me." Vervolgde hij, waarna hij zich overeind duwde. Hoe zou ze reageren? Zou ze hem afwijzen? Of zouden ze zich straks weer een koppel mogen noemen?

Iana voelde de streling over haar warm, sloot haar ogen en vleide haar wang tegen zijn hand. Iana opende haar ogen, keek recht in die van Nick. Het leek weer net een paar maanden geleden, Nick en zij. Hét perfecte koppel, zelfs op school werd ze erdoor aangesproken. 'Whoow, ben je met Nick? Die hotterd!' Iana had dan altijd- fier als ze was- 'ja' erop geantwoord. Natuurlijk was Iana daar trots op, er gingen héél veel roddels door de school. Waarschijnlijk omdat ze hem als dé player zagen, terwijl Iana hem écht kende. Of dat dacht ze toch, toen. Nu was ze daar niet meer zo zeker van. Als hij het vroeger al niet kon, haar trouw blijven, waarom zou hij het nu dan wel opeens zijn? Iana voelde hoe de onzekerheid weer over haar heen viel. Het was te vergelijken met een onweerswolk dat boven haar hoofd hing.
De woorden van Nick haalden haar uit haar gedachten, deden de glimlach van voorheen weer op haar gezicht verschijnen. Hoe kon ze het hem nou niét vergeven? Al zou Iana hem willen negeren, ze zou het zelf niet uithouden! Bij andere jongens zou ze dat pérfect gekund hebben, maar Nick was een apart geval. Net als Chase ooit geweest was. Iana slikte, kon zich nog zo goed al hun leuke momenten voorstellen. Hoe hij haar daar bijna in d'r naakie een rondje had doen lopen. Iana grijnsde, ja, dat waren geweldige tijden geweest. Maar Chase kwam niet meer terug, hij had Monica blijkbaar achter zich gelaten. Daar kon Iana natuurlijk niets tegen doen. Dat was zijn eigen keuze geweest, die had Iana niet kunnen draaien of keren. "Ik ben ook gelukkig nu." Zei ze, hem liefjes aankijkend. Al voelde ze nog steeds de onzekerheid, ze moest Nick een tweede kans geven. Misschien was hij juist wél veranderd. Het feit was dat Iana niet zonder 'haar' Nick kon. Hoe hard ze soms haar best deed hem uit haar hoofd te krijgen, ze kon het niet. Iana boog zich naar voren, gaf Nick weer een zoen op zijn lippen. Het voelde écht zo goed om Nick weer normaal te kunnen zoenen, hoe het altijd was. Nu moest ze niet meer denken; 'Zou hij het niet erg vinden?' Nee, nu kon ze hem zoenen zoveel ze wilde. Iana grinnikte, fijne gedachte was dat. De sterren fonkelden trots aan 'hun' hemel. Iana zag de maan dan als de moeder van al die kleine sterretjes. Het gaf haar een fijn gevoel die sterren, ze voelde zich dan minder eenzaam als ze alleen was. Bij het horen van Nick zijn woorden stokte haar adem in haar keel, had hij nu echt 'hou ook van jou' gezegd? Iana kon wel hyperactief rondjes beginnen rennen, maar dat hield ze maar voor zichzelf. De zoen die ze op haar lippen kreeg deed haar denken aan hun vroegere 'wedstijdjes'. Om ter langst zoenen. Iana lachte, had even een binnenpretje. Plots deed Nick wat raar, nam hij haar hand en keek haar serieus aan. Even beet Iana op haar onderlip, dacht dat hij wilde zeggen dat hij helemaal niet met haar wilde. Maar daarvoor keek hij veel te schattig.. Met een klein hartje luisterde ze naar de woorden en zinnen van Nick die haar onwaarschijnlijk goed deden. Nick keek haar zo verwachtingsvol aan, Iana kreeg er de slappe lach van. Na een goeie minuut draaide ze haar hoofd naar Nick, keek hem récht aan met één van haar serieuze blikken. "Nee, ik heb geen zin in een relatie met jou." Iana keek hem bloedserieus aan, had zijn hand losgelaten en recht gesprongen. Ze draaide zich om en stapte een goeie vijf meter verder. Na die vijf meter hield ze het niet meer uit, barstte in lachen uit en draaide zich weer om. Ze liep met volle snelheid op Nick af, besprong hem langs achteren. Ze landde zo'n beetje op zijn buik, zacht natuurlijk, en keerde haar gezicht naar hem om. "Tuurlijk wil ik met jou schattie!" Iana drukte haar lippen op de zijne, lachte een keertje onschuldig. "Ik had je wééral hé!"

Zoals ze nu lagen, het was net als een paar maanden geleden. Toen ze nog een koppel waren geweest, voor hij het had verpest. Voor hij haar had bedrogen, met een of meid wiens naam hij niet eens meer wist. En daarvoor had hij zijn relatie dus opgegeven, wat was hij soms toch een idioot. Oké, als hij die avond niet over de grens was gegaan was het sowieso niet veel later alsnogs gebeurd. Maar toch. Een zucht schoof over zijn lippen. Zou hij er nu wel toe in staat zijn, haar trouw te blijven? Hij hoopte het, hij wou haar niet nog eens pijn doen. Bovendien wou hij haar niet kwijt. Niet nog eens. Hij was er van overtuigd dat dit besef er voor zou zorgen dat het hem nu wel zou lukken, of misschien wou hij het alleen denken. Maar wie zij dat Iana het nog eens wou proberen. Wat als dit enkel een spelletje voor haar was?
Haar glimlach zorgde ervoor dat de zijne terugkeerde, met zijn hand ging hij door haar bruine haren. Zijn ogen hield hij op de hare gericht, na haar woorden gehoord te hebben drukte hij een kus op haar lippen. Zou het dan toch goed kommen? Zou ze hem dan toch terug willen? Betekende hij meer voor haar dan Darren en Jason? Voor een moment sloeg zijn onzekerheid toe, ook daarin onderscheidde Iana zich van andere meisjes. Ze was de enige die hem onzeker kon doen voelen. Haar kus maakte abrupt een einde aan zijn gedachten, hij zoende haar terug. Het voelde zo goed, en hij hoopte dat dit niet de laatste zou zijn. Nee hij wou haar weer gewoon kunnen zoenen wanneer hij dat wilde, zonder zich druk te hoeven maken over hoe ze zou reageren. Zonder bang te hoeven zijn dat ze er vandoor ging. Hij wou weer een koppel met haar zijn. Maar wou zij dat wel? Of zou ze hem afwijzen? Zag ze hem net als Darren? Tenslotte had ze ook met die jongen gezoend. Weer ging er een steek van jaloezie door hem heen. Die jongen kon maar beter uit zijn buurt blijven, voor nu in elk geval. Nick wist dat hij onredelijk was, maar als het om Iana ging leek hij niet altijd even helder te kunnen denken.
Haar gelach deed zijn hart in zijn schoenen zinken, hij bereidde zich voor op een afwijzing. Voor een moment had hij gehoopt dat ze hem terug zou willen, maar die hoop vervloog direct.hij beet op zijn lip, wachtte tot ze uit was gelachen. Dus voor haar was alles een spelletje geweest? Ze had haar gevoelens allemaal gespeeld? Of wou ze er gewoon niet nog eens aan toe gegeven. Was ze bang dat hij haar weer zou kwetsen? Hij kon het haar niet kwalijk nemen, na wat hij had geflikt. Toch had hij gewild dat ze hem nog een kans had gegeven. Een tweede kans. Haar woorden kwamen niet onverwachts, wat het niet minder pijnlijk maakte. Ze sprong overeind en liep weg, hij zuchtte liet zich achterover vallen in het zand. Achter haar aan gaan om te proberen hun vriendschap te reden deed hij niet. Dat kon hij niet. Hij was niet iemand die zijn gevoelens makkelijk bloot gaf en nu wist hij weer waarom. Totaal onverwachts lande Iana op zijn buik, gelukkig was ze slim genoeg om zich niet al te hard op hem te laten vallen. Langzaam begon hij te beseffen dat ze hem had genomen, haar woorden bevestigde dit. "Dat was niet grappig." Mompelde hij, maar hij slaagde er niet in een grijns te onder drukken. Hij was haar niet kwijt, ze wou hem ook terug. Hij beantwoorde haar kus, waarna hij haar hoofdschuddend aan keek. "Ja je had me zeker." Gaf hij eerlijk toe. Hij drukte enkele kussen in haar hals. "Maar ik vergeef je, als je vanavond met me uit eten gaat." Een glimlach was op zijn gezicht verschenen, met zijn hand streek hij langs haar wang. Hij kwam overeind, hield haar voor een moment vast zodat hij ook haar recht kon zetten. "Waar wil je heen?" Hij had haar hand vast gepakt, en keek haar vragend aan.

Iana lachte, hoorde dat Nick het eigenlijk helemaal niet grappig vond. Ach, zij vond van wel! Iana boog zich voorover, kuste hem nog eens lang en hield zijn onderlip even beet. "Dacht je nou echt dat ik je ging afwijzen? Dé liefste, knapste, mooiste, schattigste, Italiaanse, awesomste jongen van de héle wereld?" Iana glimlachte haar tanden bloot, vond het zo perfect nu. Alleen Nick had ze nodig in haar leven, niemand anders was zo speciaal voor haar als hij. Iana keek Nick serieus aan, hield zijn hand vast. "Wil je het dan weer proberen Nick? Wij samen? Zonder ruzies en jaloezie?" Iana wilde zekerheid, kon niet van iemand houden als die het niet serieus meende met haar. Ergens wist Iana al dat Nick het zou proberen om haar trouw te blijven. Daar was ze al trots op, trots op hem dat hij dat voor haar wilde doen. Gewoontes waren altijd moeilijk om weg te krijgen, ze buiten te sluiten. Iana wist dat Nick nog zwaar zou afzien, mentaal dan wel. Maar Iana zou hem helpen als het nodig is, hem steunen als hij het moeilijk zou hebben. Iana hield haar blik op Nick. Ze vond zijn reactie best grappig, kon het niet laten om zijn wangen beet te nemen en net als een kleine baby heen en weer te schudden. "Ah koetchiekoetchie." Iana keek hem met haar schattige ogen aan, begon overdreven met haar wimpers te knipperen. Dat deed ze wel vaker, zeker nu bij Nick aangezien ze elk moment een kietel-aanval verwachtte. Tot haar verbazing had hij zichzelf al overeind getrokken, nam hij haar vast en zette ook haar rechtop. Iana glimlachte dankbaar. "Dat bespaard me weeral een paar pijnlijke spiermomenten." Iana luisterde naar wat 'haar' liefje zei en knikte daarop bevestigend. "Het zou me een eer zijn om met deze hotterd te gaan eten." Iana legde haar arm rondom zijn middel, liet haar hoofd op zijn schouder rustten. Samen met Nick stapte ze al wat vooruit, vroeg zich af waar ze konden gaan eten. "Misschien kunnen we naar 'The Guardian' gaan. Daar hebben ze zowat van alles. Pasta's, vleesgerechten, visgerechten.. Wat je maar wilt!" Iana draaide haar hoofd vragend naar Nick wat hij daarvan zou vinden. Waarschijnlijk zou hij het wel goed vinden, dat dacht Iana toch. Het was ondertussen al zeker 23:30u, iets waar Iana niet van opschrikte. Ze zaten hier eigenlijk al super lang, al de hele dag volgens Iana. "Als je het eens bekijkt, vanmorgen waren we nog.. Vrienden. En nu? Nu wandelen we hier als een koppel over het strand." Iana lachte, drukte een kus in Nick zijn nek. Het voelde zo goed haar niet meer te moeten generen omdat ze Nick kuste. Ze wist dat hun gevoelens nu wederzijds waren en ze zich goed kon voelen bij hem. Nu zat ze niet meer met de twijfels en de onzekerheden, Nick was van haar en ze hield van hem met heel haar hart. "Kijk, daar is het restaurant al, op het einde van díe baan." Iana wees naar de baan waar er een groot gebouw stond. Het was best een groot restaurant en Iana wist van kennissen dat ze daar goed eten gaven. Iana voelde het zand tegen haar blote benen komen door een kleine windstoot. Haar witte kleedje vloog omhoog en lachend duwde ze het weer naar beneden. "Misschien ga ik mijn rokje toch maar moeten vasthouden vandaag. Anders kijken er nog jongens als ik de straat oversteek. En dat willen we niet hé Nickje?" Iana grinnikte, plaagde Nick alleen maar. Natuurlijk kon Nick jaloers zijn omdat ze met andere jongens omging. Stiekem was zij dat ook als ze Nick met andere meisjes zag praten. Meestal gaf Nick die dan ook een knuffel en dan kon Iana wel barstten van jaloezie. Iana liet een zucht uit haar keel verdwijnen. Ze waren ondertussen al langs het pad van de duinen gegaan en voor hen beiden lag nu de straat waar er vele auto's passeerden. "Het is hier zo'n drukke baan. Allemaal best gevaarlijk." Mompelde ze, eerder tegen zichzelf dan tegen iemand anders. Haar bruine haren lagen plat tegen haar schouder in een vlecht gedraaid, die ze altijd droeg als ze uit het water kwam. "Oké, 1, 2,3!" Iana liet Nick los en begon al te lopen naar de overkant. Gelukkig reden de auto's niet te snel waardoor ze gemakkelijk aan de ingang van het restaurant was. "Alléé Nickkie, kom je nog?" Iana lachte, hield met haar rechterhand haar kleedje vast zodat die niet weer zou opwaaien.

In tegen stelling tot hem leek Iana het wel degelijk grappig te vinden, boos worden op haar was voor hem zo goed als onmogelijk en in deze situatie ook totaal onnodig. Haar lippen raakte de zijne, deden hem voor een moment alles vergeten. Hij sloeg zijn armen om haar heen, beantwoorde haar kus vol overgave. Hoe had hij ooit gedacht dat hij zonder haar kon? Na haar vertrek uit Italië had hij toch moeten weten, dat dat niet het geval was? Voor een moment liet hij zijn voorhoofd tegen het hare rustte, keek hij haar recht in haar bruine ogen. Haar woorden toverde een glimlach op zijn gezicht. "Ja, dat dacht ik echt." Bekende hij eerlijk. Iana's stemming kon al net zo plots omslaan als die van hem, ook nu werd ze plots serieus. Ze pakte zijn hand beet, met zijn hoofd een tikkeltje schuin keek hij haar vragend aan. Haar vraag verbaasde hem, hij had zojuist gezegd dat hij voor haar wou veranderen. Dat hij niet zonder haar kon, maar kennelijk twijfelde ze nog altijd. Oké, na wat hij haar had geflikt was dat niet geheel onterecht. Hij legde zijn hand op haar wang, een zachte glimlach speelde op zijn lippen. "Weetje, er is een reden dat ik altijd bij jouw terug lijk te komen en dat is omdat ik niet zonder je kan. Dus ja, ik wil het nog eens proberen. Zonder ruzie's en jaloezie. Ik hou van je, en dat gaat niet veranderen. Oude gewoontes zijn moeilijk af te leren, misschien ga ik je hulp nog eens nodig hebben. Want als je bij me bent, dan weet ik weer waarom ik het doe en dan is het een stuk makkelijker." Hij drukte een kus op haar lippen. Ze had zijn wangen weer tussen haar handen genomen, kneep weer in zijn handen zoals een oma bij haar klein kind. "Daar moet je echt eens mee op houden, de volgende keer kom je er niet ongestraft van af." Hoofdschuddend keek hij haar aan, hij slaagde er niet in een grijns te onderdrukken. Nadat hij zich recht had gestel nam hij zijn T-shirt van de grond en trok deze aan. Om nu met een ontbloot boven lichaam een restaurant in te lopen, was ook niet echt een geweldig plan. Iana legde haar arm rond zijn middel, haar hoofd ruste tegen zijn schouder. Hij legde zijn arm om haar heen. "Ik vind het prima." Over 'The Guardian' had hij goede verhalen gehoord, ze schenen er heerlijke maaltijden te serveren. Voor de verandering was geld geen probleem, niet echt in elk geval. In de vakantie werkte hij bijna dagelijks, en hij had gisteren juist zijn loon gekregen. Kans om het naar Angel te sturen had hij nog niet gehad, en anders kon hij later altijd nog iemand rollen om haar wat extra's toe te sturen. "Dit bevalt me eigenlijk beter." Een vrolijke glimlach stond op zijn gezicht, hij keek haar voor een moment aan. Het voelde goed om weer zo met haar te kunnen lopen, om zich niet af te hoeven vragen of ze er goed aan deden zo close te zijn. Iana wees naar de drukke baan, waarnaast een groot gebouw lag. Haar kleedje woei omhoog, iets waar ze snel op reageerde door hem omlaag te drukken. "Hmm... misschien beter van wel, al zal ik niet jaloers worden op jongens die enkel naar je kijken." Hij drukte een kus in haar hals. Iana had hem los gelaten, en stak de straat over. Hij bleef voor een moment staan, maar bij het horen van haar woorden begon hij toch te lopen. De auto's reden niet al te snel, en het was dan ook niet zo link als het in eerste instantie had geleken. Hij voegde zich weer bij Iana, legde zijn arm weer rond haar middel. Zijn hand liet hij op haar heup rustte. "Volgens mij zijn de jongens die naar jouw kijken, op dit moment de enige die jaloers moeten zijn." Een grijns was op zijn gezicht verschenen, samen met haar liep hij het restaurant binnen. Een jongeman gehuld in een witte bloes en een zwarte broek bracht hen naar een tafeltje, in het midden stond een kaarsje te branden. Nick glimlachte, schoof voor Iana een stoel naar achteren. Een glimlach speelde op zijn lippen, dit was gewoon perfect. Al kwam dat voornamelijk doordat hij Iana terug had, doordat ze weer zijn vriendin was. Hij ging tegenover haar zitten, nam de kaart die voor hem op tafel was gelegd. "Hadden jullie al wat te drinken gewild?" vroeg de ober, die al een kladblok in zijn hand genomen had. "Een Martini, en wat wil jij?" Voor een moment keek hij Iana vragend aan.

Iana moest lachen om Nick die daar naar de overkant was gelopen. Hoe hij met zijn veel te hot lichaam daar rende. Iana toverde een grote grijns op haar gezicht, merkte dat Nick alweer bij haar stond. Iana hoorde een soort gefluit van aan het restaurant. Aangezien er een rookverbod is stonden er een vijftal mensen buiten aan de deur hun sigaret te smoken. Iana rolde met haar ogen, keek récht in de ogen van de gast die naar haar had gefloten. Iana's ogen vernauwden zich angstaanjagend snel, die vuile smerige grijns die op die gast zijn gezicht stond gebrand maakte Iana nijdig. Nog geen vijf seconden laten stak ze haar hand op, gooide haar middelvinger omhoog en draaide zich om naar nek. Ze draaide Nick zijn gezicht naar haar toe, drukte een lange kus op zijn lippen en keek daarna grijnzend naar die ene gast. Nou, die had het wel gehad volgen haar aangezien die zijn blik had afgewend toen ze terug had gekeken. Hoofdschuddend richtte ze haar aandacht weer op Nick die de deur ondertussen al had opengedaan. Dankbaar stapte ze naar binnen, voelde aan haar haar dat ondertussen al gedroogd was. Fijn, dan hoefde ze niet staan druipen op de grond.
"Merci schat." Glimlachend liet ze zich op haar stoel zakken, gooide haar rechterbeen over haar linker en bekeek de kaart die ze voor haar neus kreeg geschoven. Toen de ober daar al stond begon ze haastig de kaart te doorbladeren. "Rustig maar, ik heb alle tijd. Het is rustig vandaag." De kalme stem van de man deed Iana opkijken. Hoofdschuddend knikte ze, even knikkend naar de man. "Ik laat niet graag mensen wachten." Legde ze simpel uit, waarop de ober lachte. Iana had de dranken bekeken en had best wel eens zin in een Bacardi. "Voor mij een Bacardi." Ze sloot het boekje en gaf het aan de man die ze aannam en daarna wegliep. Iana liet haar blik over het nog grote restaurant gaan. De geur van vers gebakken vlees vulde haar neusgaten. "Hmm, het ruikt hier zo lekker." Haar blik richtte zich weer op Nick die aan de overkant van het tafeltje zat. De grote glimlach was net gekerfd op haar gezicht. Het kaarsje dat tussenin stond laaide enthousiast op, het gaf een gezellige sfeer. Zonder wat te zeggen legde ze haar handen op tafel, boog zich voorover en kuste Nick vluchtig. "Ik hou van je." Haar ogen spraken boekdelen, ze lichtten vrolijk op en er zat een licht vonkje in. Net alsof er zich juist een vlammetje had gepland in haar pupil. Nog geen vijf minuten had het geduurd of daar stond de zwarte pinguïn, sorry, barman aan met hun twee drankjes. "Danku." Sprak ze beleefd toen ze haar drank kreeg. Het was best wel sterke drank dat ze hadden gekozen dus Iana had besloten dit drankje over de hele avond te drinken, althans, als dat ging lukken. Goesting om daar half zat rond te lopen wilde ze niet, dan zou heel haar avond verpest zijn omdat ze 's morgens dan toch alles was vergeten. "Ik kom straks dan nog eens terug om jullie bestellingen voor het menu op te nemen." Iana knikte, besloot eerst wat met Nick te babbelen vooraleer ze weer dat menu ging doorbladeren. De lichten werden opeens gedoofd en een heleboel lampen die tegen de muur waren geplaatst werden aangestoken. Het waren allemaal van die zijlichten die eigenlijk best wel mooi warmen. Het waren net wit/rode spots. "Whoow, dit restaurant is nog modern ook." Iana lachte, keek Nick aan en voelde de warme kriebeling weer door haar buik gaan. "Het is net voorbestemd hé liefje, dat we weer samen zijn." Haar stem was zacht en net een fluistering. Dit waren woorden dat ze niet voor heel dut restaurant zou gaan schreeuwen. Nogal logisch, niet? Plots kwam de ober daar alweer, zijn ogen nieuwsgierig op Iana gericht. "Oh, damnit.. Vergeten." Iana lachte een keertje, tweede maal, en opende het menu weer. Eigenlijk wist Iana al wel voor wat ze zou gaan. Vleesgerechten waren altijd lekker dus was haar keuze snel gemaakt. "Voor mij een lamskotelet met de zomerse groenten." Daarna keek ze naar Nick, kijkend naar wat hij zou bestellen.

Gefluit trok Nick's aandacht, een jongen stond met vier andere mensen voor het restaurant te roken. Leek interesse te hebben in Iana, die er duidelijk anders over dacht. Nick grijnsde onwillekeurig bij het zien van haar reactie, voelde haar lippen op de zijne. Beantwoorde haar kus zonder enige aarzeling, trok haar voor een moment tegen zich aan. "Ik zei toch dat de jongens die naar jouw zouden kijken, de enige waren die jaloers moeten zijn." Fluisterde hij in haar oor, waarna hij een speelse kus in haar nek plaatste. Hij wierp een vluchtige blik op de jongen die zonet naar Iana had gefloten, die leek het opgeheven te hebben. Mooi. Hij had geen zin in één of andere dude die zich aan haar op ging dringen, en hij had het idee dat het zelfde voor haar gold.
Rustig begon hij door de kaart de bladeren die voor hem neer was gelegd, zo nu en dan dwaalde zijn blik af naar Iana. Die nog een drankje moest bestellen, een glimlach stond op zijn gezicht en hij had niet het idee dat die snel zou verdwijnen. Deze avond was perfect, en niets kon dat verpesten. De ober droop af, en voor een moment waren ze allen. Zo ver je het alleen kon noemen, wanneer je in een restaurant vol mensen zat. Hij nam haar handen in de zijne, voelde zijn lippen tintelen naar de vluchtige kus die ze er op had gedrukt. In haar ogen was een vonkeling te zien, die nog eens versterkt werd door het kaarslicht. Ergens vond hij het moeilijk te geloven dat hij haar terug had. Ze had er zo met een andere jongen vandoor kunnen gaan, tenslotte waren er genoeg die voor haar vielen. Ze was perfect. "Ik hou ook van jouw." Fluisterde hij, waarna hij iets naar voren leunde en een kus op haar lippen plaatste. Een man gehuld in een pak, dat Nick deed denken aan een pinguïn dook naast hen op. Zette de drankjes voor hen neer, beide waren ze gegaan voor een alcoholisch drankje. Nick was niet van plan er vanavond veel achterover te slaan, al kon hij aardig wat hebben hij wou er vandaag gewoon 100% bij zijn en als hij eenmaal begon met drinken was het voor hem moeilijk te stoppen. De man verdween weer, met de boodschap dat hij later wel terug zou komen. Nick nam een slok van zijn Martine, het zoete goedje had de sterke smaak bij alcohol. Heerlijk. Vrij plots werden de lichten gedoofd, nog geen seconden sprongen er zij spots aan en werd de ruimte gehuld in wit/rood lid. "Zeker, het was een goed idee hier heen te gaan." Reageerde hij grijnzend op haar woorden, met zijn duim streek hij over de rug van haar hand. "Zeker, we komen niet voor niks steeds terug bij elkaar." Ook zijn stem was niet meer dan een fluistering, het was niet zo dat hij zich schaamde. Zeker niet. Maar sommige dingen waren gewoon privé, en dat gold ook voor dit gesprek. De ober kwam terug, en tegelijkertijd met Iana besefte hij dat hij nog geen eens in zijn menu had gekeken. Snel opende hij het, en bladerde hij er doorheen. "Doe mij maar een Italiaanse schotel." zei hij, nadat zijn blik op een van de vegetarische gerechten was gevallen. De man noteerde het en verdween weer, terug naar de keuken om hun bestelling door te geven. "Ik ben echt blij dat je me vanochtend heb gesms't." Hij keek haar aan. "In questo momento penso di essere il ragazzo più felice del mondo". Hij vroeg zich af of ze hem kon verstaan, of ze wist wat hij zei. Een glimlachje speelde op zijn lippen, voor een moment bleef hij haar zwijgend aan kijken. Recht in haar bruine ogen, die hem konden betoveren. Lang duurde het niet voor de ober aan kwam lopen met op elke hand één bord, die hij voor hen neer zette. "Dank u wel." zei Nick tegen de man, die hen al snel weer alleen niet. "Eet smakelijk." Voor een moment keek Nick Iana aan, waarna hij een hap nam van zijn eten.

Iana zag dat Nick zich ook naar voren boog, sloot haar ogen als in ene reflex en liet zich zoenen. Natuurlijk beantwoordde ze zijn kus. Haar bruine ogen laaiden enthousiast op, net als het kaarsje dat daar vervaarlijk dicht bij haar kleedje zat. Door de warmte die ze zo gemakkelijk tegen haar buik voelde trok ze zich achteruit, niet zo hard natuurlijk dat ze van haar stoel lag. Maar wel hard genoeg om terug op haar stoel te geraken. "Dat was bijna Iana in de fik." Ze lachte, keek verontschuldigend naar Nick. "We halen die zoen nog wel in. Ben ik hélemaal van overtuigd." Een grijns sierde haar gezicht. Toen de ober er alweer was aangekomen knikte Iana vriendelijk naar de man, rook de heerlijke geuren van haar schotel. "Héél erg bedankt pinguïn- uh, oh het spijt me.. Meneer!" Iana voelde hoe haar wangen schamend een stel blosjes kregen. Niet echt verwonderlijk, ze had net die ober uitgemaakt voor een pinguïn. Iana zag aan het gezicht van de man dat hij er nog mee kon lachen en het niet zo serieus nam. "Het is niets juffrouw, ik weet goed genoeg hoe lachwekkend de uniformen hier zijn in dit, toch nog mooie, restaurant." Zijn stem klonk tot Iana's verbazing super vriendelijk. "Nogmaals mijn excuses, ik zat met m'n gedachten ergens anders.." Iana lachte, keek een keertje naar Nick en glimlachte. De ober liet hun beiden weer alleen en dit keer schoot Iana in de lach, stilletjes natuurlijk. "Jezus! Ik had die man gewoon .. pinguïn genoemd!" Iana hield haar hand voor haar mond om niet weer in lachen uit te barsten. Het leek er wel op dat ze weer vast zat met de slappe lach. Nogal hatelijk aangezien je in een serieus restaurant zat. Toen ze zag dat Nick al een hap van zijn bord nam richtte ze zich op haar bord, vond dat alles er super lekker uitzag. Voor ze wat ging zeggen tegen Nick nam ze een paar happen en liet haar bestek dan naast haar bord liggen. "Mm, is het bij jou ook zo lekker als bij mij?" Iana keek Nick recht aan, nam zijn hand voor even vast en kneep er zachtjes in. De woorden van hem waren Iana natuurlijk niet ontgaan, het was inderdaad waar dat het puur toeval was dat ze nu opeens weer samen waren. "Ik ben héél blij dat ik je heb gemst, wat als ik dat nu niet had gedaan? Dan zaten we hier denk ik nu niet.. zó?" Iana grinnikte, nam nog een hap. Het viel haar opeens op dat haar bord rijkelijk versierd was met van die toefjes puree met een lekkere vleessaus. Iana had echt zin om het recept van dit gerecht te vragen, maar dat zou wel héél onbeleefd zijn in een restaurant als deze. Het was te zien -aan het vele volk dat hier zat- dat het restaurant wel degelijk succes had. De blije gezicht vielen Iana meteen op. Wat Iana wel leuk leek was dat er naast dit restaurant vanavond een danswedstrijd was. Ze had dat gezien op een plakkaat naast de deur. "Nick, gaan wij na het eten naar hiernaast? Er is een coole danswedstrijd .. Er blijken wel leuke liedjes te zijn.." Iana keek Nick nieuwsgierig aan, zou hij het nog leuk vinden om te gaan dansen? Waarschijnlijk wel, Iana kon zich nog goed hun dagen samen herinneren. Ze hadden op het strand nog gedanst, hun eerste meeting na dat incident van in Italië. De woorden die Nick zei deden haar wenkbrauwen fronsen. Het was Italiaans, maar Iana kon eerlijk toegeven dat het best lang geleden was dat ze nog in het Italiaans had gesproken. "Schatje, kun je het in het Nederlands herhalen? Ik versta er niets meer van." Iana grijnsde, nam de laatste paar happen van haar gerecht en keek beteuterd naar het bord van Nick. "Mijne is al leeg.." Iana grijnsde, het was niet de bedoeling dat ze nu opeens zijn bord ging gaan opeten of zo. Een glimlach speelde rond haar lippen bij het zien van de ober die achter de bar naar haar knipoogde. Iana knikte hoffelijk, lachte een keertje bij het zien van de ober die zijn gezicht afwendde en heel erg zijn best deed om zijn lach in te houden. "Die vent is echt zo lachwekkend." Iana grijnsde, draaide zich weer naar Nick afwachtend naar al zijn reacties.

"Ja, beter zorgen we ervoor dat jij niet in de fik vliegt. En ik denk dat je gelijk hebt wat die zoen betreft." Een glimlach was op zijn gezicht verschenen, voor nu moesten ze maar even rekening houden met het tafeltje dat tussen hen in stond. Ze hadden tenslotte alle tijd, althans hij had niet zo veel behoefte om na het eten direct naar zijn kamer te gaan. Niet alleen in elk geval. Onmerkbaar schudde hij zijn hoofd, riep zijn gedachten een halt toe. De heerlijke geur van hun eten kwam hem te gemoed, de ober had hun borden op tafel gezet. Bij het horen van Iana's woorden moest Nick moeite doen om niet in de lach te schieten. Op haar gezicht waren blosje's verschenen, iets wat haar iets liefs gaf. Gelukkig nam de ober het niet zwaar op, al zou dat in een restaurant nooit gebeuren. Al schold een klant je uit, uit vallen mocht niet. En bij een meisje als Iana was het ook niet moeilijk om niet boos te worden. "In dat pak heeft hij er ook wel wat van weg, en volgens mij was hij het roerend met je eens." zei Nick zachtjes lachend, nadat de ober hen weer alleen had gelaten.
Rustig nam hij nog een paar happen van zijn bord, het smaakte echt heerlijk. Ook Iana was onderhand aan haar eten begonnen, om na een tijdje haar bestek neer te leggen. "Ik heb geen idee, wil je proeven?" Hij schoof wat van zijn eten op zijn lepel, bracht die met een glimlachje naar haar mond. Waarna hij zijn lepel weer naast zijn bord legde, haar vouwde zich om de zijne. "Dan zaten we hier inderdaad niet denk ik, en dat zou jammer zijn geweest." Stemde hij met haar in. Waarna hij net als haar weer begon te eten, zijn blik liet hij door het restaurant dwalen. Het zag er goed uit, en aan het aantal mensen te zien was het ok een succes. Bijna iedereen had een vrolijke uitdrukking op zijn gezicht, het zelfde gold waarschijnlijk voor hem en Iana. Een dans wedstrijd? Ergens klonk het aanbod wel aanlokkelijk. Met Iana dansen. Hij wist dat ze er beide plezier van zouden hebben, Iana hield echt van dansen en ook hij vond het erg leuk om te doen. Al was het niet, echt zijn sport. "Dat klinkt goed, het ziet er naar uit dat ze er een extra koppel bij hebben." Met een glimlachje keek hij haar aan. "Hmm... het is makkelijker te zeggen in het Italiaans. Dat klinkt ook beter trouwens, vind ik." Antwoordde hij, waarna hij voor een moment na dacht. Omschakelen viel nog wel eens lastig, wanneer hij gewoon in het Nederlands sprak had hij geen moeite de juiste woorden te vinden maar wanneer hij weer terug viel in het Italiaans moest hij altijd even na denken voor hij de Nederlandse woorden weer wist. Uiteindelijk besloot hij het maar gewoon in het Engels te zeggen, omdat hij de grammatica bij de zin niet recht wist te trekken. "Right now I think I'm the happiest guy in the world." zei hij met een grijns. Het was vreemd om dergelijke woorden te herhalen, maar voortaan zou hij er rekening mee houden dat ze Italiaans verleert was. Hij nam nog enkele happen van zijn eten, keek op bij het horen van Iana's woorden De beteuterde blik op haar gezicht deed hem grinniken. "Sorry de mijne nu ook." zei hij met een grijns, hij had juist zijn laatste hap genomen. Hij volgde Iana's blik naar de man achter de bar die moeite had zijn lachen in te houden. "Jij weet ook iedereen te versieren." Plaagde hij, waarna hij zijn glas pakte en zijn martini achterover sloeg. "Wil je nog iets toe, of wil je naar hier naast?" Vragend keek hij haar aan, een glimlachje speelde op zijn lippen.

"Ik heb gewoon altijd gelijk joh." Iana glimlachte naar Nick. Bij de vork die naar haar uitgestoken werd nam ze gretig een hap. "Hmm, die pasta's zijn toch altijd goed hé." Iana smaakte goed de vele kruiden die in het gerechtje zat. Die Italianen waren ook verzot op zoete en pikante smaken. Iana hield meer van het zoete, was een echte dessert-eter. Iana moest lachen om Nick zijn reactie. "Ja, waarschijnlijk vond hij het nog niet zo erg dat ik hem pinguïn noemde." Iana grijnsde, keek nog eens achter haar schouder en zag dat die vent weer naar haar glimlachte. Tjezus, het was te hopen dat die man er niets meer mee bedoelde. Maar dat zou ook nogal ongepast zijn, een barman moest werken en niet naar meisjes kijken. Maar Iana kon goed begrijpen dat zulke mannen een best saai leven hadden. Iana richtte haar ogen op het kaarsje dat tussen Nick en haar stond. Iana hoorde een luid kabaal aan de deur, merkte een paar jongens op die nog steeds aan het roken waren. Ze begonnen allemaal naar haar te wenken, hadden een vuile grijns op hun gezicht geplaatst. Iana herkende die éne gast die ze daarnet nog maar had uitgemaakt. Die durfden nogal! "Ik ben zo terug. Blijf jij hier, oké?" Iana stelde zich recht, hief haar hoofd fier in de lucht en wiegde droogjes met haar kont. Een grijns vormde zich op haar gelaat, ze draaide haar hoofd achter haar schouder en knipoogde naar hem. Nu was het alleen te hopen dat Nick Iana vertrouwde en bleef zitten. Dit was iets wat Iana moest oplossen en niet hij. Want Nick kennende zou hij makkelijk klappen kunnen uitdelen voor haar eigen veiligheid. Maar nu wilde Iana het in woorden expliceren zonder geweld. Eenmaal bij de deur aangekomen begon ze te twijfelen. Nu stond zij er alleen voor, ze had niemand die haar nu kwam redden. Iana zette vol zelfvertrouwen haar hand op de klink en stapte naar buiten. "Problemen?" Kwam er arrogant uit, Iana keek de 5 jongens met gefronste wenkbrauwen aan. "Nou, chikie. We zagen je zo sexy doen naar die barman. Misschien geef je ons ook een rondje?" Het was die ene gast met z'n blonde haar die Iana had afgewezen. Iana lachte, zette haar hand in haar zij. "Nou, denk je echt dat ik ga dansen voor jou? Een lelijke gast met geblondeerde haren." Iana had eigenlijk puur gegokt of die gast zijn haren gekleurd waren. Maar aan het gezicht van de jongen kon Iana afleiden dat het dus wel degelijk waar was. 'Mooi.' Dacht ze in zichzelf. Maar wat Iana wel had onderschat was dat die gasten niet uit waren op haar sarcasme, eerder op haar lichaam. Iana wilde net terug naar binnen gaan toen die blonde haar arm vastnam. Iana beet op haar onderlip, probeerde al haar zelfvertrouwen boven te halen en draaide zich om. Oog in oog stond ze. Ze kon zijn adem in haar nek voelen. 'Wachten, wachten, nu!' Bij het woordje 'nu' in haar gedachten draaide ze zich om, gaf een harde klap met haar elleboog in zijn buik. Toen die zich bukte gaf ze hem nog een extra schop in zijn rug. Door die onverwachte wending van de situatie liepen de andere gasten weg, waren blijkbaar te laf om het nog tegen haar op te nemen. Iana grijnsde, bukte zich en keek de blonde gast recht aan. "Ik hou ook van jou." Iana gaf hem nog een duwtje met haar hand, liep daarna weer naar binnen. Ergens was ze best wel trots op haarzelf dat ze niet was beginnen gillen. Dat zou iets typisch voor 'haar' geweest zijn. Iana zette zich weer tegenover Nick, zag dat er vele mensen haar aanstaarden. Iana gaf ze geen blik waardig, wilde eerst wat tegen Nick zeggen. "Tjezus, wat een irritante gast was dat! Ie dacht echt dat ik een rondje voor hem ging dansen." Iana rolde met haar ogen, hoorde zijn woorden en knikte. "Ik wil best wel wat afleiding nu, laten we maar naar de danszaal gaan hiernaast." Voor Nick wat kon doen had Iana al een briefje van 50 en 20 uitgehaald en het op de tafel gelegd. Hun maaltijd was 65 euro maar Iana vond de barman zo leuk dat ze hem die vijf euro wilde geven. Iana stelde zich recht, knikte vriendelijk naar de pinguïn en nam Nick daarna bij de arm. "Laten we hopen dat het hiernaast wat leuke muziek is!" Iana grijnsde, stapte samen met Nick buiten en huppelde vrolijk naar de zaal naast het restaurant. Wat Iana best wel verbaasde was dat de 'danszaal' eigenlijk een heel groot café was met een super grote dansvloer. Dit ging nog leuk worden, dat was al iets wat Iana vaststelde. Iana legde haar hand op haar witte kleedje, hoopte dat er niet een windvlaag op zou steken zodat ze hier straks niet in haar ondergoed stond. Iana hield de deur open voor Nick, stapte naar binnen en rook al meteen de geur van drank en zweet. Het was eigenlijk een geur die Iana héél erg bekend was en haar niet zoveel meer deerde. Je werd het wel gewoon. "Eerst iets drinken of wat dansen?" Iana liet de keus aan Nick, vond het zelf niet zo gemakkelijk om beslissingen te nemen.

Nick wierp een korte blik op de barman, die naar Iana glimlachte. Hij zou er toch niks mee bedoelen? Tijdens je werk een meisje gade slaan was prima, maar je moest het niet laten blijken. Al helemaal niet, wanneer ze met een jongen was. Als ze alleen was of met vriendinnen mocht je best iets charme in de strijd gooien, daar was niks mis mee. Mensen hielden er van als je daadwerkelijk tijd aan ze besteedde, en de illusie wekte dat ze speciaal waren. Maar als een meisje met een date was, kon je je beter volledig afzijdig houden. Dan moest je anders opstellen. Dimitri had hem daar meerdere malen op gewezen. Nick's blik dwaalde af naar de deur, het groepje jongens was onderhand behoorlijk luidruchtig geworden en ze leken hun zinnen op Iana te hebben gezet. Iets wat hem totaal niet aanstond. Het werd er niet beter op toen zij zei dat hij moest blijven zitten, dacht ze nu werkelijk dat hij haar alleen naar die gasten zou laten gaan? Hij kwam overeind, maar de stem van een wat oudere man hield hem tegen. "Als ik jouw was zou ik blijven zitten, ze wilt je vertrouwen. En ik heb zo'n vermoedde dat jij een stuk sneller bent dan die gasten, als ze iets proberen kun je zo bij haar zijn." Verbaasd richtte Nick zijn blik op de man, die hem met zijn grijze ogen rustig aan keek. Tegenover hem zat een vrouw met licht grijzend haar en een lieve glimlach. Na een korte aarzeling, ging Nick op zijn stoel richtte. Zijn blik richtte hij op de deur, zodat hij op tijd zou kunnen ingrijpen. Hij merkte dat elke spier in zijn lichaam gespannen stond. Alles leek goed te verlopen, tot de blonde jongen zijn hand op de arm van Iana legde. Nick schoot overeind, maar de man greep zijn pols vast. "Nog even wachten." Het koste Nick moeite niet gewoon naar buiten te stormen om zijn vriendin te helpen, hier blijven staan ging tegen al zijn principes in. Maar Iana leek de situatie de baas te zijn, en niet veel later kwam ze weer naar binnen lopen. "Als je maar niet denkt dat ik nog een keer gewoon ga blijven zitten als jij een paar van die gasten te lijf gaat." zei hij naar waarheid, terwijl hij haar hand vast nam. Hij knikte als reactie op haar woorden, wou zijn geld pakken maar ze was hem voor. "Ik kan hete best betalen Iana, ik heb jouw mee uit gevraagd. Bovendien moet een jongen betalen op de 'eerste' date. Ik wil niet dat jij betaald omdat ik nog wel eens geld problemen heb, ik heb deze vakantie bijna full time gewerkt en ik kan dit prima betalen." zei hij, terwijl hij haar voor een moment strak aan keek. Hij pakte zijn geld viste er een briefje van vijftig uit en twee van tien, pakte haar geld en drukte dat in haar handen. "Gewoon aannemen." mompelde hij tegen haar, waarna hij samen met haar naar buiten liep. Waar hij vandaan kwam hoorde een jongen te betalen, ook wanneer hij hier eigenlijk niet toe in staat was.
Iana huppelde vrolijk in de richting van de zaal, hij glimlachte. Vanuit zijn ooghoeken zag hij de jongen die Iana zonet lastig had gevallen, hij wierp de gast een vernietigende blik toe. Het liefst had hij hem ook nog een klap verkocht, maar hij wou Iana's goede stemming niet verpeste en wist dat hij daar nog wel eens voor kon zorgen als hij op zou vliegen. Het café werd met recht een danszaal genoemd, de dansvloer was enorm. "Eerst dansen, dan hebben we daarna echt een rede om iets te drinken." Antwoordde hij, waarna hij haar hand pakte en haar mee de dansvloer op trok. "Wat voor dans wedstrijd is het eigenlijk?" vroeg hij, het was duidelijk dat de wedstrijd nog niet begonnen was. Voor nu danste iedereen wat hij wilde, al leek iedereen wel in bezit te zijn van ritme gevoel. Iets wat in clubs niet altijd het geval was. Nick legde zijn handen op Iana's heupen, begon te bewegen op het ritme van de muziek. Zijn ogen hield hij op de hare gericht, een glimlachje speelde op zijn lippen.

Iana moest lachen om Nick zijn woorden, suste hem door haar lippen op de zijne te drukken. "Komaan sweedy, je weet toch dat ik ballen aan mijn lijf heb?" Iana grijnsde, kneep een keertje in zijn wang en stapte daarna wat sneller vooruit. Ach, soms moest Nick haar gewoon vertrouwen. Dat was toch een bepaalde eigenschap die een 'goeie' relatie nodig had. Of dat vond Iana toch. Ook die eigenschap was bij hun 'vorige' relatie verwaarloosd, doordat Nick playde met andere meisjes en terwijl Iana bedroog. Maar, dat was verleden tijd, nu hadden ze een nieuw, propere lei. Bij het voelen van geld in haar hand rolde Iana met haar ogen. "Nick, ik ging voor één keertje betalen en dan wil jij betalen." Ze lachte, nam het geld toch maar aan aangezien ze wist dat er met Nick niet te discussiëren viel als het over geld ging. Bij het zien van Nick die een vernietigende blik op die ene gast wierp verscheen er een grijns op haar gezicht. Ze mocht echt wel niet klagen over Nick, maar lachen toch wel. Zijn jaloezie was gewoon aanstekelijk! Iana grinnikte, besloot er maar niet over te beginnen tegen Nick. Ze wist goed genoeg dat Nick het goed bedoelde, hij haar wilde beschermen, ook al was het soms niet nodig. Ergens hield Iana daarom wel super veel van Nick, gewoon om zijn beschermingsgehalte. Het deed Iana zich veilig voelen, iets wat ze de laatste tijd niet meer had gevoeld.
Iana voelde dat Nick haar meenam naar de dansvloer, liet zich met hem meegaan. "Dat lijkt me een uitstekend idee liefje, dat zijn ze trouwens altijd." Iana lachte, luisterde eerst een keertje naar de melodie voor het nummer voor ze met Nick meewiegde. Het verbaasde haar niet dat ze nog steeds zo goed konden dansen, dat ze net als één bewogen. Iana liet een glimlach op haar gezicht verschijnen, keek Nick recht aan terwijl ze een rondje draaide in zijn armen en zo met haar rug tegen zijn buik aanstond. Zo draaide ze weer terug zodat ze haar handen weer in de zijne kon slaan. Het was een nogal zacht nummer waarop Iana best goed haar heupen kon bewegen, iets wat wel duidelijk werd naarmate ze een halfuurtje aan het dansen waren. Een tikkeltje uitgeput sloeg ze haar armen rondom Nick zijn nek, gaf hem een zoen op zijn lippen en richtte haar blik daarna op de Dj die om aandacht vroeg. "Zoals jullie allen wel weten is het vanavond een danswedstrijd, dat houd in dat ieder koppel eerst een nummer moet gaan halen om dan allemaal tegelijkertijd, op het startsein, op de dansvloer te staan. Daarna gaan er 5 liedje worden afgespeeld, daarop moeten jullie kunnen dansen, altijd op een andere dansstijl. Er zijn drie juryleden die jullie gaan beoordelen en daarna een winnaar gaan uitbrengen." Iana voelde de adrenaline al door haar aderen stromen. Dat was toch fantastisch? Iana wist dat Nick best goed kon dansen, vele stijlen aankon. Dat gold trouwens ook voor een 'ervaren' danser als Iana. Ze heeft al bijna heel haar leven gedanst dus eigenlijk moest dit gemakkelijk zijn. Maar Iana had er toch haar twijfels over. Er waren best goeie koppels aanwezig, dat zag ze aan de zelfverzekerde blikken op sommige mensen hun gezichten. "We gaan ons moeten bewijzen lieverd, lukt wel hé?" Iana grinnikte, was er zeker van dat ze het goed zouden doen.L Dat kon niet anders. "Binnen een 20tal minuten begint de wedstrijd, jullie mogen jullie gaan inschrijven van-voor aan de bar." Iana liet Nick los, liep naar de bar en nam daar haar nummer in ontvangst. Het waren twee plakkers die Nick en zij op hun t-shirt moesten plakken. Iana drukte haar nummer er al op, liep met het andere naar Nick om dat dan op zijn t-shirt te kleven. "Ziezo, we zijn nummer 55." Iana lachte, was wel redelijk verbaasd over het aantal deelnemers. Dat betekende dat ze écht wel hun best moesten gaan doen. "Zou iedereen zich nu naar de dansvloer willen begeven, per koppel? Diegenen die willen kijken mogen langs de kant staan." Iana voelde een adrenalinestoot door haar aderen gieren, nam Nick met een glimlachje vast en stond al in de positie. Het eerste liedje was een écht wild lied, een soort Afrikaans. Iana wist eerst niet wat te doen maar kwam na een korte aarzeling toch in beweging. Heupen shaken, kont shaken en armen zwieren, dat zou het wel worden zeker? Iana lachte, haalde haar schouders op en danste zo op het ritme met Nick mee.

"Dat weet ik wel, maar toch. Het voelt gewoon niet goed, om jouw alleen op een groepje jongens af te laten lopen." Hij wist wel dat hij haar moest vertrouwen, dat deed hij ook. Hij vertrouwde de situatie gewoon niet. Ze kon prima voor zichzelf op komen, maar als het op kracht aan kwam zouden die jongens haar waarschijnlijk prima aan kunnen. Tenslotte kon ze ook niet tegen hem op. Oké, hij was getraind. Hij was er aan gewend voor zichzelf op te komen, zichzelf te verdedigen. Maar hij was zeker niet de enige voor wie dit gold, en hoe je het ook wende of keerde een jongen was bijna altijd sterker dan een meisje. Daar kan je niet om heen, dat is gewoon zo. Daarom liet hij haar liever niet alleen gaan, dat was toch logisch? Hij had altijd wel de drang gehad degene om wie hij gaf te beschermen, iets waarin hij soms nog wel eens doorschoot.
Ondanks het feit dat Iana zijn punt niet helemaal leek te begrijpen, nam ze zijn geld aan. Iets waar hij blij mee was, hij had geen zin om hier met haar te gaan discussiëren. Maar haar laten betalen was hij ook niet van plan, het was tegen zijn principes. Het was een van de weinige ‘regels’ die hij handhaafde, een jongen hoorde te betalen. Al helemaal op een eerste date, wat deels gold voor het etentje van vanavond.
Een glimlachje was op zijn gezicht verschenen, Iana en hij bewogen nog altijd als één. Alsof ze elkaar aanvoelde. Samen vormde ze een perfect dans koppel. Al was Iana dan beter geschoold en was haar techniek vele malen beter dan de zijne. Zij had ook daadwerkelijk op les gezeten, en ze had er aanleg voor. Talent. Hij had het meeste van Jamie geleerd, althans het stijldansen. Ze hadden ongelofelijk veel lol gehad, vooral omdat hij het in het begin totaal verpeste omdat hij niet gewend was zo statig te bewegen. Hiphopen en breaken had hij gewoon op straat geleerd, al had hij niet echt tot de ‘dans crew’ behoord. Daarvoor deed hij het niet genoeg, hij ging liever free runnen. Bovendien had hij een vrij hoge status in hun bende gehad, en daar mee gepaard gingen veel taken. Mensen trainen, plannen maken, inbraken uitstippelen en zo voort. Dan waren er nog zijn vele baantjes geweest, zowel legale als illegale. Ach ja, er zou vanavond waarschijnlijk ook geen hiphop en breakdance op het programma staan. Iana draaide een rondje in zijn armen, kwam met haar rug tegen zijn buik te staan. Hij glimlachte, pakte haar handen nadat ze zich terug had gedraaid. De tijd vervloog sneller dan hij had verwacht, vele nummers kwamen voorbij en geen van beide stopte ze met dansen. Uiteindelijk begon hij toch moe te worden, en Iana leek er ook last van te hebben. Ze sloeg haar armen om zijn nek, iets waardoor hij automatisch zijn armen rond haar middel legde en haar tegen zijn lichaam trok. Hij beantwoorde hij kus, richtte zijn aandacht vervolgens op de DJ die begon te spreken. Vijf liedjes, vijf verschillende dansstijlen. Dat werd een echte uitdaging. “Ja, dat moet wel lukken.” Zichzelf bewijzen zouden ze wel doen, daar was hij vrij zeker van. Maar of ze ook daadwerkelijk zouden winnen, hij wist het niet. Er waren veel koppels die zeker leken te zijn van hun winst, wat betekende dat ze ook wel degelijk wat in hun mars hadden. Nick -die vrij competitief ingesteld was- was wel van plan alles te geven. Al wist hij dat bij hem de nodige techniek ontbrak. Iana had hem los gelaten, en was in de menigte verdwenen om hun nummers te halen. Hij liet zijn blik over de concurrentie dwalen, voelde zich een buitenbeentje met zijn zwembroek, simpele shirt en warrige haren. Mensen zouden hem wel weer in een hokje plaatste, iets waar hij een hekel aan had. Maar er iets aan veranderen wou hij niet, hij was wie hij was en dat zou niet veranderen. Ook niet nu gebleken was, dat zijn vader één of andere rijke zakenman was. Hij hoefde niks met die gast te maken te hebben, wat hem betrof bleef die man voor altijd onwetend van zijn zoon. Tenslotte zou hij hem toch niet accepteren, zijn avontuurtje in Italië was vast een zwarte bladzijde in zijn geschiedenis. Iets waarvoor hij zich schaamde, als zijn klanten zouden weten dat hij een kind had van een hoer dan kon hij het wel vergeten. Iana trok hem uit zijn gedachten, ze drukte een nummer op zijn shirt. “Zo te horen moeten we echt ons best gaan doen.” Met een grijnsje keek hij haar aan, drukte een kus op haar lippen.
Weer klonk de stem van de DJ, het ging beginnen. Nick voelde de adrenaline door zijn aderen pompen, welles waar niet in een hele hoge dosis. Maar genoeg om zich er van bewust te zijn, hij nam Iana vast. De muziek ging van start, het was een vrij wild nummer. Het klonk Afrikaans. Oké, een dergelijke stijl kende hij niet. Toch begon hij te bewegen, liet zich leiden door de muziek evenals Iana die los begon te dansen. Hij grijnsde, legde één van zijn handen op haar heup terwijl hij op het ritme van de muziek bewoog. Het was niet de meest makkelijke stijl, en om eerlijk te zeggen kende hij ook niet veel Afrikaanse dans technieken. Het nummer kwam tot een einde, en werd gevolgd door Spaans klinkende muziek. De paso doble. Nick herkende de stijl van de muziek vrijwel direct. Snel voetenwerk, statige bewegingen, strakke lijnen. Hij nam haar hand vast, legde de andere op haar boven rug begon te dansen. Hij vermoedde dat ze de stijl wel kende, en dat ze er vanzelf ook andere passen en misschien zelfs een simpele lift of iets dergelijks in konden verwerken.

Iana moest lichtjes lachen bij Nick zijn woorden. Hij was echt veel te beschermend voor haar. "Schatje, geloof me. Ik kan me best verdedigen. En ik zag aan die gasten hun ogen dat ze nog geen vlieg zouden slaan. Ze wouden denk ik gewoon.. Vrouwelijke aandacht." Concludeerde ze, haar wenkbrauwen fronsend optrekkend. Of die gasten er nu bij bedoelingen hadden dat kon Iana niet weten, ze was enigszins toch blij dat ze Nick had.
De Afrikaanse dans was bij nader inzien best wel lastig. Als Iana eens om haar heen keek zag ze allerlei soorten stijlen, best verwarrend eigenlijk. Dus had Iana besloten om zich te focussen op Nick, niet op de anderen. Uiteindelijk maakte het Iana niet uit of ze wat zouden winnen vandaag. Het ging erom dat ze zich gingen amuseren, of dat vond zij toch. Met een glimlach op haar gezicht liet ze Nick los, huppelde in een soort pas naar achteren en keek voor de zekerheid achter zich. Op de maat, na 3 tellen, had ze zich naar achteren gesmeten. Het enige wat Iana hoorde was een 'oh' van de jury. Of dat nu positief of negatief was, Iana had geen benul. Maar het had Iana op de één of andere manier een boost gegeven, die kick van adrenaline. Met een smak kwam ze, net op de laatste toon van het lied, neer op haar handen en voeten. Ze sloot haar ogen, ademde diep in en uit en stapte daarna weer terug naar Nick. "Dat ging lekker." Veel meer tijd om uit te puffen kregen ze niet, na nog geen 5 minuten was er al een Spaanse dans aangebroken. Iana herkende de stijl maar al te goed, ze had het vaak moeten dansen. Als één bewogen Iana en Nick vooruit. Ondertussen dat ze danste begonnen er al kleine ideetjes in haar hoofd te komen voor een paar liften. Zou Nick haar kunnen dragen? Nou, wat was dat nu voor een vraag? Natuurlijk kon hij dat. Dat had hij meerdere keren kunnen bewijzen. Zoals die ene keer dat ze aan Free Running hadden gedaan, ze had nog op zijn schouders gestaan en er een salto achterwaarts af gedaan. Een grijns sierde haar gezicht, ze had wel een klein ideetje. Nog geen vijf seconden nadat ze de passen hadden gezet nam Iana een aanloopje, kleine weliswaar, en sprong recht in Nick zijn schoot. Natuurlijk was het de bedoeling dat hij haar zo opving, zodat zij daarachter zich naar achteren kon laten vallen en in een handestand terug op haar twee benen kon staan. Tot Iana's verbazing verliep die 'lift' hun vlekkeloos. Iets waar Iana toch trots op was. Niet alleen omdat het nog mooi oogde, ook omdat het net op de maat van het lied was. Nick had ook van zijn eigen persoonlijkheid al een gevoel voor ritme, net zoals Iana dat eigenlijk had aangeleerd. Ook dit liedje liep na een goeie twee minuten tot zijn eind. Het derde lied was nu echt een lied, dat totáál niet hoorde in een danszaal als deze met professionele stijlen. Het was een soort HipHop-Fast. Iets waar Iana en Nick..Nja, toch wel érg goed in waren. "All right!" Vol enthousiasme klapte Iana in haar handen, deed ondertussen een paar beenwerken en ging al meteen over naar leuke tricks. Die gingen van salto's achterwaarts, tot in de nek van Nick springen en daar een dubbele achterwaartse van te maken. Iana grijnsde, keek om zich heen en zag dat er toch nog wel een aantal koppels deze stijl aankonden, iets wat Iana niet verwacht had. Ach, iedereen had zijn kans om iets te winnen, dus nam Iana er vrede mee dat zij niet voor één keer álle stijlen alleen aankon. Het liedje hield nog ongeveer 4 minuten stand vooraleer het ook werd gestopt en er werd ingesproken dat er een halfuurtje pauze was. Iana pufte uitgeput, liet haar armen om Nick zijn nek hangen en zoende hem voluit. "Dat ging écht wel goed! Niet verwacht dat de stijlen zo verschillend zouden zijn!" Iana lachte, veegde het zweet van haar voorhoofd. "Straks het water weer in hé schat." Iana lachte, stapte naar de bar om daar twee cola's te bestellen. "We gingen niet dronken zijn hé, remember?" Iana reikte Nick met een glimlachje zijn cola aan. Dorstig nam Iana er grote slokken van, voelde hoe de frisheid door haar lichaam gierde. Dat deed goed!

Een vrolijke grijns was op zijn gezicht verschenen, het voelde echt goed weer met haar te kunnen dansen. Zoals ze zich bewoog, sierlijk maar toch vol energie en ze leken elkaar aan te voelen. Het koste hem geen moeite om zich op haar te focussen, om er voor te zorgen dat ze één geheel waren ook wanneer ze geen lichamelijk contact hadden. Ze vulde elkaar aan, al zou ze met een geschoolde danser als partner waarschijnlijk een beter zijn geweest. Althans dat dacht hij. Veel maakte het niet uit, het ging er ook om dat ze plezier hadden. Winnen was niet belangrijk, en ondanks het feit dat hij adrenaline door zijn aderen voelde stromen wist hij dat het hem niet om de winst ging vandaag. Iana huppelde een paar passen naar achter, gooide zich naar achter. Hij glimlachte, typisch Iana. Hij besloot zijn eigen trick's voor later te bewaren, haar stunt had al genoeg hoge ogen geworpen voor deze dans. "Dat ging zeker lekker." Reageerde hij, met zijn vingers streek hij langs haar wang. Tijd om bij te komen kregen ze niet, het tweede nummer zetten in. Als één bewogen ze over de dansvloer, hij merkte dat hij de passen nog niet verleerd was. Voelde zich al er beter mee vertrouwd, dan met de voor hem totaal onbekende Afrikaanse dans van zonet. Ze deed enkele passen naar achter, en hij wist direct wat ze van plan was. Een lift. Hij kende haar, en zij kende hem. Ze wist dat hij haar kon vangen, en hij wist dat ze er voor kon zorgen dat ze goed landen. Ze nam een aanloopje en sprong in zijn schoot, hij ving haar op. Zorgde ervoor dat hij haar op het juiste moment weer los liet, en danste weer verder met haar. Aan het einde nam hij haar vast bij haar middel, en tilde haar op. Boven zijn hoofd. Als ze haar lichaam zou spannen, zou het een perfecte lift zijn. Zoals hij al vermoedde ging het goed, ze leek precies te weten wat te doen. Ze hadden geen woorden nodig om de ander duidelijk te maken wat ze wouden. Hij zette haar neer, nadat de laatste tonen hadden geklonken. Weer kregen ze geen tijd om bij te komen, het volgende nummer werd in gezet. Tegen zijn verwachtingen in was het een hiphop nummer, hiphop fast op precies te zijn. Direct voelde hij zich thuis, dit was zijn stijl. Hij begon te dansen, deed enkele bewegingen in popping. Strakke, snelle bewegingen die één geheel vormde. Waarna hij een arabier deed, waarachter hij een gestrekte achterwaartse salto plakte. Maar net als Iana haalde hij meer stunts uit de kast, een schroef, en wat bekende breakdance tricks. Zo draaide hij ook op zijn hoofd. Zette zijn handen weer op de grond, duwde zich af kwam recht door zijn rug snel te buigen. en zijn voeten op de grond te plaatsten. Elke keer als Iana op hem af kwam, had hij genoeg tijd om zich klaar te zetten. Ving hij haar op, en zorgde hij er voor dat ze zich goed kon bewegen ook wanneer ze in de lucht was. Haar vangen was geen moeite, ze was zo licht als een veertje. Hij lette niet op de concurrentie, enkel op haar. Hij wou niet riskeren dat hij een sprong van haar niet aan zag komen, hij wou haar kunnen vangen. Haar laten vallen, was de alle grootste fout die hij kon maken. Als ze verkeerd terecht zou komen, zou hij het zichzelf nooit vergeten. Wanneer hij geen tricks deed, deed hij passen. Snel en strak. Dit kende hij, dit kon hij. Hij had wel eens aan battle's mee gedaan op straat. Al had hij niet echt bij de crew van hun bende gehoord, als ze zaten te verlegen om een extra danser kwamen ze altijd bij hem. Omdat ze wisten dat hij niet onder zou doen voor de rest, dat hij ze niet onder uit zou trekken. Uiteindelijk kwam het nummer tot een einde, Nick ademde wat zwaarder dan normaal. Zoals wanneer je een eind had gerend. Iana liet haar armen om zijn nek hangen en hij sloot de zijne om haar middel trok haar dicht tegen zich aan.Beantwoorde haar zoen vol overgave. Keek haar uiteindelijk weer aan. "Ik ook niet." stemde hij grijnzend met haar in, met zijn hand streek hij een pluk van haar bruine haren uit haar gezicht. "Je bent zo mooi als je danst." Fluisterde hij zacht in haar oor. "Sure." Lachte hij, waarna hij haar volgde naar de bar. "Nee, aan twee dronken dansers gaan ze niet veel hebben, I guess." Hij nam de cola van haar aan, nam een paar slokken. Het voelde heerlijk koel tegen zijn droge keel, daar had hij echt behoefde aan gehad. Hij sloeg zijn arm rond Iana's middel, keek haar voor een moment met een glimlachje aan. Waarna hij zijn blik eens door de ruimte liet dwalen, waar ook de andere koppels bij aan het komen waren. Nick moest eerlijk bekennen dat hij zelf weinig had gezien van zijn tegen standers, hij had zich op Iana en zichzelf gefocust. Ze hadden een half uur om op adem te komen, en moesten dan nog twee nummers dansen. Ergens was hij wel benieuwd wat het zou worden, het kon daadwerkelijk alles zijn. Zo was de hiphop van daar straks ook totaal onverwachts geweest. "Je zou echt verder moeten gaan met dansen." Met een glimlachje keek hij Iana aan, nam een laatste slok van zijn cola en zette het glas op de bar. Waarna hij zijn pols draaide, stom klote ding. Hij bleef er last van houden, al sinds hij er in Palermo verkeerd op was geland. Om er vervolgens nog eens op te vallen, na er al niet voorzichtig mee om te zijn gegaan. "Oké, Guys. Ik hoop dat jullie weer opgeladen zijn, want hier komt de tweede helft. Dus ga die dansvloer weer op, en give everything you have!" Nick pakte Iana's hand, voerde haar mee naar de plek waar ze zo juist ook hadden gedanst. "There we go again." zei hij nog grijnzend, voor het nummer werd ingezet. Vrij rustige muziek kwam uit de speakers, modern jazz. Als hij zich niet vergiste. Dat was al een stuk moeilijker, het had zo veel techniek. Toch aarzelde hij niet, en begon hij te dansen op de muziek. Er voor zorgend dat zijn lijnen niet te grof waren, iets wat bij hiphop juist de bedoeling was. Maar nu moest het vloeiend zijn, vloeiend maar strak. Zijn ogen hield hij op Iana gericht, zodat hij het kon zien als ze een lift wou doen.

Iana glimlachte, knikte bevestigend op zijn woorden. "Daar heb je nou eens honderd procent gelijk in. Dronken dansers dansen niet echt zo netjes. Vlot dansen ze wel, want dan kunnen ze al niet meer helder nadenken." Iana lachte, keek Nick liefjes aan waarna ze haar hoofd wat kantelde. "Maar dat gaan we niet doen, dat is geen optie." Voegde ze er nog droogjes aan toe. Iana luisterde aandachtig naar Nick, schudde daarna glimlachend haar hoofd. Dansen zou ze niet meer herpakken, daarvoor zou ze te weinig tijd hebben. En als ze ermee begon, dan kon ze Nick verzekeren dat hij op de tweede plaats zou komen. Gewoon, als ze danste, dan vergat ze alles en dat wilde ze niet. De vorige keer had ze met haar dansen een heleboel vrienden verloren, gewoonweg omdat ze te weinig tegen hen zei en ze haar daarna gewoon dumpten. Iana slikte, wilde er niet meer aan denken. Zelf haar beste vriendin had haar de deur gewezen toen ze het wou uitleggen. Dus, conclusie, ze ging dat niet meer doen. "Ik wil je niet kwijt aan mijn dansen schatje, ik wil mijn volle aandacht op jou vestigen. Maar daar heb je geen problemen mee denk ik?" Iana grijnsde, hoorde de dj al weer wat zeggen. Iana zuchtte, voelde haar benen al lichtelijk zwaar worden. Hoeveel liedjes zouden er nog komen? Ze hadden er nu al drie gehad, nog twee dus. Het volgende nummer deed Iana tintelen over haar hele lichaam. Jazz, modern, een zalig stijl. Iana strekte haar armen, maakte een korte pirouette. De adrenaline stoof door haar aderen, ze kon het al weer voelen, die kick van haar ballet. Natuurlijk was het geen modern ballet, het was een jazz, dus maakte Iana haar bewegingen iets losser zodat ze er niet al te serieus uitzagen. Ballet was immers een zeer gedisciplineerde dans, altijd was er wel iets waar je op moest letten. Iana voelde een glimlach opduiken, rot had ze zich gevoeld als ze haar tenen is niet had gestrekt, of ze haar hand geen tikkeltje hoger had gelegd. Tja, Iana had vroeger altijd naar de perfectie gestreven. Iana schudde haar haren langs alle kanten, back to point. Ze liet zich meevoeren door de dans, samen met Nick die het blijkbaar ook nog wel goed kon. Natuurlijk vielen de grove bewegingen van hem haar ook wel eens op, ze moest er enkel om lachen. "Wat een keurige houding lieverd." Iana lachte, deed nog een paar dansbewegingen vooraleer het volgende liedje al aanbrak. Dit keer was het een techno liedje, iets wat Iana dus écht niet kon. Iana keek hulpeloos naar Nick, dat was waarschijnlijk wel zijn stijl. Iana keek om zich heen, voelde zich lichtjes ongemakkelijk bij dit liedje, ze had nog nooit gehad dat ze écht niet wist hoe ze moest bewegen. Iana voelde de ogen van de jury in haar ogen prikken. 'Komaan Iana, bewegen, bewegen.' Probeerde ze zichzelf op te peppen. En nog geen vijf seconden later wist ze opeens de klik te maken. Ze maakte haar armen krom als een spin, maakte een soort spider move en probeerde zo met haar benen ook mee te gaan. Iana moest toegeven dat het best een moeilijke stijl is, gewoon omdat je al je lichaamsdelen moest kunnen beheersen. Dat was iets waar Iana nou niet zo goed in was, ook al zagen haar moves er nu ook niet zo slecht uit. Het liedje raasde voorbij, iets sneller dan Iana had kunnen hopen. "Pff, dat was niet mij ding." Iana lachte, keek Nick met een scheve grijns aan. "Oké, schatties van me. De wedstrijd is afgelopen, over een vijftal minuten zal de winnaar worden verkozen." Iana voelde de zenuwen kriebelen in haar maag. Zouden ze een kans hebben? Iana hoopte van wel, natuurlijk, iedereen hoopte dat. Of het nu ook zo zou zijn, géén idee. "Ik ben zenuwachtig.." Iana kon het nu eenmaal niet verstoppen, wiebelde van het ene been op het andere. Na een goeie zes minuten hoorde ze de stem van de dj. "Het was een moeilijke keuze. Maar toch hebben we een gedeelde éérste plaats. Sam & Jessica. Proficiat." Iana voelde de teleurstelling al door haar lichaam gaan, keek Nick met grote ogen aan. "En, dames en heren. Nick en Iana! Een applaus graag!" Iana kon haar oren niet geloven, sprong jubelend van vreugde op en neer. "Nick, we are the best baby!" Iana lachte, zoende Nick voluit en lachte daarna vrolijk.

Dus ze was niet van plan het dansen te herpakken? Jammer, ze was er echt goed in bovendien had ze er plezier in. Dat zag je, alleen al door naar haar te kijken wanneer ze zich bewoog. Hij wond een pluk van haar bruine haren rond zijn vinger, hield zijn ogen op de hare gericht. Er leek een schaduw over haar gezicht te trekken, met zijn hand streek hij zacht langs haar wang. Wat was de rede dat ze niet meer wou dansen? "Daar heb ik geen problemen mee nee." Een kleine grijns was op zijn gezicht verschenen. "Maar al zou je gaan dansen je raakt me daar niet aan kwijt. Ik heb het ook druk, werk, school als ik blijf zitten en sport." Voor een moment werd hij iets serieuzer, iets wat hij in Iana's buurt meestal nooit lang vol hield. Toch was het dit keer niet haar onverwachtse reactie, maar de stem van de DJ die een einde maakte aan het moment. Ze werden verzocht de dansvloer weer op te gaan. Nick die altijd een overdosis energie had, was klaar voor de volgende ronde. Al merkte hij aan zijn lichaam dat hij vandaag al veel gedaan had, surfen, zwemmen en dansen. Oké, en hardlopen maar dat was maar twee kilometer geweest dus dat kon je niet echt mee rekenen.
Deze stijl lag hem totaal niet, hij was dan wel soepel elegant en gracieus bewegen was niet echt zijn ding. Hij hield altijd de wat grovere bewegingen van een hiphopper, hoe hard hij ook zijn best deed. Toch had hij het idee dat hij zich redelijk overeind wist te houden, simpelweg omdat hij gevoel voor muziek had. Hij kon er op bewegen, altijd of in elk geval bijna altijd en al ontbrak het hem duidelijk aan techniek voor aap staan deed hij niet. "Wacht maar tot er een stijl komt die jij niet kent." Merkte hij droogjes op, terwijl hij zijn aandacht bij de dans probeerde te houden. Hij moest eerlijk toegeven dat hij blij was, toen het nummer tot een einde kwam. Kans om op adem te komen kregen ze niet, het volgende lied werd al in gezet. Een grijns verscheen op zijn gezicht, techno. Hier kon hij wel wat mee. Popping en locking. Zonder enige aarzeling begon hij te dansen, snel maar strak met korte schrokkerige, bewegingen. je moest je lichaam delen apart kunnen bewegen, ze niet als een geheel laten vloeien zoals bij modern. Iets wat het makkelijker maakte, althans voor hem. Het toonde aan hoeveel controle je had over je lichaam. Iana deed in eerste instantie niks, keek hem wat hulpeloos aan. Nu was zij degene, die zich geen raad was. Hij glimlachte naar haar, wetend dat ze het kon. Ze moest er enkel in geloven. Natuurlijk zou ze er niet direct perfect in zijn, maar dat hoefde ook niet. Lang duurde het niet, voor ze ook daadwerkelijk begon te bewegen. Ze deed het goed, waarschijnlijk beter dan ze zelf verwachtte. Ja, soms bewoog ze te vloeiend. Maar dat maakte het niet slecht, hij vond het leuk om te zien. Het nummer kwam vrij snel tot een einde, wat tegelijkertijd ook een eind aan de wedstrijd maakte. "Je deed het anders prima." Met een vrolijke grijns keek hij haar aan, waarna hij een korte kus op haar lippen drukte. Bij het horen, van de DJ zijn woorden legde hij zijn arm om Iana heen. "Dat dacht ik al." Lichtjes lachend keek hij haar aan, zoals ze nerveus van het ene been op het andere wiebelde. Een gedeelde eerste plaats? Afwachtend luisterde hij naar de woorden van de DJ, voelde enige teleurstelling bij het horen van diens woorden. Hij had het nooit echt op verliezen, zelfs wanneer hij gewoon voor de lol mee deed wou hij winnen. Aan Iana's blik te zien, voelde zij het zelfde. Hij glimlachte zacht naar haar, drukte een kus op haar haren. Ho, wacht! Werden hun namen nu net genoemd? Ze hadden gewonnen. Lachend keek hij Iana aan. "Yeah, we are!" Hij beantwoorde haar kus, trok haar voor een moment tegen zich aan. Zijn ogen had hij gedurende de zoen gesloten, maar hij opende ze zodra hij zijn lippen van de hare had gehaald. Keek haar met een vrolijke glimlach aan. "Kom, daar moeten we op drinken." Lachend trok hij haar mee naar de bar. "Eén glas Amaretto, en wat had jij gewild?" Voor een moment keek hij Iana vragend aan, hij was niet van plan vanavond veel alcohol achterover te slaan. Maar een glaasje maakte niet zo veel uit, ze hadden het verdiend. Bovendien wist hij van zichzelf dat hij veel kon hebben. Eén glas van de Italiaanse likeur en een glas Martini zouden nauwelijks effect op hem hebben. "Ik trakteer, jullie hebben zojuist een prachtige show geleverd." Grijnsde de bar man, terwijl hij een glas vulde met Amaretto.

Iana had haar armen om zijn nek geen geslagen, was zelf zo blij dat ze hadden gewonnen. Een meisje, ongeveer haar leeftijd kwam op haar afgelopen. Ze herkende haar niet, wist echt niet wie het was. "Iana! Gefeliciteerd joh!" Iana fronste haar wenkbrauwen, kneep haar ogen tot spleetjes. "Onze modderpartys? You know?" Het meisje draaide haar hoofd wat schever. Iana schoot in lachen uit, nu wist ze het weer! "Elisa! Fijn je weer te zien! Dit is mijn vriend Nick." Iana lachte, keek Nick met een grote glimlach aan. Elisa gaf Iana een por, hief haar hoofd naar haar oren. "WWhoah, wat een hotterd! Keepen die handel!" Iana grijnsde, natuurlijk zou ze dat doen. "Tuurlijk liefje, niemand neemt hem van me af." Elisa lachte, knikte goedkeurend en liep na 'veel succes verder' weer weg. Iana nam Nick zijn hand vast, trok hem mee naar de bar. De woorden van Nick deden haar met haar ogen rollen. Waarom wou hij altijd betalen? Iana wou hem net tegenhouden toen de barman zei dat ze het drankje van hem kregen. Iana boog zich naar voren over de toog, gaf hem een zoen op zijn wang. "Thanks!" Iana grijnsde, zag dat de jongen haar vriendelijk aankeek. "Die zoen hoefde niet, maar toch bedankt. Hoe jullie je bewogen over de dansvloer, de keuze was héél snel duidelijk." Iana lachte, nam Nick bij zijn middel en kuste hem in zijn nek. Eigenlijk had ze die barman een zoen op zijn wang gegeven om Nick zijn reactie te testen. Ze wilde écht dat hij haar zou vertrouwen, ook al deed ze soms eens wat close bij iemand. Misschien had Nick daar een niet zo goed gevoel bij maar toch vond Iana dat ze hem soms eens moest testen op dat vlak. "Een bacardi voor mij alsjeblieft." Iana glimlachte, nam de twee drankjes aan en knikte als een 'dag' naar de barman, die vriendelijk knikte. Iana nam Nick bij zijn arm mee naar buiten, de wedstrijd was hier afgelopen dus veel konden ze hier niet meer doen. Prijzen waren er niet, anders zou het wel gezegd zijn. Het ging blijkbaar om de eer. Nou, Iana had daar niet zoveel problemen mee, een prijs is altijd mooi meegenomen. "Oké, mister Nick. Wat denkt u ervan? Nog eens naar het strand, ons drankje opdrinken en wat babbelen?" Iana wist dat er van dat 'babbelen' niet veel zou overblijven. Iana begon alvast op een looppasje naar de overkant van de straat te lopen. Tot haar verbazing stonden die gasten daar nu nog. Iana gunde ze geen blik waardig, keek verleidelijk naar Nick. "Die gasten beginnen me de keel uit te hangen. De manier waarop ze me bekijken.. Om schrik van te krijgen." Iana zuchtte, rolde met haar ogen en legde haar hoofd tegen zijn borstkas. Het zand knsiperde tussen haar tenen toen ze er overheen huppelde. Ze liet Nick los, gaf hem haar drankje en begon als een dolle hond te rennen. Ze strekte haar armen voor zich uit, sprong in de lucht en maakte een goeie salto achterwaarts. Met een smak kwam ze op haar voeten terecht, haar handen op de grond. Tevreden over haar sprong kwam ze overeind, maakte nog een paar fliek achterwaarts terwijl ze zo naar Nick ging. "Ik barst van de energie.." Iana nam haar drankje weer over, nam er een grote slok van waarna ze zich in het zand liet vallen. Stiekem had ze best wel zin om weer in het water te springen. "Durf jij in het water springen?" Iana grijnsde, keek hem uitdagend aan waarna ze hem op de zand drukte en zich op zijn buik liet vallen. Ze nam zijn drankje uit zijn handen, zette dat naast hen voor er voor te zorgen dat er niets zou uitdruipen. Vervolgens legde ze haar hoofd op zijn borstkas, gaf hem een zoentje terhoogte van zijn hart. "You've stole my heart. Give it back?" Iana glimlachte, kuste hem lang op zijn lippen. Vanmorgen hadden ze nog zo gelegen, als vrienden. Nu lagen ze hier als een koppel, samen. Iana hield zoveel van hem en ze was hélemaal niet van plan hem nu te laten gaan. Nooit van haar leven!

Over de bar heen gaf Iana de barman een kus op zijn wang, nadat deze had gezegd dat hij hen zou trakteren. Het was bijna alsof ze hem probeerde te testen. Alsof ze wou weten hoe hij op iets dergelijks zou reageren. Een lichte glimlach gleed over zijn gezicht, hij mocht dan wel snel jaloers zijn in een geval als deze was daar geen sprake van. Net als daar zonet bij die jongens buiten geen spraken was geweest van jaloezie. Natuurlijk zou het een ander verhaal zijn als ze de barman op zijn lippen had gezoend, maar dat deed ze niet. Het was slechts een, onschuldige kus op zijn wang. Er waren genoeg mensen die elkaar op een dergelijke manier begroeten, hij gaf een meisje ook wel eens een knuffel of een kus. Ook wanneer, het niets te betekenen had. Iana kuste hem in zijn nek, legde haar arm om zijn middel. Een subtiele grijns was op zijn gezicht verschenen, hij had zijn arm om haar heen gelegd zijn hand ruste lichtjes op haar heup. De barman zette de drankjes voor hen op de bar, Nick knikte vriendelijk naar hem waarna hij zijn drankje pakte en zich door Iana mee naar buiten liet voeren. De koele wind streek langs zijn lichaam, heerlijk. Binnen was het behoorlijk warm en benauwd geweest. Zoals meestal het geval was bij dergelijke gelegenheden. "Daar kan ik geen nee tegen zeggen." Met een vrolijke glimlach op zijn gezicht keek hij haar aan, zijn arm lag nog altijd rond haar middel. Hij nam een slok van zijn drankje, het spul brandde lichtjes in zijn keel. Het was een stuk sterker dan de Martini die hij in het restaurant had gehad, maar ook lekkerder. Bij het horen van haar woorden keek hij op, om tot de conclusie te komen dat de jongens er inderdaad nog stonden. Ze volgde Iana met hun ogen, lieten hun blikken als hongerige gieren over haar lichaam glijden. Eikels. Als hij niet had geweten dat Iana het het kwalijk zou nemen als hij de leider van het groepje enkele klappen zou verkopen, zou hij het zeker gedaan hebben. Maar hij wist dat hij hun avond op die manier zou verpesten, en dat was het laatste wat hij wou. Voor een moment drukte hij haar wat dichter tegen zich aan, terwijl hij rustig door liep. Haar hoofd ruste tegen zijn borstkas. "Je hoeft het maar te zeggen, en ik zorg ervoor dat ze het niet nog eens in hun hoofd halen zo naar je te kijken." Zei hij zachtjes tegen haar. Zijn sneaker's zakte lichtjes weg in het mulle zand. Iana drukte hem haar drankje in zijn hand en begon te rennen, lachend volgde hij haar met zijn ogen. Het was al vrij donker, maar in het maanlicht kon hij haar schim duidelijk zien. Hoofdschuddend keek hij toe hoe ze een achterwaartse salto deed, terwijl hij rustig naar aar toe liep. "Ik zie het." Grijnzend keek hij haar aan, gaf haar haar drankje terug. Hij liet zich naast haar in het zand vallen, waarna hij nog een slok van zijn Amaretto nam. "Wat is dat nu voor een vraag, tuurlijk durf ik dat. De vraag is of jij het durft." Zei hij plagend, nog voor hij verder iets kon doen duwde ze hem in het zand en liet zich op zijn buik vallen. Zijn glas nam ze hem uit zijn handen, en ze plaatste beide drankjes naast hen in het zand. Een zachte glimlach gleed over zijn gezicht op het moment dat ze haar hoofd op zijn borstkas legde, met zijn hand streek hij voer haar haren. "No, because you stole mine and if I give yours back I've none. But I promise you, I'll keep it save." Hij beantwoorde haar kus, legde zijn ene arm rond haar middel terwijl hij zijn andere hand op haar wang plaatste. Waar hij met zijn duim zacht over heen streek, zacht beet hij op haar onderlip waarna hij zijn lippen af liet dwalen naar haar hals om daar enkele kussen te plaatsen. "Wil je nog steeds een duik nemen?" Met zijn hoofd een tikkeltje schuin keek hij haar vragend aan, zijn hand had hij in haar hals gelegd. Hij drukte zijn lippen weer op de hare, sloot voor een moment zijn ogen.